Page 174 - ARM_19-1948_02
P. 174
Աէ՚թաւպս ՄիւռոԱի քոլր եք, Կ*°*>***1 Քք^Խ» քամոՓւքվ% կը
ուին Ա • Միւ՚ւմնի իսկական կաթսային մէչ տ
փւռԱտթհաԱ առթիլ Ապա, նշանակելի քանակութեամբ ազնիւ րաա
լասան ել ծաղկի իւղեր եւս կր խաո%ուին Ա իւռոնի
(1948 ՄԱՅԻՍ 16 ԿԻՐԱԿԻ) նիւթերուն մէք Հոտաւէաելոլ Համար Միւռոնքը ,
փաղիմօտգ \ Անտվ # « ^ # , ֊ * & ք ես սիրիցիք այթ Միւդյւնի Համար՛ պատրա՛ստուած– նիւթր,
կաթողիկէ,֊ \ երբ չէթք աքէպսհ֊– զյսյքթ տակասթ^ ցրՀնութեաճ թռչականէն քառաբաՁ* օր առաչ,
ղչ^1^թՐԴք^Յթ,,°՝> աքՀոաէաթ^ւրւթիթեը \5րգ գթ*Հ ԽթՔ < Նոյ%Հււէթեթւմր, ևքէ ^բքսքՈքսբքսվքթ՚Տ Հեքֆիիք"ք բռին կթթսայթ հ՛հ ԿԸ ԴԲ՚՚ք-Ի Ը ՚ ՚ ր ք & Ի ձա~
բուն Փարիզ այցելած Հայ վարգթսպեսէին (ԲւՇՈ© կաթողիկոսական Լր2արեբակա\ ՀԼ էրրհք. վաւ֊եբա֊ խակոզմյշ– րեմին վրայ, եկ կը Նաձկուի մետաք–
ւ ^ Ձ է է ^ ^ ) ։ ձֆ֊կո՚յթ ՚ * * ձ գ ՎԷԴՐ։ վէպ էր՝ ^ ե ^ ա ^ ա ՜ գիր մեր եկեղեցւոյ ւսմէձէն ինքնսւյաաոլկ արա՛ - սահիլս քօղերով ։
պատասխան ի ր ականութ եսձ՛ , րա յց ան կր մ օաեա բոզութեան մասին . Ամբողչ քառասուն օրեր , երեկո յեան մամեր–
նար այղ օրերու, մեր ներքին իբ ա կան ո ւթե ան ։Մ եր Սրբալոյս Աիւո-ոնի ՕրՀ՚Լոլթիւնբ Հայ եկե « գութենէ՚և քետոյ , տեղի կ՛ունենամ՛ կանոնական ա.
ազգային ոգին , Արեւելքի արեւին աակ , Համրակ ղեռւոյ Հաղուագէպ ու մեհ՛ա՛շուք աժ՝ ակաաաբու ֊ ղօթք եւ աւետարանական ընթերցում՝ Միւռոնի
Հր ւ կր փվփրէՐ արագ՝ յարգի մլ* շի՚֊ղրվ թիմեներկն մէկն է , որ կաաարուաՆ է ի Ա .էջմիա նիւթին վրայ : (
իոկ։ քէգայնութիւն տառապած ցեղի, "էր բարու՛ ծին ել ի Աիս% եւ այ)լ կաթողիկոսանիստ վայրե Հայ քրիստոնէին Համար ամէնէն՛ նուիրական
թեան գեղեցկութեան ե*~ ազատութեանն, անւսաՀ֊ րու ՚քէ^է միշտ շքեղ Հանդիսութեամր եւ Հաւա եւ խորՀրղաւոր սրբութիւնք Ա. Միւռոնն է։ Հե
մա\ւ՝, Հ աւ ա՚տք՝ մարդկայիֆ արդարութեան եւ տացեալներու աշխարհախումբ բազմութեա՛մբ ։ տեւաբար, ամէն իր եւ ամէն անձ, որ քրիստո
յոյս Կ Իլիկի" յ Կա՛թողիկոսական Աթոռին, Ա՚եթի - նէական պաշտա՛մունքի Հետ կապ ոլնթւ,, սրբա
Տի լելով այս բոլորը, Կ։Լ^ԼռՎ պաաա^ լիայւ ել. այս զ-եւէահ՚իձաղ.–.ափ՛երյլ Հաստատուելէն զան բնութիւն ու նկարագիր կը ստանան երբ Ս •
% ութեան արցունքին մէջ պաՀ ո ւած գեդ&ցիէլ է" ՜ յետոյ առտէդն անգամ օբՀնոլեցաւ Ա. Ս՚իւււոնբ Միւռոնի ռՆումր ունին եւ կամ գրոչմ՚ը կը Կրեն
մէվ-ալաան, մեր գրիչր կը սաՀի դէպի չա\րը, որ 1936 Մարտ 29, Ա. Գրիգոր Լուսաւորչի Վիրա - ի ո ե՛ւ ց վրայ։ Ա. եկեղեցիի ել սրբոց պատկերնե
անտեսուած է միշտ մեր Հ այրեր,էն կորանք , թօսե պամուա տօնին՝, ԵրանաշէոբՀ Տ– Բ ա լպ է ն. Աթ ո ռա րու սա չեւ խս՚չ կբ Հանենք, որովՀետեւ Ա. Միլ՜՛
լով Հանդերձ Մասիսի դեւերէն եւ չար ոգթերէն , կից կաթողիկոսի ձեռամբ ։ ոոնով ս բբաղո րՆ ո ւա՚հ՜ են։ Եկեղեցականին Աջը կը
տալէ վեր^ չզթայուած Ալտ աւադդ ի Հոյակապ ա» ^՚ձ՚Կւ"*"Գ անդամ րլլալով , Անթիլիասի մէ1 Համբուրենք, որովՀետեւ Միւռոնով օծուած
ռասպելը, տառապելով, խարուելով ու մշտնջե \ 948 Մայիս է : Իսկ երբ կը տեսնենք Հայ քրիստոնեայ մը , ոբ
Ս– Մի ւռոնը օրՀնսւեցաւ 1 6 , Հո » ան՛վայել
նական Հ ա լած ւսնքն ե ր ո ւ ենթարկուելով Հանդերձ , րնթացքի մէջ է, կ՚ըսենք՝ Մ իւ՜ոոնր ճակ–
գեգալստեան տօնին , ձեռամբ ՛Օ * Ա * Օծութիւն տէն պակսած
ունեցած ե֊՛, միշտ Հաւատաւոր նայուածք մր, ան֊ է կամ ս,րբուած ։
ՎեՀափալլ Տ՛ Գարեգին Ա* էյնորՀազարդ կա
Հրաժեշտ անշուշտ ապրելու Համար, րայց սխալ, Մի՚֊ուոն բառը յունարէն (1\1^թՕո) է* եւ կբ
թողիկոսի :
վ% աս ակար նաեւ , երր գոյութիւն մր քաշկռտելէ նշա՛նակէ օծանելիք, ի*֊ղ անուշաՀոտ , բոյսէ Հո՛
