Page 11 - ARM_19-1946_01
P. 11
դէպ աածած Հան ի րաւ» զգացումն եր ուռ համար։ ՀԵՌԱԻՈՐ ՊԱՏԿԵՐ

Ւրաւունք տուի , «քաղաքագէտ» բարեկամիս է

Ի"Ալ վ հ ա մ » ձ Խ ւ թ ի ւ Տ Եթէ թ"լՐՔ խմբագիրը մօտս ըլլար , պիտի Ահա՜ եւ ծվաւն լիսը Գեզամայ ՝
Ծտղկսւն սարերի գոգում հհոտ.ծիր ,
ՂՐՂէէ ՂԷ^՚Ք եւ ներողութիւն պիտի ինգրէ ի < « • կապոյտ հայելին բացել է կամար
Հորիզոնի դ է մ - ջինջ ու խելացի :
Այսքա՛՛ն ազնուութիւն ել անյիշաչարու֊թիւն

- Ուրիշ նիւթ չունի՞ք, բարեկա՛մ, ինչո՞ւ թուրք խ՚ւ՝Բագրի մը Ղ"ղմէ; Այս բանը կարելի չէր

կ՚իյնաք սա Թուրքերու ետեւէն : սպասել , նոյնիսկ բողոքական միսիոնաբէ մը . • •

« Դարերով կտուց - կտուցի ապրած ենք ա– Մ արգիկը, կբ ներեն մեղի, մէկ միլիոն ջար– Դէմից ալեփաո. Մասիսն է դիտում,
Սէգ Արագունի թագակիր գլուխն՝
նոնց հետ : Կերած - խմած , տուն - տեղ եդած եւ գերու, թալանի , յափշտակութեան դէմ մեր ար– Ր՚սւրեւ է յղում հովի հետ արթուն,
զաւակներ մեծցնելէ զատ, մամեր, դպրոցներ հիմ­ Արեւն էլ խաղում շողերով ուրախ :
գար ըմբոստացումը եւ բողոքելու ոճիրը՛ • •
Աստ սիրտն է հողի մեզմիւ բաբախում,
նելով , մեր ազգութիւնը պահած ենք , Թուրքին թուրքերը ազնուութիւն ր եւ լա յնամտութիւ– Կոհակներն համբոյր տալիս պատերին,
Զեվփւոն է շոյում ք նք շսւվար, անքուն
« բարեխնամ» հովանիին տակ: նր այնքան յառաջ կբ տանին, որ նոյն իսկ չեն ա– Լանջերը թաւիշ, ոնց հեքհաթ փերին :

« Պէտք չէ մաւնալ այս րոլորը : Ապերախտու­ ռաջաբկեր մեղի, ներողութիւն խնգբել իրենցմէ՝

թիւն էշ>: մեր «աններելի յանցանք»ին ՛համար * * *
« Այո՛, եթէ երբեմն ջարդի պէս բաներ մըն ալ
Գա յլը , գառնուկը ուտելէն ետքը, ակռա յի

պատահած են, կ՚արմէ" տարիներով յիշել ա յ դ յոգնութեան վարձք է պահանջեր ւ Թուբքր աւելի

դէպքերը • • • մաւնալոլ է բարեկա՛մ, մոոնալռ՚՚ւ է» : վեհանձն եղաւ այգ. մասին : Միլիոնաւոր Հայեր Զարկերակն ահա յալիաեան յորդուն՝

Այսպէս կը տրամաբանէր շրջահայեաց «քա­ անորակելի տանջանքներով ջարգելէ վերջը , վար­ Տանում է անշէջ խնդութեան ծիծաղ,

ղաքագէտ» բարեկամ մ ր, որուն միակ մտահոգոլ– ձատրութիւն իսկ չպահանջեց անոնցմէ : Հողին ոլ ծ սափն, ել ադամորդուն

