Page 178 - ARM_19-1947_04
P. 178
։>.^ո–.«օ» ա Ա ե% Ա % **ոա»–աո

կրեք քոյր զաղութներոլ 9 0 առ Հարիւր ը կր

կազմեն Կէլիկեցիներ : թուական՛ տեսակէտով ա–

Օ Ա ա Ա * ՆՌՎԱԼ՚Ն ռաչին տեղը կբ գրաւեն Աաբաչցիներ , Այնթապ.
ցիներ, Կեսարացխ
Ջէյթ"–֊ԿԻնեՍ > Սիկթհր,

ա տ գսլււԻւ՚ււ՛, ներ, Իզմ/՚րցի^եր եւ Սեփաստացիներ : Կան քանի

Անցեալ տարի Սովետական Հայաստանք մեծ մբ տաս՚ւեակ Վա ս պո լրակս/։ց ի Պիթչիսցի, կարնե–
քնարերգու Ա ա բա, թ
շՈ^–Ք"վ տօնեց Հայ Հանճարեղ օ ցի եւ Խ արբեր գցի : •Բանի մր ընտանիք Կովկասա.

՜կովայի ծննգեա\ն\ \50ամեակք եւ ա յ գ առթիլ Հա֊ Ամ՛փոփուած Տիգրան Աւագեան ի յօգուածս՛– Հայ. .Հ .՚

յաստան ի վետական Հրատա րակչոլթիլն Ը լո յս քն– շաբքէն «Տուսաբեր&ի մէք) Պրտղ/՚լաՀայ գաղութի մէկ կարելյոր մասը կր

ծա յեց անմաՀ երգչի Հայերէն , վրացերէն ել ագբ– Հարաւ . Ամերիկա յի երեք գագոլթներբ Պրա - զբաղի կօշիկ/՛ արգիւնաբերութեամբ , աո եւս, ո լ .

բեքաձ երէն խաղեր ի ժողովածուն՝ Ա օրուս Հաս­ զէ՚լիա , Ուրուկուա եւ Արմա\. թին անցնող քսան\– րո՚Լ ել արհեստներով; Գաղութը տնտեսապէս

րաթեանի խմբագրութեամր , վրացերէն եւ աղբ– Հինգամեակի բն՚թացքինոչ միայն գոյն ու կեր­ բարեկեցիկ է , բանուորներու թիւր աՀյնչան : Երկ­

բեքա՚նեբէ՚ն խաղերի թաբգմանաւիԳեամբ , բառա­ պարանք ստացած եա 1 այլեւ իրենց թո ւա կան , րորդ համաչխավՀային պատերազմի Հետեւանքով,

րանով եւ ծանօթ ա գ ր ո ւթէ ւնն\ե բով : ա՝1 տեսա կան , մշակութային, կրթական , բարեսի­ հարստացողներու թիւր տասնապատկուած է;

Աայաթ Նովայի առածին, ուսումնասիրող եւ րական– տ զ գ • Հասարակական, ել մտն֊աւանգ կագ– Լա մ աղա չ)։ ակց՛ութեան՛ 7 ր գ տուրք վճարողն, է
մ եր օ–
Հ ր ա ա արա կո ղ Գ * Հա խ վեր գե ա\ն՝ի ց մէ/ն՚չել եռալեզու– մակերպչական .վերելքով պատուաբեր տեղ կր կերպած արդի ւնա բեր ող Վահրամ ՚Բէօթէնէճեան ,

բերբ, մի ամ բոզք գար, ԳԲ կՈէԷԿա ս է՛ գրաւեն գտզթաշվսարՀի տաբեգր-ութեանց ՛մէք ; որ՛ուն կարողութիւնր կը գնահատուի չուրք տասո

եան* այս բանաստեղծի մ առան գութ եան ո լսումն ա- Գէպի Հա բաւ * Ամ երի կա արտագաղթ բ սկսած մ: լիոն եգիսքտ . ոսկի , եր կրորւբն՛ է ձ՛ուլարանի

