Page 235 - ARM_19-1948_02

ԶԱՏՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ Միքայէչեան^ որ նախ ֆրան<ս\ե\րէն է յեաոյ Հայե - ԳԱՐԵԳԻՆ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ՅՈԲԵԼԵԱՆԸ

(րէն վւառաբանեց ՅՕամեակք : Հիացումով յիչեց

ՄԱՏԻՍ 2ճԸ ՎԱԼԱՆՍԻ ՄԷՋ Հ– Ց– ՚)՚աշնակցաւթեան լոնւկեբ վար ա կան գործու - ՓԱՐԻԶԻ ՄԷՋ

նէութիււ1բ եւ թօսքոլ վեր^ացուց գոչելով Հձկեցցէ

ՎԱԼԱՆՍ , (3 առաչ) Ուրբաթ իրիկուն , 28 Ֆրանսա , կեցցէ Հայաստան, կեցցէ աղատութիւ–՜
նբ» :
Մ քյէ" , Հայաստանի անկախութեան Հռչակման Շաբաթ գիշեր վա յեչուչ Հ անգի սաւո ր ութեամ բ ,

ՅՕամեակբ տօնւույեցալ քաղաքապետութեան ըն - Արտ աս անու թիւն մ ր ( Օբ • 9* ՛ոչ " * ֊ ս աեան ) եւ Սոբպոնի մեծ ամփիթաս.բոնին մէչ տօնուեցաւ

դարձակ սրահի՛ւ մէչ որ ծա յրէ ծայր լեցուած էր ֆրանսերէն մեներղէ մբ վեր9 (Օբ • եաչէրեան) , ԿէւԻԿԻոյ կաթողիկոսթ. , Գաբեդթե աբք՝ Յովսէփ֊

ազատատենչ եւ Հայրենակարօտ րաղմ՛ութեամբ : բեմ բարձրացաւ Զ°բ ՚ Թորգոմ , ու ֆրանսերէն եանի ծննդեան եւ գրական՝. - կրօնական գործու -

Հայրենակիցներ եկած էին նաեւ Ռոմանէն , Փոն ճառ մբ կա՚բղաց , պաբղելով Հա լ մ ո ղո փուրղթ1՛՝ ն էութեան յոբելե անբ X

Օպենայէն, Ա. ժիւլիէնէն, Լիոնէն, Վիէնէն ելն, կրած անՀո՚ւն՛ ղոՀ ո ղութի ւնն երբ , էր՛գր՝"՛լ.–՝ի ^ էլ\ Հանդէսբ կազմակերպած էր Կիլիկեան Մ իու~

Ֆրանսացի հիլրերոլն շարքին բացի Տ. ք. I. մղուած կռիւներ բ, իր ղէնքի բսկեբներբ, ղօբա ֊ թիւսբ, ամէն միից ձեռք ալլնէելով , որպէսզի տօ–

0.^ ներկայացուցիչներէն , ներկայ էին նաեւ Վա– կաննեբէն– մինչեւ Հայդուկնեբբ : Ապա Հրաւիրեց •X ա կա տ աբ ո ւթ ի ւն բ ո լնեն այ հ.11^ւսա\է Հանգա­

չան՛ս ի քաղաքտպետբ Տ՝ոքթ . Ալպէռ, փոխ նաՀան– Հ անդիսա կաններբ անգամ մբ եւս յոտնկայս յա բ– մանք , ծառայելով միեւնոյն ատեն. գործնական

գապեար , ա պաՀովռւթ եան պաշտժն տատ բներ , ոս­ գել ք իշատա կբ ա յ և Հ ե րո սնեբ ո ւն որ ոն ք կ եր աե - ւ՛֊ պաաակի մբ, Ֆ>բանսաՀ այո ւթ ի ւնբ Հետա -

տիկանապետը ք թղթակիցներ եւն . : ցին այսօ\ր՚ուան Հայաստանբ % քՕօսքբ վեր^ացուց ՔՐՔՐԵԼ ^էլէհէոյ ^*՚Լ"*^ Քէս ՐաՎ՝ գաւտճման
կեցցէ ագատ \ե լ ան - ծր աղբո՛վ *
Բեմին ճսւ կ աա ր զետեղուած– էին Ար ամ ի եւ գոչելով «կեցցէ 3)բանսա,
եւ ֆր անս ական՛
<իոոէս է նկա րն ե ր ր , Հա յ կա կան կախ Հա յաստանբ^ * Կբ %-ախագաՀԷր Արատ ւ ազգ արք* որ իր բաց -

