Page 142 - ARM_19-1946_04
P. 142
ՊԱՏԻհ ՀԱՅ ՄՏ՚ԲԻՆ %ազաաս ԱղափաԱ ռուսական ու արև ւմ տ ա^եւր ո պա կան առա կագէ մ
մանկավարժութեան փորձէն է
ՄԱՀՈԻԱՆ 35ԱՄԵԱԿԻ ԱՌԹԻԻ իբրեւ բանաստեղծ ու ՀԷքեաթագիբ , Աղայ
ԽՍ՝Ի «ՅոՆսարեր» եեաեւեալ խորհրդածու^ եան Հայ մանկական աշխարՀի մեծա՛գոյն Հեղի -
թիւնները կ ՚ ը ն է , ԹարդմանչԱց Տօնիւն &ուփրոՆած
ի մրա գրականի մը մէջ •— Խլրթ.,— ^Սովետական Հայաստան» ամսագրի նակն է - ամեն ամեծ դէմքը՝ որուն աշակերտելով
Յա֊լիսի թփւէն, մեր հայերէնով
8 *քՒումանեաս\ը Հասաւ իր փառքին ,ուղղակի անց^.
իրապէս, Հրաշքի մր տպաւորութիւնը 1լ ունե Մեր նոր դրականութեան ու մանկավարժոլ - նելով Աղա յետնի բացած ճամբէն ։
նանք , երբ անդրադառնանք . //ր այս փոքրի կ , այս թեան մէկ ՛Լ* Աղայեան ինքնուրոյն տեղ մը կբ Աղայեան այս մարզին մէկ մրցակից չունեցաւ
աշխարհագրիւ ժողովուրդը, աասնըՀինգ գաբ ա– գրաւէ Տ ու մնաց Հայ մանուկներու ամենասիրելի գրողը*)
ռակ գիր &ւ գրականութիւն ստեղծած Է : Ունեցած Աղայեան իր իսկ բառերով՝ «բաբո յա բլէ թ –թւ^ որուն Հմայիչ երդերով ու Հէքեաթներով սնանեը
Է Մաքի գործիչներ , որոնք յեղաշրջած են Հայ մեղ մարդու , ճշմարիտ առաքեալի եւ անկեղծ Հայ~ են բազմաթիւ սե ր ունդն եր Հ ՏՕական թուականներ
կեանքը, նոր պատմութիւն ստեղծած եւ նոր ու րենասէբիգ Հիանալի տիպար է, ոբ ուսանելի շատ րէն սկսեալ :
ԼՈ յս ուղիներ գծած Հայու գո յո ւթեան –.Անոնք գիյա– բան թողուցեբ է Հ յետնորդներուն կտա կե լո ւ ար Պէտք է մասնաւորաբար շեշտել Ագայեանի ղի–
ցած են Հանճա բա յին թափանցում ով մը ըմբո֊նեչ ժանիդ ; ըը\ Հ այ գրական Լեզուի զարգացման պատմու -
պա ամ ութեան մ աՀա շուք վճ իռը Հա յո ւթեան Հ ան– իբ երկու մեծ նախորդներու՝ 1$ * Աբովեանի թեան մէկ։ Իր ստեղծագործական փորձերոլն մէկ
ղ էպ , եւ գտած են միկոցը Գաբէ ԳաՐ "՚Լւ. ո լ ա ՜ ու Մ * Նալբանդեանի դրա կան –լուսաւոր ական գա Հետե ւողա կանօր էն ղեկավար ո լելով գրականու -
ռողկ պա Տ ե լու զա յն ՚ ա պա Հ ո վե լո լ անոր գո յա— ղափարներուն, անոնց ժողովրդապետական գծի թեան ժողովրդականութեան սկզբունքով, ժողո -
թիւնը եւ ստեղծագործական թափը* Հետեւողական շարունակողն է ան> 19րգ գարու վ ո ւբդո՝ դրականութեան եւ դրա կան ո ւթ իւն րժո ղո ֊
վուրղին
՚ՀրԴ կիսուն մէկ։ է մօտեցնելու պաՀանկով, Աղայեան՝ բաբ-
Ա * Գրոց թաբգմ անութի ւն ը գրուագ մըն է մի– Կէս գաբ ընդգրկող իր բազմակողմանի դոբ– բառնե բու լեղո լական ու ոճա կան Հարստո ւթիւնբ
այն, առակին քայլ մը՝ գ է ա ի ա յ ^ * մեծ յեղաշբկու— ծունէութեամբ ,Աղայեան կ՝ոլզեկցի Հայ նոր գրա Հմտօրէն օգտագործեց եւ ժողովուրդի բազմաբար
գրական
մը , զոր Հայութիւնը Ե . գարուն իրագործեց , Հա կանութեան ե մ ան կա վարժութեան պատ մ ութ եան 9 բառ լեզուի Հիմք/ական ոգին իւրացնելով,
ւատաւոր ու Հանճարեղ գործիչներու ձեռքով * &ե– անոն ց ձե ւաւորման ու զարգացման գրեթէ ամբոոկ լեզուի նոր որակ ստեղծեց ;
գաշըկում մը, ոբ Հայ Հոգիէն ու Հայ մտքէն ընթացքին : 80 ԳՕական թուականներուն Հանդէս եկած
սկսաւ նախ , սեփական գիր ու գրականութիւն , գրական սերունդի լեզուն , իր լաւագոյն գծեր ով՝։
ազգային մշակոյթ ունենալու եւ Հայ կեանքն –ոլ Երիտասարդ Հասակէն գործօն Հետաքրքրու Ագայեանի լեզուին լիրայ Հիմ%\ուած ԷՀ
Հ ո գին արտա յա յա ելու Հ ամ ար : Հայ գո րծ ի շ վա լւ– թիւն Հանդէս կր բերէ (ձիական թուականներուն Ագայեանի ստեղծադոբծութեան ու աշի/աբՀա–
