Page 155 - ARM_19-1948_03

ԹԱՓԱՌԱԿԱՆ Պ-ՈԻՏ՚Մ ԾԻԾԱՂ. էրի քո՛վ.

Նորից կբ թովն եմքաղայէն աղմ կոտ , ՌաւմթհԱ ա յ գօքաւա

Ու ճա՛մբայ կարեկն եմ յաւէտ միայն՛ակ • Վայրկեան մր, Հոդի՛ս, այս բարձունքէն վար %

Անէսօս կր մարի երեկոն աղօտ, Նա յինք Հ եռուն ուր՝ մ եղ պէս տես լա՝Հա բ ,

Կր պառկեմ դաշտում • կանաչ ծառի տակ « ՚Մոյլին մ՛էկն ես գուն, տղայ։ Նոաէ տեղդ*, Ուխաեաթեր դացին կեանքի մբ Հեւքով ,

՛հասդ չես պատրաստած ԿԲ^ԼԷ՛^ ։ էՕոշոր ղեբօ մբ Ու Հասկերու պէս ծուվւ ծուփ յոբդեցան ,

Կր մոռնամ Հեռուի աղմուկբ աՀեղ* քեղի » . . . Աակայն երթն իրենց եղաւ ցիր ու ցան ,

Այս էր վարժա՛պետին վճիոԼբ, երբ մենք դա­ Ու ամէն շրթունք Հբ&ծեց՝ Ե բիրո՛վ* * • է

Համբո՛յրք կր զգամ ուրիշ օրերի, սարանին մէշճ մեր ականշր քովի բնկերո^ եւ մեր

Լոյս երագներ ի գիշերր շքեղ աչքն աչ անոր տետրակին՝ կիսուէին շեղած՝ կբ Գոյութեան ուխտն էր ու անՀ աս մր1 աց ,

Արտիս անծանօթ ՚Լաձ^ԼՔ հ.ԼՀ. Րռ՝րՒ ։ 1> ոյսի ամ էն ա մ պ եր աղէն արծա ր& ,

սկսէի՛ ք կակազել •. . Հագաւ պբոինձէ գոյնբ պատրանքին ...:

Հեռա ւ ո ր մ արգոց ցաւե՛ րր կր զգամ , Մ աՀապարաի մր Համար ար ուած Վք* է՚^փ^* Հուբբ մարած չէր Հաւատքին՛ սակայն,
Կարկաչող շքի լացր կր լսեմ .
Հող ր կր գրկեմ, շե՚րմ կր Հեկեկամ , չավւ ծանր կուգար մեզի այդ ղեբօն X Գ է մքերո լ վր բայ ճահ ան չն ե ր թե կ ան ,
Վառ աս էո զեր ի Հետ ա\1 ո յշ կ * եր ՝ազ ե մ %
Ա յո բո կեղաձել ն շան բ ի պատուի է ա յոօր \ Բոցելով վ ագո ւան խ ա ո ա 0 Ք Ր կամ քին ... է

Պետոլթ իւննե բու կեանքբ այդ օղակէն կա էս ո ւած՛

ԷՀ ^.կապիտալիստներն » ու բն չաքաղցներ բ , անոր Ու յարո յցքներ ո վ անգամ մինւ ալ թոլ\1՝դ ,

ետելէն կբ վազեն քառասմբակ՝ քառանիւ կառ­ Փողեր,աէ ձայնեց ամբոխբ գունդ գունդ,
քով ։ Հաւաքելով
Անտուն անցո բդից կր խնդրեմ ես Հաց . Գարձաւ քաղաքին շոլ–ո2բ անդադար ,
Պ այծ՜առ ա որի ւր ի ^ո ւ րր կ ր խմ եմ , զբաղած
Լայն՛ երկնքի տակ Հաշտ ու սրաարաց , Ո** ւր ես , ինչ կքնես , ծօ՛ Աինաս ։ ՝Բայլեբով անզուսպ , ոստումներով յա՛ղթ ,
՝Բ՝ն՚Քոյչ հ՜ազկանց Հետ՝ խ՛աղա՛ղ կր քնեմ Ջ՚ղէ^ Ժամա՛նակ չունիմ ։ Չ.եբօ
Ու ինկան՛ յանկարծ պարիսպնեին անխախտ *•«
եմ :
Երգբ յաղթութեան Հէ^նչեց գարէ դար

