Page 218 - ARM_19-1948_02
P. 218
ՆՈՐ ՍԵՐՈՒՆԴԻՆ ՀԱՄԱՐ Հանին աչ այսքան սրտառուչ պահեր ապրքսֆ֊ չէ ւ
Ս՛ոյլին վրայ զետեղուած
, Հինաւուրց պատ
մական վայրերու որմնաքարերը , վէ*՚՝քարե՝ԸՐ »
աա 280՛ ա տ ա ւ ո փ մետ սիւնի կտորներ , նիզակներ , սուրեր, Հին փառքե
րու գրօշներըւ ամէն բան , ամէն բան, որ տեսած
Րնդարձակ Հարթութիւն մրՀ (տղԽրոէ^սօ– բար էք հԱ այր Հա յաստանօր խո՚բհրգաե շ " ղ պատկեր
ներու, մէի
ձրը , երկյարկանի շէնքեբյով ել. չրԼաաաթբլաՆ
Բայց, աւերակներու վյ>***յ «գաւրր նստած Մեք մարմին՛ներդ, զ»է*ք&Կէէ » **«Խ*–ւէ
՛համակցական
ՆազքքյՀսռատ պարտէզներՈքԷ եկ բանի»րան0ցնե֊ Հայաստանը էէ մեր Գոյյսւշը, այլ կենսուրախ ղեկավարները ես, աո-Հասարակ,
րքւվ, Էր ներկայացնէ Հանդիսավայր ր: ու յազթապանծ, ազատ եւ անկախ Հայուն ոգին, ղեկավար մաաւսրականսւթի^ը իքե^ց անյետա
Մեր դէմն է՝ Հթառադագաթֆ Աբագահը, ալու– Հայկական անջատ Հատուածները իրար ձուլած ձգելխ պարտականութիւնը պիաի Համարեն մօտե
ալոլյսքլ խաղիկներու, բուրաստաններով եւ– <« զառ նոր Հայաստանը, որուն սաՀմաններր Չքարացած նալու Սոր սերունդին , ըլլայ ան աշակերտ թէ ու
վառ.» փետուրներով պճնուած Հալքերով : չեն»,.* սանող , որբ թէ բարեկեցիկ ըԼտա֊իքի զաւակ ,
Հայաստանեայց պայձառ արեւին տակ, կր Հրեշտակատեսիլ երկու աղջնակները , երկու բանուոր թէ գիւղացի, ղաևաղան մ իութ իւննե բու
խայտայ բնութիւնը եւ ճաճանչները կր լողան Ա– պսակագիրներ , հհԲ ա ւրր ա ա ո լ Լ Լ անց Հար ստու անդամ , թէ իսքեագլոլխ ու աշխարՀԷ կտըուաՆ,
խուրեանի ալիքնեբոմե՝ մէԼ տ ( թեան» թոռնիկներն են , Հայոց աշխարհի գոլնա֊ ու ամէն չա.ք պիտի թափեն մտաւորապէս եւ Հո
Ծերունիներու ըսելով՝ « Լուսաւոր չի կան. գեղ ծաղիկներ էն Հիւսուած պսակները գրկած , գեպէս դաստիարակելու այգ երիտասարդու
թեղը՛» միշտ առկախ կր մնայ Ար աւլած ի կատա– անթառամ՝ ինչպէս Հայոց ազգը , անխորտակելի թիւնը, ՚իժուարութիւնները շատ են, բայց վյլս–
րին, բայց ամէն մ աՀ կանաց ուի աչքին, տեսանելի ո°եր ցեղը, ինչպէս Մտսիսը ; տաՀօրէն կարելի է ըսել, որ վատնուած– աշխա
լէ •• «; Ց՛նծա Հայաստան , ցնծա եւ ուրախ լեր՝» , տանքը Հարիւր իւ, Հինգ Համեմատութեամբ ար
Ա*եր կռն՛ակը գար ձու ո ահ ենք , բարձրաբերձ կը մրմնջէ մեծ Քույրիկս , երեսը խաչակնքելով եւ դիւնք պիտի տայ. իսկ այգ՝ ինքնին յաջողութիւնէ
եւ զմրուխտ - կանաչ չանթերով Լեռնաշղթա յ մերթ ընգ մերթ արտասուելով եւ Հառաչելով։ Է : Ս՚նացաՆ 95 ո՛ռ Հաբիւբը պիտի մնայ խանդա
մյՀ , որու՛ն գաբ շապարր շո յելով , շօբօբա լով կյր Ազատութեան «Հրաշափառը» կը պատարագէ • • վառ տարր մը, տարուած մեր մ տա յնոլթենէն , ու
ս ո կրայ Ար աքս ի ո ր գին ե ր Էն՝ Ախուր եանը ։ Երեսուն սայլեր , երեսուն Հայկական շրջաններ պիտի գայ ղօրացնել մեր շարքերը, ղանգոլաձ֊ա–
Հան գի սա վայր էն կեգրոնը եւ չո ր ս ան կիւննե - եւ գիւղե ր ու ա բգիւնաբեբութիւ^ , արՀեստն ու յին պայքարը շարունակելու Համար :
ր,ոլն\ մ օտիկ , ամ պՀովանիով ծ ած կո ւ ած , րարձ - արուեստը կը խորՀրգանշեն ; Այսօր մ ե ՚ ֊ ք գործ կ՚ունենանք Հազարաւոր
րադիր Հինգ ամ պիոնները իրենց տէրերուն կր Երկրորգ սայլը Հայոց տառերու գիւտը կը պատանիներու եւ երիտասարդներու Հետ : Յեղա
կը
սպասեւ՛ : ^ պատկերաւորէ , ալեւոլ, Ա * ԱաՀակն ու \) * Մ ես– փոխական դաստիարակութեան աշխատանքը միայն
