Page 179 - ARM_19-1948_02

սպառումի , հո ոչի՛նչ պիտի կարե՛նայի ըսել, եւ. է Հայ - Բոյժ» Բ՚եիշկ –գրագէտ ա քքԼնագատին վճիռք :
» ամէն
սակայն նկատելով, որ. «Երկեր՝»ը կը սպառին նա­ Այսաէս ուրեմն, « Հայ֊Բոյմ ամիս

եւ գաղոլթներու մկչ՝ իբր պեաակա) Հրատարա­ (ՏՈՒՆԻՆ ԲԺԻՇԿԸ) կռւտայ մեզի շատ աւելի իսնամ՛ուած , օգտակար

կութիւն , կ՝ոլզեմ արդարութիւն ընել տարա­ յօգուածնեբ , քան ինչ որ ուրիշ թերթեր իրենց

բախտ բանաստեղծին, Հրատարակելու/ այն Հան­ խօսիլը արծաթ , - ֊ ֊ ըսած մէկ մեթր ծաւալսվբ չեն կրնար տալ՛. Այս մար–
Լսելը.դոկի,, է մեր զին "°ԷԼ զձ աՀատելի
գանակը, ղոր խումբ մը ուրիչ արմ է քաւոր գրող­ է « Հայ . Բոյմ »^ կատարած
իմաստուն, ժողովուրդը; Բայց ոչ ամէն տ՛եղ ել ա֊ Գ^Ւճ 1 ^ ^ " ( յ ք ^"րՀէ*՜
ներու Հետ «ՄեՀեա\ »ի 1914 Յունուար \ի թիւով ԳոլՔ %Ը ծանօթանաք մեք
մէն Ժամանակ։ Կա– պաՀեը ոբ Հակառակն աւ
Հրատարակած Է յ Նկաաելրվ ոբ Վարուժանի գոր՛­ "եՍ^՚Լհ Հ " * յ ա ս ա ա ն ի բմիշկխեբոմկ , գիտնականն ե ՝
$իչգ է•,Պէաք չէ խուլ կամ մունչ ձեւանալ եւ– րսւֆ , լիռնեբուն
ծեր ո լ մեծ մասը լթյս տեսած՜ Է Համ իա ի տապա­ Հ Լոպեիք1&% , Լեբմու^նեբոֆՏւ ,
չաբ տա.յայտուիլ մեր արմ էքներուն մասին , որոնց օ-գին, եւ արեւին։
լումէն վերԼ, «Հանգանակէի ընթերցումով կարե­ կ^արմէ ոբ առա՛նց խտրութեան,
վաստակաւոր Հեղինակներ ը ամէն չաՀ ել Հաճոյք ամէն Հալ օրին այլ մ՛ք ունենա յ իր ս եղա՛ւ ին իբրեւ
լի կ՚ըլլայ ծանօթանալ իրենց գործ ունէ ութեան՝՚՛:
մէկ կողմ դրած՝ միայն ու միայն կ՝աշխատիս ու ղարգ ;

ՎսաաՀ եմ , բր &Մեբ Հանգանակը» չէ վրի­ կ՝արաա՚դքե% մեր •ժռղբվուբդի իդտին Համար յ

պած Տաբո՛ւցիի ուչագրբւթե֊ԷՆ , քա՛նի ոբ պբպըա Տարիներէ ի • վեր . միր Հանրօգուտ Հրաաարա– Ան հայցելէ աւՒէճ՛ տուն * Անոր ոէպածբ ուրիշ

•–.ած է «ԱեՀեան»ի էֆերբ, արտագրելով «Բար­ կո^թիՀնււ՚եբէն՛ ամէնէն Հեաաքռքրականը, ամէնէն բան չէ՝ եթէ ոչ իր մոզով ոլբգին ՝ ա՚ռո զԼոլթ իլն ր %

տիները», ղժբա՚խտաբայ. սխալէ եր սպրդեցնելով կատարեալն/ ու օգտակար՛ը եղած է մեր տաղան - Երր առոզԼ ենք մարմնով, առողԼ կ՛բ լ լանք

