Page 251 - ARM_19-1947_01

6 ԱՌԱ*

հւ՝ԼՀ 1։*^*գրեմ փ ո լ թացն ե լո լ Համար ա յն վաբկե րր , բր ընդունելու Հնարաւորութիւն ։ Նոյն մ ասնաճիւ­ ԳԱԴ&ՒԹկ աղօՒԹ

որ ո ոք պիտի գործածուին ան Հրաժեշտ սլէ աքերու , ղր միեւնոյն տեղր 9 Յունուարին պատրաստած էր

սննդեղէններու եւ կազմածներու ; Այս յիշած "վէ՛ր՛­ «կաղանդի ծառ» մր։ Բոլոր քոյր մասնաճիւղերր ԵՐԱԺՇՏԱԳԷՏ ԳԱԼՖԱԵԱՆ

քերէս զաա յետագային եթէ ուրիշ գումար 1եր եւ նե րկա յ էին իրենց դպրոցի մ ան ո լկն ե ր ո վ , րն կե -

արտօնութիւններ պէաք ըլլան , ա է տ է չվարանիմ բակցութեամբ ոկսուցչուՀինեբու եւ ծնողներու է

խորՀրդարանին՛ ներկայացնել կացութիւնը : Այս Մասնաճիւղի աղաքը իրար գերազանցեցին, ար ֊ Մոռցուտծ Հայ երաժշտագէտը՝ ^րոֆ * Ղ*ալ–

Հարցին մէք կա ո. ա վ ա ր ո ւ թ հ ան գործադիր եւ Օ– տասանելով , ե բդելով ու պարելով , , մեծ դոՀու - ֆաեան , կ՚ապրի ւ$)բէզնոյի մէք։ 72 տարեկան է եւ

րէնսգիր ճիւզերր պէտք է միա սին գործեն ։ նակոլթիւն սլա աճա էւել ո վ իրենց վբայ գուրգու - ի ր կեան/քբ նւ ո լիր ած՜ ե բաժ շսէո ւթեան , մ ասնաւո -

\)՝ ու ն ր ա կ շի ո. ճամբա յ մրն է որ կր բռն/ենք ։Ե ս բացող բոլոր ներկաներուն ե լ ուսուցչուՀ ին երկուն ։ րապէս Հայկականին ; Գբա^ է ինքնատիպ երգեր ,

այս ճ ամ բանէ պիտի չյան՛ձնարարէի, եթէ ուրիշ ելք Բ^ոլոր մ անուկնե րր մ ե ծար ո լեց ան իյնամ ուած ու— եւ վերաքննութեան ենթա բ կա ծ՜ Հայ եկեղեցական

մր աւելի ծ՜անրակշիռ չ ր լ լ ա ր X Մ * Ն Ա՛Հ անգներր տելիքնեբով, խմելիքներով ու կաղանդի նուէրնե– երգերր։ Ուսումնասիրած եւ շարադրած է Հայկա–

341.000.000.000 տոլար ծախսեցին երկրորդ Համաշ֊ բով։ Բանի մր կարօտ եբախանեբու բաժնուեցաւ կ ան $1 ատ ա բագին Համար բ ոլո բ ո վին նոր եզանա կ

խա րՀա յին պատերազմ ր շաՀելու Համարէ Գո ւ - գոգնոցներ ։ Խանգավառութիւնր կատարեալ էր X մր : Ա՛հ՝ 1լ ապր ի 50 տ՛ոլար ամսականով , զոր ա մե՜­

մար մ րն Էր որ շաՀոլ դրինք ա շխարՀ ի աղա տա.— Հյ ա ւո յա քող էր այս ա օն ա ծ ա /ւր որուն կազմակեր - րի կե ան կառավարութիւնը յատկացուցած՜ է իբրեւ

թեան ե լ խաղաղութեան Համար։ "լիտերբ արժանի են ամէն գնաՀատանքի : Հանգստեան թոՀ"՚Կ ։ Հ-Մի մարէք Հայկական լապ­

Ա յն օժ ան՚գակո ւթ ի ւ֊նր զո ր կր յանձն արար եմ Տուն ո ւար 25 ին քաւլաքր ունեցաւ սլա ր ա Հ ան՝ - տերը, մեծ՝ մոմեր կրնան անկէ լոյս առնելէ, ըսած՛