գապետները •օտար .աղբիւր ներուն դի՛՛՝եցին , աշ– ծաւալող մտաւոր մշակութային շարժման եւ Հա յետ ցքին մ էկ Հ ա՛մ ախմ բո լած են՝ մէկ կողմ էն
խարՀը խ ո ւղաբ կե ց ին , օտար գի րն ու գիտութիւնը դեռ նոր ձեւաւոբուող գաղափարական Հոսանքնե Հա յ ժ ո ղո վո ւր դի ազգա յին ա գա տ ա դր ո ւթ ե ան գա -
իւրացուցին , բայց ըրին այս բոլորը ազգային րու պայքար ի նկատմ ամբ , Հաստատ կերպով Հա ղափարը , մի ւս կողմ էն ընկերվարական Հ ա ւա ս ա -
մշակոյթ ստեղծելու Համար* ազգային գրականու— կելով դէպ ի առա կագէ մ Հ ոսանքը ի Հ՛ա կադր ու - բութեան Հիմի վրայ , նոր , անդասակարգ Հասա
իժիւն , սեփական արժէքներ ս՛տեղծելու կամ կա - թիւն կղե բա-պաՀ տպան ո զա կան Հ ոսանքին : րակութեան ստեղծման երազանքը ; Աակայն Հայ
տարելագո՛բծելու Համար։ Ա շա կո ՛ւթ ա յ՛ին , իմա ֊ Երիտասարդ Աղայեանը ոգեւորուած ռուս մեծ Հասարակական զարգացման յետամնաց պայման
ցական կամ Հոգեկան որեւէ շարժում նշանակու գործիչներ Գերցէնի , Ջերն իշեւսկիի , Գ ո բր ո լի լբո - ներուն մէկ , Ազա յեանի ընկեր վա բ՛ո ւթ իլն ը Մ արք–
թիւն մը ունի անշուշտ ։կասկած չ կ ա յ յա ս մասին ւ վի , Նեկբասովի գաղափարներովդ կանգնեցալ այգ սէն առակ տեգի ունեցած երազային բնկեբվարոլ.-
Բայց ժոզովոլրդի մը Համար շարմում ը ամ բող - դա բա շբ կան ի յ առա կագէ մ գաղտ բու մակար թեան այլտզանո ւթիւննե րէն մէկն է ։ է տուար Բ ել
կական իմաստ կ՚առնէ ա՛յն ատեն միայն, երբ ազ դակին , խանդավառուեցալ ժողովուրդի գարգաց– լա մի ի <Հ \ 00 տարի յետ ո յ » վէպին թաբգմ ան՝ ո լ, ^
գային կը գառնայ ան * Գրականութիւնը , տրուես–, ման ու ազատագրութեան վեՀ ձդտումներով * թեամբ եւ անոր ոգիով դրո լած իբ զժամ անակա֊–
տը , սլ ա ա մ ո ւթ ի ւն ը , մ շա կո յթի ըոլոը ճիւղեըը , Աղա յեսանի կեանքի բեթերպո ւրկեան ձՐ^ա^՚Ը կից ատենա խօսութ իւն՝» աշխատ ո ւթեամբ ,ան եւս
ըստ էութեան , միշտ Հետաքրքրական են եւ կը նշանաւոր կը Հանդիսանա յ անոր երկր՛որդ Հանդի մ իւս երազատես բն կե բ վա ր ա՚կաննե բուն նմ ան՝ իր .
ներկայացնեն ներքին արմէքներ , անխտիր (1Ո է՛1 է՛ ի պում ովը Մ իքա յէ է Նա լբանգեանփ Հետ , երբ վեբ– բառերով բսենք՝ ^ապագայէն ներկան է քննադա
Համար ;ք*այց կը կբկնապատկուի , կը բազմապատ կփնս գուբս էր եկեր Պ ետ ր ո պա լո վս կի բերդէն ։ին՝չ– տեր՝», «իրականի եւ գաղափարականի ( ներկայի /լ
կուի անոնց արմէքը , երբ անոնք ազգային գբոշմ պէս առակին (1860 թուականին Թիֆլիսի մէկ), ապագայի պատկերները դնելով իրարու մօտ» , ժո
կխաոնեն , երբ կվարտա յա յտեն– ազգային կեանքը, այս երկրորդ Հանգի պո ւմն ալ անկնկե լի տ պ աւո,– ղովուրդին մի աքը մղեց դէպի ապագա յ ի պատ -
Հ ոգին ,պատմութիւնը ւԱռանց ազգային այս դր՛ոշ– րութիւն կբ ձգէ Աղայեանի վյրայ։ Նալբանդեան կերը :
մին լեզուն Հաղորդակցութեան պարզ ղործիք մ րն ան ո ր խո րՀ ուրդ կ ո ւա ա յ Հիմնաւո րապէս ԳԲագԻ/
է , ոչ թէ ժո ղո վո լրղի մը սրբութիւնը , ոչ թէ ա– ժողովուրդի կրթութեան , լուսաւորութեան խնդ– Ագայեանի ամ բողկ կեանքի ու դործունէոլ–
•նոբ ցեղային կար ո ղութի ւննե բուն– ցոլարանը ւ բով։ թեան , ան ո բ ա շիւ ար Հ ա յետ ցքի նկատմ ամ բ մ են ք
Առանց աղղային դրոշմի ՝ Եկեղեցին աղօթա ՀՀ ատ տարիներ յետոյ, ԳՕական թուականնե Հարազատութիւն կը զգանք ,ո րովՀ ետել Աղա յեան ր
ր՛ան մբն է պարզ , առանց սեփական ու Հ՛ողե կան րուն , Աղա յեանը վեր յիչելով ()0ական թուականնե– նա լբան դե ան ական ժողովրդապետ ութեան ներկա -
. բու ՜պա յ քար՛ի Լրկաո Ր ոգեւորոլթեամբ կը բացա յսյց"լցիչը ԸԱալոլէ* շ ա տ մօտ էր կանգնած այն