Տ աԼո ւն *Լե Հ ւսւիառ Հայրապետ ի, Հ ա ս կ / եւ սող Հոտաւէտ
աւելի բան մբ կր պա Հ ս/ն շենք՛. Մեր գրիչը՝ կբ սա» Հեղուկ կամ բուրող Հիւթ :
Հա յ օրւսթե-ր իմ եր ու մէջ յա յտարար եր էինք Մ ի ւ ֊
Հի ՝դէպի չարբ , որովՀետեւ տարբեր , կարմիր փվ՛ - Արեւմտեան՛ եկեղեցին կը գործածէ ՝Բրիսմա
ռոնւի օր Հնութեան այս թուականը՝ Հայ եկեղեց–
վաւբ մըն է աւր կր տեսնեինք այսօր * • • . (Օհոտււա) բառը,, ֆ ո անս եր էն՝ Տտսոէշ Շհւ*6Ո16, Որ
ւ֊ո յ բարեպաշտ զաւակն, եբուն , եւ ^ Հասկեի (Հու ՛՛՛ն -
տեղեկութիւնս դա րձեալ յունա՚ր էն է եւ կը նշանակէ օծում ;
Սուրբերու , թագաւորներու , առաքեալնեբոլ, ուաբի թիւով ալ տուեր ինչ ինչ
մ ար տ ի րոմն եր ո լ եւ Հ րեշտակնե բոլ արձաններ Է)Ն– ներ Ա* Միւռոնի մասին : էհրիգոՐ Նարեկացի եւ Աաբգիս &ն՝ոբՀա,՝լի ,
առաջ, աչքի կբ զարնե\1\ այսօր ան Համ՛ար ու այ Այժմ պիտ ի ջանանք ամփոփ կերպով ներկա խոբՀ ր գա բան օր էն՛ կը ստուգաբանեն մ իւռոն՝ բա**–
լանդակ մղձաւանջները բարութեան այս աաճա ֊–՛ յացնել Ա * Միւ֊ո֊ոնի ծագումը եւ իմաստը՝ յա՛րա՜ ոը ՛Բան զի մեռոնս ա յս օբՀնա բանեա լ * . • ըստ
րին։ Օտար զբօսաշրջիկները աւելի Հետաքրքրա կք՛ ց ծ ա՝՛՛ օթ ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ ու բաց ա ւո ր ո ւթ ի ւնն ե ֊ քերթութեան ն բառի , թարգմ անետլ իմ անի՝ ինձ
կան ու ըմբռնելի կյւ գտնե\՝, զանոնք՝ երեւա՛կայած, բով՝ ի գիտութիւն^ մեր Հաւատացեալ ժողովբդ - մ այր * այսինքն՝ առ ի յինքն ձգոգ զմերս բնու~»
կան այգ Հրէշներն ու մարդակերպ անասունները : եան ՚. թիւն զօրապէս՝» . Տունտրէ՚ն մի (=- ինձ ) եւ ռոն
.Ասոնք՝ թառած՝ ա շտ ար –ա՛կներո ւն՝ ու պատշգամ ֊–՛ Համաձայն էջմ իածնի Մ աշտ ո ցին , շաբաթ՜՛ (֊= բխող, Հոսող)–. (ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ՄԱՄՈՒԼ ,
ներռւն եզերքը , կեցած՝ ամենաբարձր քավ։ ե բո լ& ներ առաջ , Ա • Միւռոնի նիւթերը , անուշաՀոտ 1903, ^ 410, Բաբգէն, վրգ.)։
ծայրը, կր նային , կը խոկան, կը զառանցեն ու, ՛ծ՜աղիկներ , արմատներ , Հունտեր , խնկեղէնք եւ Իսկ Սարդիս ՀյնոբՀալի մեռոնը կը խոբՀբգա–
կբ Հա լՀո յե)՛ > : կը յայտնւութև քարէ մանեակներու Հ ամեմունք , ծեծ ո ւե լէ եւ մ աղուելէ յետ ո / կը ւորէ մեռուցիչ բառով , այսինքն՝ «մեռուցիչ ախ
եաեւէն , կր թափառին , կբ կախ ո լին անդունդն ի խառն ո լին ո լզուած քան ա կո Լ թ ե ամբ ընտիր ձէ տից . որով (Ա * միւռոնռվ) եւ մարդիկ մեռեալք ի
վար , սպասելով վեբջթն դատաստա նին։ թի*, դտ՚վւն ի ի մաքուր ի՛՜գի եւ ա՛նարատ գԻ^իԻ մեղաց՝ ի մեծ պատիւն ի վեր ելանեն ել "Րգէք
ԱՀա իմաստութիւն մր, չարր ի սպաս բարու– մէջ . յետո յ մ ար եմ անօթի (ե&ա ա&Ոտ) մէջ այս Աստուծոյ ան*ուան՝ի1 » * (Անդ) :
թեսձ. ւ Ան ՛ներկայ է ազդելու Համար իր վիժած \ւ իւթերը ելեփո ւին– օր՛երով, Վ^ավգապետներու եւ Միւռոնի բունէ նիւթր թէեւ ձէթն է
կամ որձեւէգ երեւոյթ՝ով Հոգիներուն վրայ , իր Սարկաւագներու միջոցաւ՝ Լուսարարապետի Հը՜ մով, սակայն՛ Հին ժամանակներ է ի վեր սովո
բազմաթիւ իմաստներէն մէկն՝ ալ րլլալով տայ բաՀ ան գներ ուն Համ եմ ատ , որ պէս զի Հոտաւէտ րութիւն եղահ՝ է բա՛լասան ալ խաոՌ ել :
պատկեր.ը քար ոլ վիմած Հոգիներուն յօգուտ ա՛– այդ նիւ իժ ե րյլ իրենց բոյրն ու Հոտո՝ փոխանցեն իւ՛– Արեւմտեան եկեղեցին տակաւին Հաստատուն
ն,ոն՝ց բարձրացմ անւ • Աատա^՚-՚ան նւերկա յ է մ ի Հա զին՛ Մ իւււռ՚ի եփուած սԻ՚–թր՝ *^էթ> դափնիի կր աա՚ՀԷ ձէթի եւ բալասանի բաղագրութիւնր՝
սո ւ բբիւ քով : Կայ միշտ մղելիք պայքար մրէ Կ ա ք իւ֊ղ*, գինի ս 1 քառասուն տեսակ ծաղիկներ , մա՛– միլռոն շինելու Համա՛ր :
մ ի շա կասկածելի բան մը է Հքատւեր բարութեան կը Իսկ Արեւելեան եկեղեցիներ , բացի այգ եր