Ջ որս կո գմ<ր , առի ւծներ ու պէս երախը բացած բոպը ան սա Հ ման Հա լատքո վ ել ջե ր մ ե ռանգո լ – տարած ուի բոլորի վրայ։ Տարիներ յետոյ կոչեց
ի"՝
թնգան օթն եր . • * թեամր մեր ոսկեղնիկ լեզուն կ՝ուսուցանեն գաԼ– կարելի է տեսնել թէ անոնցմէ որոռս.ք են :
Զօրքը պա ար ասա կր սպասէ X Հրազէններու գրաՀեր , ^՜ի-ր մանուկներուն : եալները X Պէաք է թողուլ, որ նորաՀասներ
փ" գեր ր , ոսկեգո յն կոճակներ ել ուսադիրները կր Եռագոյնով վար ագո ւր ո ւած սայլին եզերք ֊ րենց կոչումը գտնեն կեանքի րովխԼ մէջ
չոգան , կր փայլին ակնախտիղ ; ներէն կը ծփան ծաղիկներով պատրւսԱտուած ՛էյեր կա յ երիտասաբգ սեբունգի յեղափոխա
Զինուորական բազմանգամ նուագախումբր Մեսրոպեան տառերը : կան գաստ իար ա կո ւթեան Է1 Ո Լ՝ ծին լծուա՛ծ ժամ ա–
կր նուագէ <ձ Զէյթունցի ենք» , « ի գէ՛ն, Հայեր» Ե* գարր* մեր անմոռանալի Հոսկ.եգար»ը յա» Սակ , պէտք է նկատ ի առնել կարգ մր գիւր ու–
եւ ուրիշ մարտագոռ եղանակներ ; բութիւն առած է ՚՛ թիւձւնեբ , ինչպէս նաեւ գժուարո լթիւններ :
Հայոց աշխարՀի բոլոր անկիւնները ց՝՝ե<հ ու– Երրորգ ս ս յ յ լ Ը ) Հայկական րերրի գա շան է, \թպաստաւոր պարագաները Հետեւեա՛լներն՝ են,
թեան մ էշ են : Հասուն ոոբենի խուրձերը խառն ի խուոձԼ\ պառ նախ՝ Հայութիւնը այժմ աւելի քաղաքական Հե
\Լզատութեա՝ն\ եւ անկախութեան ասա ո լա ֊. կած X Արեւակէզ այտերով , բայց ԳՀ՝ա՚–էէ Գ^Գլ\~ տաքրքրութիւն եւ Հա սուն ութիւն ունի , քան ու
ծը թեւատ ար ած կր սալա ուն ի Ա^րագածէն Արա
րատ յ մին չեւ Ղ*ե գար քունէ ան ո եւ ուրիշ կուՀիները մանգաղներու վաստակիլ բոյրն ու նէր անցեալին մէջ* երկրորգ ( Հ* 3* ՛դաշնակցու
ներու վրայ % գագաթ թեան ել Հայութեան քաղաքական իտէալները
փա յլը կը տա ր ածեն ; Լքր բա զան աշխատանքր եւ
մա յր Հողին աբղասաւո ր ո ւթիւնբ կր բուրեն .. ա յ ս օր աւելի յստակ , աւելի լաւ նա խա գծո լած ու
՝Բ աղա քէն մինչեւ Հ անգի ս ավա յրին մ ոլտքբ ԱՀ ա նաեւ եր աժ չտան ո ց - ս այլը , թառն՝. ո ւ աւելի ընգՀանբացած են՛ , քան էին անցեալին մ էջ •
են Հա.
ճամբուն ել կու կողմ երր բարելի կեցած քհալքանչլ^նք սազն ու սրինգը, զուռնան ու թըմ– ե րրորգ , պատ մ ութիւն ը իր ամբողջ անցքեր ով ա֊
ղեկավար
գար Հի^Գ Հ աՐԷ*–Ր Տ այ սկաուտներ , բոլկրէ "գլխի՛չ ներ գա շնակո ւթեամբ ։ *–ելի Համոզիչ գարձոլցած է Հայ քաղաքական մը–
լԼաՀան Զեբազր կր Հսկէ աչալուրջ X 1Լ ա ս ււլ ո ւ ր ա կ ա՛ . - սա յլչլ ^ Հայոց Հա յրիկի կեն– տածողութիւնն ու աւելի պա յծ առօր էն կը Գ°^է
Հ ՛հալիս են , գալիս են» կյձ լսուի ա զգան բա՛ գանագի րո վ 1 « Արծ ւի 1Լասպո ւր ական» ով Հ ո վա մ եր ^ողովրգի վաղուան ո ւղին , քան անցեալի
շան ա ղաղա կր ;
նաւոր յ Աղթամարի եւ Հյամ ի րամ ա յ բերգի ման– մշուշապատ իրականութիլնը . Հ/՚րրոր գ % որ ներ
Բոլոր մէջքեբր կր շտկուին , ԴԼՈէ–է*^^ՍւՀ բանկա րով , արՀեստաւոր ներ ու ամէն տեսակ գոր կայ սերունգը իր բնականոն կեանքէն գուբս ձըգ–
բարձր է խիզախ ու մպտագէմ կբ սպասեն : (ծ՝ա– ծերով ւ ո ւե լով աւելի Հանրային տարր մըն է , աւելէ
փորին յառա^ապաՀներր կ1 երեւան ... էթա տա իւ ի գո րծ ՝ ընտիր Հա ԷՐ զգեստաւորա՛ծ զգա յուն ու աւելի անՀանգիստ * քան՝ էր. նա խորգ
Հում կու ե րի տ աս ար գԱ՚երո լ ն ո լա գա խումբբ է ոայլը , որ .արեւին ճ ա ռա՛գա յ թն\ե ր ո ւ տակ \թա— շրջաններուն։* Այո Րո է" I՛ 1Լ ռոձՑ կուտան, որ գոր
