Page 255 - ARM_19-1947_01

Թ Ո Ի Ր ՝Բ Ի Ա աբուեցաւ Փբոֆ .ին որ չեկաւ բանախօսութեան եւ ցան ։ ճամբան ցբուիչներէն խլեցին «Մարքօ Փա­

յ լ էա ս ս ս առաքքր առն՛ուեցաւ բա բդո ւթ իւննե րո ւ % շա» ե «24 Աաաթ» թերթերը, անանց պատի ծ՝ա -

ԱՆԳԱՐԱՅԻ ՈՒՍԱՆՈՑՆԵՐՈՒՆ ՑՈՅՑԸ «ԱՆԿՑԻՆ ՚ԲՕՄԻՒՆԻՍՏՆԵՐԸ» նուցումները պատռ՝եցին։ իրենցմէ մին ^րու՜ԻձՒ^՛

ԿԱՐՄԻՐՆԵՐՈՒՆ ԴԷՄ Այո էր կացութիւնը , երբ ո ս ւո ի կան ո ւթ ի ւնն ու ըսաւ* ք՚է֊ղեգգ կը պայթեցնենք եթէ անդամ մրն

Հ ամալս արանի Վարչութիւնը այս առտու կանու - ալ ծախե– այս թերթերը % ՜ ՚

խէն միքչոցնեբ ձեռք առփն , ոբովՀեաեւ յոած էին Ուսանողներէն ոմանք փափաքեցան «24 Աա -

Պպսոյ թերթերէն կը քաղենք հետեւեալ տե - դէպք մը պիտի ծագիէ Համալսարանի բանախօ­ աթ»ի տպարան բ երթալ , բա յց ո ս տ ի կան ո ւթ ի ւն ր
ղԼկո^թ֊հքնսերը, ռւսաւնազակա|ն խլրսաւմնեըու
մաս(ի1սւ.— սութեան սրաՀր կղպուած էր եւ դուրս ր ոստիկա­ արգիլեց ;

նական կարեւոր ուժ՜ մը գիրք բանած՜ էր ։ Հազարի
լին
մօտ Համալսարանականներ բռնի բանալ Ո ԲԲԻ ՄԸ ՑԱՒԸ
Անղարայի Համալսարանականներուն 2.Ղ.ա -•
բանախօսութեան սրաՀր, եւ Հոն ճառեր խօսեցան
գրգռութիւնը, որ օրերէ ի վեր սկսաց– էր , իր ձ՜այ–
Համայնավարներուն գէմ , «Անկց\ին կարմիրներր, ԱՀ ա կը մ օտենան դաժան օրե բը մ եբ ցաւե­
րայեղ Համեմատութեան Հասալ Մարտ ()ին եւ տե­
անկցին քօմ իւն ի սան երը» , կր պօռային ։ րուն , մեր որբութեան : Կը նորոգուին Հի՛ն Հին
ղի տուաւ Հրապարակային պոռթկումի մր։
Ուսանողներէն ԱալաՀէտտին էբթի՚֊բք ըսաւ * վէրքերը : Գարունն՝ է , կորսեն , մեր գուռնեբուն
Հաղարէ աւելի ուսանողներ յ ո ւզո ւմն՚ալի ց մռ­
Ոսաիկանութիւնը դուրսը կր Հսկէ , բայց մենք մօ տ եւ աբեւո տ օրերու Հ եռան կա րր մեր ա ռքել ,
ղով մր ղումարեցին Համալսարանի րտնաքսօսու -
պէտք չունինք ոստիկանական մ ի քամ տութեան : է ա յ ռ մեր վէրքերը բաց են միշտ, թաց են տա ՛՛­
թեան սրաՀ\ին մէշ՝, եւ յետոյ խմբակներու րամ -
Զախեբուն պիտ\ի ապացուցանենք թէ երիտասաբ - կալին ;
նուելով գացին Հաւաքուիլ Ուլուսի Հրապարա -
գութիլնը առանց որեւէ միքագէպի գիտէ աղաղա­ Գաբ երր չեն կրնար գաբմ անել ղանոնք, երբ
կր։ Հոն կրակոտ ճառեր խօսելէ վեր^, գացին՛ Աա– մեր արիւնին մէք լողացող Հրէշներ կենդանի են ,
կել իր արդար ընդվզումը : Ներքին գո բծավար բ ոտքի , ի պատուի :
մանփաղար ել ճամբան գր ամ ով գնեցին «24 Սա–
Հաստատեց թէ «Եուրտ վէ Տիւնեա»ն Համայնավար
աթ» եւ »Մարքօ Փաշա» թերթերը, եւ ղանոնք
է եւ զայն Հրատարակողներն այ ձախեր են , ին - Գարուն է դուրսւր , մանուշակներու թոյրն՛ ու
սլաաո-եցին ել ոտքերոլ տ/սկ կոխկռտեցին :
չո®լ դատ չբացին ել չրսին թէ զրպարտութիւն մրն Ր ո յ Ր " ։ Կ.Ըւ ՂԳԼՒԷ Քեղ* Ր^յց իմ ՛՛բբի ճակատագիրս

