Page 229 - ARM_19-1948_01
P. 229
8 ԱՌԱ X
ԳԱԴ.ՈՒԹԷ ԳԱ1ՈՒԹ ԸնդՀ • մողովի կոզմէ այս տողերը սա՚որագբո–
՛լք ՛թ՛ ր Հանեց Զօպանեանի բեղուն ալ. արդիւնաւոր
Փետրուար \ ին Գամասկոսի մէջ մեծ Հանգի, զ ործոլնէոլթիլնէը թէ իբր բանաստեղծ գրագէտ
Ջաղացքի մ ը մ՜իլ* քարերուն նշման–, սութեամբ եւ խույլն բազմութեան մբ (ւերկայու - Խւ. թ կ իբր եռանդուն ՛ու անձնուէր ազզ֊աքին դռր–
Հոգիքս մէք աԼ երկաններ խելառ. է թեան տօնուած է Ա– ԱՀաքոնեանի գրական յքիչ :
ի՛րարու փարած անգուլ /չսիգան ման* գործուն է ութ եան 60 ամեակբ ել. ծննդեան 80ամ - ՚Յաչ^որռաբար խօսք առին Ն– Վբոյր Ն՛ Զամ–
սը փբշբեն , կխաղան , /»՛^ /7ր նոյն Հետայնգ եակը, նախաձեռնութեամբ «Հայ Գուսա՛ն » երգ - ւ՚թէն , Ն՛ուսլաբեան ուսանող եւ Անթիչաււի նոր*
Տ*ա՚խաին ձեռքերէն Հոն էլ իյնաք մ՛ոլար * » * * լախումբին որուն վարիչն է ըն՛կեր Գրիգոր Պօյա֊ ա՛ծայ վարդապետ ՇաՀԷ՚Լ Աճէմ՚եան , այս վերջինբ
ճնան : Ներկայացուած է «.Կոյր Աշուղը» : Ընկեր, գ լ –ի–ւս–էլ, լ էգա–լէնԼ * ֊ ւի՝ վեր մեծ եռանդով փարած է
•Բայց վիշա ու. խինգիս այս սլարր քաղցած , Գ. Պօյաճեան կարդացած Է ԱՀա բոնեան ի վել՚ջին ֊գաղութի դռրծեբուն
Չունի քա զա ցքին մյլխռրյլ գի՚-թիէ , Տաոբ որ ունկնդրուա՛ծ. Է աղօթքի մը « ման : Փրօֆ– Մի՚-օրսքի իր կարգթւ շնարՀալոբեց
ա՚րաայայ–
ք1ւ լռութեան՛ մէք մըխտումներ անսանձ Օրուան բանախօս՝՛ .երիտասարդ Ա՛ Ուրֆա - • Ջօպանեանր եւ Հայերուն ի նպաստ
Հենքերուս կու֊աան վազք ՛Ա բաղձէ բաղձ ։ լեան իբ ճառով ներկայացուցած Է ԱՀարո՚նեանբ տ ո ւ ե ց ալ Հ
Մաշելու կա՛Է հես կեա-նքլլս քիչ առ քիչ ՚ * •% իբրեւ Հայ Տեղափոխ՛ութեան առաքեալք եւ ՛եր -
գիչբ, ժխտելով անոր, միայն վշտի երղիչ ր/չալու Պ– Ջօսչանեանւ շնորՀակալութիւն, յայտնեց
՚բ^՚լոր ներկաներ՚ուն
վարկածը Օր խ ակն՛երով բացատրած Է թէ ա՝Լեբ– ճո ի լին Համար X իրեն եղած այս բացառիկ պա
Հէրւբեմըն գուռն էս կ ը տեսնեմ Հ եռուն , դած է *Լիչաը "րա է սղի՛ ա՛ւելի ՀրաՀբէ Հոդիեերռլ
Գկպի ինձ քայլող գկմք մը յամըօրէն ,
կոձւ-ակին զարկսՀծ\ ոսկի Հասկե բուն, մէջ տեղ գրաւած ատելութիւնն ՛ու վրէժ բ բռնու - Այո այցելութեան առթիւ , մասնաւ՛ո՛ր գնաՀա–
Հունձքը լիապարկ , ոլ, սիրտէս զեղուն ^ աութեան
Երգ մը շրթներ ուս կլ րսսլասեմ իրեն •••: թեան Հանդէպ : Բանախօս բ վերջացնելով իսօսքբ, արմանի էր Պ– Ջօպան՚եան՚ի վերապաՀ ու
ըսած է «մենք կ ըխ ո ստանանք տանիլ մշակոյթ ր #է՚Լոք ղիրքը Հանդէպ կո ւսակց ութ իւ՚ևնե բո լն . ասն
Հայրենիք, երկիր , բայց չմոռնալով նաեւ քեզ որ ՀՅ՚լէաք չզղաց ոչ մէկին գովեստը Հիւսելու եւ ոչ
րր ե մն ալ շ ո ւր քր ս կը փըքետ ռեմ ի զո էր , " մէկ կարեւոր ստեղ\ծ\ողը եղար մեր մշակոյթին % ^ալ միւսին։ Հասցէին անտեղի քննադատ ութ ի ւնն եր
Հյոզ մը ոսկեթել գանձերէն երկնի , ՆախագաՀը Ա՝ իւ ՚ցեալ վարժարանի տնօրէնյ՛ , ,ֆրլել Հ . ՏԷՐՈԱԿԻ
լլ լ լ ՜լ »–լ
՝ * -- Vլ
Հազիւ, ճըրագիս կայծերը տըխուր , ծիղ (ան Գալըպճեան ներկայացուցած է ԱՀարոն ֊
