Page 266 - ARM_19-1947_01

- 6Ա Թ Ա X

ԹՇՈՒԱՌՈՒԹԻՒՆ • Իոսպաշտութիննը թիւնն իսկ , ամէնէն սեղմ մտերմութիւնն անդամ
այր եւ կնոթ միթել անկարող են փակելու կեղծիքին

բոլոր դռները : Երկու Հոգիները ունին իրենց ա -

ԵՒ Հ Պ Ա Ր Տ Ո Ւ Թ Ի Ւ Ն գոսկաԱութեաԱ մեջ ռան՚ձնացման ոլորտները ուր կը քաշուին ատեն ա֊.

աեն ։ ԲբովՀետեւ առանձին են անոնք իրենց էու .

Գ ասա կա և ղ֊աբոցի Համամարդկային թայ° թեանը մէթ, կատաբելապէս անթատ աշխարՀէն,

Կը բնակէինք ՝Բիւժս/ս փողոցը : զաղա փա րական տի պարն/եր էն/ ու վի պա պաշտ ու - կեանքին պայմաններով միայն կապուած իբա բու ,

Ս ւ֊ ա ո ա ո ւ մը, առթի օբոււրնէ անօթի , ընկերո– թեան ան/Հաս.ական եւ առաւելապէս ղդայնական փո խագա րձ շա Հ ե ր ո վ կամ նկատ ո ւմնե րով մ՝իա -

թ(Լս Հեա ձեռք ձեռքի , սովորական՛ ճամբով , «" - ու երեւակայական Հերոսներէն վերթ, գրականու - ցած։ ՈբովՀետեւ դարձեալ, կար՛ելի չէ կատարեալ

տոմոպիլով» , գացինք Հիւանդանոց Աէն-Լուի։ թիւնր ձ գա Լցաւ տալ իրական էակներ ։ Փողոցի անկեղծութիւն մր՝ որ չենք գիտեր ուր կը սկսի ել

Պի*– ոն ի է շա ա ի/ի սա էր իր գա սեր ո ւն մ է թ , կր սովորական մարգն իսկ դարձաւ Հետաքրքրութեան ուր կը վե բթանա յ , երբ ի վիճակի չենք մենք իսկ

սկսէր ու կր վերջացնէր մա՛մր մամին ։ արմանի եւ ենթարկուեցաւ մանրակրկիտ վերլու - զանազանելու զայն՝ մեր մէթ մեր ի բա կան ո ւթ են էն ՚.

Այն օրը, երբ գլուիս կր վժար եւ. ճակասւս կր ծումի մըՀ Ա՝եքենաներու շնոբՀիւ արագօրէն ծա - Բացառիկ պաՀ ե բու անկեղծութիւնն իսկ կը Հաս -

ցաւէր անօթութենէն , աչքերս աղա ո ր ահ՜ , ականթ­ ւալող ճաբտարարուեստ մը , կրօնքին տկարաց ու - տատ է կեղծիքի մը գո յո ւթիւն ը եւ բացառիկ ա յգ

ներուս մէջ գոռգոռոց ,•—• բան մր չեմ Հասկնար մր, Հոգեպեղութեան եւ մարքսեան վարդապետու­ պաՀ ե րէն առաթ կամ վեբթ , երբ կր մնանք մ են ք

շուրթս խօսուածէն , շա ր բախտէս՝ Պի֊-ո֊նիէ մէթ– թեան , ինչպէս եւ վիրաբուժութեան զարգացում ր մեզի Հետ , կեղծիք մըն է որ կ՚ապրինք կրկին ՚. Ո՞վ

աեղ կանչեց ղիս , Հիւանդի մր քով։ ՏաղթաՀասակ մզեցին գրականութիւնը փնտռել նիւթական ու ի ֊ պիտի <ըսէ թէ մեր մտածումներն ու զգացումն՛երը

մարգ մ րն էր Հիւանգը, մօրէ մերկ, կանգնած կր րապաշտ ուղղութեամբ կեանքի նոր ըմբռնում մը։ ան՛կեղծ են % Անոնք եկած ծաւալած , Հասունցած

գիտէ ր շուրթը , կարծես Հոգն իոկ չէր որ ման գո­ Ընդունուեցաւ մարդուն Հաւաքական էակ մը ՛ըլ­ են մեր մէթ, շնորՀիլ դաստիարա՛կութեան , այ՛ս­