կ առաջն որդէ թափորը յիրի ֊ծովակին աէէ>Քւ եր ը կլօրօբէ : ծելու պատրաստ մթնոլորտ մը գոյութիւն ունի ,
հյումբէն վեր1, Հ անւգաբտ եւ չափածոյ քայ– Ե ր կու Հսկաները «զէն ի ձեռին » արթուն Հ ո գերան օր էն Հասած իւրացնելու յեղափոխական
լե րով կբ յառաջանան ե բ կաթո լղին եր ո լ բան^ պաՀ ակներ են Վ^աս պո լրական աշխ ար Հ ին : իտէալները իր կո ւտակո ւա ծ ե ռանգը գո րծա գրե
Հնեք, Էսում բերը, ամէն տեսակ արՀեստ ն եբու Աասայնցին– ու Սչեցիւ՝ իրենց սեպա՛ձեւ լեռ֊ լու Համար ;
Հետե լոհ•ղ բան ո ւ.ոբ՝՚«՝եր ^ առեւտրականներ ել Հա™ ներուն վըայ թառած , Անտոքն ու ^ովասարը,
զա ր ա ւո բ դպրոցականներ, իւրաքանչիւր. միու Կէփին՛ ու ծ արաթուկը գրկած , « Ա աս ուն ց ի Ղ՝աւ– Ա իւս կողմէ կան գժուարոլթիւններ, որ
թիւն կամ Հաստատութիւն իր յատուկ ԳՐ°Հ^սկոլ\ թի» խիզախութեամբ, գոյնղգոյն Հայկական «Ա– պէտք է նախատեսել . նախ՝ ղարգացման պակա
եւ նշանատախտակով ; րախչի»\~ւերով , ՀԵէշխանայոէի» , մօսինով եւ տաս սը ,ո.րով բացի յեղափոխական գաստիաբակութե–
ԲաՀ ան ա յիս գաս ր էլ առաջն որ գէ ղգեստաւոր– նոցներով, ապստամբ լեռն ցին, Հայգոլկն ու Հե– նէ , ուշագրութիւ\լ\ պէտք է ղարձուի ընգՀանու,ր
եալ եպիսկոպոսր , ոսկեգլուխ գաւազանին տիրա բոսբ կր բերեն մեզի , Վ^արգավառն Է * • • • եւ Ա՛ ա– զարգացման վրայ* երկրորգ* միջավայրի տար •-
պետութիւներ ցուցադրելով : \ք ւսղկեայ փիլոններէ, միկոնեանց գրօշր կը ծածան ի . • • : բերութիւնը* օրինակդ այսօր ամ ե ի կաՀայո ւթիւն ը
թագեվւ , խա չ եր ու խա չվառն եր , ՔՀ" ոներն ու ունի նոր սերուձնգ մը, որ ընգՀանուը զարգացում
*ծն ծ զանե բբ ոսկէ ամ պեր կր պտտցնեն մ ար գաՀ ա– Զանգեզուրի սա յլը՝ Հա յաստան ի պղնձա– ունի, բայց միայն անգլիերէն գիտէ եւ անծանօթ
սակ բարձրութեան մր վրայ : Հանքն Է՝ Հ ո ւժ կո ւ յ ա ո նա կ ո րով բան ո լո բԼ՚ե րը է մեր ազգային կեանքին* միւս գագութնեբն այ
Հետեւակ եւ Հեծեալ ղին ո Լ ո բն ե ր ո լ գուն գերբ պղինձէ Հսկա յ թեբթիկւ եր ով , ձեւաւո րուած առաւել կամ պակաս իրենց միջավայրի ապրում
Հա յ բազուկին , Հա յ զէնքին ում բ կր ցուցնեն եւ կաթսանե րու , պնա՛կներու , ափսէ^^ եբու , թէ յա֊ ներն ունին՝. ուստի սա ի պո ւած ենք տեղական
ան կա–խ ո ւ. իժ ե ան , ազատութեան ոգին\ կր սերմանեն մ անն ե բ ո ւ եւ որ ճեփնե բու գէզին մ էջ , Հա յոց ոս պայմաններու Համեմատ չաՐ*եիլ *
բոլոր սիրտերու եւ Հոգիներու մէջ : կի ու Հաբստութիւնբ կը ցուցագրեն X Բացի միջավայրի եւ կրթութեան տարրերու–
թիւններէն , ներկայ
Զկան ե բ է կո լան թուլամ որթնե բր թերաՀա– Երեւանը՝ իր անն մ ան պտուղ՛ եբու պաՀ ած ո- երիտասաբգ սերունգբ նկա
ւնե րր , բոլոր տեսա*կի վւ ՚յրերան ե անարի ներուն շտեմարանն է , <Հ Արար ատ» զործարանի րագրի տարբեր պատկեր մը ունի, որ շեշտ ո ւած
բազմութիւն երբ, որոնք կր Հանդուրժէին ստբբ– անուան ի գոն իա կով , ի շխան ու կոզակ ձկներու կերպով կը զատորոշուի նախորգ սերունդներէն X
կ Ո լթե ան ել խի զա խնե Հր կ*ա յպան էին ։ անոլշաՀ ոտ ո ւթեամբ ել ա յն բոլոր բերքերով , որ Ն՛Ա խո լոր սեբունղՏւերոլ յատկանշական կողմը ղա
կր Հրճոլին, երջանիկ են ամէնքը : Տէրն են Երեւանինն են X ղա ւիա բա կան տարուածութիւնն էր, յեղափոխա -