Գերս/ է գերան կը մ արմ ըրին լուռ , եան իքբեւ .քաղաքական Հասարակական գոլ, - I
ծիչ «առանց յուսաՀատելու, առա՛նց Հայկական
Վերքին այցելու\ն< երր սեմէս մեկնի . Ս՚ՈՆ - ՏԷՍԻՆ Հ • Մ • Ը. Մ Ը 6ԱԴ.ԹԱԿԱՆ
բանակ մր ունենալու իր, Հրամանին տակ իբրեւ
Կանղ ան բայց Հ ին է աղօթքս ա յսօբ , սպառնալիք , միայն եւ միայնՀայ իրաւ՛ունքներով
Աեւռի
Ու ավւ մը ցորեն միայն տաշտին մէք, ՛սպառազԱգիինրրուած , ա\նւ կրցաւ ստորագրել ԼԻՈՆ , 1 Մարտ Կիրակի Լիսն Տէոին Հ•
Մ • Ը– Մ՛ի Ա– խումբը
Ամէն կողմ ու տեգ , անկիւԱները խոր , կատարեց շատ Հաճոյալի
Կ ար\հ ե ս աճ ի ւն ը օր եր ո ւս բոլոր , . ո/տոյտ մը գէպի ՀԼօՇլՀՇէՏ ՕօՈ<1ո6Ա ) մրցելու Հա
ԽաԼ խաւ նստեր է , սարսուռով մբ գէք •*•: ՆԱՄԱԿՆԵՐ ՊՐԻՒ֊ԲՍԷԼԷ՚ւ՛ մ՛ար տեղա –լան Ա* խում բին գէմ. €օԱթՏ Լ^ՕՈ
չսռթիւ ; Այս խաղը շատ մեծ
րամակի մը ցում՛ին
Բայց սլիտի գառնայ , գառնայ անգագար, , ԱՐՇԱԿ ՋՕՊԱՆԵԱՆ ՊՐԻԻՍԷԼԻ ՄԷՋ կարեւորութիւն ունէր Լիոն Տէսին Հ • Մ • Ը • Մ ՛ ի
՛Բամ ած պայքարին փրփուրն ոլ մըրուր , Համար, քան՛ի ,,ր ք^օշհշտ ^6 ՇօաւՇԱ^ խումբը, յա
Աինչհլ որք վերքին Հատիկը ի Ա ԱԼԼԱ Ո– , Պ • Արշակ Չօպանեան այցելե ց Պելմիո յ գա - ջողած էր խաղը Հաւա՛սար վերջացն՛ել ասկէ 15 օր
Զերթ աղօն իյնայ ան՛կամ, ան բա՚բբառ , գութը՛. Այ" առթիւ Պրիւ֊սէլի Հ այ Ակումբին մէք աոաջ Հ • Մ • Ը • Մ ՛ի սեփական դաշտին վրայ :
\ք ո կին մէջ ս/նոր ճիչով մ,ը տըխուը •• •: գրական դ ասախօսոլթիւն մ ր ըրաւ բանաստեղծ Մեծ թիւով մարդասէր Հայ երիտաոարգու
ճ "՚ԼՐչէ Սար են ց ի մասթ, : Անվէրս ի մէջ ֆրանսերէն թիւն մը կբ փափաքէ բ մ եկն ի լ խաղացողներուն
Հետ,
Երր ալ լըքեն ղիս երազն ու տամանք , լեգուով խօսեցաւ նիւթ ո՛ւն՛ե՛նալով Հայոց Հին ու զանոնք քաջալերելու Համար, բայց 8ԱէՕ -
, որ կաբելի
Ու խումէ շուն՛չը խաւար ին յանկարծ ա Ր գ Ւ գրականութիւնը. Գասախօսոլթեան ներկայ մ՛էկ Հատ ,էր այնպէս չեղաւ բո
,
Տէր • Բրէ այն՛պէս , որ չըլլամ գիտակ ՚• • : Էր ծանօթ բիլզաէնդագէտ ու Հայասէր բրօֆ լԴբի՚ւ փափաքին գոՀացոլմ տալ : $*ամյ* Յին Հա -
Թէ ալ վեր ջացաւ Հսկումս այգէ այգ ԳԱԶԱԶԵԱՆ Հանրի կրէկուառ : Աանք ՈօշհշՅ ԸօոԺոՇԱ 45 քիլոմեթր Հեռու, Լիո–
Բոցելու կեանքիս քերթ՛ուածք առկայծ Պելժիոյ Գաղթ, վարչութիւնը ի պատիլ պ* նէն : Գաշտը լեցնող բտղմութեա\և մէք կբ գըա–
մեծ թխով մար*
ԶԱՐԵՀ Ջօպանեա\նի թէյասեղան մը սարքեց , որուն ներ - նոլէին Վիէնէն, յատկապէս եկած
կայ գտն՛ուեցան գաղութիս կազմ ակեր պո ւթ ի ւնն։ ե՛ զա սէր Հ այեր Հ
ԿԻՐԱԿԻԻ ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐԸ բուն ներկայացուցիչները։ Աոյն Հաւաքսյթթ Հը~ ՚Խ»ա^զֆլըլ Հշ.ատ"*"՚ Հ՚ետաք«ր^քր/ •ակ•ա«Հ»ն– ^ – ^չէVր 1, թելչ–սէլ–էք*>* – ա - -
րալիրուա\ծ էր նաեւ ՝Բէ յ1 ՚պրիճի Համ ալս ա ր ան ի մ էն բաժ՜ակի մրցում , քանի ո ր երկու խումբերն
1.- 1 8 Փետրուար 1856, 3 Նոյեմ. 1839 : փրօֆ* Աթնօրսքի, որ ծագումով ռուս է ել քեր՚մ այ կր խազան՛ մէ կ նպատակի Համար, Լա^Իէ զա/** Տ
