Page 228 - ARM_19-1946_04

8Ա&Ա*

ՀԱՅԿ, ԿԵԱՆ՚ԲԸ տիրապետէ բ սանձարձակ , շնորՀիւ ^ յաււա^ղի մ ա– ԱՆՀԵՏԱՑՈՂ ԴԷՄՔԵՐ
կաններուն% տ

Ս Ո Ւ Ր Ի Ս » ԵՒ ԼԻԲԱՆԱՆԻ ՄԷՋ Բոլոր գիտ՛ողութիւնն եր ո լ միտք բանին մէկ Օէիադ Աոսխի ԱքապեաԱ

բան էր միտյն •—• Ներգաղթի նուիրական գործր

խիստ ծանր է , Հարկ է կազմակերպել գտյն ազգո­

(Աասնասւր թզթ-ակցութիւն Յառաչդ.) վին , որ թէ՛ գացողներր քիչ վնասով ու քէ՚է մ՛բ ա^

ւելի Հանգիստ պա յմ աններ ու մէջ մեկնին եւ թէ կ . Պոլս՛ոյ եւ Փարիղի Հայ իգական դասու շատ

(ի. ես վերջին մաս) մնացողները օտարներ ո ւ ք^էքէ" փո՚֊շ Հգ*փռնալոՎ արժէքաւոր գէմքերէն մէկն ալ իր յաւիտենական

էս շատ Համսւռօտակի թուեցի այս ամէնը, ո ք մ եծամեծ Վնասներ՛ու չեն թ ա բ կո լին : Հանգիստը գտաւ, յառաչացեալ տա
Րի՚քի մէջ*. ,
թէ իբրեւ ներբող մբ, այլ ցոյց տալու Համար այն Երկու կողմեբր իրար չկրցան Հասկնալ երբեք ւ

աշխատանքը, որ կատարուած– է Սուրիս յ եւ Լի­ Ու մողոՎուբգին մ էջ ստե ղծուեցա ւ քաոս , գո բ - .ճիշտ է որ աղդային ոեւէ մարզի մէջ իրեն

բանանի Հայութեան մէչ1, քսանեւՀինգ տարուան ծուեցան վարկաբեկիչ կռիւներ ու արարքներ ; ասպարէզ ընտրած գործիչ պէտք է ճանչնալ իր

ընթացքին Հ Եւ ասիկա խօսք չէ, այլ իրապէս ու ի Հարկէ վնասուողբ եղաւ նախ Է^ՔԷՀ ^"Գ" ՜ ապ բած ժաման ա կ ին ե լ իր գ որ ծ ո լնէ ո ւթեան մ ի–

յամառօրէն կատարուած աշխատանք , վեր ամէն վուբգբ ։ Մեկնողնեբբ ենթարկուեցան նիւթական ջավայբին մէջ՛. (\ղբացեալ Օրիորդ Արապեանի

գնաՀատանքէ : ", ծանր Վնասներու եւ տառապանքներու , իսկ մնա­ անձնուէր գո րծո լնէ ութիւն ր իր բովանդակ արդիւ­

Անշուշտ , Հտրց սլիտի տրոլի թէ այգ գաղութ, ցողները, որոնք այս նեղ օրերուն չեն կրնար գործ նաւորութեան մէջ սկսաւ։ գրեթէ կէս գար առաջ,

հերուն մէչ կեանքը սաՀած է միայն զուլա՞լ իւ. գտնել - մանաւանդ որ առանց ատոր ալ գործա– տեւեց մինչեւ իր Հեռանա լ ր Պոլսէն ու Փարիզ

րի պէս, ՛ու չէ՞ ունեցած երբեք պղտորութիւն , ղբկութիւնբ Հասած է ծայրայեղ Վիճակի մբ, եւ Հաստատուի լ իրեններով, եւ Գատբ-Գիւգր եղաւ

ե1՚ւՐ՝ոԲԳ՝ ՒնՔԸ. Հայրենիքը, որ մրրկաւ իբմէ բաժ­ իր ծառայութեան դաշտի, երկար տարիներ՛, ք-ա–

վէճ, կաք ու կռիւ, ու ՚անՀաճոյ երեւոյթներ ... : նուած իր պանդուխտ ուաքոոբտկան զաւակներուն

