Page 227 - ARM_19-1948_02

աՏՆԿՐ ԳԱՒԱՌԷՆ ք ո յ կանդ առաւ Ն"ը Սերունդի կատա՛րելիք դերէն՝ եալ եւ Անկախ Հա յա ատ անի • Գժբախտաբա֊ր թ»յԼ
ՄԱՅԻՍ 2ՏԸ ԼԻՈՆԻ ՄԷՋ չտփուին որ մանուկը օբօբոցին
* Լ ր ա յ 1 վսաաՀութիւն յայտնեց թէ ապագան մ էի ազատօրէն աճի

մերն է . Յանուն Հ* 3* Գ* «Վարուժան » կոմիտէի խօ­

«Ու. պիաի դսւյ հանոյր կեանքի արշալոյսը վստւ սեցաւ ընկեր Սաքօգ փառաբանելով անոնք որ Հա»
հադսւծ
ԼԻՈՆէ 30 Մայի Մայի 29թ շաբաթ խ–՝ յոց պատմութեան ոսկե՚ծնունդը կերտեցին Հ
Հազա՜ր հազար լուսապայծառ հոգիներով սաստ­
բեէլոյեան , Հայաստանի Հանրապետութեան Հըռ– ված, Հանդէս ին փայլը աւելցուց Հալէպէն նոր Հա­

չակման եբ ես Լամեակի տօնա կատարութիւն բ ան­ Ու, երկնահաս քո թարձաւնքի0, Արարատի սէդ սած երիտասաբդ մարզիկ մը, ընկեր Հկվյաճեան ,
լանջին ,
գամ մբ եւս Հաստատես թէ Մայիս 28/7 այէ^ւս իր եգերով եւ ճԳովք Հայաստան ի՝» աբտասանու »
ԿեՕսէԱժւըպիա իր շալերը պիաի ժպաին աոաջին» :
փա ո րի օր՝ մբ գարձած է բովանդակ Հայութեան թեամբ։ Ն"բ Սերունդին կոգմէ Մկրաիչ Գաւիթ֊֊
Գեղա լ ո ւեստական րամն ի վերքին մ ասր ներ՝
Համա բ ։ եան կարգաց գրաւոր ուղերձ մը :
կայացոլց Նոր Սերունդի երկսեռ երգչախումբը ,
Ամէն Հոսանքէ Հայրենակիցներու բազմու­
դեղքկական՝ երդերով ու պարերով* քերմ խանդա– Ոգեւորութիւնը այնքան մեծ էր որ կէս գի"

թիւն մը ծայբէ ծայր լեցուցած էր սրաՀրՏ որ կբ վառութեան մէք։ Յաքողութեամբ տուին Հայ կա­ շերէն վերք սեղաններու շուրք Հաւաքուած բազ֊

թնդար ծափերով եւ բաց ա կան՛ չութ իւն՝՛՛ եր>ով ; կա նւ պարերը Պ* Պ* Սոֆեան եւ 3ակորեան ։ մ ո ւթի ւ նր չուզեց բաժն Ո՛–ի լ սբաՀէնյ : Ա եզանա »

Բեմին ճակատ ր զարդարուա՛ծ էր ողջոյնի նշա - Հանդէսը փակուեցաւ « Յառաք ընթանան -՝ պետ յձնտրուեցաւ Ա էն քամոնի կտրիճ տզանեբէն

նախօսքով , Հայկակա՛ն եւ ֆրանսական զրօշնե - ք1>ով : Յետոյ Հանդիսականներու մեծ մասը ՛ուղ֊– Պ* Մանուէլ կէզիւրեանը, ոբՀմինչեւ լոյս յաքո­

բով։ Մ է լա եզր գետ եդուած էին Հ* 3* Գ* վեթե - ղեւորուեցաւ մասնաւոր խնքոյքի Համար պատ­ ղութեամբ, վարեց իր պաշտօնը։ ինքն ալ կրա -

բանն* երու եւ Հայաստանի Հանրապետութեան կա֊ րաստուա՛ծ սբա՚Հը, ուր շատ տաք մթնոլոր՛տի մէքք կա. մը խօ յեռալ

ո ավար ո ւթե ան անդամներս լ եւ Ժոռէսի մեծադիր սեղանապետ ութեամբ ընկեր Տ* Զէք^անի , լուս՛֊՝ Խմիչքն .ու աղանգերներր բազմապիսի էին է

նկաբներր ։ ցուցին ազգային զո լ ա բ ճ ալիքէն եր ո վ ^ պարերով եւ եւ սեգանները լեփ լեցուն ուտելիքներով^ Ա՝ա՝յիս