իսոռո* ,
2. ՛Բա բ՛ուտ տեղ, Հրեշտակ՛ եր , Համ ակի ր մը Հա քեըոլ • ՚՚՚^՚էն գնով։ հազացողները քզադրգիռ վիճակի
, թշուառ,
* սձԼ՚վճար աշխատս/նք , պագշոտ, աղքատ ^Հաիչո ւթե՜է սպետ Պ * Մ * Մ՚՚ո-լբ տ ի կե ա ՚^տք ե։ե, արդէն երբ օրուա՛ն՛ ՛գա տատ..որ՛ր՝ կր՝ Հնչեցնէ
Հաստատ մտքով : Հաւաքոյթը բանալով , առաքին խօսքբ տուաւ Պ * սուլի < ը : ԳնգակլՀ մէկ կուլմէՀհ միւյւը կնանցն ի ,
3. Մ-ենաշնոբՀ , զարգացում, քմաՀաճ : Ա* աքոուտ Ա իՀր ատ եան ցի ; ի շ ե ա լը կեգրոնա - մեր տգաքր շատ պաղարիւն են եւ կը սպասեն պա՜
4. Ապօրինի միջոցներով ։ կանի վազեմ ի գա ս ընկե րր Պ * Զօպանեանի , յոյր - տեՀ ա ո ի թին՛ Հակ առակ ո ր գ բե ր գապ տՀ ը խաբելու
5. Ա ՚ Թիէռ, Աատի Բաո1նօ , էմիլ Լուպէ I զանքի քանի մը՛ խօսքերէ վերք ^ մաս^նաւորապէ ս Հ ամար եւ այգ առիթը չուշանար : Առաքին՛ կիսա–
6.– Այո՛ :
չեշտեց թէ՝ կնկատի առնելով Պ * Զօպանեանի յա - խազին իսկ մերոնք կր շաՀթն 2 կէտ Օի գէմ: Երկ՜
I. Ալփ Մ առիթ իմ , Վառ, Պուշ տիւ (իոն , ռաքացա\ծ տարիքը ել ի ր ցեղին մատուցած Բ ա զ ՜ բո րգ կիսախտզին՛ աւել ի արագ է տեղական խում–
Կառ, Հեոօ , Օա , Փիռէնէ Օռիանթալ : մաթիլ ծառայութիւննւերը , պէտք է որ ազգը զին– բը, որ կ^ուզէ ամէն գն՛ով նշանակել, բայց մեր՝
8.– 30 Նոյեմբեր 1939, 12 Մ սգա 1940։ քլՀ Հ ո գայ , \որ պէս ղի ա՝ն այս ուՀ ետ ել ամբ՚ոզքո - ււլ աշտ պան ո զական\ գի ծը իր պ աշտ օնին գիտ ակ ից
9. Vօպրանիէ , Ակուպչենա , Բորթէզ , Մէճ– վի՚ն\ նուիրուի իր գրական՝ աշխատանքին եւ աւար՛ միշա ետ կը մզէ ա՝նոնց յարձակումները Հ հ/ագբ
լիս եւ Րիկսթակ : տէ իր սկսած գործը^ : ք* ը խօսՔՐ Տիեբքացն ելո՛վ վեր քանա լ ո ւն 1 0 վա յր կ՚ե ան մնացա)ծ> տ եզական
10. — Թիֆլիզբ : ըսաւ* ^Բարեգործականը, .որ մերթ չափազանց խումբը կարողացաւ & շանակել մէկ կէտ եւ խա–
մլատ է եւ մերթ չափազանց առատաձեռն՚, իբ ճի ղը վե,վացալ 2~֊\ով Լիոն Տէսթ Հ՛ Մ՛ Ը՛ Մի
II.— ՒէՀրանի - տին վրայ կը կրէ այգ պարտքը » : յաղթութեամբ : Մ^ր^իկ
12. կարիպալտի, Բավուր , Մացթնի :
նես՜՛ Հ ՆԱԶԱՐ Մենակ ո՞ւր ես ղձնում։ Սպասի
ՈՒՍՏԻԱՆ՛
Երեւելի մարգ ես ղառնալո՚ւ՝ Հետդ գամ՝ չվախես :
աշխարք զարմաց նես : ՈՒՍՏԻԱՆ Տեղդ վեր բն՛կի, տեղղ (դուրս
ՆԱԶԱՐ Սպասի , տես թէ քո ջգրու՝ ոնց եմ է ելնում) :
եր՛եւելի մարդ–
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԱԶԱՏ ՀԷՔԵԱԹ ՀԻՆԳ ՊԱՏԿԵՐՈՎ աշխարքը քանդելու : էգ քո ասսձծ\ : Ո՞նց Ն Ա Զ Ա Ր – (Եաեւից գնալով) Ո՞նց թէ։ էս
ես, որ
(Մ1քծ–փոքրհւփ, փււքր.ւքհծհրի կանցից էն բարձրը պիտի բազմեմ գլխին : ղողի, աւաղակի տարէն՛՝ ես կնիկ մա1՞րգ կը թող
հւ ժալռվրդի համար) Հ իմ ի վեր կենամ նստեմ աշխար՛քի նեմ որ մենակ գուբս գայ տանից : հքալխն իմա -
ՈՒՍՏԻԱՆ մի տեսէք էս փսլնքոտի նայ՝ ի՞նչ կասի ;
կայ։
քթէ տակին ինչ մեծ գոռոզոլթիմս ՈՒՍՏԻԱՆ.– (Ներս է մտնում ) :
ՆԱԶԱՐ Ի" Ի ՜ – ֊ ֊ ծուլանում եմ թէ վեը ՆԱԶԱՐ– (Հետեւում է նրան)։ էդպէս֊. Վա.