Հսիրութեամբ զբաղուել են\. Հայ , Վիրացի եւ Ո՚ուս է 1 8 9 5 / կոտորածներէն Հերի զործարանատէր ել կալուածատէր ազգ. բաբե,

բաղմ աթիլ ՛նշանաւոր գ բ ա կ ան ա գէ աներ , եղել են Հ* Ց * Գաշն ակցութե ա\ն քոլքային մէ ք թբԲ–՜ րար արաբաիւօս քհղկալլաՀ (իօբ
ա ռաւել կամ նո ւազ լրիւ Հ բ ատ ա ր ակ ո ւթ ի ւն ներ , ծուած քանի մր տասնեակ երիտասարդներ մեկնե– ՈւրուկաՀայեո ուն մեծ մաւղր կը զբաղին նո

գրուել են< շատ արմէքաւոր կենսագրական ու վեր­ ցա՚ն\ գ է պ ի կո վկաս եւ Կիէիկէյա Ա* պատերազմին , պարավաճառոլթեամբ, իսկ Պ» Այրէսի Հայ՚ոլ–

լուծական աշխատ ո ւթի ւնն եբ ել Ա այաթ \,ովա յա– իրեն, ց ար իւն ր թափելու Հերոսականն ցեղի ազա­ թեան կա՛րեւոր մ ասր կր զբաղի մեծաքան՛ակ ել

գիտութիւն բ քայլ առ քայլ առաք է շաբմուել ։ տութեան Համար : \*)\&ի՚ն , Մ " ՛ յ ի ս 28|/՛՛ Հրա շա– փ<ւրրաքա\՝–՚ակ առեւտուրով :

Աակայն Ա օբոլս Հասր՚աթեան ի աշխաաանքք կերտ , Ա՝ իացեա լ , Ազատ ել Ան՛կախ Հայրենիքի Առաս պե ւակս՚՚ն Հարստութեան տէր կբ Հա.

ա֊

ռանէձնայատուկ տեղ է գրաւում ոչ միայն Աայաթ փաստացի գ ո յութ իւն ր իր կենսարար շոլն\չր տա­ մարուին Հ ի ւսո լածեղէն՚ի գործաբանատէր Տիար,

՚Հյովա յա գի տ ո լթ ե ան , այլեւ Հաւ գրականագիտու– րածած է ՚ " յ ս Հեռաւոր գաղութ ի՛քն, վրա յ եւս , պէքիէ-՚լեան եղբայ՛րներ ը : Իր օր ին՚ակելի ՛զո Հաբե.

թեան պատմութեան մ էք ; ծա յո՝ տարով անօրինակ էսանգավառութեան ալ զո–
ՀՀ ա բե ր ո ւթե ան բութ եամբ պատ ո լա բե ր տեզ կր գ ր ա ւ է ա զ գ . բա.

Աինչել Ա օրուս Հասրաթեանբ մեղ Հասել էին բ՚՚։ոառ Հ է ու՛՝ զ *0իքօթեա\նբ :

Աայաթ \,ո,վայի միայն՝ Հայերէն* խաղեր բ՛։ Տայտ\ն՚ի Զթաղ ա ղ ա րին Ա. Բտվլոյի եւ Պ– Այրէսի մէշ Աչքառու թիւ մը կը կազմ՛են քազաքապետոլ.

էր՛, որ Հ այ Հանճարեղ բանաստեղծք յօրինում էր կատարուած՜ թեան աւելածուն երբ ։Ար ո լա րձանն ե^։՝ո լ մԷ^Համա.

