Page 139 - ARM_19-1947_03

ոչ ազգային գիտակցութիւն Ալ ո՛չ աք կրօ՛նական մակրութիլնբ՛ կր չաՀ էն V Հայկական բանակավայ– հոգեկաւն՚ անհուն - մխիթարութիւն մր կը զգայՐ 1

ըմբռնում : իրենց Պոլսաբնակ մէկ աղգականբ , իր րբ Հայկական աճո՛վ շինուած է եւ. կբ գրաւէ բոլո­ "՛եզ, Սփ՛իւռքի ցիր ՛ու ցան Հայերս ե լ տանէր Ա–

կարգին ոչ֊բարեկեցիկ , կ՝առա$արկէ Հայկական րին Հետաքրքրութիւնը ։ րարատի մօտ, Արաքսի ափերը, Հոն կազմելու մեր

պսակով նուի ր ա գ ո բծե լ ասոնց միութիւնը ե լ կր Հա յ կա կան պատուիրակութեան՛ մ է 9 կան եր­ վերջ.ական , անխորտակելի , անբեկանելի թում -

գիս՞է քաՀանային : ԱՀա թէ ի՛նչ կը պատասխանէ կու խումբ Փարիզի շրջանէն , երկու խումբ Ա ար֊ բը\ մեր իրական րոյնբ։

քահանան (ըսեմ արգեօք չքաՀտնան) . "էյլԻ չբչածէն, մէկ խումբ Պելճիքայէն, մէկ խմ­ ԽԱ1ԱՍՈՐՑԻ

«Այս պսակը 2 0 ոսկիի ծ՜ախք մը ունի , ինծի բակ Եգիպտոսէն եւ մէկ Հայ արի ալ Զեխոսլովա–

՛ոչ , //// գոհանամ ինչ որ վճարեն»։ Քէայէ՝ն • Հ ա յ Արիներու Միութեան կեանքին մէք

~ Զէ՛՛նք..գիտեք, թէ այյ, պաՀանՀուած 2 0 ոսկին առաԱւն անգամն է որ բոլոր շրջաններէն ալ մեծ ՉԱ8ՆԵՐԳԱՒԱՌԷՆ

ի՚եչիԲ ծ.ախք էր– ե լ քահանային ալ ի՛նչ վճաբեւ թիլով ներկայացուցիչներ կան , եւ կրնանք բԱեւ

պ է ա ք էր • Խնդիրն ա՛յն է ,որ պսակը կը ձգձգուի , իմէ Հայկ * պատուիրակութիւնը լաւագոյններէն

եւ .օր մըն՛ .ալ. անպսակ ամոլը .եկած աեղբ կը վե– միս է ւ եւ Հպարտ որ շատ մբ գ<հուարութիւնն\ե– Գ Ա Շ Տ Ա Հ ԱՆ ԳԷՍ

բաղաոձնայ; իսկ մեր սքեմաւորը , պսակ գրամ էն բու յաղթեց , եւ այսօր աբմանավայել կերպով կբ ՓՈՆ Տ Ը Շ Է Ր Ի Ի Ի Փօն տբ Շէրիւի եւ շրջա­
տե­
զատ (զոր ի հարկէ կրնար զոհել) կը զրկուի նաեւ ներկայացնէ Հայ սկաուտութ•իւնբւ նի Ազգ՛ Եկեղեց. Ս՝իութեան դաշտաՀանդէսբ ծա­

այս նո րահաս ընտան իքէն յառածի կա յին ստանա­ Հազիւ Հաստատուած , շատ մբ Հ ի ն եւ նոր ղ ի ունեցաւ Օդոստ. Յին, Լափլէնի գեղեցիկ սի­
Հան­
լիք իր կնունքի եւ թաղումի հաս՛ոյթներէն։ բարեկամներու կբ Հանգիպինք, մեր "իրելի բա­ ռաստաններու մէջ՛. Պ– Կզեմէս Գասպարեան
-
Ու հիմա, չե՛՛ս խորհրդածեր , "իր^էի րնթեր– րեկամ Շօ1օռշ1 ^ւ1տՕՈ^, տնօրէն Միջազգային ԳբւՈ– րայօժար Մէզօն-Նէօվի գաղութբ փոխագրեց Ազգ՛
ճամբա­
ցոզ^ որ Հայը վեց հարիւր տարիէ ի վեր ոայ մնաց ս են ե ակին եւ իբ օգնականը, ք*. X. Լսոճ, դիսավայրը : Ա՝օտակայ գիւղերէն ալ ուտելիքնե