դրօշներր եւ. Հ* Հ, զթանշտնբ* Հան գէսին խաւ1 գա վա ռութ իւն բ կբկնապաա - մա՛ն ճառ՛ով տուաւ Համառօտ կեն՛սագրա՚կանբ յո­

Ը"կեր Մ *. Գա լի թե ան Հանգ է սր բաց " * ֊ ա ^ կուեցալ, երբ Օր* Ծովինար Տէր Պետրոսեան բեմ բելեարէն՛ X Թուեց անոր դէտական բեղուն աշյխա–

յայտարարելով ֊ օ բուտն իմաստ ր բացատր՛ելէ բարձրացաւ , երգելով Հայերէն եւ ֆբան^սեբէն՝ տանքէւն բազմազան ա\րդէւնքն.եբբ , խօսեցաւ ա՝ն\ո\ր

ետք Հ բաւէրեց ժ֊ողովուբղր մ էկ վա յրկեան յ ո ա ե– բնտիր կտորներ հ ԱրաՀին մէչ կչ1 սաւառնէր Հա– վարչական գո բծո Լնէ ութ եանբ մաս էն Հայաստա -

կայս յարգել նաՀատակներու յէշատակբէ 3-ետոլ յռւն ռազմական, ւլ ե ղա ր ո ւե ս ա ա կան եւ Հայրենա­ նէն մ էն չեւ Ամերէկա ել պաբղեց կաթողիկոսէն֊

Վա չան՛ս ի եւ Ռոմանի Ա ան եւ Աս/եուՀ էներուն սիր՛ական ողին , երբ աս՛ոնց յաչոբգեցին Հա յ կա— ձ րագիրն ե ր ր Անթիլիա՛սի դպրեվանքբ դարձնելու

կողմէ երգուեսաքլ « Ա՚արսէյէղ բ եւ^Յառաչ նա~~ կան պաբեբբ, Օ՛սմանի եւ Փոն՛ տ՚Օպնայի սանտու– լուսաւոր վա՛ռարան մբ մշակոյթի :

Հ ատակյ> լլ ֊ որոնց Հ անգի ս ականն երր Հետեւեցան Հիներուն կողմէ Հ ք^ուու). հ ափերով բեմ ելաւ քա­ Պ* Ձօպտնեան նոյնպէս իր յարգանքի արտա–

չո անկայս ^ չուռ եւ երկիւղած X ղաքապետ Օւք. .&1եշ1՚է , ո\ր շն՚ոբՀալսրելէ ետք Հան֊–՝ լայա ո ւթեան. մէչ թուեց Գարեղին կաթ՛ողիկոսի

Յանու\\ Հ . 3 * Գ * Ն"ր Սերունդին ՛ուղեր ձներ ղէսին կաղմա՝կերպիչներք եւ իրեն եղած պատիւբ , րագմտ կ ո ղմ անի գործ ո ւձ1է ո ւթ իւնբ՝ իբրեւ գիտնա­

բրին պատանին՛եր Բրէս Տ էբ Սարդի սեան եւ Հ * Հիացում.ով պաբղեց Հայաստանի ա ղա տ ա գր ո լ - կան՝ \ել եկեղեցական X 3էշեց մասնաւորաբար ա–

ա պոյտ Խ աչ ի գպ լ՛" ց թ՝ լաւա՚դո յն ա շա կե րտնե - թեան յ ա ^ ււ ր գա կ ան շա բմ ո ւմնեբբ , գա՛ղութն եր ո ւն՝ ն\ո բ պա տ ուա ւոր ղերբ Ա ար տար ա պատ ի կռէւնե -

ր է ն յէՀ ար ոն՚եան , ՛որոնք աբւ՚ժա՚աԼ.Ա առալ ւն ՛ծա - մեծ ՀայրենասիրութիմԼտբ՝. \յլ գովեց Հայ>երլՀ էբ~ բուն յ երբ Հայուն « ԲԱաչու եւ ^ / Հ " / ՚ Հ ք , < ֊ » ա Բ է °ք՝~
փերու ;
բեւ աշխատաս է բ եւ տիպար քաղաքաց ինեքբ էէ՜՛ Հ ասական մ արտն չո ւմ ի օրերուն՝, խաչբ ո լ աւԽ–

