VERADZENOUNT, du 17 janvier 1920 au 30 décembre 1920 - page 321

Ջեր արցունքովը լեզի** *
Եղբայրութիւնը դրժեց
Իր խ ոստուններն, իր երգուեսերն երէկ–,
ո Լան,
Ո՜րթ են այսօր զըրկըւածները կեան­
քին,
Գինին անսնց բաժակներուն արի՛ւնն է
Եղբայրներու զարնըւած
Պ ատերագմի խառնուրդին մէշ_ աՀա–
ւոր,,*
Արդարութիւնը վերըսաին խազուեցաւ,
Եւ լանջքին վր
այ թշուառութեան՝
վիրադեղ 1
՚ԲըբքըՀալով օրէնքն իր սուրը գամեց***
Հայ Աշխաաանքը սըգաւոր է Համակ,
Ո՛՞ւր են, աւա դ, իր վարպետները Հըս՛
Երիտասարդ իր աստուածներն անցեալի՝
Որոնց մաքին, գաղափարին ՀաՀերէն
Արեւ մը նոր կը ծաթէր ՝^^ Ê
Հոգիին մէջ սերունդներուն ապագայ/
Ո՛՛ւր են. ՛Քնարներն Հոգետաւիղ եր–
՝ձձե£ գերուն
Ս* ատն եր ո ւ տակ՝ լուսա Հոս
Ալիքներով փոթորկած***
Ո՛՛ւր մրրկավարս Հանճարին
Այն քերթողները Հըպարտ
Որոնք իրենց սրտին ակերը բացած՝
Արտասուքս՜ վ լեցուցին
Անմս/Հութեան բագմաքանգակ ՜սափոր–՛
ներ*.*
Հայ մտքին երկը բգքտեցին վատօրէն
Իբրեւ գրօշակ մը փառքի
Որուն կարմիր ծալքերուն մէջ
ՆՀլէ վառ
Արշալոյսի փողփողուններ կ անցնէի
Այսօր կ՚երթամ սրտիս թախիծն ող՛
բա լու
Եղբայրութեան տօն եր էն
Դէպի բագինը լոյսին
Ո^ր Հայ մշակները զոՀեցին անտըր–
տունէ*
Գարունն իրենց կեանքերուն.**
Կ՚երթամ քնարիս լարերն ամբողջ ի՛ր՜
գելու
Աղ աղ ակով մը g աւագին ու վայ
Զարթօնքն այսօր կր բարձրանայ մեր
հոդին
Ակօսներէն արշալոյսով արօրուած,
Կեա՜նքն է, կեա՜նքն է որ կ
jgji նայ յաղթական,
Եւ արիւնին մէջ կը նետէ լայնասփի
Ոսկի Հունձքերն ապագայ***
*
* #
Հայ թրուպատսւր՝ ես իմ
ջ ախ ջ ախ ուա ծ
Կուրծքին նոր լար մը պրկեցի ուժգ
նօրէն,
Ել Հինեցի դրօշակ Այլնոր պայքարի**.
Կ երթամ երգերըս մրրկայոյզ երգելու
Աշխատանքի ն որուն Հնոցին մէջ կար՛
միր
Հալբենիքիս լեռներ ր կոյս կը բանան
Հեղեղօրէն ծոցերն իրենց արգաւանդ*.*
ԱՐՍէՆ-էյՐԿՍԼ Թ
ԿԻԼԻԿԵՑԻ՝Բ ՅԱՂԹԱԿԱՆ
Հաւաստի աղբիւրէ կ՛իմանանք թէ շնորՀիւ Հա ք կամա
խոլմբեբու Հերոսական դիմադրութեան Աիս, Հակնչ Հէ,թ„<_ն եւ շ^ակա
PC ԿԸ ղի՚քսլդրեն մեծ կորուստներ տալով թշնամիին։
Պ* Ա. Աթանասեանէ կր խնդրոլի խմբագրատունս Հանդիպիր