(.8 ԱՌԱՋ
%
^ԻՁ
ՄԸ
ՊԱՏՄՈԻԹւ՚ԻՆ
ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԱԿԱՆ ԱթՈՈնեՐԸ
քանի
մ չւ սլատմ ական
տեւլեկո
ւթի
ւԼ ներ ,
Գա
բե գին Ա • կա
իմ ոգի կոս ի մաՀոլան
առթիւ
•
Ամ ենա
յն Հայոց
կաթողիկոսր
մ ի Լտ
իր Աթո–
ք֊ր կր Հա՛ստատէր
Հայաստանի
քագաքական
կեգ
բոնին
մէք
, կամ անո ր մօտ
%
Այս պատճառա
լ
գիտ
ելի է որ
303
թուական
ին
Մայր
Աթոռին
կքմիահ-ին
Հաստատոլիլր
տեւական
կա րգագ
քւոլ
թիւն
մ ր
չեղաւ
Լ
ուսալո
րչին Ա–
թոռր
ՀետղՀետէ
չրքեցալ
Ա
եհ՜ Հտ
յքի , Փոքր
Հա
յ–
քի
ու Կի լիկի"
յ ղանաղան
վա
յրե
րր :
կաթողիկոսական
Աթոռր
էքմիւ-ահ–ինէն
Հեռա -
նալէն ետք, կրկին
Հոն վերաղարձաւ
1441
թ ո
Լա
կան ինւ
յ
Այս թուականէն
66
տար
ինե ր աո աք՝
՛թ՛րք
ղտահ՜ է ր Կ ի՛ լիկի"
յ Հ՝՛" քկական
թաղաւո
ր ութ
իւնր
կամ
աղգին պետական
կեանքր
;
կաթողի կուսական
Աթոռին
էքմիահինէն
այ -
լուր
վ^ոթաղրուելունւ
ու յետոյ
կրկի՛ն
Հոն Հաս -
տատուելուն
չրքանր
րո
լո րեց
1138
տ՛արիներ :
Այս
երկար
շրքանին
կաթողիկոսական
աթոռր
շրքեցտւ
Հետեւեալ
վայրերր •
Աթոռբ
նաի
էքմիահին
մնաց
182
տարի։
Յե -
տոյ
վւո իսաղր ո ւե ցալ
Գոլին՝
485
թուականին ,
Յս՚իՀաննէէս
Մանղակունւի
կաթողիկոսին։
կողմէ ,
(476 ֊ – 490) :
Գուինի
մէք նստան
36
կաթողիկոս
ներ
:
ԳՈԼ
ինէն վերք Աթոռբ
վ։ո խաղրո
լեց
ալ
Ապ -
թամաբ
(Ջ,ո րավ տնքի
ճամ բուէ՝)
, 927
թուականին
,
3 ո ւիՀ՚անւն։ է ս
քյ • Գ ր ա ս խանա կե րտա
ց ի կաթողիկո -
սին
(899---931)
կռղմէ։
Աղթամարի
մէք նստան
ե–
բեք
կտթողիկոսներ
:
Աղ թ՛՛՛մ ա րէն
վերք
, Մ ա քր Աթոռբ
Հ ա՛ստատ -
ուեցաւ
Արղինւա , Անանի։տ
Մ"կացիւ
կաթողիկոսին
(946—967)
օրով : Ար։չին\ա
նստան
չո րս
կաթողի–
կռսն։եր :
Աթոռբ
յետոյ
պաշտօնապէս
փոխաղբուեցաւ
Անի մայրաքաղաքբ
922
թ ուա կանւ ին , Աարղվւս
Ա.