տեր ու խոցոտեր էր Աղամին ցնցուղր; Պիւռնիէ, լալը։ Միս ու ոսկոր էր ան Հոգի ր,Աալէ առաթ։ Ո*– ինքն արտաքին՛ աշխարՀէն , որ տեսանք , վաւերա­

մասնագէտ վեներական Հիւանդութեանց , Հրալի - ծայրայեդ մտայնութիւն մը վերածեց զայն առար­ կան ճշմ արտ ութ իւն մ ը չէ մեզի Հ ամար , քան ի ո ր

րեց զիս քննել ել ա խտաճա՚և ա Լութիւն ր կատարել; կայի մը՝ ուրան/ալով անոր մէթ անՀատական/ բոլոր սխալ կը ճան չն անք ղա յն ։

Զարմելու տրամաղրութիւն չունիմ , աչխարՀի ձգտումներն ու զդա ց ո ւմն ե ր ը ; Ան պիտի ծ առա՛ ֊ Այսպէս է որ , երբ մ աՀ ը կը մօտենայ մեզի

գէմ քէնոտաՆ բա՛հ մր գարձեր եմ այգ սլաՀուն , յէր Հաւաքականութեան ել անկէ պիտի առնէր իր մեր ծերութեան , կ*րմբռնենք թէ ամրողթ կեանքբ

կզակս չի րացուիր , խօսելու վարմութիւն՚և իսկ ապրելու իրաւունքը ։ Ու ան պիտի աշխատէ ր այդ երազի մը պէս անցած , խաբկանք մըն է եւ մտա -

կո ր սն ց ուցե ր եմ ։ Հաւաքականութեան մէթ ստեղծելու ՀամարրնգՀա– Հոգ ենք մեր մինակութեամբ սուզուելէ առաթ

Վերցո՛ ւր թան կա գին ա պրանքը , քնն է՛ եւ նուրին անՀրամեշտ (Հետեւաբար եւ իրեն^ նիւթա­ անյայտին մէթ ուր չենք գիտեր ի՞նչ վեր ագրո ւած

քսէ՛ : կանդ աա յմ աններու բա ր ե լա ւո ւմ մլլ որմ է կտի/ում է մեզի, կատարեալ անէացո՞ւմ մը թէ տարբեր ,
կ՛ուղէ ի քսել
ունէր ե րթան^կո ւթ ի ւնք Հ Հո դեկան տ ո ւե ալն ե րք չէին աւելի կատարեալ գոյութիւն մը : Անձկոտ է մ՛ա բ ^

թէ Հիւանղ եմ, ղլուխս կր ցա­ այլեւս որ պիտի մխիթարէին թշուառները ^ եւ ուշ­ գուն խորքը ։ Միսր կսրսուելիք բան՛ մըն է ։ Տկար :

վ՛ » Բայ& քՀա. իս ա րՀ ի կ դրախտը նաիսընտրելի պիտի րլ լա ր այն Հոգին՝ անըմբռնելի՝– առանւց մի սին ու ոսկորին/ ,

— յ ՛ ա .քաա , ըսի ։ միւսէն որ երազային ու ցնորական էբ^ ա յն ձեւով անկատար ;

Տաք թուր թափեցալ կարծես վրաս ։ Ե" Ր" ք* ինչսլէս որ կրօնքները կուտս/յին : Այլ խօսքով՝ ու­ Ի՞նչպէս կարելի է իրապաշտ ըլլալ մ արդ կա -
ըսի։ Ոլբիշ բա*ն
այգ յիմար խօսքր, բայց ինչո՞ւ եմ , ռաթնո ւթիւն ը կը տ ր ո լէ ր մ ա ր մնա կան/ պա Հանինե­ յին ճակատագրի այս պայմաններուն մէթ ել ուն՛ե­
թէ Հիւանւգ
կ՚ուղէի րոեչ սակայն , ըսել միայն։ րուն եւ ղործնականին : նալ յաւակն/ոլթիլնը ի ր ա կանո ւթ ի ւնր տեսնելու յ

գլուխս կը ցաւի ։ Խօսքի մեքենան չՀ՚պատա՛կեցաւ \թմ ան իրապաշտութիւն՛ մը սա կա յն , շուտով ճշմարտութիւնը ՛՛կը խուսափի միշտ մենէ ։ Փա՛կ

