Page 259 - ARM_19-1948_02

Ֆ՛ Հ՛ ԿԱՊՈՅՏ ԽԱԶԻ «ՕՐ»Ը ԱՆԿԷՆԻ ՄԷՋ Ի ՊԱՏԻՒ ԺԻՐԱ8Ր ՄԻՍԱ-ԲԵԱՆԻ ես/ե եւ Պ* Արթին Գալայճեան հ Սեղանապետին ա–

ռաջա բկով բոլորս միաբերան ե բդեցինք ^կրբոր

Կիրակի 6 –Յունիս, սերեկէ վերք, Անկէնի Աա, բացոլիլ դռներ յուսոյ՚ֆ հ
աէ Ֆէթին մէչ ԱՀեղՀ Խաչի
ԼՈՆՏՈՆ, 29 Մայիս Երէկ , Մայիս 28, Այս տողերը գրողն ալ, նախկին զինուոր ,
մասնաճիլղին ո ւնեո ա լ
Ֆ՛ Հ՛ Կ– Հայաստանի Հ անրապետութե ան ՅՕրդ տարեդար­ խօսք առնելով , բացատրեց (Իիրայչին զոՀողու -

Հանդէսը. ձի ղուղա ղի պո ւթեամր , ընկեր ~Ժիր*"յբ ՄիսաՔ – թեան ոգին եւ բարի ճանապարհ մաղթեց :

Հ՚»՚լ"ւտգէպ պարագաներու մէչ է որ կր խօս– եանի բարեկամները ճաշասեղան մ բ սարքած՝ կին Վերջին խօսքր վե րա պաՀ ուած էբ Ժիրայրի^ .

Հուի Ան-կէնի Հայութեան մասին. Հակառակ իր մօ­ ՏշձԽէձ Աօէշ\ ատէ9ւ\113ւոէի մէջ, իր Ամերիկա մեկնե­ « Լոնտոնփ մէջ առածին անգամ է ո լ. այսպիսի

տիկ գր առնու թե ան Հ. 3– Գ՛ Թանգարանին ; լուն աոթիլ : սեղան մր կբ սարքուի հ Ես աբմսձեի չեմ ձեր գո­

Անկէնի ղագութին մէչ, ինչ որ կր պակսի, իրիկուան մամր 7.ՅՕին Պ * Ե դուարդ Ամ ան­ վասանքն ե րո լն ՝. Ինչ որ բրած եմ կր պարտիմ

փնտռուած Հայկական չէգն է, բայց անգամ մր տուն թ1> , իբրեւ ս հ ղ անա ււլե տ Հ րալիրե ց Լո՝ն՝տ ոնի կո ւս ա կց ո ւթե ան ս , ոլրեմն ա րլ փառաբանութիւն՝–

որ երեւան եկաւ՝ կրնայ մրցիլ ուրիշ վայրերու Հայոց Հ.ոդեւո*ր Հովիւ ՀյնորՀք վարդապետբ որ ՚ –՛ՐՐ կ՝ե լիման Հ . 3 * Գա շեակցո ւթեանց ;
մէչ
օրՀնկ սեղանր : Տ ետ ո յ Հրաւիրեց դադո ւթ ին երէց Յետոյ Հ ամա ռ աո ակի ներ կ ա յ ա՝ց ո լց Հ այ կա -

սա րքո ւած ձե ււնար կնե բու Հ եա : անղամներկն՝ Ա .բ որ առածին բամակաճառր ար­ կական Գատրն վիճակը եւ յայտարարեց թէ պիտի

Ա պ առ ոյց՝ կ ,ա ա տասանէ * Աեղանակիցը ջերմապէս դնաա՝Հ֊, ատ ելով ոչտյքաբ ին մինչեւ որ յաղթանա՛կէ արդար ու թիւ֊
, մ ւ ղթեց ձր»; (Ծափեր) :
ո Ամերիկայի