Սեւտնցի
կաթողիկոսին
(992—1019)
կողմէ։
Բայց
Անի մայրաքաղաքին
մէք նստան
միայն
երկու
կա
թողիկոսներ ;
Անիէն վերք,
1057
թուականին,
Խաչիկ
Ա. Ա–
նեցի
կաթողիկոսր
թաւբչուբ
Հաստատուեցաւ
:
՛Բիչ վեբք,
Րաբսեղ
Ա. Անեցի
կաթողիկոսր
իր
ղաՀբ
1 105/ւ5՛
Շուշի
ւիոխաղրեց
: Գրիղոր
Գ. ՊտՀ–
լաւունի
կա
թող իկոսբ
իբ Աթոռր
նա խ \ք ովքի՛
մ էք
Հաստատեց
\ \
25/»5՛
ույետո
ք անցաւ
Հռոմկլայ՝
1 147
թուականին
: Հռոմ
կ լա ք նստան տասբ
կաթո
ղիկոսներ :
Ամենա
յն
Հայոց
կաթողիկոսական
Աթոռր
ա–
ռաքին
անղաւք Աիս մ
ա
յրաքաղաքբ
փո խաղրո ւե -
ցաւ
1293
թուականին :
Ա իսի
մ էք նստան
\
5
լնգՀան
րա կան
Հա յրա -
պետներ
,
148
տա
րիներոլ
լնթացքին
մինչեւ
Գրի՛ ~
գոր
թ • Աուստբէգեանւ
կաթողիկոսին
շրքանբ , ո–
բունւ օրով^ Մայր Աթոռբ
վե ր քն ա կանա պ էս
էքմ
իա
հին
փոիսաղրուեցալ
1441
թուականին
:
Երբ
Աիսի վերքին
լնգՀանրական
Հայրապետբ
մերմեց
էքմիահին
փոխագրուիլ,
նոր լնգՀանրա -
կան
կտ
թ ո ղ ի կո ս ի մր
լնտ
բութ իւնր
անՀ
րամեշտ
Հ՛աւքարուեցաւ
: Այս Համ աղղա
յին
ո րո շում
էն ետք
իսկո
քն կաթողիկոս
լ^ւտրռւեցալ
կ ի րա կոս Ա • վի՜
ւլեցին
որ իր լնտրռւթեանօրբգեռ
փաբղապետի
րաո,
աստ
իճս/ն
ունէր :
Կիրակոս
վիրասլեցին
վարգապետ
օհուահ
էր
1397
թուականին
: Ել՚կս՚ր
մամ անակ հառա
յահ
էբ
Այրա րատ ղաւառի
Խոր՚/ի՚ր՚ոպի
վանքին
մ էք , ուր
Գրիգո բ Լուսաւորիչ
կենղանաթաղ
եղահ էր Տրր~
ղատ
Գ. թագաւորին
Հրամանով։
կիրակոս
Վիրա–
՛գե ցի՛ն , եբկար
տաբինե ր ա քս վ ան քին
մ էք հառա
յահ
ԲԱալով
, ստացահ
է ր իր «Վի րաւղե ց ի՝» մակ
՛է ԻՐՐ ՝• Յետո
յ
ա
յս
վանւքէն
Հեռանա
լուի ,
Աէլռռիի
մ օտ
Վանաստանի
Անտպատր
գացահ էր ուր ս։ -
ռանձնացեալ
կեանք վարեց :
Հայ
կաթողիկոս
մբ րնտբելոլ
Համտր
ղուէքար–
ուահ
րնւղՀանուր
մողով ին
մէք չորս
թե1լնտհու -
ներ
նւե րէլա յւսցան
: Րա
յց
բո
լռ րին՝
ուշաղրոլթիւնբ
կեդբոնացաւ
Կիրակոս
ւիաբղապետ
Վիբապեցիին
վբս՚յ
, իբր առաքինի
վարգասլետի։
Հաղիււ թէ կի–
բաէքոս
ւիա րղապետ
վ^իրապեց
ին կաթողիկոս
լնտ–
րուեցաւ,
1441/1> 26
Ա աքիսին ստացաւ
հտյրա -
դոյնվարղտսլետի
աստիճան
ռւ գաւագան
էլ րե լու
ի–
րաւունւք
ձեոամ բ ՅոէիՀաննէս
եպիսկոպոս
\քիրա–