նաել վրացերէն ել ա գ ր բէ թան եր է՛ն * (՝ա յ ց ա յ գ լ ե–֊ են փառայեզ տօնակատարոլթիճւնեբ իւմբուած Հայերը սեփական Համեստ տասն՛եր ու–
նթ։
ղունւե րով լօրինո լած նրա խաղեր ի ց մ իա յն մի քա­ եւ. տողանցքներ, գաշՆակԼ-ց աղգերու գբօ^՚երոլ

նիս՛ն՛ էին ծանօթ Հ ա յ բանաստեղծին , այն է լ անւ. կո զքի,։.\ յ ազթական\օ ր էն– ծածանի լ սկսած է տաս­ Կլիմ ան բացառիկ օրեր մ իա յն ՅՏէն վեր կր

յաքող թարգման՛՛ութեամբ : ք1 ս կ Հայերէն։ խագե– նեակ Հաոաբ մ արտիկն եբ\ո լ եւ մէկ միլիոն ան մ եղ բ ա ոճրռա՚ա.՛Հ. ՛այ : Զ,մ Լ որ մինչել ղէբօ : Ամառուան ե–
է : Զմ եռք թե թեւ
րբ , որ մինչեւ այսօր է լ շլացնում են մեղ ի,րենց զո Հ՛ե ր ո լ բո սար արիւնո,վ ն ե ր կ ո ւած եռագո յԱ.\բ • ղաՐակիէ\ աՏ՚ձրեւբ յաճա խագէպ

անկբ.կն՝ե լի վա րպետռլթեա՚մբ եւ յուզական թւսր՜– Հան ր ա պե տ ո ւթ եան–– ան\կ\ո ւմ էն , Կ ի յ ի կի ՝ո յ պար­ է ։ Աո\1 թէվիաէօ չոր է իսկ Պ * Այ\քէո խո\նաւ *

մոլթեամբ , պարունակում էին– ղգալի քանակու֊ սպում էն եւ Ւղմիբի աղէտէն յետոյ միայն 1922 Ի* բեր օգն ո լթեան Հ բամ ա յական պաՀան^էն

թ ե ա մբ չվերծանուած անՀ ասկնալի բառեր ու 1 9 2 6 դռձ զ)ո ւածային 5 եբգազթ սկսած է գէպի մ զոլած , ծայր ա՚ոլալ Հա յբեՎակցա կսւէԼ՛ միու–

գարձ ո ւած քներ՝ ։ Հա ս ր ա թ ե ան ի առածիւ, գռրծ\ր ե– Հա բաւ . Ամերիկա , Համ ախմ բումի կեգրոնավայ ր թիւններու կազմութիւն^ –.Մթչեւ 1928 Հարալ.

ղաւ մեկնաբան՛ել եւ մին՝չեւ .վերքբ Հասկնալէ դար­ ուն՛են՛ա լո վ Պրազիլհոյ ճ ա ք; տ ար ա ր ո ւե ս տ ի կեզքոն Ամերիկա իր մէք կր Հաշուէր աւելի քան 70 Հայ­

ձնել Աայաթ ՛Հ, ո վ ա յ ի անմաՀ ստեղծագո րծութիւ- Ա • Բաւլօ , Ուրոլկ<ուայի մայրաքաղաք Աոնթեւի– րենակցական միութիւն , որո՚՚ցմէ 5 0 ր Պ– Աքբէ՚՚ի

նբ : Ի՚նչսլէս սլարղել են կենսագիրներ բ, Աայաթ ատսօ, ատ Ավ՚մ: անթինի մայրաքաղաք ^. Այբէս եւ Գոր­

՝\յովան\ Անդր կո վկաս ի երեք լեզուներից բացի , .էա ւռրո թ իւբ մ օ տ ա լոր ա պ է ս Հ ետ\Լ ւեա / ՚՛՛էի

տիրապետ լիս է ՛եղել նաեւ արաբերէնին– ու պարս­ սրատկեր ք կր ^ ե^ կա յացն է Զբաղիք իա 7 0 0 0 , Ո ւրո՝Լ– Ասոն՛ցմէ ղատ կազմուած են եկեղեցական,
մի ութ
կերէնին եւ իր խազեյր Համեմել բոլոր ա յ գ լեզու– եուա;՝ 6 0 0 0 , ԱրմաՀթին՝ 17000 , րնղամէնբ ղաղթայբն ել երիտասարդաց իւններ , ո.