ինծի , կամ պաաշաճութե ան , կամ արման ապատ ֊ պիտի մատնէ ոչ միայն Հակասութիւն մր , այլեւ ենք մարմնով ու Հոգիով արտաքին աշխաբՀին՝ առ­

ո ւո ւթեան : Տ իմա բացաւ լեղուս ել գուրս տուաւ վերացական խորք մը։ Ել պիտի դան/ք այն եզքա ֊ թել ։ Եւ ս ա կա յ՝1ւՀ , մեր մարմինն ու գիտակցութիւ֊֊

ապուշ խոստովանութիւն մը։Լռութիւն տիրեցպաՀ կացութեան թէ իրապաշտութիւն ր բառ մըն է եւ նը կ՚աճին այգ աշխաբՀ՛ին շնորՀիւ։ ԱնՀ ո ւձն՚ութ իւն

մր ։ Եւ յանկարծ , սրաՀին պատի մեծ մամացս յ ց ր անկարելի է անոր կատարեալ կիրարկումը։ Ո ր ո ՛ի - մըւն\ ենք մենք մեր մէթ։ Եւ, սակայն անն/շան՝ %էա
սկսաւ ղա րնե լ տա՛նկ , տա՛նկ , տա՚նւկ , 1՚2 : այլ եւ
Հետ ել մարդ էակը անասուն մր չէ միայն, մ,,ն ենթ արտաքին ու մանաւանդ տիեզերական տն–

1\4օ1 ԶԱՏՏւ, ըսաւ Պիւռնիէ ել ղուարթ շար ֊ ունի մտաւորական մաս մը՛. Եւ մէկին կամ միւսին Հունութեան մէթ; Հյատեբ զերծ են անշուշտ ալս

ժում ով մր ոտքի նե տ ո ւե ց ա լ ։ Բոլորը խնղացին : զանցառո ւմլւ կը սա եղծ է ան Հաւասարակշռութիւն բա րդութ իւն-նեբէն ել կեանքր կ՚առնեն եղածին

Գասր վերկացած էր : մր որ կր դառն այ գմ բա իւ/ո ո ւթեան եւ սիսալ ապ - պէս ,ու կր վայելեն , բայց անոնց ղին ով ութի ւնն ու

ԸնգՀանոլր ա լգ աղմ ուկին ել Պ ի՚լոնի էի ղո ւա ր թ բումի մը սլա աճա/ւր : Պատմութեան մէթ ամէնէն կուրութիւնը չեն թ^֊թեր այ/լ բարդութիւնը որուն

տ րամ աղ ր ո ւթեան մ է թ՝ ո ւշա գր ո ւթ իւն չգրաւեց բախտաւոր շրթանն/երր եդած են անոնք ուր ն^կատի տեղեակ են՝ ոմանք՛. Եւ այս վերթիններն են ի վեր–

յիմար խօսքս ։ առն/ուած է այդ տւասաբակշռութիւնը ։ Անկէ թ"յ որ կը ներկայացնեն քաղաքակրթութիւնը եւ

Գուրս ելա՛նք Հիւանգտնւոցէն ։ գուրս կը սկսի կեղծիքը որմէ տուժեցին կրօնքնե– կր բացատրեն Հայելիներուն/ խաղը, Հո՛գիէ Հոդի

՝Բ՚"լելով, պաՀ մր անխօս , ըն/կերոթս Հետ Ր>Ր% քայքայուեցան նոյնիսկ՝. Այդ կեղծիքը կ՝երե– եղող արձագանգը, իրարու արձազանգր ։

մխրճուեցանք վւողոցնե րուն մէթ , սով որ/սկա՜ • ՝ ւայ մինչեւ կրօնաւորներուն, մէթ իսկ՝ որոնք իրենց Բարդութիւն/ մ ը ։ Կը դատենք աշխա րՀ ր անկէ
ճամ բով ։ իրենց
յ. վերացումին մէթ՝ պէ՚ոքը կբ զգան՛ գոՀացնել ստացած մեր մի՚՜^ո ցն՚ե բ ով : Եւ՛ կրթանք ւ* խա լ ո ււ։ ոք...

