նա Համես տ, ամենադոյղն փոխարինութիւն ստանայ իր կրած՜ այքան
ղոՀողու–
թիւններուն
դիմաց։ ժամը չէ՞ Հասած՜, Որ Հայ ժողովուրդի Համար մէկ
կիւն սա Հմանուի այս լայն՚ա շխարՀի մէֆ, ուր նա կարենայ նուիրուիլ քա
ղաքակրթութեան
աղն իւ ղատին, երկրի ստեղծ՜ագործ՜ութեան,
Հոդի մշակու
թեան, առանց իր վրայ կախ ուած տեսնելու այլեւս զարՀուրելի
եաթաղանը
— աշխատի ոչ միայն իր Հավար, այլ և գր
ա
ցիի
Համար, աշխարՀի
Համ
էքւ աՀա նոլ էքն չարագուշակ
Հեռագիր մր, որ կս տա ցոլի Երեւանէն
Հայաստանի Հանրապետութեան
արտաքին գործ՜երու նախարարէն ե
տպուի ճՎերաժնուսդֆի ներկայ
թուով։
<ձԱդրբէ9անի
00
ՐՔ
Ծ
րը կը սեղմեն Աանզեզուրր, ՛Լար արա ղի ընդՀանուր
նա Հան գա պետ
Սուլթան ո վր կոչ է ուղղեր Զանգեդուրի Հ
ա
յ ժողովուրդ
Հրաւիրելով ենթարկուիլ Ադրբէֆանի իշխանութեան, Հակառակ
պարագային
կսպառնայ ...T>
Ե՛–
ա
յ
ս
պէ
ս
՝
^
ա
յ ժողովրդի յաւիտենական
ողբերգութիւնը։
Զանգեզհւրի Հայ չարքաշ, աշխատասէր գիւղացին Հինգ անգամ արդէքն
յետ է մղեր թաթարական յարձակոււաերր այս տարւայ
Յունիս էքնդմինչեւ.
Աեպտեմբեր։ Անկէ առա^նոքնպէս կռիւներ, *անկէ յետոյ նոյնպէս կռիւներ..
Յողնած, ո ւժա սպառուած՜ ժողովուրդը կապրի դիրքերու վրայ, պաՀելով ար
ծ՚իւներու բունը, պաՀելով Հայրենի {Հանղեղուրը, ուր եբբեՏե
Դաւիթ-Բէկի–
սքանչելի մարտիկները ան Հաւասար կռուի մէ9 Հրաշքներ կր գործ՜էին։
Այժմ էլ նոյնը։ Ադրբէ^անի Դաշտր
մեծաքանակ
Հրոսախմբեր կը
սնուցանէ. զէքնք կայ, ռազմամթերք կայ, Հաց կտյ։ Թիկունքը ա պա Հով Է,
որ կը տ արածուի
մինչեւ կասպիական
ծ՜ովը, ուրկեց ամէքն ի՛նչ կ *ստաց
ուի։
Էք ւ այս բարբարոս
Ղ*տ շտը յարձակոււէներ կը կազմակերպէ ազատա
սէր Լերան դէմ, ուր Հերոսական մի սերունդ կ՛ապրի նախանձախնդիր ի
Հայրենի աւանդութիւնն երուն՛, իր աշխատանքին, իր աղատ ո ւթեան։
PIS
U*J
U
է Հայկական
Զանգեզուրի
քսնգիրր։ Հ
ա
Րե
լ
՜Ր
Հազար Հայ գիւ֊՛
ղացիութեան դէմ կան այնտեղ
յիսուն Հազար թաթարներ, որոնք ժամա
նակի ընթացքին
բարձրացեր են Հոն կամ իբրե եկուոր, ճ կամ իբրե կը
ուոզ—և սնաց եր են Հոն կառչած՜ մեր լեռներուն։
Հայկական Զանգեզուրր կ՛ուզէ միանալ իր ժայը
Հայրենիքին, Հա
յաստանի Հանրապետութեան։
Ադրբէ^անի բէդեբը կ*ուզեն խեղդեք Հայկա
կան Զանգեզուրր թաթարական € ղեմօկրատիական Հանրապետութեան»
իսչու, ո ր. իրաւունքով։ Եթէ
պատմական
իրաւունք կայ Հ
կան Աանդեզուրր
միշտ պատ կան աՆ է Հայ երկրին։ Եթէ աշխարՀադր
կան սկզբունք կայ—Զանգեզուրր
կը կազմէ Հայկական
բարձրաւանդակի
անբաժան մասր։ Եթէ տնտեսական տեսակէտ
գոյութիւն
ունի—ՀՀանդ
րր կապուաՆ է Արաքսի Հովիտով Երեւանի Հետ։ Եթէ վերջապէս
գրական սկզբունք կայ ե սլիտի յարգուի
ժողովրլի
մեծամասն ո ւթեան
կա մքր-^Հայ կական
Զանգեզուրի մէչ 100,000 Հայ կայ 60,000 թա
րի
դէմ։