ընդօրինակութեան մէչ՝։ Այսպէս՝ «Երկեը–»ու 343 գաւ որ գրագէտ - բժիչկ & . Նարդունիի , «Հայ - մտքով։ ԱռողԼ մարմին , առողԼ միտք, կբ կազ­

էչին՛ մէչ վարէն երկրոբդ աոււնի առաչին՛ տողը Բոյժ »ը՚։ Անոր մէչ դուք կը գտնէք ՛ոչ միայն մեն ^ ա ր դ ը : ԱՀա այս մարգն է ո՛ր իր ուսերուն

՚՚չէ՚ոք է կարդալ բժչկակսձն յօդուածներ , այլեւ դրական, գիտա ա վրա յ պիտի կրէ Ցեղին պաշտպան ում ին;, վաք*

Այն զոր կը զգանք ա֊ չե&ք ըսեր, փոխան–՝ կա՛ն՝, բանասիրական, եւ ժողովրդական՛ գեղեցիկ գացման եւ յարատեւելու ծանր աշխատանքբ :
Այն որ կը զգանք ու չենք յիշեւ ի >
պատկերներ , որոնք գծուած են Հին եւ նոր վար - հարգանք եյլ– տարած ենք բմշկական այս միակ

պետ՚ներոլ նուրբ վրձիններովը ; ամ սաթեր թր , ո րպէսոի ի բ բազմ ավտստակ խ՚րս0 ա

Պէաք չէ մոռնալ , որ Ղ՚անիէլ Վարուժան տա­ Առէք որեւէ մէկ թիւը , բացէք էչ մը եւ սկը– ՜րս՚քզիթր՛ մամանակ ունենալ ՚^է֊րիշ ՜ §սր Գ^Բ^եր

ղանդաւոր «զին՛ուորեալ մա\. ուկքչն էր այն փա­ "°ց՝էք կարդալ։ ՎստաՀ եմ որ , դուք ալ ինծի պէս տալու մեզի ։

ղանգին , որ պատրաստս ւած էր Հայրենիք կեր՛­ մէկ շունչով պիտի Հասնիք մինչելվերչդն տողը, 4։ Հայ - Բոյմ շ> ՛կո պատկանի ամէքնռւս :

տելու : Ոգին այդ չարժումին՝՛ կը ՝1 եր կայանար ա– վերչին բաո-ը տ Չմոռնանք զայն :

ռաքելաաիպ մարդու մը եր՛եւոյթո՛վ, ՛ոբ գործ Այս գեղեցիկ ամսաթերթը, որ՛ իր Հեղինակին ՍԱՏՈՒՐ ՊԷՐՊԻՐԵԱՆ

կ՚ւղէր , փոխանակ խօսքի։ Րաֆֆիէն մինչեւ Սի­ սուր եւ վարպետ գրիչին տակ ձել ու մարմին

մո՛ն քէաւարեան՝ անձնազոՀ ութեան , ագր՛ո ւմի կ՚առնէ, կր Հրատարակուի ամէն ամիս։ Հազուա­

՛ել նուիրման անմոռանալի տիպարներ կեանքի եւ գիւտ զարդ մը ամէն տան ել ամէն սեղա՛նի Հա­

գո բծունէ՚ո ւթ՛ե ան՝ մղած էին՛ փա զանդր, որ մեծ­ մար։ Երբ ձանձրացած էք կամ բան. մբ ձեզ կբ

ցած , ումով ցած եւ վերչապէս բանաձեւած էր իբ՛ ՛նեղէ, առէք զայն ու թղթատեցէք \ Անպայման Հ ա Ա դ հ ս ա ա ՚ ք Ցարեփա Ա

« Հաւատամք »ր՚ • գուք պիտի գտնէք ձեր փնտռած յօդուածը :

ԱՀ աւասիկ գործ֊ մք որ միայն՛ ու միայն ՛կք
Հաւ Հրատարակուի ;
ա՛) Պաչտամունք ՛եւ ար՛տայայտութիւն՛ Հանրութեան շաՀուն Համար Մեծն Տա'ւ.1 Կիլիկիոյ կաթողիկոս Գաքեղին

