Page 115 - ARM_19-1948_03

խօսի ու կբ գբէ Հայերէն, կ՝երգէ Հայերէն, Հբ– ՆԱՄԱԿ ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ ՏԱՑՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ

սլարտ է իր Հայ ըլլալուն, տեղեակ է իր ազգային

պատմութեան , իր Հայրերու յաղթանակի օրե– ԶԵԿՈՅՑ Հ՛՛Ա՛ Դ– ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԴԻՆ ԴԱՇՏԱՀԱՆԴԷՍԸ

րոմն՝, չի Հանդուրժեր մ ա ր գամէ քեն այ պատ ր աս - Հ ՚ Բ ՚ Ը ՛ ՄԻՈՒԹԵԱՆ ԳՈՐԾԱԴԻՐ ԺՈՂ.ՈՎԻ

տող նորանոր դաւանանքներու., մէկ խօսքով եթէ Զա ր մ ա ց մ ամբ «(^ողովո ւրգ^ օ ր ա թե ր թ ին՝ մ է^

ունի տակաւին Հայոլ շիղ , պատճառր պէտք է Հրատարակուած տեսանք երկ՛ու դրութիւն Հ.Տ ա— ՍԷՆ ԾԱՄՈՆ — Օ ա բա թն ե բ ո վ ա՛մ պ ու անձ­

փնտռել մարղացեալ «յարալէզներու» տուաօ՜ (՛օրինակ ժողովի մբ առթիւ» եւ « ք ք կ ե գ ե ց ւ ՚ ո յ վար­ րեւ մաղելէ ետք, բւնութիւնբ վերջապէս ժպտեցաւ

դաստիարակաթեաէև մ է ^ ։ Անոնք կառուցին ու չական– ժոգովին մ է^թ վե բն աղբ ո ւած : Նոր Սերունդին, ել ծբաղր ո ւած գաշտաՀանգէսբ

կբ շարոմւ ակեն տակաւին անանուն կրօնքի՝ մբ Կր ցաւինք որ <ձՀ$՝ոգովուրգ՝% իր տեսութիւն* ա^գի ունեցաւ ա՚ւ ցեալ կիրակի ,փտռաւոր արեւով

խորանբ , լեցուն գաղափարական սրբութիւննե - ներր պարղած է , Հիմնուելով դիտումնաւոր տե - մր, Րօոէ Իյ&ոէա^ մօտակայ ան՛տառին մէ^ :

բով։ ղեկատու\ոլքՅեանց վբայ^ ^ ՚>ոո,ո էռ ազբի*֊բէն՛ իս ^1 կանանչ անտառբ, խռն՛ուած է բազմութեամբ՝.

Անր.նք Նոր Ս երոլնդին փոխանցեցին քա՝Հ մր դատելով , միա՛կ նպատակն է վար կաբեկել Հ * /» • &ատեբ սեղան՛ներ շինած են, միասին բերած ղա^

զոր միշտ վառ պաՀ հլու. Համար , տուին իրենց Ը • Ա իոլթիլնր անոր վ ար ի չնե՚րուձԱ վերադրելով |5 ազա՛ն՝ գո րծիքներ ով : Հոս շնոր Հ ակա լո ւթեան

մարմնէն ալ մաս մբ Հ ար տ այայտո՚ւթ ի լններ , զոր գործնականին Ժ>Է9 խօսք մ բ՝ Պ* Մա՚նուէք կկղիլրետնի եւ իր քրո^որ~

Անո՚Լք կատարեցին մհՆ գոբօ՜ մբ ոբ պարտա— ակն՛յա՛յտ իրական ո ւ իժ իւն ր ի սպառ կր Հ երքէ ա Ր~ ղիներուն , որոնք ամէն յոգնութիւն կրեցին՝ , փո­

կան ո ւթբսն բլլալէ աւելի զգացական ու Հոգեկան գէն : խագրելու Համար բոլոր խմիչքներն ու սեղան -