Հունաստանի ե լ Թուրքիոյ Համար, կր կազմէ ւ ս յ ս գէս մ,ր նոյնքան յաքՀող, ՝է՝ոլիզէի սրաՀին մէք I է ան իր խօսակցին , տեսակցութեան՝ մը լյնթաց -

դում արին մէկ առ Հ ա ր իւր ին մէկ տասնէն քիչ մր Հակառակ տեղատարափ ձիւնին ու բուքին, որ

աւելին ։ Ոզքմտութիւնր կր պաՀանքէ որպէսզի խափանած՜ էր եբթեւձեկր, արուարձաններու Հետ ,ք Պ ր ոֆ • *իալֆաեան իր եր աժ շտ ա՛կ ան \ո ւս ո ւմը

պաՀ պանենք այս շաՀ ր ե լ աշխատինք որ ան պա - սրաՀր բեբնէ բերան լեցուն էբ , եւ շատեր մեր - առած է Փարիզի մէք ե լ կր կարծէ որ եթէ իր կո–

րասլ տեգր եղած ձ՚Ը1Լա մ 1 ժուեցան տեղի չգոյութեան պատճառս վ ։ Ունեցան բովր ի գործ դնէր ֆ ը անսեր էն \ե բաժ չտա կան յօ -

Մ իաՀ եծան ի ր ա լա կա ր գե ր ո ւ Հունտե ր ր կր՝ սնս1– էսնամուած գե ղա ր ո ւե ստական բաժին մր, ուր Օր* րինումներուե՝ աւելի լաւ պիտի կրնար շաՀիլ ապ–

նւին թշուառութեան եւ կարօտութեան մէք՛ Անոն/ք Ծովինար Տէր Պ ետ բո սեան , յատկապէս Լիոնէն ե– րԿ/ւստր ։ Ներքին ազգային ոգին մղած է գի՚^Ք ^՚"ձ՜.

կր ծ՜աւալին ու կ՚աճին աղքատութեան եւ չքաւո­ կ ա ծ՜ , թնգացուց սրաՀր Հա յերէն եւ օտար եբգե - կական կեդրոններ ։ կեանքին մեծագոյն՝ տենչանքը

րութեան Հոդին մէք։ Ան՛ոնք լիովին կ՛՛ուռճանան, լձով : Փոքրիկն Աննիթա Աարգիսեան, մեր ամէ ֊ եղած է Հայերուն տալ Հայկական ոճով երգեր, ա–

երր կր մեռնի ժողովուրդի մր յոյսը լաւագոյն նուս սիրելի երաժշտագէտին ւս ՛լքի Կ (՚ * յ՛" յանու - րեւելեան արուեստով ։ Գյրած է ՀՍՈբ Օրօր՝^ , «Ալէ֊

կեանքի մր մասին : թիւն մր եղաւ այգ երեկոյ : իրապէս խոստմնալից չարչար՝», «Մինչեւ երբ», «կռունկ», «Ո՞վ ես

Մենք պէտք է վառ պա Հենք ա յգ յոյսր; Աշ ֊ ա յ դ աղքնակր իր ճկուն , շնորՀալի եւ Հմայիչ պա­ դուն» , «Արաբատեան» , «՝Բայլեբդ» , եւայլն * Հա­

իսարՀ ի աղատ ժո ղո վո ւրդն երր մեր օդնա ւթե ան կր րերով խո րապէս խանւդավառեց ներկան՛երր եւ ար­ լ՛իւ րէ աւելի Հ եոինակութի ւնն եր ունէի, որոնցմէ ո–

ս պ ասեն , պաՀպ ան ել ու Հա մա ր իրենց ագատ ու - ժ՜անացաւ բուռն ծավ/ե բու ։ Տ իկին Մ անուշի կազ– մանք տակաւին չեն Հրատարակուած X «է*մ պատա­

թ իւննե րր ։ Եթէ մենք թերանանք մեր ղեկավարու­ մակերպած Հայկական պարի խումբր , թառի եւ րագս» եւ «Փառք ի բարձունս» լաւադոյննեբէն են X