իրեն ո Հոգին ու ջոլրին ( տունին ու պատուին , կարաւանին մէջն են է^իրակը^ ^Լարարաղը , կան Հաւատքի եւ սրբութեան գերազանց ըմբռ
կեանքին ու արիւն ին X Բազէ շն ու կաբինը, Երիզածն եւ պատմական Հա նումը X Ի տ է ա լա կան երազներով տարուած այգ
Բռնութիւնն՛ աքսորուած է շղթայակապ :Ե ւ յաստանի զանազան նաՀանգնե րը եւ շրջանն երբ , սեբունղձԼեբը) սակայն, գործնական կեանքի ան
ո®ր բռնութիւնն է յաւիտենական ... իրենց բերքերովդ տռաքի֊ութիւննե բով եւ Հոգե– վարժ էին, կեանքի տաքն ու պագը տեսա՛ծ չէին
Հ պա բա ե՛ւ նաեւ մ եր ո ր բերն եւ ո րբուՀ ինե֊ բան ո ւթեամբ : ե լ ՔԻԼ էէն գիմացկոմն* Մինչգեռ Հիմա, 15 20
րր , ո բ ոնց ծն ո զն եբու եւ Հ ար ազատներ ո ւ ար ե անւ ԱՀա նա եւ յ ա զթակ ան սուլոցով յա ռաջա ցող տարեկան Հայ պատանիներն ու երիտասարդները
Հա բա– պարսպե
վրէմ՜Ր լուծուած է : Անոնք Հայաստանի երկու կառախումբեր ^ որոնք կ՚երթան կեանքի բազմաթիւ փորձանքներէ անցնելով՝ գե–
զատ ժառանգս է գն երր կր Հանգիսանան ։ լու Հան գիս ավա յ ր ին երկու կոզե րը ; րազս/նցապէս տղգուած են՛ մարգկային սՀԼ արդա
յզարներ , աղա րն ե բ սն. Լեփ լեցուն են, ծաղկապատ , պատուՀաննե– րութեան չար իքնե րէն յ կեանքի ինքնապաշտ պա -
X բէն մեր գեղոլՀիներոլ երջանիկ ո լ ծիծղուն նայ– ն ո ւթ ե ան բՕ. ազգ էն տ ա՝րո ւա ծ ՝ ճ կո ւն՝ են , պ այ քա
ուածքներր, ղրբ բնգան քք քիջ երը եւ երգերր : ր՛ ի եւ կռուի կարող են գիմ անա լ ե լ վտ ան զ բ
ԱՀա գիւղական սայլերու կար ււանր ՝, Վա կոն Լ եր ու տա\նիք՜ եբուն վըոյյ մարգկային կ աբՀամարՀեն : Սակայն, այս դիմացկուն նկա
Առածին սայլր՝ նաՀապե տակա\\՝ &ճրբռռոցով անտառներ , ցնծութիւն , երգ ու պար : րագրին Հ ետ իւրացուցած են չարք մր բացասա
կրիայի քայլերով , ութ զոյգ գոմէշներու եւ պա Թափորր կր ցրուի, ամէն շրջան իր տեղը կի կան՝ կողմեր յ օյւինակ, խոր Հաւատքը անոնց մէք
գրաւէ Հ
րարտ եղներու լի ուա օ֊ : սարսած է , կեանքի գառն փորձը գրեթէ բոլոր
Աայլ է ել սայլ չէ; Գորգապատ ել խաղիկնե Թնգանօթները միաժաման ակ կր գոռան , ապա ս րբո ւթ ի ւնն ե րն անոնց սրտերէն ս ր լ՛ե բ տարեր է յ
կ՝ ո րոտան , ի յար
րու մէշ՝ լողացող գաՀ մբ խոբՀրղանշանր Մայր Հրացաններու Համազարկերր Այս պարագանե\րբ նկատ ի առն ե լո վ՝ մեծ ո ւշա-
Հայաստանի , որուն ոգին կբ Հանղիսսձ-այ շրջա գանս ազատութեան Համար «Մեռած բայց չկո– գրութիւն պէաք է գաբձնել այս վերջին
նին գեղեցկոլՀին՝ շն կերուՀի Գայուշբ : ՚ բած * • .» Հերոսներու X յատկու
Կանգնած է Գայուշբ Հերարձակ, եռագոյնով Հսկայ եռագոյնը կբ ծածանի սիւնն ի վեր , թիւներու վրայ։ Պատանիներու եւ երիտասարդ
գգեստաւոր , Հայաստս/ւի գաշտերու անթառամ բարձր, շատ բարձր։ Հրամանատարը խրոխտ , ներու Հոգիին մէչ պէտք է վերականգնել յեղա
հաղիկներէն Հիւսուած՝ պսակբ գլխին : Հանգէսը բացուած կր յայտարարէ X Զթուորա ֊ փոխական Հասարակական իտէալներոլ սրբու
Փոքրիկ, ոսկեպատեան սուրբ մէ^քին, եռա կան նուագախոլմբբ կբ թնգացնէ սիտերբ Հայկա թեան ըմբռնումը։ Նոր սերունգբ որքան սրբու
գոյն գրօշբ ձեռքին , օդային Համբոյրներ ցանե–՛ կան ւ թեամբ կը պաՀպաԼէ իր մօր յիշատակը, նոյնքան
լով Հ անդիսա կա*նն ե ր ո ւն : Հինգ բեմերէն կը բարբառին Հ ռետոբնե րը ւ եւ աւելի սրբութիւն մը պիտի նկատէ այն Հասա֊
Հայոց աոգր թերեւս իր թագաւորութեան ԱԶԳԻՆ
շր– րակական իտէալր , որուն և ո լի րուած է ան ամ–
