VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 210

192 ՎԵՐԱԾՆՈհՆԴ
մթերքներուն. * ժողովուրդին յա m էլառուած գումարներն ու մթերքները պի–
• տի գործ՜ադրուին ՛այդ նոյն ժողովրդի վրայ։
տեսակի տուրքերէ տուգանքներ» աճուրդով վաճառուած՜
հե՛ն դո քացած՛ գումարները պաշտօնեաներր պարտաւոր են ի
կին, առանց, ուշացնելու֊* մտցնել գանձարան և տեղեկացնել իրենց
նաւորին։ Ամ(~ն մի գէնք, պղնձեղէն, կոր գեղէն ^ այլ իրեր– որ
գրաւուին *սյս կամ այն ՚ անՀատէն, ^սաՀմանի վրայ կամ երկրի ներ
պաշտօնեաներր պարտաւոր են տետրակի մէք անցունելու տեղեկ
իշխանաւորին, ի ս կ Հաւաքուած էրերր \ պարրերարար ներկայացնել
՛նութեան։ գէ^վ
Պաշտօնեաներր պիտի գիտնան որ լատուկ մարդիկ կակ,
տե լին իրենց գործ՜ուն Էութեան և այն, ի՛նչ Հնարաւոր Էր նախկին պի
Ր °քրաթիք կառավարութեան օրով, Հնարաւոր Հ*գիտի լինի ռամկավարակ
կարգերու օրով, Հցեըբ յայտարարուած Է մամուլի ե, խօսքի ազատութի
Ար պէս զի մի անգամ ընդ միշտ վերք տրսլի պաշտօնէութեակ
ծ՜արարութեան, ներկայիս կ՛առաքարկեմ Հասարակութեան, ով
կութիւն ունի, որ իրօք որ և է պաշտօնեայ անմաքուր կը
իրեն յանձն ո ւա ծ գումարներուն, ապրանքներուն, մթերքներուն, թող չքա
ուի տեղեկացնել ներքին գործերու նախարարութեան։ Ասով ես չեմ
տեղի տալ,* որ ամ^ն ոք անտեղի բանտարկութիւսներ ընէ
մանքէ դրդուած սա կամ նա զրպարտի, պէտք է գիտն
տութեան Համար զրպարտուած՜ը միշտ իրաւունք ունի զրպարտոգին դա
տի կանչելու։ Աակայն միւս կողմէ անՀրաժեշտ կը գտնեմ, որ ժ
գիտակցի» *թէ նա իրաւունք ունի ամ^ն^մի զեղծումի կամ կողոպո
գէպքում յայտնել կառավարութեան և Հաւատացած՜ լի՛նի, թէ ա
բարութեան արդարացի և ճիշտ եղած՛ ատեն զեղծ՛արարը անպատիժ
սնայ։
ձայաստ ան փ Ներքի՛ն գ որ ծ ե ր ո» , ն ա խ ա ր ա ր
Ա– ԳհՒԼՒ ՚ԱՆԴէԱ Ն
: Տ Ե Ս Ա Կ Ց Ո Ի Թ Ի ԻՆ Մ Ը
WÊÈ Կ Ա Թ Ո Ղ Ի Կ Ո Ս ԻՆ Հ Ե։
ԿիլէԿ.Իոյ Վ եԲքԻ % պատաՀար՚նեբու. ոս այժմու, վիճակի՛ն մասի՛ն կգբ
աեզեկու-թիմմներ ու՛նե՛նալու. Համոզումով տեսակցութիւ՛ն մը ոսկեցա՛նք Կի–
լիկիոյ ԱաՀակ Բ. կաթողիկոսի՛ն Հես, իր պա՛նդոկի՛ն սէի ֆ |
ՎեՀափաոը —ի՚նչսլէս կը կոչե՛ն զ ի ՚ ն ք ը ֊ մ ե զ ընդունեց քա Հա՛նայ ի մը
Հաշտութեամբ և շատ սիրալիր։ Տեղեկութիւներ է ո սղեց Փարիզի