Page 75 - ARM_19-1948_04

Խ՚հսուԱ չաս տա։ ի ւքեբջ աով կր խօսէր այն տեգի միսեբոլն առատութեան ՚ւանդ րլլալով , դժբախտաբար չէր կբ°ած ներկայ

ել Համեզոլթեան մասին ու կ՝աւելցնէր • ըլլալ :

Մ են ք ա յնտեզ մ սավաճառ մ ը ունէինք , որ Թանգարանին գխաւոր սեն՛եակը եւ նրբանցք–

ԼԻՈՆ • Միեւնոյն յարկաբաժինին վրայ + ո լզած աեգէդ կր կտրէր կոլտար : Շ ատ բարի ներր լեցուած էր բազմութեամբ, որ Հի*֊ըասիր -

երկու։ Հա յ վարձակալներ էին է որոնք երիք տար - մարգ մրէ էր, ու Հարուստ , բայց առանձին 1լապ– ոլեցալ սուրճով ել պտուղներով :

ո լան դվ՛ ա ցն ռւ թե նէն վեր^ , ալ ելի սերտ կ ապ ե ր բէ\Ր ՚ Յաճախ կատակով կ՝՚ըսէէսք * ինչո^ւ չես Այստեղ ալ ինկեր Բալա յեան ջերմապէս գնա­

Հաստատելով, կր մտերմանան X Այո առիթով կր ամուսնանար , որո*ւ Համար է վաստակդ։ Տխըօ - Հատեց ընկեր Գիւլխանդանեան ի տքնաջան աշխա–

ծան ՛օիժանան նաեւ նոր ե կ վա ր ձակալ $\ . կար ապ ե– (՛էն կը պատասխանէր * տանքր՝ թանգարանի ձեռագիրներուն եւ Հաւաքա–

տի մօր եւ եղբօր Հետ, որ Փօն տր Շէրի՛– կր = Ի^ն չպէ ս ամ ո ւ սնան ամ , կին ունիմ ե ւ եր­ ծոնեբուն ղ ա սալոր մ ան Համար ։ Կրկի" թնդաց

բնակին : կու զաւակներ , որո* ք երկիր մնացին ել տարինե­ « Մեր Հայրենիքով ւ

Տիկին Տակոբեան յաճախ , Լիոն , իր որդւո^ե՝ րէ ի վեր լուր չուն իմ Հ Շատ մը, ընկեինեբ, որոնք անմիջական յու֊զ~

կարապետի այցելած ատեն , էէր մոոնար գր՛առի Տիկին 3* որ ուշի ուշով մտիկ կ՚ընէր* կ՝Բ"դ– ման տպաւորութեան տակ էէ ի" Կբ°ա^ խՈՍՔ առ–
մի1է.–
նել գերեզմանատան մէջ, արտայայտուեցան՝ .ք1**՜՜
խարբեբղռի ըն՝տա\նիք մ ր՝ Տէր եւ Տիկին Գաս–
Ա"9Ւ էԼՀԱայ թէ ամուսինս եղա& ըլլար , ջորգաբար , կ. Եբանեան Լ^Վարգանվի կողմէ) ,
պա բե աններ 5
ո ր տեղացի էր, անոճն ը ի^նչ էր : Գաւիթխանեան , Ա* ի սաՀ ակ եան , Ա* Տ* Թով մ աս֊

^ ՝ յ ս ՎՒԲւ^է**՛ տեսակսոլթիւնր օրՀնութիւնտ մբ Գոնիացի էր եւ անունը՝ ԱբըաՀամ ։ եան , Հ . Աարգիսեան :
եղաւ Տակոբեան, ընտանիքներոլ
եան մեծ եղեռնէն ի վեր Համար։ Աոլբիլ - Տիկին Յ՛ն ալ Գոնիացի էր, իոկ ամուսնոյն Բոլորն ալ ղան ազն դրուագներ պատ մ եցին

» երկու ամուսիններ իրար անունը ԱբրաՀամ ։ Ու բարի լրատու Տիկին Գաս– Հ ան գուցե ալ րն կ եր ո ջ կե անքէն , պաբզել ո վ ան ՈՐ

կորսն ցուցած էին՝ ԱյՐԷՀ առանձին Հալէպ, իոկ պարեա^ռ անմիջապէս յանձն կ՚առնէ դրել Հալէպի կազմ ա կեր պա կան տ ազան գր , կուսակցական նա -