ՎԱՀԱՆ ՏեՐԵԱՆ Ղ՚ոլրոցին մէ^ ալ նոյն արՀեստր կբ բա– X
աո ա շին՛
նէ իր* Գասարան մտնելուն , ուսուցիչին դնելէ Ը— ԱՀ ա նոյն ուխտով կ երթանք ես ու գուն ,
,ճա՚ճանչբ գրրկա՝ծ յաղթական՝
Գ"Բ&Բ կ*՚ՐմԼաՐ անունիդ աո^եւր ղեբօ մբ մարդուն *•» :

սել Է նոյն մարդ՛ն ես կրկին՛ • . . Ւր աղատ ձայնին լարած երգբ մեր ,

տուած պիտ ի րլլար , մ ան ուկներք դիեցնե լու Հա­ -— Ամբա կո ւմ , կբ տեսն ե** ս սա շքեղ Արձագանգենք զա յն ա բ գե լքն ե քէ վեր ,

մար » ; իմս Է Հա։ Աա քովս կեցող աղուոր լ ° ռ լ – 2 Ք " ա յ Է Հոն՝ ուր՝ անոր գ֊էմ կբ սարքեն դաւեր ,

« Էմ իլր» (հուսո յին Զդաստիարակս լիզեան դա­ մէյ մ բ, ին՛ծի կբ սպասէ : Եկուր անղամ մ բ նոր Ո՚֊բ՝ մարտն է դաժան՝ , կեւմնքբ գերութիւն՛ •.* :

սագիրքն » Է։ Հեղինակք ա\Լոր ւԼրայ խորՀած Է գնած շսւթ-ՕՍ տես, Վերստյլ է, Վեր սայրԱյս բո լո–

քսան տարի , եւ աշխատած՝ երեք տարի % քիուսօ բբ զերօ՚ւ երուն շնորՀիլ դ) ած եմ : Գուն ^Լր^է^ ատ Ու երբ նուի՛րման գայ ժամ-ր յանկարծ ք
Աիբտէ սիրտ ան ցն ող բոցով մբ արծարծ ,
նոր դա՛ստիարակութեան ել դիտական մ ան կա— տիրացո*ւն ես ... Փողենք ու ոտքի կանգնի՛ ամէն անձ,
Աղա տա՛գր ո՛ ւթիւն , գոռան տունէ տուն • • » :
վարժութեան) ռաՀվիբայ Հ : Գիտական միտք մքն

է Հ֊1քմիլո» իր մաՏ՝. կական վուշերուն եւ զննու­ ԶՀասկցա^բ : Գնա քերա՛կանութեա՛ն դասդ

թեանց պտուղն է՛* Ւր կենսագրութիւնդ, գրեթէ՛. սորվէ որպէսղի ղերօ չառնես վաբմապետէգ *. • ԶԱՐԵՀ ԳԱԶԱԶԵԱՆ

1շմիլ եր եւա կա յա կան աշակերտ մր չէ , ՚ ր եմն : ես , ատ քոլ չՀալնած ղերօներոլդ շնոբՀէւլ ձեււք

Յնորատե0ս , քիան՛ մ՝աք քիուսօ X ք–Փնչպէս , բերի՛ այս բոլորք։ Աստուած երկար կեանք տայ թիւն իսկ 1լ աղքատանա յ զերոյին՝ աո֊շեւ :
Այգ ան արժէք նկատ ուած կլո բակբ իրար ան­
խնդրեմ ՚. Ընդգիմ ա բաՏւնե բ բ կորսեն՛ • Հ.էմիլ առան­ ա յ ՚ է կլորակին *• •

ձին կր կրթուի : Ուրեմն , պէտք է ունենալ նոյն՛­ Բայց չեմ Հասկն ար է ցուցա՛ծ է ԲոլոՐԲ ։ ԳաՀ լիճնե բ կր փլին ի բարու

քան ո ւս ո ւս թ չ , որքան աշա՛կերտ» : կարդացէք , է7՝օ , եթէ ղերձն ԷԲԷբսբ » մենք աւլքատու - ետեւէ՝ այդ Օէւն երեսէն է