թեան մէք, կրնանք վտանգել աշխարՀի խաղաղու— սաղի րնկերակցո ւթեամ բ , մեղ պաՀ մր փոխադրեց Պբոֆ * Գալֆս/ ե ա ն/ րսած է անգլ * «Հայրենի–

թիւնր եւ վստաՀարար պիտի վտանգեն՛ք նաեւ մեր դէպի երկիր , Հարազատ Հու Հմ այի չ մեր Հայ րե - ք»ի թղթակցին թէ Եկմալեանի ե դանակները արոնք

իսկ ժողով ուրդին բարօրս ւթի ւն ր * Դէպքերու սր~ ն1՚քււ։ կ* եր գուին Ամերիկա յ ի Հ ա յ կա կան՝ եկեղեց ին երունս
րնթաց ելելէքներր մեծ պատասխանատուութիւն -
Պոմ ոնի մ ասնաճիւղի վա ր չո ւթ ի ւն ր , Փետ ր ֊ մէք , առնուած՜ են Պոլսոյ եղանակներէն զորս ինք
ներ կբ դնեն մեր վրոյյ : 1ԼստաՀ եմ թէ խրՀրգա–
պիտի գիմ ագրաւէ ա յգ սլա– ո ւ ար (ձին "գքեբթի թէ յասեղան մը պատրաստած վերաքննած է ե լ կը պա՛Հ է, բայց Եկմալեան եղա­
րանը բաց ճակատով
էր Խա չուՀ ի Տ իկին կ ա րապե տ ե անւի բնակարան բ , նակն՛երուն մեծ մասին տեղր ինք գրած է , «Ես կքԼ՛
տ ա ս խ անւ ա տ ո ւո ւթե ան ց ։
ի պատիւ իր լաւտգոյ ն ընկերուհիներէն Տիկին պնդեմ թէ մ ին չեւ Հ իմա տ չ ոք կրցած է գերա -

՝Բրմո լ եան ի , Ամերիկա մեկնում ին առթիւ ։ Տիկին զանց ել իմ պատարագս եւ թերեւս ալ ոչ ոքպիտի

ԶԱ8ՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ ՝Բրմ ո յեան , մեր այն խա չո ւՀներ Էն՝ Է , որ Հակա ֊ կրնայ ապագային»։ Տարիներ առաք բարկութեանն՛
ՄԻՇՏ ԱՇԽՈՅԺ ԵՒ ԳՈՐԾՕՆ նոպայի
ռակ Հ՛իւանդութեան • եղած Է ժ բա քան ե յարատեւ նորէն մր մէք այրեցի ՊաԱէարԱ1ղս , բայց վերքը

աշխատ՛ող մր , մ ի շա նախանձախնդիր Մ ի ո ւթե ան՝ դրեցի»%

զարգացման : Ան՛ իր վրա յ առած՜ Էր ա//*բողքոլ - Գալֆա յեան՝ չուզեր իր գործերը թո ղուլ Հա յ–

ՄԱՐԱԷՅԼ, 13 Մ արա Կապոյտ Խաչր ոլնե– թեամբ մ ասնւաճիւղին դ"լ ր ո ցի Հոգր ե լ 40^՜ աւելի կական Հաստատութեանց * ՛Արդէն կա ա կա ծ է ամե–

ց ա լ խիստ բեղնաւոր շրքան մր անց\նող տարին * մանչեր \ել աղքվւկնեբ , իր շունչին/ տակ, Հայեցի բիկեանւ կազմակերպութեան մը, ՀրաՀանդելով որ

Ան իր բարձր կոչումին գիտակից , առանց աք դաստիարակութիւն կր ստանա յին : Երիցագո յն իր մահ էն 30 տարի վերք գործածեն :

ու ձախ նա յ ե լ ո ւ , կր գո բծէ , Լո֊իկ Ու յարատեւ, խաչձոլՀ ի Տ իկին ՝Բ իպրիթճ ե ան բացմ ան քանի մր «Եթէ "երկայ Հա յ սելՀունդր կր փափաքի ,