տաճար դառնա լու– գանչէ , ճՄեբ Ժամանակ մենք Մոսկուայէն կը ուգթներուն , որոնցմով անոր մայր ժողովուրղբ
Առանց ազգա յին ՛ոգիի ու Հ բեղէն երազներու , Հասաւ իբ ազսԳտագբման :
Հայրենիքը ծննգավայր մըն է , աշխարՀագըական սպասէ ինք ւ՛ չ թէ «ՀՀ ռսւ քա ղ՝» ի մրուրը , այլ Հ^Հիւ– Անռր խո՜ր ժողովրդապետութիւնը, Օրկանա -
վա յ ր մը , մ ինչ. ազգա յին դրո շմ\ը վ րան՝ Հոգեղէն սիսավւայր/ի ոգին, Նալբանգեանի զկռուական ւլո– կան կապը աշխատաւոր ժողովուրդին Հետ ՚,
այս վայրը կը գագրի Հող ու քար ըլլալէ՜, ու կը չիւնը՝» ։ ընկերվարական ճշմարտութեան եւ Ժողո ~–
դառնա ք աղղա յին օր Օրան , ցեղա յին ս տ՛եզծագ՛ո ր– ^Աղայեան ի մեծ սրտակից բարեկամը՝ $ովՀ* ՚ԼոլԲԳԻ եբկանկութեան ուղիներու անոր անդուք
ծո ւթեան աւազան , երազներու ա շխարՀ , ոչ մի թ՝ ո լման եան , ճիշդ կե րպով նկատած է , $ոբ Աղայ որոնում ը, ա՛զնիւ Հայրենասիրութիւնն ու ռզատա–
այն բանաստեղծի մ՛բ Համար, այլ ՛հոյն ժողովուր եան իբ շրկանին եւ իբ սերունդին մէկ շատ պատ– սիրութիւնը, անշուշտ որ պիտի յանգէր միակ Հե–
դի բոլոր զաւակներուն : Աւաւլո / է՛լ. առա նձին *եղ մբ կը դր*– Անիկւ եւոզական , բուն ժողովրդական ազատագրական
Ան ամէն
Ազգա յին դրո շմն է որ մ աքին , մ շակո յթին , մեր գրողներէն ոչ մէկուն կբ նմանի* շարժման Համակրելուն։
եկեղեցիին, Հայրենիքին կուտայ սեփական թեւ, ճիւղի մէկ ինքնուրոյն ճաշակ է ցոյց տուեր եւ եր
ստեղծագործական թափ, այսինքն՝ աղատ ու ան բեք երկրորդը չէ եղեր՝ֆ X Աղա յեան իր նուի ր ական դա զա փա րնեբով մեր
կաշկանդ զա ր գա ց ո ւմ ի կա րե լի ո ւթի ւն : Աղգբ սեր– Եւ իր°ք , իբրեւ գրող, Աղայեան Հայ նոր դրա օրե բուն մ իա ց ած է ։ Անոր յիշատակըպա յծառ ււլ ի -
տօբէն ձուլուած է ազատութեան ու , Հետեւաբար , կանութեան ամենամեծ գէմքերէն մէկն է ։ Վիպա տ ի մնայ գա լիք նոր սեըուձնդնե բու յի շո զութ եան
ստեղծագործութեան գաղափարին Հետ*. Ազգը ա– գրութիւն , բան ա ս տ եղծ ո ւթ ի ւն ե լ Հ է քեաթագր՛ու մէկ եւս, իբրեւ մեր ժողովուրդին մեծլուսաւորիչ–
զատութեան մէկ կը զարգանայ, Հետեւաբար , չ ի թիւն ,—- աՀա՝ գեղաբուեստական խօսքի այն Հիմ ներէն ո Լ ան ո բ ազատագրական ձգտումներ ու ազ
կրնար կաշկանդել իր Հոգին, ոչ ալ անոր ազատ նական ճիւղեըը, որոնց մէկ կը փայլի Ագայեանի նիւ արտա յա յտիչներէն մէկը , նախընթաց մ ռայլ
թռիչքը ։ տաղանդը % գ արա շրկանին մէկ ։
Ա յս րմ բռնում ով ոգեւո ր ո ւե ց ան մ եբ Ա եծ
Ան իր գրական գործունէութիւնը վիպագրոԼ– ԱՍ– ԱՍԱՏՐՍԱ՚Ն
Վա բ գա պե տները տասնըՀ ինգ դար առակ եւ ապա– (Թեկնածա. բանասիրռլթեաԹ)
թեամբ սկսաւ։
Հովեցին Հայ ժողովուրդի ազատ , անկաշկանդ «Արութիւն ե Մանուէր» վէպը, 60ական թուա Հ 1է (ք Ա Ա Տ Ա 1,
գա ր գա ց ո ւմ բ * Նախ՝ գո յութիւեը ե լ ապա՝ զար - կաններուն լուսա՛ւորութեան շարժ մ ան ամ են ա ցայ
գացումը Հ տուն արձագանգն է,Հայ վիպագրութեան մէկ՚*Այդ
Ջ ս խալինք սակայն ; վէպբ ն ա լբան դե ան ա կան գիւղա ց իա կան ժ ո զ ո վ ը ր ^ Ե րեւանի Պետ . Հանրային Գրադարանին մէկ
ՀհգԳԼԼ ԼԻ յ՜թաեբ մարդկութիւնը *.Աղգի մբ ան դա պետ ո ւթեան վիպագրական մ ան իֆ է սթն Լցո յց) բացուած է Հ ա յ ասԼագիր ԳԻՍՔԻ պատմութեան ,
գամ ենք, բայց նաեւ մարդ ենք ւ ինչ ոբ •մարդ էր, զո ր 70 80^՛^ ան թուականն եբոլ երիտասարդ ցուցաՀանգէս ը , որուն ներկա յ եղած են գիտու -
կային է, չ ի կրնար օտար ըլլալ մեղի։ Չի կրնար սերունդին ազատասիրական ու Հայրենասիրական թեան , արուեստի , գրականութեան ե լ այլ կազ -