թիւնն էր, Պոչ՛՛ոյ, 11'1'լմ աթոմրուքի մէջ , իր որ­ Լքեղք որ չկրցանք գնահատել Թուրքին «մեծ ա– Աւշահիւթ բաշխում տաղերով խիզախ :
Հ ո գիութիւնըֆ ։ Ոչ միայն չգնաՀատե ց ինք , այլեւ
բեւայրի հօրաքրոջմէս ժառանգ մնացած , մ ամ -
ա յ ւ/ օր , գլուխ վերցուցած Հ ո զ /լր պաՀանջենք ա– Աստ բազկատարած լեոնեբն օրօրում
ռապաա պատերով մէկուկէս տնակր եւ մէկ ոտքբ
նոր ^անձեռնմխելիդ Հայրենիքէն * •• Են լի լնաթասն կուսական խանդով,
փոսին եղբր հ աս աճ , մօբեգբօրը ձգելիք ժառան­
Որքա՛ն կր ցաւիմ , որ վւոխանակ մեր ՚ԼԻԳԲ Օդը բուրում է սիրով պարարուն,
գութիւնը • • • տակ, գարերով < մեր Հոգին՝ սաշակում զմայլիչ անդորր :
գնելու թուրք եաթաղանին
Վերջերս յ թուրք «ազատական» թերթի մր
վայելած չնորՀներուն ի վարձ, փախած եկած ենք ԼԵՄ
հայանպաստ ա բտա յա յտութիւննե բ ը եկան I՛՝ ու բ–
այս « ա պ ե ր ախ ա » երկի րբ ...
քին հանգէպ իմ ունեցած աննպաստ գաղափար­
Մ եր մէկ միլիոն նաՀատակները աւելի զպար֊ գաբձնել
ներս ալ յեղաշրջելու ... նրբանիւթ Ա|աթ֊իսթ–ին գործածութիւնը ;

աաճանաչ՚ֆ եւ <Հ.ե րա խւո աղէտ» գանուեցան իր են ց Կրօնամոլ, վերջին ծայր անուս եւ չափազանց

Աիշեալ թերթը կ՝առաջարկէր , հաւասար քա­ թուրք վբտ բեր ա բներ ունդ Հանգէպ , իրենց Հայրե­ նախանձոտ , բծաիսնգիր եւ անՀոգ Հ
անոնց
ղաքացիական իրաւունք աալ Հայերուն , նիքին մէջ մնալ ոփ : ՝$ան թէ մենք ողջերս • . . Հ/ատ Հպարտ եւ իրաւունքով իր արտա֊
ննե~
անցեալի մէ9 երկրի՛ն մաաու ցած հասա յոլթիւ կա­ Եթէ ուն ինք մխիթարական կէտ մբ, որ կր կարգ գեղեցկութեան բ գիտակցութենէն , վեՀօրէն

բը յիշեցնելով , անուն - մականունով թուեյով թեթեւցնէ մեր ա պե ր ա խ ա ո ւթ ի ւն բ , պո լսո յ Հա լ գոռոզ իր այն կարողութենէն , որով կբ մեռցնէ

րեւոր հայ անհատնեբոլ ցանկը : մամուլին Գօչուն օղլու 11լայ Ա էրգիս ի <Հ(ք*ամանակդ կամ մեռցնել կ ո լաւս յ մարգ մբ * * * սոսկ ակնար­

Ոչ միայն այս, այլեւ, անբաղդատելի «վե­ թերթին թ րքապա չտպան արտա յա յտութիւններն կով մբ։

հանձնութիւնով» մը կր թելադրէ ր իր հայրենա­ են , կու •՛քել եԹլ՛ ՚֊ւ՚քոր՛ ռառնու– Եւ կբ պարծի գիտնալով թէ իր ազուորիկ թա֊
թիլեր Հայերուս հանգէպ, յոյս կր ներշնչեն
կիցներուն , որ «ներեն, 1Ց1&Ի, գրաւման շրջանի թիկներուն մէջ սիրած է Աստուած այն բանալին ,

միջոցին, Հայերու գործած յանցանքները • • •» : մեզի, ոբ կաբելի պիտի ըլլայ ներում ձեռք բերել, որ կբ բանայ երջանկութեան կամ գմ բա էս տ ո ւ թ ե ան

Երր ա ՛ յ " Վերջին առաջարկը կարդացի , խղճա­ մե, 1918/; սնքներունդ Հւ գռնեբբ ւ

հարութիւնը զիս տանջել սկսաւ, թ՛ուրքերու հան– կ. ՊԵՏՈՒԵ ԳԵՐՄԱՆՈՒՀԻՆ Շատ շնորհալի չէ իր

շարժուածքին , ինչպէս նաեւ իր մ ա բղա կազմ ա կան

թիւնը, մշակոյթը ել մանաւանդ Խորհրւլ ային Հա­ Կխկւ ՛ըստ ա զ դ ո ւ թեաէ»ց ձեւեբուն մ էջ: Բայց շատ Հաստատուն կերպով
շինուած է տոկալու Համար ժամանակին եւ սիրոյ
յաստանի վեբաշինութիւնը եւ նոր մշակոյթի

