Page 2 - ARM_19-1947_01
P. 2
«««*»

ԿԱ՚ԼԱՆԳԻ ԻԱՆԳ նին՝ մեգ կեանքն ի վեր, երթան բստրի ճամբով մ\լլ, ՆԱՄԱԿՆԵՐ ԱՄԵՐԻաՏԷՆ

յէշհլով կօշիկներուն սրբութիւնր ։

Կր յէ չեմ մանկութիւնս , կագանգի ծառր, քէ– Կ ռ ի ւ ա ւ ի թ ե ա ւ դեմ..

Ամէն տօն իր իմաստը ունի ու կաալանգր ամէ­ ւ Լ ր էն կախ սա ու։ յս ր , ձ իլէն ու ձիւնապատ ծառե–

նէն իմ աստունն է^աօն երուն ; Երեխա յին Համար , րր որ Հրեշտակներոլ պէս կր շարուէին առաւօտ

ան օրերուն օրն է , ուր կեանքր , որուն անՀամ բեր կա\նուի մեր տան շա-ր^) երկնքի մր տակ որ բի*֊– 1 1Ամ՝երի1լեան ^ա^թկջ֊Հլճ. շոգենաւը ամեհի
ալիքխե–.
կբ սսլասէ , կոլգայ եռաղին կերպարանքովը : Օրե­ բեղի մբ գեղեոկութիւնր ունէր : Կր յֆշ^մ ձեռքիս կռիւ֊ կը մղէ Ատլանտեանր լեռնակուտակ

րուն օրն է՝ որ տարիքը առած" մաբդիկր կր յուղէ ոսար արով կր ծեծէի գուռնեբր ծանօթներուն ( ու բուՀն գէմ՝ ճակատ ճակատի ; Կատղած Է ովէլիան՚ո^

ճերմակ ու նոր թաշկէ&ակներով տրուած պտուղ– սշ ու. մոլեգնօրէն կր ծ֊եծ՜է նաւուն Հաստաբեստ

անցեալին կարօտովրւ Տղան կր մտած՛է ^Բալ\քՒ ւնեբր։ (Ո՞^բ են այգ թաշկինակներ ր ) ։ Կր յիշեմ ԿողերԱ •• Ցուլ մր կարձ՜ես որ չի հ ահն գո ւ.րմ֊ եր իր

մր որ պիտի գայ էր բա րիքնեբուն ^Լո*ԼՈէԼ^ կ/լն՚ս~ սեղան՛ր որուն ուրախութիւնրչգաայ կեանքս ի վեր կռնակին վրայ տեղաւոր ո լա ծ ծանրութեան ու

ղին։ Մարդբ կր վևրյիլէ Հբալք մԸ ՈՐ անոած Է։ ոշ մէկ իմնքոյքի մէջ^ ծեր մօրս պատրաստած ա֊ պսւրտուաձ– րէէաէ՛"֊ նախատինքին : Շարլք՜ուն ոլ

Ա արգ ու տղայ խարուած են ի վերջոյ : ք՚այց կա– նոլշապուրն ու մնացեալ անուշեղէնները։ Կր յի­ փրփրագեղ րլուրներ րոլորտիքդ , սպիտակ կա .

զանդր պատրանքն Է ՛որուն գէմ ո շ ոք քէն կբ պա– շեմ կեբակուրՀներր ոկ. անոնց Համին մէ^ Հ որուն տսւրէներով՝ աՀարկոլ ել սպառնական։ կր մռնչէ

Հէ ; ^1 րլ տ էւ կր իրաւունք ունի սպասելու իր ուզած– անուշութիւնր չեմ գսձներ այլեւս , ա յ գ Համին հ՚ոփր կատաղութեամբ ու նաւր Համակ երկաթ

նորր կեանքէն ; Ա*եծր, չգտնելով ուղածներր , ի– մէջ՝ մեռած մայրս, որուն յիշատակը՝ մեռած այգ ու պողպատ , կր Հեգնէ թուրերուն իյեեթոլթիլսր

րալ՚ոայնք ուն՛ի փնտռելու էր ման կութիաՏնր ։կազան– ա՛նցեալիս Հետ1 կր բանայ գուռր գլախտի մ լա ուր ել ճամբայ կր ճեղքէ ինքնավստաՀ ու անտարբեր .