բողչ կեա՛նքով։ Ասկէ զատ, ա՛ննկուն Հաւատքի
Fonds A.R.A.M
Ս՛ոյլին վրայ զետեղուած
, Հինաւուրց պատ
մական վայրերու որմնաքարերը , վէ*՚՝քարե՝ԸՐ »
աա 280՛ ա տ ա ւ ո փ մետ սիւնի կտորներ , նիզակներ , սուրեր, Հին փառքե
րու գրօշներըւ ամէն բան , ամէն բան, որ տեսած
Րնդարձակ Հարթութիւն մրՀ (տղԽրոէ^սօ– բար էք հԱ այր Հա յաստանօր խո՚բհրգաե շ " ղ պատկեր
ներու, մէի
ձրը , երկյարկանի շէնքեբյով ել. չրԼաաաթբլաՆ
Բայց, աւերակներու վյ>***յ «գաւրր նստած Մեք մարմին՛ներդ, զ»է*ք&Կէէ » **«Խ*–ւէ
՛համակցական
ՆազքքյՀսռատ պարտէզներՈքԷ եկ բանի»րան0ցնե֊ Հայաստանը էէ մեր Գոյյսւշը, այլ կենսուրախ ղեկավարները ես, աո-Հասարակ,
րքւվ, Էր ներկայացնէ Հանդիսավայր ր: ու յազթապանծ, ազատ եւ անկախ Հայուն ոգին, ղեկավար մաաւսրականսւթի^ը իքե^ց անյետա
Մեր դէմն է՝ Հթառադագաթֆ Աբագահը, ալու– Հայկական անջատ Հատուածները իրար ձուլած ձգելխ պարտականութիւնը պիաի Համարեն մօտե
ալոլյսքլ խաղիկներու, բուրաստաններով եւ– <« զառ նոր Հայաստանը, որուն սաՀմաններր Չքարացած նալու Սոր սերունդին , ըլլայ ան աշակերտ թէ ու
վառ.» փետուրներով պճնուած Հալքերով : չեն»,.* սանող , որբ թէ բարեկեցիկ ըԼտա֊իքի զաւակ ,
Հայաստանեայց պայձառ արեւին տակ, կր Հրեշտակատեսիլ երկու աղջնակները , երկու բանուոր թէ գիւղացի, ղաևաղան մ իութ իւննե բու
խայտայ բնութիւնը եւ ճաճանչները կր լողան Ա– պսակագիրներ , հհԲ ա ւրր ա ա ո լ Լ Լ անց Հար ստու անդամ , թէ իսքեագլոլխ ու աշխարՀԷ կտըուաՆ,
խուրեանի ալիքնեբոմե՝ մէԼ տ ( թեան» թոռնիկներն են , Հայոց աշխարհի գոլնա֊ ու ամէն չա.ք պիտի թափեն մտաւորապէս եւ Հո
Ծերունիներու ըսելով՝ « Լուսաւոր չի կան. գեղ ծաղիկներ էն Հիւսուած պսակները գրկած , գեպէս դաստիարակելու այգ երիտասարդու
թեղը՛» միշտ առկախ կր մնայ Ար աւլած ի կատա– անթառամ՝ ինչպէս Հայոց ազգը , անխորտակելի թիւնը, ՚իժուարութիւնները շատ են, բայց վյլս–
րին, բայց ամէն մ աՀ կանաց ուի աչքին, տեսանելի ո°եր ցեղը, ինչպէս Մտսիսը ; տաՀօրէն կարելի է ըսել, որ վատնուած– աշխա
լէ •• «; Ց՛նծա Հայաստան , ցնծա եւ ուրախ լեր՝» , տանքը Հարիւր իւ, Հինգ Համեմատութեամբ ար
Ա*եր կռն՛ակը գար ձու ո ահ ենք , բարձրաբերձ կը մրմնջէ մեծ Քույրիկս , երեսը խաչակնքելով եւ դիւնք պիտի տայ. իսկ այգ՝ ինքնին յաջողութիւնէ
եւ զմրուխտ - կանաչ չանթերով Լեռնաշղթա յ մերթ ընգ մերթ արտասուելով եւ Հառաչելով։ Է : Ս՚նացաՆ 95 ո՛ռ Հաբիւբը պիտի մնայ խանդա
մյՀ , որու՛ն գաբ շապարր շո յելով , շօբօբա լով կյր Ազատութեան «Հրաշափառը» կը պատարագէ • • վառ տարր մը, տարուած մեր մ տա յնոլթենէն , ու
ս ո կրայ Ար աքս ի ո ր գին ե ր Էն՝ Ախուր եանը ։ Երեսուն սայլեր , երեսուն Հայկական շրջաններ պիտի գայ ղօրացնել մեր շարքերը, ղանգոլաձ֊ա–
Հան գի սա վայր էն կեգրոնը եւ չո ր ս ան կիւննե - եւ գիւղե ր ու ա բգիւնաբեբութիւ^ , արՀեստն ու յին պայքարը շարունակելու Համար :
ր,ոլն\ մ օտիկ , ամ պՀովանիով ծ ած կո ւ ած , րարձ - արուեստը կը խորՀրգանշեն ; Այսօր մ ե ՚ ֊ ք գործ կ՚ունենանք Հազարաւոր
րադիր Հինգ ամ պիոնները իրենց տէրերուն կր Երկրորգ սայլը Հայոց տառերու գիւտը կը պատանիներու եւ երիտասարդներու Հետ : Յեղա
կը
սպասեւ՛ : ^ պատկերաւորէ , ալեւոլ, Ա * ԱաՀակն ու \) * Մ ես– փոխական դաստիարակութեան աշխատանքը միայն