Բացումբ կատարուեցաւ Նոբ Աե րաւնդի երկ– երդերով : 28 ի Համ ար. զա՛ւաթնեբ պարպեցին բոլոր ներ կա»

սեռ երգչախումբի «Ա աբսէ յեէգ^ով եւ » ^ Բամ Հանդէսին տնակն– կալ մը եգա՚ւ Ալ * ԱՀարմն »• ներր : Խորոված խ.ոշոբ ճագար մը աճուրդի դր՜

փորոտան >"վ , գե կավա ր ո ւթե ամ բ Պ * Յովակիմ » եանի յո ւ գա րկա ւո բո լ թե ան մապ աւէն ի ցո ւց ա - ուելավ, շաՀեցաւ Պ* Մ* կէղիւբեան , որ նոլիբեց

ե անւ ի * դրութիւնը (Ա խնէ ՚Լազօ) : Աճուրդի գրուեցան 500 ֆր * : Ս," աո ւան ժամր չորսն էր* երբ ներկա­

Օրուան՝ նախագաՀր , Պ * Վարժապետ եանէ , խո բով ած Հաւ մ ր եւ շիշ մր շամ փանիա : Առա­ ները պարպեցին՛. սրաՀր, միաբերան Դրդելով

ներկայացուցիչ ԼիոնաՀայ եկեգեց * Ազգ* Մի "Լ՜ տաձեռնութեամբ մասնակցեցան Պ* Պ* Հյմաւոն^ «Բամ Փորոտան »ր։ Ա • Ընաթիկեսւ1(|

թե ան բո վ անդա կալի ց ճառով մր յստակօրէն բա­ Ե* Փ ափ աղե ան , Հ . Մ * Ը * Մ * եւ Նոր Սերունդը ։

ցատրեց թէ ինչու տօներ ենք եւ պիտի տօնենք

Մ՚",քի" 28/՛ : Ան շատ գեղեցիկ եւ աբժանավայեք Աայիս 28 , Հայկական բազուկի յագթանա -

կե րպո վ վարեց Հանդէս ր * կին պանծալի օրը պիտ ի մնա լ փար՛ոսը մ եր ի–* ՏԽՐՈՒՆԻ ֊ ԱՐԱՄ ձէՎԻԶ

Երգչախումբը երգեց, Լիոնի Համար առաքին տէալնեբու եւ դործեբու ։ Փառք ազատագրու֊

անդամ ՐԼԷ՚^Լով՝ « Հա ք գ.ր°շի^ եւ « ծ « պուճուր, թեան Հերոսներուն ։ կեցցէ Միա$եալ եւ անկախ ՄԱՐՍԷՅԼ - Վյոս տ ա կաւո ր ուսուցի չ մտա»՝

եարս պուճուր՝» Համեբգն՚երր X Հ * 3 * Գ * Նոր Ս ե" Հայաստան բ ։ Աոամ - Մկր^Թի ւոբական Արամ ճէվիզ մեռաւ Աայիս ՅՕին * Սէնթ

բունդի կողմ է ՛րնկեր Գալուստ եան կարդաց ու֊ ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ ՏՕՆԸ Մար կրիտի Հիւանդանոցին մէք՛. 3" ւղա ր կալո բ ո լ –

ղերձ մբ : ԸնկերուՀի Մաբդբիտ Առաքելե ան մեծ թիւնբ տեղի ունեցաւ Յունիս \ ին ; Խումբ մր Հայ­

յաքո զո ւթե ամ բ արտասանեց Աբովեանի «Ախ վա֊՛ րենակիցներ Հետեւեցան մ աՀ ակառքին մինչեւԱ էն

թան » վաթա՛նքը : Ընկեր ո ւՀ խներ Ալթունեան է՜ ՍԷՆ ՇԱՄՈՆ, 30 Մայիս Հայաստանի Հան– Փիէր , ուր ամփոփուեցաւ տարաբախտ Արամին

լիզ Տէրմանեան եւ րնկեր Ա» Թաթուլեան՝ աբտա–՝ ր ա պ ետ ո ւթ ե ան Հռչակմանւ ՅՕրդ տարեդարձը մեծ մարմինը Հ

սանեցին Ա. Ծառուկեանի « Հ է յ քան Երեւան՝$>էն շուքով տօն եցինք Ա ա քիս ՜2Զին է շաբաթ իբիկուն\ , Պ * Փիրանեան ո֊ամբանականով մր վեր Հանեց

