Page 258 - ARM_19-1948_02

ՕՐՈՒԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ ՀԵՏ ներբ եւ ինքնատիպ ոճբ : ՚Բեինիքով բսաւ թէ «իս­

կական ռուսական Համանուագ մին է եւ թանկաս

ՆՈՐ Ա ա Ի Ի ն ՕՌԹԻհ գին նպաստ մբ կբ բերէ մամանակակից Ա ուի ետ

Ն ա ԽսՎմվԱէս՝ ԳեքՎաԱիոգ ՚ւԱջ երամշտութեան ,գրուած Հին սերուն՛դի վարպետի

մը կողմէ Հ

կար ատեն մր , երբ Երեւանը ել արտասահ­ Առաքին նուագին տիրական նիւթվ/լ ճճիչն է

մանի մեբ Հակառակորդները իաչ դրած– էին մեր Գեբմաճ իոյ յետ—սլաս/ե > ազմեան կուսակցու­ Հէքեաթային թռչունի մբ, որ չարիք մը կ՝ազգա–

վրայ՝ մեզ Հռչակելով մեռածներ : «Մեռելը» սա– թեան ց մէք ամէնէն բազմանդամ ր ՀԲրիսաոն\եայ րարէ» • երկրորդով (հուսիսյ բնութեան դեղեց -

կայն, չ ո լ ա ա րթնց՛ սարսափի մատնելով իր մուլով րզ ավար » կուսակցութիւնն է, թէեւ ներ­ կութիւնբ կ^արտացոլայ , իսկ վերքթեք օրՀներգ
Փա­
մեռելաթաղները։ Հիմա, Երեւանէն մինչեւ քին կազմութեամբ ամէնէն տկարբ կյ.– Համարուի։ մրն է նուիրուած(հ"է–սաստանի ազատագրութեան։

րիզ ու Նիւ Ե՛՛րք* մեր մաՀը աւետողները մեզ կր Այս կուսակցութիւնը վեբակազմուած է նա՝– ՀՈՒՆԳԱՐԻՈՑ ՄԷՋ ԱԼ « ՄԱՔՐԱԳՈՐԾՈՒՄ »

Հո չակհն Հայութեան չնչին մէկ աո կ ո որ : Այդքան՛ խաՀիթլէ՚Րեաւն կաթոլիկ կեդրոնի եւ զանազան ՛ու­

աննշան ում մր սլէաք է շատոնց մ ոռ/լուէ ր , ար– րիշ կուսակցութեանց անգամներէն եւ կբ ներկաս– Հունգարիս լ Համայնավաբ կուսակցութեան\

ՀամարՀուէր ՚ Բայց կը տեսնենք ատ՛որ ճիշգ Հա­ յացնէ կաթոլիկ եւ բողոքական քուէարկողէ •երբ է բնդՀ * քարտուգարր Մարթիաս (հաքոց 1լաղգա~

կա ո ա կր * իրենց Հ անգի սար կորսԱ ցուց ահ մար­ Ան ա ւ ել ի աք Հակո ւմ ուն ի եւ իր կարեւոր առաք– րարէ թէ անՀբամեշտ է մաքրագործել Համայն ա–

զիկ*. Հիմա ալ օրն ի բույն կր շարունակենք զբաղիք նր գներբ ծ այ ր սւյոգ աքեր են է վար կուսակցութիւնը ոչ միայն Հունգարիս յ , ա յ լ

Հա յա իժեան «չնչին տոկոսով՝^ իրենց անզօր կա­ Այս կա սա կզութեան նեցուկ կան զն ած են եւ բոլոր երկիրներու մէք։ (հուսական՝ Համայնա­

տաղութեան, թոյ\՚ ը թափելով անոր ՛Լր՛ոյ : Ե՛– ա– փոքր Հ ողատէրեբր , պետակա\1 սլաշտոնեան՚երր եւ վարութիւնը այղպիս ի տագնապ անցաց 1930^/

նոնք վերքե ր ս , գի ւրութեամ բ քշոլող ապրանքի նախկին աք թել կուսակցութեան ան՚գամներբ՛ : եւ \933իե՛ : (հաքոցի կ՛՛առաքարկէ փութացնել