Անաառ/ուի խորերը շնորհիւ անոր, որ հ ա յ գա­ րէն ֆբաւնսական սպայակոյտը, ինչպէս նաեւ Օ– Ր ո վ ծա՛ն բաբեոճ ուած կուգա յին ՛քաջալերելու

ւառացի, գեղջուկ, տգէտ քահանան , վճար ո - տար եւ ֆրանսացի բա րե կամն եր : Միութ՛եան ձեռնարկը :

վի կամ անվճար, անպսակ չթողուց հայ ամոլը, ճամբար բ ամէն օրուան Համար կազմ ակեր - Հանդէսի բացումը կատարուեցաւ Պելմօնի
մը է
անկնունք չթողուց Հա ք երախան : իսկ այսօր, Պոլ– պա ծ է գեղեցիկ յայտագիր երդչաիսումբի ազգ. խմբերգով։ Գեղաբուեստա -

սոյ պէս լուսաւորես։լ կեդրոնի մը մէջ, ընչաքաղց Միջազգային եղբայրութեան այս մեծ ց՛ոյցը կան բաժինին մէջ եղան արտասանութիւնն եր , մե­

սքեմաւոր մը՝ միայն։ ներկան եւ իր քսակր կը Հայ Արիներուն Համար գեղեցիկ առիթ մըն Է , ներգ եւ խմբերգներ։ Պ– Խաչատուր Պէրպէրեան

մտածէ ու իր վադուան՝ Հասոյթները անտեսելու որ անգամ մ ը եւս ցոց տան իրենց արման իքը եւ մեծապէս օգտակար հանդիսացաւ նիւթապէս եւ

գնով, կ^ոտնաՀարէ իր գերագոյն պարտականու­ շաՀին նոր բարեկամ ութի ւ ն ն եր իրենց / ւ Հայ պա­ բարոյտպէս : Լիռ՚նէն ընկերներ Օհանեան. ե լ Աաբ–

թիւնը — Հ ա յ | ը կապել հայ եկեղեցիին եւ զայն տանեկութեան Համար։ տիրոսեան իրենց խումբով փայլ տուին Հանդէ -

դաստիարակել հայ քրիստոնեայ : ՀԱՅ ԱՐԻ սին; Պ՛՛ ՚Լեւոնդ Պալեան Հայկական գեղեցիկ եր­

Ու Հիմա, դուն, սիրելի ընթերցող, այս Հեղդ դերով մաս՛նակցեցաւ Պելմօնի երգչախումբին եւ
չեԲ ս փետտեր :
ու պղերգ կղերին մօրուքը պարին : Կերուխումը առատ էր Հւ օտաբներբ կ՝ու-

ՄարսԷյլ Խ– V Հ Ա Լ Ա Ճ Ե Ա Ն ՏՊ ԱՒ Ո Ր Ո Ւ ԹԻ ՒՆՆ Ե զէ ի ն մասնակցիլ։

Այն օբբ խուռն բազմութիւն՛ մբ եկեր Էր տօ­ Հանդէսէն վերջն ալ ազգային երգերբ կը թն–
, նուիրական °լ1ԼՀ » ^ * ա է Լ Ի ւ Ի
նելու այգ բացառիկ ղային : Հասոյթը, 10,000 ֆրանք, յանձնուեցաւ

աՈԻԱԿԱՆ ՃԱՄԲԱՐԸ անտառին մէջ։ 7 "/1՛ ".71՛ մատակարարութեան :

Խումբ մբ Հայրենակիցներու սեղանի մը Հրա­ 8– Մ– Պիչաքսեան

՛Երեք աարուան պատ րա ս տ ո ւթենէ ետք ճամբա­ ւիրուեցայ։ Թէեւ ամէնքն ալ ա&ծանօթ էին ինձ,

րին կաղմ ա կ ե րպի չնե րբ գ ո Հուն ակութ ի ւնն՝ ունե բա յց Հա յ ր են ա ս ի ր ա կ ան յիշատակի մ բ ա արեգ ար -

ձբ, անծանօթ սէր մբ մեզ կբ միացնէր այգ օրը։ ԳԱ1ՈՒԹԷ ԳԱ՚ԼՈՒԹ

ցան տեսնելու թկ( Հակառակ միջազգային ներկայ Կարծես թէ տարիներէ ի վեր բոլոր սեղանակի ց–

դմո՛լա ր պայմաններուն, երեսուն՝ աղգերու ներկա– ներս իրար կը ճանչնայինք ։

յ ա ցուց ի չնե ր ր խ ա՛նգ ավառո լ թ ե ա մ բ պատասխանէ– ՊՈԼԻՍ—- Մաբմարսւ,/, (Օզաւտ– 3 ) մ է ջ կբ