փոխ առած մոզովբգական. Հիւթեղ դար­ 30.000 : ր ո ՚ - ՚ ք մաղուելով եւ բիւրեղանալով յանգեցան քա.
ձուածքներով; խնդիրն իրակա– Պրս՚զի/իո
Իր առքել գրուած ք Հա քՐ ւթե ան. 8 0 առ Հա բ՝ի ւրր Հա ֊ ղտքական կաղմակերպութ իլն՚ն՚երւոլ ; Հ. Ա. Դաշ­

նացն\հլոլ Համար՝ Հասրաթեանբ նախ եւ ա ռ ւս ք ու- մըյ/իւմրուտծ է Ա * իաւլոքք/ ել արուարձաններ Ա• նակցութեան կոմիտէներբ կապուեցան Հիւս– Ա–

սումնասիրեց ա յգ լեզուն երբ տար էւձե ր ի տքնա քան՛ ա՚նայէ եւ Փ– Այ թ հ՛՛՛ո–/ի մէք։ Հանի մբ թնտանիք֊ •մերիկայի կ. կոմիտէին։

աշխատանքով : ՛իա իս կական գ՝ /յ տՆա կան ի սխրա– \1\ե.քՀ այ է՛՛։– գտն\ուին Հ ամագա )ն ա կ ց ո ւթեան մայ– Գտշնտկցոլթետ՛՛։ Հրապարակ գալով, ան՛որ

ր ար,՛։;–*՛ ա ր ք*իօ տոէ Տ՜անէ ւրո քի մէ^ : րտվ.֊ո յական շունչին, ել ա ղ գ ե ց ո ւթե սՀւ. տակ, մեր

դ ք տա կան ք*սյ% Հմա ո ւ թիէ ո Լէ զռ սւՀ ելու՜՞էեա^գե^՝ ^•Հ&ք&մոթիի –Հաք՚գ^զԿ՚է^տ ՝ոձ ի ,-ուիջէՑՕա,^՛։՛ • կր հ՚ւ՚ա զի ցներր լծուեցան տղղ ա պաՀ սլանամ ո/՛՝

Հասրաթեանբ ՀասԱււ ,"Ր՚" •չկի Ահւհքեե լ; ի ւէւբէսհ ա ր ո ւ.ւս ոձոՀ նե է՛ ոՀէէ մէք։ 2000 Հ ո / յ ի ^ք՚՚ո՚թ. /չձսրհ լոր ագո յն՛ ազզակվն՝ կրթական աշխատան.
վերծանելով
ու պարզելով Աայաթ ՚կովաքհ բազ. տ՚աչա ն՚աՀաԱգի Համաւ՚ուՒ՛ գխզաքաղաքբ։ վ^ա՚նի 1927^5/ սկսեալ

մ ո բ՛ յո տ՛է ի քներ՛ այ (հօզայւ՚իօ : բաց ո ւե ցան՛ մ ան կապար տէղն՚եր

մաթիլ տազհրր, որ մինչեւ օրս մութ էին զամ

վէճ ի առարկայ։ Բերենք միտքն մի օ բթ՛ակ ։Նախ.