մբ նման , կյշ կրկնեն իրենք ց Հին ամբաստանութիւ­ Կաթ ո լիկ եւ բողոքական՝ եկեղեցիի առաք - մաքրադո րծումբ , առ այմմ նոր անտ գամն ե ր չըն­

նդ։ *իա չծ. ա կց ո ւթ ի ւԼ,բ Հ ա կա — Հայասաան՚եան նոբ.ղնե բուն կարեւ-ո ր օմ ան գա կո ւթ ե ան՝ շնսրՀ իւ դունի լ եւ ր ար ձրա ցնե լ / կուսակցո ւթեան

է , դ՛աշնակցութիւնը Հ ա կան եր գաղթ է % ՝Բր ի ս տ՚ո\1 եա լ (իողովրգավար՝ կուսակցութիւնը կ րթական մ տ կար գա կբ :

Մ եր Հակառա՚կո ըդներոլ աչքին Պ՚աՀնակց-ուք– ապաՀուիեց ադա րակատէ բե էո լ եւ մասամբ (հուրի (հաքոցի կ՝ըոէ թէ Համ այնւ ավար կուսակցո լ -

թիէձւր « Հակա - Հայաստանեան ^» , ոբովՀետեւ բան՚ո ւ ո բնե ր ո ւն քո ւէն ե լ կբ կ արծ ո ՛է ր ՝ոբ , ե թէ իք եան լարելու Համար թեկնածու մր պէտք է եր­

ափ գէմ է խ՚որՀրդային. բէմիմի գործելու վայրագ Ղ*երմ անիո լ մէք ազատ րն տ ր ո ւթ ի ւնն ե ր տեղի ու– կու յանձնարարութիւն ունենա յ * նախ պէտք է

մեթոտներուն։ 1921 թովն ի վեր, մենք մեբ նյենայինք , այս կուոակցութ իւն բ 40 % քուէ պիտի սլ ա տ ա ս խ անէ մ անրամ ասն Հ աբ ց աբ ան ի մր , երկ -

թեր թե ր ո լ մէք արձանագրած ենք ին՛չ որ՛ կատար– ս ա ա\Լ տ բ * բորդ գրաւոր ին՛քն ա կե\1 ս ագրո ւթիւն։ մր ներ կա յա­

ուած է մեր Հայրենիքին մէք իբրեւ շինարարո.ւ>– կուսակցութեան Հիմնադիրն է Եողէֆ Աիւլլրբ ցնէ : կ1առաքա րկէ նաեւ վ՚ոբ ձ ի չրքանէ մր անց ը–

թիւն եւ մշակութային աշխատանք * Ա ենք նաեւ , որ մասնակցած է \^4ւ^էի ռումբի դաւադրութեան , ւն՚ել նոր անգամնե–.րր։ Ընղ՚ոլնիլ միարԼ անոնք որ

ոլրիշնյերէն շատ աւելի կան.ութ, նոյ\1.\ Հայրենի - տապալելու Համար նացի կառավարութիւնք, ինչ— տե սակ անօրէն հ անօ թ են մ արքս իգմ - լեն թ՚իզմ ի

քէն Հ ամ ար նիւթական զո Հ ա բեր ո ւթ ի ւե ալ բրած պէս ել Բ՚ոնբատ Ատէնաուրյ։ , որ կաթոլիկ պետ եւ գործքով ցոյց կուտած, թէ ոչ միայն Համայնա­

ենք , որ Հ ետզՀե-տէ պիտ ի Հասն է ր աւելի մ եծ չա– մրն է , (հուր ի շ րքան է.՝.– : կ՛ուսակցութեան կեդրո­վարութեան՛ կբ Համա՛կրին , այլեւ կրնան սլ սոուսս—

փերու , եթէ Երեւանք բրտօրէն չմերժէր իրեն՛ թե՝^ նը կբ գտնուի 3) ր անքֆոբթի մէք : խան ել ո լա շ սլա Հ ան քներ\ո՛ւ : կ՛՛ բսէ թէ շատ մր

ծ այո ւած օգն ո ւթ ի լնբ : Այգպէս րլլալովՀ անդերձ , ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ՄՐՑՈՒՄ Խ • ՄԻՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ բանուորներ ել գիւղացիներ կուսակցութոան մէք
մեր մամուլի մ ի քո ցաւ մենք շարունակած ենք ար­
մ տած են քաղրէե\ն ի րմբռնումներով եւ դմուար է