չշաՀագրգռել մեղ։ Հազար շփում ունինք եւ պէտք ղաստի արա կո ւթեան ոդե շո ւն չաղբիւրնե րէն մէկն է մակե րպութի ւննեբո լ ներկա յացուցիչները , նաեւ
է գիտնանք բան մը առնել , օ գա ո լի լ , լաւագո յն եղած ։ Հա յաս տա(1. ի Ա ով ետ գրողներու Համ ագո ւմ արին
տ պա ւո բութ ի ւններ քագե լով , փոխադարձաբար Վ^իպագր ութենէն վերկ Աղա յեան զուդաՀեռա - մասնակցող պատգամաւորները •
մեբ լաւագոյնը տալով անոնց ։ բաբ կբ զբաղի նաեւ բանաստեղծս ւթեամ բ ե լ Բացման խօսքն արտասանած է մ շա կո ւթ ա յին–
Ա յդ՛ դե ր բ Հայ մտա ւո ր ա կան ո ւթ ե ան կ՛ի յնա ք Հէ քեա թագը ո ւթեամ բ , ըստ որում գեղաբուեստա լո ւս ա ւո բո ւթեան Հ ի մնա րկութ ի ւններու կոմիտ է ի
առաւելապէս ։ Ան պիտի ըլլա ք գրօշակիբբ Հաք կան ստեղծ ագո րծ ո ւթ եան յա ս երկու ճ ի ւղե ր ո ւն նախագաՀ Ա* &աՀինեան* Տետոյ խօսած են Գ՛ Լե–
մտքին ու մշակոյթին– , Հաւատալով ու աշխատե - ան 1լ անցն ի իբրեւ կազմ ա կե ր պ ո ւա ծ մ ան կա վա րժ , ւոնեանն ու Հր* Գբիգորեանբ, ցուցադրուած Հաւ
լով : Ան պիտի րլլա յ օտար արժէքներէն օգտո լո իբ կրթական - դաստիարակչական գաղափարներու տպագիր դիրքի պատմութեան ե լ անոր մինչեւ մեր
ղը Հա յ կեանքը Հարստացնելու Համար ; ուրո յն եղանակով , որ զարգացուցեր էր՝ ելլելով օրերը զարգացման մասին*. $ուցաՀանգէսն ունի
Հայ մտաւո բա կան ո ւթեան կոչումն է , առաքե « Հ ա յ տպագրութեան։ կարեւորագոյն օճախները»
լութիւնը՝ անգո լլ աշխատանքը , ա յս զո յ դ ճամ - բաժինը, որ կը սկսի 1512^5/ Լ ո յ ս տեսած առակին
բաներով Հ Գեռ դրամը աւելի էլարժէ, քան գիրքը* Մէկ դիրքի Բսադրի ցուցադրութեամբ եւ կբ վերկանա յ
Տագնապով ու զո Հաբեբ ո ւթեա^մ բ , թո՚ղ ոսկին աւելի՝ քան Հայ Հոգիէն բեկոր մը, Հաք, Վենետիկի , Մոսկ էւ յ ի եւ. ա ւը ի քսւոսւքնեբռւ
այդպէս ՛ըլլայ։ Մեծ յաղթանակները չեն կրնար պատմ ութենէն էկ մը , Հա յ կեանքէն քանդակ մը։ ՚քԷԸ լ ո յ ս տեսսէհ՜ գրքեըոլ նմոյչն՚եըռվ :
շաՀ ուիլ , առանց ղոՀաբեբութեան *. Ա՝ է կը պիտի Բայց պէտք է պաՀել Հաւատքը*. Հայ մտաւո– Այս ըւսմինն ունի նաեւ, առանձին ենթաըամին
տպոլած
զոՀոլի շատերու Համ ար * շատեր ը պիտի տ ա ռա - բակաՀեութեան էլ ի յ ն ա յ յեղաշրկել կեանքը* Բարձր մըՀ ուր ցուցադրուած֊ ե\ն 1850-1920/1/
ոլին րաղմ ո ւթ ի ւննե բ ո ւն Համար * Հինգերորդ Գա բռնեք Հայ **՝Լա կո յ թ ի դրօ շը , մատնանշել ըաըձըա– գէրքերը։ Ոլրիչ րամին մը կը պատկերացնէ Հայ
րու մ տա լո բա կան գործի չներոլ փաղանգբ քի0 չ գոյն դեղեցկութիւննե րը , ցեղային արժէքները եւ (՚ Ր լ՛ տպագրութեան սովեաական շըֆանը մարք–
սւառասլեցաւ ։ Բայց Ո ս կեղտ ր բ ստեղծեց * անոնց մէկ խօսող Հայու Հոգին : ս իղմ^լէն ի*ե իղմ , գեղա ր ո ւե ս աա կան , մանկական ,
Մեր օբերո^ւն*. Նոյն ժողովուրդը տօն կը Այն Հոգին, որ Ե՛ Գար՛ուն հ՜ագկեցաւ* այն՝ քաղաքական ե լ ըառարաննե
սարքէ դեռ : Ան շուշտ տօն է դեռ , մ եծա րանքի II բ կր շարունակէ ծաղկի լ այսօր ՛յլ մեր Հայըե. Յո ցահանգէսը ունի բաղմաթիլ նկարներ՝
պարզ արտա յա յտ ութ իւն մ բ , մ ին չ մ տա լոր ականն նիքին ու մինչեւ, իսկ Ափիւռքին մէշ՝; տպագրական թումբերու , տպագրիչներու, իւմրա.
ու մշակբ տժգոյն կեանք մը կ՚ապրին : Հայ րաղմո ւթ իլէնե րը պիտի անգրագառնւան գիրներու , Հրատարակիչներու եւ Հեղինակներու։
Մ շա կո քթի դաշտեր ը դեռ ամա յի կը մնան • օր մր։ Տօներէ% անգին պիտի երթան Հ ՏուցաՀանդէսը կազմած է նկարիչ Ա . Արուտ.