նեցիքին
:
Յաքորդ
տռաէ.Օ
։ո՝
շ՛ի Աայիս,
\44\ին,
Վի|րա։։լէ^ցի։ն
հայրաղո
քն։ վարգապետբ
1յԱլ|ակւ1Ալ11Ո1
օծւււ–է(յաՆ ա ո ա ն ց կ ս ։ ւ թ ո ց | ւ կ ո ս ի ,
որ նա
իրաւղետա–
էլան օրինաց
Հակոտնեայ
բն։թացք
մլն էբ։ Կիբա -
կոս
վիբասլեղինւ
եպիս1լոռլոս
ձեռնադրեցին
քանի
մր
եոլիս1լոսլոսն։եր
որոնւց էլբ նախագաՀէր
Զաքա -
Բիա՜^ Հ՚սւուց
թառեցի
Արքե սքիս կո պո
ս ր :
Եպխ սղոսլոս
ձեռնտդբոլելէ
ճիշդ
մէկ
օբ վերք,
այսինքն
՜^28՝ Մայիս
ին , Կիրակոս Վիրապե -
ցի։ն կաթողիկոս
օհուեցաւ
12
ե սլիսկո պո սնե րու
ձեռքով :
Երբ
էքմիահնի
Մ՛այր Աթոռր
բարձբացաւ ,
Մաքիսի ՏՏը €»ուտգսձքտի մկ
ՇՏՈՒՏԳԱՐՏ
Զարմանալի
մողովուրգ
է
մեր
աղղր,
երբ մտահում
է,
մէկ
դորհ կամ Հան
դէս
էլաղմակեբպել,
անպատճառ
պիտի
գլուիս
՝,ա–
նէ
ղայն,
արՀամարՀելով
բոլոր
դմուա
բութ
իւննե
րբ։
Զարմանք
սլատճառելով
թէ
իրեն եւ
թէ
օ–
տարնե՜րին
:
կարհես
թէ
այստեղի
մեր ղաղութբ գատա -
պաբտուահ
էր
լռութեան
, եւ երբեք
չէր
Կ
՚"Ր"Ղ
մտահել
Հանդէսների
, տօնակատարութեան
, եւ
ուրիչ
ձեոնա րէլներ
ի։
մ ասին :
Շտուտղաբտիւ
ւլաղութի
մնացսղների
թԻ
՚՜Ր
115 ֊ 120
Հռլուց
չի անցնում։ Աեհ մասբ
Հ
ի–
լանգներ
են , բացտռոլթեամբ
մի քանի
երիտա -
սարդների
: Րոլորն
է լ
միասին
հայրայեղ
չր՚սւո–
բոէթեան
մէք են : Ունեւորներ
Համարեա
չունւինք։
Աի
քանի
Հո՛լի աշվսատում
են։
Գե րմ անւացինե
բի
մօտ,
ղրանք
է լ
Հաղիւ
թէ
կարողանում
են
հայրբ
հաքրին
Հասցնել,
մեհ դմուա
րո ւթեամ բ :
Հիւանդ–
նեբր աբձանադրուահ
են տե
ւլա վ՛ո իսուե լու
Լիբա ֊
նանւ : Համաձւս
քն
ղրասենեակի
ա շիսատաէլի ցնե ր ի
յայտա բարութեան
,
1951/5՛
արձանադրո
ւո
ղն|է^ ր բ
սլիտի
։քեկնէին
նէ Ոքն
թղւի
Ա եսլտեմ բե բին
, սաէլա
յնէ
ա
քւէ
մ
՛էէմ
կէտ ր ձղձւլւում
է
մ ինւչէ,ւ օրս ,
անե
լի
մատ^Փլով
^եր
Հիլսնղներին
:
Զեմ
ուէլուէք
մ տն րամ ասնո ւթէաէէնց մէք մտնւել ,
թէ
ինչն
է
պատճառբ որ մինւչեւ
օրս չփ իրա–
էք
որհւում
ա յդ
իսոստում
բ ։
Ա ի իսօսքով
ասեմ
որ
ալդ
անորոշ
/լաւյւթիւնբ
մեհ աւերներ
է
կտտա -
րել
, մէ^բ
Հ իւանղնւե՜ րի
աւե րուսւհ
Հողինե ր ի
՛քէք ՚–
Ա յսօր , վաղբ
,էչն՚սլու
աղդեց
ու թե սն տակ չեն կա
բողանում
ճշղել
իրենց
