Page 166 - ARM_19-1946_02
P. 166
1 6 ԱքՒԱՀ
4 0. Գ ԽՐա $ ե է ~ ա Ա դ ք հ ա ս ե ա Ա (Օուշեէ) 1ԻՀՏԱ Ո*հՐ ԵՆ
ՊւածտԱք ռաբռթեաԱ
Ո՜վ, հայրենիք, դրախտագեղ իմ Հայաստան,
56 տարեկան է Հ * Տ * Դաշնակցութիւնը , պար– Հանգուցեալբ սչէաք էր «տեսներ եւ «լսեր իր Ազատութեան դու մեր դրօշ արիւնազանգ,
ծա՛՛նք Հայութեան : դասախօսութիւներու եւ ընթացքին Ջա կերտնել Լեռների պէս քո ակնակուռ եւ շանթաձիգ՝
^ ՚ " " ^ աեսնել բառ Լ կարծր է կամքը ազատատենչ ժողովրդին:
Ուրիշներ , երբ կբ խօսթ այս կուսակցութեան ո րովՀետեւ
մասին, կբ ներկայացնեն մեր ազգային կեանքր մաբգ որքան ալ բա բե կամ եցո զութ իւն եւ վառ երե Դ՛ու տեսել ես հրդեհները ընդվզումի
ւակայութիւն Եւ գիշերներ գեթսեմա1նհա|ն— հազար ու լքի,
90 ա /լան թուականներուն՝ ո ւզե լո ւէ բա ց ա ա ր ե լ ա յն ղ Գ " ՚ լ – Զայ1 ունենա յ , չի կրնար ա յգ ապրում ր
պատճառները , որոնք ծնունդ տուին մարտական •գէտք էր լ-ել մանաւանդ, երբ կր ր զ ջ ա կ ի զ ռ ւ մ , աւեր, արիւն եւ կոտորած —
այս մեծ կուսակցութեան, Հա ձ Յեղափոխական խօսէր իր սիրած֊ նիւթին, Հ ա յ լեզով, ու գրակա. ք ա Ը ի ՜ ֊ քանի հերոսամարտ բոցատ|որած :
ներու Ղ՛ա շնա կց ո ւթեան , պարծա՛՜նք Հայութեան ։ նութեան մասին;
բն գո ւե ի մ , որ փա ուա լ ո բ Հ ի մնադիբներո ւն ՋՈՄի աղոցս բարեկամ, ոչ մէկ ատեն մերվեց Հ ի մ ա ՞Ո Լ Ո յ,ո՝ Վ ա ն դ ալեծուփ, Տ ա ր ո ՚ ն , Սասո՚ւն,
կամքն ու Հանճարը մեծապէս սատարեցին ա յս մեղ–. Այն իրիկունր երբ ղասաիօսր ինքն էր, Ֆլո– <4էյթՈ՚ւն|ն ըմբոստ , Վասպոլրակաւն արծովտրոյն,
Խ Ո բ շ Ա լ « կ ս ա|նցաւ անդաստանից քո ծաղկապատ,
կուսակցութեան դիւցազնական խոյանքին , կ^՝ըն - բիա ճաշարանի վերնա յար կր նեղ կուգար, ու մեր
կործա՛նեց այնքան չք նազ շէն ու ա պ ա ա :
գունիմ , որ զէնքի փառքը նպաստեց անոր Հմայքը մշտաժպիտԲաբգէնբ շարժանկարի գործիքը դուրս
տարածելու սերունդներու Հոգիներէն ներս , Կ՝ըն~ Հանելու Հոգէն կ ա զատուէր ; Լ՚իասա իսօս ութիւն -
գունիմ , որ մ եր աւր լա յին տառապանքը ուժ ները Հաճելի եւ բազմամարդ դարձնելու Համար բ կ |Ծ ս 1 1 լ հրոյ սարակ , ծիլ չմնաց,
Ոլ Աոտ
տուաւ անոր աճման , ել վերջապէս 1լ ՝ընդունիմ , այս ձեւր ը գտեր էի/յննք.)։բ^ : քՇաաբալօոն ւօն ,. *1.Նոաափաոհլէոոան^բ*ան *. I.^~ ֊ււ՝--֊ւ- ~ .է™–– —օ ւ—17 լ ւ հ . – ՝ — ՝
որ տ ա դան դա ւո ր երիտասարդներ բո վան դակու - մնային իրենց տուփերուն մէջ Հ ՂՐ Մոխրացել են բարունակներդ այ|Թ ռսկեվ|սպ,
Ե՞րր վաոեցան քո կալեբի դէզերն յ ո ւ ո թ ի ,
թիւն եւ իտէալ դրին պատմական շարժումի մր Ժամանակէն առաք սրաՀը լեցուած՝ կը սսլա– Ո՞ւ^ր հալածա֊ւեց շինականդ , մ՛շակն արտի...