պէտք մր եղաւ իրենց Համար : Ամ էն՛ երեքշաբթի երեկո յ , ՛ի՛7լ՛ ծա ո ի ր ժոզո– ներր , իրենց անձնական կառքերով :

Թէ երի տասա րդութիւնր ուռե0 ո կամ կրցա® ւ վին դիւանին անգամն երր , եւ ելմ տա կան յանձնա­ Հիւրեբ ունէինք Սէնթ կթիէնէւ ,տասնեակ մր

օ գա ոլիէ մ՜ո լժ՚ կա՚ լօ բէն կաա ար ուած ցանքէն ՝ , Հա՛յդ, խումբին ատենապետբ կբ Հաւաքուին՝ Աիութե՝ա&՚. Հայրենակիցներ , որոնք նիւթապէս ալ քա^ալե\րե–

ուրէ/չ պատմութիւն Է արգէքե» . .. կեղբոնատեզիե , ստիպողական՛ ել րնթացիկ գոր­ ցին՛ ՝\յոր Աեբու1գին ձեոՏնաբկր * Ա՝ ա սն աւո ր ա պ է ս

միրապէս կ րն ան ք պատասխանն լ թէ Հունձ– ծեիր ր տնօրինելու Համար : շնոբՀակաչոլթիւն րնկեր կ* Համա՚էեանին՛ ել Պ*
րր չտուալ ււ սլա ս ււ լաճ արգիլքւ քր :
Յուլիս 21 ի Հաւաքոյթին՝ յանակնկալս րնդու– ^. Սէմէբճեանին՝։ Վալանսէն ալ ՊԱ* ԱնտոՀհեան

նեցանք ա յ ց ե ԼՈ լ թ ի լ\նր կաթող * Պ ա տ ո ւի բակ Ար– 500 ֆ\րանք նուիրեց Նոր Սերունդին է

ինչո^ւ։ Պաաճառներր բազմաթիւ են ^ սակաւն տալաղդ Արքեպիսկոպոս ի եւ էյ կե դ - Վ^ար էո ւթեան Հանդէսին \\ախագաՀր Ա • քհիլթիլնճեան ,

գլխաւ ո բներ ր երկու ե՛հ՝ • Առածին՝ ՛ն եր կա ք Նոր ատենապետ § . Ղ՚ամէբ Պաղտատլեանի ւ բացումբ կատարեց մաքուր Հայերէ1նավ, Հակա -

Սերունդիս.– փորձութեամբ լի վիճակր՛, Հեշտոլ - 0 ՚ Ս ր բապնռ ւթ իլեր բացատրեց թէ ՎեՀ •> կա­ ռակ առածին անգամ Հ րապա րակաւ խօսելս ւն :

թեան ս՚ԷՓ Հա՛սակ առած այս սերունո֊ը շճս/նչցաւ թողիկոսէն ստացած մէկ Հեռագրին– առթիւ կբ « ինչպէս *\յոր Սեբու\նդր , արեւն ալ կր ժպտթ*Մե–

ք&՝ ո ւ րքին ե աթագանր ; իր ազգա ք ին գո յո ւթ ի ւն ր փափաքէ բ Հհ եր կ անե րուն ան ձւն ակ ան կար ծ իքր ՛ու­ ղի։ Ո՚-ժ տուէք Հ. Տ * Ղ՝ • Նոր Սե բո ւ\1՝գին՝, ,պրու

պաՀ ելոլ վւափաքբ չաճեցաւ իր մէ^ վտս$ դի նենալ, ոչ պաշտօնական–, Հանգամանքով ւ Արդէն միակ նպատակն է Հ ա յ ը Հ ա ՝ յ պաՀեէ օտարութեան

սպառնալիքէն մ ղուած : Ան ապրեցաւ միա յն ա– ժողով մր չէր ել չէր կրնար րԱալ ; մ էի. :

ոօրեայ փափաքնեբուէ ; Հյատ ե ր ուն Համար Հայե — Կարծիքներու պարզ փոխանակութիւնն մբ մի— Տետոյ « Տառա^ նաՀատակ ՜ֆոՎ թնդաց ան -