Հեռու՝ բազմութիւննեբոլ Հետաքրքրութենէն յ Հաւատա՛նք այս մասին յ չեանը;
՝• ՚ ՚՚. * ՝՛ * ՚–֊՚–՚՚՝*՚լյ։*՛ * * \. •
Fonds A.R.A.M
մանկավարժութեան փորձէն է
ՄԱՀՈԻԱՆ 35ԱՄԵԱԿԻ ԱՌԹԻԻ իբրեւ բանաստեղծ ու ՀԷքեաթագիբ , Աղայ
ԽՍ՝Ի «ՅոՆսարեր» եեաեւեալ խորհրդածու^ եան Հայ մանկական աշխարՀի մեծա՛գոյն Հեղի -
թիւնները կ ՚ ը ն է , ԹարդմանչԱց Տօնիւն &ուփրոՆած
ի մրա գրականի մը մէջ •— Խլրթ.,— ^Սովետական Հայաստան» ամսագրի նակն է - ամեն ամեծ դէմքը՝ որուն աշակերտելով
Յա֊լիսի թփւէն, մեր հայերէնով
8 *քՒումանեաս\ը Հասաւ իր փառքին ,ուղղակի անց^.
իրապէս, Հրաշքի մր տպաւորութիւնը 1լ ունե Մեր նոր դրականութեան ու մանկավարժոլ - նելով Աղա յետնի բացած ճամբէն ։
նանք , երբ անդրադառնանք . //ր այս փոքրի կ , այս թեան մէկ ՛Լ* Աղայեան ինքնուրոյն տեղ մը կբ Աղայեան այս մարզին մէկ մրցակից չունեցաւ
աշխարհագրիւ ժողովուրդը, աասնըՀինգ գաբ ա– գրաւէ Տ ու մնաց Հայ մանուկներու ամենասիրելի գրողը*)
ռակ գիր &ւ գրականութիւն ստեղծած Է : Ունեցած Աղայեան իր իսկ բառերով՝ «բաբո յա բլէ թ –թւ^ որուն Հմայիչ երդերով ու Հէքեաթներով սնանեը
Է Մաքի գործիչներ , որոնք յեղաշրջած են Հայ մեղ մարդու , ճշմարիտ առաքեալի եւ անկեղծ Հայ~ են բազմաթիւ սե ր ունդն եր Հ ՏՕական թուականներ
կեանքը, նոր պատմութիւն ստեղծած եւ նոր ու րենասէբիգ Հիանալի տիպար է, ոբ ուսանելի շատ րէն սկսեալ :
ԼՈ յս ուղիներ գծած Հայու գո յո ւթեան –.Անոնք գիյա– բան թողուցեբ է Հ յետնորդներուն կտա կե լո ւ ար Պէտք է մասնաւորաբար շեշտել Ագայեանի ղի–
ցած են Հանճա բա յին թափանցում ով մը ըմբո֊նեչ ժանիդ ; ըը\ Հ այ գրական Լեզուի զարգացման պատմու -
պա ամ ութեան մ աՀա շուք վճ իռը Հա յո ւթեան Հ ան– իբ երկու մեծ նախորդներու՝ 1$ * Աբովեանի թեան մէկ։ Իր ստեղծագործական փորձերոլն մէկ
ղ էպ , եւ գտած են միկոցը Գաբէ ԳաՐ "՚Լւ. ո լ ա ՜ ու Մ * Նալբանդեանի դրա կան –լուսաւոր ական գա Հետե ւողա կանօր էն ղեկավար ո լելով գրականու -
ռողկ պա Տ ե լու զա յն ՚ ա պա Հ ո վե լո լ անոր գո յա— ղափարներուն, անոնց ժողովրդապետական գծի թեան ժողովրդականութեան սկզբունքով, ժողո -
թիւնը եւ ստեղծագործական թափը* Հետեւողական շարունակողն է ան> 19րգ գարու վ ո ւբդո՝ դրականութեան եւ դրա կան ո ւթ իւն րժո ղո ֊
վուրղին
՚ՀրԴ կիսուն մէկ։ է մօտեցնելու պաՀանկով, Աղայեան՝ բաբ-
Ա * Գրոց թաբգմ անութի ւն ը գրուագ մըն է մի– Կէս գաբ ընդգրկող իր բազմակողմանի դոբ– բառնե բու լեղո լական ու ոճա կան Հարստո ւթիւնբ
այն, առակին քայլ մը՝ գ է ա ի ա յ ^ * մեծ յեղաշբկու— ծունէութեամբ ,Աղայեան կ՝ոլզեկցի Հայ նոր գրա Հմտօրէն օգտագործեց եւ ժողովուրդի բազմաբար
գրական
մը , զոր Հայութիւնը Ե . գարուն իրագործեց , Հա կանութեան ե մ ան կա վարժութեան պատ մ ութ եան 9 բառ լեզուի Հիմք/ական ոգին իւրացնելով,
ւատաւոր ու Հանճարեղ գործիչներու ձեռքով * &ե– անոն ց ձե ւաւորման ու զարգացման գրեթէ ամբոոկ լեզուի նոր որակ ստեղծեց ;
գաշըկում մը, ոբ Հայ Հոգիէն ու Հայ մտքէն ընթացքին : 80 ԳՕական թուականներուն Հանդէս եկած
սկսաւ նախ , սեփական գիր ու գրականութիւն , գրական սերունդի լեզուն , իր լաւագոյն գծեր ով՝։
ազգային մշակոյթ ունենալու եւ Հայ կեանքն –ոլ Երիտասարդ Հասակէն գործօն Հետաքրքրու Ագայեանի լեզուին լիրայ Հիմ%\ուած ԷՀ
Հ ո գին արտա յա յա ելու Հ ամ ար : Հայ գո րծ ի շ վա լւ– թիւն Հանդէս կր բերէ (ձիական թուականներուն Ագայեանի ստեղծադոբծութեան ու աշի/աբՀա–
