VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 515

ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
.csuehïi ՍԻՐ Ե ՐԳ
Լո՜յս իրիկուն* եարրս ցորե՛ն Հ կր ո անէ,
Իր ճակաաին Հա մրոյ ր է շողն արևուն.
Կր սարսրոան ինկող ա մէն ցորենէ
Սև րսա ինքն երր ճմլրւած Հողերուն։
Ես կր աեսնեմ անոր Հասա կր ղաշաին
Սաուերներո՛ւն բար ա ի ի սլէս իւառԱրւպՆ,
Աս աղերն անոյշ Համբոյրներով կր հաիՒին,
Լո՛յս իրիկունն է վարդերով կատարուած։
Մէ$_քի գօաին, նախշուն կարմիր ու ոսկի,
Ո՞վ լեցուց որ չի սլարսլրւիր ցանելով,
՛ճրագիս արևն անոր Համար կր ծագի,
Ես աղբիւրէն եկայ սրաի" հարաւով»**
Եարրս կարիճ սչիաի ղառնայ քաղելու
Կարմիր Հասկերն երիաասարղ իր սիրոյն,
Եարրս գիաէ որ հոցին մէ £ Հերկերու
Արևն աշնան կր իյաոսրւի սերմերուն։
՛հեռ կր ցանէ, ասազերուն շափ կր ցանէ,
Եարիս գօաին կարծես Ասա ուա b է կսալեր,
Իմճրրագիս արևին ղէմ կր ցանէ,յ
Ես իր ղարձին դեռ կր սսլասեմ անՀամբեր։
Պիաի դա ռն այ կարօաէն սիր ար դին ո՛ վ
Իմ ծոցիս մէ2_ գարունրս աա՜ք առնելու,
Եւ Հողին սլէս որ կ րլ/այ մէ՝ կ ցորենով
ք՝՛եn îfii աւորուահ, իր Համբոյրքս արևու,
Վաղր, կարմիր և օրՀնաբեր Հունձքերուն,
Ես սլիա՝ րզգամ իմ եարիս ոյժր բոլոր,
Եւ գրկի" "՞էէ* առնելով թեղն Հաս կեր ուն
Պիաի ժսլաի՛՛մ գերանղւորիս աարվւաւոր.,.
Սեւ րսաինքներր Հողերուն ճմլրւած
Կր սարսրոան ամեն ինկող ցորենէ,
Մէնքե գօաին իմ ձեռքովս եմ լեցուցած,
Լոկս իրիկուն, եարրս ցորեն կր ցանէ,
Իմ սիրականն ասաղերուն չ ա փ կր ցանէ՜*.*։
(Ցորեն ի Ե ր գ եր ) ԱՐՍԷ-Ն-նՐԿԱ Թ