եմ
ԳԿՐԵՆԻԿ ԳԵՄԻՐՃԵա կենամ սրան մի շնաթակ տամ: Աղք ի , ասում իվ՚լ մի : Ես էստեղ եմ :
ՆԱԽԱԲԱՆ
ձէնդ կտ՛րի : ՈՒԱՏԻԱՆ (Կրկին ուզում է գուբս եթդ եւ
ՆԱԶԱՐ (ծոծրակը քորելով ՛ել յօրանջե - ՈՒՍՏԻԱՆ Տես մի մէջքին ղալի՞ս է : մօաենում է ձախ մ՛ուտքին) :
էով) Ասում
եմ՝ կռուի գլուխ չունեմ: Հաց՛ը Հաւ՛ ՆԱԶԱՐ՛ (ՏաբժոԼմ անելով) տօ, ղու ո՛՛ւմ ՆԱԶԱՐ (Հետեւում է նրս/1՛։ Բայց Ուս -
՚-աքի ու տեղաշորս գցի : Շուտ քնեմ, շուտ վեր վրայ ես խօս՛ում : (Բայց ծուլանալով) լա՛ւ, մն՛ա աիանը միտքը վախելով ետ է զ ամն–ում ել թ1Վ որ
կենամ : էգուց Ջախմտիսլի սարում Բէօրօղլոլ էգուց։ (Հանում է չուխան եւ ՛զատ ր ասա՛ ո՛ւ մ բան մտա\ծելով ուզո՛ւմ է վւակել գարպասի գհ՚ւ.*
կռիւն է տ Պիտի գնամ : քնելու) : Ավւսոս Որ ի՛նձ պէս տզամ արդու պատիւք ՚*ը)՛* Ուստիան , բան եմ ասում՛. Բանի չես քնել
ՈՒՍՏԻԱՆ Լեզո՛ւդ որ բլբլում է ։ էգ լեզ - չես իմանում։ ՛Բոնն ի՞նչ է՝ նստես ու վրաս վըռ– մի գուռը բայ պաՀ ի լուս արա, դնում ախոռը
՚ուիղ Համար ի^նշ կայ որ.».– աշխարք... մարդիկ՛. վռաս , է լ չեմ ասում՛ թէ ես էստեղ ի՞նչ բանի եմ: աեմնեմ իշի առքեւ գաբի կա^յ I
ՆԱԶԱՐ Աշխարք, մարդի՛՛կ., փի , բանէ թ՛է աշիսաբք է մտքովս ա՛նց կենում : Աչիսարք եմ ՈՒՍՏԻԱՆ ԼԳմկամ կատարում է խնդիրքը) է
ՆԱԶԱՐ՛(Գո՛ւբ» են
անուն տուր։ Իսկի ոտքիս եղոմնգը արժե՛ին ւ Աշ - տալիս առն՛ում ; էնքան բանը , ոը իմ մ աքովս անց Հ ելնում։ Գըսից ւսւոււէ
էւարքբ որ կայ՝ իմ գերին է : էնպէա , բաց եմ թո– է կենում , մի պարծանք է քեզ Հ ամար , է՛ : (Պառ նրա խօաքերը) : Գուռը չփակես, Էգաեղ կաց ՚.
դել, որ գնան իր՛ենց Համար ապրեն) Ոը ուզե՛նամ, կում է : Միջոց) : կնիկ , ի՛՛նչ կասես՛՛ ՚ մի օր գա– (քիչ աւելի Հեռուից) : էս իշի աւՎել գարէ չկա՛՛յ,
էդյ/ւ՚ւո ոտիս տակ կը գցեմ ։ լիս են թէ՝ թշնամին վրայ տուեց։ Զ°ՐՔ եմ կա ի՞նչ է (մէջոց) : Մ է վախէ, ես էստեղ եմ; (Լռո՛ւ
ՈՒՍՏԻԱՆ– Գո՞ւ պիտի աշխարքը ո տիգ պում , նստում եմ ձիս , թուրս քաշում , շիփ —՚ շէ– թիւն՛։ Լուսինը գուբս է գալէս) : Լուսնակը գոլքս
տակ գցես : ոակ քշույք թ ձևամոլ վրայ ՛ո՛ւ ջանըմս ը՛ն (յազար • • եկաւ։ (Մի^ոց)։ կնիկ, ին՛չ քա ՛աւան կտրելու գի
ՆԱԶԱՐ Ես։ Գու ինձ մեր գիւղի
քոսոտնե"րը ՈՒՍՏԻԱՆ (Ամանները դէպի ձախ գուբս է շեր է ։ Գէ՚՚ը բեր զէնքերս։ Ասում եմ գնամ Գա -
տան ո ՚ ֊ մ \ Հ
գիտես : զստա՛՝ ՛ո ւ խակի քաըուանը կարեմ բեր՛եմ
ՈՒՍՏԻԱՆ ՆԱԶԱՐ–
• է" "Ր Ի"ԿԻ մարդու չի Հաւա ո լբ (Վեր է թռչում) է՛ է՜ է՛ - ՚֊Ր 1 ՈՒՍՏԻԱՆ– (ԱրՀ ամար Հանքո՛վ) գէ , քիթգ
սրբի, ծակուո-գ կտրող
նում՝ էգ իմ գրաքւուք ՈՒՍՏԻԱՆ՛ զուրս չէ գայ։ մտի, քեզնից քարուտն
ՆԱԶԱՐ Արաքուելը ես գալիս : Ես
՛մեծ փառքերի ու է\ն ժամանակ մյէ - Գն՛ա վրայ տուր թշնամուն , ոք ւր։
Խ՝Էկէ ՛մը թձ ամաններն եմ տանում տեղը
մէջ ն ստած կը տես ղ1նեմ: (8)
Fonds A.R.A.M
ԳԱԴ.ՈՒԹԷ ԳԱ1ՈՒԹ ԸնդՀ • մողովի կոզմէ այս տողերը սա՚որագբո–
՛լք ՛թ՛ ր Հանեց Զօպանեանի բեղուն ալ. արդիւնաւոր