ո էն իրենց Հրաւէրին , եւ քառասուն Հազար սկա­ Տ իկխնները ամէնջանք եւ ա շխ ո ւմ ո ւթ է ւն ցո յց կարդանք թէ անծանօթ ձեռքեր էսորտակած են

ուտներ Հաւաքուեցան տօնելու քԱաղարլո ւթեան կուտային, կարելի եղածին՝ չ ա փ Հաճելի եւ գբ֊ ւեէրիգիւղի Ա • Վ^աբդանանց եկեղեցւոյ խոբՀրգա–

ճամբարը : Օգոստոս եէն սկսեալ ամէն՝ կողմ է կր ւարթ կերպով տօնելու Համար յիսնամեակր, որ կբ րանի գանձան՝ակբ : քՍ՚որտակումը տեգի ունեցած է

Հասնին. սկաուտներ՝ Հեռաւոր \,ո ր–$էե լանտա յէն բոցավառէ ր իմ երեւակա յո լթէ ւն ս * Հէն յիշատակ– երբ նիստ ՛ունէր Մ ատա՚կարաբ Մ արմին բ ; ՚թաՀա–

կամ Հարաւային Ամերիկա յ է ն , ե լ երեք օրուան ն՚եր կ՝ալեկոծէէն Հոգիս ։ Տիոուն տարինե՛՜ր էին ՝ն ան երէն, մէկը գ է պ ք բ ն շմա բե լով նորոգած եւ կն­

մրանան աշխատանքէ մր ետքր դաշտ եր ուն վրա՛ անցեր ա յն օրէն , երբ առաջին անգամ ե ր գեց ին ։ր\ քած է խորտակուած գանձանակբ : Մատակաբար

մ ի ^ա ղգա յ ի ն քաղաք մ ըն է որ կր բուսն ի յան­ 1897 Յ՛ուլիս 25ին առաւօտ բ , ՚իեբեկտյ սարերու Մ արմինը քննութեան ձեռնարկած է Հեղինակները

կարծ ։ Լանջքին \վրա յ , ^ ա բ սկա ս տ անի սաՀմ տնագլուխը , երեւան Հ անելու Համ ար :

ճամրա ր ին պաշտօնական բաց ո ւմը տեղի ու— անվե րջ ս պա ս ե լո վ մեր \ 9 բն կերն ե ր ո ւն որ չկա յթե ԿԻՊՐՈՍ Մելքոնեան կրթարան՛ին մէջ ձրի՛

ն.եցաւ շա բա թ երեկոյ մամ ր ^ էն. ; Հսկայ Հրապա~ այլ եւս...–. ՚ ուսում առն ելո լ արման>ասոր երիտասարդներ ո լզ­

բակին վրայ, երիտասարդութեան նաէստրաբբ, Պ* Աարերը թնդացին այն օրը առաջին .անդամ ուած էէ՛ն Պոլսո ք Պ ատբ իա ր քար անէն , պայմանաւ

Փիէռ Պ1/7 ւռտան՝ , որուն կ1ընկե բանա յ էն՝ ,\ Զ°ր * ա\ը կարկըւլուա տեղաց Խանաե ա ս ո բրայ ա դաշ >տոււ Ը-1 վեբ– ո ր թեկնածուն երբ նախա կրթարան աւարտած եւ
ջացնելով.
Լաթր ար քՒասին յի , ե լ Մարք Աանիէ ^ բացուած Տ ուլիս ամ « Հ ՚յյե՚ր» երբեք չմո ք այն օրը, շ| 9 0

յայտարարեց ճ ա մ բա ր բ ու բոլոր սկաուտներ ր բա­ սո յն քսան Հինգին կատաբեցէք մեր աօ– տարեկան բլլան ; Երեք պա ա ան ին ե բ յ ե ւ
են ,որո՛նք մօտ
քննութեան )արմանաւոր նկատուած

րելի կեցած անգամ մ բ եւս լսեցին Պէ յ տ բ ն փաու- նբ...»։ ատեն՚էն պիտի զրկուին կիպրոս :