անելիքներբ :
Մ ակա
յն , այս բոլոբ
դմուա
բութի
ւննեբբ աբ -
ղելք
չեղան
մեր տանւ քուահ
բե էլո րնե ր ին
տօն։ է, լու
Աա
յիսի
շՏր
, անկաիւ
Հա յաստան
//• տօնբ ;
^
Մ՛այիս
2Տին կԼ՚րակի
օր 3)ունկերէլւուլէ.րնի
^
նախկին
ճա՛մբա րում
սաբքուահ
էր
րնդՀտնուր\
մողով
, ուր
Հ բաւի բուահ
էին տեղի՛ս
րո
լ՛՛ ր Գա
չ –՛
նտէլցաէլան
լնէլերնւեբբ
: Տ՚ողովբ
՛ք
իաձա
յ^ւո
ւթեամր։^
ո րո
շեց
տօնե
լ
Հա յաստանի
Հանբա
սլե տութէէ ան
\
34։րդ տաբեդարձբ
, ճիշգ
իր օրին , ա յսինքն
, Ա ա–
յիս
շ&ին չորեքշաբթի
օրբ , երբմնացեր
էբ
ե ֊՛
րեք
օր :
ին չքան քանաց
ինք
յետաձղել
Յունիսի
եօթի
կիրաէլի
օրուան
, բան դուրս
չէւ էլա ւ , պաՀանքբ
մէ։–
հ։էւմ
էէէ
՚սն ութե
էէէմր էր
ու խիստ : Աքդ
մողովո
ւմ
բնտբեցին
Հինդ
Հոդուց
մ
ի քսնձնււոմո
ղ ուի Հետեւ -
եալ
աղղտյիններից
,
ՎաՀ՚անւ կտրան.եան
, էեէ -
գԼ"՛՛ Վտրղանեան
, Յովսէփ
Աէ^լքոնեան
,Արասլիռն
Պօէլւ։սեան ու Գեղամ
%արէնեան
, բոլորն֊
է լ Հի -
ւանդնե ր :
Այգ
օրերին
Հսէսել
էր
, Աան Ֆ բան
չի
ս կո յ ի ու
Ֆրեղնոյի
ւք
եր ա յստեղից
մ եէլնահ
եբեք
բեէլւէր -
նէերի դրամ ական
օմանդա
էլո լթիւն բ : Գրա Հաւքար
է լ
մեր ղաղութր
ցանկանռւմ
էբ
էքարգավայէտլ տօ -
նել , այսինքն
, մի օր ապբել
Հայրենի
երկրի
աղատութեան
օրուԼ , ել ոգեկո չե լ նբա
աղատաղբ–
ման
ճանասլարՀին
վրայ
բնէլնւողների
յիշատ՚սէքբ •
«
Եղբայր
, տարեկան
՚քէ
/լ օբ
է
,
ւքենք
կեանւքնւերս
չենք
իսնայի , ինչ որ ապբուում ենք
տարին.եբ, այդ մէէլ օրն
է
որմեղ ասլքւեցնւոլմ
է^
աւքբողք տարին»
ասում
էր
մէկ
Հսւյբենակից
յ
^ՐԲ
յանձնւ՛ա մողուիբ անցաւ
ղորհի,
նւոր ղղ^աց
"Ր*
՚",քԳ Դ"Ր^Ր
՚/է՚՚՚-Ի՛
Հանելու
Համար,
երեք
օրը
շատ
քիչ
է ։
Նորից
դիմեց
Հ ա յրենէ ակի ցներ
Լ։ն մա––
մսնակբ
երկարաձէլելու
, որՀնարաւոր
լի՛նի մար–
գավայել
կաղմաէլեբպել
տօնակատա
րու
թ ի լ -
նր։
Հայբենակիցնէ։բր
իրաւունք
տուին
միտքն
գա–
բաթ
օրուան
Համար,
31
Մայիսին,
դրանից
աւե
լին
չղիքեցին։
Հետեւապէս
յանձնամոզովր
^
քեր չինաեց , պատուռվ
դուրս
գալոլ
Համար
՜
Հրաւիրուահ
էր բնկեր
Արտաշէս
Աբեղեանբ
Աիւնխէնից
, որպէս
բանախօս։
Ֆուննէլեբկաղլ
դ^Լ
նախկին
Հայկական
ղպրոցի
ղասաբաննեբից
,/՛^.
