Page 195 - ARM_19-1948_03

ԾԱՄՈՒԷ բանանէ գրողները^ մասնակցութեամբ նաեւ &- ՆԱՄԱԿ եՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ

գ է սլա ո ս է կարգ մը գրողներուն։ Աակայն Հրաւէր՛ը

կբ վերաբերէ նոյթւ ատեն Իբաքէ եւ Պարսկաստան ՅԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹԵԱՆ ՄԸ ԱՌԹԻՒ

ՀԱՒԱՏ* ԵՒ ԶՈՀՈղՈՒԹԻՒՆ նէ՛: Հ)ն արա լ ո բու թէ ւն կը ս ա եգհ\ո ւ է® այգ չորթան­

ներէն ալ հէւրեր ունենալու հ ԷԼմէն\ էն է կախուաօ՝

Ինչպէս հաղպլդսւծ՛ էինք, Սոնյփոյ ես Լի*– V ա ատ գրողներու, պայմ աններէն՛ եւ է գործ՝ ԽՄԲ* ՀհԳերմանահայ Տարագէբեերէ կեգբ .
րաւնտաԹի գյաղնէերոՆ Միութ֊եան ճաս\սգււ)Լմարը դնելէք ճէգէ% :
տեղի պիտի ունեցայ Սեպտ« 18–20ին, ա». ա յ ժ մ Գործագէբ կոմիտէն-ֆ (Շթութկարտ) Ցուլիս 27
հրալիրյյլով միայն Միջին Արեւելքի ըսողները։
կար եւ որը ^ 5/եր կա յ պարադաներ ո ւն աակ , ոք թուակիր յայտարաբութ-իւխ մը գրկած՝ է^ Հբսր–
0|Էյրա,ԼլՅ–ի շարտթ֊օրեակը 9 «Ազդակ» , այս
աււթ՚իւ. հետեւեալ խոբհրդածւււլ^իւյննեբր կ՚ընէ թէ թուական՝ կշէռն ՛է , այլ Համագումարէ ղաղա– տարակութեան խնդրանքով : Տեղի անձկութեան
վերոյիշեալ իորագրին, աակ (6 0<1^՝ստ–)—-
փարթն կենդանի պահ սլանումբ ։ Զկա յ որեւէ ար­ պատճառաւ , կ*ամփոփենք էական մասը :

գելք որ է վերջոյ չխորտակուէ կամքերու գրոՀէն Տ ա յաարա ր ո ւթիմևը կ^ըսէ թէ «Զարթօ՛նք»

առթել ; կը բաւէ յւր\ մ աքեր ու եւ Հոդէներու **՚Է2 Հանդէսին մէ^ «քանիսս լոյս տեսան ՝ անուանաը–

արմատանայ Ափէւռքէ Հայ դր/ւղները նոյն) մտա– կումներովգ անվա՛յել որակումներով ու ՚ԼԼՀՀ1՜՛

« ԱրաասաՀմանի մէշ Հայ ՚քչփքլոյթի պահ– . ՛Հ ռգութէւննեբուն Հ " * ֊ ; / 7 ^ Համախմբելու անՀ բա– պաբտութի/յեն՛եր լեցրին յթգոլա>օ^ներ» եւ դատա­

պաքեյււմն– ու գրականութեան, նադոլում\ը ղոՀո - ժեշտռւթէւնը ; կան ատեան մը դատապարտեց թերթին իւմբա–

ո ութ եան դոբն մըն Է առաւելաբար ։ Ըւ այդ ճամ– գիր՚ներէն ^9** ԱաՀառունոլ այպա՚ւ. ելի ելոյթը »,

բուն փրայ » Ղ՝ագութահայ Գրողներու Հա՛մագոս - Որախութեամբ մէայն ^"՚Ր^ԼՒ է արձանս^*֊ բայց թէ ան ել թէ խմբագրութիւնը «չբարեՀաճե–

