Page 242 - ARM_19-1947_02
P. 242
« 6 Ա » Ա Զ%

ԳխակաԱ ասողիս սանք մը 1լ անցընեն ենթակային մարմինփն մ է իքէն Տ
շնչառու­
*ՄԵՌԿԼԻ ԱՈ՚ԻԸ» միեւնոյն ատեն դիմելով արուեստական

թեան։

(Վտէփ Հերոսամարտն. տարեդարձին փււթիւ) իտալացի Փբօֆ * Կիւառնիէռի Վերքերս օտար Vէ՛1իթսին անուն ռուս գիտնական մը յա­
եւ ա–
քողած է գորտերու սի բա երր աեղափոիսել
Վերի^ մամ ուլի ներկայացուցիչներուն յա յա արա րած է նոնց տեղ սլատուաստել
ՎԻԷ՚ե՚սԱ. Մտ յիս Հէն էր 1թՓըԽ։ կատուներու , շուներու եւ
թէ Քաղց^°գի Վարմ ահում ի մասին գոՀ ացուց ի ք
լոյսէն մօտաւորապէս մէկ ժամ առաք էր՝ Արեւը նապաստակներ լ սի րտե րը ։ Փորձեր ուն ենթակա ք
արդիւնքեեբ ձեռք բերած է «ք. 2» ազդակի մի»
այգ իրիկուն տ ա ր օ ր էս ա կ գոյն մը առած էր յ զորտերը շարուն ա կա ծ են իրենց սովորական
քո ցաւ ;
իհչսլէս կը պատտՀի երբեմն ա ր ելի կէս խաւարու­ կեանքը , աճելով եւ սերնղագործելով ։
3 ի չեա լ գիտնականը բոլորռՎին պատ աՀա կան
մի կամ մեծ փոթորիկէ*ն քէէ *ք*ւԼՀ առաք, մռայլ, ՛ՀՀ Ա՝ ոնփէ լիէ ի ղեգադո բծական Համ ա լսարանի
կեբպոՎ գտած է ա յգ ազդակը, որ ոչխարի ու այ­
Հի լան գոտ , գեղնած տխրութիւն ազդող գոյն մր։ Պբօֆ. Հօլլանտ սունկին մէք գտած է «Շ1ւէՕՇ^հւՈ6»
ծի լեարդէն կը Հանուի եւ գրմագրական յատկու­
Երկնցաք էի աան փերի յաբկի սենեակը , պաաու– կոչուած նիւթը, որ Հիւծախտի մանրէն փճացնելու
թիւն մը ունի քաղցկեղային յայտնութիւննեբոլն
Հանին ա ա կ , գեաին ձգուած անկողնին *Լրայ ։ յատկութիւնն ունի : Փորձերը կատարած է կենդա­
գէս* • Ներկայիս 61/ՍՕ Հիւանգևեր ենթարկուած °ս
Տխոլր մտածումներու մէք կը գիտէի այգ աաբՕ» նիներու Վրայ ել յա քող արդիւնքներ ձեռք բե–
«Ւ. 2,»՚ի դարմանումին մասնագէտ բժիշկներու
բ ինակ Վե րքալո յս ի աբեւի վեքքին շո ղե րր ար Հա՛ /""^ է : Հ • ՏկՐՈԱԿԻ
Հսկողութեա՛ն տակ, որոնց աուաձ՜ Վկայութեան
ղիւ կը լուսաւորէին գէս*ա3է Շ.աատ ՜ռւ ՓոՂ.ք՛ՍI՛
տե - Համաձայն՝ 70 95 առ Հարիւր Համեմատութեամբ
բարձր բարտի ծառերու նորածիլ ել թարմ
զգալի բւ ՚յրւոքում մը ւեսեք •յծ է Հիւաեգներու վ յ ս ս պ ա ո ս կ ա է ւ ի
ըեւները յ– ձեոոատԽէէտը