ինչո՞ւ րսիր «անօթի եմ» , խելքղ կերա՞ ր , մարմինը եւ կը ծածկեն/ այգ գոՀ աց ո ւմները՝ գե րծ ցումնեբ ունենալ միայն, Համաձայն մեր ւլ ւս բ ւլ ա֊ •

Հարցոլց րնկերս քիչ ետքր * մնալու Համար գա յ թա կղո ւթենէ եւ աննպաստ մեկ­ ց ում ին եւ գիտակցութեան՝ ոբոնք^շատ աւելի ան -

Չպատասխանվեցի Հ Աչքերս լեցուած էին : Հո՛փը ն/ո ւթ ի ւննե րէ ։ Միւս եզրին վրայ, Հոն ուր կ՛ան - վ ս ա ա Հ Լ լի պէտք է \րԱան քանի որ տ ի բա ցած ենք

զարկաւ եւ արցունքներս յորգեցան : տ ե ս ո լի Հոգին , մ արդուն մ տաւո բ ո լ անՀատական անոն/ց անցեալին մէթ երբ ն,ուաղ կատարեալ էինք։

հալեցինք, քալեցինք. կեանքը, կր տիրէ դարձեալ կեղծիք մը, որովՀե– կասկածելի է Հ^եր մտաւոր ամբողթ կառուցուած–

Օթէլ տր 1Լիլէն ան/գինտ , երբ կ՛ք մօտենային/ք տեւ մարմնական բոլոր յագեցումնեբը կր ստեղ ֊ քր ։ Ու կուգայ օր մը երբ մեր բնազդները կ՛աղա­

փուքֆրիթփ խան/ութին, րնկերս ըսաւ որ մինակս ծեն լւն/դՀակառակնտ մ աքի ելք մբ փնտռելս ւ պէտ ք ղակեն մեր գերութեան գէմ որուն՛ կ՛ենթարկէ մեզ

պանդոկ երթամ , ինք քա՛նի մր ֆրանք ՛պիտի գտնէ մր։ Մաբգր կը ձանձրանա յ ի վերթոյ տարիԿ/երով մեր անձր , գերին՝ իր կարգի% արտաքին աշխար

փոխ եւ փՈԱ՞–ՓրՒ^՜ սլիտի գ1է ։ Հանգիստ ու ճոխ կեանքէ մը, կամ տարին/երով Հին։ Եւ մեր շեշտուած ան Հ տա ա պաշտ ութ եան՛ մէթ

Այսօր պէտք է ճաշել, ըսաւ : միօրինակ ու տաժան/ա կի ր բան ո ւո ր ո ւթենէ մ,ը՝ ու իսկ՝ կը զգանք թէ աէրը չենք մեր էութեան՝։ Բայց

- #՚ճ> ԼՀ"հ *»»°թի չեմ։ կ՚ապաստանի գա ղա փ ա րն ե րո լ մ էթ ։ Ասոնք կր րս– կը զգանք նոյն ատ՛են թէ մենք անձնականութիւն/

իրա՛ւ որ անօթի չէի այէ^ւս՛՝ Խիզիքապէս ՚ տ եղծեն Հակասական ոլ կեղծ գրութիւն մր, եթէ մըն ենք ըլլալով այլակերպումը գուբս ի աշխար ֊

Հանղչած եւ իւ ա զ աւլած , կուշտ մարդու զգացոզու– չեն/ մղեր մարգը գէպի անկում , ձանձրոյթ եւ զեղ­ Հին, տա ր բոբ մեր չոլրԸններէն՝ մեր մէչ կ ատ ա ր -

թեամ բ , ո րեւէ պաՀ անթ չէ ի °Գա՛ք՛ ա յղ պաՀ ո ւն ։ իսս ւթ ի ւն ։ ՀԼնոնց բերած խան/ղավա ո ութ ի ւնն/ ու ուած յեղաշրթում ո՚վը ։ Նմ ան ենք բոլորս ալ ի բա -

Ա՝իայն միտքս կր որ կր ղործէր , ինքզինքս նուաս­ հաւատքն իսկ* ի Վեբթոյ, վերէն նայողին Համար, րու շ՛ատ մը կիրքերով ու առաքինութիւնն ե րով ,

տացած կր տեսն/էի , պզտիկցած , խեղճացած , ո - կբ թոլին պատրանքներ ։ Հետեւեալ խօսքը մարգ. բայց այս բոլորը ՝ վայւիԱ1սիո(ւՈվ* մը որ կր շեշտէ

ղորմելի, Հոգիո/ի վիրաւոր, բարոյական արմէք -. կային յո ւսաՀատութեան ղ լիս ալս ր իս ո ս ա ո վ ան ո լ ֊ մեր անՀ ատ տ կանո ւթիւձե ր : ,Հյք շմա բա ո ւթիւննե րր