Հաս\ն ին չարութեան այս ճամբուի, թէեւ շատեր կու գլխաւոր ՝ճ իւթերէն , կը գորձաՆեն նաեւ
շա,ն ո ւթ ե ան մէջ կր խրին։ բար ո ւթե անէ ճամ րո վ : ցած են իրենց ճիբ անր կամ պո չ\ր : Կ ան ան չ մա - " ՚ " Ճ Հ ^ > ՔԲՔոլ՚Տ՝1 կինամոմ , վարգ, խունկ եւայլք։
մ ուռ մ ը կայ Մ ի ւռոնը , բացի ձէթէն ու րա-
՝ Աբեան^եւ Լացի , մեղքի եւ քաւութեան սլա ամ ու– ոմ անց ե րախ ինւ մէջ ուրկէ վար կր Հայ եկեղեցւոյ
թիւն՝ մրն Է ամ բոզջ Հին կա ա կայ։.ան ը : Մրբազան Հոսի անձրեւին ջուրը յ ^"՜է՛11՜^^ ^ԼՀ °՝է\ո,ԱէԼՀ ոԿւոէ՝ա չասա՜ւ է՛ն , կր պարունակէ իր մէչ քառասունէ ա֊
աբարոզո։ աիժօնելձհ իսկ կը պաՀանջեն զոՀ ի մը շի մր շէրթներունւ վրայ որոնք բացուած ե\ն\ արձա ւելի Հոտաւէտ ծաղիկներ ել անուշաբոյր ար -
աբիւնր ։ Աո իլն , քաց եւ վա լբ ագո ւթ իւն՝ ո\րոնց կելու Համար քարաց ֊ ող աղաղակ մը ՚. Արտառոց մատներ ու Հունտեր : Այս ձեւով , Հայկական՛
կը յաջո րգէ բարս ւթ ի ւնն– ու ներս զամ տութիւսր բաղմ ութիւն , դեւերու ել խպէիկլ երու , թեւաւո բ Մի ւռոնը, իր բազմաբուրեան եւ բաղ մ.ա-տռսա Կ
ծաղիկնեբու բաղադրութեամբ, իր պատ րա սա ո ւ–
Նոր կտակարան ին , ոբ իր արմատները կ՚առնէ Հի– ու շնական/ , կապկա յ ին , խենէշ, ու վա յրադ բո
նէն : %Լա յ բազմութիւն՛՝ սկսեալ Ե ո Հավա յէն , մ ար֊ լս բ, ալ ծնունդ զաՀանդակաւ երազի մր ։ Հոյա՛–* թեան խորՀ ր զ աւ ււ բու թե ամբ եւ իր վեՀաշուք ու
գա՝րէնեբէ\ որ եղած են բաբի ել գլո ւիէներ Վ"1 Ր կապ պատկեր՝ առասպելներու աշվսարՀէն եկած , Հրաշալի օրՀն. ութեամբ քրիստոնեայ եկեղեցինե ,-
առնող ^ ՚ՐաԱգէ^ եւ բարեգործ , գաժա%\ եւ գթա–՛ գաբերու ցաւով ու վախով յ զա ց ո ւած , ափրիկեան վ՛ու Մ ի ւռոնն եր ո ւն մէջ ամէնէն գե բա զանցն է եւ
ռատ , ճգնաւոր, եւ զան՛գալ ւտծն երր ա լե կոծ ո ղ բըռ– ւէ Հ ո ւկն եք >ո ւ դիմակն եր ով էակ նե բու , որ կը յ ի լե իսո՚ոՀ րդաւո րը :
նէ ա կա լներ՛. Եւ արտ պէս մտ.րդկային .ամրոալջ պատ ցնեն նաեւ մեր վիշապներն ու յարալէզները յ՛ ինչպէս յիշուեցալ վեբեւ , Մի*–ռոնի գլխաւոր
մութիւնը : կերտումներ եւ քաԱդումնեբ , պատե» Անդասն ա՛կան է ոչ մ իա յն իբ . մ արմ ինը ա յլեւ նիւթր ձէթն է^ որ ձիթենիի պա ո ւալէն ՀսՏնաւած
ր աղաներ , կռիւներ կրօնքներու մ իջեւ , վանքէ Հոգին ի բ գաւ՛֊ ազան ախտերով , որոնք ներկա իւղն է : 0&ման կամ սբբագո բծմ ան Համ ար կայինք
յացուա՛ծ են զանազան անասուններ ով օ֊Հ յ գայլ ,
վանք, կրօնաւորէ կրօնաւոր ՚ձ՚-ոյնիսկ , ազատ\ու– աղուէս ո լրի - շատ մր ի*֊ոփ ր > սա կայն նախըն՛տրութիւնը ,
, վարազ, ե ւն *1 բոլորն ալ չար ու վնա* ո՛ր ձէթին
թեան՛ խոստումներ եւ սռնակալ տիրապետա֊֊
թիւններ , Հաւաւոսւքննութիւննեբ , Հրկիզումներ, սա կար : Աղա մնին ու դառ՚Լուկն են միայն որ կ՚ար տրուած է , պտտաՀական ութեան՝ մը
եւ սրբացումներ , սովեր եւ շռայլ մսխռւմնեճր ; ժանանան ս ր բո ւթ ե ան , կը ներկա յառնեն բացառիկ աՐԳէլ^,Ք,ւՂ էէ ՚* Զի թենին օգտակար եւ խորՀ բդա -
Բարութիւնն է տիե։՚2փնտ (սօսՔՐ ա՛՛1 շուշտ՛. ՆԼսեմու ֊– առաքին ութի մւ նե բը մ ավ֊ գուձ1՝–Հ քՒէել դիա ենք թէ լոր ծառ մ րն է, ծառ մր մշտագալար , որուն ոս~»
քւէիլ,՝ ր նաեւ; Բայց այգ բառե\ր՝ր կո լգան յաճա՛խ աղա լնինե րր զիրար կ՛* ա րիւն են երբ կր կռուին՝ ի - տերը Հաշտութիւն՝ ու խաղաղութիւն կը խորՀր֊
ամէն կարգի լ ադե զ ո ւմնե բէ ՚իո՜ք՚ջ 1 ծերութեան բարու Հետ ել գառնուկ մ ը չեն ք տ,ե ս՚ս եր միլիո՚ն դան շեն : Հին Ուխտի Նոյեան Աղամն ի ինւ բերած
սեմին է ռՐԲ ամէն ին շ ուն ա՜յն ութիւա կը թուի ա բ ֊ եւ միլիոն՛ մավ գոց մէջ՝. Եկեզեցին կը պախաբակէ ձիթենի ի էի *՜գը այս իմաստը ունէր :