\ճիչտ է, եղած են նաեւ այղ ամէնը, ՛ու եր. կբ սպասէ բ ան Համբեր ու կաքօտակէզ * * * բեկեցիկ ընտանիքի դուստր, թր * Արա պետն իր եդ–

բեմնշատ բուռն ու շատ տգեղ։Եւ սակայն , ատոնք քԱիստ ցաւալի եղաւ։ Պէաք չէր Րէէար ՚1՛յս խտ­ բօբ եւ քոյրերուն Հետ, շատ կանուիսէն ժառան­

՛ոչինչ կը պակասեցնեն կատարուած աշիատանքին րականութիւնը : Հայբենիքր պէտք ունէր միակամ գեց ուսեալ, կրթանուէր , լուրջ ու ծառտյասէր

արժէքէն: ու միասնական Հայութեան մը, ՛որ թեւ-թեւի , կռ­ ՀայոլՀիի բոլոր առաքինութիւն ն երբ եւ օժտուած

Պայքարը կեանքի յառաջադիմութեան Հիմնա - նա կ-կռն ա կի տուած տքնէր Հա յ ր են իքի շխնարա ֊ \ազդասիրական ընտիր կիրքերով, իր գիւզինԱբամ–

կան երեւոյթներէն մէկն է : Ո՛ւր էր որ , այդ պո՛ յ. բտկան վերելքին ; եան վարժարանք՛ քնտ ր եց իր տնձնուէ ր ծ առա յու—

քարը մնար գաղափարական գետնի ՛ու բարձ՛ունքի Ա՛ԷԿ Հատիկ ու մինչեւ իսկ ամէնէն Հյետադի– թեանը յարմարագոյն գետինը եւ այս այնպիսի

վրայ, լայնտմտութեան , գիտակցութեան ու ներս, մական^ մէկուն Հայրենիք մուտքլւ վւրկոլիժիւն մբն\ ժամանակ մը՝ երբ 1900 թուականէն առաջ իսկ Ա–

ղամտութեան սաՀմ աններ ո ւհ մէչ, ու ծառայէր էր եւ օրՀնութիւն մը։ & ր ամ եան վսւ բժ ա ր ան բ կբ Հ ան գիս անտ ր Կ * Պ " լս ՛՛յ

միայն աղռային կեանքի բարձրացման % Հասած էր մեր պատմութեան գերագոյն (Հ՜ ա ֊ ազգ* բոլոր վարժարաններուն առաջնա կարդ ր :

Ես Համաձայն չեմ տ յն մտած՛ումին թէ այդ­ մբ ւ Հարկ էր մոխրացնել Ար՛տերուն մէջ ամէն քէն– 1 900՛֊ կա՛ն– թուականն ե րուն Գատ՚ը ֊ Գի"֊ գի Ա *

պիսի տղեղ երեւոյթներ բոլոր աղղերն՛ ալ ո ւնին : նախանձ , ամէն անՀատական վւոքր ու գձուձ Հա– $*ագալոր եկեղեցիին թազա կանո ւթ ի ւն բ եւ թազին

Ա*եր , Հազար անգամ Հազար չարչարուած– ու լի– շաՀ , եւ անոնց տեգ Վառել եղբայրական Ար ամ եան վ ա րժարանի Հոգա բա րձո ւթի ւն բ ստտնձ–

տառապած՜ աղգբ պէտք է օգա ուէք իր փորձառու— սէրն ու Լուսաւորչի կանթեղին լ ո յո բ–, եւ սէրովն նած էին գիւգին ամէնէն՝ կարկառուն ղ էմքերը , ո–

ի/ հնէն , եւ Ա * իք ես րոպի Հրաչքո1Լէ գանուած տառե­ ու չոյսովր զօրացած երթալ դէպի՛ Երկիր , գէսէի* րոնց նիւթական գի րքէն աւելի իրենց աղդասիրա^

րուն խորՀոլրգը, Հարկ էր ոք Հրաչքին Համազօր վեՀափառ ՛ու մա յրադորոՎ Ա ա ս ի* ս բ * * * ; կան ոգին դիրենք բնտրած էր այգ պատասխանա­

մաքրո ւթեամր մր տանէ ր մ՛եզ մեր "՛՛է՛էա յիս դէ~ Ւսկ եթէ գեռ պիտ ի շարունակեն Քէ"թմ նջել * տու պաշտօններուն ու բախտաւոր էր բաղմաՀա ք