կտոր նեո : Հ այ կա կան դպրոցին նո բաշէն սրաՀ ին մ էք , որ Հ անդ ո լ ցեալ է վի ղի ո լա ո ւց չա՛կան ՛ծ աււա յո Լ-թի *–"

Մ եծ Հաճո քքով ունկնգրւուեցան Օր * ՝Բլար ա զարդարուած էր՛, մեր անմաՀ Հերոսն*ե\րուն նկար֊ նը ; կուսակցական ընկեր մ ր սլա. բզեց Հ անգո ւց եա–֊

Տ է բ ա է ր ե ան ի ե բդած դո գա ր ի կ ե բդեր ր X Հանրա­ քներով ։ ՀՀ ա կա ա ր կը ծածանէր մեր պա՛շտելի ֊եռա» լին յեղափոխական գործունէութիւնը ^ իբրեւ Հն–

՛ծանօթ երդչուՀի Օր* Ե՚ովինար՛ Տ՛ Պետրոսեանք դոյնրտ շր քու պա ա ո ւ ած ԱՀարոնեանի , ՕՀանքան - չակեան : էն չակե աններու տեղական՛ մ արմն ի կող»

Հ այ եր էն եւ ֆր անսե բ էն ե ր գե բո վ քանւ իցս բե մ եանի եւ Ազյբա լե անի մ եծ կա կ լո ւա՚սնկար՚ներտվ :

Հբաւիբուեցալ Հանդիսականն երու կոզմէ * Ա րաՀ ր լեցուն էր , Ազատ ո Լ թե ան եւ Ան կա - մէ խօսեցաւ Պ * Մովսէս , որ դրուատեց Հան -

& բան սաց ի րն կեր վ ար ա կանն ե բո լ կողմ է Պ • խութեան ոգիով ներ շն չո ւա ծ տաբբեր՚ով , մ ա\նտ» գուցեալին բազմ ակողմ անի աշխատանքը :

0ծ§Ո&Մ6 խանգավաււ ճառով մր ողքոմնեց մեր տօ» ւսձնգ երիտասարդութեամբ, որ վաղուան ՚՚՚եբ Ամէն՛էն՛ վերքը գամբանական, մր կարդաց Պ *

նակատարութիլն ը * Օրուան բանախօսին՝ րնկեր յոյսն է ։ Հանդէսին նախագաՀր , րնկեր Ա* ,ճա– Մ * Թաշճեան , քերմապէս դն ւսՀ ատելս վ Հ անգո ւ ֊ ց ֊

Ս * Թ-որոսեան ի բանա խօսութիւն բ ունկնդրուեցաւ պուրեան , որ տօն ակատ ար ո ւթի ւնր բացուած յա յ– եալին աշխ ատ ան քր1 իբր՛ե՛ւ յոգնատանք մշակ է

լաբուա\ծ ո ւշադրութեամբ եւ մեծ գոՀունակոլ - Յո ար ար Լ ց <Հ,Յառաք նաՀ ատակ » քռւյլերդով , օո՚Ր մանաւանդ իբրեւ Հաւատաւոր ուսուցիչ Հայերէ »

թեամ բ : Ընկեր ր պա բզեց Մայիս2Տի Հեբոսամ ար­ երգեցին Նոր Ս ե ր1 դականնեբ՚ը ։ \թախագաՀը քանի ն ի ՚ – Թղթակից

տին ճշ գ րի տ եւ ամ բող քա կան պ աա կերր շատ Հ ե– մբ խօսքով պա ր ղե ց Աայիս 28 ի ոգին\ եւ արիւնով

տաքբ քբական մա՛ն րամ ա սն ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ : Ի վեր֊– ու արցունքով շաՀուած յաղթանակը։

Գեղարուեստական բաժինը , այս անգամ այն»՝ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐԸ 1 . - ճիշդ են՛.