Անգարայի ա շխա բՀադբական Հ ա մա լ ո ար ա՛ե ր է ՝ա ս : Հիմ ա պիտի երթանք Ուլուսի Հ րապաըակը սեւ է միշտ, իմ ցեղս թա՛փառականէ Բլուրներ

երկար ատենէ ի Վեր Հակամարտ Հոսանքներու ե Հոն պիտի պաբղենք մ՛եր զգացումները ։ ղա ր գա ր ո ւե բ են Հորիզոններու վրայ , գաշտերր

թատր Հանդիսացած կր % Նախորդ կրթական գոր­ Նոյն պաՀ ան/ բեմ բարձրացաւ ա պաՀ՝ ո վ ո լ - կանաչ են Հագեր , բայց իմ Հայրենի բուխերիկս

ծավար Հասան Ալի Եիւճէ առ էի զգուշութիւն պա շ– թեան ք ա /լաքա կ ան բաժնի տնօրէն՛ էքրէմ ել ըսաւ* կը մխայ անտէր է իմ գիւղս յ իմ նուիրական սր -

աօնավուրկ \րրած էր Մտնան ճէմկիլ, Նիյազի Տղաք, կառավարութիւնը կը գնաՀաաէ ձեր այս բութիւններս գ իմ յիշատակն՚երս միշտ Հեռու, թշ–

Պէրքէզ* ՄեաիՀա Պէրքէղ Նաիլ Պօրաթան ան ու - ազնիւ յուղումը , բայց օբէնքբ գերիվեր է բոլորէն է էնա-մին ծածկեր Է ղանոնք •աւերակներու կոյտով:
՛Ե թէ միթիսկ գում աբէք , պիտի ս տ ի պո լին ք մի -
նով ղասախօսներր, ինչպէս նաեւ ԱապաՀէտտին՛ քամ տել : Իմ պարտէզի ս պտուղներ ր լերան աբքերոլ բաժին

Ալին : Անոնք ճանչցուած էէ՛" էբբեւ ձախակողմ - է դեռ, իմ գաշաերուս բերքը ոԲբ Հնձուոբն է որ

եան գէմքեր , «Եուբտ վէ Տփւնեա»ի կուսակից : Ուսանողները Հետ՛եւեալ սլաՀանքները ներ կա­ կր րեռցնէ սայլին :

կախակայուած այս դասախօսներ ր դիմած էին սա­ յացուցին վերատեսուչին • Հեռու է գերեզմանը իմ նաՀատակ Հօրս , թ ն չ ֊
կամ վրէժ
կայն պետական ի/որՀալբղին որ րեկած էր ^էբք^ա–, Ա . . Պարբերական բանա ի/օսութիւենւե բբ շա­ պէս ծնրադրել անոր առքեւ աղօթելու

կան գոբծավաբութեանորոշումր եւ վերստին դա­ րունակել , բա յց խօսք չտա լ կաս կածելի մ արգոց ։ աղաղակելու Համար ;

