VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 229

207
•ԼեՐԼՈԻԾԱԿԱՆ ՓՕՐԶ ՄԸ ՍԻԱՄԱՆԹՕԻ
•8 ԵՐթ-ՈԴ.ՈԻԹԵԱ Ն Վ ՐԱ 8 |
Այս Բ ո է ո Ր սովորութիւնները ծանօթ ես մեզի։ Գիտենք, ափսո
այն ուռի՛ները որոնք մեր ձեռքովը տնկուեցան, այսօր Հովանի չեն
այլևս մինչեւ իսկ՛ Հայրենի աւերակներուն վրայ։ ք^այց քերթողին երդերուն
մէք կ*ապրին անոնք սաղար՚թագեզ, ե անոնց պսա1լն է որ անթառամ
սնայ գափնիի մը պէս։
Հայր են արոյր է կարծես այն մթնոլորաը որուն մէք Հաւաքուած
այս գիշեր։ Ե ս պիաի ուզեմ շարունակել այս քաղցր ոգեկոչումն երր
մէք բանաստեղծին մա ան եր ո ւն տակ մեր սի՛րտն է որ կ՚երգէ,
է որ կ՚արտասուէ Հեծ՜կլտագին։ ԱՀա՛ նոր տարէն j
{(***Ամէն եր գիք իր խր ախ ճանքի ժաս% ունի»
Hթոնիրին շռւրք^ որուն վրայ այգիներուն մրգեղէնները կր բուրեն,
«՛Քառասուն անձ մէկ աան գաւակ» բոլորակի նստած են»
«.Ամէն Հոգի իր առք_եւ ցնծութեամբ մր կը սկսի
((Ւրարծաթե այ աշաանակին կապոյտ ճրագը վառել*»*՝»
՜ե.յետոյ գֆղ Թցիկ աւանդավէպը զոր մեծ մայրը կը յիշեցեէ Հարսներո
«Վաղն առաւժա, մթնշաղին1 այգուն երգն երգելովն
«Զրի Գ ա&էք՛ նոր ա արի ին^ աղբիւրն եր էն, ակնթարթ մը՝ սսկի 1 է
կր վագէ,**ո
0ետոյ բանաստղծը մեռելներուն ձայնը կ՚երգէ*
ՀՀՅ^Մեռելներն անո՛նք են որոնց Համար մենք մեռանք»* •£
Ա իա մանթ օ մեռելներուն պաշտամունքս ունի» որովՀետեւ Հսկայական
Հացեալներ կան, որոնց կմախ այ էն ձեոքերուն մէ՛ք է խմորուած կեա
անպարտելի պդ/նձը։
Վերադարձը Սիամանթօի քնարին ամեն այ ուղի չ քաղցրութիւնը
կուտայ։ ի՛նքն֊ալ միշտ վերադարձող մըն էր իր թախծոտ Հոգիէն
դէպի Հայրենական երկիրը՝ որուն կարմիր Հոդին փոխարէն, աքսորի խու
դուժ՛ փապարները ծածկեցին գուցէ, եզերական պատանքի մը պ
վիրաղեղ կ ո*-ր֊*ՔԸ ։ Ե*֊ այսօր, աւելի* քան երէկ, այսօ՛ր» երբ»
^Արշալոյսները սկսան շուշանի մր նման ծաղկի լt
զերր ապագան կր լուսն այ, հ նոր կեանքը կը ծնի,))
If տիկ ընե՛նք վԱոաքեաբին Հրաւէրը. (Դասախօսը կարգաց ճԱռա
Աիամանթօ գրած է նաեւ վԱուրբ Մեսրոպգը» նարեկեան
գեղեցիկ էքեր կան այս փոքրիկ Հատորէն մէք ուր կը տիրէ խելացնոր