գէն : Ա յգպէս՝ ՀՀոմ՚՚ա– ւնու/միւն՝ ,ո ւն ա՛յն ո ւթե աց » անասուննեբբ եւ եղբայր կր րւ/աա լ։ ար է զանոնք Ջ՛ի թեն– իի իւղը, շատ Հին ժամանակներ է ի
ըսողը, Աողոմոն իմաստունը , ւպբելէ մեզի։ ինչ Հակ ասռւթիւՏԼ : Մ եր ուղեղը կը մատ՛– վեր , Երրայեցւոց մէջ կր ղործածուէր որպէս օ –
կեանքին/ բո րո բվա յե լքնե,ր\ր : Ա յդ բառեր յէ ամբոզջ նուի ա յն ատեն ւսնբացատրե լի ցնորքի մը Հ ի^նչ֊ հանելիք, նոյնպէս՝ Արեւելեան՝ միւս ազդեր ու,
կեանք մր տեւող ու չիյ. ազո բծուող կարօտ ագին աէս կ ըլլա յ ոբ գոռոզ, գիշատիչ նկատուած աբ– Տոյ՚եբու եւ Հռովմայեցիներու մէջ*. Տօնական եւ
երազն եր ու ձգտհտ ւմնւեր ե՝>1– երբեմն նաեւ , մ ի շա ծ իւը կը նեյ՛ կա յա ցնէ թագաւոր ութիւ ներ ը % Աա, Հանդիսաւոր օրերուն կ՛ օծ էին ի բեն զ գէմ քերն ալ
չարէն խթանուած , իրապէս բարութեամբ միայն ռիւծ-ը նոյնպէս, վիշապը դրօշներուն՛, կեանքը կը մարմինը (Ամովս . Զ* 6 . ) , իսկ տրտմութեան պա -
ասլրիլ ուզող բնկճու ած մ արգոց բերնին մ էջ , դառնայ այն ատեն ա Հեթեթ ու մզձաւանջային բազայ ին, , ի նշան սուզի ^ կբ Հ րաժաբէին օծաււ–
ա (նքան սրտառուչ մերթ ^ իրռ^՝ռ վախով, զգա.՝֊֊ մեր աչքերուն գէմ որոնք չեն կր՛ ա բ զանազանեք մէն :
շութեամբ ու կեղծ ժպիտով , իրենց կծկուած Հո–> բարին չարէն։ Բայց այդ է կեանքը, ո ր բարիին՛ Այս սովորութեանց վերջամնացոլթիլննեբբ
գիով , ակամա յ չարութեամբ •• կը ձգտի • • ՚. կա յին եւ Բ-րիստոս ի ժամանակ . սովորութիւնն էր
Կը սի սեմ քո ի ս տ,ոն՝է ո ւթ ե անւ ա յս երկու ութ իւ Այս ՐՈԷՈՐՐ կ՛ան ցնին ձեր մտքէն , նաեւ երբ Հիւ֊ՐԲ մեծարելու եւ պատուելու Հաամմւար գլուխր
կը գիաէք վարէն Հո յա կա սլ , զան/զ ո ւած ա յին այս յարգանքի սըա
նը , մ ա րգկա լին ճշմարտութիւն բ ա բ ա այ ա յտոզ ,ձ,՛եԼ 1"–ԳՈ1Լ^ ՒսԿ արտաքո ւ կարգի
գիտակցութիւնը չարին ել բարիին , թէեւ այԳ կաթողիկէքն1, կոթիկ, բայց րօման նոյնպէս : չՏա - շան. էր ոտքերը օծել թան. կագին իւղով . « Եւ.
գիտակզուԳիւնր կուդա ք Ջ ին աո տան էն կամ Հնդ կա տ մը սա կա յն ոբ՝ բաժն ուած՝ Հ ո բ իղոն ա կան մինչ էր (Յիսուս) ի Բեթանիա ի տուն Աիմովնի
կասաաւեէն , ուր կո՛ տեսնեն՛ք նոյնպէս մդձաւան\֊ գիծե\Ր ով , դասական , Հ տ լա ս ար ա կշռե ա լ ու վիթ - բաւյատի բաղմեալ% եկն կին մի որ Ո՛ւնէր շիշ /-*--
ջային կե ոպա.՛ անրք-եո Հ Հրէշներ 1 բեՀեզզերոլզ - իւարի ու պարզ՝ բա զդատ մ՛ամ՛բ միւս եկեղեցինե - դոյ նաբգեան ազնուի մեծագնոյ, ել ր՛ե կ Լ աք զշիչ^՛
ներ , բելիարներ , աժտաՀ արն ե ր՝. , Հ իթբանեբ , ճի– բուն՝ , կուտա լ չափին ու տրամ ա բան ո ւթ ե ան գ ա ֊ եՀեզ ի վերայ զլխոյ նորա (Մարկա (քԴ • 3 ) ։
լլւսղներ՝ ոօ կր ծիծաղին , կր ծագք> են՝, կը խնդան ղափարը, ուր կշռուած են շուքերն ու լոյսերնիսկ։ « Իսկ Մարեմայ առեալ լիտր մի իւզո ք
կամ կր թմհեւ : Բանակ մրն են անոնք \,ոթր Տամ ի Միայ՚\ իր երեք դռներէն մէկն է որ կը խտխտէգի– ն սլ ր գետ՛ն., ա այն ուի մ եծաւլնո / , օծ զոտսնւ Տ իսուսի՝^
վրայ*. ԱաՀմռկիչ եղջերուաքաղներ՝. Աեւցած , ծե բույն ա յգ ներդաշնակ ութիժ ր : Ասիկա կը կրէ (Յ՚ովՀ . ԺՔ. 3 ) ։
կրհուած ու ծակծկած։ կր պակսի մէկուն կտու վրան սրածայր եռա՛ն քլիւ՛ մբ որ կը յիշեցնէ մեր Զէթի եւ այլ իւզեբաււ որպէս օծանելիք գո ր -
ցին ծայր,՝ , միւսին քիթին կէսՐ ՚՛ ճ ա թ ա ծ է մէ եկեղեցին, մինչ միւս ե,չ կու դռները կր գծեն՝ Հաւ» ծս/ծոլթենէն.՝ զատ , նախն/ական ժամանակնեբէն՝
կուն խպիպը : Արեւն իսկ ճիպռ մը կը՛ դառնայ ո~> կթաձեւ կամարներ*. օհ ու մր ոմն՛է ր նաեւ ՚– ււ լիր ագո բծողի եւ սր բա գոր՝ա
•քս*Հ ո ոէ^ատկկ ակ^երուն մէէ։ կան որ կորսնց ու.– Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ ծ ո զի իմ աստ : ինչպէ ս առար կան եր եւ անօթներ ք
