Page 16 - ARM_19-1948_01

»

^ յ& ^ ՜ւ արղւ.–ւււա ա՛ք

(ՏՕ՛

ԳՈՒՐԳԷՆ ԱԼկՄէԱՀ ԱլէմշաՀ կբ լարէ մեքենա՛ն, ո լ կբ սուլեմ ՓաՐւ Փհթհէ Փավկ ՊապԱիլի

« ՀայբԻԿ.՝ Հայրիկ^բ I

Կ աբ գ ասա ° ծ էք Աո խակին ՝է֊իէ եաքը կը դարձնէ երդապնակբ ու մտիկ օ փ Ա ա ւ ա ամուսԱութիւԱը ^ ՝
Հէքեաթ ր , ղո ր կբ կ՝բնեմ սուլելս : Մ աճուկի խբն­
պաամէ ՝Ր ոլէ թ (Լցտ V^^11^տ ձշ 1& V^տո^) : պէս ուրախ է կբ

ԱռաՀ , սոխակները էէէ*** գէԺՐ0՛^^ գամ է Փեթեր ամէնէն նոր լաթերԱ Հագեր է, մե­

Օրիորզ– մբ , որ քիչ աււա^ թէյփ սպասարկու ~ տաքս շալ վիզի՛1 ֊ սպիաակ ձեռնոցներով; Աչքերդ
մէՀ՛՛ Ո՛֊) գՎ՚շ^ր մր֊) սոխակ մլւ թառեցաւ ) կա ու ը ր թիւձն էվ, ըրած– մեզի, վար կ՝էքիէ ու կբ Հարցխէ • տեսակ մբ գաղտ գին՛ովութեան
մէչ^ կբ տածեն։
վւակեց ^ քնացաւ, ո րթ աա ո աձ% կի մր բարունակին
Ո"վ էր երգողը։ ի՛՛նչով, սրինգո՛՛վ։ Աչքերը, այսօր աստզեր , Հեռաւոր երկինքներու

վրա յ ; էքվզբեբբ աճե լյա– , ոլոր ո ւե ց ան ու սլլլո ւե– (ԼլէմշաՀին Հետ մանուկ ղարձաՆ ենք աՏԴ մէչ մոլորուն : իսկ իռենէն ծաղկած նչենի է իբ

՛յ սւ իբ ո աքեր ուն : Ա ար սափ ուի արթնցաւ սոխա– պաՀ՚ուն : Կ՝բսէ . Եկու՛ր , եբղապնակը ղձն՚ենք Հե­ քօղթն մէլ, բնկեր՚ոլՀվ՚ներոլ բաղձանքին ու Հիա^

կբ , թափաՀարեց ^ ճանկերբ պր՚կեց ) ինքն իր վբ֊ ռախօսին մօտ եւ բանա՚Լք «Տառացին՝ Հ՚Լռախօսբ։ ցոլմին ենթակայ : Եւ իքենց տան, գաւիթի՛ս

րայ գալարուեցաւ եւ ի վերՀոյ յաՀողեցաւ աո քև - ԱՀադին աշխատանք : ք– վերջոյ կը յաշՆտղինք։ զմռսուած ցախաքլորն ալ, Հազուագիւտ թռչուն,

րբ խլել մաՀուան մագիլնեբոլն մէՀէնւ էքլ երգում Տվկին ՏիրուՀի մտիկ կ՝ըլէ, ւ՚՚֊-Ք ալ կր ձայնակցի որուն երգը միայն վարմ– որսորդն՛եր լսելու կ՚ար–

բրաւ — Այնքան– ատ Լ ն ո բ կ՚աճին որթ ա տ ո ւն կ\թն\ երգին, յետոյ կը Հավց է Երգապ՛նակ է, բայց ման ա՛ն ան , կ՛ա ՛լէ այսօր կտուցը բանալ ել Հավ.–

խիգբերբ ) սլիտի չքնանա յ եր բեք ո լ սլիտի եբգէ թնչ եր գա սթ ակ է այս։ սանեկան մեղեդի մբ կրկռալ :

գի շեբուան մ ԷՀ ։ Եբգտսլնակբ կ՚աւարտի « .կա\րգացէք ել տա­ յՕրրեեոբ շաար՛րու՛՚ուլ՛ն աա կ գրա ցուՀի եւ ազգական ոլՀի
կբ շաղուեն ալիւրբ եւ էլտեփեն % Անոլչեղէնն&ր
Եւ֊ սակաձև) երբեմն , մա Հ ո լան մագիիԼեբբ րածեցէք Յաււաջ^յ» յայտարարութեամբ : ԱԱ