յտ Խ ա չի օրուան Հանդէսը; &ԻՍԱէՏէհ Հ>ա1 րային դո րծ ուն էութիւնը
որ նոյն լա րտտեւութեամբ դոբհէ
Ի^չպէս չպարծենալ մեր այս կանացիսքսսնչելի Պ* Աէ*կըկին խօսք առնելով, ա յ ս ա՝֊ գամ փա­

կազմակերպութեամբ, ուր. կայ մէկ նպատակ. •քէչ : ,՝ ռաբանեց -Ա* ա քիս 28հ* , Հա յաստ ան ի Հանրապե -

ծառայել մողովուըզ ի՛՚ , օգնել, գալ մտնել անոր Յետոյ կարգով խօսեցան Յակոբ Նէվշէ ՜ լռութեան ՅՕրգ տ ար ե/բարձր , յիչեց Արամբ , ՀԼա–

ցաւերը, զարկ տալ Հայ կէկոչ ինքնազարգացման : Հիր , վաճառական , ընկեր Հհիրայըի 26 տարուան՝ ւարեանր, Ա ՚ ԱՀաըոնեանը, Համազասպր՛, •Բե–

Այս առթիւ կ՛ա րմ է մաս՚նաւո րապէս շնորՀա– բա ր եկտմո, գորգավաճառ Պ * Յակոբ ՝ք՝էչէճեան՝ , ո ին • ^Ավւս ո* ս ՜, անոնք տա ր բեր Հայեր էին» : Խո–

լոր ել ա իւոնչ կապոյտ ԽաչոլՀին՝ Օր՛ Ֆլօչա Պ՛ Ալ. տաշէս Յաբոլթիլ\Լ\եան՝ ,՛ ք՝ արեգործա կանի րապէս իւււզուած էր Աարտարապատ՚ը ել ՛Լ ա ր ա -

ՀյէօՀլաեանր, որ կրցաւ նոքհիսկ պատերազմի րն>– Լոնտոն ի քա քք տ ո ւղաբ՚բ , որ րսաւ * ^՝^՝էրա՝յրԻ քիլէէս՛Էն քիշա՚ծ ատեն՝ :

թ՚՚՚Յրին վառ սլաՀել այս կազմակերպութեան ո– Հին բարեկամս է եւ առածին դալկիս կնքաՀայբբ, Ամ Է՝ ՛Էն վերջը խօսեցաւ Գրիգոր աբեղա ք Ոս–

զին Անկէնի եւ շւվանի Հայութեան մէչ՛. Անոր կր թէեւ բաբե կամ չեմ Դաշնակցութեան , բայց ^եբ– կտնեաե , որ իբրեւ նորեկ , իր շն ոբՀ տ ւորո ւթի ւն —
հա—
Աւարտի։.ք նաեւ Կ ի լ։ ակի օրուան Հանդէսին՛ քսւ^ո՜ մասլէս կր գնաՀատեմ հԻիրայբին երկարատեւ նե րր յայտ նես եւ ււI ւս Հ սլան ի չո վ փա կեղեր, եկո յ թ ր ՝՛

զոլթիւնր : // ւււ յ ււ ւ թի ւնն եր ր Լոնաոն՚ւի մէ^ յ ՅՈՎՀԱՆՆՒՍ ՀԶԱԼԸԳԵԱՆ

Օր՛ Ֆլորա րացման խօսքին մէչ պարզելով Անւ. ն/՝ օ սք առա լ նա՛եւ նորՀ ք վար գա պետ ՛որ ր —

կէնի մաւսնաճիւգին գործունւէոլթիւնւր իր Հաստա՛­ սաւ .— Երբ \945իս Երսւ֊ոադէմէն ւ\իվրփո*–լ Հ**1՝ ՜ հ ա &II ա $ Ա %
սա յ , առածին՝. Հայր
տում էն ի վեր (1932)՛, մասնւաւորապէս շեշտեց որ։ տեսա յ հԻ ի բ այրն՝ էր , որ