էԻ Վերջին ճաուբ, արտասանուած 1937^ճամբարին ; Անցեալին Հոլքբ միայն մնացեր էր մէջս,բայց
յիսուն– դեռ ա֊,
Հա յ Արիոերբ չորրորգ ՛անգամ է որ կր մ տո­ երբ տարի վերջն ալ կբ տօն,ուէբ
նոնց սուրբ
նակցին՝ մ իջաղգային ճամբարին ։ Այ ս ա՛նգամ 140 յիշատակը •.. ԱՄԵՐԻԿԱՅԻ «Հայրենիք» օրաթերթէն ցաւով
մէջ մեռած
^սկաուտներով , մեծ թի՛– մբ կբ կագմեն եւ իրենց Աբտանց կը ցանկամ որ օր մբ, աւետաբեր կ՝իմանանք թէ ՚Բանատայի է Ունկեր
Հաւաքէր
գեղեցիկ Համազգեստով ե լ .վարքով ամէնուն Հա– կռունկ մբ, իբ բ ո յ ն էն՛ ճիւղերուն պէս Եղ/իշէ Մ ո ւ ր ա տ ե ա ն ։

ւՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾ-ԲՆԵՐԸ բնթացքին. Համար կր մեղադրէին գԻ^՚ՔԱ ) ոմանյ» խադցիբ՝ ԱԱՕթ , փ|ի|Թէքել : կեանքը աՀա ասոն՚ս

չար նախանձէ գ ր գ ո ւ ա ծ ու Հայ գ ր ա կանա լթեան՝ մէջ է ։ կարդալէն ի^ն չ կ ՚ ե լ լ է ։ կարդա՛ , Հա կար֊

Հանդէպ տեսակ մբ կարծէք ատելութիւն՝ ցոյց տա­ գա , ատ ո ր տակր չկա յ , բարեկամ ս։

լով իրենց մէջ, իոկ ոմանք ալ անմեղ, մէամտօ֊. Վ^եցերո ր գ մ բ պատգամ ած էր *

«փա՛ս, փա՛ս, • •• րէն ու գէնքբ Հոգալու Համար ըսելու ձեւ տա­ Գնա՛ սինեմա, ւոաԱԱ^ ; Փաթտոլէ աղջիկ­

լով, կր թելադրէին , ար բնա՛ւ չկարդայ, քիչ կար­ ներուն, ու դարձիր գինովնալով։ Հա՛մբ, զուար­

դայ , մեղք է ծախսուած գրամին– իր վտիտ քսա­ ճութիւն բ ասոնց մէ՜ջն՛ է : Այգ գիրքեԲ՛ուդ մէջ ի՞նք

Հ ա յ կ կատաղի ընթերցասէր մը դարձած էր • կէն , վաստակէն , որ մ իջակ ապրուստէ մ բ աւելի կայ։ Անոնց մէջ գրուածները սուտ ու փուտ բա­

՛Եթէ տոճնը՝ սեղանին վրայ գտնէիք զինքը, ան­ բացառիկ ծախքերու չէր բաւեր։ ներ են ։
որեւէ
պայման դիրք մը, կարդալիք բան մը կ՝ու­ Առանց ականջ աալոլ աջէն ու ձախ ին՝, Հա յկ •Այսպէս , Հայկ տասնեակներով, երկու տաս–

նենար, խորասուզուած անոնց մտերմիկ ե լ ջեր– տարիներէ ի վե ր յա մա ռօ ր էն՝ կբ շար ո ւն ակ էր ի բ \հ եա՚ կնեբով մ ե ղադր ան քներ , զռոց նեո լսած էր ու

միկ էջերուն մէջ՛. ընթեր ցասիր ութիւն ր եւ , գի րքե բու մ տերմոլթիւ— <ձկլլած՝ծ բոլորն ալ , ոմանք սաստիկ ատած , ոլ^

՛հրացին երբ , ծանօթն ե բն ո ւբա ր ե կամն ե բ բ կբ նբ կր նախընտրէր մարդկային բոլոր Հաճոյքներէն՛ Ր էշնե րոլ վրտյ խնդացա՛ծ ու անցած էր , շա բու -

զարմ ա ն ա յին անտ ր այս ընթացքին ու փոփոխոլ - ո լ վա յ ելքն եր էն՛ : նակ մտածելով ինքն իրեն , իբրեւ պատասխան իբ

թեան վեր յ Ի Լռ է ո փ անցեալի Հա յ կ ը Հ Ու ան շարունակ լսած էր կշտումբանքնեբ ու այս վսեմ ընթացքին չՀաւնողնեբուն ։ «Գոլք ձեր
ան–
Ո*– այսպէս , Հայկ տունէն ներս , փողոցին , մե զազրանքներ , սակ ա յն ատոնք իրեն՝ Համ ար ճամբէն , ես ալ իմ ճամբէս» :

