ՎԵ Ր ԱԾՆ Ո ՒՆԳ
ԱՏՈՒԱԾՆԵ
Ր
ԱՆՏԻՊ
ՊՕԷՄԱՅԻՑ
Աւա՜դ,
աւա՜զ,
Հայ/ta
աշխա՚րՀ,
՛Քոլ }
Ո
Ր
ս
Բ
Ո
1"ՐՔ ծով է
սլաւոեր,
Ծո՛վ
ան յա m ակ, ծով
արիւնի*
—
Բիւր–բիւրաւոր
էն
թշնամիք
՝*Բու Հ_
ո
Ր
ս
Բ**Լ
Ո
ՐՔ ծով են
սլաաեր։
՜Ծ՛ովու
ալիք՛ին
թի*– ու Համրանք
կար,
յՅ՚շնամու
զօրքին
թիւ Համրանք
չ Կ
ա
Ր
Գարնան
անաաոի
թուփ֊ա
երեւներուՏ
յիՒիւ ու Համրանք
կար,
Ք՚շնամո՜
ւզօրքին
թիւ-Համրանք
չկար
Հարիւր
աաբինե՜ր
ու Հազա ր աարի •
թշնամին
եկաւ,
թշնամին
եկաւ,
Հարիւր ա ա րին եր ու Հազար
աարի
իՒշնամին
կուգար,
թշնամին
կուգար
Վերէ\է դադար
չկար*֊.
.Հ՚ւ^
֊էոլ՚յ՚ի՚ի
քդէ
ս
եկան,
ծածկեցին
Հայոց
^Հ^կինք,
երկնոգց
կամար*
il*եր արեւն
է լ դառաւ
Խաւար,
fj*լարի
մէ2_ մաաւ,
մարաւ*
. ՚՛ .
Հ}ին ու անգղ
եր ամ֊ եր ամ
Ե կան-նս
ւոան մեր
սարերուն*
կաոԼցներր
երկաթեղէն
Մեր
Ժայռերու
որին
վրէն,
ՀՀ*
աս ս այ սարեր
սեւաւորան.
Հայ կարիճներ
թե ւա որ ան.
Սվէիւններլէ
աչքերն
առան,
Ա՛ս սլա սլ մա ան,
ՀհԷմ թշնամուն,
բիւր
թշնամուն,
Հքոիւ
ելան*
Զարկին,
գարկւան
գարե՜ ր, դարե՜ր*.
Զարկի՛ն,
գարկւա՛ն։
Մեր
քաքերէն,
կարիճներէն
Հա գարն երո՝վ. Հագարներս՛
վ
Ընկան
կուում,
խարոյկ
ելան*
Հագարներս
վ,
Հագարներով
Սրի
ելան ու
կախաղան,
Հազարներով,
Հազարներով
Անթաղ
կորան,
գերի
աարւան*