թէ , բացի Հ իլանդնե րո լ եւ կարօտեալներու խնա­ մասնաւորասչէս եկած էր Լոն՚տոնէն՝ ղիս դիմաւո– (^ադոՆսւծ Խորհրդային թերթերէ)
մէկ փափաք ունիմ.երբ Ամերիկա
մատարութենէն, բացած է Հայերէնի դասընթացք րելոււկս միայն

մր։ Ամէն Հինզշարթի կէս օրերէն վերչ, Տիկթ երթա յ , ամ ուսն անա յ եւ ին տանիք կազմէ ոբպէս ԱՐՏԱ&ԱՏ11 նորակառոյց շարժանկար թքոտ ա -
Ղե Ւր աեղր բռնող մր րքքայ՝2> ՚ \քան՝օթ Հայ եբգիք
Հ. Ր աբերգեանի Հետ կր կատարեն այս գեղեցիկ բ ոն բ կ ո լխողք՝ ի կնեբու Հ ամ ա ր կ անոն աւո րապէս

պարտականութիւն՝ր : Տիկին /• . ՖէրՀատեան , Պ* Աագըզլեան որ նոյնպէս ներկայ էր, իր անուշ ներկայացումներ կուտայ : Ամսա՝կան 1 2,– 1 5 մա՝–

կարգացֆրա^ն սերէն ճառ մր ոլղղոլածօր՚ոլան Հ ի լ – ձայն՛ով ՀձԱիրուՀիս՝^ երգեց, ջերմ ծափերու մէջ X պաւէն՛ կը ցուցադրուի : Վերջեր ս ներկա լցուած է

րերոլն, Ահկէ՚ւի , Աօնմօրանսիի ել Տէօյի քաղա­ Խօսեցան նաեւ գբո շմավաճառ Պ* Կիւլպէնկ֊ ՀձՊատմուածք Աիպերիական Հողի մասինդ շ^՚ՂՐ ~

քապեւոներ ուն ել ^ոստիկանապետն, երուն , ֆրան.— մանկարր :

սակաւ՛;. Կարմիր Ի)ա չի եւ «Լծ Տ&Ոէ6 Շ՚ՇՏէ Խ 8օոհ61Մ» երկաբաշուՏնչ ՀԱՅՐԵՆԱԳԱՐՋ Հայերուն այս տարի պիտի
էՀնորՀակալու– քյ . ԱանուՀի^ որ ֆրանսերէն՛ եւ գե—
նաիւագաՀոլՀի 1\՚1ա6 8շՈ0Ա/ւ ե ւ ն ՛ ։ արուի 700.000 րուբլի փոխառութիւն։ Հայրենա–
Հա­ /լ ք՛ ց ի կ արտասանութիւն մր բբաւ :
իմ իւն.։ քայտն)Լլով Կապոյտ Խ տ չի ել Անկէնի ղտր ձեր Հր ա կա՛ռոյց թագամ ասին։ մէչ կը շին

րէ ւթեան կողմ Է , յիչեց թէ ա\1։ոնք միշտբտրեացա– անակնկալ մր եդալ , փոՔԲէԿ ԼէլսԻ Յակոբեա– լի նոթ չրմոլզ ու կը զետեղուին ելեկտրական գի–

կամ գտնուած են Հայ գաղութին եւ մեր գործին նի Հայրենաշունչ ա ր տ ա ս ան ո ւթի ւն\ր : Պ * Գարե - ծեո :

Հ տնղէ պ : գի1՛՛ , իր աւանգական թառովը , ունկնգիրնեբր ԵՐԵՒԱՆԻ ելեկտրական գործիքներ, գորէ արա–
կարօտովը ելեկտրական
Օրուան բտնտիւօոր–, Պ՛ Խ՛ Մկրտիչեան իր յուգհց Հայ,րհնիքի նը այս տարի պիտի արտագրէ 500

ւլեզեցիկ ճառուէ,/Հայ սլա տ մո՛ւթ ենւ՚էն։՛ բերելով օ֊ Ե րամ շտ ականէ վերքին վայելքր պարգեւ եց ումանիլ Լմօթէօր՝) :

