VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 87

ՎԵՐԱԾՆ Ո ԻՆԴ 77
անգամ մը ևս իրար անցուցած է թո՛՜րքերը։ Զա՛նազան տեղեր բողոքի մի՛
թի՛նկն եր կր կազմակերպուին, այս անգամ թուրք կիներն ալ գործի վրայ են
աւանդական « վեր մեզուխ » ր քուէարկելու Համար։
Ա*ուսթաֆա ՚Բէմալ մէկ քաղաքէն միւսը կը վազէ ու կր կազ՛մակերպէ
չէթաներու խում բեր։ Աքս բոլոր շաբժուսսերր պիտի նկատ էինք Հոգեվարքի
մր մա Հա մերձի ճիգերր, խելայ՛եղ ու կատաղի։ Բայց ղքՓանգի մէֆ երեւցած
Հեռագիր մր խորՀիլ ՚կուտայ մեզի ծանր կացութեան մը մասին։
ղքՒուրքիոյ արտաքին գործոց նախարարութեան ե Ատրբէֆանի ներ­
կայացուցիչի միֆեւ կատարուած բանակցութիւններր աւարտած ա–
մաձայնութիւն մր գոյացած է ե որոշուսներր գաղտնի կը պաՀուին։» ի՛՛նչ
կրնան րւլաէ ա յ ս գաղտնի որոշոլեներր։ է/ ատ պարզ են անոնք ե ամէնուն
յայտնի։ Ըրո շոււաեր տրուած են դիւրացնելու Համար Հա մաթի լրանա կան ծր–
Ր ա գիրր ե միջոցներ ձեռք . առնել ոչնչացնելու ՛^ Համար անոր խոչրնղոտներր։
Հանդիսաւորապէս յայտարարուած է որ Ատրբէֆանի բանա կր ան
ժան մասն է թրքական Միլլի բանակին։ JjL ասիկա Հաստատուած է
կական յ աղթանա Լլևերու ատեն Ատրբէ^անի բանակին մէ £ թուրք սպաներու
ներկայութիւնով։
Թուրքերն ու թաթարներր ուխտած են ամին գնով ֆնֆել Հայաստանի
Հանրապետութիւնը։ /ԱորՀրդաժողովներով նուիրագոբծած են այս որոշում
այնպիսի ատեն մը՛ երբ անդին Հայ և թաթար պատգամաւորներ կը խո
դակցին տեւական Համերաշխութիւն ստեղծելու միջոցներու մասին։
Այս աՀաւոր վտանգին առֆեւ Հայ զինւորր կեցած է.միշտ ՀՀամուր,
Հայ բանա կր կռթնած իր ժողովուրդին՝ կ՚սպասէ պատնէշին վրայ, ե որքան
ալ բազմաթիւ րԱան թշնամիներն ու իրենց դաւերր, Հայ զինւորր պիտի րլ
լայ միշտ յաղթական, թէեւ ոանտ բոպիկ ու առանց զապիկի, բայց անվախ։
Հայ ժողովուրդը, մանաւանդ ար տա սա Հման ի Հայութիւնր պիտի գիտ­
նան քաջալերել իրեն զիւնորներր, նիւթական ե բարոյական նեցուկ Ը[Լալով
անոնց։
Նորանոր լուրեր կր Հա սնին մեզի։ Ատրրէշանի Հանրապետութեան ճա­
նաչման լուրր Հասած է Պոլիս, թու-րքերր խրախճանք կատարած են ո
միայն այս անկախութեան ճանաչումին՝ այլ նաեւ անոր Համար, որ Հա
Հանրապետութիւնր նոյնբախտին չէր արժանացած։ Է Լ արդին թուրք թեր­
թեր ր թսերգմանը կ՚րէէան Հանրային կարծիքին։ ձիֆՀամ» յօդուածի մր մէ £
կ՚ըսէ թէ՝ ամբողջ Հայա ս տան ր Ատրրէշանի սեփականութիւնն է, և թէ Հայե­
րը առանձին պետութիւն մը կազմելու երրեք ընյունակ չըԱ ալ ով$ ուշ կամ_
վազ Ատրբէֆան պիտի տարածուի մինչեւ Թիֆէխդ՛ նոյնիսկ մինչև Պայազիտ։
քՒուրքեբը չեն կրնար մարսել, երբ Հայոցմէ յափշտակուած Հողերը ու
ապրանքները իրենց տէրերուն * կը դարձուին։ Պատերազմի ընթացքին Պ
ոլսոյ
մէ£ գտնուող Գարակէօզեան որբանոցի շիեքր գրաւուած ԸԱ ա1ուն, Սուլթանը
ուզած՛ է այդ վնասը փոխարինել և իր 1&000 ոսկի արժէք ունեցող մէկ Հո