կինը իր՛ երկոլ զաւակներով, յետոյ մեծցաւծ ու ա– մէկ ազգականին, որ ծանօթ էր Պ» ԱբրաՀամին X խանձախնգրութիլ\նը, յանդգնութիւնը եւ զոՀ ա -

մուսնացած , թոռներո լ տէր ,$)րանսա ։ին չ բախտ , Ջ ո ւ շան ար պատ ա ս իւ ան ր , չայտնելով որ Պ * բեբոլթիւնր %

երեսունութսրս տարի վեբ^յլ* * » Աթր աՀ ամր շատոն ց Հ ալէպէն՛ մ ե կնած է ր եւ Գա– Տ՝ամ անակր բալա կան յառաջացած էր , երւբ

Երկ"՛– Հայ տանտիկիններ երբ խօսակցութեան մրշյլր Հաստատուած , բայց Հասցէն անծանօթ էր « Մշակ րան^ոլորդով վերջ գտաւ ՀալաքոյթըՀ

կբ բռնուին՝, նիւթր շատ բնականօրէն պիտի ըլլայ իրեն։ Այսուամենայնիւ Պ* Կ* Միրզօյեանբ կր Ներկան ՛երր բաժն ո ւե ց ան խոր տպաւոր ո ւթեամ բ :

օրուսճւ. Հոգր , մ ան աւան գ միս ր ։ խոստանար ամէն գնով գտնել *համըշլըի մէջ ու Ապրիք աղտք, ո լ միշտ Հաւատարիմ մնաք

էր * Գու1)՚ս~՛ պաբզե լ ի ր ո ղո ւթ ի ւն ր * ձեր Հաւատամքին֊, ու վառ պաՀէք Գաշնակցու -

Տիկին ԳոՀար , որ Հալէպ գտնուած Ե՛– աՀա պատասխանը* Յակոբետն մայր եւ

որդիներ նամ ակ մր կը ստանան՛, ոբոլ վերկացող թեան ջաՀր յ

խորթ ո լ արիւն՛ոտ , Հանճար ե® ղր Հ ո լռվենք ձեղի տողերուն տակ արտասուալից կր ստորագրէ ի ֊ Այս առթիւ «.Վարդան՝» ենթակոմիտէն Հրա -

Հետ ։ ըենց կարօտակէզ Հարազատ ամ Ուսինը՝ Հա յր եւ պարտկաւ իր շնորՀակալոլթիւնր կը յայտնէ այն*

Երբ Հայաստանի եբէկի որբը այսօր գրագէտ մեծ Հայր՝ ԱըրաՀամ Յակոբեան բոլոր րնկերներուն՝ որոնք իրենց նիւթական ա–

դարձած, կ՚ողբայ իր մօր աճ թաղ ոսկորները ^ւս– Ա* ՓՈղՀԱՐԵԱՆ ջակցութեամբ յաջողցուցին շիրիմին շինռւթիւնըՀ

նայ ^ծովափին վրայ, մենք այս ողբին մէջ կր ԽԹԱՆ

տեսնենք աւելի քան մէկ միլիոն՝ ղոՀ եր ո լ , նոյնպէս

անթաղ ո ս կո բներ ր , ցրուած մ ին չեւ Տէր Զ°Ր է ա– ԱՅՑ ԸՆԿ* Ա* ԳԻՒԼԽԱՆԳԱՆԵԱՆԻ ՇԻՐՄԻՆ

նապատն֊երր ; Բոլորիս ցաւը մէկ է X ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆ-Բ

« Գնա, կռունկ Հայոց դաշտից , ծ՜իլ տար

կացիդ պանդուխտներին, Արարատի ձիւն տար ՍԱՐԱԷԼ (յապաղած) Հ• 3 • Գ* «Վաբդան»

թելիգ, լ^ուր Արաքսից պանդուխտներին՝^ *•• ենթակռմիտէի նախաձեռն ութե ամբ , այցելութիւն ՄԱՐԱԷՅԼ.— Հ. Մ– Ը. Մ .ի մրցում ր ՀձՅւՈ–

Մեր սրտերբ խորան՝ արցունքով կբ լոլանք մր սարքուած էր Հոկտ . 1 0^՝^՛ , ողբացեալ ըն՛կեր §ՈՅ.Ո/՛ մէջ մեծ ոգեւորութիւն ստեղծած էր՝ տեղա–՝