Ջ որս կո գմ<ր , առի ւծներ ու պէս երախը բացած բոպը ան սա Հ ման Հա լատքո վ ել ջե ր մ ե ռանգո լ – տարած ուի բոլորի վրայ։ Տարիներ յետոյ կոչեց
ի"՝
թնգան օթն եր . • * թեամր մեր ոսկեղնիկ լեզուն կ՝ուսուցանեն գաԼ– կարելի է տեսնել թէ անոնցմէ որոռս.ք են :
Զօրքը պա ար ասա կր սպասէ X Հրազէններու գրաՀեր , ^՜ի-ր մանուկներուն : եալները X Պէաք է թողուլ, որ նորաՀասներ
փ" գեր ր , ոսկեգո յն կոճակներ ել ուսադիրները կր Եռագոյնով վար ագո ւր ո ւած սայլին եզերք ֊ րենց կոչումը գտնեն կեանքի րովխԼ մէջ
չոգան , կր փայլին ակնախտիղ ; ներէն կը ծփան ծաղիկներով պատրւսԱտուած ՛էյեր կա յ երիտասաբգ սեբունգի յեղափոխա
Զինուորական բազմանգամ նուագախումբր Մեսրոպեան տառերը : կան գաստ իար ա կո ւթեան Է1 Ո Լ՝ ծին լծուա՛ծ ժամ ա–
կր նուագէ <ձ Զէյթունցի ենք» , « ի գէ՛ն, Հայեր» Ե* գարր* մեր անմոռանալի Հոսկ.եգար»ը յա» Սակ , պէտք է նկատ ի առնել կարգ մր գիւր ու–
եւ ուրիշ մարտագոռ եղանակներ ; բութիւն առած է ՚՛ թիւձւնեբ , ինչպէս նաեւ գժուարո լթիւններ :
Հայոց աշխարՀի բոլոր անկիւնները ց՝՝ե<հ ու– Երրորգ ս ս յ յ լ Ը ) Հայկական րերրի գա շան է, \թպաստաւոր պարագաները Հետեւեա՛լներն՝ են,
թեան մ էշ են : Հասուն ոոբենի խուրձերը խառն ի խուոձԼ\ պառ նախ՝ Հայութիւնը այժմ աւելի քաղաքական Հե
\Լզատութեա՝ն\ եւ անկախութեան ասա ո լա ֊. կած X Արեւակէզ այտերով , բայց ԳՀ՝ա՚–էէ Գ^Գլ\~ տաքրքրութիւն եւ Հա սուն ութիւն ունի , քան ու
ծը թեւատ ար ած կր սալա ուն ի Ա^րագածէն Արա
րատ յ մին չեւ Ղ*ե գար քունէ ան ո եւ ուրիշ կուՀիները մանգաղներու վաստակիլ բոյրն ու նէր անցեալին մէջ* երկրորգ ( Հ* 3* ՛դաշնակցու
ներու վրայ % գագաթ թեան ել Հայութեան քաղաքական իտէալները
փա յլը կը տա ր ածեն ; Լքր բա զան աշխատանքր եւ
մա յր Հողին աբղասաւո ր ո ւթիւնբ կր բուրեն .. ա յ ս օր աւելի յստակ , աւելի լաւ նա խա գծո լած ու
՝Բ աղա քէն մինչեւ Հ անգի ս ավա յրին մ ոլտքբ ԱՀ ա նաեւ եր աժ չտան ո ց - ս այլը , թառն՝. ո ւ աւելի ընգՀանբացած են՛ , քան էին անցեալին մ էջ •
են Հա.
ճամբուն ել կու կողմ երր բարելի կեցած քհալքանչլ^նք սազն ու սրինգը, զուռնան ու թըմ– ե րրորգ , պատ մ ութիւն ը իր ամբողջ անցքեր ով ա֊
ղեկավար
գար Հի^Գ Հ աՐԷ*–Ր Տ այ սկաուտներ , բոլկրէ "գլխի՛չ ներ գա շնակո ւթեամբ ։ *–ելի Համոզիչ գարձոլցած է Հայ քաղաքական մը–
լԼաՀան Զեբազր կր Հսկէ աչալուրջ X 1Լ ա ս ււլ ո ւ ր ա կ ա՛ . - սա յլչլ ^ Հայոց Հա յրիկի կեն– տածողութիւնն ու աւելի պա յծ առօր էն կը Գ°^է
Հ ՛հալիս են , գալիս են» կյձ լսուի ա զգան բա՛ գանագի րո վ 1 « Արծ ւի 1Լասպո ւր ական» ով Հ ո վա մ եր ^ողովրգի վաղուան ո ւղին , քան անցեալի
շան ա ղաղա կր ;
նաւոր յ Աղթամարի եւ Հյամ ի րամ ա յ բերգի ման– մշուշապատ իրականութիլնը . Հ/՚րրոր գ % որ ներ
Բոլոր մէջքեբր կր շտկուին , ԴԼՈէ–է*^^ՍւՀ բանկա րով , արՀեստաւոր ներ ու ամէն տեսակ գոր կայ սերունգը իր բնականոն կեանքէն գուբս ձըգ–
բարձր է խիզախ ու մպտագէմ կբ սպասեն : (ծ՝ա– ծերով ւ ո ւե լով աւելի Հանրային տարր մըն է , աւելէ
փորին յառա^ապաՀներր կ1 երեւան ... էթա տա իւ ի գո րծ ՝ ընտիր Հա ԷՐ զգեստաւորա՛ծ զգա յուն ու աւելի անՀանգիստ * քան՝ էր. նա խորգ
Հում կու ե րի տ աս ար գԱ՚երո լ ն ո լա գա խումբբ է ոայլը , որ .արեւին ճ ա ռա՛գա յ թն\ե ր ո ւ տակ \թա— շրջաններուն։* Այո Րո է" I՛ 1Լ ռոձՑ կուտան, որ գոր