ւճիշա ա յգ սլա Հո ւն ներս մ տալ Հազիւ 1 6 1 7 վ ի ճակին վրայ Հ բազմաթիւ առաքարկներ (ԿԸ ՏՕՆՈՒԻ Ա8Ա0Ր, ՄԱՐԱԷՑԼԻ ՄԷՋ)
տարեկան եղբայրս , նոսրով, Պ • Կիւառնիէռ
ցաւագար ել կէս մր
ստացած է օտար երկիրներէ, սակայն իտալացի
անդամալոյծ ի մանկութենէ Հ
Ր^՜Իշկը մերմած է զանոնք, նախ եւ առաք իր երկ­ 1915 Աարէլ ա ^ է ս Ր եղաւ պայքարի , ինքնա»
հյոսրով, ինչո^ւ այսօր արելը այս գոյնն
րին ՎերապաՀելոՎ իր Հետազօտութեանց ար - պաշտպանութեան եւ ապա յաղթանակի ամիս մր ՚
\ունի , աբեւի խաւարո^ւմ կայ , լսառծ ես ։
գիւնքլլ ։ Վասպուրականցինեբուս Համար։ ինչպէս եւ յիշա­
• Ո՛չ ք կ* ըսէ Հանդարտ ել վստաՀօրէն • չե^ս
՚^Է՛ Լոս Անճէլըսի նախկին պատերազմիկներու տակէ լի թուական մը որ 1լ արժեւորէ մեր ազգա­
գիտեր , երբ ա բեւր ա յս գո յն լինի «ճո չ» (՛նշանա­
յատուկ Հ ի լան գան ո ց ի րմ ի շկն ե բ է ն Տօքթ • (քօլիմըն յին պատմութիւնը :
ւորէ մ արդերից կր մ եռն ին • ասոր «մեռելի արեւ»
Թ • Վիռթշաֆթըռ եւ Տօքթ * Վիաէմ ան յա քո զա ծ Վաս պո լրականի Հե րասամ արտով պատբ աստ ո ւե"
կ՚ըսեն ։ կը տեսնես , այսօր բոլոր թուրքեր ը պի­
են առանց անգամատութեան Վքս առնել ծ ո լն­ ցաւ դա բաւ՚ո ր թշնամ ի էն գեր ո ւած մեր Հայրենի­
տի «խ ա ան են» կամ պիտի փախչին ( Վանեց ինե ր ր
մե ո ալ շեն ըսեր , մեղք է , կր մեռնին մի՛ կի փտախտին , որուն ենթարկուած էին Հինգ նախ­ քի առաքին անկիւն աքարը ։ Այգ յաղթական կռիւը
թուրքին
կին պատերազմի կնե ր , ասկէ զատ , անոնք դարմա– եղաւ փառապսակը մեր անՀ ամ ար Հերոսներու
ա յն միռոն ուածն եր ը) ՚
կը խօսէր իմ ն ածեն նաեւ "՚– Լ՛ի՛ չ Վեց պատերազմիկներ , որոնց դա բ բն ա ձ֊ գա զա փա րն եր ո ւն՛ եւ անզուգական փա -
Անմեղ, մեղմօրէն եւ վստաՀօրէն
սիրե՛­ արեան Լրքանը արգիլուած էր փտախտին պ ատ - բոսը, որ լուսաւորեց մեր ճամբան կատաղի ալիք­
անուշիկ եղբայրս , մեր Հինգ եղբայրներուս
ել ճառալ ; Աիելնոյն դարմանումը իր փրկաբար գերբ ներուն ո լ փոթորիկներու մէքէն։
լին եւ մեր տան ք՝ենիամինր ։իր այս վստաՀելի
ունեցած է սրտի ինչ ինչ Հիլանգոլթիւննեբու ,
միամիտ խօսքերը կէս մը իր Համոզում բ կր յայտ– Նմանապէս էթապին *իարաՀիսարի , Ըւրֆայի ,

նէբ , կէս մրե ալ իր Պոլսէն նոր եկած վախկոտ ներերակային ճնշում (հ^բՇքէՇՈՏւՕո) եւ ուրիշ րւբք Աասունի եւ նման շատ մբ Հերոսամարտեր որոնք

մեֆ– եղբայրր, զիս սրտապնդելու Համար կ՚արտա­ Հ իւանգութ իւննե բու մ էք % եղան մէկ մէկ խորՀ ր գան ի շեր մեր ազատագրու­