«. ւ– ա– V ււ֊ ւ
պէս մեծցող ա յ գ ալիքին մ է ^ ։ Բայց եւ կյուղեմ որ սէ ինք դասախօս ին , որ ո ւն Համ ար ժամ աղ ր ո ւթ ի ւն
բացատրուի թէ ի՚^՚Հ^ է արարչական ոգին , որով յաբգելբ մեծ առաքինութիւն մը պէտք էր րլլար : Գհյլ ծխում են քաղաքները քո հոյաշէ)ն,
, Ու թեւածում տարիների կորած կանչեր
յ ա ւի տ են ա կան կբ մնա յ Հ * 3 • Դաշնակցութիւնը ՛էյերս կը մտնէր Հինդ վայրկեան կանուխ , քան թէ փո երկնքում — Ա)աւհ(01 է շրջում խաւարակուռ՝
Արիւն շնչում դաշտեր , ձորեր յաւէտ թափուր •
պաբծա նք Հա յո ւթ ե ան ; Հինգ վայրկեան ուշ։
Ուսուի , "/» ր ի ս տ ա ւի ո ր ի մաՀուան քառասնամ — Ըսի ոբ բամբ ձայն մը ունէր, սակայն , ընդ -
եակին առթիւ , իբրեւ մ եծարանքի լաւադո յն ցո յց Հանրապէս կբ սկսէր Հանդարտօրէն : Տ ուս բ վա յ բ–
կամ արտայայտութիւն , իժ ո յլ տուէք այն երիտա կեան չանցած , արգէն կեր պար անափոիսո ւտծ կ ըլ ,. • • Պիտ սթափիբն որդիքը քո, ելնե՞ն պիտի
սարդ Դաշնակցականին , ոբ կը խօսի ա յս բեմէն, լար ; Մեր գիմացը կեցողը այլեւս եօթանասուն Ոսոխի դ է մ վրէժխնդիր գօտեմարտի • • •
՝Բրիստափոր ի նա յո ւածքին տակ , պարզել թէ ի՛նչ տարուան ծերունի մը չէր ,այլ,առ աոաւելն յիսուն Իմ հայրեքնիք , երգ ու լացի մայր Հայաստա՛ն,
էլ էւութիունւրայ€.սմեծ ՞ • • կուսակցապետն, ^ լ ո՛ ր I ™ ք ^ > հ կատարեալ Հ ասունս ւթեան ել ո ւժ ին ^ՏՏՏ^ձ ^Տ ^^^^^7"
ռգաաղոտտննիԼքոըանԼ անոր աաննԼխ֊ձորտակելի ո/ւ^ժ«ի.ն.։ ՚»,. ԱՀա –թԲ էձ –Հ* էԷքԻ՛. (Մինչեւ ոգաաււկկիեն կեոորրոոււսստտըո,. աատտԼկէե ..աւ.ել.իԼ,. Ա Ր Ի ՛ ^ ™ ™ * մեր դրօ՛շ յաւհրժական :
ինչո՛ւ, առանց նո յն ի ս կ պաՀ մը կանգ առնելու տարիք ցոյց չէր տար) ։ Կը խօսէր առանց շունչ ԳՈՐԵԱՆ
90ա կան թուականներուն վրա յ , կը մ տնեմ Հա յոց առնելու, ձեռքի արադ շարժումներով, աչքերբ
Դ * եւ Ե * դարերու պատմութենէն ներս ։ բոցավառ ։ Ա եր Դոգթան Երգիչներու գեղեցիկ դասութիւնը եւ կը սկսի լուծելու գործողութեան ;
կըա~
Վտանգի մէջ էր Հայոց ա շիւ ա ր Հ ր , ՛երկու բացարտութեամբ , «Հերքն ընգ՝՝գլխէս՝ Հուր թերեւս ԱՀ աւասիկ ենթական , բայն ու մակբայը։ Պէաք է
մեծ ա շիսսւբՀ՚ա կա լներ կանգներ էին սաՀմաններուն րին»։ Կը վախնամ գրաբար մէջբեբումէն , աշ - մանրամասնել տակաւին ։ Հասարակ անուն, եզա
նախա
Վրա յ , մին կբ բերէր մ ազդէ ական ո ւթե ան կարմիր յօդ մբ պակաս կամ աւելի դրի եւ շուքերու կիդ տրական Հ ո լուի , բնութեան խսգիր "՚,/"/71^՛/
Հուբբ, միւսը՝ քրիստոնէութեան սպիտակ թոյսը* խարՀէն ղիս կր գիտէ , բայց այս Հոյակապ բային , կամ ներգործական բայ , առաջին լծորդու
Աոլրը չէր որ պիտի կրնար պաշտպանել մեղ , ոք դասութիւնը որքա՛ն կը վայլէր \1*րեն։ թիւն , աներւոյթ եւն»։ «Աներեւոյթ» ըսաւ ու
ալ աստո լածներ ը։ Հա յ կա կան արծիւն էր, որ յան Կ՚առնէ բառ մբ։ \,ախ , այդ բառին ծագումը, յանկարծ միտքը ինկաւ, թէ ինչպէս պէտք է լու
կարծ երեւցաւ Հայաստանեայց աշիսաբՀի երկնա— րմ ածան ց մ լ էն ձեւեր ը։ Առ նւոաւղաղնն տասը ծել բա յին ան երե ւո յթը > ցո յց տա լով անո բ
ր պէ"՚ք Է տօնբ նախադասութեան մէջ։ կեցէք,
կամարին վրայ, սաւառնեցաւ , ճախրեց ու թեւա Հատ Հոմանիշ, անոնց երանգները, պաչ.
ծեց Ա իւն ի քէն Ապիր , Բղնունեաց ծովէն մինչեւ դորձաճել այսինչ կամ այնինչ Հոմանիշը։ %մոյշ– խնգիրր անուն է կամ դերանուն։ Ե՞րր ե՞րբբնութսեեսռ/իՆ
գաւառբ Տաշիր , ^ՀԷ^ "(՚ Հայկական աւանդոլ - ներ Հին եւ նոր դբակս/հութեան մէչ՝ գործ֊ածուած֊ ի-գԻբր Կ՝ ԱԱա յ Հարցական , աբական, բացառա -
թիւն մբ կբ պատմէ թէ աւրծիւ մր կբ բարձրանար , ձեւերէն։ Զի ղ ւ։ Հ ա՛հ ար այդքանով։ Օրինակներ օ– կան կամ գործիական։ Բոլոր օրինակներէն վերչԴ>–