այս տողեր ր : Ա* Գիւլխանդանեանի դամբարանին , Մոնմպրան — ցի մողովուրդին X Խուռներամ բազմութիւն մը

0 , որքան կարօտ ենք ա յ դ կռունկին , ծ ի լին՝, ււ ի ։ Ընկերներ , րն կերուՀ իներ , Նոր Աեր ունդի ան­ լեց ուած էր մարզադաշտր , երբ սկսալ խաղար -

Արարատին եւ Արաքսին՛; Բայց երբ գ ե ռ ծիլր կը– գամներ ե լ Համակիրներ շր^ապատածէին՛ ձիրիմը, կութիլնր։^ձտւո^ռտւռի մարզիկները աւելի յաղթան­

ռունկին կտուցին ՝ մէկ ծա յ րր կր թունաւորէք , որ կառուցուած էր <ՐԼարդան՝% ենթակոմիտէի դամ եւ մար՛զո ւա՛ծ էին՝ շնորՀ իւ իրենց օդան՛ա լա–

իրաւուն՛ք չունի^նք պոռթկալու , ջ\անքով , մասնակցութեամբ Փարիզի եւ մասնա - յին պարտաւոր ի չ մ արգանքներուն ։Առաջին կիսու­

Հայրեն իքի զաւակներուն ԿէսԼՀ Արարատ ի ւո րապէս Աէնթ էթիէնի րն կերն եր ո լ ։ իքազին երկու խումբերր Հաւասար խաղարկութիւն

ծան ր ո ւթեամբ ա րիւն թափհ ց , Աբադածբ կանգուն Յուզիչ էր տեսարանը, երբ մարմնի ներկայած֊ ւնե ցան եւ ոէ մէկ կողմը նշանակէտ շաՀեցաւ ։

պաՀ ե լու Համար * Ա յ դ կէսին ծոցէն Հայրենասէր ցոլց ի չր կուրծքին սեղմ ած մ արմ արեայ իւաչը , ֆրան՛սացիները իրեն՛ց մարմն ական՝ ուժէն օգ–

ղալակներ Արադածին սիրոյն Ա ուր իո Հ մէջ եւ այ­ առաջ ան ՛ցաւ ել ծն ր ագի ր Համբուբ ել ո վ ճ ՛ո ւիր ա– տ ո ւե լո վ անրնգՀատ եր կայն գնդակի Հ ար ո ւա&ն ե––

լուր մէկմէկ խաղացքի քար գրին՝ իրենց սրտե– կան /ոլշտրձանր, զետեղեց անդր վրայ, իբրեւ, ա– րով կը ջանային շաՀիլ, բայց Հ. Մ– Ը– Մ՛ի

րուն վրայ ։ Եւ գպր ո ցներէն ս ր րա ղան յ Հա յրենա - •Լոր լրացուցիչ մասը : պաշտպանողականը ոչ մէկ առիթ կուտար եւ մեր

ս ի ր ո ւթեամ բ տոգոր ուած աշա՚կե բաներ գուբս ե՜­ ՊաՀ մր խոր լռութենէ վերջ, րնկեբ Գ* Բա­ «փոքրիկդ բերդապաՀը, 1շմանէթեան , շատ գիւ -

կան , մեր լեզուն դեղեցկացնւելու , մեր մշակոյթը լա յեան նախ գնաՀատեց ՀՀԼարգան՝ֆկոմիտէին գե­ ր ո ւթե ամ բ 1լ ազատէ ր ամենադժուարին գնդակն ե–

զարգացնեչ ու է ղեցիկ $ ախաձհ ռեն ո լ թ ի լնը , յետ ո լ պարզեց ող - րր , զարմանք պատճտռելո վ բոլորին ։Եբկրորդ կի—

Մեր սոտերր փլահ՝ տուՏնի մի վերան՜էք ՝ բացեալ ԱբրաՀամի մեծ արժանիքները, յեղա - ո ախ ազի) տեղացիներր յոգնած Ը1 է ա է ո վ մեր մար՝–

Մեր երկրին իշխանութիւն՛ը ազատ չէ, որպէսղի փո խական ել պետական գո բծ ո ւն է ո ւթ ի ւն բ , իբրեւ զիկներն էին որ կը տիրէթն մարզադաշտին՛,* Հա­

Հայրենիքին շա՚Հր՛ ամէն բս/նէ վեր դասելով, Աւ­ անգամ Հ* 3* Գ՛ Գերագոյն մարմնի եւ իըրել նա­ կառակ նե րկայա ց ուած բացառի կ երեք առիթնե -