բ էն լեղուով որ ա գի էր եգալ տեսակ մր «/ /՚ ւք«» ու այն սւսղի ու1ն՚եցաւ, ա արտ ա մօրէն՛ , ել Հոն՝, ներ— տառր։ Երգեցին Տիկին թէրղեան (Սէ&թ էթիէ -

քիչերուն– Համար միայն, գիտակցութիւներ տուաւ կա յ գտնուող գործադիր մոդով ի անդամներ ր , , Օ/՛. « . Թէրղեան, (Ռոմանէն) Օր՛ * Հո •

« դաոնալու Համ ար պիտան ի տարր , Հա յկական նկատի ունենալով ոբ Ընկեբակցութիւնր քաղա ՜ ԸնտբիկեաԱ եւ ԱբմենտուՀի Ընարիկեան՝, Օր* Աքի"

ւլ իտե իիէըն\ե րո վ , լե գոլով , գո ր՚ծ ո ւն Է ո ւթ ե ամ բ >> : քակա\ն՛ եւ եկեղեցական իւ-նդիրնեբ.ով ԷԳթ^գՒՐ » թիպիրեան Աէն համոնէն։ Հիլրերէն Պ* Պոոոս

Ցանքին՝ արդիւն քբ կախում ունի սակայն րա– եւ չ ո ւղե լուի որ եւ է պատաեխանատուութիւն Տէր Պսզոսե ան ( Տ է ս ին էն^ խօսք առնե լսվ րսաւ .

ղաքական միջավայրէն։ Հոն պէտք է փնառեէ ստա՝1 ձնել, դոՀացաւ միաՀամուռ յայտարտ\րել «Մեր անն՛ման Աբովեանբ էլրսէր * «Ջեր ա–

երկրորդ պատճաւլրէ Որ ել է գադութի մէ^ աղ– Պատուիրա՛կին , իբր եզրակացութիւն * թէ իր րմ– ն ո լքե՛ին մեռնիմ , ձեր ար եւին զո ւբ բան , տաս ր լե–

լլա յին գա սա իա ր ակո ւթեան ա րգիւնքր խո աո ր կր բռնում էն ել ո րոշո ւմ էն կախում ունի անձնապէս զու ւտոուէեցէք , ձեր լեզու ձեր Հաւատքբ ոայէ՛^

Հ ամ եմ ատի երկրիւ տիրող տարրին քաղաքակբ - իրեն ո լղզուած Հայրապետական Հ բալէ րին Հետե՝– բռնեց է ք^– : Ո՚-֊րաէս եմ որ ^անք էէք խնայած այգ

թո ւթեան Հ ետ ։ Հոն ուր Հայր աւելի բարձ ր մ ա– ւ անք տալ կամ ոչ ւ ուղ ղ ո ւթե ամ բ պարզանալու Հա՛մար %

կարգակի վ ր ա ւ կր գանուի քաղաքական գետն ի ԱՀա իսկա՛կան՝ իրողութիւնէ, ,որ ին՛քնին կբ՝ Կեր ո, խումին մէ1 , ճագար մբ վիճակախաղի

վրա ւ քան տեղացին, ա Գ Գ ա յ ի ՚ ն գաստիարակու — ղ բժէ ոեւէ իտեղաթիլբում : Աւե լցնեն ք թէ Ա ր բա– գրուեէով , 7000 ֆրանք Հասոյթ գո յա ցաւ ;

թ իւն ր տ,ո՝լած է իր առա՚ւ՚ե լա զո յն Հ ոլյնձքր , ի^՚չ– ղԽ՚1–բ ենքն էր որ յետոյ ֆրանսատառ Հայերէն՝ Հե— ւՇաՀեցան Պ • Խ • ^իղիբեան եւ իր ս ե զա՝1՝ակի ցն ե–

պէս Մի^ին Արեւելք : Հոն միշտ Հողր եղած է ա– ււագիբ մ ր էս մ բագբեց , էքմ իածին ղրկեէու Հա - րՐ , ո բ ոնյ> այ ս առթ իլ ն տ լ է րն ե ր կ *րնեն , Նոր Ս ռ—