գապետները •օտար .աղբիւր ներուն դի՛՛՝եցին , աշ– ծաւալող մտաւոր մշակութային շարժման եւ Հա յետ ցքին մ էկ Հ ա՛մ ախմ բո լած են՝ մէկ կողմ էն
խարՀը խ ո ւղաբ կե ց ին , օտար գի րն ու գիտութիւնը դեռ նոր ձեւաւոբուող գաղափարական Հոսանքնե Հա յ ժ ո ղո վո ւր դի ազգա յին ա գա տ ա դր ո ւթ ե ան գա -
իւրացուցին , բայց ըրին այս բոլորը ազգային րու պայքար ի նկատմ ամբ , Հաստատ կերպով Հա ղափարը , մի ւս կողմ էն ընկերվարական Հ ա ւա ս ա -
մշակոյթ ստեղծելու Համար* ազգային գրականու— կելով դէպ ի առա կագէ մ Հ ոսանքը ի Հ՛ա կադր ու - բութեան Հիմի վրայ , նոր , անդասակարգ Հասա
իժիւն , սեփական արժէքներ ս՛տեղծելու կամ կա - թիւն կղե բա-պաՀ տպան ո զա կան Հ ոսանքին : րակութեան ստեղծման երազանքը ; Աակայն Հայ
տարելագո՛բծելու Համար։ Ա շա կո ՛ւթ ա յ՛ին , իմա ֊ Երիտասարդ Աղայեանը ոգեւորուած ռուս մեծ Հասարակական զարգացման յետամնաց պայման
ցական կամ Հոգեկան որեւէ շարժում նշանակու գործիչներ Գերցէնի , Ջերն իշեւսկիի , Գ ո բր ո լի լբո - ներուն մէկ , Ազա յեանի ընկեր վա բ՛ո ւթ իլն ը Մ արք–
թիւն մը ունի անշուշտ ։կասկած չ կ ա յ յա ս մասին ւ վի , Նեկբասովի գաղափարներովդ կանգնեցալ այգ սէն առակ տեգի ունեցած երազային բնկեբվարոլ.-
Բայց ժոզովոլրդի մը Համար շարմում ը ամ բող - դա բա շբ կան ի յ առա կագէ մ գաղտ բու մակար թեան այլտզանո ւթիւննե րէն մէկն է ։ է տուար Բ ել
կական իմաստ կ՚առնէ ա՛յն ատեն միայն, երբ ազ դակին , խանդավառուեցալ ժողովուրդի գարգաց– լա մի ի <Հ \ 00 տարի յետ ո յ » վէպին թաբգմ ան՝ ո լ, ^
գային կը գառնայ ան * Գրականութիւնը , տրուես–, ման ու ազատագրութեան վեՀ ձդտումներով * թեամբ եւ անոր ոգիով դրո լած իբ զժամ անակա֊–
տը , սլ ա ա մ ո ւթ ի ւն ը , մ շա կո յթի ըոլոը ճիւղեըը , Աղա յեսանի կեանքի բեթերպո ւրկեան ձՐ^ա^՚Ը կից ատենա խօսութ իւն՝» աշխատ ո ւթեամբ ,ան եւս
ըստ էութեան , միշտ Հետաքրքրական են եւ կը նշանաւոր կը Հանդիսանա յ անոր երկր՛որդ Հանդի մ իւս երազատես բն կե բ վա ր ա՚կաննե բուն նմ ան՝ իր .
ներկայացնեն ներքին արմէքներ , անխտիր (1Ո է՛1 է՛ ի պում ովը Մ իքա յէ է Նա լբանգեանփ Հետ , երբ վեբ– բառերով բսենք՝ ^ապագայէն ներկան է քննադա
Համար ;ք*այց կը կբկնապատկուի , կը բազմապատ կփնս գուբս էր եկեր Պ ետ ր ո պա լո վս կի բերդէն ։ին՝չ– տեր՝», «իրականի եւ գաղափարականի ( ներկայի /լ
կուի անոնց արմէքը , երբ անոնք ազգային գբոշմ պէս առակին (1860 թուականին Թիֆլիսի մէկ), ապագայի պատկերները դնելով իրարու մօտ» , ժո
կխաոնեն , երբ կվարտա յա յտեն– ազգային կեանքը, այս երկրորդ Հանգի պո ւմն ալ անկնկե լի տ պ աւո,– ղովուրդին մի աքը մղեց դէպի ապագա յ ի պատ -
Հ ոգին ,պատմութիւնը ւԱռանց ազգային այս դր՛ոշ– րութիւն կբ ձգէ Աղայեանի վյրայ։ Նալբանդեան կերը :
մին լեզուն Հաղորդակցութեան պարզ ղործիք մ րն ան ո ր խո րՀ ուրդ կ ո ւա ա յ Հիմնաւո րապէս ԳԲագԻ/
է , ոչ թէ ժո ղո վո լրղի մը սրբութիւնը , ոչ թէ ա– ժողովուրդի կրթութեան , լուսաւորութեան խնդ– Ագայեանի ամ բողկ կեանքի ու դործունէոլ–
•նոբ ցեղային կար ո ղութի ւննե բուն– ցոլարանը ւ բով։ թեան , ան ո բ ա շիւ ար Հ ա յետ ցքի նկատմ ամ բ մ են ք
Առանց աղղային դրոշմի ՝ Եկեղեցին աղօթա ՀՀ ատ տարիներ յետոյ, ԳՕական թուականնե Հարազատութիւն կը զգանք ,ո րովՀ ետել Աղա յեան ր
ր՛ան մբն է պարզ , առանց սեփական ու Հ՛ողե կան րուն , Աղա յեանը վեր յիչելով ()0ական թուականնե– նա լբան դե ան ական ժողովրդապետ ութեան ներկա -
. բու ՜պա յ քար՛ի Լրկաո Ր ոգեւորոլթեամբ կը բացա յսյց"լցիչը ԸԱալոլէ* շ ա տ մօտ էր կանգնած այն