՛ե որ Համեմատ դորճէ X խարար է րուն , մ երոնք չկրցան ն շան տկէ տ շաՀ իլ :

՚Բսանըութ երկար տարիներու ընթառքթն , ե– Այս առթիւ յիշեց նաեւ ան՛որ բանտարկու­ Ցքրանսացիներր յանկարծակի յարձակումով մր

թէ մեր Հայոենիքր ազատ րլլար , թերեւս կէս առ թիւներ Փարիզի մէջ, իբրեւ Հետեւանք Հայանուն շաՀեցանւ առաջին նշանա՛կէտը : Մ ա րզադաշտ բ կը

կէս փրկուած կ՝ըլլայինք մեր աստանդական վի­ լրտեսներու մատնութեան ՛տառապանք մր որփ՚ոլ.֊ թնդար՝ ծափերու մէջ, բայց մեր մարզիկներ ը ան–

ճակէն : թացոլց ծեր ո ւ ն ի վա ս տ ա կա ւո ր ին մ աՀր X միջա պէս կատաղի յարձակս զ ա կան ո վ մը երկու

՝Բրիստոսէ\ն աւելի իսաքուեոանք Հայրենիքին Ներկաները միասնաբար «Մեր Հայրենիք՝^ եր­ վայրկե ան վերջ շաՀ ե ցան նշանակէտ մը X ք$աղը

Համար, վար դրէք ձեր մաղը Հ գելով ուղղուեցան Հ . 3 * Գ * թանգարանը , խո րա­ վերջացաւ Հաւասարութեամբ X

ԱՐԱ ՏԷՐ ՎԱՐԴԱՆԵԱՆ պէս քՈւզո լած X Տիկին Հ • Գիւլխանդանեան Հ է՜ Այս պատուաբեր արդիւնքը մեծ յաջողութիւն

ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (4) ո րպէ սղի լաւ իմանամ թէ ինչ է ձեր յանձնարա - տի չի Հարցնէ , եւ դուք ալ ազատ կ^ԸքէէԱՔ չ՛գա -

բութ իւն ը ւ տասխանելու %

ԹՈՐՈՍ ԼԵՒՈ1.Ի Երբ սենեակը մտան , մեր չորս անձերը , Թ"— — Րայ° թէ ոբ ե ա ք բ Ինգիր \ԸԱայ *• *

ր ո ս ին նստարան մ ը Հրամ ցնելով , որու մ օր ար­ - Իմ , ա յս ինքն ինձ յ ան ձնո ղա ց կողմ անէ , ել

ձանի պէս կանգն ե ց ալ Բարդէն , իրենք բաւական սա Հայ երիտասարդին կողմանէ ամենեւին խրն\–

Հ եռացան , այն ատեն պաշտօնատարը ըսաւ շփո - գիր մր չի կրնար ծագիլ, միայն քեղի կը մնայ

ԳԼՈՒԽ Ա՛ թած ձայնով մը • խոՀեմ ո լթեամ բ վարուի լ քու Հաշիւներուդ մէջ եւ

Ջ՛եմ կրնար Հասկնալ թէ իմ պաշտօնս ինք չափազանցութեամբ բան ամենեւին՛ էըեել, որպէս

պիտի ըլլայ ան ատեն է զի վերջր խոյզ խնդիր լինելով թէ դու քու վաս­

ԿՈՍՏԱ՚եԴ՚սՈԻՊՈԼԻՍ 1145ԻՆ Ջեր պաշտօ-նր պարզ ձել մր պիտի ունենա ք տակդ չի կորսնցնես ել թէ*** վերջապէս զ ո լ չի

ել շատ Հանգիստ » ինչ ռոճիկ՝ ինչ ծախք որ պի— վնաս ո լիս Հ

Խորին խ ոնարՀութեամ՛բ սուրբ Հարք պա՛տաս­ ուի րնէք կամ Համարուիք ընելոլ թէ տան վարձ– Հիմ ա Հասկցա յ , ըսաւ մեր բարեկամր խո -

խանեցին՝ իրենց սա յրասոլբ տ չքեր ը Հայ երիտա­ քի , թէ սնունդի , թէ զգեստի , թէ ՛ծառայի եւ թէ րին յա բռանօք եւ զուարթութեամբ, շատ շնորՀա–