թեւերը կը տարածէր՝ որպէսզի թեւեբովր շուք ը— աար լեղուներէ : Այդ բառին անզլեբէնը , լատինէ– նը անպայման պիտի րլլայ Հայկական լեզուին
սէր Արծբունի մ անս լկին վրա յ , լեռներ ո ւն մ էք րէնր, ֆրանսերէնը, դերմաներէնը, իրարու Հետ ճկունութիւնը, զեղեց կո ւթ իւնը , գերակայութիւն
կոբլ 1 ւած– , ամէն անգամ որ Հրայրեաւ ունեցած֊ նմանո ւթ իւննե ր ը։ Տակաւին այս ա/ բա– ցոյց տուող օրինակ մը։
ւ - *յ– օ ւ ւ. է՜*՜ լական չ է ։ ք՛ոա ր պատճառ կ՝ րլլա յ նախագաւ։ ո լ - Գասախօս չէ այլեւս, այլ վիրա բո յժ , իթնէ կ՛ր–
շողերը կր թափէր, ու նոյն արծ՚իւը, դարձեալ, կբ թիւն մր կամ կտոր մր յիշելու, ու աՀա այղ կա ո– սեմ աճպարար : կը քակէ բառը մինչեւ յօդն ու
բարձրանար , թելերը կր տարած-էր՝ որպէսզի թե րին իմաստասիրական միտքը, գրական ո՛ր ճիւղին վանկը ։կը մերկացնէ , կր մանրէ ։Կր բռնէ ղդուշու–
ւեբովր սլաՀպանէբ քնացող մանուկ Արծ-րոլեին, պատկանիլը։ Լարոլած֊ է այլեւս : Կ՚առնէ նաիսա - թեամ բ , տակն ու վրան,չորս կողմը ցոյց կուտայ *
ամէն անդամ որ անձրեւ կուդար; Արպէսզի մա - 1****<֊****–֊–ա–ք*֊******–^^ յ մե տ ո ԿԸ կազմէ այնքան արագութեամբ եւ Հեշ -
նուկր ո՛չ այրի արեւէն , ո՛չ ալ թրծուի անձրեւէն •
անձրեւ եւ արեւ Հ ս կառա կ -
((.Մանկան նիրՀելոյ I , որ ո լսած֊ , ուսումնասիրած՜ եւ ի, ւրառուոած– .Լ, տոլթեա,մր ,.ո,ր, կ՝ամչն՝աս, ,թէ ՚ինչպէ.ս տարիներով
՛լ, եւ Հովանի թռչնոյ պատանւոյն թալկա - VՀ,. 3ձ– ԳՈա շքնա կ/ց ո ւթ0իւն1ը, ( պարծաXնք ՚, ՀՀայութեաՈն։Լ ՚, ԳւՈԼԻ՛ պայյթե,ցո–ւցա.ծ ես*եւ֊ չ՝ես Հասկցաք այսքան
Այո աւանդութիւն բ պատմ ական իմ աստ ունի , Ի՞նչպէս կր տոկայ այս մեճ կուսակցութիւնդ
Հասկցողին Համար շատ Հասկնալի , այնպէս չէ0 , բոլոր փորձութեանց ել աղէտներուն գէմ , ֊ պլ. Հայ լեզուին անսպառ, ճոխ, ադամ ան գա կուռ
Հո -
տաս խանը պաբղ է , ՇնորՀիլ մեր Պատմութեան ա~ գանձարանը բացուած է ։ . Խանգավառութեան
մեծդ Խորենացի։ Հայոց ժողովուրդն է , որ լեռ– ւանդա9ձ–՜՜՛՜ մեՆ ճիմ*աս"տո*ւթեան ուժն ունենա. ս ան ո ւա ր իր մարմինէն կը փոխանցուի ունկնդիր -
նեբուն մէջ անպաշտպան ձգուած, աաբեբայթւ եր– թյումին ճան չնալու , առնելու Համար անկէ ինչ նեբուն եւ շատերը կը մոռնան յաջորդ առտու կա
կու թշնամի ուժերու սպառնալիքին նման՝ երկու "Ր ևաՍեԼէ է Հայացնել։ նուխ գործի երթալու պարագան : կամ ացուկ մը
ուրիշներու
/՝-**• ււ X է ՜ ւՂ ՜ Այսպէս Հ * Տ * Դաշնակցութիւնը , պարծա՛՜նք անկողէնէն կռնակը սաՀելով քնացող րնկե բներ բ
Հղօր աշիւարՀակալութեանց Հայութեան իւ–
աքցանին մէջ Ա ե - , առանց երբեք թունաւորուելու ելածի է ա փ թարմ են :
մ ուած , վւճացում է կ՛ազատի շնոբՀ իւ միա յն ար - րացուց եւ մարսեց Ա՛յն բոլոր ընկերային վարգա– Ամէն ղնով էրենց աչքերբ բաց սլա Հ ելու Հա -
ծիւին , թեւածող ու սաւառնող ոգիին, Հա յկա– պետո ւթի ւննեբ բ ,աղզա յին դազափարներր , Համ ա— մար , գաղտագողի , մատին ծայրով իրենց կոլ"եբբ
կան Հանճարին ։ մարդկային իտէալները, որոնք մթնոլորտ կը չի՜ թուքով թրջողնե բ ը , այս երեկո յ ա ղա տ ո ւած են
Արդարեւ Հա յ կա՛կան Հանճարն է դարձեալ , որ նէ ին կամ ա ս պա տ ա կո ւթի ւնն եբ . կբ կա տ ա ր է ին այդ ճիգէն, եւ երբ դասախօսը, աչքերը մխրճած
կր պաշտպանէ մեղ մ ազդէ ական ո ւթեան ու քրիս — տկար ժողովուրդներու Հոդիներէն ներս : մէկուն աչքերուն՝ կը Հարցնէ. «այնպէս չէԲ՝ծ 1
առնէ ո ւթե ան թշնամ ութ եան ց գէմ՝ ստեղծելով
ՇնորՀիլ այգ պատմական, այդ ցեգային բն - Հաբցաքննուողբ բաց աչքերով քնացած չէ , Հետե–