գր տօներուն ամէնէն մարդկայինն է ու բաբին X կեանքն ու մաՀր միացած են իրարու, տալով ին­ ճամբայ գէպի Աւետեաց երկիրը, 3000 փ ար սա Խ

Զուն իմ մանկութենէն յիշողութեանցս մէջ ծի այն զգա ց /ւ ւմր թէ այն օրր, երբ պէտ ի փակեմ անւիին ։Ալիքներ1ր կր ւիշբոլին առաջամասին վրայէ

մնացած Հէքեաթ մր ։ի՝ասյց ,երբ գրիէս ձեռք կխառ­ աչքերս , պիտի վերաղառնամ մ անկութեան ա շ– նսէւր կր ց՝նցոլի րնգերքէն ու լիճ մր ^"՚֊/՛ կր ծ ա ծ֊.

նեմ , գիտեմ թէ ինչպէս կբ գր՛ուին ՀէքեաթներվԼ ։ խարՀր։ Աւ պիտի վերսկսէ տարբեր ու կատարեաա կէ կամրջակներր ;

Ու անոնս ստեղծ՜ում ին պատ մ աալթէաւնր տարրեր կեանք մր։ Ո*ւր են այգ ճերմակ ու մաքուր թաշ­ Մ էք վախնաք, կր բացատրէ փորձառու նա^
կինակն եր ր ։
Հէքեաթ մրն է ։ Առածէն \ու ամէնէն մեծ խորքԸ ւորգ մր • ՃՅՅրգ անգումն է որ կր կտրեմ այս ճամ­

որ կայ անո՛նս մէջ՝ վեՀ անձն՚ո լթի աձնն է ։ Բոլոր է– ԱնՀուն ցաւ մրն է կո բուստ բ այգ անցեաք բան ՛ասիկա բա՛ն մր չէ ,ես ինչեր ր ,ինչե*ր տեսած

ակներր եւ երագին բոլոր Հա յե լինեբր կր դառնան Հ րա շալի քներ ո ւն ուր ա իա՚ոռթն ձին անգամ կր եմ. երբեմն ղեկր կր կոտրի ^ մեքենաներր կր էսան–

այգ գաղափարին ջոլ֊րՀ • Ո*֊ այգ լոյոր , Հ ալածե– բերէր իր մասնակցութիւնը : կաոանգի գիշեր\ր , գա ր ո լին ... Մ ի՛ վախնաք , մեր նա ւ ր շատ ումպով

լո։է դեւերր , կ-եանքր կր վերածէ դրախտային պա­ երբ կր վա ռէ ին Հ ոգիիս մէ^ աստղեր\ր , Հօրս ՛ա շ - է . մեր գէտուննեբր ամէն բան Հաշուած են ; Հյա՚տ .

րապ գղեակի մր, ՛ուր մեր Հոգին , դուրս եկած իր էոատանքին ձին՝ գարիի ամ՛ ղ , աստղեր՝ կր ծամէր։ շա՛՛տ երկու օր էլ ո ւշանանք ... \ք Էկ ամս ո լան .ու­

մարմնէն , կ՚ապրի եբազՂաերուն Հրաշքին մէջ՛, կա– Ա յգ օբբ Հանգիստի \օր մրն էր իրեն Համար ալ : տելիք ոաքնինք * * *

գանգին օրր նուէբներ կուտանք ու ամէն նուէ րի Ու ան ամբոգջ գիշերր ^ արթուն՝ 1լ երաղէր ու կր Վ^եր՚ր ամ պոտ ու մ ո ա յ լ երկինք մ լա * վարԸ

տակ սիրտն է որ կր խօսի : //*֊ երբ օր մր աշխ\ար– իւօսէբ մ եբթրնգմե րթ մար ղու պէս , Հէքեաթներու ջուր՝ անվախճան ^ անծա յ ր ածի ր ւ Ո*– չ^է"֊ղ մր ,ա յս

Հի բոլոր մարգերը ուղեղի տեգ իրենց սիրտր գոր­ մէջ իաօսող անասո՛ւններու՛ն նման , որ կարօտր ՛ու- նաւր Հակառակ իր երկաթակուռ կառոլցաաւածքին :

ծածեն , ա յ գ °էՐ՝Բ պէ՚տի բլչայ կաղան գներ ուն կա– նին գարձեասլ մարդկային վեՀանձնտլթեան ու բա­ Կրնա® ս եր եւա կա յե լ թէ է" չ վախճան կ՚ու­

ղանգր : Տ օ՝՝1 երո ւն ամէնէն իմ աստուն ր : Վասնզի րութեան : Կր իսօսէին նաեւ բակին Հաւերբ , ու կր նենանք եթէ յանկարծ մեքենաներր իրենց պատ -.