Հոգւ՛ո յն • Բայց անգամ մր չՀարցնէթնք ՛Լ,արգու– Ա.ի ծննդեան 8 0 ամեակին գրակ ան՝ ո ւ գիտակ ան

ր) Ինքնուրոյնութիւն եւ անօգնականութիւն՝ •1։ԻԻ* թէ իս ձ պայմաններու տակ, այսպէս ամ իւ/է գո րծունէո ւթեան յ իսնամ եակին ՛եւ՛ քաՀանա յ ո ւ -

ձւ.,ի մէչ . ամիս, կանոնաւս ր տրաք . լո յս կք տեսնէ իր ա յս թեան վաթսուձնամեակին առթիւ , 5 ՚Ցունիս 1948,

բմշկա՛կան ամ սաթ երթք : Ջեմ իորՀ իր թէ շատ երեկո յեան մամք ՏՅՕին , Ա՚որպոնի մեծ ամփի •

գ ) Ս՝ շ ա կ ո ւ մ ՝ կե՝.՛. ս անոսր՛ող սլա ւո ուա V՛ ա ո ովՀեշտ րլչայ իր պատասխան ր : Ան իր այնքան ծանր թաարուին մԷԼ :
մլշ Հալ չեղոլին *
Հողերէն զատ Լգրական յ գիտական , քան աս իր ա «• Պ ատ լոյ նախագաՀ ութեամ բ նախկին նախա -
նախաղա–
գ) Ջռ*–1ո գրա՛կանութիւն ո Հեռու. սլաՀե լ քա կան, քհնագատական եւ, սւ֊րիշ շատ մր ասգօ * րար եւ երեսփոխան ԼՈՒՒ ՄԱՈԷՆԵ եւ
ԱՈ ՏԱ–
ղա քա կանո Լ թ Խնէ ,ու լրագբութենէ : գուտ աշխատանքների նաեւ մամ տնակ կր գանէ Հո ւթե ամբ՝ Հայրապետական պատուիրակ

Հարկ է կարգալ սակայն այդ. <ձՀանղաԼա1լ%բ, աշյխատելու « Հայ - ք՝ոյմ՝%>ին Համար ւ Տաճախ ՒԱԶԳ ԱՐ-Բի։
կարենա՛լ Հասկ ա լու Համար էութիւն ք այգ չար -
մ ումին՛ : Կ*րն գօր ինա կ՛եմ զայն՛ կր պատաՀի , որ մէկ ձեռքով Հացէն պատառք եւ Խօսք պիտի առնեն՝ ԱՐՏԱԻԱՋ՚հ Արք• Պ– Պ–
ՄԵՍՐՈՊ ԳՈԻՏՈԻՄ֊
միւսով գքիչՀէՀ բռնած՝ աշխատի ։ Աշխատի օրա՛՛­ ԱՐՇԱԿ Ջ0ՊԱՆԵԱՆ եւ

կան; 12 մամ , առանց շաբմելու գիր քե բու ծան^ ՃԵԱՆ :

« հր յայտարարենք պաշտամունք եւ արտա - րոլթեան տակ Հեւացող սեղանին առԼեւէն ։ Ա–

յ ա յ տ ո ւ թ ի ւն– Հա յ Հոգւո յն . որովՀ ե տեւ Հա՛լ Հո - ռանց վա՛յե լե լո ւ. կի բա կի օր ե բուն քազս րո ւթ ի ւն յէ Կը մասնակցին՝ Օր՛ ՀԱՑԿԱՆՈՒՇ ԹՈՐԱՍ֊

գին գոյ է . բայց գուն ուրեք կր յայտն ուի ։Պէաք է կամ զեփիւռին գգո ւա՝1 քր՛. ԱՀ ա այսպիսի պայման– ԵԱՆ (երգ) , ՏԻԿԻՆ ՆԻՀԷՌ ՓԱՓԱԶԵԱՆ (դաչ–