րողք շրքանապետներ , խմբապետներ ել զինուոր»՝ քան՝ ճոխ եւ այ լագան, էր որ զանց կխառնեմ մէկ - 2. Այո՛ որ էնն Աս ա ո լած :

ներ ամ էն կուսակցութենէ հ Ա՝ ենք պէտք չունինք մ՛էկ յիշել : Նո բութիւն՝ մըն էր , փոքրիկն ՝Բ . Մ " ւ ֊ 3.— Լ.,1.,,,.,1 : 4.–֊ Ո՛չ։

ա յսաեղ լ ի շատ ա կե լո ւ թէ ինչքան Գա շնա կցական սեղե ան , Հ< Բ ար ՚ձր սարեր » նո լադը քոլթա » 5. 1 Հանճարափա^լ, թռչն\ագիր :

խում բեր էին, ինչքան՛ ռամկավար , ինչքան Հբն– հԻ ՚ Լ ր ա յ 1 "Ր մեծ խ անդա վա ռութ իւն պատճառեց X 6. ,ճամ ՛ւն.ո ւ շ պտուղ , դրան սէս/նա––

չակեան , Վասպուրականցին այդ բո լորր շատ լաւ Օրուան բանախօսն, էր , րնւկեբ Միսաք Միրզէ ։ լիին ծակբ , խունկ , խոՀեմ ։

դիտէ : Իսկ քաղաքամէքի , ՚է/ատախի մասին յօդ - Ընկերոք կէս ժամ ո լան խօսա,ծն\ ու նեբշ^նչած ոգե­ 7. Բիւրակնէն* Կասպից ծով :

ուա՚ծա՚գիբյւ սեւ մ ուր քսելէ զգուշացեր էX ւորութիւնը, նյերկաներր տարաւ, Ազատ Հայրե »՝ 8. Գա շնա կիցն երր Նորմանտիա արշաւեցին։

էյ թէ իր բոլոր, սուտերու մասին, մանրամասն– նիքի ափ մր Հ ողին վրայ , ուր ժո ղ ո վո ՚ ֊ բ դ մր , 9. Երեւան ։
10. Ալթունեան
Գրենք՝ էքեբ պէտք էր լեցնել ; մ եծագո յն ք ա զթան ա կէնւ վերք, խաղաղ սրտով իբ շինուած (Ալթէն) , որուն ար\ձան\ը
է Ավինեօնի մէք :
( ՄւՏացւեսւլւը յ աջ որդով ) բազմադարեան Հողը կր մշակէր, յանուն Միաց -

ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (19) զեր էր գիւղ գրկելու իր պաշտելին եւ աւետելու Համար * պէտք էր շտապել ու Հասնիլ վանք եւ Հ\ոն
սպասել շարժելով
Աշոտ Երկաթի գալու սար , ամէ\ն ինչ կ՝ոչնչան ար , սկսաւ Աշոտ Ե ըկ աթին : Աեռնափա յա ը
կտրեց առքեւր
ամէն ինչ կը խորտակուէր աՀա : ինչ այլանդակ արագ արագ առաք երթալ, երբ իր

փոփո խո լթ իւն\ ւ 0 արաբ զինուոբնեբէն մէկը X

Մեռառծ էը արդեօք իր Աստղիկը թէ կենդա­ Ո^՝*֊ր կր փազհս * այ շուն՛, ըսաւ ան բոձնե–

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) նի, իսկ եթէ կԱնդաւի էր, ո՞ւր էր այժմ. ո՛՛բ լով Գաւիթի օձիքէն :

անօրէն արաբ իշխանի Հաբէմին մէք. կամ ո°բ Գաւիթ մեքենաբար ձեռքը տարաւ ս<ռւր՝ին ,

բանտի խոնաւ յատակին՛, վրա յ , անասելի տան - որ ծած կո ւա ծ էր Հագուստին՛ տակ . բայց իսկոյն

քանքներոլ ենթակայ X Այս մտածումներէն տար - խելքը գլուխ ը ժողվեց . մտածեց ոբ իբ ծրագիրը

. Բայց ո0ւր են գիւղին բնակիչները , ի^նչ ե - ուաձ՚, կ^անիծէր իր չար բախտը, գոնէ կենդանի կր փճանար , եթէ գ՚ռրծը սուրով կար՛գադրէր .

ղան) աշխաբՀիս ո՞ր կոզմը ցրուեցան , կամ կեն– արաբտ>ծ մր գտնուէր , որուն կարենար Հարցնէ ք ուստ ի օձիքը ազատելով ղին ո ւո րին ձեռքէնւ, ր ֊

դանի® են թէ մեռա,ծ , աՀ ա Հարցեր՛, որոնք կր գի՚֊զի աւերման ման բամասնութիւսնեբ եւ բնա - սա ւ

լ\աՐ1^րկէին Գաւիթի ուղեղը, բայց կը մնային ան» կիչ&երուն ուր ցրուիլր : Թոգ զի" , ձեր իշիանյչ ուղարկեց զառ րե­

պ ատ աս խ ան X Փէշովը սրբեց արցունքները գ եւ լուռ՝ քա յ - րել լ՛ մի րո-Ներ ղի", թէ էէ գէչ °րի ՂԼՀ Համնիս։

ի վեր քո յ Գաւիթ կանգ աոաւ կիսաւեր խրր~ էեբ՚ր ուղղեց գէպի Բ ադա լան , ուր կար շա՛րժում Հա, եթէ իշխանն է զբ կեր , գնա. բայց .ու՛.