մարին Էր ագորնումն աչ., եր կար ատեւ ճ Էգերու եւ Գրել է ,որ\ մէկ տարուան րծ. թացքէն , ա յգ Համ՛ս՜՛ ցան՝ Հրատարակել դատարանի վճիռը» :

զոՀաղութ Է ւններ,ո ւ կը կարօտի ։ ղումը սեփականութէւնը գա ր ճա՛հ՜ է ս յ ր գ է ս ^ ռ Ր Այս ընթացքը պատճառ դարձաք– ԸԷԼ1"Լո 11 Գա~
խանգարման »,
Սո ւր ի ոյ եւ Լ էրան ա՛ն ի Ղ*ր ողներ ո ւ Մ է" ւթիւն ը գրոգէւերու 2ախ2ախէչ մենամաս՛ն՛ութ՛եան եւ մտա­ ռութի « միասնականութեան–

խոր ա պէս գի աակ այս ճշմարտութեան՛՝ քայլ առ ւորական շր շան ա կէներ ո ւն ։ Բ՛ոլոր ա՝ն\ոնց ^ որոնք « ԳերմանւսՀայ Ազգ * \0որՀուրգը , իր Ցուլիս

քայլ կը մօտենայ նրադբուան գեղեցիկ նպատա—է գադութէ գաղութ պլպլաս ող մ եր գրական վաս­ 25ի 5րգ ՛նստաշրջանէ ըՀնթացքէն՝ , Ազգ* Գորձէա՛–

կին՝: Առածէն վճռական քայլը առնուեցաւ անցան տակէն , արեւմ տահ ա յ լեզուէ ուռճասման եւ դիր՝ Կոմէտէէ. առապար կով եւ պատգամ աւոբ Պ•

տաբի , մեր զոյգ գաղութներու դբողնեբունէ ընգՀ • մշակ ութայ էն մ՜ա ռանգնե ր ո լ անէս աթար զա րգսբ– Պ * Լա զա ր եան ի պատճառաբանեալ պա Հանքո՛վ ք

ւ/ /ւ գո վո վ յ ՛որմէ բխեց ալ յատուկ վաբ չո ւթե ամր եւ ց ումէն տագնաաան՚քը կ^ասլ ր էն՝ ; քննեց քՕորՀուրգէ պատգամաւոր Պ* *հբիդոր Սա–

գորն ո ւն էութեամբ, ուղեգինով ձեւ ու մարմին Աշէձձ ո լ ձախ է ն ար ձակ ու ահ ք էն ախնդէ ր Հ ա ռո ւնէո ւ նկատմամբ արօ՝ար<հ՜ո ւահ՝ Հարցը եւ

ստացան միութիւն մը։ Երկրորդ վճռական քայլը պոռչտուքնե՞րը* Ւն չ փոյթ*. Աէշտ ալ եղած են Հաստատեց *

պէտէ Հանդէսանայ անկասկած «Ա՝Է2էն Արեւելքէ ու սլէտէ ըլլանւ էրենց խէղճը վաճառքի Հանահ՜ ա) Որ ^ՐէգոՐ ՍաՀա/Նունին , որպէս մէկը

Հայ Գրողներու Համագումարը՝» , ^թորա՛յէ մէ^։ ստրկամէտներ։ Ա%\ոնք պաշտօն ունէն փ,ողաՀաբե–> « Զարթօնք » պարբերաթերթի խմբագիրներից ,

Այս առթէւ ^ վարչութեան մա՛մսւլէն յանձնան չու այն էնչ որ գուրսէՀն կը պարտագրուէ ել ու­ մերժած է էր պարբերաթերթի մէ^ Հրատաակել

զեկո յոր ցնորքներ չէ սնուցաներ ։ Համ ագում ար էն րանալու էրենս սեփական Հ ոգէ էն Հետ նաեւ աղ– իր մաս՚էՀն եւ *5 • էՏոսրով ՚ԼթերսէսեաՀևի գէս կատա*~