ՊաՀ մբ վարագոյր բ յամր արար րա ր ձրաց բենց երկրորդ Հայրենիքին՝ (էֆրանսայի : տաբանբ ձեռքբ9յորեչեար կաթողէկռսբ , այնաաեն

մեր.–աչքին ւսււԳե լ պաբղեչով գեղեցիկ ես արան՝ Եր՛եսփոխան վչ^կեբ 0ց.1է16ք բացակա ւ ՝Բ՝Աա/՝.ո11. է եպիսկոպոս , կռուողներ բ կ^ոգեւձորէր իբ Հրա՛­

մբ : Գպրոցէն աշակեբտուՀ իներբ կանգնած– է ին՝ յ ան ո ւն Վա՛չանս ի եւ շբչանի Տ. ք՝. 1. 0.^ խօս եցալ շունչ խօսքեբով X

չորս Լարքի փբայ՛ իւրաքանչիւրբ ձեռքն՛ ունէր –եր ի տաս աքդ բւ՚կեվ-՚վաբ ականներու ներկա յա ցու - Կէչէկեան բնգՀ * մ էութեան կողմէ Պ* Մեսրոպ

ղոյգ մբ փոքր՚իկ եռագոյն X Ազդանշանի մբ վյրայ^ ցէէԸ. 1 "V ԻՐ ^լ Տսւ՚ՇծԱ 1՝–ձ–13ւ\ի , բնկեբական ող - Գույում ճեան շեշտեց բացառէկ կարեւորութիւներ՝

աշակերտներբ բարձրացուցին գբօշա կն\ե\րբ, եր - չոյծ– բ Հ տղոբգելէ ետք փառաբանեց Ա այիս 28/՛ Պիլիկէ" յ կաթողիկոսութեան , ժառանգութիւն

գերով Հայոց ազատագրման մ եծ օբբ* , 28 Մ ա յիս տարեգարձբ : 3 ետ ո յ յո յս յա յտն\եց թէ շն ոք Հ իւ Ներսէս &նո րՀաչէւ եր ու ել Լաբրոնաց էներո ւ *լոյ–

1918։ ծր՚բ անո՛նք Հա՛մաչափ քայլերով կբ Հեռա - րնկերվարութեան , ՚Լերչ պիաի գտնեն մաբդկու - սի եւ մտքի վառարան մբ, ղոր կարտելէ է դաբձնե։

նային., վարագոյրբ կբ փակուէր Հկե ց ց է՝ֆնե րո վ : թեան տառապան^ե\եբբ , ապաՀ ովեչո՚վ ժ֊ողո - ^՚՝Բ^.ՐՈԲԳ Վեն ետ է կ մյլ , բե զն աւ\ո ր ե լո վ այժմ ու

\Լռլա բեմ , ե լաւ մ եր բար ե կ ա մ ոլՀ ին , Տ է կին Օտէթ վ ուրդն եր ո լ աղա տ ութ ի ւն բ ել խաղաղո ւթ իլֆ֊յՓ ; կաթողիկոսին ծրագէրներբ։ Անթիլիասի վանքբ »

Այս ճառին յա՝չոբդեց արտասանաւթիւն մբ Պ* ոչ շատ Հ եռս լ Աիսի մ՚այր\ավանքէն , կիլիկիան

Պոլս՝"յ մէչ եւ գրքին կողքին վբայ արձանագրած Պ բլըքե անէ Վ.Հայբենիքիս սգաւոր սօսիս՝^ , որ ամ- թագաւ ո ր ո ւթե ա,ւ դո ւռներ էն , ներշնչարան՝ մր

են րն թեռն ելի Հա յկազնեան տառերով . Ամէն ի– բողչ քառորդ մամ սր՛աՀբ Համակեց լուռ երկիւղ պէտք է բլլա լ ոչ միայն մեբ Հէն փառքի °բերբ՝

րաւռւնք վերա պա Հ ուած է Վարո՛ւմա\ն ի փոքրիկ — ղածութեամբ։ Աենեբգեց քիոմանէն բլ՝կեր Պ ալ - վե՚բապբեչու , այլեւ վառելո ւ ն֊որ չա՚Հբ մեր մշա­
նե բուն :
\եան , Հրախորդ օքերբ՚ֆ : կոյթին ՛ու փառքէն ; ինքն՝ ալ յէէեց , Հանգիստ -