ճիթի մը առ քել ու երկար , շատ երկար՛ նայեցաւ ու կենդա՚.\ութրւն եւ ո/,ր բանակած էր Եուսուֆը ՚րիչ անգամ այդպէս մի վաղեր, թէ չէ՝ կբ տես–

դե անին վրա յ տարա՚ծուած այգ կիսաքանդ Հ ի*–– իր. մէկ զօրադույնդռվ : Գիշերն արդէն պատեր էր նեթս այս կեռ սուրբ • աղիքներդ դուրս կբ թ ա֊

զա կին : Ան կր ճանչնար այդ խնակաբան՚ր* քանի ամէն կողմ, իսկ ինքբ դեռ շատ բան ուն՛էր ընւե– փեմ,

քա.՛. ի ան զ.ամն եր ուրախ ու ե րքանիկ ժամ եր էր լու , մինչեւ Աշոտ Երկաթի վա*՝ ք ժամանելը ։ ծ " ի՛՛նչ մեղք ունիմ որ իչխանբ կւբ շտւաղե–
ցբնէ ղիս , բսալ Գաւիթ եւ արագ Հ եռացաւ զին -
անցուցեր Հոն՛. Հիմա ալ եկտծ էր վայելելու վա» Հք՚ոլտով մտաւ գիԼղր՝* ել անցնելով մէկ քանի ոլորին մօտէն , ո լ բա իւ՝՝ այսչափ դիւր՛ին ազաաե -
չուն Համար։
ղուց սպասած ա յգ ուրախ ժամերը : փոզոցնեբէ , կան՛գ առաւ տան մբ առք եւ , ուրկէ կը

Բայց ի^նչ տեսաւ * * * յ Առաք եռուն կեանք լսուէ ին թմբուկի ու երգի ձայներ ։

կար Հոն, իսկ Հիմա մեռելութիւն՝ ու անշարժու­ Այգ տան մէք Հաստատուած էր արաբական՛

թիւն կը աէրէր՝ միայնւ։ Առաք զթւ քը կը գիմ աւո - զօրագունդին Հրամանատաբը. ուրախութեան եւ Շուտով վեբ՚ադաբձաւ վանք , ուր , դռնեբուն

բէին իր ն շ ան ած ին՝ Աստղիկի փափուկ բաղո լկն ե» կերուխումի մէք էին ամէնքը. Հաւաքուա՛ծ էին մօա .՝• ււսւահ , սպասեց Աշոտ Երկաթին X

րր , անոր ուրախ ժպիտը, իսկ այժմ՝ սառն– "՚ Հոն արաբ բոլոր մեծամեծները եւ անՀոգ ժամ ա »՛ Կարճ ժամ ան\ակ ետք, մթութեան մ էք նկա »

անմռաձչ ք սրերշ^ ոբո&ք սարսուռ կ"՚ազդէինլ՛ ի– նակ կ^անցընէին ։ Գաւիթ սկսաւ գօբքեբր լրտե­ աեց որ վեց Հաբիւբի չափ զինուոր ն՛եր՛ ղգուշու *

քեն սել, անոնք ալ, իրենց իշխանի օրի՚1 ակին Հետեւե»՝ թեամբ կր մօտենային վանքին :
Հինգ երկաթ տաբթներ
անցեր էէն– այդ Հինգ լով) նոյպէս անձնատուր էին անՀոգ կերուխումի, Աշոտ Երկաթն էր ի՛ր խում բով՛ ան–– ճանչցաւ

III111րին եր ո ւ ընթացքին ան մ ի շ. փափաքէ էր ցրուած զանազան տ՛ուներու մէք յ Գաւիթը եւ մօտենալով անոր՝ կանչեց *
տեսնելու իր Ասաղիկր* եւ ա՛յժմ, երբ մօտ էր
վա– Ասկէ աւելի յարմաոար ու աւելի նպաստաւոր
գործելու
այդ երքանիկ վայրկեանր) երբ սրտատրոփ, ժամանակ չէր կրնար րէէալ յարձակում ԲԱԳՈԱՏ ԱՑՎԱԶԵԱ18

Fonds A.R.A.M