Հէքեաթ ր 1լ ուրանայ /"ելքր եւ խաարապէս իրաւունք իւօսէր բակին ծառր որ գիշերաշրջիկի մր պէս կր ւռւան ղանն երէն փրթին , եթէ ղեկր բււամնոլի էր գ՜ի՛­

ունի* Բոլոր չարիքներն ու յ իմ արոլթէւննե րր կոլ քալէր երակներու մ էջէն, իր ճերմակ քղ^^ՅՔԲ նիէն , եթէ կոզերր պատռին , եթէ նալր մէկ կուշ­

գան անկէ : Բոլոր աղէտներն ու դժբախտութիւն՝ - քս ե լո վ մ եր տան պատին ։ Ե ւ ^"վր , որ կր իւօսէ ր տին վրա յ ծռի ու ա՛ լ չշտ՛կոա^ի , եթէ * * .

ներբ . Ա*յ ս ււլ Էս Է որ , կաղա&դի օրուէ , երբ 1է*աՐԳէ1 նոյնպէս Հեռուն ; Զէի մտածեր ՛այգ օրերուն թէ Եթէ այգ բոլորբ պաաՈաՀ ին՝ , շիա ա էլ ով–
կէ/անասին յատակն ենք*»*
կր Հակի իր անցեալին վրայ , կ՚երագէ մանկութիւն գաղափարները կր կազմուին ու կր փլին ալէքնե– ն եր ուն մաս էն մի մ տածեր կարծեմ ; ք*այց Հ,եթէ՝ֆ–

մր ; անոր ՛Լեր՛յիշլուաէ՛ր 1լուրախասնէ զէնք ^ ո– բու պէս, ա,1Լ կբ տեսնէի բաբի տարածութիւն մլլ , կր մխիթարեմ յոռԼ ^

բովՀետեւ անոր մէջն են ի վերջոյ ճշմարտութիւնն որուն վրայէն կ՚երթային նաւեր ր առանց րնկղմե֊

ոլ անուշութիւներ *. ք)*~ սեզանր իր ո լ ա ո ււլ՚հ եր ո ւէ եւ ւէոլ–\ Կագանգի ծառեր՚ոլ պէս։ Ո Լ– կա իւ ար գա կան կոլթեան սպաս ո լած բարիքր ։ Զար էր Հ անճա րր

ան ո լշա աղար ով ու իր կա ղան գի ծառով 1լ ր ծառա~ թռչուն մրն էր այգ ծովր, որ, գիշեր՛էն մէջ, կր որ կր բարձրացնէր՛ ռումբե բուն Հ րեզէն ծառեր ր

յեն այգ ոգեկոչումին ՛յուղենք Հաւատալ գեղեցիկ մ եռն էր ու կր յառնէր շարունակ ։ ք՚րականութիւնբ խաւար գիշերնեբուն մէջ։ Կեզծ մանկոլթիւնր