ներս կո ր սն ց ո ւց ած , Հ տ կազգե ց ո ւթ ի ւնն ե ր ո ւս թիւն/նւ է * «կարեւորր նպատակը չէ այլ նպատակի տարբեր ա բտաց/դո ւմն/եր կ՚ունենան ամէն մէկ էա­

զսպանակը կտրած, անՀատականութիլնս ՚Իւ\ ձ - մբ , որեւէ բանի մր Հաւատալը * * * յոյսն ու սէրը» ։ կի մէթ, ամ էն տարիքի Համ աձա յ՛ն , Համ ա պատաս­

ր ո լած : •՝Փ Նիւթապաշտ վարդապետ ո ւթ իւն ր կր դիմէ Հո­ խան առոզթ կամ տկար մեր մարմնին ու Հոգիին՛։

Ես ինքզինքիս ղէմ բարկացաք ։ գեկան նոր իսոյանքնեբոլ : Մխալ պիտի ըլլար Հետեւաբար դարձեալ փըն–

Երբ ւհրանսա մտայ եւ ուսանող արձանա - •Մարդուն ա՛յգ դժբախտութիւնն ու ապրելու տռել Հիմն/ական կէտ՚եբ կիրարկելու Համար իրա­

գրուեցայ , կա ււավա ր ա կան պաշաօնեաները կր թե­ լՏարգութիւնր արդիւնքն են նիւթական/ել Հ ո գե կան պաշտութիւն մը ։ Աիշտ պիտի մեկնինք զգա յա ֊

լադրէին . անկայուն աշխարՀնեբուն ։ \քնած օրէն յեղաշըբ . րանքնեբէն եւ գիտակցութենէն՝ ընելու Համար

Գրուեցէ՛ք աշխատաւոր։ Անսպառ աշխա - թումի մէթ է իր մտբմինր , ին/չպէս եւ իր Հոգին • մեր դա՛տո՛ւմները ուրիշներուն վբայ ել 11 էէ"ք

տանւք կա յ , ի՛նչ գործ ուսէք կա յ , դրամ կր դի - Կը փսխուին մարմնին պաՀանթլներք, կը փսխուին Հիմնական/ ու կայուն– Է մեր մէթ՝ կարենալ ըսելու

գէքւ կր Հարստանւաք , խե՞նթ էք որ կը գրուիք նաեւ ճշմ ա բ տ ո ւթ ե ան՛ բմբոն ումն երր , ինչպէս եւ Համար թէ մեր տեսածն ու զգացածը, մեր վերլու­

ուսանող ։ •՝ կեանքի պա յմ անն ե բ ը : Իսկ ամ էնէն կա բե ւո ր կէտ բ ծած մ արգր , մե բ վէպին Հերոսը ի րա կանո ւթիւն ն

Արդարեւ, փեթակի մը կր նմանէր Ֆրանսան , ա յն է որ մ արգբ ան/կարող է ինքզին ք ճան շնալու է, մանաւանդ որ ան/պայման բան մը կը խա/ւ\նենք

այղ օրերուն : Գրամբ կր Հոսէր , վասնզի մեքենա­ եւ առաւելապէս անկարող շո լ բ թինն ե ր ո ւն Հոգիէն մ են է անոր պատկերին : Եւ առօ րեայ , մ ակեբեսա–

ները կր զառնային գիշեր ցերեկ։ ք&ոլբքիոյ մէթ , ներս թափանցելու ։ կարերու փոբձե րր ցո յց կու յին ի բա կան,ութիւն ր չէ որ պիտի տայ մեզի էակ­

մե ր մ տ ա ւո ր ա կ անն ե ր ր աշխատա՜նք կր մ ուըա յին , տան թէ մ արմ իններու մերձեցումը ան բա ւա ր ա ր է ներուն ու իրերուն ի բ ական ո ւթիւնր , ռՐՐ էենք

շատեր պիտի կոտրէին իրենց գրիչը՝ եթէ կա - տեւական կապ մր ստեղծելու Համ ար երկու Լ ակ֊ գտներ զայն խորուն, կէն իսկ երթալո՛վ։

րենային գտնել աշխատանք մը, որ ապրեցնէր զի­ նեբու միթեւ : Ո ՛֊ առաւել դժուար Հոգիներու մեր^