տ ա կո ո ւթե ան , եւ առա^նո րգէ ր մ եղ1. միաՀամուռ է^Անցաւ ձեր օրը, մեր օրն է այսօր , ձեր իւեբբ պի՛­ թաԳԲ * Ո Գ֊քԼԱ՛ց ե ալ Աբի կ Ո՚-նճե անի ո ւժի ն ու ա զ–

նուի քումի , նե ր ո զա մ տ ո ւթ ե աս լոյսրն բալասանով տի անիծենք, մենք պիտի երթանք , դուք պիտի գասիրական բարձր Հմայքին տակ կբ գործէին թա­

լեցուած , քանի ոք բոլոր անՀատներէն ու ան Հա­ չերթաք՝^ , տ յն ատեն պիտի անցնի գերագոյ՛ն պա– ղական ու Հոգաբարձուներ ու պէտք է չ\ոլրջ կէս

տական շա Հ ե րէն ու տենչերէն/ ՛Լեր կան ու կր մբ– Հը) ու պիտի մղկտալ նորէն Ա ասիսբ , ու պիտ՛ի գա ր ետ երթալ , գիտնա լու Հ ամ ա ր թ է թրքական

նան Ազգն ոլ Հայրենիքբ՝ արեւու լուսին պէս ՛Ա­ մղկտան նորէն անոր զաւակներբւ \հ ան ր բռնակալութեան տյդ շ բ ջանին աղզաս ի բա ֊

մ՛ էհ ո ւն Համար անխտիր։ Հա՛րկ է, Հարկ է գիտնա լ, ՝որ\ միասնականոլ- կան ա րպիս ի բարձր զդացումնե ր ոՎտո գո բ ո ւած էի՚ս՝

Գիտեմ , որ ներկայ օրերս ւն ամէն Հա յու սիր֊ թեան մէջն է մեր վւրկութիւնբ , ու Հայրենիքը թաղին ժ ողովականնեբ բ : Թագ ին՛ եկեղեցին– Հա ֊

տբն ու Հոգին կլան ո ւած են \,երդագ թի իմն գրով , մինչեւ ՛իսկ ձեռքերը կտրուած մարդու մբ պէտքն՝ սոլթաբեբ մեծ կալուածներ չունէր , բա լց բոլոր

ք .ու ամ էն մարգ կր փափաքի գիտնալ անոր աղգե– ունի % թաղեցիները վ ս ւո տ Հ ո ւթ I, ահ մ լ՛ կուտայի^ կամ կր

սոլթիւնք քոյր գագութներոլ մէջ՛. նուիրէ ին , վասն զի ո՚֊զիղ էր եկեղեցիին , գպբոցի՚ն

Այս ՚ գործ ուն էո ւթեան իբրեւ արդիւնք* ճիշտ ու աղքատներուն մ ա ւո ա կա ր տ ր ութ իւն ր ու Արամ–
ետնր տարեկան
Հայրենիքի գռներուն բա գո ւի լն ու կս՚նչբ , իմ է Աուրիայէն ու Լիբանանէն քսան Հաւլսւբ Հւտդի 2000 օսմ * հնչուն ոսկիէն աւելի

անձնական Համոզումովս , ոչ մէկ երկրի մէջ այն­ մեկնեցան Հայրեն՛իք^՛ ու ասիկա օրՀնութիւն մ բն պիւտճէ ունէր ՚.Գպրոցի կրթասէր ոլ ուսումնական

պէս թուռն կերպով ՚էցնցեց Հայ ս բա ե րբ , որքան. է , ել սակս։ /ն , աւեքի քան քսա/ւ՝ ^ազար Հ 11 զ ի ս* ք" Հ չ ^ր,.էրձո ւիԳԼ ահ կազմին մէջ^ ողբացեալ ՀՆշան

Աուրիոյ եւ Լիբանանին "ԷլՀ օր ՚Ա\ուրրոյ եւ Լիբանանի մէջ մատնուած են ան­

Ելեկտրական կոճակ մր սեղմել՛ու պէս Աոլ –՛ նկարագրելի թշուառութեան ; Թորոսեանի արդիւնաւոր տեսչութեան տաբինե -

րիսյ եւ Լիբանանի բոէոր Հայոլթիւն\բ , .առանց մէկ Գեռ Ներգաղթ ի սկիզբն ենք ։ Գեռ կաբելի է րուն, Հեղինակաւս բ դէմք էր Արայ Աբապետն ,

- Հատիկ բացառութեան , վառուած էր Հայրենիք շատ բան դարմանել ու փրկել* մեծ է Գո Ր& Ր *, դժ­ Օսմ * Հանրային Պ տրաքի Վարչութեան գլխաւ.լլր

դաոնալու կարօտէն , .ու բովանդակ Հայոլիժիւն՚բ ուար ութ ի ւննե ր՛ը շտտ ; քննիչներէն մէկբ՝ որ միջազգային Համբաւ կը Վա.

