8. ՍԵԻՈԻՄԵԱՆԻ
ՎԱ՚ԼԱձԱՍ ՄԱՀՈհԱՆ ԱՌԻԹՈՎ,
է֊*֊4
—
Երբ
908
ի Օսմ. ԱաՀսանադրութեան
յաջորդ տարի՛ներուն, Հայ
լոր ակա՛ններու, աշխատանքին
շնորՀիւ, Պոլիսր կ՚սկէր առաւել կամ
ն
գրական –գեղարուեստ
ական շարժումի մր կեդրոն ր դառնալ, երր ս
ՐԱ
ա
լ գրական ասուլիսներ,
դասախօսութիւններ,
յոբելեաններ,
այդ ատ
Էր,
1914
թուխն, երբ եկաւ \]եւումեան
՝ Զարիֆեանի Հետ միացած՛,
ներկայացումներու
դարք մր տալու, որոնք գտան խանդավառ
ընդո
այսպէս վանելով այնյուսախափ
տպաւորոլթիւնր
որը ունեցած՛ էին իրենց ա
ծին Պոլիս այցին՝ քաղաքական
դէպքերու
Հետեւանքով։
Այդ շրջանին Ս եւումեան ի գլխաւոր դերերն եզան*
—
Հ
. կրօսման՝ (թա
գաւոր), Մէֆիսթօ՝
(ֆաուսթ), կար լոս ՚ (ԱւաղաԼլևեր ), ՚Լարա Րոստամ՝
մուս) վան ա Հայր՝ (Հխն Աստ ուածն եր)
Սայլն։
Ա եւումեան
ունէր երկար Հասակ, չոր բայց թաւ ձայն, դանդրաՀեր
ղեցիկ գլխի կազմ, և միապաղաղ դէմքի
մը վրայ զետեղուած՛ զննողու սեւե
ռուն
աչքեր։
Ա եւումեան աշխատանքով
Հասած արուեստագէտ
մր ՐԱ
ա
ղարկութիւնը
արուեստի վարակիչ ու ինքնաբուխ
Հուրան աւելի, ունէր
թէ մա թիքա կան տեսութեան
մը ճշտութիւնը՛ որը ինքն էր ստեղծած, և
ինքնաճանաչումով։
էր անշուշտ
որ իր տիտղոսներուն
մէ £ առածին
կուտար րէժիսէբր
բացատրութեան,
և թերեւս
նոյն պատճառով
np Uեւումեան ի կրօսմանը կը սնայ իր խաղացած
Հերոսներուն մէ £ ամենի
աւելի արժէքաւոր և գերազանցօրէն
բնական։
ք^այց Հակառակ իր
մարդու սառն խառնուածքին
և իր արտասանութեան
տարօրինակ
Սեւումեանյ
շևորՀիւ իր աշխատանքին
ու Հասկացողութեան
կարողացած
Հասարակութեան
մէի իբրեւ դերասան, ^արիֆեանի և Արէլեանի ն
րազանց տաղանդներու Հաւասար դիրք ունենալ և խաղալ գրեթէ անոն
ղացանկի
գերերը։
Ա եւումեան
քէնքնիր մէ £ կը մարմնաւորէր
գործունեայ
մարդու մը բո
լոր յատկութիւնները։
Ան կը գրէր» կը Խօսէր այն բոլորը որ տեսած
ոստա՛ններու կատարելագործուած
բեմերուն
վրայ և մեր ժողովրդին
Ս եւումեան
բեմի
ա՛յն գործիչներէն էր որոնք կուզեն Հայ դերասանը
բարձրացնել և Հասցնել (արգելի մտաւորական
ութ եան մը մակարդակին։
Հայ թատրոնի
մասին գրած ու դասախօսութեան
ձեւով պար զա ծ
տեսութ
՚եերը, կրկնութիւներու
Հանգամանգովն իսկ, կը սնան գնա Հա տելի և օ
Սեւումեան
մէկն էր անոնցմէ որոնց Համոզումը Հաւատքի
կը Հասնի