կ առաջն որդէ թափորը յիրի ֊ծովակին աէէ>Քւ եր ը կլօրօբէ : ծելու պատրաստ մթնոլորտ մը գոյութիւն ունի ,
հյումբէն վեր1, Հ անւգաբտ եւ չափածոյ քայ– Ե ր կու Հսկաները «զէն ի ձեռին » արթուն Հ ո գերան օր էն Հասած իւրացնելու յեղափոխական
լե րով կբ յառաջանան ե բ կաթո լղին եր ո լ բան^ պաՀ ակներ են Վ^աս պո լրական աշխ ար Հ ին : իտէալները իր կո ւտակո ւա ծ ե ռանգը գո րծա գրե
Հնեք, Էսում բերը, ամէն տեսակ արՀեստ ն եբու Աասայնցին– ու Սչեցիւ՝ իրենց սեպա՛ձեւ լեռ֊ լու Համար ;
Հետե լոհ•ղ բան ո ւ.ոբ՝՚«՝եր ^ առեւտրականներ ել Հա™ ներուն վըայ թառած , Անտոքն ու ^ովասարը,
զա ր ա ւո բ դպրոցականներ, իւրաքանչիւր. միու Կէփին՛ ու ծ արաթուկը գրկած , « Ա աս ուն ց ի Ղ՝աւ– Ա իւս կողմէ կան գժուարոլթիւններ, որ
թիւն կամ Հաստատութիւն իր յատուկ ԳՐ°Հ^սկոլ\ թի» խիզախութեամբ, գոյնղգոյն Հայկական «Ա– պէտք է նախատեսել . նախ՝ ղարգացման պակա
եւ նշանատախտակով ; րախչի»\~ւերով , ՀԵէշխանայոէի» , մօսինով եւ տաս սը ,ո.րով բացի յեղափոխական գաստիաբակութե–
ԲաՀ ան ա յիս գաս ր էլ առաջն որ գէ ղգեստաւոր– նոցներով, ապստամբ լեռն ցին, Հայգոլկն ու Հե– նէ , ուշագրութիւ\լ\ պէտք է ղարձուի ընգՀանու,ր
եալ եպիսկոպոսր , ոսկեգլուխ գաւազանին տիրա բոսբ կր բերեն մեզի , Վ^արգավառն Է * • • • եւ Ա՛ ա– զարգացման վրայ* երկրորգ* միջավայրի տար •-
պետութիւներ ցուցադրելով : \ք ւսղկեայ փիլոններէ, միկոնեանց գրօշր կը ծածան ի . • • : բերութիւնը* օրինակդ այսօր ամ ե ի կաՀայո ւթիւն ը
թագեվւ , խա չ եր ու խա չվառն եր , ՔՀ" ոներն ու ունի նոր սերուձնգ մը, որ ընգՀանուը զարգացում
*ծն ծ զանե բբ ոսկէ ամ պեր կր պտտցնեն մ ար գաՀ ա– Զանգեզուրի սա յլը՝ Հա յաստան ի պղնձա– ունի, բայց միայն անգլիերէն գիտէ եւ անծանօթ
սակ բարձրութեան մր վրայ : Հանքն Է՝ Հ ո ւժ կո ւ յ ա ո նա կ ո րով բան ո լո բԼ՚ե րը է մեր ազգային կեանքին* միւս գագութնեբն այ
Հետեւակ եւ Հեծեալ ղին ո Լ ո բն ե ր ո լ գուն գերբ պղինձէ Հսկա յ թեբթիկւ եր ով , ձեւաւո րուած առաւել կամ պակաս իրենց միջավայրի ապրում
Հա յ բազուկին , Հա յ զէնքին ում բ կր ցուցնեն եւ կաթսանե րու , պնա՛կներու , ափսէ^^ եբու , թէ յա֊ ներն ունին՝. ուստի սա ի պո ւած ենք տեղական
ան կա–խ ո ւ. իժ ե ան , ազատութեան ոգին\ կր սերմանեն մ անն ե բ ո ւ եւ որ ճեփնե բու գէզին մ էջ , Հա յոց ոս պայմաններու Համեմատ չաՐ*եիլ *
բոլոր սիրտերու եւ Հոգիներու մէջ : կի ու Հաբստութիւնբ կը ցուցագրեն X Բացի միջավայրի եւ կրթութեան տարրերու–
թիւններէն , ներկայ
Զկան ե բ է կո լան թուլամ որթնե բր թերաՀա– Երեւանը՝ իր անն մ ան պտուղ՛ եբու պաՀ ած ո- երիտասաբգ սերունգբ նկա
ւնե րր , բոլոր տեսա*կի վւ ՚յրերան ե անարի ներուն շտեմարանն է , <Հ Արար ատ» զործարանի րագրի տարբեր պատկեր մը ունի, որ շեշտ ո ւած
բազմութիւն երբ, որոնք կր Հանդուրժէին ստբբ– անուան ի գոն իա կով , ի շխան ու կոզակ ձկներու կերպով կը զատորոշուի նախորգ սերունդներէն X
կ Ո լթե ան ել խի զա խնե Հր կ*ա յպան էին ։ անոլշաՀ ոտ ո ւթեամբ ել ա յն բոլոր բերքերով , որ Ն՛Ա խո լոր սեբունղՏւերոլ յատկանշական կողմը ղա
կր Հրճոլին, երջանիկ են ամէնքը : Տէրն են Երեւանինն են X ղա ւիա բա կան տարուածութիւնն էր, յեղափոխա -
իրեն ո Հոգին ու ջոլրին ( տունին ու պատուին , կարաւանին մէջն են է^իրակը^ ^Լարարաղը , կան Հաւատքի եւ սրբութեան գերազանց ըմբռ