կին բոլոր մեկնաբանողներ սխալ էին բացատ–

րում «քալագ՝. «ղալ» երը "*Ր՚ ա յ ս ին՛քն ա ր՛.՛ լեզուով , որո,վ Ատ յաթ \,ո վան յօրի– ն ա Հն՚չո լթ ի ւձւը ել տազերիեբաժ• չտ ական՛ս ա Հ՛ո՛լն ու.
եւ
թաբգմանդելով ՀՀքազաք» , եբկրորգբ ՀՀբերգ» է Է՛Ր Հայերէն տտղեբշ։ թիլեր : Ա՚իայն Աայաիմ \,ովան՛ կը կառուցէ ր այս–

ստազւում էր արւոյ՛ սի ա՛՛՛տ րամ ա բան երկտող . Աակայն Հասրաթե՛ան ի այս վւորձբ արտասո­ սի։սի բարեՀնչիլն մի տազ. Հ&Ե ար ՚, կարօտըգ Ա ա–

«Առանց քիղ ինչ կ ոն իմ աշխա րՀ իս մալբն՝ , վոր մի բացառութիւն՛ ԷՀ Աի ամ բոզք Հաբ*էլրամ– յաիմ Նովու1ն՛ սելաւի պէս տարիլ ^» : Այստեղ եր­

Ձ իմանա քալագբն, Չիմանա՝ զա լրն՛՝^ եւայլնւ եակ Հալ մողո՚վոլրգբ լ Ա ե լ ու կարգացել է Ատյաթ՜ կու անգամ կրկնուած « Հ / » Հնչիւն՛ը Հաճելի փափ­

Ա՝ օ ր ո ւս Հասրա թեա<՝ր պա՛րսկերէնի ՛Լ ւ ասա ֊ ՚Լ,ուիայի Հայերէն տագերբ , փարմոլելով նրա՛նց կութիւն՛ է Հաղորդում բանաստեղծական տողին է

բերէնի օ գն ո ւթ ե ամբ զտաւ , որ <Հքալագ՝%> եւ «ղա/» բարբառին , այն՝ բարբառից ճաշակելով նրանց ան– Վ ե ր ա դ ա ր ձ է ք ել ստուգեցէք, ապա կը տեսնէք , Ո՛ր

ն շ ան; ակ ո ւմ են՛ էսա^ ո՚գա խո լ թ ի ւ1նւ , գլխ ա ցաւ անք մաՀական գեղեցկութիւնք*, պատկե րացրէք , թէ Ա,.. մեր մէը բերած Հն՚գեակում տիրապետող Հըն–

այչնւ , վ՛եր ակաՆգ ելով այդ. տողի ի. ս կա կան պաւո.– ին. չքան խոր թ կո Հ ն չէ ին մեծ գուսան ի Հա յեր էն չիւն է՛ սա իսկական Աայաթ ՚քյովայական ար­

տագե ր՝է կողքին՛ նրա վրացե րէն\ ո լ ագր րէ քանւե ր էն՝ ուեստ է , որին լրիւ տիրապետել է նրա գիտն՛ա -

«Զիմ ՛անի քսւլագն , չի*$ Ա$ւի ղալրն^ : տաքլերր , եթէ թաբղման ո ւած լինէին արգի գրա­ կահ թարգմանիչը ;

Այսինքն* չեմ անի խարգաիտուքմիււ , կամ ^ ՚ 5 – կան լեղՈւովէ Ուստի միա\՛ զամալն իրաւացի ՛եւ " Ա՚իայն, վւոքրիկ թերութիւն, կայ Հասրաթեանի

Հանգիստ չեմ անի * նուրբ նկատառումով Հասրաթեան\ր գրում է* այս ՛թարգմանութեան մէ^, մի տեխնիկական թիւ­

Լ ա ււ; ա թե ան ՛նո բ աքսատ՚յիսպս՚իլ ՜անտարակո քս պար. «կածես գմուար, էր ե ր գչի Հմա յ ք ի ա ղգե ց ո ւթի ւն\ր րի I՛ ացութի լն , որի մասին ես կ՝ուզենայի խօսել
ղաս.
ղու թեան Հասցրեց մի քանի տասնեակ յանու։, գործի ապագայ կատարելութեա՛ն՛։ Հաս.
կրած Հայ ա կան քր սով ո րեցն ել գ ր ա կ ա ն լեզուով
ձուածքնեբ ո լ բառեր Ա այաթ Նով՚ ա յի տաղերի
կամ ա յլ բա ր բ ա ոռ վ Ա ա լաթ ՚Լքովա լսելուն՝^ : բ ո գ եանը պաՀպան՚ելով Հանդերձ Աայաթ Նովայէ