կր վաղէ Հ ի ւան դան ո ցները , տուները , ցաւ մր ա– իէօսքե րէ վերք , իր ո րամ տ ո ւթ ի ւնն եր ո վ աաք կրնայ իմ պա յմ աններս ընդունի լ եւ իմ Հսկողու -

մ ոքե լու , աղքատ մր ուրաի/ացնելու , Հ իւանդ մ ր մթնոլորտ մբ ստեղծ՜եց, որուն Վբայ աւելցան՝ Տի~~ թեան ս տակ Հրատարակել» : Յաւ յայտն ած՝ է որ ի–

մխիթաբելու Համ ար ։ Կ՚օգնէ ան խա ի ր ամ էնունա Հ կին Աշքաֆեանի մտերմիկ ե լ Հուզիչ երգերր , Գ * բեն պէս Հ։է1 յ Հեղինա՛կ մը, եղանակի եւ բառե -

Հեռաւոր սանաթօ րիոմնե բու մէք գտնուող , Հայ ՝Բրմո յեանի ե լ Տ ի կինն եր Տէօքմէճեանի եւ Կակո - բուն, ստիպուած է Հիմա սովորական աղքատի մբ

կարօտ Հիւանդներուն միշտ կր ղրկէ ծրարներ : եանի ալ/տա սանէ ու թ ի ւնն ե րր : Բոլոր խաչոլՀիներբ պէս ապրի/ ամերիկեան թ ո շ ս/ կով :

*Լերքին՝ 15 քՕլէւ5#^Հ7Հ* գրկեց փետրուարին եւ այժմ մի առ մի խօսք առին եւ ոգքերթի սբտա՚բքոլխ մաղ–

նորեր պատրաստելու վ / " " յ է* յ ա ո ա ք ի կ ա յ Զ՛" "՚ Կ ք՛ թանքնեբ բրին , իբրեւ յիշատակ իրեն նուիրեցին

առթիւ, նոյն քանակութեամբ եւ թերեւս աւելի։ յանուն Կապոյտ Խ ա չի ոսկէ գրիչ մր : Տիկին՛ ՝Բրր– ՍՏԱՑԱՆ*

Պոմսնի մասնաճիւղր սարքած էբ պարաՀան - մուե ան խո րապէս յոլզուած , Հազիւ կրցաւ , քանի

դէս մր Ամանորի առթիւ եկեղեցւոյ կից նոբակա - մր շնորՀակա՚լութեան խօսքեբ րնել եւ խրախուսեց ՆԱՅԻՐԻ, ամ սագիր գրականութիւն եւ Ար -
X Խմբագիր՝
ռոյց սրաՀին մէք։ Համակիր Հասարակութիւնը ղանոնք որ աշխատին այս ազգօգուտ կաղմակեբ - ուեստի , Գ* տարի թիւ 1 (Փետրուար) 3 սթեր լին՛ :

այնքան խուռնւերամ փութացած էր որ, ոչ պարե­ պո ւթեան ուժ եղաց մ ան ու յարատեւութեան Հա - Ա. Ե առուկեան * Տարեկան բաժնեգին

լու տեղ ձգած էին ներսր , ե լ ոչ ալ բոլոր ե կողֆե– մար ։ Թզթսւկ|ի|ց Հասցէ 8. Բ. 372, ձԽբ (Տ^Ո6) :

«8ԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾ-ԲՆԵՐԸ գողցուած՜ վառօդով որսի կ^երթայի՚^ք ք \ենթաբ - իմոէին՚գ իս՛Լ լայեղ ս՜ափեր ղարնելուԼ մեր Հչոլր2.ը եւ.

կուելով ղաբՀուրելի պատիժներու ֊յ կիստրոէորակ մր լղարելէ */եր^ իրենց թտոշ կր

ԵՐՐ– ՇԷ՛Ն ԷՐ ՄԵՐ ՐՈՅ՜եԸ Բայց այսօր , երբ ամէնքս ալ յաքողեցանք առ­ վերադաււնային-Հ Մեր պակուցիչ քայլերուն մէչՀէն ,

տուն մ ո ւթն իլո ւս ո ւն Մ աՀ մեն ո ւա Հ ասն իլ՝ ա յլեւս կաքաւներու երամակներ , Բէոլրէ Բւէոլ–Ը աղեղաձեւ