սարդին– վրայ նետելով : վ եր ջապէ ս ամէն բան ի Համ ար պարզապէս ծոցեր– կալ եմ որ ինծի այսպէս տիրութիւն մը կ՚ընէք եւ

կայսերական ընդունելութիւնը վե րջացաւ եւ նիգ դնելու ւնեզոլթիւնըպիտի քաշէք ։ԱՀա այսչափ իմ շաՀերուս այսպէս կը պատասխանէք , աս ձեր

Թորոս դուրս ելաւ դաՀոյից սենեակէն եւ Հազիւ եւ աս ալ կարծեմ շատ ծանր ել անտանելի բեռ մբ բարեկամութեան չեմ գիտեր թէ Է^՝Լ տեսակ

թէ քանի մը քայլ Հ եռացաւ , փոքրաՀասակ մարգ չի կրնար Համարուիլ ոեւիցէ մարդու Համար X շԼորՀակալութիւն լ/նեմ :

մր, որ իր անձին մեծութիւն տալու Համ ար՝ կր­ իսկ իմ պաշտօնս ինչ պիտի ըլլայ X Մի միայն մէկ կերպով, այսինքն լուռ եւ

ցածին չտ ւի կանգուն վիգր եբկն ցնէ ր , զո լար թ Կ՝՝երելայ որ չի կրցայ իմացնէ լ, թէպէտ անշշոլնչ մնալով, ամենեւին եղածին վրայ ուրիշ­

երեսով մր ի բեն մ օտենտ լով • շատ որ ո շ գրուցել կարծե ցի ; Փոխանակ այս ազ­ ներու Հետ չի խօսելով ել թէ որ կր ներէք ըսել՝

կայսրը ինձ Հ րամ ա յեց որ՝՝ ձեր ան՛ձին՛ պէտ– նուական երիտասարդին, խնամող Հոգը ուն՛ենա - չի շաղակրատելով, վասնզի ան ատեն, կ*իմացուի

քերը խնամքով Հոգամ, ուստի Հրամայէ որ եր՛­ լոլ՝ ծախքերն՝ ընելու՝ վերջապէս իր մա տա կար ա– եւ գանձբ ձեզի բան մր չի վճարեր ։

թանք միատեղ ձեր բնակարանը ձեզի ցոյց տալոլ% րր Բէլալու ամենեւեին բան մր պիտի Հըսէք * երբ Իրաւունք ունիք • ուրեմն ես երթամ քանի

Թորոս ան՛խօս սկսաւ Հետեւիլ մարդ-էւն X կայսերական թո շակնե րբ կ՚ելլեն , կ՚առնէք ծո - ո ր իմ պաշտօնս յայա ն ի \ե ղալ %

Հազիւ թէ քանի մր քայլ մնացեր էր պալատի ոերնիգ կը դնէք, ողորմութիւն կ՚լ^նէք, եկեղեցի­ Այո , բայց միայնսա դոձնէն՝՛ մէկտեղ դուրս

մեծ դրան, եւ ա՛Հա պարզ Հ ա գո ւահ մարդ մը մօ­ ներուն կուտաք , ինչ կՏոլզէք կ՚ընէք X ե ԷԼ ենք ։

տեցաւ մեր կարճաՀասակ կոկոզավիզ պաշտօնա­ — Այգ Ւմաոայ՚> Բայտ ե ս էսէ պիաԻ \րսամ : Շատ լաւ, սիրով, ըսաւ մարդը, եւ քանի

տարին եւ կամաց ձայնով մր սկսալ խօսիլ, եւքիչ Տէր էք լթել ի՚»է"\ր կամիք լինել, ինչով մր ըայլ առաւ դէպի գուռը, յանկարծ իբրեւ քու­

մը առաջ անցնելով մեր կարճուկր կաճդ առա լ եւ որ 1լուզէք զբաղիլ : նէ արթննալով եւ խելաբերելով դարձաւ իր բարի

բարրձկեկ ձայնովի Բայ$ խոնաբՀաբար • իՈնչ զրուցեմ թէ որ Հարցնեն այս ՝երի - խրատատուին :

Խնդրեմ , րսալ , իր բարձր վիգր վար առ­ տաս ար դին– Համ ար X ԾԵՐԵ1/8

նելով , խնդրեմ , ՔԷՀ մ,Ա սա սենեակը մտնենք , Ես ^հզլ կ՝՝ապաՀովեմ որ մէկը բան մը պի–՞

Fonds A.R.A.M