Փետրուար \ ին Գամասկոսի մէջ մեծ Հանգի, զ ործոլնէոլթիլնէը թէ իբր բանաստեղծ գրագէտ
Ջաղացքի մ ը մ՜իլ* քարերուն նշման–, սութեամբ եւ խույլն բազմութեան մբ (ւերկայու - Խւ. թ կ իբր եռանդուն ՛ու անձնուէր ազզ֊աքին դռր–
Հոգիքս մէք աԼ երկաններ խելառ. է թեան տօնուած է Ա– ԱՀաքոնեանի գրական յքիչ :
ի՛րարու փարած անգուլ /չսիգան ման* գործուն է ութ եան 60 ամեակբ ել. ծննդեան 80ամ - ՚Յաչ^որռաբար խօսք առին Ն– Վբոյր Ն՛ Զամ–
սը փբշբեն , կխաղան , /»՛^ /7ր նոյն Հետայնգ եակը, նախաձեռնութեամբ «Հայ Գուսա՛ն » երգ - ւ՚թէն , Ն՛ուսլաբեան ուսանող եւ Անթիչաււի նոր*
Տ*ա՚խաին ձեռքերէն Հոն էլ իյնաք մ՛ոլար * » * * լախումբին որուն վարիչն է ըն՛կեր Գրիգոր Պօյա֊ ա՛ծայ վարդապետ ՇաՀԷ՚Լ Աճէմ՚եան , այս վերջինբ
ճնան : Ներկայացուած է «.Կոյր Աշուղը» : Ընկեր, գ լ –ի–ւս–էլ, լ էգա–լէնԼ * ֊ ւի՝ վեր մեծ եռանդով փարած է
•Բայց վիշա ու. խինգիս այս սլարր քաղցած , Գ. Պօյաճեան կարդացած Է ԱՀա բոնեան ի վել՚ջին ֊գաղութի դռրծեբուն
Չունի քա զա ցքին մյլխռրյլ գի՚-թիէ , Տաոբ որ ունկնդրուա՛ծ. Է աղօթքի մը « ման : Փրօֆ– Մի՚-օրսքի իր կարգթւ շնարՀալոբեց
ա՚րաայայ–
ք1ւ լռութեան՛ մէք մըխտումներ անսանձ Օրուան բանախօս՝՛ .երիտասարդ Ա՛ Ուրֆա - • Ջօպանեանր եւ Հայերուն ի նպաստ
Հենքերուս կու֊աան վազք ՛Ա բաղձէ բաղձ ։ լեան իբ ճառով ներկայացուցած Է ԱՀարո՚նեանբ տ ո ւ ե ց ալ Հ
Մաշելու կա՛Է հես կեա-նքլլս քիչ առ քիչ ՚ * •% իբրեւ Հայ Տեղափոխ՛ութեան առաքեալք եւ ՛եր -
գիչբ, ժխտելով անոր, միայն վշտի երղիչ ր/չալու Պ– Ջօսչանեանւ շնորՀակալութիւն, յայտնեց
՚բ^՚լոր ներկաներ՚ուն
վարկածը Օր խ ակն՛երով բացատրած Է թէ ա՝Լեբ– ճո ի լին Համար X իրեն եղած այս բացառիկ պա
Հէրւբեմըն գուռն էս կ ը տեսնեմ Հ եռուն , դած է *Լիչաը "րա է սղի՛ ա՛ւելի ՀրաՀբէ Հոդիեերռլ
Գկպի ինձ քայլող գկմք մը յամըօրէն ,
կոձւ-ակին զարկսՀծ\ ոսկի Հասկե բուն, մէջ տեղ գրաւած ատելութիւնն ՛ու վրէժ բ բռնու - Այո այցելութեան առթիւ , մասնաւ՛ո՛ր գնաՀա–
Հունձքը լիապարկ , ոլ, սիրտէս զեղուն ^ աութեան
Երգ մը շրթներ ուս կլ րսսլասեմ իրեն •••: թեան Հանդէպ : Բանախօս բ վերջացնելով իսօսքբ, արմանի էր Պ– Ջօպան՚եան՚ի վերապաՀ ու
ըսած է «մենք կ ըխ ո ստանանք տանիլ մշակոյթ ր #է՚Լոք ղիրքը Հանդէպ կո ւսակց ութ իւ՚ևնե բո լն . ասն
Հայրենիք, երկիր , բայց չմոռնալով նաեւ քեզ որ ՀՅ՚լէաք չզղաց ոչ մէկին գովեստը Հիւսելու եւ ոչ
րր ե մն ալ շ ո ւր քր ս կը փըքետ ռեմ ի զո էր , " մէկ կարեւոր ստեղ\ծ\ողը եղար մեր մշակոյթին % ^ալ միւսին։ Հասցէին անտեղի քննադատ ութ ի ւնն եր
Հյոզ մը ոսկեթել գանձերէն երկնի , ՆախագաՀը Ա՝ իւ ՚ցեալ վարժարանի տնօրէնյ՛ , ,ֆրլել Հ . ՏԷՐՈԱԿԻ
լլ լ լ ՜լ »–լ
՝ * -- Vլ
Հազիւ, ճըրագիս կայծերը տըխուր , ծիղ (ան Գալըպճեան ներկայացուցած է ԱՀարոն ֊
Գերս/ է գերան կը մ արմ ըրին լուռ , եան իքբեւ .քաղաքական Հասարակական գոլ, - I
ծիչ «առանց յուսաՀատելու, առա՛նց Հայկական