Հիմա, Փիէռ Պօվէի յառաջաբանին մէշ Հետեւֆայ թեան մէշ պիտի լողայինք։ Գիր 1 ին ք ո վ 0 մբ Պետութիւձններր , իրենց երկրին փլած պիւտ­

պատ ասիս ա՛նր , «//^ մէկ անպատեՀ ութիցն , ՛որ հւՀււայ ՛՛՛՛ո՛՛ր ՝• Զեբօ մբն ալ գիր ^Ըէէայ ^արէ*–բ։ ճէներ բ եւ բացուա՛ծ անգունդնեբր գոցելու Հա–

իրա՛զեկ ուսուցիչ մր ունենա յ բազմաթիւ ա շա՛— Հթարէ , շարէ ել աՀա Հարիւր Հ աղա բ ի , միլիոնի , մ ար պէաք ունին ա յ դ ծակ կլորակին ;

կերտնե ր , իւրաքանչիւր ք իք յատուկ նկարագրով միլիառի կր Փսխուի այգ շիւղի կտոր \բ։Ախ,Հո­ Հիւլէական ռումբին՛ ուժք ոչինչ 1լաբժէ այս

եւ ճաշակներովր : Բայց , .որքան ոոբալի է որ մէկ գին՝ ՛ուտեմ ես այդ գե բոյթն : Մ եր վ արժապետ ր ո չն չութիւԳ* ն կատ ո ւած զերո յին աո շե ւ ։

ա շա կե րտ ո լնեն ա,յ բ ա զմա՚թ իւ ու սու ցիէ^՚՚ե ր , ո– լո ւսեբ ո ւ մ էշ թոգ պառկի : 1-ն չ խելաց ի մարգ, Պարտատէ րնե ր բ , գիշեր - ցերեկ ^Բ մտա–

րոնք կր քաշեն եւ ա^ եւ ձախ » : Է՛՛՛Լ չ մարգարէ մարդ է եղեր; Գուշակեր է որ ես տտնշո ւին ւլո\ւ է ղ հ բ#է մք զեղչելու Հ ա՛մ ար իր ենց

Օն ո րատեռ ս (հուսօ : ք՚^նչպէս , խնդրեմ : Ա— օր մբ զերօներուն՝ երեսէն մարգ պիտի րյ լա մ ..V՜ պարտ քէն՛, սանկ քի չ մ բ թեթեւնա լո լ Համ ա՛ր X
կանշ տուէք իրեն՛ . կծծ ին եւ բն չտքա ղց բ Հողի կու տան՛ ղե րօ մբ
Հա. .Օ..

• ^ Ջեմ ենթարկուիր՛ մանոլկի՚ն Հ րամաննե– Ե^ն չ կա բծեց իր է Հո գի ս բեր ան ս ե կաւ ղերօ աւելցնե լո լ Հ ամ ար էւրեն՛ց չ ո բնա լիք Հ ար ստու­
Հրա–
՛բուն՛ , բայց , կ* ենթա՚րկո ւէւմ մանկութեան՝ Հաւաքելէն ։ իւ այսօր, աս քու չՀաւնա՚ծ դասբն– թեան՝ ւէրա յ ։

մ առներուն՛ Հ կերդ , որ միշւո 0 1լ առնէր դպրո ց ին մէշ, գիտե^ ս ԳնաՀտտելւււ Համ ար մ արդու մ բ կարողու–,

<Տ Ի-նոլթիւնբ կ^ոլգէ որ , տզաք մարգեր քան ի միլիոն ունի ... թի՚ւնն ու աաղանդբ , զե րո յաձեւ պսակ մր 1լ՛ան՛ց բ–

ր յ լալէ ւսէւաԳ, րլլան տզաք : ՛Լա՛յ։ Ըսել է դոմէյ մեր գիտցած Աինասբ նեն– անոր դլխուն՛ • • .