է-ելի պարարտ : մա\ր ; րո լնդին :

Արեւելեան ավւեբուն վրայ լեզուն եւ րարքռ\"ԼՀ Կր ցաւինք .ովւ սոյն՝ անպաշտօն էսորՀրդակցու–
ե ր բեք այնքան Հմ այք շեն ՛ո ւՏն եցած Հ այ եր ի տա–
սաբզին Համար , որքանի) բան սա յ ի կամ Ամերիկա– թեան քմ աՀաճ մե կն ո ւթ իւննե ր տ րո լած եհ՛, յետին՝ *իեղարու՝ե ս տա կան՝ բաժինին իրենց մ ասնակ -

մ իտքեբով եւ ճչմ արտո ւթեան ան Հ ամ ապատաս– ցութիլնբ բերրին՛ , Պ * Խաչիկ իր Գութ ակով : Աոն–

էսան՛ եգան՚ակաւ մբ ոբ երբեք պատուաբեր չէ սլբ իղոնէն երիտասարդ մ ր՝ անդլիերէն երգերով :

յի –ԴԻ էք։ատուին Համար շատ մբ տեսակէտներով ել .որ՝ Ո ւր ախ ո լ թ ի ւնբ շա ր ո ւնա կուեցտլ մ ի\ն՝չեւ

Ուբեմն սերմանողբ եղաօ՜ է միշտ նոյ\Նբ, Հողբ կբ ծ առա յ՝ե՝ն՛ շփոթութիւն եւ պզտ որում յառա $ ուշ ատեն՝ , Հա յկ . \եւ եւրոպական՛ պա բերով ու

եղահ– է տարբեր : Տեղ մր աւելի պարարտ , տեղ մբ բերելու միտքերու մէֆ : խաղե րով ; Սաքօ

աւելի էք ՛ս յո ոտ : Տեղ մբ աւելի Հեշտ, տեղ մբ ա– Փարիզ, 30 Յուլիս 1948

ւելէ փշոտ % ԳԻՒԱՆ ԳՈՐԾԱԴԻՐ ԺՈՂ.ՈՎԻ

Պարարտ թէ ժայռոտ Հողի վրայ սերմանռղր

չիււայեց ամէն չ^անք ու այսօր մոռնա0/ այգ բոլո­ ՄԱՄՈՒԼ

րք՛– Ամբողջ քսանՀէնգ տաբի Լո ւբ ձեքՒուեցաւ.

րԼմերէ(ւ. , պարա՛պ տեղբ վատն ո ւե ցան այնքան « ֆութ - պօլքօ> ոկոլնգ կոչելով նոր ոերունգր ՄՏԱՒՈՐԱԿԱՆՆ ՈՒ ՄՏԱՒՈՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒ -
երէց «էրօս»
շունչ ու մելան, մոռնա՞ լ բոլոր այն՝ սրբոլթիմե– ու մանաւանդ երբեք կա ո կահ ի չենթարկենք բոլորս ՆԸ ՚ *հբռԱճ Տովսէփ Թազէոսեան ։ Հրատ–
Հասցէ՛
՚նեբր զոր րմպեցինք իբրեւ աւիշ : սերոմեգին ՀՀցանքր» այլ ողջոյն տանք

« Պգատոնբ սիրենք, սակայ՛՛ն՝ ճշմարտութիւ­ մարգացաձ « յարալէզներով. » : Անոնք տուին գրատան՝ *

նը աւելի սիրենք» : Չտարուինք վայրկեանի՝ գառ­ Հատ, նուն իսկ տուին առատ... վաբձքերնթ. կա­ 1948 , ԹԷՀբան։ Գին 75 սէ&թ։

նութեամբ գրուահ֊ տողերէն. : Չբաւականանանք տաբ.. ՎԱՐԴԳԷՄ — 8օօետէօւ՚6 Ըքօտ, ^ շ . Շ հ Ձ ^ Յ ա ՏՅոէ&ոշ, յ ^ ^ ո ,