պատրաստ էր մեկնելու % լէր մայրաքաղաքին մէջ եւ մէկ ամիս առաջ ցսւ–

Ո՛– Գա9 է*" յա ս տ ա րէ՛ միմ իա յն Ա Ո՜ւ բ իւս յէն ու Անցողակի երեւո յթ են ա յս ան խո ւսա վւ ելի ՚֊տլի արկած մբ անցուցած բլլտլով չկրցաւ ներկա յ

Լիբանանէն չոէ֊րջ քսան Հազար Հոգի* Պզաիկ թիլ դժուար ութ ի ւնն երրիցի՛ւ թէ միայն շուտ անցնէ­ ա ա Լ Ի.Ր սԻրեէի քրոջ թաղման* Գրեթէ ամէն դպ­

մբ չէր այս, քանի մբ ամս ուա յ ընթացքին՛. ին հ Իցի՛ւ թէ կարենային ք ինաԱ/յտպաապզաղ գ։լն1աւՀա ֊» ///ատտ եՈքյ րոց կ՚այցելէր, զ աս ե րուն ներկայ կ՝րլլար ու փա­
պատկերը
Հայքեն՚ի՚ք վերադառնա*լ *** * Համազգային բ պա ւոլ/ո ւթեան գերագոյն պաՀ՛Հբ, : փա րն էր ուսեալ եւ դաստիարակուած Հայ սերունդ
• ԱՀա՛ քանի մը Համառօտ գծերով
գործ մբն՛ էր ա յս եւ Համ ազգային ա յն պ ի ս ի ապ­ մբ պատրաստել ;

րում մբ, այնպիսի Հոգեկան աշխարՀ մբ, որուն Սալրիոլ ել Լիբանանի Հայութեան , որ իր բոլոր ^*Ղլ\Կաս9 Վարժա րանն ալ ունէ ր իր Տ ի կնանց

Համ ար եւ որուն առջեւ Երեւանէն մ ինչեւ ամե\ն ա– թ ե ր\ո լթի ւնն ե ր ո վր միասին , իր կեանքոՎբ , իր շի– խնամ ակալոլթիւնբ՝ որուն Հոգին էր Օր՛՛ Արտքս ի՛

Հեռաւոր տնկիւններբ աշիսարՀին՝ բովանդակ՝ Հա - նարսւբական աշվսատանքոփր , իր վերելքովբ, իր Աբտպեան : Աւելի քան քառասուն տաբինե ր վել՚ջ

յ ո ւթ ի ւն ր մ աքրագործո լասծ մ է՛ կ մ տածում միա յն) ազգային ՛՛ղի ովը բոլոր գաղթա շխարՀ ին՝ մէջ ա - ինծի Համար շատ դժուար է ներկայացնել ողբաց–

Հարկ էր որ ունենար * այգ էր միակ ճամբան, մի­ ո անձին տեղ մը ունի եւ առանձին արժէք մբ, ու եալբ իր եռանդուն գործուն էութեան մէջ՛. ԱՀւ իբ

ակ փրկութիւնք % Հա յութեան՝ Համար օրերուն 0*՛բն կբ նե ր կա յա ցնէ մէկ մ ան բ ան կա ր ր ն ա իւ կին Պ " լս ո յ ամբողջ սիրտն՛ ու միտքբ դրած էր աղջկանց բաժ­

էր որ ներկայացած էր, ել որ դարերու բնթացքին Հայութեան՛. . նին վրայ ; Հո՛ն էր , այնքան անձն ո լէ բ իբ գործա­

