Page 263 - ARM_19-1947_01

6 ԱՌԱ X

ԼՐԱՏՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏԻ Աէ-ելի աՕ<16ԱՏէ6 քան \>0\\\ՇՀ , Պ • Տէր Պալեան Ա– գնդակին , իսկ յառաքապաՀներոլ գիծը աղուէսնւե–

մեբիկա եւս ուղարկած՛ է իր ստեղծագործութի՛ւն– բու նման փոքր Հարուածներով Հովփն դէմ կը յ ա –

Այ" խորագրին տակ ընթերցողը միշտ կը "երր* իսկ ^աեծՏՏշԺշսւՏ^ շքեղ մթնոլորտին մէք ռաքանան գէպի Հակառակորդ րեբգրլ ծափերու
սպասէ զան ազան
սի , երդահաեղէսի տ եղե կութի լն~1 ե ր նկարաՀանդէ - ներկայացոլց Հորս զոյգ զանագան կօշփկներ , ա - տեղատարափի մը տակ։ իսկապէս 2—-300 Հանդի­

կամ ն ո լազաՀ անղէ ս ի /ասին։ "–ա2յե^1Լ «^ՕԱէ €Ո ք|ճՈՅՈէ» , կարելի է ըսել ամէնէն սականները զարմացած են մեր տզոց ճարպիկ խ ա

Զեր միտքէն կ՚անցնէ՛՛ր խօսիլ կօշիկի մասին՛ գեղեցիկը եւ ինքնատիպը ^ պէտք է տեսնել ոչ թէ ղաբկութեան եւ տեղացիներու Հետ եկողներն ալ
Արուեսաաղէտի եւ ոչ թէ արհեստաւորի պատ–
իբրեւ կօշի՛կ մը, այլ իբրեւ արուեստի , վայելչու— կը^գնաՀաաեն Հ* Մ* Ը* Մ՛ի խաղարկութիւնը ւ

րաստաօ՜ կ°չիկին մասին։ Ի՛նչ ճաշակ, ի՛"է երեւա­ թեան , ֆ բ ան սա կան ճաշակի ամէնէն յատկան՚շա - Գմք–բտխտարար օրուան– իրաւաբաբր մեր պաշտպս
ստեղիելու
կայութիւն Տ ի՛՛նչ նրբութիւն՝ պէտք են, կան մէկ նմոյշըՀ Ունէր ուրիշ երեք շատ գեղեցիկ նո զական գծի խաղաց ո զն՛եր էն մէկուն դէմ սխալ
այն խ&շ՛
Համար այն կօշիկը որ պիտի յարմարի նմոյշներ, «իշւ1ո1 - ՕշՁշհ», «8&§Տ1է6116» եւ «8&1 <1©Տ մը կր սոլլէ , պէտք է որ 12 մէթրէն, գնդակը մեր

ոտքին՛ : բշէւէտ 1ւէտ ե1&ոշտ» : բերդէն ներս Հարուածեն ինչ որ կը յաքողի ; Այգ

Երեքշաբթի օր ^\տեշւտտՁ(161Մտ/ւ մէչ տեղի ոձՆե ֊ Պէտք է շնոբՀաւոբել Պ • Տէր Պաէեանը որ կր­ \սխալր չի վՀատեցնեբ Հ ՛Մ ՚ Ը ՚ Մ *է ("աոա3Ո՛Լ ~
աւելի
ցաւ «ա&ՀձճՏ 1՚Ը16§&ՈՇՇ»^ Հանդիպումներու շար­ ցած՜ է ֆ ր ան ս ա կան ճաշակին ամ ենա բարձր նեբ - նեըը որոնք կր գոբծ^են\ աւելի արագ եւ յաղ -

քին , «Ըոէ6ոէ6 Րւ–օք6տտւօոո611շ ճշ 1 տւ Ւ1տւսէ6 8օէէ6Ո6 & 6 – կայաց ո ւց իչնեբուն մօտ ապաՀ ո վե լ պատուաւոր ճարպիկ մ ին չեւ խաղի վերքը ապա Հովելով