բեկանել դատակնիքք , որ զայն լռութեան դատա­ ւԼեբոլ տակ Է , ոբ գր ագէտ \յ ար գո ւն ին կ ՝ ա շխատի նակ՝ Ա* Ա՛ րցանակ Փա բիզի ե ր ա մ շտ ան\ո ց էն\^ ,

պարտած է : կ^բսեձ ք . Առան ռ Հայ Հոգւոյն , էկա I ՛՛ւ ւ կ^աբտագլ. է յօգուտ մեր ազգին եւ Հայրենիք Պ– ԿԻՐԱԿ ՍԱԳՋԼԵԱՆ (երգ), Պ • ՖԻԼԻՊ Ա՛ԼՍ. -

Հա յ գրականութիւն եւ Հա յ արուեստ ; Ամէն ճբշ– քին։ ԶԱՐԵԱՆ \ չութ ակ) , Պ– Ա– ԳՄԲԷԹԵԱՆ , Օր– Ա–

մ արիա արուեստագէտ՝ իր ռեզին ոգին միայն «. Հայ ա. (Հոյմ՜ձ իր բազմաթիւ յագուածնե­ ԱՒՃԵԱՆ ( ա ր ւո աս ան ո ւթի ) , ին^Լպ էս ն ա\ե ւ Ա />-

կ^աՀո տա յա յտէ ։ Հա յ Հ՛ո գին , գաբբնուած մթին ու րէն զատ ունի նաեւ Հարց պատասխանի շտՀեկան ՓԱՆ ԿՈՄԻՏԱՍ երզչախումբբ , ղեկավա բո լ -

մ եհ ա շուք պատկերներով լի անցեալէ մբ, լու սա» բաժին, մրւ Օրինակ , գուք Ր Ա ա ք Փարիզ կամ Ա֊ թեամբ Պ– ՆՇԱՆ ՍԵՐԳՈՅԵԱՆի =

լորուտ՛ն՜ տիւրօրէ.1. սել արեւէ մք ^ թրծուած կեան­ մեբիկա, Լոնտոն կամ Պրազիլիա, կբ բաւէ որ ձեր Հրաւիր ատոմսերբ նախօրոք ապտՀովել ,թեր–*–

քի մր մ ԷԼ, ՂՈՐ Գ՛ողգոթայի ճամբաներ 1լ ակօսեն, միաքբ ծրարէք թուղթի մր մԷԼ ու ղրկէք Էբեն-Հ թե բու խմբա՛գրատուներէն^ ^ ա յ գրատուներէն ,

մեր օրերուն կր թուի րլլալ Հրաշք մր, որուն–– խոր– Կբ պա տ աս խ ան է ձեր Հասկնա լի ^եզուովբ ; Այս Փարիզի եւ արուար ճաններու եկեզեց . վարչու -

Հուքգներր՝ պէտք է արտաքերել։ Հայ Հոգին իւք ա - բամինբ կրգտնուի « Հալ - Բոյմ »/ վերԼին ԷԼին թիւննեբէն ;

ցա՛կան տիեզերքին մ ԷԼ տարր մ րն՛ է, •որուն յա լա­

ս՛ ո ւթիւնր պիտի զարմ ացնէ խոքՀ ո զ մ արգկա— Անթիլիասի վա1 քին , զպր ե վան քթւ՝ , Հրատա -

թիւն ր : Պարզել ա յգ Հոգին՝ Էական պա րտաւռ– Իսկ կողքին ն.\ե րս ի ԷԼին վրայ գուք պիտի րակչականին ՛րլլա՝ լէ՛ք նուիր ատ ոլութ իւննեբբ՛

րութ իւնն Է ամ Էն Հա լ արուեստագէտի ; գտնէք ուրի շ առաւելութիւն մբ Հ Հոգ՝ իրեն ղրր– պէտք է զրկել &" բե լեն ա կան– կեգր • (հանձնում ո -

կուած սփիւռքի բո լոր Հ րատարակութ իւննե բբ : զովի գանձապաՀ *կ . *հէորգ Պաքրճեանին , 35 1Ա6