Վերքին այցելու\ն< երր սեմէս մեկնի . Ս՚ՈՆ - ՏԷՍԻՆ Հ • Մ • Ը. Մ Ը 6ԱԴ.ԹԱԿԱՆ
բանակ մր ունենալու իր, Հրամանին տակ իբրեւ
Կանղ ան բայց Հ ին է աղօթքս ա յսօբ , սպառնալիք , միայն եւ միայնՀայ իրաւ՛ունքներով
Աեւռի
Ու ավւ մը ցորեն միայն տաշտին մէք, ՛սպառազԱգիինրրուած , ա\նւ կրցաւ ստորագրել ԼԻՈՆ , 1 Մարտ Կիրակի Լիսն Տէոին Հ•
Մ • Ը– Մ՛ի Ա– խումբը
Ամէն կողմ ու տեգ , անկիւԱները խոր , կատարեց շատ Հաճոյալի
Կ ար\հ ե ս աճ ի ւն ը օր եր ո ւս բոլոր , . ո/տոյտ մը գէպի ՀԼօՇլՀՇէՏ ՕօՈ<1ո6Ա ) մրցելու Հա
ԽաԼ խաւ նստեր է , սարսուռով մբ գէք •*•: ՆԱՄԱԿՆԵՐ ՊՐԻՒ֊ԲՍԷԼԷ՚ւ՛ մ՛ար տեղա –լան Ա* խում բին գէմ. €օԱթՏ Լ^ՕՈ
չսռթիւ ; Այս խաղը շատ մեծ
րամակի մը ցում՛ին
Բայց սլիտի գառնայ , գառնայ անգագար, , ԱՐՇԱԿ ՋՕՊԱՆԵԱՆ ՊՐԻԻՍԷԼԻ ՄԷՋ կարեւորութիւն ունէր Լիոն Տէսին Հ • Մ • Ը • Մ ՛ ի
՛Բամ ած պայքարին փրփուրն ոլ մըրուր , Համար, քան՛ի ,,ր ք^օշհշտ ^6 ՇօաւՇԱ^ խումբը, յա
Աինչհլ որք վերքին Հատիկը ի Ա ԱԼԼԱ Ո– , Պ • Արշակ Չօպանեան այցելե ց Պելմիո յ գա - ջողած էր խաղը Հաւա՛սար վերջացն՛ել ասկէ 15 օր
Զերթ աղօն իյնայ ան՛կամ, ան բա՚բբառ , գութը՛. Այ" առթիւ Պրիւ֊սէլի Հ այ Ակումբին մէք աոաջ Հ • Մ • Ը • Մ ՛ի սեփական դաշտին վրայ :
\ք ո կին մէջ ս/նոր ճիչով մ,ը տըխուը •• •: գրական դ ասախօսոլթիւն մ ր ըրաւ բանաստեղծ Մեծ թիւով մարդասէր Հայ երիտաոարգու
ճ "՚ԼՐչէ Սար են ց ի մասթ, : Անվէրս ի մէջ ֆրանսերէն թիւն մը կբ փափաքէ բ մ եկն ի լ խաղացողներուն
Հետ,
Երր ալ լըքեն ղիս երազն ու տամանք , լեգուով խօսեցաւ նիւթ ո՛ւն՛ե՛նալով Հայոց Հին ու զանոնք քաջալերելու Համար, բայց 8ԱէՕ -
, որ կաբելի
Ու խումէ շուն՛չը խաւար ին յանկարծ ա Ր գ Ւ գրականութիւնը. Գասախօսոլթեան ներկայ մ՛էկ Հատ ,էր այնպէս չեղաւ բո
,
Տէր • Բրէ այն՛պէս , որ չըլլամ գիտակ ՚• • : Էր ծանօթ բիլզաէնդագէտ ու Հայասէր բրօֆ լԴբի՚ւ փափաքին գոՀացոլմ տալ : $*ամյ* Յին Հա -
Թէ ալ վեր ջացաւ Հսկումս այգէ այգ ԳԱԶԱԶԵԱՆ Հանրի կրէկուառ : Աանք ՈօշհշՅ ԸօոԺոՇԱ 45 քիլոմեթր Հեռու, Լիո–
Բոցելու կեանքիս քերթ՛ուածք առկայծ Պելժիոյ Գաղթ, վարչութիւնը ի պատիլ պ* նէն : Գաշտը լեցնող բտղմութեա\և մէք կբ գըա–
մեծ թխով մար*
ԶԱՐԵՀ Ջօպանեա\նի թէյասեղան մը սարքեց , որուն ներ - նոլէին Վիէնէն, յատկապէս եկած
կայ գտն՛ուեցան գաղութիս կազմ ակեր պո ւթ ի ւնն։ ե՛ զա սէր Հ այեր Հ
ԿԻՐԱԿԻԻ ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒՆ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐԸ բուն ներկայացուցիչները։ Աոյն Հաւաքսյթթ Հը~ ՚Խ»ա^զֆլըլ Հշ.ատ"*"՚ Հ՚ետաք«ր^քր/ •ակ•ա«Հ»ն– ^ – ^չէVր 1, թելչ–սէլ–էք*>* – ա - -
րալիրուա\ծ էր նաեւ ՝Բէ յ1 ՚պրիճի Համ ալս ա ր ան ի մ էն բաժ՜ակի մրցում , քանի ո ր երկու խումբերն
1.- 1 8 Փետրուար 1856, 3 Նոյեմ. 1839 : փրօֆ* Աթնօրսքի, որ ծագումով ռուս է ել քեր՚մ այ կր խազան՛ մէ կ նպատակի Համար, Լա^Իէ զա/** Տ
իսոռո* ,