կր,
ղարղարոլահ
էր Հանդէսին
Համար.
Բեմե
ճակատբ
ղարղարոլահ
էբ Հ. 3– Գ՛
ՀԼ"քնս,ղի
ների նկարնե րսվբ , քրիստափո ր ,
Զ՛ուտ բեան
Հայէլական
եռա./ռ յնով,
ամերիկեան ո Լ
ււ հաղիկնեբով,
քիչ ձախ կԴբեւար \
րօշակով
ո^^^ Հ^նրասլեաութեան
Հի՚քնագիր
կ,^^
Ռո1տոմ,
Հայ ^ ,
ւղիկնեբ՛
Հա քաստանի
Հ" , . -
<: ^ /
մի
կիսանդրին։
Մի՚-ս պատերբ
նոյնպէս,
դար ,
գարուահ
էին եռագոյնով,
նշանախօսքերով,
ու
հաղիկնեբով
:
^
Տ /
Հիանալի
տեսաբան
ունէր
.լաոարանբ ,
^ յ ղ ՚>Ր11՚– Հ՚՚՚՚-՚^Ք"՛–"՛^
^1՛՛"
՚ ^ * " ՞
^^թ՛"՛^""՛՛՝՛^
^ " ՛ յ
բենակիցնեբ։
ՆախագաՀում
էր բնկեր
Վաղարշա–
կր
. որ երկարատեւ
հափերի տակ , մամբ
1ին
բա
ցաւ
Հանդէսբ,
ո՛^ ՛քի
Ք"՚՚^Ի
խ ՚ » " Ք ՚ ՚ Վ
բացատրեց
Մայիսի
28/
նշանակութիւնբ
: Ա՛՛լա Հրաւիրեց
յո–
արնկայս
յարղել
մեր
ւլոՀեբի
յիշատակր։
Րոլոբ
ոտքի
էին, էլարհես
թէ , այղ ղոՀերբ
այսօր
իրէնց
տռքեւ
սլառկս՚հ
էին : Շատերի
աչքերից
՚սբտա -
սուք
էր ցայ.ոում։
Յետոյ
բեմ
Հրաւիրուեցաւ
ղլխաւոր
բտնախօսբ՝
բնկեր
Ա. Աբեղեան
,որ նբ–
կարադրեց
մեր
աղ՚լի տառապանքներբ
Օէոարների
տամանելի
լ՚"–ձ–ի աակ մի^նչեւ
Ասւյիսի
28/
անէլա–.
իսութիւնբ։
Այս ՛առթիւ
մանրտմաոնօրէն
սլ,ռր։լեց
Հա քաստանի
Հան։ րա պետո ւթեան
աապա
լման
պատճառնեբբ,
բոլշեւիկների
իսաբդւոխ
հր՚ււդիր
.
ներբ, ու Հայրենի
Հռղերի
բամ անւ ումբ՝
թուրք
եաթտղանէի եւ կարմիր
եաթաքլանւի
միքեւ :
Բանախօսութիւնբ
տեւեց
ւքէկուէլէս
մամ :
Հանղիսականնեբբ
յումնկտյս
երղեցին
«Աեբ
Հայ -
րենիք»բ եւ վերքացաւ
առա
քինւ մասր։
Ժամբ
ին
նին
Հալբենակիցնւերբ
նստան
՚սեղանների
չուրքբ
:.