Ամերիկա ԺԻՐԱՑՐ ԱԲԻԿԵԱՆ Ե*– ի^ՐաՔա՝^՝ձՒ՚–Բ11 ա յ Դ ԳէՐՔ^Բէ^ » հ-ԼՀ. "աանայ մեր յ ^ ւ տ շ , ք*3ոտ (9) :

ճՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (7) այգ կբ պաՀանԼԷ իմ ապաՀովոլթիւնս % պիսի ամուր օղակով Լ՚էթայեց բերգբ, ոբ մարգ

Ե՛– անսկատելի կեբպովմտաւ իր բանակբ, ուր գուբս չէր կրնար ղալ անկէ , ո՛ չ ալ գուրսէն ներս

վյյանի մ՛բ* առԼեւ նստած էին ղինոկորնեբբ եւ ցած մ տնեւ

ս ա ւ-քկԱք* ձայնով կբ խօսակցէին X Սմբատի պաշաբբ սպառա՛ծ էր* Յո ւսակատ

Ո^՚-ր է ՚հաւիթբ, միթէ սպաննուա^ծ է, կբ կր մտածէբ ան՛, իր գրութեան եւ Հայոց աշխար–

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) Հարցնէր մէկբ։ Հին վբայ ու կբ Հառաչէր գառնօրէ^։ Կբ տ՛եսնէր

Ջէ՛ , առաուբնէ ի վեր չկայ , ինչպէս կ՝ե - քր իստ ոնեան ե ր ու կբ տեսնէ բ

րեւի՝ փա խած է բանակէն : ն աեւ ի ր սովա Հ ար քտԼերուն արի ո ւթ իւնն\ ու վե–

Շ ատ լաւ՛ ալ ր\էեբ է* թ ՚ ն չ կբ վայելէ մեզ Հանձն՚՚ութիւնր եւ "իրաբ ցաւէն կք կսկծար ։ Ան–

*իագիկ խոր գլսւխ տուաւ , նոբ էն ծնկա չոք Հա յոց թ ա գա լո ր ին գէմ կռուի լ : Տ ե սա^ ր թէ ինչ­ կր զգար որ Ես՛" ո ՚֊ֆր՝ ի Ր աբ ի ւն բ միայն կ Հուղէք

Համ թուրե ց անտ բ փէ շին ծա յրր եւ գուբս եկաւ պիսի քաԼութեամբ կր՝ կռուէին 1անոնք եւ ի՛նչպէս ու զուր տ եղ կբ թափուէր այնքան եր իա աս արզ-

վրանէն՛; Տ րտում տխուր կբ Հեռանա ր ան Ե ո ւս ո Լ– կ ո ա ո րե ց ին Եուսո լֆ ի զին ո ւ ո րներլՀէ ն-եբու արիւ՛եր։ Աբգէն վճռած էր անձնատուր բլ–

ֆի քովէն* միտքլւ կբ նմանէր ալեծուփ ծովի ; Արգաբաղատ Աստուած ի Լ\ա ճշմարիտին լալ Ե՝ո–ւ.սուֆին՝, , խնայելու Համար իր քաԼերուձե՝
երբ մեր ներկա -
կբ մտածէր , թէ ինչ պիտի ր/լայ ինքբ եւ ինչով կողմշ կ՚րլլայ։ Բայց նկատեցի՞ բ , Թէո՚ս– եւ քբիստս՚նեաներոլ կեանքին , երբ իրեն
գունգբ իրեձց
պիտի վարձատր՛է զինք Ե ո ւ սո ւֆր ՝ իբ զաւաճա - առաԼ գնաց , անոնք պակսեցուցին յա ցաւ Գաւիթը :

նո ւթե ան Համ աբ : նետեք տարրա՝ափբ . կարծես կբ խնա յէ ին մեզի Հ ՚՜3՜ Տէր Ա\ԼԴՔԱյյ » ես պատրաստ եմ ճեղքել թրշա՛

Ջէ «, Ամբատին՛ վերԼ չկա լ * Հ ասա լ անոր Հա, ես լ ՚ ՚ ե ց ի , թէ ինչպէս մէկբ կբ պո նամի բանակբ ել ուտեստ Հ ասցն ել բեբգին :

