ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
4
ԳՐԻԳՈՐք ՕՏԵԱՆԻ ԳԵՐԵԶՄԱՆԻՆ ՎՐԱ Ց
*e
Աղդ՛ Համագումարը
իր ցրւումէն առաք՝
որոշած՜ էր ո
թիւն մր կատարել մեծ Հայրենասէր աքսորական
Գրիգոր Օտ
վրայ, Բէր լա Նէգի գերեզմանատան մէի Փարիզի *
ա
/
փոքրիկ խումր մր փութացած էր մասնակցելու Հայրենապաշտ
ցութեան որ տեղի ունեցաւ շաբաթ օր, Յուլիս 12 առաւօտեան
ու կէսին։ ՎստաՀ ենք որ մեծ բաղմութիւն
մր պիաի խռնուէր
Յուշարձանին*
մօտ, եթէ ժամանակը յարմար
րԱ
աո
է
Հայրնեասէր ե անմոռաց
գործիչին անշուք տապանաքարը
կէր Հայ եռագոյնով
ծաղիգներու
շքեղ մաՀապսակ
մը, որ
բանաստեղծ
Ռուրէն Օրբեբեանի եւ բոլոր Հայութեան երախտագէ
ցուսեերով
։
Հայրենաշունչ
գեղեցիկ ճառեր խօսեցան՝ ՝Բիպարեան Վարդապ
Որրերեան, Ա* ԱՀարոնեան, Ա* Qo պան եան և Պօղոս %ուպար,
յիշատ ակր
ոգեկոչեցին մեծ
Հայբեն ա սէրքն, քաղաքական
գո
գրագէտին որ եղաւ Գրիգոր Օտեան։
՚Բիպ արեան վրղ* յաւիտենի
խաղաղութիւնը
մաղթեց
Հան գուցե
որուն գործուն էութեան արգասիքը
չ՛գիտի
մեռնի
երբէք։
//». Որրերեան ոգեկոչեց Հայաստանի
ուխտաւորները
թեան ճամբուն վրայ մեծ երաղր կերտեցին։
Ամբոզք Հայութեան
առ
եզաւ ան որ ցեղին կորովը պանծացուց եւ անմաՀութեան
քու
ոեն ասէր Օտեանի շիրմին վրայ Համախմբեց
ամբողք Հայ Արտերուն
բաբախումները։
pu/նաստեղծր կարդաց «\,որ ՀաւատամքՖբ
Հայ
գաղափարին
եւ Հայաստանի
Հանրապետութեան։
Ա* ԱՀարոնեան խօսեցաւ
այն մեծ մեռելներուն վրայ որոնք
կը խօսին եւ չեն լռեր, ու կր պատգամէն
գ
ա
[իք
սերու
կեանքի եւ մաՀուան
զեղեց կութի ւնր։ «Երանի տանք այն ազգերս ւն ո
ունեցած են Գրիգոր Օտեանի պէս մեռելներ որոնք ան վերք կը խօ
ներ ՝Բբիստափորի,
Զա լար եան ի եւ քիոսաոմի պէս որոնք մե
տին գործբ շարունակեցին
կամքի, կուի եւ Ոյժի անպարտելի
երրորդո
մը պէսէն
Ա. Ձօպանեան ոգեկոչեց Հայ գրագէտն ու արուեստագէտ
Հաբար լեզուին վարպետներէն
մէկր
եղաւ։
Պօղոս ՂքՈւպար իր երիտասարդ
տարիներու
յիշատակին
կան
ղիմա գծեր ր տուաւ
Գրիգոր Օտեան ին որուն խորՀուրդհերր րսաւ
առաջնորդեցին
Հայրենիքի
ծառայութեան
ասպարէզին
մէքէն
Ուխտագնաց
խումբը զոր թափօր՝ պիտի ուզէինք կոչել, կէս
մօտ ցրուեցաւ։ իսկ Հոն կը մնայ տակաւին եռագոյն
ծաղիկներով
սակը, անմաՀութեան
դափնիի մը պէս դրասանգուելով
անշուք տ
րին
վրայ։