<1է10Ո»/՛ ցոլցաՀանգէսը : Տասնըվեց տեղ մը, եւ անգամ մը եւս ապացուցանել թե արե­ թոլթինը 2—1 :
արուեստագէտ ւելեան ժողովուրդ
կօ շկա դո րօ՜ն ե ր Լկարհ՜եմ եօէէ161^ ճշգրիտ թարգմա– ցիկ մր, Հայն՝ ալ կրնայ տալ գեղե­ Ջերմապէս գնէ աՀ ատ ելի են Հ* Մ* Ը* Մ ՛ի բո­

նութիւնը . չուն ինք) նպաստ մը ա՚րեւմ ա ե ան ճաշակի եւ նո ր ձըգ լոր խաղացողները, որոնք ունեցան՛ եղանակի ամէ–
ներկա յացո լցին 16 մանւըքէն. տումնեբուն
նեբու միքոցաւ 64 զոյգ կօշիկներ , քաղաքի , զբօ­ : Ա. Միսաքհս* ն>էն լաւ խա ղա բ կո ւթի ւն լլ ;

սական սլա ո յա ի գ ի շ ե ր ււ ւան/ կամ՝ ամառուան : Խաղէն վերշ կոն Տէսին Հ. Մ– Ը.Մ-Ի
Առան ո ազգա յին կո զմնակո ո ւթ՜եան , առաքին
ԼԻՈՆ - ՏԷՍԻՆ Հ -Ս Ը -Մ Ի ՅԱ%ԹՈԻԹԻԻՆՆԵՐԸ խումբի վարչութիւնը, շն. ՚բՀաւոբելու Համս
շաՀուած՝ յաքոգութիւե\ը
"՚^Դ-Լ* հ–(Լ ԳՐալ–ք»Ր Պ * Ա * Տէր Պալեան , պարծ՜անք ,սարքեց փոքր խնքոյք մը,

չէ® Հայերուն՝ Համար որ այստեղ ալ, այգ ս ա Հ մա - Լիոն, 17 Սարա Կիըակի Լիոն Տէոին Հ. Ս– ուր շանփանիայի գաւաթները պարպելով տեգի ու—
ալ ու­
նափակ եւ մասնագիտաւկան շրջանակին մէք ունին՝ Ը* Մ՛ը խրախճանքի մէք էբ, եւ իրաւունք նեցան՛ , բաժակաճառեր մասնաւորասլէս իր սիրելի
փ յլա ոլս
՛իրենց ներկա յառուսիչր ,Պ ՚ՏէրՊալեան՝ ունի սա Լ ղ ֊ նէր, քանի որ իր չորս խում բերէն Յը նախագաՀին քյ • Աողոմոնեանի կողմէ , որ յուղ -

ծա ղո րծո ւթեան Համ ար թէ ինքնատպութիւն եւ յաղթութիմենեբ տարին իր սեփական դաշտին վը֊ ուած, այդ ուրախ մթնոլորտէն ըսաւ * Տզաք ,

թէ ե րե լա կա յ ո ւթ ի ւն մր , ի Հ ա բ կին զգո ւշանա ֊ բայ է Ա սա հաւ ո րի Ա* խումբը որ կատարեց եղա– այսօր տարիք ձեր ամէնէն՛ փայլուն յաղթութիւնր,

լուէ արտակեդրոն մարզանքներէ եւ թէ նուրբ նէակի ամէնէն դժուարին մրցումբ յաղթո ւթեամ բ , շարունակեցէք ըլլալ եղբայրներ իրարու Հանդէպ

խառնուրդ մր գոյներոլ; Ա իլս Ո\օճհ\շնեբր մեծ՜ ա յժմ էն իսկ ա պաՀ ո վե լո վ իր դասակարգի խում - եւ մ խշա բարձր պաՀեցէք Հ* Մ * Ը • Մ *ի ԳՐ°շր *

մասաէ գասւսկաԼ են, ի" կ մեր Հայրենակիցը օ ֊ բերուն ա խո յեն ականւ տիտղոսը ել բարձրանալով Տետոյ խօսք առաւ Լիոն - Տէսին՛ Հ * Ը • Մ • Ը *ի

տա բ Ր էէաէ"՚Լ\ 1 ի բեն չէին տուած այն՝ բա ո ա>ռիկ մ Էկ աստիճան եւս Հասնելու Համ ար վերքին աս ֊ վարչական ան դամն եր էն Ղ՝ * Ղ՝աւիթեան , որ պար­