•՚յսպէէ սնձե ր ու պաշտօնեաներ , որոնք կոՀ +
Fonds A.R.A.M
ուին Ա • Միւ՚ւմնի իսկական կաթսային մէչ տ
փւռԱտթհաԱ առթիլ Ապա, նշանակելի քանակութեամբ ազնիւ րաա
լասան ել ծաղկի իւղեր եւս կր խաո%ուին Ա իւռոնի
(1948 ՄԱՅԻՍ 16 ԿԻՐԱԿԻ) նիւթերուն մէք Հոտաւէաելոլ Համար Միւռոնքը ,
փաղիմօտգ \ Անտվ # « ^ # , ֊ * & ք ես սիրիցիք այթ Միւդյւնի Համար՛ պատրա՛ստուած– նիւթր,
կաթողիկէ,֊ \ երբ չէթք աքէպսհ֊– զյսյքթ տակասթ^ ցրՀնութեաճ թռչականէն քառաբաՁ* օր առաչ,
ղչ^1^թՐԴք^Յթ,,°՝> աքՀոաէաթ^ւրւթիթեը \5րգ գթ*Հ ԽթՔ < Նոյ%Հււէթեթւմր, ևքէ ^բքսքՈքսբքսվքթ՚Տ Հեքֆիիք"ք բռին կթթսայթ հ՛հ ԿԸ ԴԲ՚՚ք-Ի Ը ՚ ՚ ր ք & Ի ձա~
բուն Փարիզ այցելած Հայ վարգթսպեսէին (ԲւՇՈ© կաթողիկոսական Լր2արեբակա\ ՀԼ էրրհք. վաւ֊եբա֊ խակոզմյշ– րեմին վրայ, եկ կը Նաձկուի մետաք–
ւ ^ Ձ է է ^ ^ ) ։ ձֆ֊կո՚յթ ՚ * * ձ գ ՎԷԴՐ։ վէպ էր՝ ^ ե ^ ա ^ ա ՜ գիր մեր եկեղեցւոյ ւսմէձէն ինքնսւյաաոլկ արա՛ - սահիլս քօղերով ։
պատասխան ի ր ականութ եսձ՛ , րա յց ան կր մ օաեա բոզութեան մասին . Ամբողչ քառասուն օրեր , երեկո յեան մամեր–
նար այղ օրերու, մեր ներքին իբ ա կան ո ւթե ան ։Մ եր Սրբալոյս Աիւո-ոնի ՕրՀ՚Լոլթիւնբ Հայ եկե « գութենէ՚և քետոյ , տեղի կ՛ունենամ՛ կանոնական ա.
ազգային ոգին , Արեւելքի արեւին աակ , Համրակ ղեռւոյ Հաղուագէպ ու մեհ՛ա՛շուք աժ՝ ակաաաբու ֊ ղօթք եւ աւետարանական ընթերցում՝ Միւռոնի
Հր ւ կր փվփրէՐ արագ՝ յարգի մլ* շի՚֊ղրվ թիմեներկն մէկն է , որ կաաարուաՆ է ի Ա .էջմիա նիւթին վրայ : (
իոկ։ քէգայնութիւն տառապած ցեղի, "էր բարու՛ ծին ել ի Աիս% եւ այ)լ կաթողիկոսանիստ վայրե Հայ քրիստոնէին Համար ամէնէն՛ նուիրական
թեան գեղեցկութեան ե*~ ազատութեանն, անւսաՀ֊ րու ՚քէ^է միշտ շքեղ Հանդիսութեամր եւ Հաւա եւ խորՀրղաւոր սրբութիւնք Ա. Միւռոնն է։ Հե
մա\ւ՝, Հ աւ ա՚տք՝ մարդկայիֆ արդարութեան եւ տացեալներու աշխարհախումբ բազմութեա՛մբ ։ տեւաբար, ամէն իր եւ ամէն անձ, որ քրիստո
յոյս Կ Իլիկի" յ Կա՛թողիկոսական Աթոռին, Ա՚եթի - նէական պաշտա՛մունքի Հետ կապ ոլնթւ,, սրբա
Տի լելով այս բոլորը, Կ։Լ^ԼռՎ պաաա^ լիայւ ել. այս զ-եւէահ՚իձաղ.–.ափ՛երյլ Հաստատուելէն զան բնութիւն ու նկարագիր կը ստանան երբ Ս •
% ութեան արցունքին մէջ պաՀ ո ւած գեդ&ցիէլ է" ՜ յետոյ առտէդն անգամ օբՀնոլեցաւ Ա. Ս՚իւււոնբ Միւռոնի ռՆումր ունին եւ կամ գրոչմ՚ը կը Կրեն
մէվ-ալաան, մեր գրիչր կը սաՀի դէպի չա\րը, որ 1936 Մարտ 29, Ա. Գրիգոր Լուսաւորչի Վիրա - ի ո ե՛ւ ց վրայ։ Ա. եկեղեցիի ել սրբոց պատկերնե
անտեսուած է միշտ մեր Հ այրեր,էն կորանք , թօսե պամուա տօնին՝, ԵրանաշէոբՀ Տ– Բ ա լպ է ն. Աթ ո ռա րու սա չեւ խս՚չ կբ Հանենք, որովՀետեւ Ա. Միլ՜՛
լով Հանդերձ Մասիսի դեւերէն եւ չար ոգթերէն , կից կաթողիկոսի ձեռամբ ։ ոոնով ս բբաղո րՆ ո ւա՚հ՜ են։ Եկեղեցականին Աջը կը
տալէ վեր^ չզթայուած Ալտ աւադդ ի Հոյակապ ա» ^՚ձ՚Կւ"*"Գ անդամ րլլալով , Անթիլիասի մէ1 Համբուրենք, որովՀետեւ Միւռոնով օծուած
ռասպելը, տառապելով, խարուելով ու մշտնջե \ 948 Մայիս է : Իսկ երբ կը տեսնենք Հայ քրիստոնեայ մը , ոբ
Ս– Մի ւռոնը օրՀնսւեցաւ 1 6 , Հո » ան՛վայել
նական Հ ա լած ւսնքն ե ր ո ւ ենթարկուելով Հանդերձ , րնթացքի մէջ է, կ՚ըսենք՝ Մ իւ՜ոոնր ճակ–
գեգալստեան տօնին , ձեռամբ ՛Օ * Ա * Օծութիւն տէն պակսած
ունեցած ե֊՛, միշտ Հաւատաւոր նայուածք մր, ան֊ է կամ ս,րբուած ։
ՎեՀափալլ Տ՛ Գարեգին Ա* էյնորՀազարդ կա
Հրաժեշտ անշուշտ ապրելու Համար, րայց սխալ, Մի՚֊ուոն բառը յունարէն (1\1^թՕո) է* եւ կբ
թողիկոսի :
վ% աս ակար նաեւ , երր գոյութիւն մր քաշկռտելէ նշա՛նակէ օծանելիք, ի*֊ղ անուշաՀոտ , բոյսէ Հո՛