մասիսեան թո-իչքը • Գոհ չըԱա՞՚նք որ տոմ սի մր աւերումներուն գէմ Հ

փոխարժէքով թէ կը զուարճացնեն մեղ, թէ կը Ա՚անթէկացցա , իտալացի մեծ՜ իմաստասէրը Խարտեաշ եւ շուշանի պէս ճերմակ ։

զարգացնեն , ամէն մէկս մտաւորական մը գար– եւ աննման բնախօսը, որ հիանալի գրող մըն է Աւելի երկարատեւ խ ան գա զա տ ան ք ի Համ ար
՝1՜"1"է~՝Հք
> -> ՜ - * լ՜ ւլ ւ միեւնոյն ատեն, խորապէս ուսում աս ի բահ՜ ել ստեղծուած քան թէ յանկարծական սիրոյ X

ձնելով : Գալով ինծի՝ ես երախտապարտ եմ մանրազնին քննած է գեղեցիկ սեռր իր կնոջ բնա. ՏարփուՀի բ լ լա լէ աւելի ամուսին ԲԱա լ ո 1՞

Հա յա ւ/տան գտցած - եկած մեր պատգամ աւո րնե- խօսութիւնը ղ իրքին մէջ,— ա յ գ ԳՐՔէ՚ե թարգմա– յարմար ։ Պարզամիտ, սքանչելի տանտիկին, աշ­

րուն է որոնք իրենց ճառերով ա^նսլէս մբ լուսաբա­ նա բա ր՝ եւրոպացի կիներու Հետեւեալ զ ի մա սա­ խատասէր եւ ուրիշ կիներէ աւելի ուսեալ։

նեցին գի՛ս , ոբ առանց երկիրբ աչքովս տեսած ըլ­ լերն ե րբ Պատուական մայր, երգը եւ պարբ շատ կբ
ԻՏԱԼՈՒՀԻՆ
լալու գիրք մբ կրնամ գրել ականատեսի մբ - Թէեւ թիսախյր , բայց ֆի­ "իրէ .« ,

Հմա ո ւթե ամբ ; զիքապէս գեղեցիկ է , եւ շատ աւելի գեղեցիկ կըր– Վերացական՝ մինչեւ իսկ Հաճոյքներու իրա՛­

իմս ուրիշ բան է* մտիկ բրէք։ Այո ԳԻԼ°Բ 1 նայ ս բլլալ եթէ իր սեւ աչքե«ր~էո–ւն* , ՚ոսկեգո«յ- ն«- « մ ո«ր– կան ո ւթ եան մ էջ: Հոգեպաշտ , իտէալիստ եւ
լյ*իուսնքնականալէ։ է՛էր– ,՝Բգ.իութււտէնք * ,1–• ի՛ա՛ննչկողլիքոնւսն, մգլիտած ուս կմ-բէ՝~ջ ջճան.աառ֊ ւ ՛ւ ւ ւ •* ւ ւ
թին եւ ազուամ աղուտ շրթնեբուն միացնել կա րե քմշոտ Հ

կր գառն ար : Յանկարծ, այնպէս թուեցաւ թէ, նայ նաեւ խարտեաշ մազեր : ԱՆԳԷՈԻՀԻՆ - Իր խաբտեաշի տիպարով

լուսաշող բեմի մբ վրայ եմ , (սենեակս ձեղնայարկ Մարմինով լեցունկեկ, հեշտօրէն փափուկ , ճիչգ Հակառակն է սպանիացի կնոջ յ Անոբ Հաւա­

ըլլալով լուսնին լոյսբ առնելու բարեբախտու­ իտալուհին սիրամոլ, անուս եւ համեստ է միան­ սար եւ ոչ ստորադաս : Միայն տարբեր կերպով

թիւնն ունի), մութին մէջ կոկիկ բազմութիւն մբ գամա յն : աղուոր է է

զիս մտիկ կ՝բնէ՚. Յանկարծ լեզուիս կապբ քակուե֊ իր էրկանը նուազ հաւատարիմ քան եւրոպացի Մազեբբ խարտեաշին ոսկեգոյն եւ արծաթա­

ցաւ ու*** Տիկիններ, պարոններ , օրիոբգներ ** ուրիշ կիներ , որովհետեւ զինքր կ՚ամուսնացնեն տի ա յ լ երանգներն ունին։ Աչքեր երկնագոյն, եւ