վախճան՛ք։ ի^\1 չ պիտի րնէ ան միայնա՛կ, առանց ռար պարիսպին վր՛այէն « ՀՀ փախէք, եթէ ոչ ձեզ Ամբատ բարձրացուց յուսաՀատութեամբ լե

օգնականի , աո անց գօրքի * մինչեւ ե® ր բ փակուած սլ կր կոտորենք ^ • աՀ ագին պարսաքաբր ձեռքին ցոլն աչքեր՚ր եւ հայեցաւ *)*ալիթին , տեսակ մր

պիտի մնայ կապոյտ բերղին մԷԼ։ վ կ*օղնէ ա– կբգմուարանար արձակել։ Ես նայեցայ անոր շատ մպիտ անցաւ իր թալկացած գէմ քին վրայէն, թէ

նոք , երբ ա՛ն սովէն նեղուելով որ ոշէ անձնատուր նման էր մեր զթԼակից Ղ՝աւիթին* կարծ՛ես նոյն ուրախութիւն կբ նշան ակէր ան եւ թէ տխրու -

յւլլալ բռնաւոր Ե"լ ս ո *–ֆ թ՛ յ \$ա խ ա բ տ րնե րր Հե ռա– ինքն Ըլլար : թիսն ւ

ցած են ի բմէ , ամբոզԼ Արաբատր՛ անտէր անտի - Այգ միԼոցին զինուորներբ տեսան ^"՚գիկ/Հ եւ Գնա , ոբգիս, գոմն մխիթարեցիր զիս ՚՛

բտկան է , Եու սուֆի Հրոսակաւ երբ մոխիր կբ գաբ– է՛ջելով իսկոյն ոտքի կանգն\եցան ւ^ագիկ , ոք մին՝– Գաւի թ խո ր գլուխ տա լով Հեռացաւ :

ձն՛են ամէն ինչ, իսկ ես , ստոր ղաւաճանս , վէո— չե ւ ա յգ ատեն լուռ մտիկ կ^րնէր զանոնք , աւելի Ջմեռնային մութ զիչեբ մ րն էր ։ *հ"ՐՀ ամպե–

խանա կ օրինաւոր թագաւորբ սլ ա շտ պ ա՛ նե լ ո լ՝ ա – յուսաՀատ՝ գէաի իբ վրանք քաշուեցաւ։ րյլ ծածկած էին երկինքբ եւ խ՛որ մթութիւն, կբ՝

նոր գէմ եմ զինուած : Փոխարէն բ ^"է պիտի Դ– տիբէբ ամէն տեղ՛ կապոյտ բերգի շրԼակայքբ

տայ Եուսուֆ* ս չին չ ։ Անցաւ ամառն։ ու աշունք, եկաւ ցուրտ ձմե–> թ աղուած էր ձիւն ին տակ . կարծես մեռած՜ էր ա–

Համոզուած եմ որ ուշ կամ կան ո ւ խ զիս աք ռբ • կապո յտ բերգբ պա շար՛ուած էբգեռ Եուսուֆ ի մէն ինչ եւ կենդանութեան ն շո յլ չէր եր ե ւա ր :

կք Լ\գթայէ ամուր շղթաներով եւ սոսկալի տան, Հրոսակներէն։ Ամէն անգամ որ յարձակում գոր– Միայն երբեմն կր փէէր ցուրտ քամին եւ սուլելով

Լանքներ՚ու մ ԷԼ կբ սպաննէ զիս՛ Ջէ, պէաք է շու­ ւ5 էին անոնք բեբգին վր ա յ , մ եծ կ ո բ՛ո ւոտով կբ կբ փա խ չէ ր Հեռու , Հեռու :

քո՛՛վ ազատ ո լիլ անկէ եւ գառն ա լ իմ ա շխ ար Հ ս , սա ի պո ւէ ին նաՀանԼե լ * ի վէերԼո յ Ե ո ւս ո լֆ ա յ ն – ԲԱԳՐԱՏ Ա6ՎԱԶԵԱՆ8

Fonds A.R.A.M