ղալա գրաբար կբ փաթթոլվ.՝ն սոխակի մբ ո աքե­ Կը խնդանք, կբ խնդանք մանուկի պէս։ Համով Հացիկն ե ր *» Ո՛– թարմ խոզենին ,֊ նոր գ ա ֊

րուն : ւթեւ Երբ րիձ ետքը , ինքնաշարժ– կբ նստինք ու շո ւնաՀ արա լած՜ ) կբ վեբա՝Նուի Հունգարական կբ^
Աոխա կ մբն ալ , եր գի խաՀերու՛
եւ Հիւսլատոսաբան կը սադրանք, ես ծրագիրներ կդ՝Ո– ծ՜ու պղպեղներով Համեմուած՜ զանագան
տոլնբ^
վարպետ՝ Գուրգէն ԱլէմշաՀ , որ բռնուեցալ մ ահ­ \ր՚ոճամ , ձ ա յն ա ւէվ. ա կան այս մեքեն՛ան օգտա­ ՈբովՀեաեւ Պապնիչենց տուեր , Հնաւանգ Հեռա

ու ան մագիլներում մ ԷՀ , ա յնքան ս/1 սպասելի , գործել դա ս ախօսո ւթ իւն՚եե ր կազմա կեր սլե լու Հարսնիք կ\բնէ ։ Այգ սլէտք է լստւի մինչեւ կէ

արքան անհաւատալի ճակատագիբով մբ : Համար Ափիւռք՛։ մէ$, մեր մտաւորականներուն՛ ՛յն։ Եւ Հայ

• ներկայութիւ՛ն՛ը ըազմ՚տտատկե լու Համար ամե­ ւոր գեղերբ ու

Աեկնումէն օր մբ առաՀ՝ միասին էինք : նուրեք, գաղթային դպր՛ոց մը աՀալասիկ,

Ես կբ պատրաստուէի մեկնիլ Վենետիկ , ինք Համատտրած թ՚՚չպէս ձայնասվփհււռը : կան ՀրվԷժներ ստեղծել։ ՀէռլէնէՀն) մինչեւ Տէր–
վել ադարձիս՝ միասվ՚՚հ
Ամերիկա։ Ուրախ էինք երկուքս ալ։ Իրմէ խնդ­ Ամերիկտյէն սշ– եան ել Ազատ *Լշտռւ$.ի , Լայս երկուքն ալ Ֆրան՝^
սացիին նմանորգ^ , ձայն ա կր՛կնութեան
րած՜ էի) ոբ գիլրացնէ մեր վիզան՝ շնորՀիլ իտա­ խտտելու Համար ծրագիր՛ մբ պատրաստէ՛ 1X1^0;

լական– Հ իւպատո սաբային մ ԷՀ ստեղծած՝ իր բա­ « 1Լ1ւն./ք պաբզոաձհ՚ակ օրէնքէն՛ աւելի բան՝ չեն գիտեր

րեկամ ոլթիւնն՚երուն ։ Ուշ ծանօթացաւ ԱլէմշաՀի Հետ։ Ակիզբներւր իբրեւ երաժշտական խաղ կամ ներդաշնակու­

Շաբաթ օր մբն էր.) ճառագայթարձակ առա­ նուազ Հաղորդական էր։ *՝այց մեր ըարեկամու– թեան, փ որ ձ ) մ եր; օր եր ո լ քերթողնե րբ աւել ի

ւօտ մ՛բ։ Ար՚եւբ ՚ոսկեՀու,բի պէս կբ թափէր տա­ թիւնը Հաստատելէ ՛ետքը, այնքան մտերիմ դար­ Հարուստ են ատանկ շնորՀ^ն՚եբու մէՀ ։ Ա՝ասնա–

նիքներն ի վար ) փողոցներն ի վար ) կ^օծ՜էր ՛ու կբ ձած էինք այլեւս , ՛որ զիրար բարեւելու ձ ե լ մըն՛ ւոբաբաբ բաղաձայն՝ տառերու մասին խօսելու

փա քլեցնէ ր • պաաոլՀա֊ն՛ ու սալայատակ : ալ գտած էիհք : Իր ս՛ովորութիւ՛նն էր ակա՛նթէս Համար ) շատ յատկանշական, է դԱ1ա տառին պատ­