Տ աԼո ւն *Լե Հ ւսւիառ Հայրապետ ի, Հ ա ս կ / եւ սող Հոտաւէտ
աւելի բան մբ կր պա Հ ս/ն շենք՛. Մեր գրիչը՝ կբ սա» Հեղուկ կամ բուրող Հիւթ :
Հա յ օրւսթե-ր իմ եր ու մէջ յա յտարար եր էինք Մ ի ւ ֊
Հի ՝դէպի չարբ , որովՀետեւ տարբեր , կարմիր փվ՛ - Արեւմտեան՛ եկեղեցին կը գործածէ ՝Բրիսմա
ռոնւի օր Հնութեան այս թուականը՝ Հայ եկեղեց–
վաւբ մըն է աւր կր տեսնեինք այսօր * • • . (Օհոտււա) բառը,, ֆ ո անս եր էն՝ Տտսոէշ Շհւ*6Ո16, Որ
ւ֊ո յ բարեպաշտ զաւակն, եբուն , եւ ^ Հասկեի (Հու ՛՛՛ն -
տեղեկութիւնս դա րձեալ յունա՚ր էն է եւ կը նշանակէ օծում ;
Սուրբերու , թագաւորներու , առաքեալնեբոլ, ուաբի թիւով ալ տուեր ինչ ինչ
մ ար տ ի րոմն եր ո լ եւ Հ րեշտակնե բոլ արձաններ Է)Ն– ներ Ա* Միւռոնի մասին : էհրիգոՐ Նարեկացի եւ Աաբգիս &ն՝ոբՀա,՝լի ,
առաջ, աչքի կբ զարնե\1\ այսօր ան Համ՛ար ու այ Այժմ պիտ ի ջանանք ամփոփ կերպով ներկա խոբՀ ր գա բան օր էն՛ կը ստուգաբանեն մ իւռոն՝ բա**–
լանդակ մղձաւանջները բարութեան այս աաճա ֊–՛ յացնել Ա * Միւ֊ո֊ոնի ծագումը եւ իմաստը՝ յա՛րա՜ ոը ՛Բան զի մեռոնս ա յս օբՀնա բանեա լ * . • ըստ
րին։ Օտար զբօսաշրջիկները աւելի Հետաքրքրա կք՛ ց ծ ա՝՛՛ օթ ո ւթ ի ւնն ե ր ո վ ու բաց ա ւո ր ո ւթ ի ւնն ե ֊ քերթութեան ն բառի , թարգմ անետլ իմ անի՝ ինձ
կան ու ըմբռնելի կյւ գտնե\՝, զանոնք՝ երեւա՛կայած, բով՝ ի գիտութիւն^ մեր Հաւատացեալ ժողովբդ - մ այր * այսինքն՝ առ ի յինքն ձգոգ զմերս բնու~»
կան այգ Հրէշներն ու մարդակերպ անասունները : եան ՚. թիւն զօրապէս՝» . Տունտրէ՚ն մի (=- ինձ ) եւ ռոն
.Ասոնք՝ թառած՝ ա շտ ար –ա՛կներո ւն՝ ու պատշգամ ֊–՛ Համաձայն էջմ իածնի Մ աշտ ո ցին , շաբաթ՜՛ (֊= բխող, Հոսող)–. (ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ՄԱՄՈՒԼ ,
ներռւն եզերքը , կեցած՝ ամենաբարձր քավ։ ե բո լ& ներ առաջ , Ա • Միւռոնի նիւթերը , անուշաՀոտ 1903, ^ 410, Բաբգէն, վրգ.)։
ծայրը, կր նային , կը խոկան, կը զառանցեն ու, ՛ծ՜աղիկներ , արմատներ , Հունտեր , խնկեղէնք եւ Իսկ Սարդիս ՀյնոբՀալի մեռոնը կը խոբՀբգա–
կբ Հա լՀո յե)՛ > : կը յայտնւութև քարէ մանեակներու Հ ամեմունք , ծեծ ո ւե լէ եւ մ աղուելէ յետ ո / կը ւորէ մեռուցիչ բառով , այսինքն՝ «մեռուցիչ ախ
եաեւէն , կր թափառին , կբ կախ ո լին անդունդն ի խառն ո լին ո լզուած քան ա կո Լ թ ե ամբ ընտիր ձէ տից . որով (Ա * միւռոնռվ) եւ մարդիկ մեռեալք ի
վար , սպասելով վեբջթն դատաստա նին։ թի*, դտ՚վւն ի ի մաքուր ի՛՜գի եւ ա՛նարատ գԻ^իԻ մեղաց՝ ի մեծ պատիւն ի վեր ելանեն ել "Րգէք
ԱՀա իմաստութիւն մր, չարր ի սպաս բարու– մէջ . յետո յ մ ար եմ անօթի (ե&ա ա&Ոտ) մէջ այս Աստուծոյ ան*ուան՝ի1 » * (Անդ) :
թեսձ. ւ Ան ՛ներկայ է ազդելու Համար իր վիժած \ւ իւթերը ելեփո ւին– օր՛երով, Վ^ավգապետներու եւ Միւռոնի բունէ նիւթր թէեւ ձէթն է
կամ որձեւէգ երեւոյթ՝ով Հոգիներուն վրայ , իր Սարկաւագներու միջոցաւ՝ Լուսարարապետի Հը՜ մով, սակայն՛ Հին ժամանակներ է ի վեր սովո
բազմաթիւ իմաստներէն մէկն՝ ալ րլլալով տայ բաՀ ան գներ ուն Համ եմ ատ , որ պէս զի Հոտաւէտ րութիւն եղահ՝ է բա՛լասան ալ խաոՌ ել :
պատկեր.ը քար ոլ վիմած Հոգիներուն յօգուտ ա՛– այդ նիւ իժ ե րյլ իրենց բոյրն ու Հոտո՝ փոխանցեն իւ՛– Արեւմտեան եկեղեցին տակաւին Հաստատուն
ն,ոն՝ց բարձրացմ անւ • Աատա^՚-՚ան նւերկա յ է մ ի Հա զին՛ Մ իւււռ՚ի եփուած սԻ՚–թր՝ *^էթ> դափնիի կր աա՚ՀԷ ձէթի եւ բալասանի բաղագրութիւնր՝
սո ւ բբիւ քով : Կայ միշտ մղելիք պայքար մրէ Կ ա ք իւ֊ղ*, գինի ս 1 քառասուն տեսակ ծաղիկներ , մա՛– միլռոն շինելու Համա՛ր :
մ ի շա կասկածելի բան մը է Հքատւեր բարութեան կը Իսկ Արեւելեան եկեղեցիներ , բացի այգ եր