Հարց կր ծագի այժմ * կարելի0 է Հբատա– Ժամ ան ակր ուշ բ/լա չոփ , Հարկ եղաւ կրճա - կաննեբու բուռն ծափերուն մէչ, յոբելեարիս՝
բակեք եւ վաճառել , այնպէս տել յայտադիբբ։ տ ի դաշտին փբայ , շա~
ինչպէս իրենք բր՛ած օրուան գլխաւոր Եւ նախագաՀբ բեմ Հրաւիրեց գործօն գեբէի Ս ա բ տ ա ր ա պա թատեբազմբ

են, Ա իա բան ո ւթե ան՝ տեւէ մէկ գէբքբ* առանց բ՛անախօսբ, բնկեր Հյ • Միսաք - Հելու Համար սրբազան

իրենց Հաւանոլթեա\ս բնթերցող Հասաբակու - եան, որ քանի մբ օր առաչ վերադարձած էր Իքօսք տ րո ւե ցաւ Մ խ էթար եան Մ էտբանու ֊.

թեան մրէ կամ դպրոցներու Համար՝, րսելռվ– թէ Պ է յ՝ր՝ութ ԷՆ : Ը՚սկեբբ խօսեցաւ մօտ մէկ մամ, թեան– նեբկայաց\ո\ւցէչ եւ Մուրատեան վարժարա­

կ՝՝ուղոլի Հպարաանաչ Ա*իաբանութեան անունով , բուռն՛ ծափերու մէչ*. ք*ա ցաա ր ե լէ ՚ ի ե բ չ Ա* այիս նի տնօրէն Հ * ԱաՀակ Վ* Տէր Մովսէսւեանի եւ

Հայ գր ակ ան ո ւթե ամբ եւ տրուես տով, անտեսն - 2-Տին իմ աստ ր , օրՀասական պայքար սա կա ւա ՚ – Հայ Աւետարանական Համայնքէն Փ\ր՝օֆ * 1Սայիկ–

լով եւ Հեղինակի իրաւունք եւ գոյութիւն X թիւ. –ո\ւ.ժերով շօշափեց օրուան խնգիրնեբբ , եանի : Երկուքն ալ փառաբանեցին գիտուն՛ եկեղե­

Այս տողերբ կր գրուին՝ ոչ թէ վրէժխնգրա - Ա * Հայկ . Գատբ : Բ * %երգաղթ * 9* • Ներքին՛ ցականք , շեշտեց ին անոր վիճակուած գերբ Ան -

կան նպատակով վարկաբեկեչոլ Վենետիկի Մթի - սաՀմաննեբու խնդիր * Գ * Հայկական Աբտա ֊ թի լէ աս բ գաբ ձնե չու գպ բո ւթեան կաճառէ մբ ,

թարեան՛ Ա՛ իա՚բանութիւնբ որ ան՝տար՚ակո յս փա՝ - ս աՀ մ ան ի պարտքերն ու իրաւունքնեբբ : կ՚*արմէր\ Հաս ցն ե՛լո՛վ պա տ ր աս տ ուած եկեղեցականն՛եր եւ

ռաւոր։ օգտաշատ անցեալ մբ ունի իբ ետ թե՝ , այ ք ամբող^ոլթեամբ Հ՛րատարակել ա յս փաստացի տաչու Աթոռէն փառքէ տարիներ՛ : Պեչժիայէն

ցո յց տալու մ եր ժողովու րդի անտ աբ բեր ո ւթ ի ւն բ ճառբ % Ամէնէն ետրր բեմ Հրաւիրուեցաւ Վալան– մ ասնաւո րապէս յո բե լե ա֊նին մ ասնակցեչոլ Համա\ր

առ Հասարակ իր մ ա՛յբ՛ Հ ա ս տ ատ ո ւթե ան ց Հան ֊ սի սոխակք^ Տիկին Ա իրաբփի Փիւրղիկեան\, իր եկած էր Անթիլիասի միաբան՛ութենէն՛ &աՀԷ վար­

դէպ֊ : անուշ երգեցողս ւթե ամբ անդամ մ բ եւս աբծաբծե֊՛ դապետ , որ նկարագրեց կաթողիկոսին առօբեա ք