դիւգր մ ոռցանք իր բո լո բ օրէնքներով ու պատ իժ– կր ճաիւրէին, իրենց օ՜աղկեփետուրներէն փունջեր

ՕՐՈԻԱՆ Մ Ը ԿԷԱՆ-ԲԸ նեբովր։ Ա աՀմենուտը ճաՀճայինւ մացառներով ցանելոփ ո"եր լիրայ։ Ուլերոլ չափ նապաստակներ

խոբՀբղաւոբ վայր մրն է ուր ամէնյ ինչ կ՛աճի Հա– նետերու պէս իւոյանալոփ ղանաղան ուղղու -

սակր երկարելով դէպի երկինք ։ Բ ո լբո ւմնաւէա թեամր , կալանէ կա&ան լուր կր տարած՜էին թէ

Հանէ , Հանէ * չաաէհ. » Լասւհմ^–սհ^1 V * * * պտո ւղներ ո վ բեռնաւորս ւած ծառեր , գեղափար - աշխարհք կր կործանի , մշտարթուն եւ աչքչւբաց

Ես կր վագէի մօրս ետեւէն , կիսամերկ ու լա­ թամ խնձորնւեբ , բա յց լեղի , լեղի , տանձեր կարծր մարդոց պէս յ Բայց էէ է՛" աեսներ որ այդ մենք

լով, մինչ թաղէ թաղ խնդալէն/ տուներր ժաժ ո Լ դառնա Համ ^ զառքաշաձել որթատունկեր բարձ­ էինք անցնողր; Մ՛եր երեւոյթր, այնչափ անսպա -

կ ելլէին X Բայց անկէ ի վեր տարիներ անցան եւ րացած ծաոձե բու կատար բ եւ ոդկո յ ւլնւ ե ր ո վ ՚լա ք՛ ՜ սելի էր է տարօրինակ, ղարմ՛անահ րա չ, երեսուն

Հօրս Համար « մանուկ չէ^ի այլեւս » եւ քանի դարուած պճնագեղ ,բայց անՀրապոյր նոյնիսկթռ– ղո յգ քայլեր կ՚անցնէինք երգելով , արթնցնելով

մանուկներու Համար սաՀման//ւած տարիքի շրքա՜ չո ւննե րո ւն Համար : Տարօրինակ խոտեր , բո յսեր , արձ-իւէն մինչեւ ճպուռր, նապաստակէն մինչեւ

նը կրճատուի , այն/քանւ շուտ կր ծերան՛ա յ ան, եւ տունկեր, տատասկը , փուշկանկսյռր նոյնիսկ մեթ­ հեռաւոր քարայր՛ն երու իշիւանաղուն ար^երր - ։

\իր Հետ մա րգկութիւննւ ողբա լի : րո վ աճած՜ են Հոն ։ Գետն ի շատոնց չորցած՜ ցօղոլևներր նոյնիսկ ղէթ

Ես Հօրմէս վախնւալով միայն կր Հնազանդէի Աւանդութիւնը կր պնդէ թէ ժամանակին վի ֊ անդամ մր դլո ւիսկր բարձրացնէ ին քծ՜առ ու ծաղիկ,

իրեն, եւ այսօր ոչ մէկ գնով միտք չունէի բաբ - շապներոլ բնակավայրն է եղած այս լքուած Հոդա– թռչուն միշ\ստ սանկ անգամ մր բարելի կեցած կր

աին՝ոցւր քրելու պատուէրր կատարել , թողունք որ չերտր, որ այժմ մեր ժամադրավայրն է ։ Հիմա որ հիանային մեր վրայ, ուրախ գլուխ կր շարժէին

քրտուքի ՎայՐԱ այնքան սարսափ 1լ ազդէր վրաս րոլո բս մ իասինւ են/ք , կա բծես նո ր կր ճաչնանք ի– ու նորէն կր յանձնուէին իրենց խորհուրդի վեր -

որ, ամէն անգամ երթալուս յաքորգ օրր Հէյպէնդ– բար , մոռցած մեր պվաիկ վէճերն ու տարակար - մակին–, որովհետեւ դեռ ա ր եգա րքա յաղո Լնր ար -