րենք, ընտանիքով* Եւ անոնք, ղաոնութեամբ լեց­ Անշուշտ պէտք է գոՀանալ եղածով եւ բնգա—

ուած, տրտնջալով , անիծելովդ ՀայՀոյելով՝ փա­ ձեցում ր այղ երկոլ մ արմ իններուն մ էթէն ; Եղած­ նիլ կեղծիքը, որուն Համար, Փասքալ կ\րսէ թէ

կեր էին ա յն ապերախտ ա ս պար է զինւ , որ մ տաւո ֊ ները ժաման/ակաւոր են յ Ամէնէն մտերիմ րնկեբոլ^ նոյնքան բնական է մեզի որքան ճշմարտութիւն ր ՚.

րական Հայ մ շա կինն է ։ Եւ նոյնիսկ կը. նախընտրենք ղայն իրականութ՛ե՛նԿ էն ,

Այստեղ , րն գ Հ ա կ ա ււ ա կն , կա՛յ աշխատանք՝ որ ՛որ իրական չէ ։ Զենք սիրեր լսել ճշմարտութիւներ

ՔեվՒ հ". ^այթա,քթէ գրամ ու վայելք, կրնաս Ոայց ղգո՜յչ, կր քամէ քեզ Փարիզը, այս գի. որ վի ր ա ւո ր ի չ է մ եղի Հ ամ ար ել չենք ուզեր րսե է

շաՀիլ՝ որքան ուզես , կրնաս վայելել՝ ինչքան ու- լային, այս թատուկ կին/ր։ զայն մեր շ ուբթին/ներո լ\% ՝ պաՀ ելու Հ՛ամար մեր յա–

զես եւ ինչ որ ուզես : Բայց դուն կբ մերմե՜ս , յի– Մե՜ծ է զոՀոզութիլնը զոր. յանձն /սռեր ես , բաբերութիւննեբը : Արուեստն իսկ կեղծուած &բշ–

մ ա՛ ր , կը մե րմես մ տ ա ւո ր ա կան ի տիտղոսի մր ուժերէդ վեր, կարողութենէդ վեր՛* Մեծ մ տաւո - մ արտ ո ւթիլն մըն Է կամ ճշմ արտանմ ան կեղ -

Համար , Հայ միտքին թաՀր վառ պս/Հելոլ Համար , րական րլլալու Համ ար անՀ բաժեշտ է Հարստու - ձ՜իք մը ։

Հայ մշակոյթի դաշտին նոր ծաղիկ մը տալու Հա­ թիւն։ Աղքատիկ միթոցներով, անօթի մնալու նը - Բայց այս բոլորին մէթ իսկ կը տեսնենք թէ
էսոը– սխալ բ՛մ բռնում
մար, յանւձն աոնելով անՀատականութեանդ մ ան Հ ե ր ո ս ո ւթ ի ւննե բ ո վ կաբելի չէ Հասնփլ իտէա– մըն է իրապաշտութիւնը ։
կր
աակումը, նուաստացո՛ւմդ, օտարին առթել՛. մը լին ։ Հյարունակէ , եւ կր տեսնես : Եթէ անկողին Ն– ԱԱՐԱՖԵԱՆ

մերմե՜ս, քիմա՚ր, ն ախ՛ին տ րելո վ մարտիրոսի չինկար , Հայելի մը ա՛ռ եւ տե՛ս, աչքերդ մ\րթ ֊

տառապանքը, ֆիզիքական առողջութեանդ քա յ ֊ նած մազերդ թափած։ Այն ատեն, սարսափով , ՉԻՆԱՍՏԱՆԻ ազգայնական բանակը գրաւեց

քայումը, երիտասարդ օրերուդ սպառումը, որ սլի ա ի Հ արցն ես • Համայնավարն երուն մ այ բաքագաքը , Եէնս/ն։ Հե - .
- Փարի՛զ, ի՛՛նչ րրիր
պէսզի ^ փ չ Ր ՚ ՚ ՚ ֊ թ ՛ ազգային/ քազաքա կքթո ւթե ան/ զիս։ ռագիըը կ՚ըսէ թէ 10.000 Համայնավարն/եր սպան -

շղթան/ , Հոգ չէ թէ փչրոլէ Քո*~ ""նայարռ ; Շ– ՆԱՐԳ/1ՒՆԻ 1/ո լեց ան/ , 2 0 0 0 Հոռի ղերի բռնոլեոան։

Fonds A.R.A.M