188
*
ՎԵ Ր Ա Ծ Ն Ո
ՒՆԳ
Հուր Հալքերիդ
աաղերս
անուշ
սեր աշխար
Հի գովքը
կ* անեն* —
՛հուն, գովական
Հայոց աշխա՛ րՀ,
Լա չ ու մարկան
քո ծէռ ու
քար,
ԱւադՀաւոիկղ
-
մարդարիա։
Ամէն ծերպէդ
աղբիւր
կուգար՝
ՏՀանգի նման
արծաիհաՀունչ*
Հանդ-անղասաան՝
վարդերու
փուն £,
if աո՛
հ աղիկիդ
մեղր
կուաար։
'fin արեւդ
ոսկէ՜դանգուր,
Վաո աէքերդ
գոՀար ու Հուր,
Արեւե՜լքի դարպասներէն
j
Լոյս կր բաշխէր
Հեոո՛ւ-Հեոո՛ ՝ ւ,.է^
՝* £r
ՈէԼ
թ աշխարՀներ,
մլար
Նովե՛ր։
Հեռա, ճամբորդ
շէմքդ
կուգար,
Հարկ ու պաաւով
կ անցնէր,
կերթար*
Երնէկ
կ՛ ասէր
մեր աշխ ար Հին,
Հագար ու մէկ օրՀնանք կուաար***
ՍԻ*
ԻՍԱԼԱԿՆԱՆ
ՎեՐԼՈԻԾևԿԱՆ ՓՈՐԶ ITC ԱԻԱՄԱՆԹՕԻ
ւ
՚ՔհՐԹՍԴհԻԹԵ ԱՆ
Վ Ր Ա 6
դ.
Ou կը մոռնամ
ձեզի կարդալ
այս նամաէլներէհ
քա՛նի մր էֆեր։
Դու
արդէն
այնքան
անդասներ լսած՛ էք զանոնք,
և. լսեցիք
թերեւս
ահաւ
գոյն երր սա
վերքին
ա արիներուն։
Ո՞րը
կ՛ ոլզէք
որ կարդամ,
ի*նչպէս
ընտրութիւն
մը, երր
ա մէնքն
ալ իրենց
սահմռկեցուցիչ
լուրէրը :ճ կուտա*ե
մեղէ։
Պ
ա
՞ ր ը$ Լ ո գ ա*ն
ք ը,
(ի՜՛նչ Հեգնանք,
կարծես
թէ զուարթ կեա
քի
մը և արեւոտ
սիրոյ գաղտնիքներն
ունին
այս խորադիրները
որոնց
տա1
թագուն
կը սնայ
ամենասև,
ամենամռայլ
ողբերգութիւնը
սիրոյ
և կեան
քի)* Բ
ա
յՏ
ա
սոնց
կը յաՀորգեն
ահաւասիկ
Գ ա շ ո յ ն ը, ՝fi ա ւ ո ւ. թ ի
իյեդգամաՀ
ր
է
կ ո յ ր ր, մանաւանդ
կ ո յ ր ը, մտիկ
ընենք
րանաստե
չին*
| ,
•
՜-|..... .
.
՝
I f S l
.
.է՜՝
՚ -
(Այս
քերթուած՛ը
կարգաց
զերասան
Պարոն
Ջանան)։
ալ սարսափահար
Էք։
Նէքսսլփր,
Մաքսլէթի
վէու1լներուն
րերանը
դրած
է սա
Խօոքը*.
^Գեղեցիկը
սարսափելիէ,
Ա սարսափելին՝
գեղեցիկն։
էլլիտա,
իպսէնի
«Ծովուն
կինը»
կ՚ըսէ*