զիր ու դրականութիւն , ինքնատիպ մշակոյթ ։ Եւ դուԽակոլթեան
, մարսեցինք ել անվնաս դաբձու - ւած է ըսածին , գիտէ թէ ինչի մասին է խօսքը Տ
ի՛՜նչ սքանչելի , ի**սէ Հ"յակսէ"/ ^Լ"I" » Աստուա՛ծ ցինք աղգա յնա կանո ւթ ի ւն բ , \բն կեբվաբո ւթիւնը ,
Հոս է արդէն դասախօս ի ՛մը արժէքը։ Հաճելի
իմ , ոթր ժողովուրդն է որ կրցեր է ցոյց տալ ա՛յդ Համ ա յնա վար ութի ւնբ : Եւ անվնաս
պիտի գար - դարձնել անՀըապոյր նիւթ մը%
քան աննման , ա՛յդքան Հրաշափառ ճակատամարտ,
է , ոբ կը կռուի , կը մար ձնեն–,ք տակաւ՚ին ՚՚զ–ալիք ու բանաձեւուելիք ուր ի,
•—- Հայոց ժողովո՛ւրդն Ըստ իս՛֊ տրամաբանելու, վերլուծելու տեսա՛
արն չի , կը գօտեմարտի , կբ պայքարի քբիստո - բազմաթիւ վարդապետութիւներ : Վասնզի ան - կէտէն, քերականութիւնը շատ կբ նմանի չաւիա -
քնիէ,նու,թեակնը խածդ–նքէ–էմ,,– ,, դկկ1բըԼ գւՀրէլակ.մէբ^ուրզ֊լէաա,յյնս,, դկզարըըձեսսաեսլղղմսՀէ կըկզոոււրխրծօա֊ ծ–-- Հ"–ն°բէն օժտուած է մեր ժողովուրդը^ Համայ գիտութեան՛ եւ անոր չափ դժուար եթէ ոչ աւելի ,
տակաւին
""՛Վերական սկզբունքներ կան, որոնք որովՀետեւ միւս էն նուազ Հ ետաքրքբական : Վար՛
նէ՝ Կռ յ°լոտէ, կուտէ եւ կը սպասէ որ մարսէ։ ն"1՛ ԿԱ Բանաձեւուին եւրոպացի ծանօթ ոնկերա– քք արանին մէջ , քերական ո ւթի ւնբ գաս չէր մեզի
•Բրիստոնէոլթիլնը, այդ թշնամին, այսպէս է որ Բաններոլ կողմէ ,մինչ մեր ժողովուրդը լսւծ֊տծ էր Համար, այլ մղձաւանջ՛. Հիմա կը մտածեմ, եթէ
կկըր ՀՀաայյանանա։ այ ՀՀաաւյոոււԹթեեաանն ՀՀոոգիոԿիԿնն մ.Րէէ-չ0 եԱ.ւ մ.եՐրՍ֊ ա.ր..–~ ""մ"Գ".1^ԳաՐՏեԲ1հԼարսերե ֊ ֊ կր գործադրէր՝ երբ :տակակւIա՜լՄիենզIի< ուսուցուէր Ե է՛ ուանդ Տէր - Անգբէասեանի կողմ ,
Ս Կ.-Բ ԿՐ ձծէինՐ եԿլարելո ռՄոարոքծ։ս։ն։ո ո Iո֊ ւ Լէ/նինը
է1–ե ա նմ Հաւանական է մեր կաբծիքբ փսխուէր:
ժողովուրդները ծանօթ են ար, երեւո,թին,– ^ա%°քէ էէ* հաւաքական տնտեսութեան ել Համայ– 7# » դասախօսելու իլրայատուկ ձեւով չի
րազմաթի բւ տունննեկբեր կնաանն ղգաշաշտտեերրոոլլ մմէԷ9<1, վվննաասսաա–. ^1 ո^ .ն7 ր ՜ ,^ / ^ ~ " բրաազղսմտրաթրիլլ լիոփրոճրերձեր,, ՚ . Հ, ,րլուիբ* V միIա/ն –1ս եՐորսգտտաածծ յւաջաՈ9ղոոոո,ւռթւիւնբ հ ։ Ա//նտ –
կար եւ թթոոււննաւաուրո ո "բոՀոյսւեսրՀեւա . բ֊Լ-յ.ց"...գի֊ւ.ղաց-իԼէ . ~..գի.տ֊Լէ՛ա. ֊.^Լ — ւ \ ^Դ ,ան ունէր կա խԼ.ա..բ.֊դԼ կ* ՚^ " ^
°"կ^պակ , ֊լորս մեր գիւղացիները ՎէճեԼէ»րէն "ք ՜
ղանոնք անվնաս ղարձնե^ոլկՐւր^կ^Լշէ^ ել ^ Ի^ ^ է ^ ՚ ՚ Կ Կր գործադրէին Գլ ՛ ՛ Կ ՛ • Ժ՚էՀէ* - Բացատրեցի ի\ ^
՚ ^ թ Կ - ա~ա.րալ.իլն,»եսրր աառոաաքչ, , ե, րԾ բ բբ Ամեռր բ յա.– ք ՚ ^ ^ւ լկ լ +ի *,, ոորրկկբբ ծնծնիինն նձկարարիքԱ– լլ ՝ Կ ",%լ՜է*" ՚
չուրր կը թափէ, մինչեւ որ անվնաս դառնա , :
Հայ ժոգովոլրգԲըՀելԱ /Հաշեց* օտար եւ թ շնամի ն Ղռ ա ա լ ա հ հ ամմաայյննաավարվնեարտընե ր ո աաւ,ռբոր ^կր,.ՀթՀէեձն ւ , . Հ^"շ՚ ոI"ւա՚գ֊"է> տ Գէ >" եելլ աառռաաննոո ճճի,ռք,,լ ձձ Ո\ւ. ^ե Ր" ^^ է1^ ",՚
քրիստոնէոլթիւնը զոր տշխարՀ ակտլներր մե գո/էչին սանտրին Հե1(Բ*).Բ1Լ ^ ^^"^ կտնէն , միակէն ,Գ ^ / ձ ^ ՛ ՛ ^Ա^՚-վ-ք–՛
(Մնացեալը յաջորդով) Շ– ՆԱՐԳՈՒՆԻ
դռներր զրկած էին՝ տկարացնելու Համար մե " " " " ՚ ՛ ՝ թերեւս, . ՛Ր ՛գիտի .
դիմադրութիւնը ել խորտակելու Համար մեր Հո Ո Լ Է օ երկար ւաշխատութիւն մը ունի որ գո^ց գտածԼ ււս^Հոո,,, Ա^ք,.՛,..V / * " ^ Սար
հրատարակուած է Երեւանի պարբերականներուն Լ
դեկան ան կա խ ո ւթ ի ւն բ : Խաշեց ել անվնւ դար -
ձուց այդ քրի ստ ոնէո ւթիւն ը , առանց թ ո յ լ տա ^ °Ր Գւան ձէր • Ա՚նգրէասեան
լու ո ր քրիստոնէութիւնք ձուլէ մ եզ , մ ենք ձուլե մ է ջ , ուր կ՚ուսումնասիրէ Բ համայնավարութեան ^ Թ է բ ՞ " " Է հաւանդ դասախօս ։