2. ՛Բա բ՛ուտ տեղ, Հրեշտակ՛ եր , Համ ակի ր մը Հա քեըոլ • ՚՚՚^՚էն գնով։ հազացողները քզադրգիռ վիճակի
, թշուառ,
* սձԼ՚վճար աշխատս/նք , պագշոտ, աղքատ ^Հաիչո ւթե՜է սպետ Պ * Մ * Մ՚՚ո-լբ տ ի կե ա ՚^տք ե։ե, արդէն երբ օրուա՛ն՛ ՛գա տատ..որ՛ր՝ կր՝ Հնչեցնէ
Հաստատ մտքով : Հաւաքոյթը բանալով , առաքին խօսքբ տուաւ Պ * սուլի < ը : ԳնգակլՀ մէկ կուլմէՀհ միւյւը կնանցն ի ,
3. Մ-ենաշնոբՀ , զարգացում, քմաՀաճ : Ա* աքոուտ Ա իՀր ատ եան ցի ; ի շ ե ա լը կեգրոնա - մեր տգաքր շատ պաղարիւն են եւ կը սպասեն պա՜
4. Ապօրինի միջոցներով ։ կանի վազեմ ի գա ս ընկե րր Պ * Զօպանեանի , յոյր - տեՀ ա ո ի թին՛ Հակ առակ ո ր գ բե ր գապ տՀ ը խաբելու
5. Ա ՚ Թիէռ, Աատի Բաո1նօ , էմիլ Լուպէ I զանքի քանի մը՛ խօսքերէ վերք ^ մաս^նաւորապէ ս Հ ամար եւ այգ առիթը չուշանար : Առաքին՛ կիսա–
6.– Այո՛ :
չեշտեց թէ՝ կնկատի առնելով Պ * Զօպանեանի յա - խազին իսկ մերոնք կր շաՀթն 2 կէտ Օի գէմ: Երկ՜
I. Ալփ Մ առիթ իմ , Վառ, Պուշ տիւ (իոն , ռաքացա\ծ տարիքը ել ի ր ցեղին մատուցած Բ ա զ ՜ բո րգ կիսախտզին՛ աւել ի արագ է տեղական խում–
Կառ, Հեոօ , Օա , Փիռէնէ Օռիանթալ : մաթիլ ծառայութիւննւերը , պէտք է որ ազգը զին– բը, որ կ^ուզէ ամէն գն՛ով նշանակել, բայց մեր՝
8.– 30 Նոյեմբեր 1939, 12 Մ սգա 1940։ քլՀ Հ ո գայ , \որ պէս ղի ա՝ն այս ուՀ ետ ել ամբ՚ոզքո - ււլ աշտ պան ո զական\ գի ծը իր պ աշտ օնին գիտ ակ ից
9. Vօպրանիէ , Ակուպչենա , Բորթէզ , Մէճ– վի՚ն\ նուիրուի իր գրական՝ աշխատանքին եւ աւար՛ միշա ետ կը մզէ ա՝նոնց յարձակումները Հ հ/ագբ
լիս եւ Րիկսթակ : տէ իր սկսած գործը^ : ք* ը խօսՔՐ Տիեբքացն ելո՛վ վեր քանա լ ո ւն 1 0 վա յր կ՚ե ան մնացա)ծ> տ եզական
10. — Թիֆլիզբ : ըսաւ* ^Բարեգործականը, .որ մերթ չափազանց խումբը կարողացաւ & շանակել մէկ կէտ եւ խա–
մլատ է եւ մերթ չափազանց առատաձեռն՚, իբ ճի ղը վե,վացալ 2~֊\ով Լիոն Տէսթ Հ՛ Մ՛ Ը՛ Մի
II.— ՒէՀրանի - տին վրայ կը կրէ այգ պարտքը » : յաղթութեամբ : Մ^ր^իկ
12. կարիպալտի, Բավուր , Մացթնի :
նես՜՛ Հ ՆԱԶԱՐ Մենակ ո՞ւր ես ղձնում։ Սպասի
ՈՒՍՏԻԱՆ՛
Երեւելի մարգ ես ղառնալո՚ւ՝ Հետդ գամ՝ չվախես :
աշխարք զարմաց նես : ՈՒՍՏԻԱՆ Տեղդ վեր բն՛կի, տեղղ (դուրս
ՆԱԶԱՐ Սպասի , տես թէ քո ջգրու՝ ոնց եմ է ելնում) :
եր՛եւելի մարդ–
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ ԱԶԱՏ ՀԷՔԵԱԹ ՀԻՆԳ ՊԱՏԿԵՐՈՎ աշխարքը քանդելու : էգ քո ասսձծ\ : Ո՞նց Ն Ա Զ Ա Ր – (Եաեւից գնալով) Ո՞նց թէ։ էս
ես, որ
(Մ1քծ–փոքրհւփ, փււքր.ւքհծհրի կանցից էն բարձրը պիտի բազմեմ գլխին : ղողի, աւաղակի տարէն՛՝ ես կնիկ մա1՞րգ կը թող
հւ ժալռվրդի համար) Հ իմ ի վեր կենամ նստեմ աշխար՛քի նեմ որ մենակ գուբս գայ տանից : հքալխն իմա -
ՈՒՍՏԻԱՆ մի տեսէք էս փսլնքոտի նայ՝ ի՞նչ կասի ;
կայ։
քթէ տակին ինչ մեծ գոռոզոլթիմս ՈՒՍՏԻԱՆ.– (Ներս է մտնում ) :
ՆԱԶԱՐ Ի" Ի ՜ – ֊ ֊ ծուլանում եմ թէ վեը ՆԱԶԱՐ– (Հետեւում է նրան)։ էդպէս֊. Վա.