ձագանգը բլլալ մեր Հ ա յրենի քինմէք տեղի ունե­ Վերքերս Ա՝ ոս կոլայ ի 1 աժ՜ շ տաս էր վեր ա ւրա ւ։ տ իա բակ ել :
շրքանակներոքյն
ցած ամէն լուսաւոր երեւոլթի ու գործ ունէ ո լ - մէք մեծ Հ ետաքրքրութիւն կ՛՛՛ր

թեան՝ զ իտ\ ՝ալով Հանդերձ որ ան-ոնք յաճախ թո— զիտնալու Համար թէ ՛ով է-ր՛ որ պիտի շյոՀէբ Աո– Վերքերս կարգ մր նշաններ ոոյց կուտան , թէ

շո րացո յցով կբ նե՛րկա յա ց ո լէ ի՝,.՝ մեզի : Ա* ենք այգ վէտ Համ անուադի (տյ՚արհօոյՕ մրցան՚ակբ : Աեբ– տ ա ւլյնա պա լի շբ քանն երո լ միքոցին՝ ոբո շ անդամ­

•րրա-ծ ենք Ա փիւոքի ել Հ այրեն իքի կապլ§ զօ րա— զ էյ Վ՚սսիլէ՚՚քօն եղաւ շաՀողյէ, 70 տարեկան երա– ներ կ ազդուին այն. տարբերէն որոնք գա սա կար -

ցնե, ու Համար։ Բայց նաեւ մենք քննադատած ենք մշտաւրէտ մ ր որուն առաք թե գործերբ ներկա յաց— գայթն գիտակցութիւն՝ չունին եւ թշնամի են մո­

ինչ որ տեսած ենք սել ո ւ. խոտելի այգ նոյն՛ Հայ– ու ահ են 1902//՛^ լեղափոիաւթենէն– 15 տարի ա՛­ դ՛՛ վըդա պետ ո ւթե ան : Այսպէս , վերքեր ս կուսակ­

րենիրին մէչ : ռաք։ Ա՝ոսկուայի եբամշտանոցթե ՛ուսուցիչն է 40 ցութեան։ անգամներս ւն մէկ մասր ա՚զգուեցաւ

ւո ւս ր ի է ի վե ր : կ՝ ր սո ւի թէ կենդանի կապ մթւ է Հակասեմական՛ եւ նոյնիսկ Հակամողովրդական
քիուսաստանի
Ե լ ^ւ՚լԳ " Ր1:1ս Հ ամար ալ մ ենք դարձած ենք նախա — յեզափոխականւ դա՛սական գրգռիչներէ : ՚էՀասւ անգամ մեր անգա՛մն՛երը վա­
ւթեան մի—
« Հակա - Հ այ սւ ս ւո սւ ն ե ա ն » , դարձած ենք թ շն՛ա մի եւ ն՛երկայ մաման ակն ե րո լ եբամշտո րան ո, մի մէք են եւն. :

մեր երկրին ու մ ո զո վո ւբ դին , դարձած՝ Հայրե­ չեւ։ (հաքո ց ի կը պաՀ անք է կուս ակ ց ո ւթեան ւլ ա զ ա–

ն՛իքի Հիմերբ փորողն երբ :

Երեւանի վաբիչներր աղճատեցին Հայ լեզուն–, Համ այն ավար կուսակցութեան մէկ որո շո ւմբ վայրական մ ակար գա կբ բարձրացնել գա -

ամէն օտար ր ու ո պարտագրեցին ան. ո բ , արգիլեք– վերքերս ք՝. քեց «արդիական ^ աբտագբո ւթի ւնն՛ե - ս ընթացքներ ով : Այս առթիւ կ^բոէ թէ պատհբազ–

ցին մ եր լեզուի մէք Հանրապետութիւն բառ ի գոր­ րր , իբրեւ « ձեւապաշտ » եւ աններդաշնակ : Ել մ էն առաք Հո ւն գա րի ո յ Համ ա յնավաբ կազմ ակեր֊

ծածութիւնն իսկ , մեբ ո ւգղտ գ ր \ո ւթ ի ւնն ալ Հս՚~ առաքա րկե ց մ շակե չ ռուս մողովուըդի դասական պութիլնբ խիստ ք1Առւթեան կ՝ենթարկէր նոր դի–