սախօսելու իրաւունք տուած՜ էր իրենց : Ա*իմիայն Բ* Հեռացնեւ իսկոյն ձախակողմեան/ գաս\ա - Ա*յռ՛ յ 1լ ապրինք մենք , «Ապրիլեան Ա\երու\նդ»ս ,

ԱապաՀէտտին Ալի վերադարձած չէր իր պաշտօ - խօսն/՝երն֊ ու ուսանող/ւերր : բայց կ՚ապրինք մեր յիշատակներոլ Հետ, մեր մե­

նին եւ սկսաձ էր Հրատ ար ա կ ել «Մ արքօ Փ ա շա » Գ * Հաւաքել անոնց Հ բատ արա կո՛ծ «Եուրտ ռելներուն , մեր սուրբ մեռելնեբուն դերեզմանն/ե–

ե րդ\իծա թերթը Ի ս թան պո ւլի մէք ; վէ Տիւնեա»ներբ , որոնք Հասան Աթ։ Եիւճէ լի օ - րուն կողքին՝ Հ Տոյսր մեր սրտին/ մէք իբրեւ իսոբան ,

Այո մթնոլորտը կը տիրէր Համալսարանին՝ րով գպրոցնեբու մ էք մ ուա գործած՜ էին ։ ՛հատեք մեր կորովր իբրեւ խունկ, ե բա խտագիտ ո ւթեամբ

մէք, երր մէկ շաբաթ առաք Անգարայի մէք սկսաւ անոնց Հ րատարակիչե երը եւ մ ին/չեւ գա տ ավ արա ւ— պիտի նուիբեն/ք ղանոնք օր մը ձեր անմոռաց գ ե-

Հրատարակուիլ «վայրագ» անուն քաղաքական Հա՝–, թեան վախճանը զանոնք Հ ս կո ղո ւթ եան տակ պա - բեղմաննեբուն որոնց տէրն ենք ել ժառանգր :

բաթաթերթ մը , Հալք կուսակցութեան կողմէ : Հել։ Այս պաՀանքնեբէն Վեբք^ Համալսարանի վե -

«Պայ բագ» ի առա քէն էքին վրա յ կԳբեւար շռնդա­ բատեսուչ Հյէվքէթ Վ* ան սու սա ի//.չուեց աւ աթոռի Մ– ՍՈԻՔԻԱՍԵԱՆ

լի ց գրութիւն մը ուղղուած վարչապետին , կրր - մբ վրա յ ելլել , եւ ըսաւ • Հյ ա ա յո ւզո ւած

թական եւ ներքին գործավարներուն ու կր ծան - եմ եւ

րանար Համա յնավա ր խմորումներուն եւ ծած՜ուկ դժ՛ուար կր ղսպեմ արցունքներս • էթ // ճանչցա ք <Ա– ԳԻՏԱԿԱՆ ԱՐՇԱՒՆԵՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՄԷՋ

գործուն էութեան վրա ( եւ պետական վարիչներուն թաթիլրքր , իր սեղանը նստայ , իր ՀրտՀանդներբ Անսե ալ ա ա ր ե շրքան, ին 1$ * Հայաստանի գիտաւ–

ոլշադբութփւնր կր Հ բաւի րէ բ Հ լսեցի ւ Իր /իափաքով բացինք այս Համալսարանր ։ թ եան Սակադեմ իա յի Հ ետ ա խո լզա կան կաճառներր

Կրթական բեմերէ Համայնավարական թոյն՝ Կը յա բդեմ , կը սիրեմ ձեր գեղեցիկ յուղումը, ձեր 100^ աւելի գիտական արշաւներ կազմ ակեբպեց ին

Կր սրսկեն տակաւին եւ այսպիսի դասախօսն՛եր մաքուր պոռթկումը եւ ձեո սրտիս վրայ կը սեղ^– Հնգմեայ ծրագրով նախատեսուած՜ խնդիրնեբու

կան դեռ , կ՚ըսէր այգ գրութիւնը ել իբր ձախա - մեմ , լիովի՚ե կ՚ըմբռնեմ ձեր իտէալր , ոբովՀետեւ մասին : Այսպէս , եբկբախո յզներ Հա յ աս տ ան ի զա­

