Աան-Րէմոյի
Խորհուրդի
Հրաւէրին ի պատասխան,
ստիպողաբար
թելադրեմ
–Բօ՚նկրԷսին և կր խնդրեմ ա՚նկկ „ ր Հեղի՚նակսսթիյ, տայ
դիր
ՄարՁնսյն որ Միացեալ Նահա՛նգներ՛ն ստա՛նձնե՛ն Հայաստա՛նի
à ա՛ն տա՛ն։
՛ս ա
y if
թելադրութիւնր
կ՚ընեմ այն խոր Հաւատքով, թէ Միացեալ
գաց
ժողովուրդին փափաքը պիտի
ըլլայ իրականացած՛
տեսնել
զայ
յաստանի
Հանդէպ ցուցուած՝ Համակրանքը
մեր ժողովուրդէն
միմիայն մ
մաս էն բղխած՛ չէ, այլ արտաքոյ կարգի ինքնաբղխութեամբ
և
թեամբ արտայայտուած՝
է այս երկրի քրիստոնեայ
արանց ե կ
բոզութենէն,
որոնց ազատակամ
նուէրներովր
Հայաստան գործ՛ն ա կան
փրկուեցաւ
իր գոյութեան
ամ են էն ճգնաժամային
պաՀուն։ Այս մեծ՛ և
Հանձն ժողովուրդը
իրենց սեփական դատր ըրած՝ են Հայաստանի
դատ
ժողովուրդին և անոր կառավարութեանն
է որ կ՚ուղղեն
ճ
իրենց
յո
•աէլնկալոլթիւները
Հայասաանի
տան քա Հար
ժողովուրդները՝
որոնք աՀա
դուրս
կուգան
աննկարագրելի
տառապանաց
և վտանգի շ
կը յուսամ որ ՚Բօնկրէսր յարմար պիտի սեպէ ամենայն
առատաձեռնութեամ
վեր արեր ո ւիլ անոնց այս /ոյսին ե, ակնկալութեան
ր Հետ։ Անկախութեան
1
վերստին խաղաղ կեանքի մր տիրանալու
ճգնող շատ
մը
ժողովու
պատասխանատու
ներկայացուցիչներու
կողմէ տրուած անսխալական
ցոյցներէն գիտեմ որ Միացեալ ՆաՀանգաց կառավարութեան
վր
ա
յ կ
ուի արտաքոյ կ
ա
րդի վստաՀութեամր
ս. Հաւատքով,
և.ես կը Հաւատամ
պարզապէս կասեցնէ պիտի ըԱ
ա
յ
քաղաքակրթութեան
յուսալից
րևթ
եթէ
մերժենք բարեկամ ու խորՀրդական ըէէ
ա
է
ա
յ ս ժողովուրդներէն
անո
զոր առաջնորդելու և որոնց օժանդակելու Համար պաշտօնապէս ե
րէն դիմում կ'րէ1
ա
յ
մեզի։
«Գիտեմ որ խիստ տագնապալի
ընտրութիւն
մընէ որ կր իքնգրեմ
կրէս1քն, բայց ես այս թելադրութիւնը
կ՚ընեմ այն վստաՀութեամբ թէ
րիստոնեայ
ժողովուրդներու
շատերուն բաղձանաց
Համաձայն և անոնց
լովն է որ կը խօսիմ։ Մ ° ր ժողովուրդին
մէք Հայաստանի
Հանդէպ
Հա մակր ան ք ր բղխած՛ է պարզ խղճմտութենէ,
քրիստոնէական
մաքուր
ւատքէ ե բուռն բաղձանքէ, տեսնելու որ ամենուրե՛ք քրիստոնեայ
ժողով
ներ օգնութիւն զտած՛ են իրե՛նց տառապան՛քի պաՀուն, աղա տուած Ա
անարգ Հպատակութենէն և թշուառութենէն,
ե ի վիճակի
եղա
կանգնելու և իրենց տեղը գրաւելու աշխարՀի աղատ ագռերու
շարքի
Մեր, Հայաստանի
անկախութիւնը
ճանչնալր պիտի նշանակէ իրական ա
տութիւն և ապաՀովուած՜
երք անկութիւն՝
իր ժողովուրդին
Համար,
մենք անվախօրէն
ստանձնենք յանձնակատարութեա՛ն
պաշտօնին
յ
աոաքնորդութեան և օժանդակութեան
պարտականութիւնն
երր։ Հետեւ
բուռս յոյսով ինչպէս նաեւ այն զգացումը թէ ՝թօնկրէսր կամովին պիտի
Հրաժարի
իմիրեն բրած թելադրութենէս,
ստիպողաբար կր
խնդրեմընգուն
այն Հրաւէրը
զոր պաշտօնապէս և Հան դի սա ւորա պէս
մեզիբրաւ
Աան-Րէմոյ
էԱորՀուրդր ՝ որուն ձեռքերուն
մէք դրուած՝ է գործր երբեՏեի օսմանեան կա
րութեան
մէք եղած կառավարութեան
էլնճիռներն ու
դժուարութիւ
Հարթելու ե կարգ ու կանոն պաՀելու ու ապրելու տանելի պայմա՛ննե
ծ՛ելու այղ է այ սրութեան
այն մասերուն մէք որ, ի շաՀ
քաղաքակրթութեան,
ալ կարելի չէ թողուլ
թուրք իշխանութեանց
նեբքեւ։»
ՈՒՕՏՐ Օ ՈՒՒԼԱք* Ն