ցինք քրիսաոնէութիւնը։ «ս^բնսւկ^նփորձերր մԲեբ պատմութեան մէջ բայց % Հ ^ մ ^ Ք ^ մ ճ Դ ՝ ""ռ "՚
Աեր մշակութային ուժն էրգ Հայկական Հան «կրօնական համայնավարութեան» երեւոյթին տակ ՚ ՝ ՚ ,Մ Ս Ւ Ա Ն Բ Բ ^ ^ "ՄԷՒ """"ՀՐ"՛– ֊
.«
ճարը, որ կատարեց ա յ դ Հրաշքը։ Ե––– արգէն (Թոոնւրդրակեցիներբ) ։Կ՚արժէ ա յ դ փորձեբր փնտոել ոռսւո
է մեր ուժբ մեր պատմութեան մէջ, Հայկական մեր ֆոք լոբին մ է ջ ։ Ուրիշ ազզեբ ունին նման ու– ԱՀ ԱՆԱՑ ԵԱՆ
.... լսսաս ս Հչ , ֊ ֊ ա յ զ ա զ ա ս սումնասիբՈլթիւններ , որոնցմէ ինծի ծանօթ է ՚1–ա֊––––» • • • • « • • • • « « օ ւ
Հանճարն է որ պաշտպանած է մեղ բոլոր վտանգ– գիրք լքրն ալ, որ կ՚աշիատի ներկայացնել համայ– ՑՈՒՍԱԲԵՐ, գրական , գ
ներուն դէմ : նավարոլթեան ձհւհբր նոյքնիսկ կենդ|անիսեբու Գեղարուեստական ել
մօտ; դVիտական/ Համ.սԱԱաաԳգիՐՐր., բԲ.֊ աարի թ1 ա ա 1 ,Հ
ԱՀաւաԱիկ
մեր սլատմոսթեան այղ գաղտնիքն
Fonds A.R.A.M
4 0. Գ ԽՐա $ ե է ~ ա Ա դ ք հ ա ս ե ա Ա (Օուշեէ) 1ԻՀՏԱ Ո*հՐ ԵՆ
ՊւածտԱք ռաբռթեաԱ
Ո՜վ, հայրենիք, դրախտագեղ իմ Հայաստան,
56 տարեկան է Հ * Տ * Դաշնակցութիւնը , պար– Հանգուցեալբ սչէաք էր «տեսներ եւ «լսեր իր Ազատութեան դու մեր դրօշ արիւնազանգ,
ծա՛՛նք Հայութեան : դասախօսութիւներու եւ ընթացքին Ջա կերտնել Լեռների պէս քո ակնակուռ եւ շանթաձիգ՝
^ ՚ " " ^ աեսնել բառ Լ կարծր է կամքը ազատատենչ ժողովրդին:
Ուրիշներ , երբ կբ խօսթ այս կուսակցութեան ո րովՀետեւ
մասին, կբ ներկայացնեն մեր ազգային կեանքր մաբգ որքան ալ բա բե կամ եցո զութ իւն եւ վառ երե Դ՛ու տեսել ես հրդեհները ընդվզումի
ւակայութիւն Եւ գիշերներ գեթսեմա1նհա|ն— հազար ու լքի,
90 ա /լան թուականներուն՝ ո ւզե լո ւէ բա ց ա ա ր ե լ ա յն ղ Գ " ՚ լ – Զայ1 ունենա յ , չի կրնար ա յգ ապրում ր
պատճառները , որոնք ծնունդ տուին մարտական •գէտք էր լ-ել մանաւանդ, երբ կր ր զ ջ ա կ ի զ ռ ւ մ , աւեր, արիւն եւ կոտորած —
այս մեծ կուսակցութեան, Հա ձ Յեղափոխական խօսէր իր սիրած֊ նիւթին, Հ ա յ լեզով, ու գրակա. ք ա Ը ի ՜ ֊ քանի հերոսամարտ բոցատ|որած :
ներու Ղ՛ա շնա կց ո ւթեան , պարծա՛՜նք Հայութեան ։ նութեան մասին;
բն գո ւե ի մ , որ փա ուա լ ո բ Հ ի մնադիբներո ւն ՋՈՄի աղոցս բարեկամ, ոչ մէկ ատեն մերվեց Հ ի մ ա ՞Ո Լ Ո յ,ո՝ Վ ա ն դ ալեծուփ, Տ ա ր ո ՚ ն , Սասո՚ւն,
կամքն ու Հանճարը մեծապէս սատարեցին ա յս մեղ–. Այն իրիկունր երբ ղասաիօսր ինքն էր, Ֆլո– <4էյթՈ՚ւն|ն ըմբոստ , Վասպոլրակաւն արծովտրոյն,
Խ Ո բ շ Ա լ « կ ս ա|նցաւ անդաստանից քո ծաղկապատ,
կուսակցութեան դիւցազնական խոյանքին , կ^՝ըն - բիա ճաշարանի վերնա յար կր նեղ կուգար, ու մեր
կործա՛նեց այնքան չք նազ շէն ու ա պ ա ա :
գունիմ , որ զէնքի փառքը նպաստեց անոր Հմայքը մշտաժպիտԲաբգէնբ շարժանկարի գործիքը դուրս
տարածելու սերունդներու Հոգիներէն ներս , Կ՝ըն~ Հանելու Հոգէն կ ա զատուէր ; Լ՚իասա իսօս ութիւն -
գունիմ , որ մ եր աւր լա յին տառապանքը ուժ ները Հաճելի եւ բազմամարդ դարձնելու Համար բ կ |Ծ ս 1 1 լ հրոյ սարակ , ծիլ չմնաց,
Ոլ Աոտ
տուաւ անոր աճման , ել վերջապէս 1լ ՝ընդունիմ , այս ձեւր ը գտեր էի/յննք.)։բ^ : քՇաաբալօոն ւօն ,. *1.Նոաափաոհլէոոան^բ*ան *. I.^~ ֊ււ՝--֊ւ- ~ .է™–– —օ ւ—17 լ ւ հ . – ՝ — ՝
որ տ ա դան դա ւո ր երիտասարդներ բո վան դակու - մնային իրենց տուփերուն մէջ Հ ՂՐ Մոխրացել են բարունակներդ այ|Թ ռսկեվ|սպ,
Ե՞րր վաոեցան քո կալեբի դէզերն յ ո ւ ո թ ի ,
թիւն եւ իտէալ դրին պատմական շարժումի մր Ժամանակէն առաք սրաՀը լեցուած՝ կը սսլա– Ո՞ւ^ր հալածա֊ւեց շինականդ , մ՛շակն արտի...