բան,ի մր։ ՎեՀա՚նձնութեան եւ բարութեան օրն է ։ աիէ աքն ի կ ին , ւսնւոր առասպ ելր մեծ եր՛ ո ւն բերն էն գիտական ւՐաՀացռւ խագաաքլիկներո/ի։ Ո՛– այս աօ–
զր կո լած լսելէս առաջ։ Երագներու կապոյտ թռչունը՝ Մէ–
Պղտի կներ ր կվանգի տանտան գրախտէն նր կբ փաստէ մ եղի սրա ին՛ կ ար ե այո ր ութ ի աքե՛ր * Ո ՚–
առք եւ կեռած մ եծե– ք^էբԺ^՚ն/Լ շճանչցած տ*ակաւին ։ մանկութիւնը ու­
բա յո կարօտով անոր գուռին այս փաւատր, փաղանգի այս օրով, կ,ր մեծցնէ մեր
նի այգ իմաստութիւներ՝ զանազանութիւն մր չգնե­
բուն այս յ ո լ զ ո ւ մ ր ։ Կր լուսաւորէ սակայն զիրենք նաեւ մ ո զո վուր գր ՝ որ սի ր տ կր թուի .րլլա լ ու մ անտ լկ
լով մաՀուան Լ, կեանքէն միջել՛, կր խօսէին
ա՛նկէ եկող լոյս մր։ Մեծերն են որ կր գրեն ^ է- աստ ղեր ր , ամէն մէկը բիւրեղէ Հրեշտակի հո Հայրենասիրութեանդ մէջ՛. Ու Ափէյլռքբ պիտի
բո յնը
քեաթր որուն մ էջ կր գնեն իրեն ց պարտ ուած Հո­ մր։ ՚11է7Վ՝ "՛Բ՛ Կաղւոնգր կազանգնեբուձն ամէնէն բա֊
Կը իւօսէբ նաեւ վառապանը ։ Զամ ի չ, խնձոր
գին ։ Աւ տղան է \որ կ՚ապրի ղանոնք , որովՀ ետեւ ու նարինջ կը խօսէին իրենց գոյներովբ՝. կր խօսէր րին : Վառուած են մեռնող ու միշտ յառնող յաւէր­

իր ուղեզր ծիրկաթին մրն է տակաւին երազային Հ՚՚վը ձիւ1նի)ն ճերմակ մօրուքին աքէջէն ։ ժական իր Հայրենիքին, ծառսին լոյսեբր։

երկնքի մր մէջ, լինելութիւն՛ մր։ Այս տօնր տօներ ո այն ամէնէն գեղեցիկն է, որ

Ւ՜՚՚նչ օր ։ Կր յ է ւ ^ ^ * անոր բերած յեղաշրջումը Ջ կան այլեւս ա յո բոլորը * Ու չկա յ ճերմակ կր նորոգէ ու կբ գեղեցկացնէ խեզճութիւննեբն ու

երբ ազտիկ էի գեռ։ Տարուան բոլոր օրերուն կա֊ ու մաքուր թաշկինա կ ներ էն մէկն իսկ որ պիտի ւէւտածութիւններն իսկ ։

տարն էր ա% ուր, պէտք էր չքէի իմ բո լոր չարու. « Ըլլար քօղեր ո ւն ամ էն էն Հ ա լա լւատը ա չքե բուս Ամբողջ Հոգիս կր գառնայ կագանգի Հարուստ

թիւններս , արկանի բլլալոլ Համար նուէրներույն : փր՝այ ։ Ձ՚՚ւնիմ մանկութենէս մնացած Հէքեաթ մը։ ծառ մր բոլոր անոնց Համար ար ունին մանուկէ

–՚ր սպասէ ի ծերուկ Բարութեան՛ որ պիտի ղարնէր ք ՝ ա յ ս ^1աւՂՐ՝է"^ աՀա , կագանգի օրուի, բոլոր Հէ­ ձեռքեր ։ Ու ասյսօր լուսավառ կր տեսնեմ միայն

գուռս , կամ պիտի գար քոլնիս մէ^, կօշիկներուս քեաթներուն ստեղծման խոբՀուրգր։ շուրջս՝ ես՝ ռր չունիմ այլեւս կաղանդի ծառ մ\ր

մէ^ գնելու Համար իր նուէրներր ; իւ ինչո^լ կօ– Այո աօնբ տօներոա1ն ամէնէն իմաստունն է, եւ մ անտ լկի ձեռքեր . . .

շէյկներուս մ է ^ ։ 0 րպէ սղի մեր ոտքերր , որ կր տա­ մանաւանգ պատերազմէ մը վերջ որ չբերաւ մարգ– V ՍԱՐԱՖԵԱՆ

«ՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾՆԵՐԸ շում մրն աւ տալ, կ՚ըսէի երթամ բարկութիւնս (էսկո լկին մրգաստանին սաՀմաններուն վբայ ,
մէջ բաց՛ուած երբ այլեւս կր տեսնուէին՝ քաղքցի՛ներուն նաշէսոլն՝
թափե՞մ՝ ՔաՐ նետելով պարտէզին