կեանքին ու արիւն ին X Բազէ շն ու կաբինը, Երիզածն եւ պատմական Հա նումը X Ի տ է ա լա կան երազներով տարուած այգ
Բռնութիւնն՛ աքսորուած է շղթայակապ :Ե ւ յաստանի զանազան նաՀանգնե րը եւ շրջանն երբ , սեբունղձԼեբը) սակայն, գործնական կեանքի ան
ո®ր բռնութիւնն է յաւիտենական ... իրենց բերքերովդ տռաքի֊ութիւննե բով եւ Հոգե– վարժ էին, կեանքի տաքն ու պագը տեսա՛ծ չէին
Հ պա բա ե՛ւ նաեւ մ եր ո ր բերն եւ ո րբուՀ ինե֊ բան ո ւթեամբ : ե լ ՔԻԼ էէն գիմացկոմն* Մինչգեռ Հիմա, 15 20
րր , ո բ ոնց ծն ո զն եբու եւ Հ ար ազատներ ո ւ ար ե անւ ԱՀա նա եւ յ ա զթակ ան սուլոցով յա ռաջա ցող տարեկան Հայ պատանիներն ու երիտասարդները
Հա բա– պարսպե
վրէմ՜Ր լուծուած է : Անոնք Հայաստանի երկու կառախումբեր ^ որոնք կ՚երթան կեանքի բազմաթիւ փորձանքներէ անցնելով՝ գե–
զատ ժառանգս է գն երր կր Հանգիսանան ։ լու Հան գիս ավա յ ր ին երկու կոզե րը ; րազս/նցապէս տղգուած են՛ մարգկային սՀԼ արդա
յզարներ , աղա րն ե բ սն. Լեփ լեցուն են, ծաղկապատ , պատուՀաննե– րութեան չար իքնե րէն յ կեանքի ինքնապաշտ պա -
X բէն մեր գեղոլՀիներոլ երջանիկ ո լ ծիծղուն նայ– ն ո ւթ ե ան բՕ. ազգ էն տ ա՝րո ւա ծ ՝ ճ կո ւն՝ են , պ այ քա
ուածքներր, ղրբ բնգան քք քիջ երը եւ երգերր : ր՛ ի եւ կռուի կարող են գիմ անա լ ե լ վտ ան զ բ
ԱՀա գիւղական սայլերու կար ււանր ՝, Վա կոն Լ եր ու տա\նիք՜ եբուն վըոյյ մարգկային կ աբՀամարՀեն : Սակայն, այս դիմացկուն նկա
Առածին սայլր՝ նաՀապե տակա\\՝ &ճրբռռոցով անտառներ , ցնծութիւն , երգ ու պար : րագրին Հ ետ իւրացուցած են չարք մր բացասա
կրիայի քայլերով , ութ զոյգ գոմէշներու եւ պա Թափորր կր ցրուի, ամէն շրջան իր տեղը կի կան՝ կողմեր յ օյւինակ, խոր Հաւատքը անոնց մէք
գրաւէ Հ
րարտ եղներու լի ուա օ֊ : սարսած է , կեանքի գառն փորձը գրեթէ բոլոր
Աայլ է ել սայլ չէ; Գորգապատ ել խաղիկնե Թնգանօթները միաժաման ակ կր գոռան , ապա ս րբո ւթ ի ւնն ե րն անոնց սրտերէն ս ր լ՛ե բ տարեր է յ
կ՝ ո րոտան , ի յար
րու մէշ՝ լողացող գաՀ մբ խոբՀրղանշանր Մայր Հրացաններու Համազարկերր Այս պարագանե\րբ նկատ ի առն ե լո վ՝ մեծ ո ւշա-
Հայաստանի , որուն ոգին կբ Հանղիսսձ-այ շրջա գանս ազատութեան Համար «Մեռած բայց չկո– գրութիւն պէաք է գաբձնել այս վերջին
նին գեղեցկոլՀին՝ շն կերուՀի Գայուշբ : ՚ բած * • .» Հերոսներու X յատկու
Կանգնած է Գայուշբ Հերարձակ, եռագոյնով Հսկայ եռագոյնը կբ ծածանի սիւնն ի վեր , թիւներու վրայ։ Պատանիներու եւ երիտասարդ
գգեստաւոր , Հայաստս/ւի գաշտերու անթառամ բարձր, շատ բարձր։ Հրամանատարը խրոխտ , ներու Հոգիին մէչ պէտք է վերականգնել յեղա
հաղիկներէն Հիւսուած՝ պսակբ գլխին : Հանգէսը բացուած կր յայտարարէ X Զթուորա ֊ փոխական Հասարակական իտէալներոլ սրբու
Փոքրիկ, ոսկեպատեան սուրբ մէ^քին, եռա կան նուագախոլմբբ կբ թնգացնէ սիտերբ Հայկա թեան ըմբռնումը։ Նոր սերունգբ որքան սրբու
գոյն գրօշբ ձեռքին , օդային Համբոյրներ ցանե–՛ կան ւ թեամբ կը պաՀպաԼէ իր մօր յիշատակը, նոյնքան
լով Հ անդիսա կա*նն ե ր ո ւն : Հինգ բեմերէն կը բարբառին Հ ռետոբնե րը ւ եւ աւելի սրբութիւն մը պիտի նկատէ այն Հասա֊
Հայոց աոգր թերեւս իր թագաւորութեան ԱԶԳԻՆ
շր– րակական իտէալր , որուն և ո լի րուած է ան ամ–
բողչ կեա՛նքով։ Ասկէ զատ, ա՛ննկուն Հաւատքի
Fonds A.R.A.M