ՎԵՐԱԾՆՈՒՆԴ
283
քքով կաս յառաջխաղացութեան
արգելք Հա՛նդիսացան,
ասով
դիւ
Զ °Ր
փ
Ալ^^Պ-էէ Պ
ա
ղէստրն
ե– lfիքադետք
Ք
ա
է
ռ
1Ը> շատ
թրքական
կաս փոխադրուիլը
Հարկաւոր
դարձնելով։
Երախտադիտութիւնը-^-եթէ
ոչ ուրիշ
բան^-կը
թուի
թէ . սլէտք
պարտաւորէր
ԱՀւգլիան
է
որ ընդունի Հայասաանի
մանտան։
Լորտ Պրայ
Հայաստանի կատարեալ անկախութեան
դատին
երեւ՛ելի պաշտպանը,
ոօրեղ պատճառ (էր
կը բերէ, յայտարարելով
թէ >ինք չկարծ
և է Հակառակութիւն
կայ Ս^Կգլի
ո
յ .^ղ^աստանյի
բարօրութեան
մէ^ այ
ընդՀակւսռա1լ^, .^թգկայթտանի ա պա Հովութեան
Համար մեիապէս
օ
Հ*նԱ
ա
ա
" ^^քՔ&ԿՓ*՛
t^fayfàP^Pt&E
փեՐՑ^&Լ ֆայսպեան Ծ,ովին, $եչ.
և ՍԻ^բի"յ
մէի՚Հ"
քանույսն
եբկիբնիրէն և այդ երկ-իբներր բարգաւաճ վի–
յճակի ս^էջ
%
ա
յկական
էղհտըւթիւն
մը վետականներով
Արեւմտ
քաղաքՓկիթթ
սլետութեան
մը օդհո^թեամր և խորՀթդա տուութեամր։
կո յխշեցկէ ՛նաև, յթէ Անգլ. կառավարութիւնը
շատ
Հ £զ^յայտար
թէ ի՛նք կր խ"բՀի թէ
Ո
Ր
Ծ
լ
է թրքական
իշԽանոյլթիւն
սլէտք է
Հայաստա՛նի
մէֆ։
Ա յ
ս
'Ղ^
ս
ՒԼ^ °Ք է՚րեձ-ց՚&ծ՚ըա
ա
յ% ՛Է»թէ Հայաստանի
Հո դա տա
բութիւնը
է
(քեծն Բրիտանիոյ
կ՝իյնայ,
և.թէ Հակառակ
խեղճ Հարկավ
աճարին,
պէտք ՛է յանծէն աոնէ իրին սեփական մասը ((ճերմակ մարդուն
բեռգին։
$Ա>ոգւք .
Գ . ՖՆՏԳԼեՍ &
il W '
Է
ա
I L
"~ï>
&ֆփբաօյս?Հ&ֆ
յ?Ի*Ի
*1՛
մէն $/? կարգանք ՚Հ Հֆտե^եալ
պատմու
թիւնը,
յոր երգիծական
ըլլալէ աւելի, չր+րք է և
գայթակղեցուցիչ։
«Դմեբիկեան բանակը երբ կը թողուր. Ֆրանսական
(Հողը, իր
ցած՛ պա տ՛ի ր աո մա կան .մթերքը սկսաւ ծախել զանազան տէրութիւններու
որոշ պայմաններով։
Հայաստանի
Հանրապետութիւնն
ալ պիտի pզտուէր այ
ապրանքներին։ fi տնակցութիւնն
եր կատարուեցան,
.ապրանքները
ցան Հա շուեց,ուցակ ե պայմանագրութիւն
շինուեցաւ ե
ստորազրուե
յէայաստանՆ Հանրապետութեան
պատուիրակութեան
կողմէ յանուն Հա
յռավ արութեան։
Ա լս
պէս Հա ւաստան ի կառավարութիւնն ալ պիտի ուն'են,ար ք^,Հ
tfիրն տոլարի ապրանք ԱմերիկԷան բանակի
մթերքին։S
Պայմանագրութիւնը
Հայերու
կըղմէ "Փորագրուած՝
ներկայացուեցաւ
Ամերիկեան բանակի
• զօբ ՚նեբկայձսցուռձիֆ
որպէսոի .սաորագբէ
և մինք տէր րլլանք ապրանք
րուն։ Բայց ա մ(sp ի կա ս՛ին վարանոտ
ձևով մըըսաւ մեր՚իններուն ։ քՀ^ատկըցա–
չի՚խք որ ,ադդտյյւե խսոիրի մր պատկառաւ պիտի չկրնս/իք դո Հացում տ
Մ՚է՚Է^Ի^եյիրԸ զարմացան իրար անցան, վւսղեցին աստի՛ս անգին, և ամ
յոեղէ
\
ո
յև պատայյխանը
ւէ
ստացան։
լսըևան եկաւ որՀնախկին
է
ադգ, պատուի
րակութեան
անդասներէն
մէկր* Հէրոլն անունը տալ առայժմ յարմար
չե՛
տ՛եսներ, նամակ մը դրած Է ա մեր իկա ցիներուն
Հետևեալ իմաստով*