կոՐ,էզր "(է"1 է կազմեն դարձեալ Աուրէո յ եւ Լէ~ գային գանձարանէն Հարազատ արմ-էքները »; րահ՝ իր Հրապարակային ան ո լան ար կութ եան ց առ–

թէւ իր էսկ Հաւանութեամբ կազմ ո ւա՛հ՜ դատական՝

ատեան՛ի Տ ունիս 18 թո՛ւակիր վճռագիրը, ՛որի մէք

յստակ որոշում կար ա յդ մ ասին եւ ս՛բանով ար՜

կոյտերը գէաելկ , կը քալէինք դարձեալ, երր ա– « Յառածէն ; կարօտցա՚Ն եմ, Աստուածդ սիրես ՀամարՀահ՜ է եւ դատական ատեանին եւ նրա մ է–

կանչէս րնկալ. անունս կան՛չող Հա յ՝ո՝ւ ձայն՛ մը , բոլորն ալ ձգէ • • • ֆոցով Աղդ* հ)ոբՀուրդի գործադէլ^ էշխան\ութեան

՚"՛*՛ կրկնուեցաւ երկու երւեք ան՛գամ ։<ձԶօրութեանգ Կը սպառնա ր օթօիս Հինգ ան՛իւներուն՝ °ԳւՀ Հ եզէնակութէւնը , ո ր բո լո բովէն անՀ աշտ է

՛է՛" յ՛ "լա՛ւ » Տէր, այս ամայի վայրերուն մէ^, ա 4 " պարպել, եթէ չտայի։ Լիուլի գոՀացնելէ ՚իեր^, էր պատգամաւորէ Հանգամանքին Հետ *

Հսկայ ապառաժ քարերուն տա՞կ աչ Հայորգէ մը Նափոլէոնի ճամբան բռնելով Հասանք Աիստրօն : բ ) Ոբ Պ* էհբէդո.ը ԱաՀառունէն) ժ՜ողովէ ըն -

պւսՀաձ ՛ես; կեցայ, երիտասարդ մը կը վազէր Երկա՛ր է պատմութիւն ը ,թէ քաղաքնւերուն ել թէ, թա ցք էն եւ կե ցո ւահ՜քր բա ց ատ րելո ւ Համա ր էրեն

գ է պ ր կառքս ։ Արեւի ակնոցներս վար առի՛ եւ "ւյգ պատմական՛ ճամբո՚ւն : Նափոլէոնի ն՛ժոյգին՝ տրուած պատեՀութեամբ , փոխանակ առարկայ–

նման իմ կառքս ալ գլուիւը "Յ^լով Հպարտօրէն՛ կր օրէն մօտենալու իր դէմ յարուցուահ՛ այս մեղա–՛

ճս/ևչցայ % 0՛ սէրելիս , Տ • , դուն ե՞ս , ի՞նչ կ՚ը­ մագՀլցէր բարձունքներէն՝ բարձունք ; դրանքին գ վք՚րաւոբիձ եւ աններելի բառերով ա–

նես Հոս, է՚°՝նէ գորձ՝ ուձեիս. ո՞ւր եկեր գտեր ես ԱՀա եկանք 0ւ§Ո6 : Ուրեմն բաւական նարգեց պատգամ ա ւո ր ա կան ձողովը , մէնչե ւ ան­

այս, մայրաքաղաքը։ բ= Ոչ, "էրելիս , կր սխա­ մօտե– գամ «անբարեբախտ-ութիւն» եւ «անպատւութիւն»

լիս, Հոս մայրաքաղաք չէ,ոչ ի"կ գիւղաքաղաք , ռա՛հ՝ ՚ենօ արեւան՚իսա մ ա յ ր ա քա գա քէն ; Ա* մամ որակելով իր ներկայութիւնը Ագգ * •• Խ՚ոբՀուրդի