սանէր կարծես: Շ. կենսանփւթը «հւտԱժւՈՃ» կոչուած բորակա - թեան %

Երթամ, ըսաւ, եւ եթէ նար բան մր իմա– ծնային գործարանական Հ իմ ունեցող քիմ իա կան Այս տարեգաբձի օրերուն , ո^ր Վասպուբա -
չյ ի շէ իր անմ ո ռա ց
նամ ւ ո ւի կլ "Ղ ՚յրանօք , տկար արտագրութիւնը կը փոխէ «հւՏէ&տ1Ո6»^ , ինչ որ կանցին , կամ ո<ն ր Հայը պիտի , իր յարգանքի բա–
ա շիւ ուժ ով գուրս ելաւ։ Ե"
շարմուձեւերով, բտյց րնգլա յնի չ աղգեցութիւն մը կը ներգո բծէ արեան սիրելիներու անմաՀ յի շատ ակր

նորէն իմ պառկաձ– ղիրքով վռՐէ՚աԼ" յ"է «մեռելի վաքր անօթներուն վրայ։ փտախտը յառաք կուգա յ մինր րերե լով լուռ ու եքկիւղած :

աբեւի» այգ օրուան վերջին Լոգերր կր դիտէի եւ արեան փոքր անօթներու կծկումէն , որով կ՚ար– Անդամ մը դէպի ետ նայէ , երեսուն երկու տա­

միտքս ակամայ կր Հետեւէը Խ ո սրուի ի իօսքե - գիլոլի արեան ազատ շրքաբեբութիւնը եւ պատճառ րիներ երկա՛ր ժապաւէնի մը պէս յ աՀք1էԳ առքեւ

րուն––. «Թ՛ուրքեր այսօր կամ պիտի իյատնին կամ կը դառնա ք Հի ւսուա ծներ ուն մաՀացումին ։ ԱյԳ պիտի պարզո լին անՀ ամ ար սպառազէն Հա յգուկ -

սլիտի փախ չին» : կծկումր յառաք կուգայ յաճախ ներեր կա յին ճըն– նե ր ը , կուռ բարքերով , որոնք գացին գիաակցա -

Այս մտահ-ումներուս մէ^ Հազիւ կէս մամ ան­ շումէ , եր ի կամ ունքի Հ իւանգութի լններէ եւ ան­ բար զոՀուելոլ Հա յրենիքի ազատագրութեան Հա­
մար։
ցաց– էր, հյ՚ոսրով Հ ելա լուի , շնչասպառ եւ քրտնա­ դամալուծութեան պարագաներէ ։

թոր սենեակս նետուեցաւ» Ա խտորը բժշկուիմ եան մէք սկսած է ° Լ1 է °բ Ո0ւր են անոնք Հ մեր Արամր Հռետոր , Վռամ»

յաճաէսադէպ գործածութիւն մը ունենալ։ Աղիքի եանբ յանդուգն , իշխանն մեր քաք, Եկարեանն

ւքռւԺտա՚՚Ա , թ՛ուրքեր ր կր փախչին , փա­ կարգ մը Հ իւանգութ ի ւննե բու Համար մ ասնաւոբ իսորՀրգատու , , Ալէսն Ո ւ Թէւոսն եւ անՀամար քաք

խա՛՛ն ••• էս չասի" , ես չա,սի" , կր կրկնէր, իմխօս– գեղեր կը դո բծած ո լին , ո րոնց Հ իմը կը կազմ է զի ն ուորներ որոնք եզան մեր վարպ եան երր ։

քը եղաւ։ Առնելիքւոբի մր պէս խստօրէն եւ բե­ սխտորը ։ Նո յնպէս , ներեր կա յին ճնշումի ատեն Վասպուրական , գուն յաղթական Հերոսամար­

րանը փրւիրահ՜ կը խօսէ ր, անՀանդարտ թարմում - բժ ի շկն ե րը մասնաւոր պատրաստութեամբ առանց տովդ գծեցիր մեր պատմութեան ուղին լուսապայտ