ԱլէմշաՀ 1լաշիւատէր իր սթուտիոյթ մէՀ. քաշել՝ բարեւ ըսելու տեզ , էլի ս Կրակ կը կոչէր : մութիւնդ ՚. Լի յայն բ ( ֊ – լի յո #յ5. /// կ ան՝

Հաւատա՛ յ երկուշաբթի կբ մեկնիմ եւ բա՛ն՝, մբ Իսկ ես բռունցք մը կ՝իքեցնէի կռնակին՝ իմ բա­ լի) ՎդԻԿ.ոՎ մռ Ի ՎԿԻյ ււ ա ա է գանձեր մեր լե­

պատրաստ չէ տակաւին՛. Եւ ինծ՜ի կբ ներկայացնէ վ՛ եւս ալ այս "էր : գո լին մէՀ ) ա պա Հո վա բար ներկա յացնելոլ Հ ամ ար

իր ա շխատանքւ եր բ , ցո յց կուտայ ձա յնագբա - Մեր ըարեւնհըը մասնաւոր նշանակութիւն՛ այ՝ն՝ ձայնբ որ տիրապետե՛ր է մեր քրիստոնէական
մ՛՝ ունէին
կան գործեիք՛ երբ : Հիացումով կբ Հետեւ^իմ իրեն ։ մը խելօք անշուշտ : Ականթէս կը քաշէր , « քի ք դրականութեան՛ ել եկեգե ցական եր աժ շտ ո ւթ ե ան

Տետոյ վերի յարկբ բարձրացանք՛. Զիս կր կեցիր՛^ ըսելու ձեւով։ Բռունցքս կ ի^ե– մ է Հ ) ֊ Համրեցէք Վնյ\Հ\Լ^նեբբ) ռղոֆՀՀհ՜էՕ֊ն եր բ՝ ե բ բ

ներկայացնէ իբ մօրբ ՚, ցնէի կռնակի՛ն , ֊ «Ի՛՛նչ յազթաԿւդամ ես» ըսելու եկեղեցի երթաք՛. Ւնչո^լ Տ տառին սկզբնական
լեցուն,
Բ՝էել Արմաշցի ՝ե մ , բայց մօրս կոզմէ՝ մտքով։ Արդադ՚ել մարմնեղ, ծանրօրէն Հնչոլմբ փոխեր ենք, բայց սլաՀեբ՝ ՛Լ տառին. Հին

Պաչ տիղակցի : Շատբենցմէ եմ , 1լբսեմ ։ քաշ^ալ ա\1Հ կազմ մբ, ո մւ է ր ԱլէմշաՀ , թէեւ գու­ Հ\1՝չումբ՚. Զեմ Հարցներ՛ թէ ինչո՛՛ւ ) ֆրանսերէնի

֊ Մեզմէ է, մեզմէ՜ , կՀրսէ Ալէմչահ : նատ ՚. II՝ իա ք–՛ թութքի մասին խօսած՛ է ին՛ծ՛ի։ Ո*– մ ԷՀ ) ^ տառբ Հ ա յեբէն ՛Լ տառին նմ ան Հնչելու

Կբ կրկնեմ Հ • Արսէն ՛Լադիկեա՚-փ խօսքը • կբ զարմանամ , Հաւատա1 լս չի գաբ , որ մաՀբ մէկ ս ո վորո ւթ ի մւ բՀ ետզՀ ետ է կբ տարած ա ի Հիւսիսէն

— Նոյն պայ իրին մ ա լ ը ։ (Ակնարկս՝ Ալէմ– Հաբուահով կբ տանի զինք ՚* Ւր նհրյլայոլթիլնբ էարաւ։ Առա ե ց պատււ խ անելոլ ա յս Հարցէ. մնե.
բ7ոոււնն՝, ,
շաՀի) , լաւատե ս ութ իւն կբ պատճառէ բ , ինչպէս ոլ–Ր/1Հ~ յօդուածբ ՛տյորաովհվՀետեւետե չատ պիտի երկարէր այս

Կը սլատմեմ թէ է՚նչսլէս կը սլաբծենար Հ. ներ յոռետեսութիւն ի&հ՜ի ։ , կ՝ոլղեմ բսել թէ ւլԱԱՈ տառին Հնչու՛­