տեղր որուն արմանի էր։ Բայց ոչինչ, մասնագէտ– ՚ տիճանին : զելով Հ*Մ*Ը*Մ*ի կատարած մեծ ԳՈՐ°՜Է\ ^ ա յ ե–

նեբր եւ ինքն աք միասին՝ շատ– լաւ գիտեն՛ իր իս­ ք&ագը սկսաւ ժամը ՅՅՕին ; Մեր սիրտերը կբ բիտասարդութեան Համար , աւելցուց * սիրելի

կական արժէքր՛. աբովէեն աւելի ուժգին քան թէ իէաղացողնեըունը ; կրւ ՝սեբ եղբայրներ , ւբախ եմ ձեր յաք"Գո՚–

Մերոնք կը խաղան Հովթն Հետ այնպէս որ մեծ՝ ա֊ թեանց Համ ար , շարունակեցէք ւ ԱՀա ներգաղթր ,

ռաւելութիւն ունին , պէտք է որ առաքին՝ կիսախա– մեր սիր ելի Հայր են իքը գ ո ւռն երը բացեր է մեզի ։

յօդուածին ւիաստաբկութիլննե րր ել ի վեր կր ղին օգտուին , ո րպէ սղի կարենան երկբո րդ կիսա– Մեր Հայրենիքը մեկնելէ առաք ցոյց տ՛անք տեղացի

Հ ան ո ւէ բ ո ր Վան ի վաղս լպ թ րքա կան ոստան խաղին իրենց բերդը պաշտպանել թէ Հովէն ել թէ մաբղիկնբուն թէ մենք ալ ազգ ենք, ունփնք մար­

մրն է : Հակառակորդ խաղացողներու դէմ : Այգ էս^Լզուած եւ մաքուր երիտասարդութիւն , ոըպէսղի

Վանի Հալքի նախագա՚Հոլթենէն Հասած՜ Հեռա­ պ ա աճ առով սկ ս ան ի ր են ց ս ովո բ ակ ան յար ձտկո - մեր Հայրենիքի մարզիկներն՝ ալ իմանան թէ մենք

գրին մէք կր Հ աղո րղոլէր ո բ յօդուածագիր ամ ֊ զականին , բայց Հովը չի ձգեր որ իրենց ուզածին բարձր կր պա Հենք Հայ մ արզի կին գրօշր եւ Հ այ

բաստանեՀալր Վանայ մէք թղթատարի պաշտօնեա \ պէս դա սա ւո բեն իրենց խաքԼՐ ՚՛ Ամ էն փոքր Հար ֊ ՚յղգինէ պատիլը :

եղած՜ շր քանին պետական գրամ արկղէն յ աւիշ ու կ ւս ծ ուած դնգակր օդը կը Հան՛է , պէտք է որքան կարե­ Նոյնէ Օրը աոտուն նո յն դաշտ ին վրայ Հ. Ս–

125 " ս կեգ րամով Հայ Հրոսախումբերուն մ իա - լի է ղետնէն խաղան , բայց անօգուտ ։ Այո անգամ Ը՛ Մ *ի պատանիները (աՈ10ք) խումբը յաղթեց

ցած է : ալ Հարուածները կը Հանդիպին մէկ ա յս մէկ այն ՇաթՕո/'1 2 0, իսկ կրասէրներու (շ&^շէ) խումբը

էէ ր բ Հեռագրին՝ բնթերցումը աւաբտեցաւ, ամ­ ձ ո ղինւ ։ Մ եը տղաքը առանց վ Հատելու փոքր վւա ֊ յաղթեց Ա Տ. Օևձէկի 4—1 :

բաստանեա լր ԱկեաՀ ԷյիւճԷ դէմքը ծածկելով դւն– սե բով կը մօտենան Հակառակորդի բերդինւ մ Էք - Կիրակի , 23 Մարտ , Լիոն - Տէոին Հ. ՄԸ֊

կբնտգիրնե ր էն , արցունքները կր ս ր րէ ր ել դժոլա - տեղէնւ ձախ , ձախէն ալ աք , բա յց Հովը զօրաւոր Մ ՛ի Ա՛ խում բր իր սեփական դաշտին վրա յ կր