ներ րնե լով սենեակին մէչ : Վեր ե լայ տեղէս , պա­ Հոտի սխտոր գե ղաՀատ կը յանձն արա բեն , ո րուն ծառ \ոլ խոստմնա լից , ու այմմ զաւակներդ Հա­

տս լ Հ ան կ ն գոլրս նայեցայ ։Հրացանի ձայներ չկա–՛ օգուտը անժխտելի է ։ Տարիքոտ մ՛արդիկ կամ ծե» ւատարիմ թէեւ ցիրուցան , սրտի պարտք ու ս ր–

յին , որով փախ չունէինք մ ոլորուած գնդակներէ Հ րե րը , որոնք սովո բաբա բ ենթակայ են երակա յին բազան պարտականութիւն<՝կբ Համարին Համախմբ–

որ յաճախ բարձր տուներու պա տ ո ւՀ անն ե բ էն ներս ճ՛նշումի կամ պն դե րական ո ւթեան, պարտառոր են ուէե –Ալ ոգեկոչել քեղ, յարգելով բոլոր գոՀերուն

կը մանէին։ Հիւսիսակողմ Ջ>ըմզմ Աազարայի մայ– իրե՛նց կերակուրներուն պաատտբբաստ ո ւ թեւ յիշ՚՚՚աակշ ^ յայտնի թէ աաեն րսյտ ։

ռի գլխի թոլՐՔ պաՀա կանոց—ղօ րանոցն՝ էր որ կը յաճախ սխտոր գո րծածե լ ։ Երբ 11 իւ տ ո ր ր բոլորովին

վառէր ՝. Վեր քա լոյս ի մթնշաղի մէք որոշ կր տես­Հում վիճակի մէք ուտուի , աւելի նպաստաւոր ար­ Սիրելի՛ Հայրենակիցներ , քաք գիտցէք, թէ

նուէ ր ։«Աե լքիսէ թ ի շրքանն է, յարձակումի սկսած դիւնքներ կուտայ , թէեւ մ իւս կողմ է Հ ոտը խիստ մեր Հե րոսնե բու խռոված ող ինե ր բ ուրուականն ե–

է» , կրակ ու բոց կաբաֆ֊ էր տղան , ինքնիրեն կը անտիս որմ է ել ան յա րմ ա ր փափկաճաշակ ստա - բու պէս կբ սաւառնին մեր բնաշիսարՀի քի՚նք Հորի­

խօսէր։ Ծանօթ էր բոլոր շրքաննե բուն եւ գիտէ ր մ՚ոքսնեբու։ ինչպէս ծանօթ է ինչ ինչ կաթուած - զոնին վրա յ եւ բարձրա բե րձ լեռնեբու գագաթնե»

շրքանապետները : ներ արդիւնք են նե րե բկային ճնշումի եւ պնգե» րէն , Վարագէն , Աիփան^Արտոսէն , ԵղերոՎ ,իբրեւ

Կր դառնանք գէպի Հարաւային պատուՀանը, րակութեան ։ մէկ մէկ սլաՀակներ կր Հսկեն մեր դարաւոր սր -
բո ւթեան ւլ Վրայ ։ Աղթամարն , Վկայ մեր դա րաւ՚ռր
այդ կողմը ՀրդեՀբ սոսկալի եւ մեծածաւալ էր : ՝^ իհոսթովի Համ ա լսարան ի երկու բժի շկն եր պատմութեան
, սգաւոր կարապի մը պէս իր թե­
Հաստատապէս գիտէինյօ որ Հաճի Պէքիրի մեծ մեֆ– ԿիւպարոՎ ել ՏօրսիւեէՎ գաա^– են բորոտութիւնը ւերը փռած կը պատսպարէ
ոգիները անոնց , մին»
Հօ րանոցն ե ր կը վառէին , որու գիմացբ լուսաՀոգի բուժելու միքոցր յ յարմար Վիճակի Վերածած են չեւ որ Հասնի Վերքնական
ազատութեան օրը :
Ա/էսր եւ Լոռթօն իրենց քաջամարտիկ ընկերներու պատրաստութիւն մը , որ ծանօթ է «3ւ0ւձշ Օճյձւբհ՜
էշււգԱՇ» անունով ԱՐԱՄ ՀԻԻՍԵԱ՚ս
Հետ գիշեր ցերեկ դաշտ ի խոնաւ խրամն երոլ մէք եւ կր Հանուի կեղծմաշկի նախա­