"՚յլ 7 10 ս/Լաւոր գիւղ մը։ գագար ; Վ^եր^էն Հանգրոլ,ս/ն\ն էր : քւրէկո՝ւան մա՛– մէշ. եւ

մը 7էն. զյաղթականդ կերպով մտանք արեւէն հ՜ո– գ) Որ ի լրումն այս բոլորի ն՛ա ինքնագլուխ
առՀասարակ
Այ" > քարերու մայրաքաղաք։ 9\Ը– ՚՛ *1*էս ։ Ամէն բաձ կարգէն էր , հ-առերը յարգաբ–՛ թոգեց մ՜ոգովը եւ Հեռասաւ սրա՚ՀԷ՚ռ յ իր հ՛այ–
, թէ իրեն՝
•Մէկ երկու ժամ մեզ Հիլրասիրեց իր սչանգո– ո ւ ահ , գեա էնն\ե ր՚էՀ մաքր ո լա՚հ՝ , ^"Վչքէ Է\Ր՝ երեկոյ֊՛ իր ա\%աբգական կեցուա՚հ-քր Հասցնեչով այս ժողո­

Լ աե Հձքհուաչէթ՚&ը Հ ագա՚ձ՜ , կյլ փայլէդ–, իբւրեւ. մր— բայող աստիճանին՛ եւ յայտարար ելով

կ,թ, սբաՀը. .- * .Տ ատ,ե..էՕ, ձա%ձր^ց^>Ւ , զով տեղ ցակէւյ ա՛ր եւթն , էս կ զեփիւռ մը մ եղմ օրէն կօ - Համար «պատիւ կը Համարէ Հեռանալ

կը աինտռէր , իսկ մենք զովէն ձանձրացահ , Հէով րօրէր Նառերը : ճերմակ ձեռնոոաէ յ սեւ ու ճեր՛­ վի–)» :

՛ու արել կր վէնտռէինք։ Երկու ժամ՚ո՚ւան մեր իօ– մակ գաւաղանաԼ , ոստիկան մը կեսահ՝ յ ո*֊ռ*լակի

սակցուէԳիւնը կը դառն՛ար Հայկական կեան՛քին ինձ-ի կ^ըսէվէՀ Այս կողմ Էն անցէք) ւ^ա^ռ^ ,I)^օա6- Ժոզովը որոշես անարժան Հռչակել Պ • Գրի­

շՈԼ՚Ր՝^շ՛ Տասը օրէ ի վեր Հ՛ոս է, նորութիւն մը ՈՁ.ձշ ձշՏ ճո§1աՏ^ պողոտայէն ; գոր ՍաՀառունթն որպէս Ազգ. հորՀուրգի պատ­

չո՛ւնի, քանի մը Հին թ՛երթեր ու քանւի. մը Հատ ք>1՝ՕՈ16Ո&€16 ՃՈՈ6Ո16ՈՈ6"Հ մը անցանք գամաւոր եւ վերցնելով նրա վրայից այգ Հանգա­

գացինք մանքը, արտաքսել նրան խորՀ՚ուրդից »:

գրքեր : Օրաթերթերս լ ,ու սլար սլե րա թե ր թե րո ւ մին\շեւ Հչօճտւք բնակավայրս Լմետաքսի մայ­

րաւ ա կան ճոիյ պաշարով մր ճամբա՛յ ելած՜ ըլլա­ րաքաղաք) % Վեբագարձիս կը գրեմ տպաւորու–

լով, տուի քանի մը Հատ։ ԶգոՀացալ , ՀլՅառա^իս

րոլոր թիլերը կ՝ուզէր : թէւններս ու Հայկական կեանքը : Մ - ԶԳՕՆ ԵԳԻՊՏՈԱԻ կառավարութիւնը ազղարարեո

Խմբագրականները եւ «Աշոտ Երկաթեր օտար թղթակիցներուն՛ թէ անոնք որ «կը խեղա­
քաղաքակա­
թիւրեն լուրերը, իրենց տէրերուն Հեռասոլին