րինակւ\եր , պանծացոլց Հայ կնոչ ղործո լն՚էո լ – ծանօթ չոլթակաՀտրը , Պ՛ Ֆ՛ Ագաղարեանր, կր­ ՚ԼԱՓԱՆԻ շրչանի առաչին ռատիօ , Հան գոյ -

թիւևր։ Եւ^Հյւաւիրեց նոր սերունդի աղչիկներր կին ու կրկին, բեմ Հրալիրուելով : ցը, Հ93\ ին ո, ՛՛Հ,. 5 քիլովաթ ում։ Այմմ ՚Լափանր

գառնւալ կապոյտ իլա՚չուՀինեբ եւ իսկականէ Հա,ք (իամր Տին սկսան եւրոպական պարերր տեւե­ ունի իր ռատ իօ—կտ յանր 500ք\իլո՛վաթում ով որ

մայրեր. : լով մինչեւ կէս գիշեր։ Մէչ ՚րնէդ մԿ1 եղա\ն Հայ­ Հ",/" կը մատակարարէ շրչանյի աւեյյ՛, քան. , 1 000

Գեղարուեստական րնւտիր ել խնամեալ րամնթն կական պարել։ րնկհրակցութեամբ չութա՚կի եւ 7-լն'երու

իրենց սի րայօմար մասնակցութիւնը բերած էին սրինգի : ԺՈղՈՀՐԳԱԿԱՆ ԴԵՐԱՍԱՆ ՎաՀրտմ Փտ.

Տիկին Զ՛ Տէր Թովմասեան որ դաշնակի բնկե - փա զեան վերջերս տուած է վեց ներկայացո ւմներ՛

րակցոլթեամբ երգեց Հայերէն եւ ֆրանսերէն երա­ Գագարի մամ տնակ ՛բեմ Հրաւիրուեցաւ Տիկ *

գեր , իր այնքան զզայուն ել ղրալիչ ձայնով : ՝Ա * Գույումճեան՝ որ շատ ան՛ուշ ձայնով երգեց Երեւանի մէջ ։ իրեն կ*րծ կերան ա յին ռուս յայտնի

Օր՛ Մ՛ Մարգարես/ն , ղտշնւակաՀաբուՀի , մեծ Հա յեր էն երգ մի : դերասան գա ր ա ս անո ւՀ իներ ։ Փափաղեան տուած

յանգութեամբ ն.ուազեց երկու գեզեցիկ եւ դրմ– Հան գէսը բարո յա՛ կան՝ կա տար եա լ յ ա ջո ղո ւթ իւն՝ է վեց նե^րկայացումն\1,բ բեմադրելով ^էյքսփ1՚ԲՓ

ո լարին կտորներ։ Օր՛ Ա՛ Հանէ սեան , խոստմնա– մ՛րն է ր իր ստեղծած խանդավառ ել ընտանեկան՝ ՀՕթէլլօ^-ն եւ .ԼՀիաքոմետտիի «Ոճրագործին ի%^–

լից երիտասարղուՀի մը, առանձին նւուագեց եւ շատ Հաճելի՝ մթն ո լորտովը , նոյնպէս Հասոյթի տանիքը՝^ (՝քՀոըըատօ) ։

երգեց : Փոքրիկն. Լեւոնիկ Գալէնտէրեան , 7 տա - տեսակէտով ; $.աբիե՚ր չէր կրնար ՐԼԼա1 » քանի որ Ի^եմադրութիւձ ՚ ֊ ն ե բ բ տեղի ունեցած են ռո՚ւ —

բեկան , բոլորին Հիացումր գրաւեց , գոց նուաղե­ տչ միայն Անկէնի եւ շրջունէն , այլեւ Փարիզէն եւ սերէն : Ա՝ իա յն վերջին երկու ներկայացումնե

լով գաշնակի վրտյ լուրչ կտորներ : քան ի մր աբո ւ֊ար ձ աններ է Հ այրենա կիցնե ր փու — լքունէ մէջ Փա/իազեան իր Գ^՚ԲՐ կատարած է Հայե­