Փառք եւպատիւ
մեբ կարղագիր
յանւձնամողովի
Հիւանղ
անդամներին
,սլակաս բան։՛ չէբ թողնուահ
,
ամէն
ին՛չ առատ
էր : կե րուխում
բ , երղել
պա րե
լբ
տեւեց
ինւ
էք
ինչեւ
կիրակի
օբ առա
ւօտ եան
մամր
եօթր։ Աեբ իսորին
^՚որՀակալութիւն։ր
յանձնա -
մ ո ղո վի անդամնէե
բին
, որոնք
քանք
չէին
խնա
յել
,
նո յնպէս
բոլոբ
ե րդոէլ^ւե
րին ու պարուլներին
, եւ
մեր
բոլոբ
Հա քրենա կի՛ցնե ր քն , իքտենւէլ
բարոյական
եւ
նւիւթ ական օմանգակո
ւթեան
Հաւքար :
ԳԱՅԼ - ՎԱՀԱՆ
ԱԶԳ
ԼՈՒՐԵՐ
ԼՈՆՏՈՆԻՆ
՞
: , ԼՈՆՏՈՆ, 22Յունիս
(Յայոաջ)—
Յունիս
20–
ին,
ուբբտթ
գիշեր,
մամբ
Տին Փոլիթէքնիք
թատ
րոնին
սրաՀին
մէք ներկայացուեցոէն
երկու
քսա -
՛լեր,
«Փբ՚՚ֆ.
Բլէնով»
ել «Տրաո՚քղոնցի
Աբիսողռմ
աղա%,
ղե էլա վար
ութ եամբ Տ– Նշանեան
. ամ ռ լվէն :
Ներկայ
էք։ն միայն
իննսռւն
Հողի ...
X
Աայիս
28ին,
ղաղութիս
երէց անգամր ,
ճոլլեան կամ կիլլեան,
որ մեր Հանդէսներուն
մէք
արտասանութիւն
կ՝ ինէ բ , իբ մաՀկանացռւն
կբն -
քեց : իր անձնական
տոլնբ
եթէ
լալ մ.ստտկարա -
բեն,
կրնայ եկամուտ
բերել։
կտակահ է թարե -
դո րհական
քն :
X
«Յառաի
Յունիս
2\ի
խմբագրականով
(Հաւքախմբոլիլ
ել գորհել)
այ՜ն տպաւո
րո
ւթիւնր
կբ ձգէր թէ Լոնտոն ալ ունի Ակումբ կամ մողո -
վասբաՀ : Մեր
ղաղութր
,,լնի միտքն
Հա քկական
ոճով
գեղեցիկ
եկեղեցի
մ բ որ պատիւ կբ բերէ
եւ
Պ. Գալուստ
Կիւլպէնկեանի
սեփական՛ութիւնն
է։
Ուրիշներ ալ կբ խ^.,ին «ԱնդլեւՀաքէլական
միու -
թեան»մբ
մա՛սին։
Այգպիսի
միոլթիլն
չկա
լ : Ու ՚
նինք
միայն
Համայնական
խոբՀոլրդ
մ ր , ո Ա ֊
5
տարի առաք
Հիմնուեցաւ։
Եւ կայ ուրիշ
միու ֊
թիւն
մբ որ անուանականէ է :
ՅՈՎՀ.
ՋԱԼԸԳԵԱՆ
Կիրակոս
Ա. Վիբապեցիին
առաքին
գորհբ
եղաւ
արձակել
Աղթտմ արք։ Հա յրապետաէլան
Աթ ո ո
ին
կապանքբ
եւ ճանչ^ւ՚ա
լ անո ր գաՀ ակա
լին
օրինաւոր
ե պիսկո պո-սապետո
ւթ իւնր
, իր Հին ու
պատմական
եբէլրին
՛Լրա յ ունե ցահ
էլա թ ռ ղի
էլո
ս ո ւթ ի ւնէ բ :
Աայբ
Աթռռինէ
Աիսէն
էքմիահին
էիոխաղրոլի–
լբ իսկո
յն
Հաւլո բգուեցաւ
Աղռւանից
կաթողիկո -
ս ին , Երուսաղէ
մ ք։ պա տ ր ք։ ա րքին
, ու
Հ.ա
յաստանի
,
Կիլիկիոյ եւ Փոքր
Ասիոյ
