VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 554

աիկ զինւորի վիճակը սկսուել Է ըարւոքիլ, երբ Փարիզից ստացել ե՛նք կ
շիկ ու զգեստ։ Հակառակ ՐոԷոր գժուարութիւններին ու. Հիւանգութիւնն
րին Հ այ դէ^՚^ՐԸ կ՛1՛–՛11֊^ ե լայնացնում է Հայաստանի Հանրապետութեան
սա Հմանն երբ։ Որ սլէս զի կարելի լինէր դի մա գրել այս բոլոր դժուարութիւն՛
ներին։ Պէտք էր կերակրել բանակը, Հագուեցնել դինւորր և ռազմ
տալ նրան, ուրախ եմ յայ անելու որ վերքերս ստացանք բաւական
նակութեամբ ռազմամթերք։ Մեր զինւոբների թիւր կրէլնապատկուած
այժմ մենք մարդու սով չունենք։ Որքան զգեստ եւ զէ^նք ունենանք և որ­
քան որ կարենանք կերակրել, այնքան զօրք կարող ենք ունենալ։
Աան ՈԷմօի մեր պատուիրակները շատ լաւ են պատասխանել
^itd^^rt*" մենք մեր սեփական զօրքով կարող ենք գրաւել տաճկակ
Հայաստանը։ Վյսղբ, երբ Թուրքիոյ դա շնա զի բր սա որա գրուի ե քիչ ժամա­
նակ յետոյ որոշուին Հայաստանի սաՀմանները, կը կարծէք որ այդ ստո
զրուած թուղթը ձեռքերն իդ պիտի կարենաք ասել թուրքերին «Պարոններ,
դուրս Հրամմեցէք, տեղ տուէք մեղին եւ կամ թէ կբ կարծէ՞ք որ դաշնակ
բանա/լներ տեղ պիտի բանան ձեզիոր երթաք տէր րԱ աք ձեր Հողամասեր
ո՛չ րարեկաՅներ, Հայ բանա՛կը պիտի կատարէ այդ դերը, պայմանաւ
նից իւրաքանչիւրր բերէ իր բաժինը։ Հայ բանակը ինքնաշարժ կառքերով
որ պիտի յառաք սնայ։ Հ ա յ ղինւորը վարժ ուած է քալելու եւ պիտի
Ամբողք Հայաստանի մէք մենք ունինք 17 ապրանքատար եւ 0 մ
«օթմօպիլններ։
Մեր բանակում ունինք և յոյներ, եղիտ բներ, ռուսներ։ Մենք ասում
ենք նրանց — «եթէ դուք ուղում էք ապրիլ մեր երկրռւմ ե դաոնալ մեր
պատակլները, ղինւո բա գրուեցէք, այլապէս դուրս ելեք մեր երկրիցն —եւ
զինւոր աղը ւու մ են։ Մեր մտաւորական եւ ունեւոր երիտասարդութիւնը
գինւորագրւում եւ փախչում է Թիֆլիղ* Մենք ստիպուած ենք եղել
խնդրել Վրաստանից որ իր բանակին մէք առնէ նրանց, որպէսզի չի
լեր ուի • այս երեւոյթբ։
Ես ձեզ անվերապաՀօրէքն ասում եմ մեր պակասութիւնների մաս
որպէսզի դուք գիտնաք եւ բստ այնմ, բերէք ձեր մասնակցութեան բա
երկրի վերա շինութեան Համար։ Մեր զինւորները շորեր չունեն։ Սպայակոյտի
պետ զօր*,%ազարրեկեանր երբ ՀրաՀանգ էր ստանում նախաբարութիւ
զինւորական մի գործողութիւն անելու, նա ասում էր թէ չի կարող շարու
նակել այս պայմաններում, թէ ղինւորներին շորեր են Հարկաւոր, եւ նիւթա
կան այս վիճակի մէք զինւորական գործողութիւսներր դժուարւսնում են։
Զինւո՝բներին սնունդ է Հարկաւոր,* պէտք չէ կարծել թէ միայն ա
րի կեան ալիւրով ժողովուրդբ ե ղիո^որը կարելի է կերակրել։ կառավարու
թիւնը իր ծ՛ախքով կերակրում էր 700,000 գաղթական, միս չկար,
չկայ, թուրքերր քշել տարել էին ամենը* կեանքը թանկանում էր եւ գմ ո լ
րան ում, եւ մենք ստիպուած ենք եղել ամեն ինչ գնել դուր սիդ, րայց ինչո՞վ
թուղթէ դրածներով ենք վճարում եւ որքան շատ տպենք թղթադրամ,
քան նուազում եւ. պակասում է մեր դրամի սակր։