բավախեցին անոնք :՝ Ա՛ենք քննադատեցինք կա­ մե ղեգի\ներբ : մումներր, բայց յետո լ քաղաքական պա՛տճառներ

տարուած այս բա րբա րո սո ւթ ի ւննե բբ եւ զ սյքօ– իմս լ լցո ւ ց ած էին այգ սո վո ր ութիւ՛ն ր : Այն Համա–

ձանք ... « Հակա - Հա յա՛ստանեան՝^ * Վաս իլէն քո յ ի Հ ե զինա կո ւթ ի ւն բ նո ւա գո՛ց ին– եր­ կիբներրւ որոնք մերմուած էին Համայնավար կու­

կու դա շնա կի ՛էր այ , մէկր ինք , մ իւսր էտէլմ ան , սակցո ւթենէն գար ձան Աոց իա լ դեմ ո կ; ր .ատն եբուն

Երեւանի վարիչնեբր կրօնք թոյն Հռչակեցի, ար՚Հ-եստով դաշնակաՀար մ,ը : Այս Համանուա՛գը կողմը։ Հիմա այս երկու կուսակցութեան՛ց միա­

անթ՛և ալ կո տ ո ր ե ցին եւ աքսորեց ին ՀայՀոգե ւո բայ­ մ եծ լա քո ղութի լն ՛ունեցաւ ե րամշտ ա գէ ան երո ւ ցումո՛վ , մ րցակցոլթիլե\բ վերք դտած է եւ բազ–

կան ո ւ թ իւն բ , անանք մեր ե կե ղե ց ին. ե րբ ակումբ– առք եւ, եւ քաքորգ եղանակին՝ պիտի կրկնուի : մացա-ծ են կուսակցութեան Լ\աբքերբ , ԻսԼ\ "Ր

ներ ո Լ վերած՛եցին , անոնք «Անաստուածդ թերթեմ Այնք գովեցին « առողք ոգին՝ֆ , թարմ գաղա փա բ– « վա՚տառոզք երեւոյթ ^էX

րով ու խմբակներով ամէն ս ր րո ւթիւն անարգան–

քի սիւնին գամ եցին ; -Ա* եր Հակառակորդն երբ լուռ

մնացին այս բոլորի դէմէ Աակայն՛ մենք խղճի ու

Հ այ բեն աս իրո լ թեան. գէմ Համ արեցինք լռութիւ*– ա յնպէս մ ենք ամ էն տեղ օգն\ե ցինք ներգաղթի չենթարկուելով աՀաւոբ թշուառութեան՛ : Բարե­

՛եր։ Ա*ենք արձանագրեցինք այս փաստ՛երը։ Կրօնի շար մ մ ան՝ նիւթական\ կարեւոր օմանդակայ– գործականը Հարկադրուեցաւ ներգաղթի անունով

ո լ եկեղեցիի կեզւՏ պ ա շտ պաննն ե րր չՀ անդուր մ ե՜­ թեամբ : Բայց թնչ աբմեց այդ օմանգակութիլւ~ իր Հանգանակած գումարներու մէկ կարեւոր մա­

ցին • ասոր՛ եւ, մենք \֊\որէն դարձանք « Հակա—Հա– ն բ մ եղի Համ աբ • Բացա րձա կապէս ո չին չ : Ա* եր սը ծախսել այս թշուաոք1– եբուն վքայ ։ Մե՛նք քննա՝–

յաստանեան՝^ ... : ընկերնեբբ զոՀաբերեցին , բայց ել այնպէս մենս դատեցինք տեգի ունեցած աղէտի պատասխանաւ–

Դաշնակցական բազմ աթիլ դոբծիչներ ձեր՛­ ու մեբ բեկերնեբն ալ Հռչակուեցանք նեբգագթի տոմեեբբ եւ նորէն՛ աբմանացանք «ներգա՛ղթի թշ­

բակալելէ , աքսորելէ կամ՛ գնգակաՀաբելէ փերք , թչնամթԼեր : նամիդ տիտղոսին յ

Երեւանի վ ար ի չեն րր ն՛ո յն աճ ոգոք վերաբերումը Ներ՛գա զթին ու մ եր Հա յբենիքին օգնելու Հա - Հայաստանը մեր– Հայրենիքն է, բայց րնդու–