բալ ոտքի ելլելով պատասխանեց * է, աՀա գնդակը գուբս պիտի ելլէ ^ բայց մեր փոքր մրցի Տէ. ՇշՕՈ^Շտ/՛ Ա* խումբին դէմ (ախոյենա -

Այ™ ւ ա յ ^ յ ատեն նմանէ գէ֊-լք մբ պատ։ա Հե - աք ծ՜այրր ճարպիկ եւ արագ Հարուածով մբ կր կան/) : Այս մրցում ին Հասո լթն ալ ամ բո զքո լ -

ցաւ % I՝ ա յց մ ի ւէղզին մրն է գրամ արկղր խորտա - տեղաւորէ Գ՝^Գակր Հակառակորդի բերդէն ներս՛. թեամբ պիտի յատկացուի ներգաղթի ֆօնտին : Կ\ը

կողր ւ էք ս ալ իբրեւ զան ց ա ռո ւ դատապարտուեցայ ; Տասը՛ վա յրկեան կա յ , տղաքր , թէել քզա յնացած Հրաւիրենք Լիոնի եւ Տէսէնի Հայ գաղութը որ ք ա –

Աուտ է այն պնդումը թէ Հայ Հրոսախումբերուն Հովէն, կամաց կամաց կր մօտենան Հակառակորդի քալերէ Հայ մարզիկներու սոյնէ ձեռնարկը ւ

միացած եմ: Պաշտօնէս Հեռանալուս պատճա՝ոքն\ է բերդին եւ նոյն ձ՚եւով կբ նշանակեն երկրորդ կէ - Մւպպիկ

նախարար Ոս կ ան է ֆ էն տիի Հետ ծագած ա ա բա ֊ տը : ԱՀա երկբո րդ կ ի ս ախ աղբ *. Այժմ մեր տդաքր

կարծրութիւն մր։ Այս շր քանին քաղաքապաՀ ոլ - կր խաղաֆ Հ ովին\ դէմ , աեղացինե բ ր իրենց կար - ՆՈՐ Ս՛Ե Ր Ո ՒՆ Գ

ժերուն ալ յարեցայ : գին կյուղեն օդա ու ի լ առիթէն եւ ապաՀ ովել յաղ - Փարիզի բժշկական Համալսարանի ՇճէՇՈ\9ւէի

ԸնգՀ . դատախաղը պաՀանքեց որ լսուինւ այն թութիւնր, բայց մեր բերգապաՀը առիւծ է կար­ քննութեանց այս տարի ներկայացած Հ՜^5#2500 թեկ­

վկան երր ո բոն զ անունը կր յ ի շա ա ա կուի Վանւէնւ ծես իր վանդակին մէք, ոչ մ՛էկ Դ™Գա^Լ ^Լ\Ր ^րէ^ք1 նած՜ուներէ Այս Հսկայ բազմութենէն յաքողած են

Հասած Հեռագրին մէք եւ յօդուածը քննուի I՛ս ֊ իր ձ եռքեր էն , պաշտպանողական գիծն՝ ալ վ ագ . 315 ուսանողներ , որոնց մէ^ 17/»^ Հանդիսացահ՜ է

թան սլուլի Հա մա լս ա ր ան ին դասախօսներէն բաղ ֊ բեբու պէս միշտ գնդակին վրայ, չի ձգեր որ Հա. Օր • Նորա Տ" ւմ լամ եան ( Տոքթ . Տ ամլամեանին աղ–
շիկը)։
կացեալ մարմնի մր կողմէ ։ կառակորգնեբր իրենց ուզած՜ ձեւով՝ Հարուածեն

«ՑԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԵ-ԲՆԵՐԸ ընթացքին պատմութեան այգ փառաւոր էքր պա­ այդ օր, սակայն ան/ցեալ Վարդավառին՝՜՛ քաղքէն՝

տռտած, խանծ՛ս ւած , մարած մոլետի մը պէսեկած երկու րա՛մ պո դի նմաւն տզաք նոր երգեր էին՛՝՝

ԵՐԻ ՇԷ՜Ն ԷՐ ՄԵՐ ՐՈՅՆԸ կերպարանափոխուած– մեզ Հասած էր ֊ միայն բեբեր մեզ լ/նծայ , Մ ուշեղ՜ վարդապետին «Աստ ֊.