տաճար դառնա լու– գանչէ , ճՄեբ Ժամանակ մենք Մոսկուայէն կը ուգթներուն , որոնցմով անոր մայր ժողովուրղբ
Առանց ազգա յին ՛ոգիի ու Հ բեղէն երազներու , Հասաւ իբ ազսԳտագբման :
Հայրենիքը ծննգավայր մըն է , աշխարՀագըական սպասէ ինք ւ՛ չ թէ «ՀՀ ռսւ քա ղ՝» ի մրուրը , այլ Հ^Հիւ– Անռր խո՜ր ժողովրդապետութիւնը, Օրկանա -
վա յ ր մը , մ ինչ. ազգա յին դրո շմ\ը վ րան՝ Հոգեղէն սիսավւայր/ի ոգին, Նալբանգեանի զկռուական ւլո– կան կապը աշխատաւոր ժողովուրդին Հետ ՚,
այս վայրը կը գագրի Հող ու քար ըլլալէ՜, ու կը չիւնը՝» ։ ընկերվարական ճշմարտութեան եւ Ժողո ~–
դառնա ք աղղա յին օր Օրան , ցեղա յին ս տ՛եզծագ՛ո ր– ^Աղայեան ի մեծ սրտակից բարեկամը՝ $ովՀ* ՚ԼոլԲԳԻ եբկանկութեան ուղիներու անոր անդուք
ծո ւթեան աւազան , երազներու ա շխարՀ , ոչ մի թ՝ ո լման եան , ճիշդ կե րպով նկատած է , $ոբ Աղայ որոնում ը, ա՛զնիւ Հայրենասիրութիւնն ու ռզատա–
այն բանաստեղծի մ՛բ Համար, այլ ՛հոյն ժողովուր եան իբ շրկանին եւ իբ սերունդին մէկ շատ պատ– սիրութիւնը, անշուշտ որ պիտի յանգէր միակ Հե–
դի բոլոր զաւակներուն : Աւաւլո / է՛լ. առա նձին *եղ մբ կը դր*– Անիկւ եւոզական , բուն ժողովրդական ազատագրական
Ան ամէն
Ազգա յին դրո շմն է որ մ աքին , մ շակո յթին , մեր գրողներէն ոչ մէկուն կբ նմանի* շարժման Համակրելուն։
եկեղեցիին, Հայրենիքին կուտայ սեփական թեւ, ճիւղի մէկ ինքնուրոյն ճաշակ է ցոյց տուեր եւ եր
ստեղծագործական թափ, այսինքն՝ աղատ ու ան բեք երկրորդը չէ եղեր՝ֆ X Աղա յեան իր նուի ր ական դա զա փա րնեբով մեր
կաշկանդ զա ր գա ց ո ւմ ի կա րե լի ո ւթի ւն : Աղգբ սեր– Եւ իր°ք , իբրեւ գրող, Աղայեան Հայ նոր դրա օրե բուն մ իա ց ած է ։ Անոր յիշատակըպա յծառ ււլ ի -
տօբէն ձուլուած է ազատութեան ու , Հետեւաբար , կանութեան ամենամեծ գէմքերէն մէկն է ։ Վիպա տ ի մնայ գա լիք նոր սեըուձնդնե բու յի շո զութ եան
ստեղծագործութեան գաղափարին Հետ*. Ազգը ա– գրութիւն , բան ա ս տ եղծ ո ւթ ի ւն ե լ Հ է քեաթագր՛ու մէկ եւս, իբրեւ մեր ժողովուրդին մեծլուսաւորիչ–
զատութեան մէկ կը զարգանայ, Հետեւաբար , չ ի թիւն ,—- աՀա՝ գեղաբուեստական խօսքի այն Հիմ ներէն ո Լ ան ո բ ազատագրական ձգտումներ ու ազ
կրնար կաշկանդել իր Հոգին, ոչ ալ անոր ազատ նական ճիւղեըը, որոնց մէկ կը փայլի Ագայեանի նիւ արտա յա յտիչներէն մէկը , նախընթաց մ ռայլ
թռիչքը ։ տաղանդը % գ արա շրկանին մէկ ։
Ա յս րմ բռնում ով ոգեւո ր ո ւե ց ան մ եբ Ա եծ
Ան իր գրական գործունէութիւնը վիպագրոԼ– ԱՍ– ԱՍԱՏՐՍԱ՚Ն
Վա բ գա պե տները տասնըՀ ինգ դար առակ եւ ապա– (Թեկնածա. բանասիրռլթեաԹ)
թեամբ սկսաւ։
Հովեցին Հայ ժողովուրդի ազատ , անկաշկանդ «Արութիւն ե Մանուէր» վէպը, 60ական թուա Հ 1է (ք Ա Ա Տ Ա 1,
գա ր գա ց ո ւմ բ * Նախ՝ գո յութիւեը ե լ ապա՝ զար - կաններուն լուսա՛ւորութեան շարժ մ ան ամ են ա ցայ
գացումը Հ տուն արձագանգն է,Հայ վիպագրութեան մէկ՚*Այդ
Ջ ս խալինք սակայն ; վէպբ ն ա լբան դե ան ա կան գիւղա ց իա կան ժ ո զ ո վ ը ր ^ Ե րեւանի Պետ . Հանրային Գրադարանին մէկ
ՀհգԳԼԼ ԼԻ յ՜թաեբ մարդկութիւնը *.Աղգի մբ ան դա պետ ո ւթեան վիպագրական մ ան իֆ է սթն Լցո յց) բացուած է Հ ա յ ասԼագիր ԳԻՍՔԻ պատմութեան ,
գամ ենք, բայց նաեւ մարդ ենք ւ ինչ ոբ •մարդ էր, զո ր 70 80^՛^ ան թուականն եբոլ երիտասարդ ցուցաՀանգէս ը , որուն ներկա յ եղած են գիտու -
կային է, չ ի կրնար օտար ըլլալ մեղի։ Չի կրնար սերունդին ազատասիրական ու Հայրենասիրական թեան , արուեստի , գրականութեան ե լ այլ կազ -