ցոյց տ՛ուին Ջարենցնեբուն , Ալազա՚նն՚երուն , Նո՝ք մար միայն այս երկրին մէք, Հայ Օգն* Աիութիւի– ֆինք որ ան դրախտ չէ, կամ չէ այն, ինչ ՛որ ո–

րե Լցն՛եր ուն.՝ , կամ թանդավառօ բէն իր՛ենց ձեռք նը , աւելի քան 40.000 տոլաբի օգն՛ութիւն՝ բրա՛ւ մանք 1լ աշվսատին ներկայացնել* այդպէս բլէաԼոփ

մեկնած եւ իրենց ՛լ ՚ ր կբ՛ նետոլած Զապէլ Եսայ– մեր Հայրենիքին, եւ այգ օգնութեան կաբեւո բ Հանդերձ մենք պիտի ուզենք որ ան լեցուի Հա յ ո ւ ­

եաննեբուն , 1ԼաՀան՝ ք^ոթով՚ենցներոճ՝1\ ,կավռօշնե– մէկ մասր Հայաստան ղրկուեցաւ՝ խոբՀրդային թէ ամբ ոբովՀետեւ մեր ազգային շաՀբ այդ կբ

բուն ու բազմաթիւ ուրիշներու Հանդէպ : Ա*եր՝ դեսպանատան մ ի քո ցաւ : Ատոր Համար չէթե՛ք պաՀ ան քէ : Բայց մենք միաժամանակ չոնք կրնար՛

մամուլ բ չէր կրնար լուռ մնալ, ան ձայն բաբձբա– ս սլա ս ե ր ե րա խտագիտ՛ութիւն եւ շնոր Հակա լու - վր գովի չ երեւո յթնե բու առքել ա՛չք փակել * եթէ

ցուց կատար՛ուած նոր՝ կոտորածին Հանդէպ, ր ո— թեան խօսք, բայց ատոր Համար չէ թեք սպասեր թշուառութիւն , բԱ ակ արանի սուր տագնապ կայ

զորեց 1 ճչաց, խարանեց տեղի ունեցող բարբարո­ նաեւ որ Հա յ Օգն . Ա* իութեան եւ ՛հաշնակց ո ւ*– մեբ Հայրենիքին՝ մէք, եթէ խ ս տ.ո ւթ իւններ ի գործ

սութիւներդ.։ Այգպէս պէտք չէր լնէինք, բայց թեան դէմ ն որ ար շաւտնքներ տեղի ՛ունենա յին : կբ դրուին՝. Հոն՛, եթէ դաժան բէժիմ մ ը կբ գործէ

այգպէս ՛բբ ինք ու , դարձանք «Հա՝կսԲ–Հայաստան­

եան » : Մ եր Հակառակորդները ստացան մեր 1լճծա յած ա յնտեդ , ել անշուշտ ասոնք իրո զո ւթ ի լեն ե բ ենՀ

Ոչ միայն թրքապատկան մեր Հայրենիքէն՝ բո լ – օզմեութիւնր եւ, փոխարէն , էէուլի մեզ վարձա — մենք պէտք է արձանագրենք ղանոնք, ոբպէսզի

շեւիկնե ր աւի մր Հող չաւելցուցին՝ այսօրուան. Հա*– արեց ին՝ ի րենց սրտի ու Հոգիի մ էք ամբարած դաց ողն երր գիտակցաբար երթան՛ Հոն եւ Հիաս­

լաստանին վրայ^ արել աւ՚՚ոնք նո լիր ագո րծե ց ին թոյնով ու մաղձով : թափութիւներ չունենանւ : ^շմաբտութիւններ եւ

յափշտակութիւնք, , Ագրպէքա1 ի կողմ է , 5 ա րո լ ր– Ամէն տեղ Դաշնակցութիւնը ուզեց որ ներդաղր– իրողութիւնն եր ծած կե լո ւնմէք շաՀ չկայ, ւբև՝դ -

ԼքԱքխիքեւանի, Ղ^արաբաղի^ կ ւս մ ՛Լ ր ա ս ւո անւի կողմէ թի կա.լմակերպմա)Լ գործին ինք ալ բերէ իր մաս­ Հակառակն վնւաս կայ։ Այսօր՛ ալ կան մարդիկ , ո–