ճամբանեբուն կամ դաշտ եր ո ւն. Վյբայ՛. , անբաժան Հասկնալի ու անլուծելի կը մնային միշտ։ Ան գամ մբ , նոր ծանօթացած բարեկամ մբ
Հարցուցած, էր Հայկին- .
էր իք բնթերցումներէն : Օր մբ մէկբ բսած էր*

Տարիներու ընթացքին, այնքա*ն էր սիրած Երբ ար մեռնիս, այգ գիբքե բուդ Հետ պի­ -—• Ւ՞նչ արՀեստ ունիք :

Հայ գիրն ու գիբքԲ) ս ° ձ ա ^ . ո յ 1 ^ ւ Հ » "՚– խենթ բնթեբ– տի թաղենք քեզ , որ երթաս՝ Հոն ալ այդպէս չկարդալ ^–» աբՀեստս, » ապար/7 աո թլ ե ամ լ

ց՚ող մբ դարձածէ Մայրենի լեզուին՝, ղր ական ու - խենթի պէս կաբգաս : պատասխանած էր ան :

թեան. սէ բ ր պաշտ ամ ունքի աստի ճանին Հասած էր Հայկ , այս դի տ ո զո ւթ եան Համար երբեք ցաւ
ուրախ
իր Հոգիին մէջ։ չէր զգացած ։ Ը)նդՀակառա–կն , անՀունօբէն Օր մը Հայկ, երբ մսագործ Ղ^ուկասին խանոլ–

Հայկ Հասարակ բանուոր մ բն էր ։ Աեւ աշխա­ եդած՝ Հ րճուած էր Հոգիէն խո րէն * . . : թէն ներս մտաւ շաբաթական իր րամին միսբ գնե­

տաւոր մը եւ, օբբ օրին ապրող։ Գրեթէ ղրկուած Ո^բիշ օր մբ երկրորդ մբ բսած էր* լու, եբկվեցեակ մը յաճախորդներ արդէն շարքով

էր իր բոլոր Հաճոյքներէն ու նաե. ,ապրելով խնա– Հյտա մի՛ կարդար։ Աւելի ճիշտ՝ բնա՛ւ մ է պոչ կապած էէն Հոն՝ խանութին մէջ ;

յողոլթեամբ, երբեք չէր զրկուեր նոր ու լաւա­ կարդար։ 1Լաղր միւս օր պիտի մ եռն իս ։Վէայելքիգէ Մսագործ ՛Լուկաս , սպիտակ գոգնոցով պէ–
Հաճոյքիդ նայէ ւ
գոյն, պիտանի Հայկական Հ րատա րակութ իւննե - լուած , խոշոր դան ա կն ե ր ո ւ էխէԻ՚Կ™0"^ ո լ Լի­

րէն։ Երրորդ մբ բարեկամաբար գիտել տուած էր* սերը գովաբանելով ինչպէս Արեւելքի մէջ կ*բ֊

Պաղ եղանակներուն փակուած կբ մնար իր Հ ե բ Ի ՚ Ք ^ 1 Հերի՛ք, մեղք, է աչքերուդ լոյ– նէին յաճախորդէ եբուն «*/*Էկ մէկ թուշ» բա­

անշուք սենեակէն՝ մ էջ սիրուՀ իներուն գիբքե - սին ։ Հիւանդ 1է Աէէաս 1 անկողին 1լ իյնաս * * • ; միտները տալո՛վ կը ճամբէր :

բուն ու թերթերուն Հետ : Ւսկ՝ գարնան ու ամ­ Տիկին Զարման պզտիկ գիտողութիւն մբ բրաւ

րան կ՚երթար գէպի զովասուն պո ւր ա կն ե ր ո ւն Ջ ո բրորդ մ ը կշտամ բան.քով բսած էր • ՛Լ ո լկաս աղբարին, յարելով»

կամ դալա բ անտառներու ստուե ր՝Լ ե բուն մ էջ ան ց– Գիբքր մ ա ր գ ո ւս Հաց չի՛ տար • • • Ու֊բի • Տ ի ր Է մ մ ի չես փախցներ

ն՚ել ութմամեայ աշխատանքին ետք ու Հանրային բաներտլ նայէ1 •»• : . . . : Հինդ –տաս ր

որեւէ աշխ ատ ան քէ ղե բծ եղած մամերը : Հինգերորդ մը ըսած էր* » աիլւէլք աւել բլլան ը իՓշ կ՝բչլա յ * * * :
սրճարան։ Խմէ՛ դինի,
Գաղութին մէջ բազմաթիւ էին անոնք, որ այգ Եկո՚կր էիեան©, ( Օ V ՇԻՆԱԿԱՆ

Fonds A.R.A.M