Ընչազուրկներ բոլոր երկիրներու միացէք ։ԳաՀեբբ դեռ սիրել չսկսած։ Ամուսնութեան մէջ գրեթէ մորթ մբ որուն յղկունութիւնբ ունինգեղձբ ե. Աել­

կործանեցէք, Հ ան րապետ ո ւթիւններ Հի^նեցէք , միշտ դժբախտ , որովհետեւ չի կրնար ապաւինիլ քի յախճապակիները X Հիանալի ակռաներ եւ թաբ֊

Հանբ ա պետո ւթ ի ւնն ե ր բ խորտակեցէք՝ էՕ ո ր Հ ո ւ ր գ– ամուսնալուՆութեան : Հիւսիսային կւրոպացինե– մութիւն մբ զոր կբ պաՀԷ իր ամբողջ կեանքին

ներ ՀիմնեցԷք, ք$ոբՀուբգնեբբ * ** նեբը շատ կ՚ախորժին իտալացի կին էն , քանզի ա– մէջ ։ Վերջապէս կատարեալ կինն է ԱնգլուՀին ։

Մէկ ս*բն ալ գուռս զարնուեցաւ։ Ո^վ է, նոր մօտ կը գտնեն ինչ որ ի զուր կը փնտռեն ի– Ծաղրելի բլլալոլ չափ խոՀեմ եւ քչիկ մը կեղծա­

ձայնեցի ։ րենց կիներուն վրա յ : ւոր , բայց ժիր եւ պարկեշտ գրեթէ միշտ։ Գերմա­

— Ես եմ, եավբաւ.մ՛ -. ՖՐԱՆՍՈՒՀԻՆ էքորհալի , նո յնիսկ երբ գե– նս ւՀ ի ին պէս ընտանեսէր եւ ճամ բո բդո ւթեան Հա­

Հայ մամիկ մբն էր, որու սենեակբ իմ սենեա­ Ո՚ՅԷԿ էէ ՚ Երից" ՛լի՛" եւ երիցս գրգալի : մար Հոգի տուող։

կէս տախտակամածով մբ միայն կբ բամնուի : իր մարմնոյն կոր ձելերուն նրբութեամբ եւ ՀԱՅՈՒՀԻՆ— (Մա&թ-էկացցա չէ քհս&չցած

- ի՞նչ կ՛ուզես , ՜մամիկ ։ սքանչելի բերնով ր՝ ֆրանսուհին կիներու ամէնէն ՀայուեիՕ-երը • շարքը լրացնելու, համար կոսոամ

ՀիւաՈնգ ես, բանի մբ պէտք չունի^ս ։ պաշտելին եւ ամէնէն զգլխիչ՛ է ՝• ՀայռԱփին դիմասաուերը) :

Հիւա0նգ , ինչո^ւ Հիւանգ բլլամ ։ Բարոյականին գալով, հաճելի , նրբամիտ եւ Ամբոզջ միս , կլոր X Գանգ աղ ;

գաո–անցէիր , րսի աաքութիւն ունենալու անմրցելի կերպով չարաճճի : Աղուոր աչքեր , սեւ , ու խոշոր , ու Համ ր :

է խեգճը , ասփիրին մբ.. • էրիկ մարդուն վրայ աւելի ա զգեցութիւն ունի Հա յուՀ ին ա յն պատկերն է , ւլո ր որքան Հ ե֊

Զէ, Հիւանգ չեմ, բոի, ու լեզուս փորս քան իտալուհին ,որովհետեւ անորմէ աւելի մշակ– ռուէն նայիս* այնքան աղուոր կբ գտնես։

ձգած՝ գլուխս վերմակիս տակբ Հրեցի։ փնանալ, ուաօ՜ միտք մը ունի ել անհամեմատ աւելի համակ­ Ա՝ աղե ր ՝ ամէն առտու չկարենալ սանտ րելու

քնանալ ... զուր ջանք ։ Ուղեղիս մէջ բան մբ կր րելի եւ դիւթիչ : չափ առատ X

գառնայ, կը գառնայ * * * Հ ա յ կ ու Վաբգանէն մին– Մինչեւ իսկ իր լեզուն առաձգական եւ շողշո­ 1իւ կի կ սիրտ մը աՀագի՚ն կուրծքի մը տակ։

էեւ պանծալին զօրավար ք՝ազրամ եան բ կբ Հասնի , ղուն, կարօ՜ ես յատկապէս իրմէ խօսուելու համար Պատուական մայր , սքանչելի կին, բայց ան֊