պիտի կարդամ, Հազիւ տասը ՛օր կ՚ըն՛է \ոբ Հոս եմ, ԿԸ ԽՆԳՐՈՒԻ ՄԱՏԻՏՈՎ ՁԵՌԱԳԻՐՆԵՐ Ջ7.Ր- նութեան ծառայելու Համար», պէտէ
:
բայց կսւրՆես թէ տասը ամիս է որ բաժն՛ուած՛ եմ ^ծ* : ԳՐԵԼ ՄԷԿ ԷՋԻ ՎՐԱ6 երկրէն տ

ՑԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (87) *ք*աղացիր ^ որդեակ իմ * Հեռու քեզմէ յու­ յանկարհ չքացաւ, թողլով Աշոտ Երկաթը յուսա–
տ րամադրու թե ան մէ^ :
սահատութիւնը ; կեանքը տան շան քներ՛՛ ո ւ ո լ փոր­ Հատ եւ թախհ՜ոտ

ձանքէ բով մըն է * .որուն մէշէն կ՝՝անցնի մ արդ– Արեւելե ան Հորէղոնը շառանգունան էր եւ

կութիւնը % Ա ի մ ոռնար *էնչ որ պիտի րսեմ քեղի , լսյսը կամաց կամաց կը բացուէր ; Աշոտ Երկաթ

116(18 ԵՐԿԱԹ թոդ չկոտրէ քու երկաթէ կամքդ։ ՛հուն Հալանե– ոտքի ելաւ , մարմինը կար ձ ես Հարգո ւաձ֊ ըլլար*,

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) ցէր Արաբները ^ առէր անոնցմէ խմ վրէմս ել ես էսկ դլոլխ\Ր սաստիկ նանրացան էր ։ Հթարժում մը

Հ անգէս տ եմ ; ըրաւ կարնես թմրութիւնը վանելու Համար \ի.րմէ •

ք՝այց սէրտս կը մորմոքէ , երբ կը տես\նեմ ոբ յետոյ Հրաւիրեց իր թիկնապահները ձի. նստիլ եւ

ԵՐԿՐՈՐԴ ՄԱԱ Հա յաս տան բ քարուքանդ կ\րլյա յ նոյն ի կ Հայեր ու սլանալ առա^ է

ձեռքով * նախանձէ ու փառասէրութենէ կոլրա - Այս դէաքերէն ամիս մը վռ\Րլ\) Աշոտ Երկաթ

ԺԶ՛ ցան՜՝ անոնք չեն տ ե սնե ր էր ա>նց լաւո ւ թէւնը եւ ,

Զարմանալի բան* • • գորշ յ մթին ամպե բուն՝ աշխատելով ոչնչացնել քեզ 1 էըԾ"^ է"^( կորստեան բուէն կը վերադառնար ^ահաւոր գունդի մը գլու­

մէ^ այդ վայրկեանին՛ երեւցաւ աղօտ լոյս մը* Ա— ճամբան* կբ հարթեն՝ ։ Աշոտ , ԳԳռլ–չաց<էբ , որդեակ ի՛ ըն անցան * իր պա րտո ւ թե ան վյր ԷՀ՜ը լունելո լ

Հոտ ցնցո ւե ցաւ , ս իրտը ս կ սաւ աը ա գ արա գ բա՛­ էմ ^աւելէ վատթար փորձանվքներ կը մօտենան քե­ համար ։ ք*այց քաղաքի պարիսպներուն առ^եւ ^

բախել» խելագարի նման կը նայէր Հ եռուն եբեւ– ղէ * ՚որ^ոգայթնեբ կը լա՛րսլ էն կեան՛քէդ դէմ , եւ Գօշելով Տովհ ան\նէս կ ա թո ղի կո ս ի թախանձանք–

ցող լոյսին հ եւ կը սպասէբ էր Հօրը ստ՛ուերին։ հարազատն՛երդ կը պաւորաստուէն էրենց ձեռքերը ներուն, թողուց Աշոտ սպա բա պետը եւ իր զօրքե­