կրնայ ներկայանար մ՛էկ անգամ միայն հ Հ ալ բնւոտնեկս/ն յարկին , Հտյ զսլրոցին , եւ կիցներ ով, դպ րոց ի ն մէջ՝ զոլ։ իր տանը չա վւ կ բ
քաղց բո ւթ իւննե բ ր
Օրբ ներկա յացալ \փլ սակւս յն , Հոգեպէս մ ենք Հայկ * եկեղեցիի ՛նուիրական սիրէրւ Օր՛ Արապեան դպրոցին ոչ տեսչուՀին էր,
չ\էիսք*
ք դարձեալ պատրաստ Հ ո՛ն կրնանք գտնել : ոչ ալ վարժոլՀինեբէն մէկը, բայց շա՛տ աւելին

Ուրկէ ո՛ լբ ո * չես գիտեր ինչպէս , ք անկարծ Ո՛– Հո՛ն է դարձեալ , որմ ենք կրնանք շ՛** չե ք էր անոնցմէ , դպրոց ին ՝ոլ֊ոոակի ՚ / " 7 / 1 / ՛ ^ ուժն էր ,՝

Ս>յ(^ա<ԱէԼ ՛հորէս ԳԼուէսՐ Ց$եց, ու յառաջ եկաւ եր­ Հայրենի լեռներէն եկււղ խնկաբոլբ Հովր։ ս՚ո՚^՚ին զսպանակբ : Ան դասարաններուն մէջն էր , ւո ե ս չա–
ւի^իւն–
կու Հոսանք՝ Ցայւաջոփմակա1ն1Տեբ ՛եւ Հ<Տետտգիմա– Ո՛– 1լ առնենք ձաՀ լնբ ՀլաՀեղավազ Ե վ՛ր բանին մէջ, կաբի ՚ " ձե ւագիտութեան սրաՀին մէջ

կաններ» ։ ^ ու Եփբատին պէս աՀեոավազ մեր աւանգո ու վերջապէս րնդարձակ սեղանատան մէջ՝ ուր ա–

՚ճՈ՚֊խս1՛ ե ա լեներս լ եւ « ռ լր ա ցո ղ$>ն եբ ոլ պատ - նեբոլն* * * հ մէն կէսօր աղքատիկ մ անչերուն ել աղջի կն ե բո ւն

մութիւնն Էր ՛որ կբ կբկնուէր նորէն : ՛ԼՐԷՆ տաք կերակուր կբ բաժնուէ ր , առատ , մաքուր , եր­

Ո՛– իբրեւ Հ ետ ելանք պատաՀ եցաւ ա՛ն բաղձա­ բեմն երեք տեսակ ու Օր ՚ Արապեան շ
իբ ձեռքով ատ անս ւա,
լին * Հայրենիք դառնալու Հ սւմար ,լե տադիմ ա1§անլ– ԿԱՐԳ ՄԸ ՇԱՐԱԿԱՆՆԵՐ երգապնակներ,,, վ ը.
կբ բաժնէր, ճաշր : Ւ*նք էր որ իր ճաշս*–

նե բլդ լղաբտալո ֊ էին «զզուանքով Հ բ ամա րի լ ի– բայ առած է Նի"֊ Ե^ոբքի Ս ՚ ն) տ չ եկեզեցին : Եկե– կովբ կր Հագուեցնէր աղքատիկ ազջիկներբ ու տա­

րենց պատկանած Հազզւսզ.ււււ^ Ա իւ։ ւթիւններ էն ու զեցլո յ երգ չա խ՛ում բբ , ղեկաւէւս րութ եամ ր Ներսէս րեկան ր ո I ՛ւ ր Հ ան գէ ոն ե ր ո ւն ա շ խ ա ւո ան քի մ ե ծա -

կուսա կց ո լ թեն էն յ (յեր սէ սեան ի երգած է Ե կմ ալեան ի , ՜կո– մ ի տաս զո յն բաժ ին ր կք ստանձնէ ր , առանց յոգնութեան ;

Ուրկէ® էր այս ՀրաՀանղբ ^ ուրկէ® կոլզար , վարդապետի ել Լեւոն Ջի՚լինկիբեանի բազմաձայն՝ Եթէ Հ ա յ ա "ԳՐ Ամ ե րի կա ցին եր ու կամ Ա քան տի -
պատարագի
ր ելանէին , անոր պատուի բակներէԲն թէ Ներգաղթի եբզեց ո զութ իւնն ե րէն՝ Խորհուրդ մ ե ծ նսււեան ժողոՎոլրդներու նման օտար միսիոնարու–