Զ ա ա ի կ Զ ի*Ալպհս եկաւ բոլոր ծագիկներուն , Զատկուան գոյներով * եր­ զգեստներ ր սերկեկիլի ու խնձորի կանանչուկ տե­
գասագէրքիս րեւներուն
թամ վրէժս լուծե՞մ՝ սլա առելով մէջէն ,գառնոլկի ականջի պէս նոր բու—

մ էջէն աքայն էջը, ՛ուր գրուած է* ս ա ծ տակաւին , Համ արձակութիւնս փաէսաւ բո լո­

Զատի՜կն է եկ՚էր, աշխտ|րճ կր ց1նւծտյ , րս վին %

(ՊԱՏԱՆԻԻ ՄԸ 8ՈԻՇԵՐԸ) Բերեր է հաւկիթ– եւ հագար րւնծայ • • • Հյուլլուեցայ րնկոլզենիին վրայ բարձրացայ ,

Տանկարծ սոլ–լ1*լ\է ձա՛յնը ։ մինչեւ գագաթր :

Թանկագին Մալաքեա1|ւ ըԹաա%,քին Սիրաոս թաիրտաց . Զատի՛կը, վերջապէս եկա՛ւ Հինգ Հոգի էին,
սիրով ու 1ւէՌ1.իյււււլէով
Զատիկը։ Վռազեցի պարտէզ։ Աայնր կուգաբ Գոր­ (էս կո լկէն մ ր գա ս տ ան էն դա րաաիին աէրայ ^ ձո–

Կ՛ոմի կ ին Հւաւր գեռ նոր ածեր էր Հ անապ ա ղօ - տին <ագբիլբէն • Լո ղքարի մր պէս անցա յ խողիթ– րին մօտ , ազբիլր մր կայ , որ օգի թո բոզ լեզուակի

րեա յ Հաւկիթը եւ կբ պարծենա ր բակին մէջ ։ ներ՚ուն՛ վրայէն , բարեբախտաբար տակաւին՝ այն - մր պէս՝ արծաթ կր թափէ արցունք առ արցունքէ

Առաւօ՞տ էր, երեկո՞յ էր, չեմ յ ի շ ե ր ։ քան կանանչ ու մատղաշ որ Հագուստներուս Է/ուրջշ գաՀաւանգ մր, սալարկ ուած : Վրան կա­

Անգագար կը գովէր Հաւկիթը զոր ածեր էր չփա կան՝ : պերտ են փռեր , բարձեր են գրեր ու նստեր՝ սուրճ

Զատկուան Համար։ Հալե՛՛րն աչ պատրաստութիւն — Սա֊լիչիգ ձա՛յնը սիրեմ, քաղքցի լ ա ՚ ճ Հ բ– կբ խմեն :

կր տեսնէին, ուրեաքն : սի միտքէս, միշտ վազելով ՛ու յիշելով որ երբ Ա– Մեծ կնիկ *ք՝Ա\ շալվարով, ծալապատիկ նս -

ք*այց եւ այնպէս կ՚ուշանա՛ր ՀԼատիկր , շա՛տ տափազարցի լաճերը գի*֊ղ կոլգան՝ ^եր վաոզոցնե– ասած, կր ծխէ եւ սուրճ կր խմ է • Երիտասարդ մր (
չի ձա յներով , առաջին ա–
կ՛ ուշանար ։ ԱքնՀամբե րա լ թ ի ւնս խաղաղեցնելու ր՝ր կը լեցուին սուլի գալստեան։ սլեիաեր բծիծեռնակի թեւ, գաւաթր ձեռքին մէ ջ ,աատ–

Համար , մ այրս , կ՝ր**էր թէ Զատիկը ար գէն եկած պացոյցը Զատկէւ քի ւէրայւ Երկու ազջիկներ , մին գիւղացի , միւար

Հասած է մինչեւ Աքվուն մատը (1 ) : Է՛Հ, Աբջուն ՝$իչ մը շուն չ առի Պ՛ածանին՝ թզենիին տակ , քաղքցի , կորսես ծաղկի թուփեր , կր սպասասրկեն
մ ատ էն մին չեւ մ եր գիլղբ մ եծ^ ճամբա յ մը չէ ,
ուրեմն ինչո՞ւ չի գար գիլղ ՝ եւ ականջս լարեցի՝ ճշգելու Համար սուլիչ փչող ծիծաղր իրենց կոկորդէն մէջ՛. Լաճ մրն ՛ալ , իմ–