չշաՀագրգռել մեղ։ Հազար շփում ունինք եւ պէտք ղաստի արա կո ւթեան ոդե շո ւն չաղբիւրնե րէն մէկն է մակե րպութի ւննեբո լ ներկա յացուցիչները , նաեւ
է գիտնանք բան մը առնել , օ գա ո լի լ , լաւագո յն եղած ։ Հա յաս տա(1. ի Ա ով ետ գրողներու Համ ագո ւմ արին
տ պա ւո բութ ի ւններ քագե լով , փոխադարձաբար Վ^իպագր ութենէն վերկ Աղա յեան զուդաՀեռա - մասնակցող պատգամաւորները •
մեբ լաւագոյնը տալով անոնց ։ բաբ կբ զբաղի նաեւ բանաստեղծս ւթեամ բ ե լ Բացման խօսքն արտասանած է մ շա կո ւթ ա յին–
Ա յդ՛ դե ր բ Հայ մտա ւո ր ա կան ո ւթ ե ան կ՛ի յնա ք Հէ քեա թագը ո ւթեամ բ , ըստ որում գեղաբուեստա լո ւս ա ւո բո ւթեան Հ ի մնա րկութ ի ւններու կոմիտ է ի
առաւելապէս ։ Ան պիտի ըլլա ք գրօշակիբբ Հաք կան ստեղծ ագո րծ ո ւթ եան յա ս երկու ճ ի ւղե ր ո ւն նախագաՀ Ա* &աՀինեան* Տետոյ խօսած են Գ՛ Լե–
մտքին ու մշակոյթին– , Հաւատալով ու աշխատե - ան 1լ անցն ի իբրեւ կազմ ա կե ր պ ո ւա ծ մ ան կա վա րժ , ւոնեանն ու Հր* Գբիգորեանբ, ցուցադրուած Հաւ
լով : Ան պիտի րլլա յ օտար արժէքներէն օգտո լո իբ կրթական - դաստիարակչական գաղափարներու տպագիր դիրքի պատմութեան ե լ անոր մինչեւ մեր
ղը Հա յ կեանքը Հարստացնելու Համար ; ուրո յն եղանակով , որ զարգացուցեր էր՝ ելլելով օրերը զարգացման մասին*. $ուցաՀանգէսն ունի
Հայ մտաւո բա կան ո ւթեան կոչումն է , առաքե « Հ ա յ տպագրութեան։ կարեւորագոյն օճախները»
լութիւնը՝ անգո լլ աշխատանքը , ա յս զո յ դ ճամ - բաժինը, որ կը սկսի 1512^5/ Լ ո յ ս տեսած առակին
բաներով Հ Գեռ դրամը աւելի էլարժէ, քան գիրքը* Մէկ դիրքի Բսադրի ցուցադրութեամբ եւ կբ վերկանա յ
Տագնապով ու զո Հաբեբ ո ւթեա^մ բ , թո՚ղ ոսկին աւելի՝ քան Հայ Հոգիէն բեկոր մը, Հաք, Վենետիկի , Մոսկ էւ յ ի եւ. ա ւը ի քսւոսւքնեբռւ
այդպէս ՛ըլլայ։ Մեծ յաղթանակները չեն կրնար պատմ ութենէն էկ մը , Հա յ կեանքէն քանդակ մը։ ՚քԷԸ լ ո յ ս տեսսէհ՜ գրքեըոլ նմոյչն՚եըռվ :
շաՀ ուիլ , առանց ղոՀաբեբութեան *. Ա՝ է կը պիտի Բայց պէտք է պաՀել Հաւատքը*. Հայ մտաւո– Այս ըւսմինն ունի նաեւ, առանձին ենթաըամին
տպոլած
զոՀոլի շատերու Համ ար * շատեր ը պիտի տ ա ռա - բակաՀեութեան էլ ի յ ն ա յ յեղաշրկել կեանքը* Բարձր մըՀ ուր ցուցադրուած֊ ե\ն 1850-1920/1/
ոլին րաղմ ո ւթ ի ւննե բ ո ւն Համար * Հինգերորդ Գա բռնեք Հայ **՝Լա կո յ թ ի դրօ շը , մատնանշել ըաըձըա– գէրքերը։ Ոլրիչ րամին մը կը պատկերացնէ Հայ
րու մ տա լո բա կան գործի չներոլ փաղանգբ քի0 չ գոյն դեղեցկութիւննե րը , ցեղային արժէքները եւ (՚ Ր լ՛ տպագրութեան սովեաական շըֆանը մարք–
սւառասլեցաւ ։ Բայց Ո ս կեղտ ր բ ստեղծեց * անոնց մէկ խօսող Հայու Հոգին : ս իղմ^լէն ի*ե իղմ , գեղա ր ո ւե ս աա կան , մանկական ,
Մեր օբերո^ւն*. Նոյն ժողովուրդը տօն կը Այն Հոգին, որ Ե՛ Գար՛ուն հ՜ագկեցաւ* այն՝ քաղաքական ե լ ըառարաննե
սարքէ դեռ : Ան շուշտ տօն է դեռ , մ եծա րանքի II բ կր շարունակէ ծաղկի լ այսօր ՛յլ մեր Հայըե. Յո ցահանգէսը ունի բաղմաթիլ նկարներ՝
պարզ արտա յա յտ ութ իւն մ բ , մ ին չ մ տա լոր ականն նիքին ու մինչեւ, իսկ Ափիւռքին մէշ՝; տպագրական թումբերու , տպագրիչներու, իւմրա.
ու մշակբ տժգոյն կեանք մը կ՚ապրին : Հայ րաղմո ւթ իլէնե րը պիտի անգրագառնւան գիրներու , Հրատարակիչներու եւ Հեղինակներու։
Մ շա կո քթի դաշտեր ը դեռ ամա յի կը մնան • օր մր։ Տօներէ% անգին պիտի երթան Հ ՏուցաՀանդէսը կազմած է նկարիչ Ա . Արուտ.
Հեռու՝ բազմութիւննեբոլ Հետաքրքրութենէն յ Հաւատա՛նք այս մասին յ չեանը;
՝• ՚ ՚՚. * ՝՛ * ՚–֊՚–՚՚՝*՚լյ։*՛ * * \. •
Fonds A.R.A.M