կողմեան կ՝ ամ բա ս տ անէ ր ՚վերոյիշեալ դասախօս ֊ գիտութեան՝ մ արդը սիրտ պէտք է ունենա յ ամ էն նազան մա սերուն մ էք գտան 200^ աւերի ակեր ,

ներ ը , որոնք կր Հ ր ա տ ա բ ա կեն Համ տ յնավա բական բան/է առաք : որոնք գաբմանագիտական մեծ արժէք կր ներկա -

երկու Հանդէսներ , «Եուրտ վէ Տիւնեա» ել «Ատըմ–ք */»///հի մը երիտասարդներ վճռական խոստում յացնեն * Ուլ^իշ արշաւախումբեր մեկնեցան փլան -

լար՝»՛. Երիտասարդութեան՝ ձայնը բարձրացած է ուզեցին վերատեսուչէն վերոյիշեաք պաՀանքնե - տռելոլ գիրք մր՝ իբրեւ առաքին կա յան ուսումնա­

ա լ ել կր պա Հանք ենք ար Հեռանան այս ուսուցիչ֊ բուն Համար , բայց ան չխօսեցաւ այլեւս : սիրութեան գետերու յատակին կազմութեան մա -

ներր Համալսարանէն : Ա յնոլՀ ե տ ե ւո ւս ան ողներ ր ան կա խ ո ւթե ան քա յ– սին/ : Բաւսաբանական արշաւախումբ մ ր ուսումնա­

Այս Հանրաղրութիւնր քղայնուո մթնոլորտը լեըդր ե բդեցին. , եւ նորէն կր կնեց ին^Հանկց ին կար­ սիրած՛ է Արագած՜ լերան լեռնային՝ բուսարան///. -

աւելի գրգռեց եւ Համալսարանականները որոշե - միրները»* Տ՚ետա յ դուրս ելան, ուր ոստ ի կաննւեբր , թիւնբՀ Հնէաբանութեան մասնագէտ խումբ մը

ց\ին լռեցն՛ել նաեւ փրոֆ * Փերթել Նայիլին , ար ոստիկան - զինուո րն երր Հ րշէքնեբ բ իրենց քուր է Հաւաքած՜ է ուսումնասիրութեան թանկա բժէ ք

բանախօսութիւն մը պիտի տար։ խամանա կին լուր խոգովակն\եբով կր Հսկէին ւ Ո*֊ոանողնեբբ խուսա– ն իւթեբ Հայա ս տ ան\ի , երաստանի ՛ել Աա րպէ յճանի

վ/եցս/ն ծ՜այ բա յեղո լթենէ եւ խում բերու բաժնուե­ մէք երկար ճամբոբդոլթենէ վերք :

հՅԱՌԱՋ»Ի պատմուած-բները կար , ոչ ա/ գաղտնի կառաՎաբիչ : Տանկարծ՜՝ Ջնկռենց թո րո ս ը , ՛որ բարձր քարի

ԵՐԻ ՇԷ1» ԷՐ ՄԵՐ Ր-ՈՅ՚եԸ Թաղարէն Հոսող մեծ՜ դետր, նազանքով պա ֊ մր վբայ պպզած՝ իր ճերմկած մաղերով աղուէսի

առտուն քօղ մը ա/ւած երեսին կ^ը ստՀէր Հեռուէն, մը կր նմանէ բ , ըսաւ *

Հազարաւոր բուրվառներ կր խնկարկուէին անոր Եկէք ֆէաասյի խաղանք ։

ծ՜ոցերէն , ամպշող ՛ու մբշաղ ափերէն դիւթական Այո խաղը ճիշտ է թէ ամենքս ալ կը սիրէ ինք ,

ՕՐՈԻԱՆ ՄՇ ԿԵԱՆ-ԲԸ գոլլան/եր կը բա րձ ր///նա յ ին գ է ա ի մեզ; Ե բանա - բայց դժուար կէա մր կար որ աՀ ագին ՚վէճի ա