տեղական կոմիտէնեբէն, ոչ ոք գիտցաւ*. ^\ա ա ււ լի­ եւ սքանչելի, Ասաուածածին անհարսնացեալ ,Զան­ թեան բաժին մը ունենար , անշաՀախնդիբ , առա -

րա կն ե ր բ կբ յայտարարէին թէ իրենք բո լո րո՛Վին ճառելի լուսոյ մայր, Մարմին Տէրու֊նական , քիսի * Բ*սրէ՛ եւ բարեսէրէ ես կը կարծեմ որ նման

կզանգիտանան այգ պարագան* տեղական կոմիտէ– Սոլրյւ , Սուրս, Ամէն եւ ընդհոքյւոյդ քում, Ամէն Հրաւէրի մբ առաջին ներկա յազողը Հանգուցեալք

ներր կ՚բսէին թէ մեր կամքէն անկախ է այգ՛ Այս­ Հայր Սուրբ, Տէր ողորմեա, փրիսաոս պաւոարագ^ պիտի բլլար ՚. Բայց առանց ատոր ալ ան էիՈէԼիս

պէս ոչ ոք կ ա ր Հակառակող , եւ սակայն , ՛ոչ մէկ եալ , Ով ղարմսւնալի , Այսօր ձայւնն հայրական, կատարեց աղղապաՀ պան մ ան իր ս բ բազան պար ֊

Հյետադիմտկան» կքնար երթալ Հայաստան՛. Ո*– Հ ա յ ր մ ե ր ։ Այս երգեց՛ողութեանց իրենց մասնակ - տականոլթիւնբ , ու լիոՎին, յօժարութեամբ, տ–

Երեւանէն մ՛ինչեւ Լիբանան չեղաւ Հեղինակութիւն ց ութ իւն բ բերած են՝ Ա ար1՛ Ար՝ազեան , Ն տ քէ $0– ռանց Հրաւէրի, իր պարզասէր, Համեստ կենցաոո–

մր որ սաստէր ու մէջ՚ոեգէն վերցնէր այդ անի - լաճեան , Աոնա քՒեփիկեան , Յտկ՚ոբ Ասատոլրեան , վր , ապրելով Հաւատացեալ կրօնաւո բո ւՀ ի ի մը

մաստ ու տգեղ ք*սր դա լթ ակղո ւթե ան լւ ՚. քշլուին Ալպէրեան , Եգուբրդ Աթթտրեան , Եբուանդ կեանվւը, առանց վանքի, առանէք քօղի , իք Համայն֊,

Ու Ներգաղթի նուիրական՛ գործի տյդ Հրա - իսքէնտէրեան գ Մարտիրոս վ^էօշէեւսն* Երդապն՚ակ– քին մ Է ի

մա յա կան սլա Հուն , պայքար մբ սկսաւ ՀՀյառաջգի– ներր պատրաստուած են ք^Շճ"\^1ՇէՕՐ 0^1Տ1ՕՈ^ կողմէ Գատը.Գիլզի Հին սերունդը երաիստադիտու -
մական» ու «յետադիմական» թերթերուն միջեւ,
եւ մ ե քեն ական տեսակէտէն ա բ ձան ա գր ո ւթի ւնն եր ր թեամբ պիտի յիշէ միշտ ողբացեալը՝ որ իր պար.

պայքար մը, որ Հսւստւ շատ տգեղ ու տիլոլբ ս ա Հ - շատ յ " ՛ ^ ՛ " ՛ / եդած են : Կը ծախուին Հ՛ատը տասը տականութիւնը լի"վին կատարած ըլլալու գոՀու–

մ անն եր ո լ : տոլաբի : քհղթատաբի ծախքս վ 50 ՚սէնթ աւելի : նակութեամբ կը բաժ-նուի աՀա իր սիրելի եղբօր–

Լայնամտհւթիւնբ ,բարեացակամութիւնբ , գի– Գիմել Հեաեւեաք Հասցէին* \\օկ ՇաՏՏ Շհս^հ օք մէն ու սիրելի աղգէն :

աօյկցութիւնէ տեղի տուած էին կիրքի" 1 "Ր կր ^ Ո 1 6 ո 1 յ , 580 \^տէ 187էհ Տէէ. ^ Vօ^1^ 33, V., ԱՐ8ԱԻԱԶԴ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ

Fonds A.R.A.M