ամիս մր գիմադրեցին եւ այս իրիկուն իրենց յ ա րր֊ տիպ սերմ երէն ։ Զեռք բերուաֆ֊ արդիւնքներէն
թասակը կր տանէին
ա լգ ծաւալուն Հ րգեՀոՎ * կարելի կ Հ ետելցնել թէ այդ գեղը մինչել այսօր Ա– ԱՀԱՐՈՆԵԱՆԻ ԾՆՆԴԵԱՆ 80ԱՄԵԱԿԸ

Աե ճլմարիտ էր, ՎսՏնեցիներբ կր յաղթէին... ծանօթ գեղերու մէքէն ամէնէն ազդեցիկն է ։ ԿԻՊՐՈԱԻ ՄԷՋ

քՕ ոս բովի դո լշա կո ւթ ի ւնր ճիշդ ե լաֆ– էր է Հս եռելի թեւի եւ ծուն կի վրա յ գո յացած կեղերը , ո՝– "եԻԿՈլւԻԱ (Յաււաջ). Հա յ Երիտասարդաց
ա բեւր» ի ր վերքին ճառազա յթնւև բու Հետ տա րած րոնց դարման ում ը ընգՀ ան րապէս երկար կո տե­
Էր Թուրքերը . • . :
ւէ , քանի մը շաբաթէն կը բո լմուին ։ Այմմ տ լ էլ Միութեան մասնաւոր Հրաւէրին վրայ, Մայիս 1 ին

ք&ոսրով, լքուԺւոայիդ Համար ի՞նչ կ՛ուզես գեղը 1լ օգտագոբծուի 10 - քիուսիո յ բորոտանոց Հտլէպէն կիպրոս եկաւ «Նայիրի»ի ու «Արեւելքի
ներուն մէք խմբագիր
(աւետաբեր , բա րի լուր՝) : Անուշիկ ել քիչ մը ա՜ է լ օ՜անօթ բանաստեղծ Անդրանիկ \քա–

մ օթ խ ա ծ երեսս կր նա յի , չի Համ արձակիր բսել , իքումբ մը սովետ գիտնականներ յաքողած ռոլկեան , որ իբրեւ բանախօս Հրաւիբուած՝ էր Ա՛

կը զդար թէ բաւական արմէքաւո ր է ր իր ու­ են կենդանացնել ելեկտբաՀար մարդ մը։ Ատոր ԱՀարոնեանի ձ՚ննգեան 80տմեակի տռթիւ սարք -

զածը եւ մերժուելոլ վախ ՛ունէր սրտին մէք։ Պ ո լ» Համար 5000 վոլթի ուժ ունեցող ելեկտրա կան Հ ո– ու ահ– Հանդէսին : իրիկունբ ի պատիւ իրեն տ ը–

սէն լուսանկարչական գործիք մ բ բեբա^ էի իբ 55 ուեցաւ թէյասեղան մը;

բոլոր պիտանի նիւթերով։ Այգ գործիքը իրեն շատ Հանդէսը, որ տեղի պիտի ունենար Յունիս Յի

սիրելի էր , շատ անգամներ «վեր գիր» կանէր ւ մար չի կրնար մէկ ձեռքով տասնոցգործածել ։ դէչերր Նիկոսիոք «Պեըբղ փաշա՝» ընդարձակ թատ­

Ա տածեցի աչքը անոր վքայ է ։ Լաւ, ըսի, քեղիք Մե՜ղք, որ Հոս չկայ, քեզ ցուցնէի թէ ինչ­ րոնին մէշ՝, Հոց֊ բազմութեամբ սարքուեցաւ յար­

պէս ես տասնոց ը երկու ծունկերուս մէք սեղմած գանքի մեձ– Հանգէսր, նաիսագաՀութեամբ կաթ •

