VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 536

458 վ&Ր1ԼԾՆՈհՆԳ
լերոլած– Հասած՛ է մինչև ծովեզերքը։ Զին ա գա գա րի մէֆ 1լնքած իր յա
կան նոր զինադադարով Ա* ուսթաֆա 'fiէմալի զինուած՝ աւաղաՏլներր
րած են Ատանան, Տ արսոնէ ե Մերսինը, Դաշնակիցներու, գըաՀաւոըն
թին ներքե, սարքելու. Համար արիւնի նոր խնճոյքն եր։
ե՛՛րր պիտի արթննայ վերջապէս « Հզօրօներու մաՀանալու վրայ ե
իւզճմտանքը։ Ե՛րր պիաի ի*[րտի յաղթականներու քարացած՛ սրաին
մարդկային ալն տարրական զգացումը, թէ անֆնֆելի ամօթ մըն է
պա՜շտպան դրօշակին տակ ապաստանած ժողովուրդ մը, ստո
շելի սաոնասրտութիւնով յանձնել գժի եմ ճակատագրին։
8nJ մեծ Հայրենասէրքն ր ան ակր, զբօսական պտոյտ մըընողի Հեշտու­
թիւնով, 13 օրուան մէֆ Հասաւ Իզմիրինմինչեւ Պրուսա, ապացուցանել
թէ» Հոս Ա՛ուսթաֆա ՚Բէմպլի «լՀայրենասէրներՖու, այնքան փառաբանուած
րանակր, կազմակերպուած տէրութեան մը չեմ ըսեր կամքի տոկունո
այլ Հասարակ րար եկա մեցոզութ եան առֆև, Հազիւ թէ թուղթէ դղեակ մ
Փզտիկ (Հունաստան մը 13 օրուան մէի ա Հագին երկրամաս մը ս
անցաւ» է ս գ սնգին իր րաղդյն ձգուած Հաճընը, տասնեակ մը 13 օրեր
սաբար մարտնչելէ վերֆ, սպառած կ՚իյնայկամ իյնալու վրայ է իր պա
նած եռագոյնին տակ։
Արդարութիւնը և մարդկային խղճմտանքը երբէք այսքան վատօրէ
Խաչուած չէին։
Ա՚արաշով, Այնթապով^ Հաճրնով դեռ չ՛լրանար այս մարտիրոսագ
թիւնր, և ան Հաւասար կռիւը։ Վտանգը Հասած է Ատ ան այի դուռ
մեր սրտերը կը դողան նոր արՀաւիրքներոէ վաղորդայնքն։
Մեր դիւանագիտութիւնը — ամբողջական Հայաստանի ղոյգ պատուի
րակութիւնր դժբաղղաբար հ.ոՅալ՜ P^^L* ժօտ վեց ամիսէ ի վեր արեան
ե արՀաւիրքներու մէֆ տապլտկող Եիլիկիսյ Համար։ %ոյնիսկ անոր քաղա­
քական ուղղութիւն մըն ալ չկրցաւ Հարկադրել — որովՀետև ինքը չ՛ունէր
— որը ծնած ըլլար պետական շաՀերու ըմբռնումէ և ^1իէիկիոյ մեր ժ
վուրդին ֆիղիքական գոյութեան կենսական մտաՀողութենէ։
Ա՚եր դիւանագէտները առաւել կամ նուազ պա տե Հա պաշտ կ
կանութեան մէջ սպասեցին դէպքերու բնական զարգացումին։ Հասարակ
դովրդի՚հ Հետ Հրճուեցան երր լո*-րերը սրտապնդիչ էին, յուսալքուեցան ե
րօթարեր կը դաոնային։
Այնտեղ կռուող, զոՀաբերուող ժողովուրդն է որ վերջապէս գտաւ
ճամբայ մը, որ գեռ մթապատ ր
այց լեցուն է լուսաւոր Հեռանկարներովէ
Ակնարկել կ՛ուզեմ Աման ո սի շրջանի ինքնավարութեան։ Անիկա ո
քան ալ ԸԱայ իր սկզբնական շրջանին մէ£, ամ ենէ գեղեցիկ երևոլթն է որ
կրցաւ իյ աքտ բերել տրամաբանօրէն նոյնիսկ բնազդօրէն ^իլիկիոյ մարաըն–
չող ժոզովուրդր։ •
Որքան ծանօթ է ինծի 9ոք Մարգուանցի ժողովրդական Հերոս մը՝՝Մես