բնազդօրէն , Վասակի պաբտ՚ոլթիւնը պայման ,ըյ - զով բան ո ւած գիշերին մէք՝» եւ «... Լուսնակ շուտ

լալով : /իա խ իր ամպե բուն ետին», որոնք շատ յարմար էին

Օ Ր Ո Ի Ա Ն ՄԸ Կ Ե Ա Ն ՚ Բ Ը Ամէն ինչ փթփթաձ թելերով շին ուած՜ էը մեր երգելու դէպի գիլԳ բարձրան՛ալու ատեն, լ~^ոձԼ

մէք։ Կռիւ՚ր սկսանք խորունկ եւ երկար փոսի մը ու մեղկ, յագեցած , յոգնած^ ու զղչաՀար , մտա–

՛երկու աւազուտ ու լերկ կոգեբր գրաւելով։ Փիղե­ Հոգ։ Լալ որ իրար չէինք դիտեր, այլ ղլխիկոբ ու

հքաղերը միշտ կր փսխուէին՛ Թէ կ՚ուտէինք , րը միայն կը պակսէին : յանցաւոր կր յառաքանայինք .

թէ կը ի/ադայինք , ուտելու մ ասնաւո ր ժամանս/ կ Խաղը վերք չունէր այնքան խանդավառ՛ս ւած 1, Աներես մժեղներու պարս մը դլխուս վրայ եւ

յատկացնելը մեծ կորուստ մրն էր մեզ Համար % էէսՔ յ երբ ՛ես ճակտէս ստացա յ պարսաքար մը եւ սք կանքներուս մէք դեռ գետի իսուլ մրմունքը , կբ

Երբ կր յողնէինք խազալէն եւ ուտելէն՝ , կը յար ֊ սկսայ ղալա բուի լ աւաղուտին մ էք : Ըն կե րնե բս քալէի ինքնամոռաց , կարաւանին ՝ետեւը մնացող

ձակէինք քբշուններու, ձկնկուլներու պէս դետին նախ կարծեցին, թէ պայմանաղրական ՛անկումն էր : կռունկի մը նման *. Ընւկեըներս զանազան՝ ճամբանե–

տելգաներուն մէք խռնուած կոյտ կոյտ արծաթ ՈբովՀետել մեր ալս խաղին մէք Վասակը միայն բէ գի*֊զ մտան , երբ առքեւս ելաւ փոքր եղբայրս

ձուկերու վրա յ , որոն՛ք կարծես մարդ տեսած՜ %էէ*" կը մեռնէր ւ Հ^իմացեար> մաՀէն գաղափար էո՚*–՝ " Պօզոսր, մեր յաղթանդամ մերկ ել անսանձ ճեր­

բնաւ է ել չէին գիտեր թէ կրակի վրայ պիտի քա­ նէ ինք Տ մակ ձիունէ վքայ Հեծծած՜ , մէկ ակնարկով Հասկը -

ւեն իրենց միամտութիւնը ։ ի* ո լ ո ր րն կե րնե բս ճնճ ղո լկն ե բ ո ւ պէս դլխուս ցանք իրար * Ան այսօր մինակ մնացած՜ էր ել ա–

(հանկարծ թաւուտներուն ետելէն ք*արունա - Հաւաքուած֊ եղերա - զաւեշտական, ձեւով սկսան տո բ Համար ալ մ ասնաւոը ա/ոե լո ւթեամբ վեբքա՝–

կանց Վաբգանը մարտակոչ մը արձակելով մէքտեզ մեներդել «Լռեց» : Ամպերը եկան ծա&կեցին իբրեւ ցուց իր կաֆ/յ ԱԱելով —- Օ*խ , տուն եկուր որ

ելաւ իր Հետեւորդներով, անոնք իրենց գլուխնե ր ր վերքասոբութիւն : Այգ միքոցին եթէ մեռնէի այ տեսն/ես , ամ բոգք օրը ք&զ փնտռած ենք , ու նետի՛

գրած էին սաղաւա րտնե րո լ նմանող դուգուլնեբ , մէկուն Հոդբ չէր,միայն մեբՄանուկր, ստբակտոր պէս դէաի տուն արշաւե ց կարծր քա բերէն կանանչ