լէ տ ՛ե բաժշտո ւթիւնր բն,ութեանյ գեռ նոր կր սկսէր, սրկայ կը դառնա ը , ւերակատարնե բուն մէչ

օգէն՝ , քբէն ու ցամ աքէն ճթճթոց ը կեն ս ո ւնա կո լ - քանի մ ր Թուրքեր պէտք էին * ւե բոլորս ալ կբ

Ան– ալ մեր Հոգր չէր* ուրիշ առթիւ զափթիէի թեան կր բազմապատկուէր : կեանքր կ՚աճէր նախւրնտրէինք շան գեր առնել, իշու գործ ստանձ­

մ ը շուքէն ծ՜ակէ ծակ մ տնկելու կը դա տ ա պա ը - գա ղան տպէս մինչեւ մեր Արտերուն մ էք : նէ ե լ եւ՝ Թուրք չըլլալ ։ Բա յց եւ այնպէս չմերժե–

տոլէինք մեր մեծերէն, (իսկ ա յգ օ^ր • աշթաըՀը Հասած էինք արդէն Աարսակալ կիրճին բար - ցինք առաքարկը։ Գիմեցինք քուէին* տասը քար
ձունքր ւ Աբեւբ յանկարծ
մերն էր, մեր գրպանբ լեցուն էր կլոր երկաթաքա­ Հանվեց ու կարծես մեղի գիմացէն գլուխը դուրս սլաՀեցինք, Հինգին ետել թքած՝ էինք կուշտ մր*
քով մ էլն/երբ քաբացն/ող
րերով մեր պա բ ս ա տ ի կե ր ո ւն Համ ար, մեր ուսե - պոռալով * կր լրտեսէր իր նայուած՜­ ո՛վ որ վերցներ այդ քա բերէն մին, Թուրքի դերը

բուն վբայ ալ բազմաթիւ նետեր ւ Նայիրցի կատ,ուի մր պէս ինք պիտի կա տա րէ ր ։ Վ^իճակր մի շա յար գո ւած

Երկարատեւ բանտ - գիւղէն փախած էինք շրգ– էր մեր մէք ճակատագրի պէս։

թայազերծ՝ , եւ մեր շրթունքներուն կղպանքնեբր \3՛Օ Հոտ թնչ կորնէք , Անղուտ այ աբքեբ * * * Հյուտով զատուեցան/ մեզմէ Հինգ ակամա ւ

խորտակած : Ըսէք , կլ աղա չեմ , եթէ մեր դե բեղ ֊ Ի պատասխան/ մենք քաշեցինք մեր պաբսատի– ՚ՀԹոլրքերր» ու գացին ծպաուիլ ՚ճկւ

մաննո ցն եր էն , ծան/բաթախիծ տապ՚անաքա րեբու կերր թէ Համիտը չկար արելր Հոս էր* եւ սկսանք Մենք ասդին/ «Հարսնիք» մր կազմակերպեցինք :

աակէն\ յանկարծ մեռելներր դուրս ելլեն առանց տարիներով շղթայակապ գերիներու խո յանքով Հարս ու փեսայ , առքեւէն պարելով երգելով ճամ­

պատանւքի , եւ իրենց ոսկոր մատներր նիզակներու դէպի արեւր կլոր \եբկարաքարեբ արձակել, մեղու– բա յ ինկան/ք ։ Մեր ուրախութիւնը շուաով մկռաւ

պէս երկարած՜ դէպ յառաք գբոՀ տան , ինչէ^ն պի­ նե բու փախչող պարսերու .ձայներ Հանելո՛վ* Ատի– երբ երկու «Թո՚֊րք»եր մեր առքեւբ կտրելով «Հար–

տի վախնան, ինչէն՝, մենք տարբեր չէինք ան\ոնցմէ պելով գա յն վախէն վեր վեր բարձրանալու թոթո­ սը՝^ փախցուցին * Հ ա ր սնրւո րնե բը փախան , փեսան

ո լ այժմ ալ նոյնն ենք % վախօսի մբ պէս ալ\քերը քթթելով : Գետին/ միւս սկսաւ չալ, ինչպէս մանուկ մբ՝ իր կորսնցուցած