եմ
ԳԿՐԵՆԻԿ ԳԵՄԻՐՃԵա կենամ սրան մի շնաթակ տամ: Աղք ի , ասում իվ՚լ մի : Ես էստեղ եմ :
ՆԱԽԱԲԱՆ
ձէնդ կտ՛րի : ՈՒԱՏԻԱՆ (Կրկին ուզում է գուբս եթդ եւ
ՆԱԶԱՐ (ծոծրակը քորելով ՛ել յօրանջե - ՈՒՍՏԻԱՆ Տես մի մէջքին ղալի՞ս է : մօաենում է ձախ մ՛ուտքին) :
էով) Ասում
եմ՝ կռուի գլուխ չունեմ: Հաց՛ը Հաւ՛ ՆԱԶԱՐ՛ (ՏաբժոԼմ անելով) տօ, ղու ո՛՛ւմ ՆԱԶԱՐ (Հետեւում է նրս/1՛։ Բայց Ուս -
՚-աքի ու տեղաշորս գցի : Շուտ քնեմ, շուտ վեր վրայ ես խօս՛ում : (Բայց ծուլանալով) լա՛ւ, մն՛ա աիանը միտքը վախելով ետ է զ ամն–ում ել թ1Վ որ
կենամ : էգուց Ջախմտիսլի սարում Բէօրօղլոլ էգուց։ (Հանում է չուխան եւ ՛զատ ր ասա՛ ո՛ւ մ բան մտա\ծելով ուզո՛ւմ է վւակել գարպասի գհ՚ւ.*
կռիւն է տ Պիտի գնամ : քնելու) : Ավւսոս Որ ի՛նձ պէս տզամ արդու պատիւք ՚*ը)՛* Ուստիան , բան եմ ասում՛. Բանի չես քնել
ՈՒՍՏԻԱՆ Լեզո՛ւդ որ բլբլում է ։ էգ լեզ - չես իմանում։ ՛Բոնն ի՞նչ է՝ նստես ու վրաս վըռ– մի գուռը բայ պաՀ ի լուս արա, դնում ախոռը
՚ուիղ Համար ի^նշ կայ որ.».– աշխարք... մարդիկ՛. վռաս , է լ չեմ ասում՛ թէ ես էստեղ ի՞նչ բանի եմ: աեմնեմ իշի առքեւ գաբի կա^յ I
ՆԱԶԱՐ Աշխարք, մարդի՛՛կ., փի , բանէ թ՛է աշիսաբք է մտքովս ա՛նց կենում : Աչիսարք եմ ՈՒՍՏԻԱՆ ԼԳմկամ կատարում է խնդիրքը) է
ՆԱԶԱՐ՛(Գո՛ւբ» են
անուն տուր։ Իսկի ոտքիս եղոմնգը արժե՛ին ւ Աշ - տալիս առն՛ում ; էնքան բանը , ոը իմ մ աքովս անց Հ ելնում։ Գըսից ւսւոււէ
էւարքբ որ կայ՝ իմ գերին է : էնպէա , բաց եմ թո– է կենում , մի պարծանք է քեզ Հ ամար , է՛ : (Պառ նրա խօաքերը) : Գուռը չփակես, Էգաեղ կաց ՚.
դել, որ գնան իր՛ենց Համար ապրեն) Ոը ուզե՛նամ, կում է : Միջոց) : կնիկ , ի՛՛նչ կասես՛՛ ՚ մի օր գա– (քիչ աւելի Հեռուից) : էս իշի աւՎել գարէ չկա՛՛յ,
էդյ/ւ՚ւո ոտիս տակ կը գցեմ ։ լիս են թէ՝ թշնամին վրայ տուեց։ Զ°ՐՔ եմ կա ի՞նչ է (մէջոց) : Մ է վախէ, ես էստեղ եմ; (Լռո՛ւ
ՈՒՍՏԻԱՆ– Գո՞ւ պիտի աշխարքը ո տիգ պում , նստում եմ ձիս , թուրս քաշում , շիփ —՚ շէ– թիւն՛։ Լուսինը գուբս է գալէս) : Լուսնակը գոլքս
տակ գցես : ոակ քշույք թ ձևամոլ վրայ ՛ո՛ւ ջանըմս ը՛ն (յազար • • եկաւ։ (Մի^ոց)։ կնիկ, ին՛չ քա ՛աւան կտրելու գի
ՆԱԶԱՐ Ես։ Գու ինձ մեր գիւղի
քոսոտնե"րը ՈՒՍՏԻԱՆ (Ամանները դէպի ձախ գուբս է շեր է ։ Գէ՚՚ը բեր զէնքերս։ Ասում եմ գնամ Գա -
տան ո ՚ ֊ մ \ Հ
գիտես : զստա՛՝ ՛ո ւ խակի քաըուանը կարեմ բեր՛եմ
ՈՒՍՏԻԱՆ ՆԱԶԱՐ–
• է" "Ր Ի"ԿԻ մարդու չի Հաւա ո լբ (Վեր է թռչում) է՛ է՜ է՛ - ՚֊Ր 1 ՈՒՍՏԻԱՆ– (ԱրՀ ամար Հանքո՛վ) գէ , քիթգ
սրբի, ծակուո-գ կտրող
նում՝ էգ իմ գրաքւուք ՈՒՍՏԻԱՆ՛ զուրս չէ գայ։ մտի, քեզնից քարուտն
ՆԱԶԱՐ Արաքուելը ես գալիս : Ես
՛մեծ փառքերի ու է\ն ժամանակ մյէ - Գն՛ա վրայ տուր թշնամուն , ոք ւր։
Խ՝Էկէ ՛մը թձ ամաններն եմ տանում տեղը
մէջ ն ստած կը տես ղ1նեմ: (8)
Fonds A.R.A.M