«. ւ– ա– V ււ֊ ւ
պէս մեծցող ա յ գ ալիքին մ է ^ ։ Բայց եւ կյուղեմ որ սէ ինք դասախօս ին , որ ո ւն Համ ար ժամ աղ ր ո ւթ ի ւն
բացատրուի թէ ի՚^՚Հ^ է արարչական ոգին , որով յաբգելբ մեծ առաքինութիւն մը պէտք էր րլլար : Գհյլ ծխում են քաղաքները քո հոյաշէ)ն,
, Ու թեւածում տարիների կորած կանչեր
յ ա ւի տ են ա կան կբ մնա յ Հ * 3 • Դաշնակցութիւնը ՛էյերս կը մտնէր Հինդ վայրկեան կանուխ , քան թէ փո երկնքում — Ա)աւհ(01 է շրջում խաւարակուռ՝
Արիւն շնչում դաշտեր , ձորեր յաւէտ թափուր •
պաբծա նք Հա յո ւթ ե ան ; Հինգ վայրկեան ուշ։
Ուսուի , "/» ր ի ս տ ա ւի ո ր ի մաՀուան քառասնամ — Ըսի ոբ բամբ ձայն մը ունէր, սակայն , ընդ -
եակին առթիւ , իբրեւ մ եծարանքի լաւադո յն ցո յց Հանրապէս կբ սկսէր Հանդարտօրէն : Տ ուս բ վա յ բ–
կամ արտայայտութիւն , իժ ո յլ տուէք այն երիտա կեան չանցած , արգէն կեր պար անափոիսո ւտծ կ ըլ ,. • • Պիտ սթափիբն որդիքը քո, ելնե՞ն պիտի
սարդ Դաշնակցականին , ոբ կը խօսի ա յս բեմէն, լար ; Մեր գիմացը կեցողը այլեւս եօթանասուն Ոսոխի դ է մ վրէժխնդիր գօտեմարտի • • •
՝Բրիստափոր ի նա յո ւածքին տակ , պարզել թէ ի՛նչ տարուան ծերունի մը չէր ,այլ,առ աոաւելն յիսուն Իմ հայրեքնիք , երգ ու լացի մայր Հայաստա՛ն,
էլ էւութիունւրայ€.սմեծ ՞ • • կուսակցապետն, ^ լ ո՛ ր I ™ ք ^ > հ կատարեալ Հ ասունս ւթեան ել ո ւժ ին ^ՏՏՏ^ձ ^Տ ^^^^^7"
ռգաաղոտտննիԼքոըանԼ անոր աաննԼխ֊ձորտակելի ո/ւ^ժ«ի.ն.։ ՚»,. ԱՀա –թԲ էձ –Հ* էԷքԻ՛. (Մինչեւ ոգաաււկկիեն կեոորրոոււսստտըո,. աատտԼկէե ..աւ.ել.իԼ,. Ա Ր Ի ՛ ^ ™ ™ * մեր դրօ՛շ յաւհրժական :
ինչո՛ւ, առանց նո յն ի ս կ պաՀ մը կանգ առնելու տարիք ցոյց չէր տար) ։ Կը խօսէր առանց շունչ ԳՈՐԵԱՆ
90ա կան թուականներուն վրա յ , կը մ տնեմ Հա յոց առնելու, ձեռքի արադ շարժումներով, աչքերբ
Դ * եւ Ե * դարերու պատմութենէն ներս ։ բոցավառ ։ Ա եր Դոգթան Երգիչներու գեղեցիկ դասութիւնը եւ կը սկսի լուծելու գործողութեան ;
կըա~
Վտանգի մէջ էր Հայոց ա շիւ ա ր Հ ր , ՛երկու բացարտութեամբ , «Հերքն ընգ՝՝գլխէս՝ Հուր թերեւս ԱՀ աւասիկ ենթական , բայն ու մակբայը։ Պէաք է
մեծ ա շիսսւբՀ՚ա կա լներ կանգներ էին սաՀմաններուն րին»։ Կը վախնամ գրաբար մէջբեբումէն , աշ - մանրամասնել տակաւին ։ Հասարակ անուն, եզա
նախա
Վրա յ , մին կբ բերէր մ ազդէ ական ո ւթե ան կարմիր յօդ մբ պակաս կամ աւելի դրի եւ շուքերու կիդ տրական Հ ո լուի , բնութեան խսգիր "՚,/"/71^՛/
Հուբբ, միւսը՝ քրիստոնէութեան սպիտակ թոյսը* խարՀէն ղիս կր գիտէ , բայց այս Հոյակապ բային , կամ ներգործական բայ , առաջին լծորդու
Աոլրը չէր որ պիտի կրնար պաշտպանել մեղ , ոք դասութիւնը որքա՛ն կը վայլէր \1*րեն։ թիւն , աներւոյթ եւն»։ «Աներեւոյթ» ըսաւ ու
ալ աստո լածներ ը։ Հա յ կա կան արծիւն էր, որ յան Կ՚առնէ բառ մբ։ \,ախ , այդ բառին ծագումը, յանկարծ միտքը ինկաւ, թէ ինչպէս պէտք է լու
կարծ երեւցաւ Հայաստանեայց աշիսաբՀի երկնա— րմ ածան ց մ լ էն ձեւեր ը։ Առ նւոաւղաղնն տասը ծել բա յին ան երե ւո յթը > ցո յց տա լով անո բ
ր պէ"՚ք Է տօնբ նախադասութեան մէջ։ կեցէք,
կամարին վրայ, սաւառնեցաւ , ճախրեց ու թեւա Հատ Հոմանիշ, անոնց երանգները, պաչ.
ծեց Ա իւն ի քէն Ապիր , Բղնունեաց ծովէն մինչեւ դորձաճել այսինչ կամ այնինչ Հոմանիշը։ %մոյշ– խնգիրր անուն է կամ դերանուն։ Ե՞րր ե՞րբբնութսեեսռ/իՆ
գաւառբ Տաշիր , ^ՀԷ^ "(՚ Հայկական աւանդոլ - ներ Հին եւ նոր դբակս/հութեան մէչ՝ գործ֊ածուած֊ ի-գԻբր Կ՝ ԱԱա յ Հարցական , աբական, բացառա -
թիւն մբ կբ պատմէ թէ աւրծիւ մր կբ բարձրանար , ձեւերէն։ Զի ղ ւ։ Հ ա՛հ ար այդքանով։ Օրինակներ օ– կան կամ գործիական։ Բոլոր օրինակներէն վերչԴ>–
թեւերը կը տարածէր՝ որպէսզի թեւեբովր շուք ը— աար լեղուներէ : Այդ բառին անզլեբէնը , լատինէ– նը անպայման պիտի րլլայ Հայկական լեզուին
սէր Արծբունի մ անս լկին վրա յ , լեռներ ո ւն մ էք րէնր, ֆրանսերէնը, դերմաներէնը, իրարու Հետ ճկունութիւնը, զեղեց կո ւթ իւնը , գերակայութիւն