Հաս\ն ին չարութեան այս ճամբուի, թէեւ շատեր կու գլխաւոր ՝ճ իւթերէն , կը գորձաՆեն նաեւ
շա,ն ո ւթ ե ան մէջ կր խրին։ բար ո ւթե անէ ճամ րո վ : ցած են իրենց ճիբ անր կամ պո չ\ր : Կ ան ան չ մա - " ՚ " Ճ Հ ^ > ՔԲՔոլ՚Տ՝1 կինամոմ , վարգ, խունկ եւայլք։
մ ուռ մ ը կայ Մ ի ւռոնը , բացի ձէթէն ու րա-
՝ Աբեան^եւ Լացի , մեղքի եւ քաւութեան սլա ամ ու– ոմ անց ե րախ ինւ մէջ ուրկէ վար կր Հայ եկեղեցւոյ
թիւն՝ մրն Է ամ բոզջ Հին կա ա կայ։.ան ը : Մրբազան Հոսի անձրեւին ջուրը յ ^"՜է՛11՜^^ ^ԼՀ °՝է\ո,ԱէԼՀ ոԿւոէ՝ա չասա՜ւ է՛ն , կր պարունակէ իր մէչ քառասունէ ա֊
աբարոզո։ աիժօնելձհ իսկ կը պաՀանջեն զոՀ ի մը շի մր շէրթներունւ վրայ որոնք բացուած ե\ն\ արձա ւելի Հոտաւէտ ծաղիկներ ել անուշաբոյր ար -
աբիւնր ։ Աո իլն , քաց եւ վա լբ ագո ւթ իւն՝ ո\րոնց կելու Համար քարաց ֊ ող աղաղակ մը ՚. Արտառոց մատներ ու Հունտեր : Այս ձեւով , Հայկական՛
կը յաջո րգէ բարս ւթ ի ւնն– ու ներս զամ տութիւսր բաղմ ութիւն , դեւերու ել խպէիկլ երու , թեւաւո բ Մի ւռոնը, իր բազմաբուրեան եւ բաղ մ.ա-տռսա Կ
ծաղիկնեբու բաղադրութեամբ, իր պատ րա սա ո ւ–
Նոր կտակարան ին , ոբ իր արմատները կ՚առնէ Հի– ու շնական/ , կապկա յ ին , խենէշ, ու վա յրադ բո
նէն : %Լա յ բազմութիւն՛՝ սկսեալ Ե ո Հավա յէն , մ ար֊ լս բ, ալ ծնունդ զաՀանդակաւ երազի մր ։ Հոյա՛–* թեան խորՀ ր զ աւ ււ բու թե ամբ եւ իր վեՀաշուք ու
գա՝րէնեբէ\ որ եղած են բաբի ել գլո ւիէներ Վ"1 Ր կապ պատկեր՝ առասպելներու աշվսարՀէն եկած , Հրաշալի օրՀն. ութեամբ քրիստոնեայ եկեղեցինե ,-
առնող ^ ՚ՐաԱգէ^ եւ բարեգործ , գաժա%\ եւ գթա–՛ գաբերու ցաւով ու վախով յ զա ց ո ւած , ափրիկեան վ՛ու Մ ի ւռոնն եր ո ւն մէջ ամէնէն գե բա զանցն է եւ
ռատ , ճգնաւոր, եւ զան՛գալ ւտծն երր ա լե կոծ ո ղ բըռ– ւէ Հ ո ւկն եք >ո ւ դիմակն եր ով էակ նե բու , որ կը յ ի լե իսո՚ոՀ րդաւո րը :
նէ ա կա լներ՛. Եւ արտ պէս մտ.րդկային .ամրոալջ պատ ցնեն նաեւ մեր վիշապներն ու յարալէզները յ՛ ինչպէս յիշուեցալ վեբեւ , Մի*–ռոնի գլխաւոր
մութիւնը : կերտումներ եւ քաԱդումնեբ , պատե» Անդասն ա՛կան է ոչ մ իա յն իբ . մ արմ ինը ա յլեւ նիւթր ձէթն է^ որ ձիթենիի պա ո ւալէն ՀսՏնաւած
ր աղաներ , կռիւներ կրօնքներու մ իջեւ , վանքէ Հոգին ի բ գաւ՛֊ ազան ախտերով , որոնք ներկա իւղն է : 0&ման կամ սբբագո բծմ ան Համ ար կայինք
յացուա՛ծ են զանազան անասուններ ով օ֊Հ յ գայլ ,
վանք, կրօնաւորէ կրօնաւոր ՚ձ՚-ոյնիսկ , ազատ\ու– աղուէս ո լրի - շատ մր ի*֊ոփ ր > սա կայն նախըն՛տրութիւնը ,
, վարազ, ե ւն *1 բոլորն ալ չար ու վնա* ո՛ր ձէթին
թեան՛ խոստումներ եւ սռնակալ տիրապետա֊֊
թիւններ , Հաւաւոսւքննութիւննեբ , Հրկիզումներ, սա կար : Աղա մնին ու դառ՚Լուկն են միայն որ կ՚ար տրուած է , պտտաՀական ութեան՝ մը
եւ սրբացումներ , սովեր եւ շռայլ մսխռւմնեճր ; ժանանան ս ր բո ւթ ե ան , կը ներկա յառնեն բացառիկ աՐԳէլ^,Ք,ւՂ էէ ՚* Զի թենին օգտակար եւ խորՀ բդա -
Բարութիւնն է տիե։՚2փնտ (սօսՔՐ ա՛՛1 շուշտ՛. ՆԼսեմու ֊– առաքին ութի մւ նե բը մ ավ֊ գուձ1՝–Հ քՒէել դիա ենք թէ լոր ծառ մ րն է, ծառ մր մշտագալար , որուն ոս~»
քւէիլ,՝ ր նաեւ; Բայց այգ բառե\ր՝ր կո լգան յաճա՛խ աղա լնինե րր զիրար կ՛* ա րիւն են երբ կր կռուին՝ ի - տերը Հաշտութիւն՝ ու խաղաղութիւն կը խորՀր֊
ամէն կարգի լ ադե զ ո ւմնե բէ ՚իո՜ք՚ջ 1 ծերութեան բարու Հետ ել գառնուկ մ ը չեն ք տ,ե ս՚ս եր միլիո՚ն դան շեն : Հին Ուխտի Նոյեան Աղամն ի ինւ բերած
սեմին է ռՐԲ ամէն ին շ ուն ա՜յն ութիւա կը թուի ա բ ֊ եւ միլիոն՛ մավ գոց մէջ՝. Եկեզեցին կը պախաբակէ ձիթենի ի էի *՜գը այս իմաստը ունէր :