Ոգք մեռելեր , մեր օրօբոցնեբէն իսկ , ՍՈ՜ՆԱ , եղե բքէն կո չո ւո րն ե բ կ՚անցնէին , անոնց ՀՕ՜ լօՀնքր շաքարին Համար կր Հեկեկայ , ու խրտուիլակի մր

Տաճիկը եկաւ* զգոյշ, քՒուրքր դուրսն է ։ Ա՝ի եր ֊ կանդ առին ել սկսան բաց բերան/ մեզ դիմել։ Մինք պէս մնաց մինակը։ Բայց աՀա ժայռերուն ետեւէն

գեր, մի խօսիր, մի շն՛չեր , ն\ոյնիսկ մի մտածեր , մենք զուարճ ան/ալով ետ ու յառաք իրարու Հետ կր անծան օ թնե ը գուբս կբ նետ ո լին զինուած ո ՚ վ։ "՚ -

թշնամին գլխաւդ նստած է ամէն տեղ է * * * քու կռուեցնէինք մեր բարտիի չավ/ ստուերն՚եբր : ՊաՀ քակորով։ Ֆէաաքինեբ են, Հարցուփորձ կ՚ընեն ու

մէքգ է, քու մէքգ է , այո ել երբեմն անոլնր վ/ոխ– մը այնքան Հրապուրուած էիսՔ նւախապատմական կը յուսադրեն մեր փեսան * «իրենք ինչո*ւս ֆէտա–

ուած Հ Մինչ ք^աւրք մայրը քստիկ աւելը իր լակո­ մարդոց նմանող մեր շուքերով որ մեր կռնակր յի են ոբ չպիտի կրնան՝ Հարս մը աղատել Տաճկին

տին առքեւ կր նետէ իբրեւ կեավոՆր , "բպէսզի ան՛ •ա րելին սկսանք զանազան ծամ ածոձութ իւննե րով ձեռքէն»։

ծ՛եծել սպաննել սորվի գաբերէ ի վեր, Հայ մա յ - սարս ւ// փեչի տեսաբաններ ուրուագծել Բայց աՀա ՀետղՀետէ խաղր եղերական գոյն

բերր , « օ՛ր օ՛ր , Թուրքն եկաւ,» վայելով մաՀելով : Մեր պապերը, աՀ ա՛ այսպէս տիտաններ են կր ստանայ , մինչեւ այգ թագստոցներ ր սմքած^ներ

խմ՚ո բ կը շաղէ ին ու Հ իմ ա ալ եղեր են օտաբու - եղած , բացատրեց Բարթողբ * Հրապարակ ելլելով կ՝՝ աղմկեն, խրատ կ ուտ ան որ

թեան մէք լաւաշ Հացեր ։ ամէն՛ մարգ ծանր նստի իր տեղը, թէ չէ Հիւքիւ^

Մենք՝ սակայն այդ օրր ողքը)՚ցեբ էինք Հրաշ­ Հետաքրքրութեամբ իրար դիտեցինք, մեր մէթին լուը կու՛սան 5 «Մենք ո*վ կ*րլլանք որ «տէ­

քով, անծանօթ Հով մր կր փչէր մեր վ րա ք ու մեր խոշոր փոբեբր սկսած՜ էին մաշիլ կարծես , սմքած րութեան» դէմ գնենք, աղքկան մր Համար «ագգր»

գիւղի վերքին սերունդի չափաՀասնե րէն ոչ ոք աիկերու պէս։ Երանի մենք ալ այգ Հ ս կան եր ո ւն՛. պիտ ի յյրենք, եւն։ ւՍաղր աւելի կը տ ա ք ն ա յ

կը բացակայէր : Վարժապետին սաՀմաա%\երն ուր, նման ըլլայինք , ի նչ ընելու ենք որ Հասն ինք մեր

մենք ^ուբ , ու վստաՀ էինք որ մեր մէք ոչ լրտ՛ես վ/ա/իաքի՚ն՛ % (4) ԽՈԱՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ

Fonds A.R.A.M