Գրեցի ապա լիներ ով իմ անձն\ական յ֊ուշերաւս , լով Հայբե.1ի յ ի շատա կն եր բ ; Հանդէս բ փակուեցաւ աշխա՚տանքներբ , անոր գիտական– ՚անխոնչ պբ՚պբ֊

չուզելով Տիկին՝ Վարուժանի պա՛տ ճա՛ռել աթուր Ա* ԱՀարո-նեան դպրոցի աշակերտներուն կողմէ տումն\եբո ւն պատկեբլյ տալով : Պարզեց անոր Օ^բ–

ա.ն՝ցեաչբ յէէեչու գառն տպաւորութիւնբ : երդուած «Բամ փորոտան^վ, ղեկավարութեամբ բ ագի րն ե՛րր դպրեվանքին Համար եւ Հ բաւիրեց

ժ– ԱԲԻԿԵԱՆ բնկեր. Ա. Տէր Սաբղիսեանի : - Թ զ ա կ ի ց Հհբանս աՀա յ գագո ւթր աչակցիչ ծ եր ո ւ%՝ա ղա րդ

կա թ ո ղի կո ս ին ճիգերուն %

« ՅԱՌԱՋԷԻ ԹԵՐԹՕՆԸ (20 կամակոր ո՚ղչթկտ մինչեւ ե^րբ պիտի աան– Գե ղա\րո ւեստ տ կան ժուժ՜կալ եւ դեղեց իկ բամ՜խե

չես զիս , մինչեւ ե®բբ պիտի չարչարես ղիո * Ըսէ » մբ կ՚րնգմիչէր բանախօսոլթիւձններբՀ Այսպէս .

պիտի ՛ուրանա^ս Հաւատքդ եւ պիտի սիբեխս գէս Օր » Ափճեան արտասանեց կաթողիկոսին գրական՝

»ա 1.–(Պ1Լ թէ կհուզես որ. այս սուրբ մխուի կուրծքիդ մէ^եւ աշխատանքնմ.րէն կտոր մբ։ Պ • Գմբէթեան՝ Ք՝է -

լեարդ ու թոքերդ գուբս թափէ : քէեանի «Եկեղեցին Հայկա.կան^ր ել Ջաբենցի

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) Լռութիւն կբ տիբէ : Աստղիկ կ՝աղօթէ , է"կ «Գովք Հայտսւոան^խ. ։ Պ ՚ Աղազաբեան իր\ չու. ֊ .

ԱՀմէտ կատաղի աչքերբ բացան՜՝ պատասխանի թակուի եւ Տիկին էլիան Փտփաղեան դաշնակով

կբ սպասէ։ Այդ միի ցին դուարս էն կբ չոուի ճիք ստա՛ւ, ձնած էին նուագի բաժին՚բ ^ դնաՀաաելի յա–

ԺԱ. ու վայնասուն : Բայց ԱՀմէտ անուշադիր՝ է, պա - չողութեամբ; Օր. Հ. Թո րո սեան երգեց «Ով ղար–

տաս խանի կբ սպասէ միայն : ման,ալին» ւե ւ \«ԵւԻբ ոբ բացոլին դռներն՝ յուսոյ^ն .

- Հրաժարէ քու անօրէն Հ աւատ քէդ եւ բն– Կբ չսե^ս ինչ 1լ բսեմ * պատասխան տ\ո\ւր • իր տաղանդին լաւագոյն ա բատ յա յտ ութեամ բ \Ա ի–

գունէ մեր ճշմ արիտ կրօնբ, այն ժամ անտ կ մեն ո քու կեանքդ քեզմէ է կախուած * բձ-տրէ երկուքէն փան - կոմիտաս երգչախումբը , ղեկավարաւ -

աւելի երչանիկ կ^^էէասք քան Պադտատի ամիրան, մէկբ * կամ մաՀբ, կամ կեանքբ : թեամբ Պ՛ Նշան Սերդոյեանի կբ լրացնէր ներ -

եւ մե\ր երչանկութիւնբ էլօբՀնէ մեծ մա\րգարէն Մ աՀբ 1լրնտրեմ, անօրէն զաղան* շուտ դաշնակութիւնը իր քանի մբ գեղեցիկ երդերով :

ՄաՀմէտբ : Ով նազելիս , առչեւդ ծունկի եկած վերչացար տանչանքս , աչ ինչո®ւ կ1՝ուշացնես ^ Նոյ. ո ւթ իւն– էր լսել Պ • ՇաՀ մո ւրատեանբ իր