յետոյ կ՚երթայ մինչեւ ք^աբելոնի աշտարակա շի­ միայն շինոլաօ՜ է : Համ տարփուՀի :

նութիւն , նոր էն ետ կա գայ մինչեւ Հիւլէաշինու– ՍՊԱՆՈՒ ՀԻՆ •՝ Գերազանցօրէն եւ փառաւո­ Ամուսնոյն գրեթէ միշտ Հաւատարիմ , եւ երբ

թիւն, անկէ կբ մխրճուի ուի - ուի, ուի-նօն, նօն. րապէս գեղեցիկ է Ապանուհին Հ կը Գագրի Հաւատարիմ բքքա/է՝ քէ$^Ը բերանը կբ

նօնի լաբիւրինթոսը • անկէ կը յանդի • • • Ալ ի՞նք Փոքր ոտքեր եւ պտըտիկ թաթիկներ ունի եւ գաբձնէ * • ՚ բայց յուսաՀ ատելու չէ*

ըսեմ • խենղենալիք բան։ Բանի վրայ, թէ անբան, մեծ՛ աչքեր, որոնք մարմարեայ ապարանքի մր Սիբուելու կ1աշխատ ի , եւ կբ խորշի "էբ^լէ *

քուն թէ արթուն ճառացաւով կբ տառապիմ, ճար բաց պատուհաններուն կբ նմանին,է 9,եմ բսեր թէ չվւ զգաբ, բայց զգացնել չ ի տար։

մը, դարման մը սա ցաւիս ւ Մարմինը գեղեցիկ կորութիւններ ունի։ Մա­ Արտով բ***բի, լեզուով չար եւ ձեռքով ճար­

Ատոր դարման թ Գոբ &՝ն է : զերը կրնան հ-աձ-կել ամբողջ մարմինը ել անպէտ պիկ :

Ո"ւր գտնեմ 5 Հրապուրելու արուեստին անտեղեակ , ուրիշ­

Խորհրդային Հա յաս տան : ու կր ճառէ : Զէ , սա ցաւէն ազատելիք չունիմ , ներուն վրայ կ՝ընղօրինակէ բա յց չ ի յաէոզիր :

ի՛նչ, եթէ ճառացաւին դարմանը հոն ռ– վա՛՛յ գլխուս մէջ ճառ մը, ճառ մը... Շուտով կր սկսի ՀչԴզեր ունենար) ։ Ա՛յգ ալ բան

լար, համաճարակ ինչ ո" լ պիտի ըլլար : Հ Այո, հայրենակիցներ , զտելու, մաքրե­ մըն է ։

— ի՛՛նչ համաճարակ՛ լու է Հայ հասարակութիւնը բոլոր անոնցմէ , որ Անգամ մը որ ամուսնանայ , կբ զղքայ կար­

—• շՀառացաւի : անվերապահօրէն չեն յարած խորհրդային .. • գուած ըլլալուն , եւրոպացի կիներուն ճիշգ հա–

- Ո՞վ ը-աւ թէ... Յանկարծ բարեկամս ղիս ձգեց եւ ճառելով. . . յկը։

Ըսելու պէտք չկայ, փաստր մէջւոեզն է ։ գող մը մտաւ սիրտս, իմ ալ գլխուս մէջ բան մր Գեղեցկութիւն, շնորհ, չեն պակսիր իրեն,

Մարգ մբ կ ա յ եղեր, ողջ-առողջ 40 տարի ապրեր սկսաւ դառնալ, որ ճառի մր սկզբնաւորութիւնն բայց «չգիտեմ ինչ մը» կայ որմէ զուրկ է ։ ։

է , օր մը իր անունը լսող չէր եղահ– , հիմա բախտի ունէր։ փառացս/՛ ւ. ե՛՛՛ս ալ վաբակուեցայ , Աստ­ Տանտիկին , մաքրասէր ել բամբասող։ Միտ­

բերումով կաթողիկոս ընտրելու համար պատգա­ ուած իմ • . . քէն անդամ չանցնի ր ճամրո րղութիւն ընել, ծովէն

մաւոր գացաՀ. ըլլալո՛վ, հոն ճառացաւի միբրոպ ճա՛ր մը, դարմա՛ն մը սա ցաւին։ կր բռնուի :
առեր է եւ հոս աէ բեմերէն վար չիքեեր, կ՛ր՛ ճառէ
Զաճ ՄԸ Երգը ել սրսբՀ կը "իրէ երթ արիշները կ՝երփ

Fonds A.R.A.M
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16