մ ԷԳ : 7/ /// կարող է մ եծ աՀ ատ որ . մի գրքի "^էք Հ՚ա~ Հ ա ււ ր աթ եա՝՝՝ \ ս– ճիշգ է լուծ ել Ա այ ա թ \, ո վայի՝ ճոխ եւ մաքուր յան դա կազմ ո ւթի ւ ն ը՝ տեգ տեղ

բ ա գրել իր բանասիրական Հմուտ աշխատանքի թա բ ղմ ան ո լթ հ ա ն լեզուի խ1 դի ր ր ՝եւ գ բ՛անով իսկ տոլրք է տոլել յան գա կազմ ո ւթ եան այն՛ սկզբոլ,1ք–

տրգիւնքն եր –ր , ՝ սակա յն ր՝՚.\տ բե լ է աւեթւ Համեստ սերին ,որ խիստաբղիական են՛ ել կապուած ենռուս

մի ճան՚ասլարՀ , ո ր ի մասին– խօսո ւմ է մոզովածուե մեծապէս աւղաՀ ո վել գործի լա քո զո ւթի ւնբ : մեծ բանաստեղծ Ա՚այակովսկոլ արուեստի Հետ Տ

քառս՜<$արան\ում. «Աշխատել ենք ծանօթաւ^ րո՚հ. . Ա ա յտթ \քՈ,վա լի վ րացերէն ոլ ագրբէքաներէն Գա ՛Հնչական յաճ դակազմ՚ո ւթ իւ&՚ն է, այսինքն՛

թիւն՛.երով <ծ ան բա բե ռն\հ լ մոզով ածուն , մ ա՛ք ։՚շ֊ թաղերի թտրգմ ան ութեա՝\ն Հ ամ ար միակ յա բմ ար յա Լ գէս1ՔԸ.1 ե Բ Ր բանաստեղծը չի Համաձայնեցը–

ւանգ Ոք, մեր ասելիքբ Համաբեա ամբոգ^ովվւն լեզուն այն՛ բարբառն էր , որով գրուած են ն\յէ՝ա ն՚ում յան գալոր՚ուող տոզերի վերջին բաղաձայն՛ -

սպառւո ։.մ է կց ո ւած բառարանի մէ^» : Հա յերէնէ տաղի րր * Ա օրուս Հա որ ա թ ե անն այ՛ս՛ քան •՛հեր,. ; Բերենք օրինակ Հէնց Հաս րա թեան ի թ ա ր գ –

քյս 1լ ո լզենա յի մ՝ ասնաւոր ապէս գր ո ւա տ ե ք հ..՝ - ման՛րակրկիտ ո լ խոյն Է ուսումնասիրել մեծ գբ^ր մ անո ւթ իւնից ;

կեր Հա սրա թե ան՛ի աշ խատանքո Աայաթ \,ովս, յ ի Հայերէն; տազերի լեզուն , այնքա՛ն օրգանասլէս է

վրացերէձ՛ եւ ագր բետաներ էն խաղ եր ի թտք ղմ ա– ի լրաց րե լ նրա ոճբ , որ թաբգմ ան ո ւթի լններա յա­ (ձԳոզալ, չտնց տոլ քո սիվ խալի դոլզանին

նո լթ\ե՝ան* ասպաբիզոլմ X Հայ գրականութիւն՛ք ճախ գմուար է տարբերել բնագրից ՚՚Վ^եր ցն են քի բ– Շ ՚ ՚ զ - շափուղըդ չի Հեռանում մեզանից» •

Հար՛ուստ է ՛արձակ եւ չափածո ք մեծարմէք թաո^^ ր ՚ ե լ օրինակ վրացերէն չո ր ր ո ր գ տազի\ ,վե՜բքին– ՀձԳուզանին է լ «մեզանից՝» Հնչակա\ն՛ ճոխ

մ անութ իւններ ով , որոնք երբեմն Հաս՛ն, ում են ր ռ– տունբ * յանՀե-ր են ել կարող էին զարդարել ժ աման՛ա կա.