կբ խ-գբեմ աՀա քեզմէ* ուրացիր քու պիղծ Հա - կբ պո՛ռայ Աստղիկ ել աբցունքներբ^ կբ սկսին (իո՛­ «Անաոււնին»ով ւե լ «Արօր - տսւտբտկբ»ով , մեր

ւ ատքգ եւ ս իր է զէս : ւլ ա ա ղչո բուի չ անոր ա չքեր էն X մեծ երգիչին ձայնին Հմայքը, գերեզմա՛նէն ան -

Հեռաց է ր էնձմէ * պէղ°՜բ ^եր Հաւատքն է, Բայց ես չեմ կրնար սպաննեչ քեզ , ով ան՜ դին ալ պտՀա՚ծ էր իր սարսոլպր զպբէ Հարազատ -

կբ գո՛ռա յԱս տ զէ կ եւ աչքեր բ շանթեր 1լ արձակեն X նրման Հրեշտակ ; օրէն մեզի փոխա\1ցեց եր գա սլնա կբ ։ ՚

ԱՀմէտ կբ– նայի անոր , կբ նայի եւ ,կբ մաա– Սուրբ մէկ կողմ կբ նետէ ԱՀմէտ, ապա կ*ուղէ ՝Լ^Բէէ՚և անակնկալն էր Յոբելեարին «.Օրհնու­

ն՜է* էր Հոգիէն^ մէչ կբ պայքարին Աստղիկէ դե ֊ գրկել աղչկան մէչքբ* բայց ան ետ կյլ Հրէ զայն թեան իօսքը» , ա,յ ձադանգ մր Հեռուէն , որ եթէ

ղեցկութէւնբ եւ կէբքք ** Ի^նչպէս կբ Հանդուրժէր եւ ձեռքերով կ՛՝ազատէ էնքզինք անոր գէբ^է^՛*՛ չունեցաւ բաւական յստակութիւն. , գոնէ տպաւո֊

ան «պիղծ ան Հ աւա տ՚ֆ ի մբ այս խօս քե բ ո ւն՝ , եթէ ԱՀմէտ , բարկութեան փբփուրբ բերնին, կայծա­ րեց Հանդիսականները իր Հայրապետականէ Հան -

գրաւուած ձԸԳԷաԲ ունոր գեղեցկո՛ւթեամբ կրա­ կի արագութեամբ կրկէն կյք վերցնէ սուր ր ե՛լ կր գիսաւորութեամբ :

կին ՛ու կբկէն կ՝՝աղեբսէ սիրել զինք .եւ ուրանա չ իբ վ ազ է անպ ա շ աս լա՛ն աղչկ ալ վրա լ *

Հաւատքր, մինչ Աոտղիկ կբ սկսի աւելի բուռնն Տիչգ ա յ գ ժամանակ գուռբ կբ բացուի ճար - գԻԺբՐ անցած Էր արդէն , երբ Արտա -

֊աբՀա-մարՀանք ցոյց տալ : ճատ իւն ով եւ սեմին վրայ կ^երեւայ Աշոտ Եր - ւազդ արք.փակեց էրեկոյթբ, կարգալովԱնթիլիաս

Կբ Հատն է ԱՀմէտի Համ բերութէւնբ* տեսնե– կաթբ ։ ղրկուելիք շնորՀալորտկան Հեռագիրը ել լիա­

չով որ աղերսանքն ու պաղատանքբ ոեւէ ազդե– կայծակնաՀարի նման կանգ կ՚առնէ ԱՀմէտ , ցնելով բոլորին պարտականութիւնը նիւթական

ցութէւն չեն Հղեր կամ ա քլոր աղչկան վրայ, կր. եւ կբ նայի իր գէմբ կեցած վիթխարի մարդուն , լայն օժանդակութեամբ մը աջակցելու դպրեվան­

Հանէ սուրի եւ շողացնելով զայն անոր կուրծքէն որուն սուրէն արիւն կր կաթկթէր գեռ է քին պայծառացման ել արդիւնալյորաււթեան :

աքօտ ֊ կբ գո՛ռայ • ԲԱԳՐԱՏ Ա8ՎԱԶԵԱՆ8 ՇՐՋՈՒՆ ԹՂԹԱԿԻՑ^

»

Fonds A.R.A.M