- « Պիաի ուզէի պաՀ անշե լ որ, տղա յ մ ր ու­ չես ալ * * * Վա՛ յ ա յն; վաճառականին , որուն տոմ արին
Պ ե տ ո ւթ ի ւն բ , եր ե՝ ս ւէւ ո էս անն ե բր , նախաբար մկշէն ղերօնեբր Անանկու­
նենա ր Հ ինգ ոտք Հասակ , քան թէ չափաՀ աս ի - թի ւնն ու բանտ օրէ օր կբ պակսին՛ ։
ներ ր սա բսավւ ի մ ատն ո ւա՛ծ են այսօր ա յ դ ղեբօ յէ՛ն
դատողութիւն^ , ութ տարեկանին ; ր կր սպասեն իրեն՛ :

Ո ւ կբ Հար ցն եմ ես ին հ՜ի » վաէսէ՚Լ ։ « Հազա ր մի լի ա՛ռի ան դո ւն գ» էյ մ բ մ ասին ԱնՀետացման դատապարտուած է այն ազգբ

Արդեօք , մէ2բերումնեբու շռայլ դոբհա– կբ խօսի ելմտական նաէսաբարր։ Բո լո ր բ շշմ աՆ որուն՝ բնա կչո ւթեան թի ւին պո չէն գեր օն եր բ կլՀ

՚՝հ ո ւթիւնր ան խո ւսա փելի պաՀ աԹ՚ն շ մրն է տես ո ւ– մ ՚ոիկ 1լ բնենճ ա չքե բ ր ղե րո յաձեւ բացա՛ծ : սկսին իյնալ ;

թե անց Լ թէ զ) կամ գիտա՛կան երկ ե րու պատրաս­ Համրեցէք մէյ մբ, քանի Օրով կբ գրուի Հա– Պատի՛լ այն հոյլ աշակերտին,որ գպբոցի մէք
ս ի ւնւ ա կր ն եղ ղ ա– առա կրնաք
տութեան Համար: ՛լար մի լի առ բ *. Հաշուետետրին աշարժէյ եւ դղեակի

Ա. ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ լով դուրս կր թափին՝ անւոնք։ Երկնքի աստղերուն վերածել ... Կ. ՊԵՏՈԻՇ

ՅԱՌԱՋ »Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (77) զօրաւոր էր, աւելի աՀարկոլ *Գա բդմանացԱ աՀա– Այո, մէ1լէ դէմ ա ասր , եթէ ...

ԵՐԿԱԹ կի գունդն էր ատիկա՛. Անկէ յետոյ կո ւդայ ին\ ո ւ– ֊ ի՞ն՛չ եթէ .

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) րէ՛ շ գունդեր , իսկ ամէնքէն ետք ուրիշ փոՔՐԼ**լ՝ ՝ Հ՚ւ^է մեղ օգնութեան չգան X

գունդ մբ, որ՛ աւելի սարսռա ցուց Աշոտ սպարա — Ո** վ պ ի՛ա ի գա յ օգնութեան՛ : պիտի
պետ ք , քան բո լո ր միւսներ բ ; Այգ գու\Լ դբ ւո ե - աա իշխա\ւներ , որոնք թիկունքէն

ղաւորուեցալ Աշոտ Երկաթի ե ԱաՀակ իշխանի յարձակին , իսկ մ ենք՝ առշեւէն ;

գունդերուն միշեւ* քիչ ետք այէնաեզ սկսաւ ծա՝— Ւ՚^ն՚չ օգուտ մեզ այս բոլորէն՝ Հ

ծանիլ Աբհ՜բունեաց արծուենշան ԴՐ°ԼԼՀ ՝ Լ^ձՒ^լԼ՛ մենք կբ սպաննուինք, իսկ մեր լ&–

ԵՐԿՐՈՐԴ ՄԱՍ Աշոտ սպարապետ ա չքեր ո ւն չէր Հաւատար . տ ան իքն ե բբ որբ կր մն ան. . ասկէ աւելի լա ւ օ–

արդեօք կր խաբուէիր ինքր ել ուրիշի դրօշակք դռ ւտ 1լ ուզես :

ԺԱ. Աբծբունեաց գբ°շէքն տե^ղ կ^լ^ւղունէբ։ ք՝այց ոչ՛ Արս, սպա՛րապետ բ կուղա ք X

Գէմքին մռայչբ պարզս ւե ցաւ քիչ մբ, երբ նր– Հոն՝ Հ եռուն , երեկո յեա՛ն՛ մեղմ Հովին Երկու խօսակիցներր լռեցին։ Աշոտ սպարապե–

կաւոեց ա ռաշին գնդի դրօշակք՛. Այգ Գ\Ր0չակբ \ծածանի Ար&բունեաց դրօշք* ան՝ լաւ կբ ճան Հնար տբ ա\1ցալ անոնց մօտէն եւ 1չուղէբ պալատ բար­

քրիստոնէական դրոշմ չէր կրեր, այլ մաՀմետա– այգ տոՀմի նշանբ, միայն այս դրօշակն էր որ սեւ ձրանալ, երբ մէկբ անոր առշեւբ կտրելով՝ բսաւ.