(1ւՅո):

(67) րաստուած չո՛ր նստարանին ՚ է է ՚ ա յ *• Զեռքերով բռ­ ուի , , ճրագ , որուն ճառադայթետերր կեանք սվւ -
թա–
ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ նեց ԴԼՈ*–ԷԱՐ ել սկսաւ լիառատ արցունքներ ռեն ։
ներս
վաելՀ Չնկատեց մինչեւ անգամ , թէ ինչպէս Ախ յ իշխանուՀիս , երանի աչքերս կուր -

մտաւ աղախինր եւ վառած ճրագր գնելով մօտբ, նային եւ ես այս վիճակին մէ^ չտեսնէի քեդ1

11008 (յ|՚ԿԱԹ էուո նայեցաւ իր իշխանուՀիին՛ Տ Բայց * * * քայլերու ձայներ կբ լսեմ. կր\ն՚այ նկա–

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) Պաղ քամին կբ փչէր Րաս պա ա ո ւ. Հ ան է\ւ– եւկ^օ– տեէի բլլաք իմ ա շ ան ալս . զիշեր բաբի

րօրէր ճրաղ ին բոօը* աղախինր ուզեց վւտկեէ պա— , բսալ ա–

տուՀանբ, բա՛յց տ՝ն՝վճռակա՝՝նոէթեամբ կեցաւ կէս ոախիԼբ եւ դուրս գնաց :

ճամբան , ապա դառնալով Հեղին էէ՛ն րսաւ * Հեղինէն նայեցաւ անոր ետեւէն՚՛ . պաՀ մբ ա\1––—

ԵՐԿՐՈՐԴ ՄԱՍ — Իշխա՝նոլՀի ՚ շարժ մնա՛ց ել ապա գուխր օրօրելով՝ րսաւ .

Պատասխան էկայ ; Հեղինէն այն՛քան խորասոլզ­ եեղճ Արու սեակ , ինչքան՝ կր սիբէր էո ս *

Ջ՛ ուած էր իր մ տ ած\Ումնեբ ո ւՀլ՝. մ է^ ո ր էէսսց աղա - իսկ այժմ վա յրկեան՝ մ ր ա\1՝գամ չի կրնաբ մ օտս

Հեռուձե՛, ան յա յտու թեան մ է^ կր լսուէր ո– Էսէւնին էսօսքեբ ր : մնալու ՈՀ ինչքան թանկ է կետնքր եւ ինչպէս ա–

րոտման՝ էս ո լ լ դզրգոցբ ։ Ամ պե ր ր կր Հառաչէին /՚ չվսանուՀ ի , 1լ՝ ուզե®ս որ պա աո ւ Հ ան բ փա– մէն մարդ կր վաէսնայ իր կաշիէն՛ ։ Այսպէս են՝
կեմ. պաղ Հով կր փչէ ան՛կէ եւ կրնայ մարել ճր~ մարդիկ» վտազին առ^եւ ամէն– բան կր մոռցուի ,
կարծես։ Հեղի՛նէն՛, իր բանտի պատուՀանին աււ–
ամէն բան , աստիճան , սէր , երախտադիտու -
2^եւ կանգնած , լուռ կր Լսէ,ր ա յգ Հ ա ռա չա՜Լքր եւ րագբ :
թիւն՝ : քՒող զոյութիւՀԼ չունենար այս տնիծ\ուա՝ծ
սիրար կր լեցուէ բ անՀասկն՚ալի՝ ո լ ան բա ց ա տ բ ե էի Հ ե ղէքնէն բա յ՛ ձ բա ցուց գէո ւ խ բ եւ ա պշա ծ ա չ–
կեանքի վտանղր , մ արդ իկ ա յսւզէս պիտի Հրէէա -
գաոձնութեամ բ ; Տխուր , յո ւսաՀատ ել ան թա ր թ քերով մ՚այեցալ աղախինին ; Երկուքն ալ լուռ ի–