Կղւմն. նոյնպէս արտասանութիւներ՝ Օր ներ թացած է ին քաջալերել սո յն՝ ագգանո ւէ բ ձեռ– րէն՛ լեզուով, իսկ միւս գերակատարները ռուսե՜ —

էմմա Պտզիկեանի եւ Մ ՚ Մկրտիչեանի կողմէ : նարկբ : բ էն ով % Փ ափ ա ղե ան մնայ ոճն՝ կերպով Հ աս տ ատ -

Տեղական՛ այս ո լմեր էն զատ Փարիզէն Հրա - Կեցցէ Կաւ զո յտ Խ աչը : Վահէ Մասա կեաՕ ւած է Ա՚ոսկուա ել Լենինկրատ :

լիրուած էին, Օր՛ Ա՛ Զ–»<րէճեան էնտխկին Կ՛

(ՅԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ (27) ամէնուն գէմքին՛ վրայ կը փայլէր ուրախութեան^ շոտի օրինակին , սկսաւ նեղել Եուսուֆի Հրոսակ­

մպիտր\։ Ամէն՚քն ալ պատրաստ էին ղոՀել իրենց ներ ր եւ քշել զանոնք իր ռՐ^բէ սաՀմաններէն

կեան՚քր Աշոտ Երկաթի Համար . : գուբս տ։

՝ք՝իչ մր Հան\ղստանալէ ետք, կրկին շարու — Հեռատես եւ խելացի մարգ էր Գագիկր* ան

ն։ակեցին.\ ճամբան , եւ մութը դեռ նոր էր իչեր , Հասկցաւ որ նախ իր եր-կիրր պէտք է մաքբէր ար­

(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ) երբ զգուշութեամբ կանգ առինւ Խորաձոր ամրոցի տաքին թշնամիներէն , ամ ուր յենարան մ՛ր պատ­

պարիսպներս ւն տակ : րաստէր Հոն իրե\Լ\ Համար, եւ յետո յ միայն ձգտէր,

Աշոտ Եըկտթ Հրամայեց իր քտչերուն Հա՛նգս - ի ր ագո ր ծ ել ո ւ ի ր թագ ո ւն գ իտումնե րի :

<ԻԵ՛ տանալ քանի մր մամ, եւ կէս զիշերուան մօտ ա– Արդէն Վասպուրականի տէրն էր , թագա՛ւորն

Այգ միջոցին Հեռոլէն լսուեցալ խուլ եւ անո­ նտկնկալ կեր՛պովդ յարձակում գործել բերդին՝, էբ * բայց ա լգչափով չէ ր ղոՀանա ր իբ փառասի­

րոշ որոտ մր. կարծես լեր ան ետ ել պարիսպներ վրայ ; րութիւնը֊,* գոՀ չէր ատկէ X Կ^ուզէբ թագաւորաց

կր փլէէի"՛՛՝՛ Աչոտ Երկաթ, որ ամէն բանի կր Հե^ թադաւո ր բ լ լալ եւ , յափշտա կ ե լո վ օ րին ական ղ ա–

տեւէր, ամէն բան կը տեսնէր ու կր լսէր, իս­ ԺԶ՛ Հր՚, գառձնալ միաՀեծան տէր է Ալս Էր անոր ձրգ -

կոյն Հասկցաւ թէ ի՝նչ վտանգ կը սպառնար իրենց, տում.ր։Եուսուֆի օգնութեամբ 1լ–ու..ղԷր Հասնիլ իր

ել գառնալով իր գինուորներուն, բարձրաձայն քՒ>ոգու\նք Աշոտ Երկաթը էքոբաձոր ամրոցի այս փափաքին , բայց շուտով .ըմբռնեց իր սխալը ,

պարիսպներուն տակ , թողունք Գաւիթը իր Աստ՝– եւ իսք միւս քնակ ձեոձնար կեց Հա՛սն ե լու ա լդ նպսԻ–
ղիկր որոնելու
կանչեց ՚ ճամբուն՝ մէջ, եւ մենք գանք Վաս– տակին՛ :

