էլ
այսպէս,
յ ասի առ՛նապէս ճշմարիտ կր սնայ աքն Հի՛ն խօսքր, թէ
վԱաՀժան քաիւց զէն իւրեանց»։ Այո*, գէն
իւրեանց։
Ո՞վ
կարո
տալ Հայ ժողովուրդին այն, ինչ որ ինքր կուտաի իր կառավարութիւնր, ի
բանակը։ կարդացէք այսօրսւայ Հեռադիր ր—^Լանգեզուրի
սքանչելի յաղթա՛
նակը։
Անզլիացիք որոշեր էին, որ ՀԼանգեզուրը կառավարուի
առժամապէս
Հայոց Ազգային խորՀրղի միջոցով։ ՚Ամերիկացի
Հասքելր
նոյն որոշուես է
տուեր Հաշտութեան
կօնֆէրանսի անունով։ էւ սակայն
ի՛՛նչ եղաւ Հետե՛
ւանքր։ Ադրբէջանի աւազաէլներր նախկին ան պատմութենէն խրախուսուած՜,
աՀագին ոյժերով, չորս կողմերէ, յարձակած՝ են ՀՀանգեզուբի վր
ա
Բ
Ո՞վ կանգնեցուց
անոնց ար շա ւանքր,
ո՜՛վ յաղթեց
Հակառակորդի
10,000նոց բանակր, իր զօրավարներով ե Հրամանատարներով,
որ ո
ռազմամթերք, լաւ պար էքն։Զանգեզուրի գիւղացին այգ յարմարութիւններր
քու
նէր։ Բայց նա ունէր բուռն Հայրենասիրութիւն, տոկուն, յամառ, դիմադրա
կան ոգիէ Այն ոգին, որ Գաւիթ Բէկի ժամանակ Հրաշքներ գործեց նոյն ա
լեռներու վրայ, նոյն այդ անձաւներու մէյէ ե յաւիտենապէս
նոքն Հա կառա–
ռակորղնեբուն
դէմ։
Տասնեւութ
ամիս է, ինչ մենք Հանրապետութիւն
ունինք, տասնևութ
ամիս է, ինչ մենք Հանրապետական բանակ ունինք, որ զարմանք կ
ճառ բոլոր եւրոպացիներուն և ամերիկացիներուն։
Ի
՛նչ րրինք մենք այդ Հանրապետութեան
և
այդ
Համար, որ մեր ղատի առաջնակարգ,
մեծագոյն
ազդա1լներն
են։ Մեր դ
գիտութիւնը կրցա՛՛ւ արժեցնել այդ ազղաէլներու գործը, կրցա՛՛ւ ոգեւորուիլ,
սիրել այնք
gp
j
Չքրքրենք մեր մռայլ իրականութեան խորշերը։ Վիրաւոր, չափազանց
վիրաւոր է այդ պատմութիւնր և աՀագին է պատասխանատուութիւնը
արիւնոտ ե Հերոսական ժողովրդի առֆեւ։ ԱյսուՀետեւ
գոնէ ըմբռնենք, որ
Միացեալ Հայաստանի
անկախութիւնը
իրագործելու Համար մենք
ունինք
մի մեծագոյն ազդակ, մէկ Հիմք, մէկ ճանապարՀ — Հանրապետութիւ
Հանրապետութեան Հերոսական բանակը։
!Հ>՜
Հ
Այսօր այդ բանակր աՀաւոր գժու արութիւններու
մէՀ և. անկարելի
զրկանքներով կր կռուի մէկր Հինգի դէմ։ Երբ մենք բոլորս պաշտպանենք,
ուժեղացնենք այն մեր բոլոր Հնարաւոր միջոցներով — այն ժամանակ մէկր
կր կռուի տասնի դէմ և կր լաղթէ։ Ա յո՜, կր
յաղթէ։
ՈրովՀետեւ Հայ ժողովրդի բարոյական
ոյժր անսպառելի է**»