կան % Այգ Եուսուֆի կողմէ ուղարկուա՛ծ գուն­ դոյն ունէր, կարծես սուդ կբ պաՀէր Աբծրունեաց - Տէր իմ =

դքս էր* ան կանդ առաւ արեւմտեան գռնեբոլն ցեղք ՚.

մօտ գտնուող բլրակին վրայ , եւ սկսաւ իր վրան­ Աակայն ինչոթլ այս գրօշակր կր հաօ"ւմ1էւ Հոն, Ա պարապետ բ նայեցաւ անոր եւ ուրախ ժպիտ
մբ անցաւ իր շրթո ւճքքեեր ո ւն վ բայէն՛. Բռնեց ա–
ներ ք Հաստատել Հոն Հ քան էւ որ Գագի՚կ Արծրունին խօսք տուա՛ծ էր օգ — նոր ձեռքբ ու երկուքր մէկ ներս մտան ։
քեղի
Աշոտ սպարապետ իբ ակնարկբ դարձուց երկ– Նե լու իրեն ։ Աշոտ սպարապետ ինկաւ մտածու­ ի^նք լուր ունիս , ՝Բոսակ , անՀամբեր
կր սպասէ էւ :
բոբդ գունդին վրայ ու նայեցաւ դրօշակին։ Բագ­ թեան մէշ*աչքբ չէր Հեռացներ դրօշէն , մինչեւ

րատունեաց ն շան ք կր կրէր ա1 • ա յ դ դո լնդին ա– ււ ր մութր իր սեւ ք°գբ տարածեց ա՛մէն կողմ :

ռաշն որդն էր նոյն ինքն. Աշոտ Երկաթբ* մօտենա­ Տեղ տեղ սկսան խաբոյկներ վառուիլ, որոնք Հետ— Լաւ լուրեր , ա կ ր իմ, պատասխանեց ՛Բո–

լով արաբական՛ գո մեգին . առանց կանգ առնելու՝ ղՀետէ կր բազմանային , կրակէ ւլօտի մբ կազմե­ սակ X
ի՞նչպէս
անցան առաշ եւ բռնեցին Գուին ի արեւմ տեան լով Գոլինի շուր2 : Այգ մաման ակ Աշոտ սպարա՛– . իսկ ի՞՛նչ կր ՚՚նչանակէ Արձ֊րուն–

կողմբւ Աշոտ սպարապետ կատաղի ակնարկ մք պեաբ դՀԼաց քննելու պատնէշձ>եբր ու անոնց լէրայ եառ սեւ. գրօչր :

ձգեց դէպի այդ կողմր , եւ բռունցքբ բարձրա - ղ աւ ՚յպ սններ ր Պարապ րա>Լ– է • որսր իր ոտքով եկա՛ծ– կ
Կր
3Աելութ սպառնաց • •և՛ տեսնելս, ինչ շատ են, կ՝րսէր զինուոր մեէր մօտ։ Այգ գրօչի տակ կր գտնուի Հեղին էն,

ԳոլԼ , Երկաթ , պիտի խորտակուի՛ս իմ մբ իր րնկերներէն մէկուն, ցոյց տալով Աշոտ Եր­ սպիտակ գելին կազմա՛ծ մէկ փոքրիկ գունդին

ձեռքիս տակ . դո ւնդեբդ պիաի ոչնչանան, իսկ կաթի բա՚ճ ակբ ։ Հետ։

երբ ձեռքս իյնաս, վա՛յ քեղէ Հյատ են, այո, պատասխանեց միւսր Անձա՞մր ստուգեցիր այգ թոլորր ւ
չար, ւնակեց
Բայց խօսքք կիսատ մնաց բերնին մէշ. իբ ու­ Վագյ, կռիւբ տաք կ\բԱայ

շադրութիւն ք գրաւեց ուրիշ գ"ւնդ մր, որ աւելի ա ռա շին բ : ՐԱԳՐԱՏ ԱԱՎԱ&ԵԱՆձ

Fonds A.R.A.M