Կարօտ էր անոր խր՛ախուսանքներուն, յ շաղախել քու արեանդ մէ^։ րով քաշուեցաւ Ո՚֊աիք*. ուր սալսաամբան էր ք)ւ–

ւո էացող վրայ իր կողմ է վերակացու կարգուան

Կը տենէր , թէ ինչպէս այդ աղօտ լո յս ը կա­ Ո՚Հ , սոսկալէ ոճրագործութիւնէ մռնչեց Մ ովսէսը *

մաց կամաց վար ^է^էր* $՜է ինէպէս ամպերը կը Աշոտ Երկաթ։ Ըսէ ք ՀայՐ է"*) "^էթէ ռ ս արմանի® Ուտէքէ մ ԷՀ Եըկաթ մեն շարդ տուաւ ապըս–

քսուէին՛ մօտակայ բլՈԼբէ գագաթին եւ Հոն կը եմ ատոր* միթէ ես վառտ եմ եւ ս/ն՚ա^րգ \ոբ իմ տամբ Ա^ովսէսէ զէնոլորներուն , սպաննուեցաւ

յառաջացնէին անորոշ բոց մը; Անթարթ հարազատներ իսկ ինՆի դէմ կը զին՛ուին այսպէս : նաեւ ֆնքը Մովսէսը Հ Ապա Աշոտ շտապեց վե­

* անշարժ Ոչ* լսէ ՚ ք՝արի է քու փափաքդ* Հայր ես րադառնալ Տէրակ , Մովսէսէ տեղ վերակացու

աչքերով Աշոտ Երկաթ կը նայէր այդ բոցին , որ գուն ժողովուրդին) բայց նենգաւորւ լեզուները կարգելով Ամրամ ս/նուն ուժեղ մարդ մը^ որ իր

ՀետզՀետէ կը մօտենար իրեն եւ մարդկային կեր­ թոյն կը պատրատեն քեզի Համար։ ԶգՈէ֊Լացիբ ա– ուժին համ ար 8 էէկ կր ^"^"՚-էվ1՛ ։

պարանքի ձեւ կը ստանար ։ մէն բան՛է) փոթ՛ո՛րէկը կը մօտենայ քեղէ , ըսաւ

Այնցան՛ քանի մը տանջալից վայբկեաններ * Ա— Սմբատ արքան եւ անգէն՛ դարձուց երեսը, որպէս

շոտ Երկաթ տեսաւ որ առնելը կեցահ֊ է իյւ նահա­ զէ որդէն չտեսնէ էր արցունքները : Ապա դանդաղ Չարաբաստիկ կոտորանէն անցան էր քանի մը
ամիս ւ
՛տակ Հայբբ , թախիծով լի աչքերը փբ վբայ դաբ– քայլերով Հեռացաւ :

ձո լցան՛: Զ.է***ք ո լ ՎՐ,ԱյՀէ ՚^՚է^ կո ր սա ահ էր ան յ Բայց հ Հայր էմ , սպասէ քէչ մըն ալ , ըսաւ Գէորգ Ա* աբզպեաո ւն ի իշխանը իր փոքրաթիւ

ճէշգ այնպէս ինչպէս երեւցան էր– Գոլինի մէ^։ Երկաթ , յուսաՀատութենէն մատնեքը դաչարե - թիկնապաՀներով կը վւութաբ դէպի Երազգաւոր :
լով :
Նոյն անշարժ , աղերսող Հայեացքը •.. :

Հայր գ գ թ ա ինձ , ՚լա&չեց Երկաթ եւ ձեռ– Ես ըսէ ամէն բան) աւձելցուց ստուերը եւ

քե՚բը աաբանան՝ սկսաւ դառնօրէն՝ Հեկեկալ : ^ ԲԱԳՐԱՏ Այ$ՀԱԶԵԱՆ&

Fonds A.R.A.M