նագրի կատարելութեան* , ին-֊չպէս Լերմոն տ ով՝ քւ «Աիբոլն աս իլն, քիզ քիչ է * է"ալ1"լՀ ա՝ե՚սքիգ զեր– կից ՛՛ո շ՛՛ ր. ագո յն բան՛աստեղծի ՛ո տտնաւորները 5

«Գեւ ր՝^ Ա ա քաթեանի ՝ թաբգմ ա՛Հ ո լթեամբ կամ ^ ուած Է , Բայց՛ Աայաթ \,ովայի Հայերէն տաղերում այնւվի–

ում ան եան ի թարզմ ան ո ւթ ի ւնն ե րբ Պուշկք* նիգ ; ք՛ն չ ռա՛ ՝ ղի Էլ գար բ ա ր Հագն իս , կո ս իս քք՚գք՚Գ ո լ՛ յան դա կաղմ ութիւն, չկայ։ Աայաթ ՚Լյովա՚ն գոր–

Ա յն՛պէս որ թսղւ՝զ մ անակա՚ձ արո՚ձնստով գի լրին չէ մեր ւած Է , ծած՜ճղ կ մի միայն մաքուր դասական՛ յան՛գեր։

չլացնել Հա ք բնթե^ոցողին : ք+այց Հաորաթեանի Յիս չիմ ո իր ի խային՛ եաբին\, սիրտս գազէն էբ֊ ՛Բան՛ի ւո՚ի մեր բանաստեղծական արուեստի մէք

այս գործն անա կն կա յ մ ի աւր ա խութ իւն էր՝ Հա ք ւած է , 71՛ իք քսանոՀինգ տարումն, է մուտք գոր՛ծել Հը&–

բանաստեղծութեան՛ , մաս%աւոբապէս Աայաթ \,ո– Փիղ ւ՚էելուցն է, վուրտ լիղուս ցամքած ու Հիդ– չտկան գիտակցական գործածս ւթիւնր , ապա՝

վա յաղիտութեան մարզի ՛՛՛էք՛՛ Աայաթ \,ովագի քերուած է, Աայաթ Նով ան Հն չա կաՀկ յաԽգերի տակ իրեն՝

Հա քե րէն տազերի կողքին՝ մ ե*ն ք ունեցանք Հան ճա– ֆար, կարօտրգ Աայաթ \,ովուն սելաւի պէս տա– շատ արդիականացած ել անյարմար՛ կը զգար։

րեզ եբզչի 25վրացերէն ել 5 2 ագրբէ$ան\հրէն տա­ Բ՛իլ է»––. Բարհբախտաբար այս կարգի յան՛գեր քիչ են, պա­

գերբ՝ թարգմանական բանաստեղծական մեծ >՚՚.Հ- Հասրաթեանբ վերարտադրել է Աայաթ Նռ ՛ք՛ ս՛Հւ, լ մ Հասրաթեանի թարգման՛ութեան մէֆ եւ

չով Տ աշուղականն արուեստի զարմանալի Հմտու, վայի Հայերէն տաղերի ոչ միայն լեզուէն., այլեւ չեն նսեմացնում նրա կատարած գործի տրմ՜էքը։

թեամբ, եւ ոբ գլխաւորն է Թբիլիսիի բարբառով, շայւաՀիւսոլթիլնը , պատկերաւորութիլԱը, նմա - Ն– ԶԱՐԵԱՆ

Fonds A.R.A.M
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183