իբրեւ ւՕա.(3~ա.ա. կուտամ իմ լուսանկարչական գոբ– մէկ ձեռքով կը լեցնեմ ել կբ պարպեմ ։ փոխանորդ Տէր ՚Լեւոնգ եպիսկ– Զէպէեանի , որ

ծիքր : Տխուր եւ վչւոալ ի դէմ քով երեսս նայեցաւ ՏսաԹոցք (ս՞սաւգէբ, 10 կրակնոց ատրճանակ) երկու քաՀտն աներով գրաւեց իրեն յատկացեալ

եւ իր գօսացած մէկ ձեռքր լուռ վեր Հանեց ցոլ– Վա ս պո ւր ա կան ց ին եր ո լ , պատանիներու եւ երիտա՛ օթեակր ։Շուրշ՝ի օթեակներ՛ուն մէֆ կը նշմտրուէին

ցուց ։ «Ջեմ կրնար գործածել» , բսել կ՚ուռէր ։ Ես սաբդներու , առոզքներու ել հս1շլՐասդԱ1ւքԹերոլ ե– Կիպրոսի Թեմական ել վարչական մարմիններոլն

ա յ գ չէի խորՀած։ Աիրաս մզկտեցաւՀ բտ՛ զ ր . . . : Ա*ի քակ եւ աղքատ դասակարգը մտնա՛* անդամներր իրենց րնտանիքնե րով՛. Բեմը զար -

Հիմա գուն րսէ , մի քաշուիք , ինչ ոք– ու» լանդ , որքա՜ն խնայողութիւն եւ զքկա՚նք պէտք է դտրուահ՜ էր ԱՀարոնեանին նկարով, արմա ւենի -

զես պիտի ստանաս : Վիզս պլլուեցալ* Արամ քաշէր մինչեւ որ ակ ր դառնար այգ սրբութիւն ներոլ մէի

եղբայր , ինծի ԱԱ––Աւ(տց մր առ, բստլ ել լալագին սրբողին ։ Վանի ե րիտասա բդո ւթ իւն ր իս\ա յ ո զ ո ւ - Բացումը կատարեց Թեմականի անգամներէն
կենսագրական
աղաչեց : Զարմացա ք իր տարօրինակ ել անսպա­ թեամբ , դոՀոզութեամբ ձեռք բերած տասնոցնե - Պ • ^ . Պօյաճեան , իոկ ԱՀարոնեանի
անգամներէն
սելի պաՀանքին Համար եւ Հարցուցի, բու եւ Հրացաններու շնորՀ իւ փրկեց իր Հա յ բեն ի՛» գիօ՜երը պա բզեց վարչական մարմնի

Տասնոցբ ի^նչ պիտի ընես , երբ լուսանկար­ ՚յնեակ Հ ա ղարա լ՛ո րն երոլ կեանքը, յաղթեց Պ՛ 3՛ Փա լամոլտ եան : Հանդէսին ճոխ յայտադի֊

չական գոյծիքր չես կրնար գործածել։ Տասնոցը եւ հալածեց դարաւոր թշնամին ել կերտեց Վաս– րը բտմնուահ՝ էր երկու մասի, գե ղա ր ուեստական

աւելի վտանգաւոր է մէկ ձեռքով գործածելս ւ ։3 ե– սլուրականի փառքր կազմող Հերոսամարտը : բաժ՜ինով։ Մենեբդեցին Օր– Ա՛ Պալատունի ու Պ՛

աոյ , հյ ո ս րով , ալ ասկէ վերք տասնոցի պէտք պի՛ Յարգանք այգ Հերոսամարտր շաՀող նստՀա - Ատոլրեան : Երիտասարդաց Միութեան անգամնե՛
Աշուղը՛»։
աի չունենանք , թոլրքերը փախան ... տակ, մեռաձ– եւ գեռ կենդանի սերունդին յ րը եբգեցինձԲնիր , իմ բալիկ»ր ու «Կոյր

Վշտացաւ եւ բարկացաւ իմ ակնարկիս Հա - Ա– ՏԱՊԱՂԵԱՆ Մանտօլինի երկու սօչօներ Լկալերգ ու Մայր

Fonds A.R.A.M
   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247