գէն : Ա յգպէս՝ ՀՀոմ՚՚ա– ւնու/միւն՝ ,ո ւն ա՛յն ո ւթե աց » անասուննեբբ եւ եղբայր կր րւ/աա լ։ ար է զանոնք Ջ՛ի թեն– իի իւղը, շատ Հին ժամանակներ է ի
ըսողը, Աողոմոն իմաստունը , ւպբելէ մեզի։ ինչ Հակ ասռւթիւՏԼ : Մ եր ուղեղը կը մատ՛– վեր , Երրայեցւոց մէջ կր ղործածուէր որպէս օ –
կեանքին/ բո րո բվա յե լքնե,ր\ր : Ա յդ բառեր յէ ամբոզջ նուի ա յն ատեն ւսնբացատրե լի ցնորքի մը Հ ի^նչ֊ հանելիք, նոյնպէս՝ Արեւելեան՝ միւս ազդեր ու,
կեանք մր տեւող ու չիյ. ազո բծուող կարօտ ագին աէս կ ըլլա յ ոբ գոռոզ, գիշատիչ նկատուած աբ– Տոյ՚եբու եւ Հռովմայեցիներու մէջ*. Տօնական եւ
երազն եր ու ձգտհտ ւմնւեր ե՝>1– երբեմն նաեւ , մ ի շա ծ իւը կը նեյ՛ կա յա ցնէ թագաւոր ութիւ ներ ը % Աա, Հանդիսաւոր օրերուն կ՛ օծ էին ի բեն զ գէմ քերն ալ
չարէն խթանուած , իրապէս բարութեամբ միայն ռիւծ-ը նոյնպէս, վիշապը դրօշներուն՛, կեանքը կը մարմինը (Ամովս . Զ* 6 . ) , իսկ տրտմութեան պա -
ասլրիլ ուզող բնկճու ած մ արգոց բերնին մ էջ , դառնայ այն ատեն ա Հեթեթ ու մզձաւանջային բազայ ին, , ի նշան սուզի ^ կբ Հ րաժաբէին օծաււ–
ա (նքան սրտառուչ մերթ ^ իրռ^՝ռ վախով, զգա.՝֊֊ մեր աչքերուն գէմ որոնք չեն կր՛ ա բ զանազանեք մէն :
շութեամբ ու կեղծ ժպիտով , իրենց կծկուած Հո–> բարին չարէն։ Բայց այդ է կեանքը, ո ր բարիին՛ Այս սովորութեանց վերջամնացոլթիլննեբբ
գիով , ակամա յ չարութեամբ •• կը ձգտի • • ՚. կա յին եւ Բ-րիստոս ի ժամանակ . սովորութիւնն էր
Կը սի սեմ քո ի ս տ,ոն՝է ո ւթ ե անւ ա յս երկու ութ իւ Այս ՐՈԷՈՐՐ կ՛ան ցնին ձեր մտքէն , նաեւ երբ Հիւ֊ՐԲ մեծարելու եւ պատուելու Հաամմւար գլուխր
կը գիաէք վարէն Հո յա կա սլ , զան/զ ո ւած ա յին այս յարգանքի սըա
նը , մ ա րգկա լին ճշմարտութիւն բ ա բ ա այ ա յտոզ ,ձ,՛եԼ 1"–ԳՈ1Լ^ ՒսԿ արտաքո ւ կարգի
գիտակցութիւնը չարին ել բարիին , թէեւ այԳ կաթողիկէքն1, կոթիկ, բայց րօման նոյնպէս : չՏա - շան. էր ոտքերը օծել թան. կագին իւղով . « Եւ.
գիտակզուԳիւնր կուդա ք Ջ ին աո տան էն կամ Հնդ կա տ մը սա կա յն ոբ՝ բաժն ուած՝ Հ ո բ իղոն ա կան մինչ էր (Յիսուս) ի Բեթանիա ի տուն Աիմովնի
կասաաւեէն , ուր կո՛ տեսնեն՛ք նոյնպէս մդձաւան\֊ գիծե\Ր ով , դասական , Հ տ լա ս ար ա կշռե ա լ ու վիթ - բաւյատի բաղմեալ% եկն կին մի որ Ո՛ւնէր շիշ /-*--
ջային կե ոպա.՛ անրք-եո Հ Հրէշներ 1 բեՀեզզերոլզ - իւարի ու պարզ՝ բա զդատ մ՛ամ՛բ միւս եկեղեցինե - դոյ նաբգեան ազնուի մեծագնոյ, ել ր՛ե կ Լ աք զշիչ^՛
ներ , բելիարներ , աժտաՀ արն ե ր՝. , Հ իթբանեբ , ճի– բուն՝ , կուտա լ չափին ու տրամ ա բան ո ւթ ե ան գ ա ֊ եՀեզ ի վերայ զլխոյ նորա (Մարկա (քԴ • 3 ) ։
լլւսղներ՝ ոօ կր ծիծաղին , կր ծագք> են՝, կը խնդան ղափարը, ուր կշռուած են շուքերն ու լոյսերնիսկ։ « Իսկ Մարեմայ առեալ լիտր մի իւզո ք
կամ կր թմհեւ : Բանակ մրն են անոնք \,ոթր Տամ ի Միայ՚\ իր երեք դռներէն մէկն է որ կը խտխտէգի– ն սլ ր գետ՛ն., ա այն ուի մ եծաւլնո / , օծ զոտսնւ Տ իսուսի՝^
վրայ*. ԱաՀմռկիչ եղջերուաքաղներ՝. Աեւցած , ծե բույն ա յգ ներդաշնակ ութիժ ր : Ասիկա կը կրէ (Յ՚ովՀ . ԺՔ. 3 ) ։
կրհուած ու ծակծկած։ կր պակսի մէկուն կտու վրան սրածայր եռա՛ն քլիւ՛ մբ որ կը յիշեցնէ մեր Զէթի եւ այլ իւզեբաււ որպէս օծանելիք գո ր -
ցին ծայր,՝ , միւսին քիթին կէսՐ ՚՛ ճ ա թ ա ծ է մէ եկեղեցին, մինչ միւս ե,չ կու դռները կր գծեն՝ Հաւ» ծս/ծոլթենէն.՝ զատ , նախն/ական ժամանակնեբէն՝
կուն խպիպը : Արեւն իսկ ճիպռ մը կը՛ դառնայ ո~> կթաձեւ կամարներ*. օհ ու մր ոմն՛է ր նաեւ ՚– ււ լիր ագո բծողի եւ սր բա գոր՝ա
•քս*Հ ո ոէ^ատկկ ակ^երուն մէէ։ կան որ կորսնց ու.– Ն– ՍԱՐԱՖԵԱՆ ծ ո զի իմ աստ : ինչպէ ս առար կան եր եւ անօթներ ք
•՚յսպէէ սնձե ր ու պաշտօնեաներ , որոնք կոՀ +
Fonds A.R.A.M