կանց Օղգային կը ղրկէէ՝^ * նեգրով տսւլաւլս ծութ ի ւնն երը , նախ մ եր «պատերազմներուն» Հ ա– թնցած չէր :

(լեարդ) չփել տալու եւ ուռելու , բորբոքելու Կր հաւատայինք մենք, ա յ ղ միջոցին թէ մեր

պատճառը կը մնար անծանօթ X Ոչ*, պիտի չերթամ մար , փչալից ցօղուններէն օխեր կը կտրենք ճ|Էւ՛ -

Հոն , մաղերս տնկուած են գլխուս , ոզնիի փուշե­ ր|ւա. նետելու Համար ։ Ամէն ոք կրցածին չափ կր Արտերուն, մէ^էն հուրի .ու սուրի անթացուպն րով

րու պէս , եւ առտուն/ Հաւեբը գեռ իըեն/ց թառէն Հաւաքէ որովՀետեւ ուրիշ տեղ անկարելի է ղտնեյ քալող կոյր արքան , կարմիր Աուլթանր նոյնիսկ ե–

չի քած՜՝ իր ի կունձ է պա արա սա ած՜ ուտ ելիքն/եր ու այդպէս ընտիր նետեր , կ՚աճապարենք ու շուլլոլե­ թէ հրաշքով, բլուրէնւ մեզ գիտէր, ուրախութիւ­

՛ծ՜րարս Լալկելով շունչս ժամադրավայրը առի * լով բլուրն ի վերվայբի աղաղակներով կ եբկարին/ք նէն պիտի լլլոռտբ •

իրաւ ալ պզտիկ չէինք ալլեւս : Այգ տարին դէպի 1շրած՜ տուներդ , ալ ինչ վախ , ոչ տեսն/ող կա / Ապրիք ծօ՛, Հաղարցի լակոտներ , ո՞ւր բա­
մես ոչ ալ չսող :
Հ՚Ռչինչ է պիտո յ» կաբգացողր մեր գասարանէնւ էր, րով աս ա՛՛նկ Հ /

«Ընթերցուածս ի Գանիէլէ մարղարէէ»ն ես կար­ Ո՛– մեր րոէոր իմոքերով կ՛երգենք ներկայիս Ու մենք վարէն պիտի պատասխանէինք ,

դացի։ Ակսած՜ էինք մեր ընտրած աղքիկներուն ՀձԱղատ Եւ֊րոպայի՝^ մէ$^ Հ ա յ ո & արքունիքէն ար ֊ Այսօր առիթ զտանք, պապա, կ՚երթանք

նամակ գրել ե լ մեր շրթունւքնեբուն վրայ կաղնյա­ գիէու-աՆ րո ԼԱ ր երգերր՛. ՀձԱղսււոն Ասաոէ-Աւհ՝ այն օ ֊ զետր տղմուտ Վարդանանց խաղալու , մենք ա-
քիթր
յի կաթ ըսել որ սլեխեբր շուտ բուսնի , երկու փոր­ րից» ,Աղօթալւանւը բացռւհցալ , Ձայն \քը , հնչհցէր. տանկ տօն մ,ր ձմրան չենք թողուր . . . :

ձեր էն՝ ալ ծանրապէս տուժելով ։ Մանաւանդ Հա - զյասլքի Հայոց լեււնհրէն , Ի զէն Հայեր , ի սուր հւ Անիկա նախանձէն անկարող իր խոշոր

կառտկ Համ իա ի սարսափին/՝ ֆկ /սա յի կր խաղա­ ի հրացան, Զէյթ»ււ֊նց|ւներ, ժայոի ձազ։ ե ն ք ։ պիտի կտիւ էր մտածելով՝

յինք Հ Հո վան\ո ց ի խողովակէն ա յգ թ ան կա դին Մեր երդերու, որոարնգոսա ձայներէն՝ ժայռե­ « Երանվ, թէ մայրս ալ հայ րլլար, վ ա ՜ յ կետ.

երկաթէն Հրացան կր շին/էինք, եւ մեր Հօրմէն րու, մէ^ մրափող անհամար տատրակներ դուրս կր վուրլար վա՜յ ... ;

V՝* .- ԽՈՍ ՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ

Fonds A.R.A.M