, լաճին գտն՛ուած աիայրը : Աղջկան մը խնգուքին գլ֊ սասարիքովս գրեթէ, կր դառնայ անոնց չոլԲ$յ^\ ^*լ~

Ղ՝եղձի եւ սալորի ծառերուն Համբերութիւնն ԳլոՅԲ 1 սափորին մէջ լեցուոալ ջո՛՛րի ձայնով մր ։ Հա ր ո աձա ա կ կր փչէ սու լէ՝ չ մր , ո ր ա քա զա ղի պո էէ

ալ Հատաւ , Հարսներու պէս Հ աղուեցան պճնուե­ Ատավաաղարցի աղջիկնե՛ր ^ ես ձեր ,ա՚նուշա– Ալէս կր տնկումի երբ բերանն է : ԱայՐԲ ^^*Գա՜՛

ցան օրեր առաջ, յետ՛ոյ այլեւս յուսաՀատ՝ նետ՛ե­ Հոտութի՛ւնր սիրեմ, ըսի միտքէս , կրկէ՛ն վազե­ նա յ աղուն , որ ականջ կր իալացնէ •

ցին վարգագո յն ու ճերմ ակ քօղեր ը , քէն րր ին լով եւ յիչելով որ երբ քաղքցի աղջիկն՛երը գիւղ Ղ*աՀ աւանդին տակ կր թոլի թէ ուր ի շ մ ար–

մռութ կաս խեց էն * կոլգան մեր փողոցները կր լեցուին անուշաՀո - գէւկ եւս կան , որ կրակ կր վաասեն , բայց ես չեմ

ֆ^ա՚ւ, կը Հարցնեմ ձեզի, ինչո՞ւ չի դար Զա­ սղութեան ալիքներվ, ինչաալէս եւ եկեղեցիին բակր՝ սաեսներ : Աչքս "՚" լէ լ ի " փրայ^— գոյսղգոյ՝Մ փե֊

տիկը, եւ ա յսքան կբ տնտնա յ լեռներուն ետ՚եւ : ղմուռս ի ել ս տա շխ ի բո ւր ումնե բ ո վ \ գա տկակ ան Աաուրներով ղարգմ անակ մր ունի մ էկ ծա յրր 1

տօն ա էս մ բո ւթեանց յատուկ % միւս &ա յրր էաճր կր տան ի շրթնեբուն , կը փէէ 1

կոմ իկիս Հ աւր կ*երգէր ու կ^եր գէր՝ ածած Վռազեցի , վազեց ի : Տան կար ծ միտքս ինկաւ , կր փչէ ւ յետոյ բեբնէն վար կ՚առնէ , \ու սուլիէր

Հաւկիթովը Հպարտ եւ Զաակին մօտիկութենէն ո ր լուր չտուի Ա՚խիկին աղուն, միասին վազելու կր սկսի ճչալ բադի ձայնով մվէ՝ որ կյշ նուագի

ուրախ* էս ուրախ չէի, սակայն։ Չէի ^Բ^աՐ ՝որո~ Համար Զ ա ա յ ՚ ^ ս աւետող լաճին մօտ, որ մինակ Կա ա կա ւ առ տակաւ, ճիշտ ինչպէս երբ աիկյլ կր

չէր , ապաՀովաբաբ քոյրերով եւ մ՛այրերով շր Չտ- Ալարպուի :

(1) Լեււ մ ը , որ քաւնի կը մօտենայ Արւքաշքի՝ սրստր լած , Ա՝ էս ի կին տղան ինձմէ աւելի Համար­ Երջանէ՚կ լաճ, կր մրմնջեմ րնկոլզենիին գլ"*֊^
կր պաււկի եւ կր հանգչի : Լերաքլ, ամէնէն ցած
քարձրոՆթ-իՆսր կր կաչոՆի մատ: ձակութիւնն ունէր աղջիկներուն՛ " լ կէանեբուէն նա՝ - իր թառած :

յելու. ; ՓՈՔՐՒՀ. ԳէՈէ–է* ՚ ք ք ոլ5*է 1 սերկեւիլէ մեծու. -

Fonds A.R.A.M
   1   2   3   4   5   6   7