աչքերով կր գիտէր Հ՛որիղոնր ,ուրկէ գանգաղօրէն՛ բարու երես կբ նա յէէւն , ա՛ռա՛նց Համ ա րձակե լու Հեղինէն ոտքի ե լաւ եւ քան ի մ՛ ր անգամ եր -

կբ բարձրանա յին ամ պե ր ր ել կամ ա՝ց կամաց կբ ր՛է գթատել խոբՀրղալոբ լււութիլնբ : թեւեկեց իր բանտիԱ– մէկ ծայբէւ՝ միւսր։ Տան -

տաբածուէին Հ"Րս ^ԼՈԴ^ ՝՛ Ա(զ միՓոցԷւն ղու բոբ է՚՚ելէւ եղաւ անձվւեւ ի կտրհ թրէ։>կ"*ւ մբ լսեգ; Ա ոսկու մով նայեցաւ չորս

^ ՚ք*ամէւն՝ կ^ալեծփէր անոր ա լէւքանմ՛ ան մ աղե րր , ձա յն ր . քիչ Լ ր մնացեր որ Հովր մարէր ճրաւլ ր կողմբ եւ առթե ւ ր տեսաւ քարի կտոր մր , որուն

իսկ էս աւար բ ան՛նկատելի կե ր պո վ կբ տի բա պետէ ր Իշխա^՚ուՀի , փակեԲմ պատուՀանր , ճրադբ վբայ բան մբ կապուած Էր ։

երկրին վրայ : Բայց Հեղինէն ղեռ արձանի նման կբ մարի ել դուք կբ մնաք մութի մէ^ ; ՊաՀ մր չհամարձակեցաւ ձեռք զարնել այդ

կանզձնւսծ կր նայէր ամպե բու պա ր թե՛ , կարծես ^Լ\ * 1^՚ՈՈԼ Բ՝առ մ՛՛ն՛ոյ այդ միակ պատուՀանր քաբի կտ,որին , ապա ծռեցաւ եւ վերցուց զայն ;
Ղ՝ողդո^ուն՝ ձեռքեր ով քակեց
բա\1\ մր կր սպասէր այգ ամպերէն; կարծես խա֊ ուրկէ վբ շն՝չեմ ազատ ու թարմ օգբ եւուբկէ կու ուած ծրարիկբ , մ էսԾ. բ րա՛յղ քարին վրա յ կապ­

ւ արի մէը 1 ո յ ս կր փնտռէր : Խեգճ աԳւ\էև 1 %Ռ գայ իմ լոյսր ել կեանքի յո յս բ ։ինչոԲւլ փակեէ այգ դեղեց ի կ տառերով

մոռնար որ իր Հօր ր պաՀապաննեբբ լրբօրէն՝ կր պատուՀանր եւ քոյս դնել ա՛սթշոլառճբադի ՛էրա ւ ։ ղրուած տոմսակ մ րն Էր՛ * ոԲ վ Էր արդեօք դրոգր*

Հսկէին իր վրայ եւ կբ լրտեսէին իր ամէն մէկ Ախ յ Արուսեակ , ինչքան՛ կարօտ եմ ես Լոյս1՛^՛ > սոս կում ով ա§ ու ձա Էս նա յեցաւ , կարծես կբ

շ ամո ւմր ; ո՛յն լոյսին , որ լաւիտեն՚ական է ել անսպառ։ Մի՝–՜ ւէախնաբ ոբ կր էս լեն իր ձեռքէն այդ թանկաղին

թէ գուն , Արուսեակ , չե®ս կրնար լուսաւորել իմ գիրը ։ Ապա մօտեցաւ ճրագին՛ ու աղօտ լո լսին

Հեղինէն ի վռէր$",ք Հեռացաւ պատուՀանին սրտիս խաւաբր։ ճ ր ա գ բեր որ սիրտս լուաւ սր­ տակ կարգաց Հ ետեւեալ տ ոզե ր ր *

մօտէն եւ ուժասպա՛ռ թ՚կաւ իրեն Համար պատ­ ՐԱԳՐԱՏ ԱՑՀԱԶԵԱՆ8

Fonds A.R.A.M