Ախալքալաքի , Ախլցխայի , Լոռիի մէկ կ ՛ր եւո ր նակցութիւնը : Հա կա՛ռա կոր գն եր մ երմեցին՛ մեր բոնք կբ ձգեն Հայաստանը եւ կր վ։ախթւ\ • պէտք է
յին ւնք նոյնիսկ
Հայկական՛ Զանգեզոլբի մասնակցութիւնբ : Ա իւր իա Լիբանանի մէք Հ * Մ * ա յ գ եւս արձանագրուի։ Եւ անոնք որ կ^արձանա–

մ էք քրտական ի՝ քնավ ար ութիւն՝ մր ստեղծեցին Ը • Մ ՝ի Հ ազար ա ւո ր ե լ– ի տ ա ս ա ր զն ե ր ուզեցին Հաէ~ գրեն նման իր՚ոգո ւ թ ի ւննե ր , անոնք գէմ չեն՝ ներ՛­

Այս կեր ՛՛լ ով ալ , Հ ո զաղո՛ւ րկ Հալ գիւղա՛ցին ստթ՛ յտստան երթա՛լ * մերմուեցան այէն ամբաստան\ոլ– գաղթի, ընդՀակառակն ներգաղթին գէմ են ա -

պեցին անոնւք որ զառնայ տարագիր– ել երթաք թեամբ որ ՛հաշնակցական ու աղգայնական՝ են : նոնք, որոնք կյուղեն ամէն՛ բան ծածկել, կ՛ուզեն՝

Բագու^ Հիւս • կով կա ււ եւ աւելի Հ ե ռո մն ե ր՛բ %Ա*ենք ՝Բար՝ գրած մեր սրտին, մենք նոր էն լռեցինք։ Ու ս ե ւր ճ I, ր մակ կ ամ փ ո ւշր վա բդ ներկ այ ա ցնե լ :

բոզո քեցինք : Հակա՛ռակ ո ր զնե՛ր ր էլոլզէին ոբ չրո– րոլշեւիկ - ռամկավաբ–Հ\1չակեան խմբակբ տարաւ Աս է մեր գիծր* ամէն րա.1 է ա ո ՛ս չ ճշմարտու­

զոքէինք : Լուռ Համակեբպողներր դաբձանՀայաս– ներգաղթի գոբծբ այնպէս ինչսլէս ինք կը կամ Լ– թիւնը։ Ե՛ ասոր Համար ալ մենք դարձեր. ենք

տ անտ սէ րն-եբ , իսկ մ ենք Հ ակա—Հ ա լա ս տանե ան : նար , տարաւ՝ գործը դար ձնե լով իր պատ կե բ ր % ՀակաՀայաստանեան. եւ դարձեր՝ Հականևրդաղթ :

Պատերազմք Հա՝զիւ վեր քացած , Երեւան , Ել չուշացաւ աղէտր։ Հազարաւոր Հայեր՝ Ե՜՜ Թոդ այդպէս ըլլայ։ Բոլշե լի կնե րո լ կառքին լըձ~–

,Ա՝ոս/քուսքքի Հրա՚Հանգի Համաձայն , ներգաղթի ւլիպտոսի , (Հունաստանի , Ֆբանսայի , Ա ուր իա– ոլաձ աՀիյիղճ ել անպարկեշտ մարդոց դատում–

Հ րամ ա\~։ տուաւ : Ա՝ ենք կր ս պա ս է թեք որ նա խ մեր Լի ըանան ի, /»բադի, /• բան ի մ էք եւ այլուր , <ո–ր–ո\1 ց նեԱ՛ չ ե ՚ ֊ "Բ մեզ պիտի չեզեն մեր դձ֊էն : Ու մա­
չեն որ
Հա յ> ենիքի սաՀ մաններր լա յննա յ ին եւ տ ե– ստիպած էին ծախել իրենց ունեցածլ* եւ պատ­ նաւանդ արտասաՀմանի լէվանտէնները
ղի ունենա ւ ապա
յ նեք զաղթ ։ Այզսլէս չեղաւ : Բ ՛՛յ 9 մեղ Հայաստանասէր պիտի դարձնեն ••
րաստ ըլլալ մեկնելու, մնացին իրենց տեղեբլլ

(Խմբագրական «ՀԱ6ՐԵՆԻ՝Բի)

Fonds A.R.A.M