կոբլ 1 ւած– , ամէն անգամ որ Հրայրեաւ ունեցած֊ նմանո ւթ իւննե ր ը։ Տակաւին այս ա/ բա– ցոյց տուող օրինակ մը։
ւ - *յ– օ ւ ւ. է՜*՜ լական չ է ։ ք՛ոա ր պատճառ կ՝ րլլա յ նախագաւ։ ո լ - Գասախօս չէ այլեւս, այլ վիրա բո յժ , իթնէ կ՛ր–
շողերը կր թափէր, ու նոյն արծ՚իւը, դարձեալ, կբ թիւն մր կամ կտոր մր յիշելու, ու աՀա այղ կա ո– սեմ աճպարար : կը քակէ բառը մինչեւ յօդն ու
բարձրանար , թելերը կր տարած-էր՝ որպէսզի թե րին իմաստասիրական միտքը, գրական ո՛ր ճիւղին վանկը ։կը մերկացնէ , կր մանրէ ։Կր բռնէ ղդուշու–
ւեբովր սլաՀպանէբ քնացող մանուկ Արծ-րոլեին, պատկանիլը։ Լարոլած֊ է այլեւս : Կ՚առնէ նաիսա - թեամ բ , տակն ու վրան,չորս կողմը ցոյց կուտայ *
ամէն անդամ որ անձրեւ կուդար; Արպէսզի մա - 1****<֊****–֊–ա–ք*֊******–^^ յ մե տ ո ԿԸ կազմէ այնքան արագութեամբ եւ Հեշ -
նուկր ո՛չ այրի արեւէն , ո՛չ ալ թրծուի անձրեւէն •
անձրեւ եւ արեւ Հ ս կառա կ -
((.Մանկան նիրՀելոյ I , որ ո լսած֊ , ուսումնասիրած՜ եւ ի, ւրառուոած– .Լ, տոլթեա,մր ,.ո,ր, կ՝ամչն՝աս, ,թէ ՚ինչպէ.ս տարիներով
՛լ, եւ Հովանի թռչնոյ պատանւոյն թալկա - VՀ,. 3ձ– ԳՈա շքնա կ/ց ո ւթ0իւն1ը, ( պարծաXնք ՚, ՀՀայութեաՈն։Լ ՚, ԳւՈԼԻ՛ պայյթե,ցո–ւցա.ծ ես*եւ֊ չ՝ես Հասկցաք այսքան
Այո աւանդութիւն բ պատմ ական իմ աստ ունի , Ի՞նչպէս կր տոկայ այս մեճ կուսակցութիւնդ
Հասկցողին Համար շատ Հասկնալի , այնպէս չէ0 , բոլոր փորձութեանց ել աղէտներուն գէմ , ֊ պլ. Հայ լեզուին անսպառ, ճոխ, ադամ ան գա կուռ
Հո -
տաս խանը պաբղ է , ՇնորՀիլ մեր Պատմութեան ա~ գանձարանը բացուած է ։ . Խանգավառութեան
մեծդ Խորենացի։ Հայոց ժողովուրդն է , որ լեռ– ւանդա9ձ–՜՜՛՜ մեՆ ճիմ*աս"տո*ւթեան ուժն ունենա. ս ան ո ւա ր իր մարմինէն կը փոխանցուի ունկնդիր -
նեբուն մէջ անպաշտպան ձգուած, աաբեբայթւ եր– թյումին ճան չնալու , առնելու Համար անկէ ինչ նեբուն եւ շատերը կը մոռնան յաջորդ առտու կա
կու թշնամի ուժերու սպառնալիքին նման՝ երկու "Ր ևաՍեԼէ է Հայացնել։ նուխ գործի երթալու պարագան : կամ ացուկ մը
ուրիշներու
/՝-**• ււ X է ՜ ւՂ ՜ Այսպէս Հ * Տ * Դաշնակցութիւնը , պարծա՛՜նք անկողէնէն կռնակը սաՀելով քնացող րնկե բներ բ
Հղօր աշիւարՀակալութեանց Հայութեան իւ–
աքցանին մէջ Ա ե - , առանց երբեք թունաւորուելու ելածի է ա փ թարմ են :
մ ուած , վւճացում է կ՛ազատի շնոբՀ իւ միա յն ար - րացուց եւ մարսեց Ա՛յն բոլոր ընկերային վարգա– Ամէն ղնով էրենց աչքերբ բաց սլա Հ ելու Հա -
ծիւին , թեւածող ու սաւառնող ոգիին, Հա յկա– պետո ւթի ւննեբ բ ,աղզա յին դազափարներր , Համ ա— մար , գաղտագողի , մատին ծայրով իրենց կոլ"եբբ
կան Հանճարին ։ մարդկային իտէալները, որոնք մթնոլորտ կը չի՜ թուքով թրջողնե բ ը , այս երեկո յ ա ղա տ ո ւած են
Արդարեւ Հա յ կա՛կան Հանճարն է դարձեալ , որ նէ ին կամ ա ս պա տ ա կո ւթի ւնն եբ . կբ կա տ ա ր է ին այդ ճիգէն, եւ երբ դասախօսը, աչքերը մխրճած
կր պաշտպանէ մեղ մ ազդէ ական ո ւթեան ու քրիս — տկար ժողովուրդներու Հոդիներէն ներս : մէկուն աչքերուն՝ կը Հարցնէ. «այնպէս չէԲ՝ծ 1
առնէ ո ւթե ան թշնամ ութ եան ց գէմ՝ ստեղծելով
ՇնորՀիլ այգ պատմական, այդ ցեգային բն - Հաբցաքննուողբ բաց աչքերով քնացած չէ , Հետե–
զիր ու դրականութիւն , ինքնատիպ մշակոյթ ։ Եւ դուԽակոլթեան
, մարսեցինք ել անվնաս դաբձու - ւած է ըսածին , գիտէ թէ ինչի մասին է խօսքը Տ
ի՛՜նչ սքանչելի , ի**սէ Հ"յակսէ"/ ^Լ"I" » Աստուա՛ծ ցինք աղգա յնա կանո ւթ ի ւն բ , \բն կեբվաբո ւթիւնը ,
Հոս է արդէն դասախօս ի ՛մը արժէքը։ Հաճելի
իմ , ոթր ժողովուրդն է որ կրցեր է ցոյց տալ ա՛յդ Համ ա յնա վար ութի ւնբ : Եւ անվնաս
պիտի գար - դարձնել անՀըապոյր նիւթ մը%
քան աննման , ա՛յդքան Հրաշափառ ճակատամարտ,
է , ոբ կը կռուի , կը մար ձնեն–,ք տակաւ՚ին ՚՚զ–ալիք ու բանաձեւուելիք ուր ի,
•—- Հայոց ժողովո՛ւրդն Ըստ իս՛֊ տրամաբանելու, վերլուծելու տեսա՛