Հեծնել ձիերը, բարձրանալ աչ, ղէպի բլու­ պո լրական երկիր ի , դաւաճան Գադիկի աշխաբՀ՚ր : Աշոտ Ե ՛՛կաթի քաջագո րծոլթիւններբ չ շ ւիո -

րը՛ Խումբը իսկոյն կատարեց Հրամանը ել քաշ­ Գագիկ Արծբուն ի , Ամբատ արքայի դէմ իր թեցին ղինք • րնգՀակառակն , ուրախացաւ որ ա–

ուեցաւ վեր, գէպէ բլուՀրր։ լարած ստոր գա լադբ ո ւթեն էն խղճա Հար , բայց ււ ի թ տուաւ Եուսուֆի ումերբ դուրս քշել իբ երկ­

Այղ ատեն՛ տեսան։ թէ ինչպէս Հեղեղատը ե- մ անա՝ւանգ վախնալով Ե՚ո *֊ս ո ւֆ էն՝ իր կեանքին՛ րի սաՀմաններէն՝ : Եղբօրր՝ Գուրգէնի Հետ միա­
Համ ար , խո յս տուաւ
կալ ողողեց այն տեգր, ուր կանգնած էին իրենք; իր ե բկի բր եւ առաջին՝ ղ ո ր– սին լարձակեցաւ անոր Հրոսակներս ւն վրայ , Հա -

՛Աճեցաւ կարճ մամանակ. ամպի որոտա մը ծր եղաւ քարշուի լ ամուր տեղերը ու սպասել ոչ ա— լածեց ղանոնք մինչեւ Ատրպատական եւ ապա,
ր ա ւլ ան եր ո ւն , մ ինչեւ որ կաբենձա բ իրագործել իր՝
ՀետզՀետէ դագրեցալ : Գագրեցալ նաեւ Հեղեղը Ի ջ հ ռ լ ո ս \ ամուր րերգեբէն , սկսաւ կարգի գնել իր

ել կապտորակ երկինքը ցոյց տուաւ իր ուրախ մտ ադ բ ութ իւններ ր % եբկիրբ :

գէմքր։ Տզարը աղատ շունչ քաշեցին ել ամէն մ է– Մինչեւ Աշոտ Եր կա թի երեւում ը , ան գեռ կի Ա իւս Հայ իշիսաններն ու նաիսաըարներն ալ, Հո­

կր սկսաւ իր թաց Հաղուստնեբր քամել; Յետո ւ վախնար Եուսռւֆէն ել չէր Համարձակեր դուրս գի առած այգ յաղթութիւներէն , սկսան իրենց

վառեցին՝ աՀագին խարոյկ մը, չորցնելու Համար ՂաԼ բերդերէն, թէեւ կր տեսնէր իր մողովոսր՛– երկիրներէ\ն Հալածել թշնամին։ Բայց րնգՀանուր

թբ չուած Հագուստն երր : գին՝ Հալածան^քլՀ, տառապա՛նքն ու թշուառութիլ՝– կապ չկար իրենց մէջ ,չէթն ճանչնար վերին ղեկա–

Աշոտ Երկտթ նայեցաւ իր կտրիճներուն ել \նրւ: Բայց երբ լսեց Աշոտ Երկաթի քաջագործու– ւէար մի, չունւէին որո* ծրագիր %

գոՀոլնւակութեամբ լեցուեցաւ Հոգին։ Վեց Հա - թ ի ւնն եր բ , երբ իմ ացաւ Ե ո ւ սո ւֆ ի զօրքեր ուն պար-

րիւր մաւրզռցմէն։ ոչ մէկը արտ ունչ կր յայտնէր . տ ո ւթ ի ւնր , սիրտ առաւ եւ ինքն ալ Հ ե տեւելով Ա— ՐԱԳՐԱՏ Ա8ՎԱԶԵԱՆԱ

Fonds A.R.A.M