Հ իւսուած եղեգնա յին մ ասնաւո բ խոտերով , եւ ՚ քովս վազեց եւ դիտէր որ ես այլեւս Վասակբ չեմ , կայծեր ցրուելով իր ետին :

կուրծքերու՛ն կապած՛ խոշոր կաղնեփալուտներով ու տաք մ՛ոխիրին մէքէն քար մը վերցնելով սեղ­ է)ս մինակ մնացած֊ աղէ արձան մրն էի , պատ­

վա/մ բշտակալնեբ • Անոնք ունէին Հա բուստ կա - մեց ճակտիս բուսած գունտին վրայ որ ՀետղՀե/ոէ րաստ փլելու ոտքերուս վրայ աո աքին Հպումով

պարճնեբ , նետեր : կատարելտպէս ծպտուած էին՛ կր սեւնար ; իսկ՛ Աարսափր քերմի պէս քանւ՚ի մբ ան/ղամ շրքանւ

իրենց Հագուստներու աստառուէ % ըրաւ, երակներուս մէք ։

էյբակնէերը մ ա րե ցան , ամէն ՛ոք պաՀ մր քարա­ Ջեմ ղիտե ր թէ * տես ո զո ւ թ իւն ս սկսաւ մ ո այ–

ցած մնաց, "՚֊՚՚՚ելիքր նոյնիսկ կո՛կորդները մնա ֊ լիլ^ ամբողք գետին վրայ սաւանէ մը բռնած Էինք ՛ճ՛նճղուկի մ ր պէս մ տա յ մ ա ց առն ե բ ո ւ տակ ու .

ցին՛. Բոլորս ալ ՛մեր զէնքերուն վազեցինք , «Վար՜ կարծես , \ու ՀեռուԷն երեւցան՛ նիղակաւո բ ձի/ոլոր­ սլաՀուիլ փորձեցի հ Ամէն շարժում , ամէն մէկ

գանան/ց , Վարդանանցն պոռալով ։ ներ , բնադգարար իրար դիտեցինք , ու վերադարձի ստուեր ձայնի փսխուեցաւ , ու կը լսէի անունս որ

Այդ օրը ես Վասակ եղած էի , շատ Հետեւորդ­ ճամբուն բարակ ժապաւէնը սկսանք արագօրէն ամէն կողմէ կը կանչոլէի : Աողալով,մերթ վազե­
Հ/սստնյյ
ներ ունենալու Հաճոյակատար փառասիրութեամբ։ փաթթել մեր ոտքեբուն ։ Լուռ ու մունք ծ՛ագեցաւ լ՛"/, աւելի ապաՀով տեղ մր կր փնտռէի։ ՛Բանի
մեռե­
Կռուի տաք րոպէներուն՝, մեր կողմէն Վեւոնդը սւ– Աէ յմրներր : Երբ դԷ՚֊ԳՐ երեւցաւ ,լուս ինը Հյատեր ձայները զիս կր Հալածէին , ես կր Հեռանայի գիւ­

ւ֊-ելի ՀբաՀարելու Համար, այսաՀարի պէս կեցած՜ \ մեր սբտեբուն մէք եւս , բայց մենք կարծես ղէն քաքալերուելով միանգամայն՝ նոյն կանչեր՛էն :

տեղր ցատկելով կը կան չրոտէր •> ՀլՎաբգան - Վար– ՜ լաթաղներու պէս իրարու սեղմ ո լ ած՜ էինք։ ՊաՀ մր թուեցաւ , թէ մինակ չեմ, ինծի Հետ

դանւ - Վաբգան ֊ չորթանդ ։ մերկացած էին իրենց զէնքերէն ; Հորիզոնէական գլխիվար կբ թռէինէ ձուկերու լու -

Մ՛եզի Համար Պարսիկնէեբ չկայինք այգ գ"յա - Մեղմէ ոմանք դեռ սիրտ ունէին երդելու, թէ­ սարձակ կմախքնէեբ :
մեր եբզարան/նւեբունէ ցանկը աւարտած՜ Էինք ^6)
մարտին մէք* այլ Վասակ ու Վաբգան։ Գարերու եւ ԽՈՍՐՈՀ ՀՇՏ11ՒՆԻ

Fonds A.R.A.M