արն չի , կը գօտեմարտի , կբ պայքարի քբիստո - բազմաթիւ վարդապետութիւներ : Վասնզի ան - կէտէն, քերականութիւնը շատ կբ նմանի չաւիա -
քնիէ,նու,թեակնը խածդ–նքէ–էմ,,– ,, դկկ1բըԼ գւՀրէլակ.մէբ^ուրզ֊լէաա,յյնս,, դկզարըըձեսսաեսլղղմսՀէ կըկզոոււրխրծօա֊ ծ–-- Հ"–ն°բէն օժտուած է մեր ժողովուրդը^ Համայ գիտութեան՛ եւ անոր չափ դժուար եթէ ոչ աւելի ,
տակաւին
""՛Վերական սկզբունքներ կան, որոնք որովՀետեւ միւս էն նուազ Հ ետաքրքբական : Վար՛
նէ՝ Կռ յ°լոտէ, կուտէ եւ կը սպասէ որ մարսէ։ ն"1՛ ԿԱ Բանաձեւուին եւրոպացի ծանօթ ոնկերա– քք արանին մէջ , քերական ո ւթի ւնբ գաս չէր մեզի
•Բրիստոնէոլթիլնը, այդ թշնամին, այսպէս է որ Բաններոլ կողմէ ,մինչ մեր ժողովուրդը լսւծ֊տծ էր Համար, այլ մղձաւանջ՛. Հիմա կը մտածեմ, եթէ
կկըր ՀՀաայյանանա։ այ ՀՀաաւյոոււԹթեեաանն ՀՀոոգիոԿիԿնն մ.Րէէ-չ0 եԱ.ւ մ.եՐրՍ֊ ա.ր..–~ ""մ"Գ".1^ԳաՐՏեԲ1հԼարսերե ֊ ֊ կր գործադրէր՝ երբ :տակակւIա՜լՄիենզIի< ուսուցուէր Ե է՛ ուանդ Տէր - Անգբէասեանի կողմ ,
Ս Կ.-Բ ԿՐ ձծէինՐ եԿլարելո ռՄոարոքծ։ս։ն։ո ո Iո֊ ւ Լէ/նինը
է1–ե ա նմ Հաւանական է մեր կաբծիքբ փսխուէր:
ժողովուրդները ծանօթ են ար, երեւո,թին,– ^ա%°քէ էէ* հաւաքական տնտեսութեան ել Համայ– 7# » դասախօսելու իլրայատուկ ձեւով չի
րազմաթի բւ տունննեկբեր կնաանն ղգաշաշտտեերրոոլլ մմէԷ9<1, վվննաասսաա–. ^1 ո^ .ն7 ր ՜ ,^ / ^ ~ " բրաազղսմտրաթրիլլ լիոփրոճրերձեր,, ՚ . Հ, ,րլուիբ* V միIա/ն –1ս եՐորսգտտաածծ յւաջաՈ9ղոոոո,ւռթւիւնբ հ ։ Ա//նտ –
կար եւ թթոոււննաւաուրո ո "բոՀոյսւեսրՀեւա . բ֊Լ-յ.ց"...գի֊ւ.ղաց-իԼէ . ~..գի.տ֊Լէ՛ա. ֊.^Լ — ւ \ ^Դ ,ան ունէր կա խԼ.ա..բ.֊դԼ կ* ՚^ " ^
°"կ^պակ , ֊լորս մեր գիւղացիները ՎէճեԼէ»րէն "ք ՜
ղանոնք անվնաս ղարձնե^ոլկՐւր^կ^Լշէ^ ել ^ Ի^ ^ է ^ ՚ ՚ Կ Կր գործադրէին Գլ ՛ ՛ Կ ՛ • Ժ՚էՀէ* - Բացատրեցի ի\ ^
՚ ^ թ Կ - ա~ա.րալ.իլն,»եսրր աառոաաքչ, , ե, րԾ բ բբ Ամեռր բ յա.– ք ՚ ^ ^ւ լկ լ +ի *,, ոորրկկբբ ծնծնիինն նձկարարիքԱ– լլ ՝ Կ ",%լ՜է*" ՚
չուրր կը թափէ, մինչեւ որ անվնաս դառնա , :
Հայ ժոգովոլրգԲըՀելԱ /Հաշեց* օտար եւ թ շնամի ն Ղռ ա ա լ ա հ հ ամմաայյննաավարվնեարտընե ր ո աաւ,ռբոր ^կր,.ՀթՀէեձն ւ , . Հ^"շ՚ ոI"ւա՚գ֊"է> տ Գէ >" եելլ աառռաաննոո ճճի,ռք,,լ ձձ Ո\ւ. ^ե Ր" ^^ է1^ ",՚
քրիստոնէոլթիւնը զոր տշխարՀ ակտլներր մե գո/էչին սանտրին Հե1(Բ*).Բ1Լ ^ ^^"^ կտնէն , միակէն ,Գ ^ / ձ ^ ՛ ՛ ^Ա^՚-վ-ք–՛
(Մնացեալը յաջորդով) Շ– ՆԱՐԳՈՒՆԻ
դռներր զրկած էին՝ տկարացնելու Համար մե " " " " ՚ ՛ ՝ թերեւս, . ՛Ր ՛գիտի .
դիմադրութիւնը ել խորտակելու Համար մեր Հո Ո Լ Է օ երկար ւաշխատութիւն մը ունի որ գո^ց գտածԼ ււս^Հոո,,, Ա^ք,.՛,..V / * " ^ Սար
հրատարակուած է Երեւանի պարբերականներուն Լ
դեկան ան կա խ ո ւթ ի ւն բ : Խաշեց ել անվնւ դար -
ձուց այդ քրի ստ ոնէո ւթիւն ը , առանց թ ո յ լ տա ^ °Ր Գւան ձէր • Ա՚նգրէասեան
լու ո ր քրիստոնէութիւնք ձուլէ մ եզ , մ ենք ձուլե մ է ջ , ուր կ՚ուսումնասիրէ Բ համայնավարութեան ^ Թ է բ ՞ " " Է հաւանդ դասախօս ։
ցինք քրիսաոնէութիւնը։ «ս^բնսւկ^նփորձերր մԲեբ պատմութեան մէջ բայց % Հ ^ մ ^ Ք ^ մ ճ Դ ՝ ""ռ "՚
Աեր մշակութային ուժն էրգ Հայկական Հան «կրօնական համայնավարութեան» երեւոյթին տակ ՚ ՝ ՚ ,Մ Ս Ւ Ա Ն Բ Բ ^ ^ "ՄԷՒ """"ՀՐ"՛– ֊
.«
ճարը, որ կատարեց ա յ դ Հրաշքը։ Ե––– արգէն (Թոոնւրդրակեցիներբ) ։Կ՚արժէ ա յ դ փորձեբր փնտոել ոռսւո
է մեր ուժբ մեր պատմութեան մէջ, Հայկական մեր ֆոք լոբին մ է ջ ։ Ուրիշ ազզեբ ունին նման ու– ԱՀ ԱՆԱՑ ԵԱՆ
.... լսսաս ս Հչ , ֊ ֊ ա յ զ ա զ ա ս սումնասիբՈլթիւններ , որոնցմէ ինծի ծանօթ է ՚1–ա֊––––» • • • • « • • • • « « օ ւ
Հանճարն է որ պաշտպանած է մեղ բոլոր վտանգ– գիրք լքրն ալ, որ կ՚աշիատի ներկայացնել համայ– ՑՈՒՍԱԲԵՐ, գրական , գ
ներուն դէմ : նավարոլթեան ձհւհբր նոյքնիսկ կենդ|անիսեբու Գեղարուեստական ել
մօտ; դVիտական/ Համ.սԱԱաաԳգիՐՐր., բԲ.֊ աարի թ1 ա ա 1 ,Հ
ԱՀաւաԱիկ
մեր սլատմոսթեան այղ գաղտնիքն
Fonds A.R.A.M