Վիճակներուն
,
ինչպէս
ն։աեւ
Հայ կարեւոր
դաղթավա
ք
րե րո
լն :
Կի՚բաէլոս
Ա. Վի ր ա սլե ց ք։ ք։ն ղաՀ ակա
լութ ե ան բնթացքին
գ ե ռ
՛է" յ՛՛՛՜թէ՛՜^
է՚՚՚-^էր
կոստանղնուպո
լսո
՚ յ " ց
էէլատրիարքութիէնր
:
էքմիահնի
նորլնտիր
կաթողիկոսբ
, ամենոլ -
րեք էլոնգաէլնեբ
ղրկեց : Իբ կոնգա1լներբ կբ էլրէին
Հետեւ եալ
սկղբնաւռրռւթիւնբ
•
«Անոլամբ
Անեղին
Աստուհոյ , Հօր ել
որդլոյ
եւ
Հողւոյն
Արբոյ, ես կիրակոս
հառայ
հաոայիցն
Աստուհո
յ եւ 3 ի" ուսի
՛Բր ի՛ս տոսի , ողորմ
ութեամբ
եւ
շնորՀօք
,
նւո րին
1լաթոէլիկոս
Աթ ո ո ռ յն
Գբիէքո–
րի
Լուսաւորչին
մեբոյ
եւ Վաղտրշապատռլ
Աուրբ
էքմիահնայ եւամենա
յն Հայոց»
:
Հաղիւ
երկու
տար
ինւե ր վերք Աբեւե լեան
եպիս–
էլռպոէէներբ
ղինքբ
ղաՀբն։էլէց
բբին ամենա
քնէ ապե
րախտ ութեամ
բ : Պ ս՚տճառա բանե ց ինէ թէ Վիրա
պե
ցին
էքմիահին
լեցուցտհ էր անՀամակրելի
Վա՛ս
պուրականց
ինւեր , ու դեռ ուրիշ
էլեղհ պատճառ
՚
ներ
ստեղհեցին
։Հայրապեար
ստիսլուեց՚աւ
ղաղա՛
նօբէն ապաստանիլ
Հաւատացեալի
մր բնւսէկւսրս՛ ՜
նբ։
Վիբապեցիին
Հալահիչնւերբ
ղինքբ
առաքնոր՛
ղեցին
Երեւանի
պաբսիէլ
կտ ռավա ր ի չին՝
Ե""լու՚՚1
ոլէկք՚ն
առքեւ,
ամբաստանելով
իբրեւ
՚անէքաւեր
կաթռղկոս
մբ։ Ըսին թէ աոանց
էլաթողիկոսի ե -
պիսկոպոս
ձեռնաղրուահ
էր։
Զինքբ ամբասաա
՚
նռղներէն
մէէլն էր կիրակոս
եսլիււկոպո՚ս
Հերմո
՚
նեցին , ւլոր յանդիմանեց
սրսրսիկ
կաոավարիչր
1
երեսք։ն տալոէք թէ իրենք
էինէ որ Կիրակոսբ
կամո՛
վինէ էլաթոդիկո՚ս
ձեռնաղրահ
էք՛ն։
Այսքան ապե ՚
րախտոլթիւնէներռւն
առքեւ
, Վիբապեցին
նւաքո ՚
բնտբեց
կաթոգիկոսո
ւթենէ
Հբէոմարիլ ու կբԿԻ^
Հետեւիլ
ճղնէուորական
կեէսնէքքն :
կիրակոս
Ա. Վիրապեցիքն
յաքո րղեց
Գրիգ՚՚Բ
արք– Աբ ւոա ղեց
քէն , ոբ հանօթ է իբրեւ
Գբիգ՚՚Ր
կաթողիկոս
Ջալա/բէղեան
(1443
1466) ՚
Կիրակոս
Ա. Վիբապեցիէն
մինչեւ
այսօր, էէ ՚
միւահնէի
ղէսՀին
վրւսյ
բ.սղմահ
են
41
կաթողիկոս՛
նեբ,
որոնէք ունեցան
25
աթոռակից
Հ՚ոյրասքե՚ո -
՛նեբ :
իսկ
Գբիղոր
թ. կաթողիկոս
Մռւոաբէղե"ւն
՚
ցէն
վերք,
Աեհի
Տս>ն։ն Կիլիէլիոյ
Աթոռին
վրայ
բազմեցան
39
կա թողիկ
ո ,էնե բ :
ՆՈՒՊԱՐ
ՄԱԲԱՈԻՏԵԱՆ.
Fonds A.R.A.M
