396
Վ Ե Ր Ա Ծ Ն Ո հ Ն Գ
ա
1
կութիւնր
խաղցիք, տ առա սլա a ազգի մը ակնկառոյց, ե. կուռքի մը
սեւեռած
նայուածքներու
առք եւ» այսօր ձեր «Հայաստան»
ով
յայտարար
՛Հերք թէ «սեր ղատը կորաւ...»
գոնէ տարրական
առաքինութիւնը
Կար լռելու ե ատո մ ձեզ արդարացնելու,
աւելի
մոռցնելու
ձեր ապիկարու
թիւնը» 1
ա
իր1 °Ր^ կը Հեգնէք
անձնաւորութիւն
մը» որ այնօրուան բանախօ
սութեան մէք իսկ կը յ
ա
յ
աա
ր
ա
րէր
թէ
ձեթէ ունինք այսօր անկախութիւն
մ
անիկա ոչ ոք շաՀեցաւ, ոչ մենք, ոչ դիւանա գիտութիւն ր, այլ միա՛յն
ղովուրդը».
Զեր թուած
այդքան
Հիասթափ ութի ւններէն
Հերք»
ա
քԴ
կռուող
ժողովուրդը» ե ֊անոր auյսօրուան
ձնունդը՝ ֆ Հայ Հանրապետութիւնն
է մե
•յոյսի» մեր պաշտումի
միակ առարկան,
ալն տուաւ
ինքնին իր
մարտնչու
ալսօըուան մեր անկախութիւնը,
Հիմա կ
ա
րգր
մեզի է Հարցնելու
ձեզի» դուք
ի՛նչ տուիք մեզի» Պօքատորի երանելի
դիւանագէտներէ
Զեր գորհ՚ունէութիւնը
շատ
բացայայտ է։ Պիտի խնայենք
ձեզ
Հարցումին պատասխանելու
յոգնութեն(քն, ե յաքորդով
մենք պիտի ստ
ուխն ք պատասխանել ե ցուցնել «վախցողներ ր» յօդուած՛ին
ետին թաքն ու
ձեր բուն
ցաւը։
Պիաի ստիպուինք
այո՛» յաւիտենական
Համերաշխութեան
ուխտեա
Հագներգուներ,
դուք որ արտաքին
աշխարՀի
մէք սովորաբար
միշտ
թելերն ղ
ա
րկիք ե կը զարնէք» ու ձեթ այս տեսակ սովորական
p
ներով
միշտ խանգարիչները
դար՛ձաք Համերաշխութեան»
ամ^ն ատեն
անիկա ՛ճշմարտապէս մեր մէք գոյութիւն
ունենալու և Հաստատուելու
ւոյթներ կը
ցուցնէր։
Ա Ն Տ Ա Ռ Ո ԻՀ
Եթերային
երգի
մր պէս
դիւթական,
Երէկ
գիշեր
ձայ՛նդ անտառէ
ն
լը_
Ա
եցի
\Լմ՝րւող2_ գիշեր՝
եօթն
ան ա առն եր չափեցի
—
Որսորդի
պէս՝
ձայնիդ
եկայ,
Սիրակա՜ն
... ։
Անաաոներու
ո՜վ
իմ՛ Եղնիկ
Հրրաքուի՛,
քՒաւուան
եր ու
/սո՜րը
թաղուած
այս
առտուն՝
Ո՛՛ր
արեւին
վիրաւոր
կուրծքդ
րացիր
՛հուն
[3՝ա փառական
Հոդիս
սիրո՜ վդ կր ա ան £ ուի՛
։