ԱրսՀ՚ն %տզէկետն, մ է կի կ մէկիկ հաշուելով *Բիւ– Մեր սեր ո սնգին Հա ր ստութեան ամ էն էն՛ բե­ մը էական է մե՛ր լեզուին մէչ^։

թավ՚ոյ բերքը, ու կը վերիււյևէր Կբ ախյա– ղուն (հառան գա ւո՝.բներէ\Լ մին՝ ԱլէմշաՀ) ֊ո՝բո–– Այժմ գանք՜ ծանօթ տ՛ողին •

պետե՚նք * Գն՛ումներու մէՀ) նոյնվսկ ա\բգէն իր շաւիղբ ԳԲ՜ Ծաղկավարար. , ծաղիկ լքը սաւ^ւ • • •

Թէյ կխաոնենք ՚. Տետոյ կ՛՛իջնենք վարի յար– 1/յա ձ եւ բնտբած՜ ) կրնար մեզ ան կա\Լ կա լև ե բ ո ւ առ– Եթէ ուզէփ խուսափիլ ղԱ1Ալ տառին Հնչոլ–

կր ) սթուտիօն ։ Աճապարելու Համար կբ յիշե– Հեւ գնել եթէ մաՀբ չգաւաճանէր ։ ԱկանՀբ մեր մէնէ, կրնայի ըսել*

ցն ե*մ թէ Զ օ պան ե ան եւ Տ էր– ՛Յ ա կորեան սլէտք է ժողովրդական երգին տուած՜) կ՚աշխատէր անտբ Ա՜յ պաբտիզպաԶՏ, վարդ մ ր տուր ինձ • • •

արգէն՝ Հասած բլլան Հիւպատոսարան՝–՛՝) ուր պիտի մէՀ գսք՜ւել կոմիաասեան զարկեբակբ ։ Երբեմն՛ քի ք Նիւթբ աւելի լալ կը բացատրէ միտքս։

ս պա ս է ին մ եղի : ՚/ ր պատասխան է թէ ժամ ադ\բ ու– մբ աւելի մօտեցած^ կովկասեան երանգին , որուն Մարդու խլեակ մբ, դուրս նետուած՝ էր

թվ ւ՛՝. մ բ ուն ի երամ՜ ի շտ \,շան Ա եր գո յեա՝նի Հետ , բա ղագ բութ իւնբ թէ շատ քիչ տարրեր կբ պահլաւ— Հայրենիքէն , զրկուած՝ թե՚ակաբանէ , Հրամա–

թէ շուտով 1լ աւարաէ ամ էն թ– չ ու կբ մե կնինք ։ նակէ Հայկակա\ն՛՝ գժո՚ւար չէ Հաստատել Հակա­ րած՝ բոլոր նփլթական զգայութիւներէն Լանօ–

Աբ զարեւ կյլ Հասնի Աերգո յեան՝ * ԱլէմշաՀ կբ բա­ ռակ Ս ա յաթ \,՝ո վայ ի եր գե բուն ոչ—վաւերական թոլթիւն, ծարաւ, ելա յին՛՝), պզտիկ քննադատնե­

՛ն ա ք ձայնագրականս մեքենան : Փարիզի Հայոց ե— եդա\1 ակաւոբոլմ ին ստեղծ՜ած^ Ո0Տէ3.1§1զԱ6 ճաշա­ րը՛ պիտի ըսէին՝ գինովնւալոլ Համար իր անցեա­

կեղեցիին եբաժշտապետբ 1լ ե ր դէ <^^ա\՛ •ապաբՀ»բ ։ կի՝1՛՛ ) երբեմն քիչ մբ աւելի մ օտեցաՀծ Մ /՚^րկ–Րա՜ լով զոր միայն գուրգուրանքը կրնար յփշեցնել ի–

Հող ՛ս կբ թ " ֊ չ ի Արմ աշ ) , կ՚ապրիմ պա տ ան ե կո ւ— կանեան՛ երանգին) Լփոքր—ասիական՛ ալ կոչուած՜ րե՚ն՛ , փիլիսոփաներբ սլիտի բսէի՚ն՛՝ ապրելու Հա­

թիւ՝ ս : Երգել «^ր//» , «Լոյս զուարթ» , «ճանա– բոտ ոմանց^ , որուն բաղագրո ւթիւն՚բ եթէ ոչ իր մար ժամանակէն, գուբս զոր արՀամաբՀել յորվե–

պար՝֊,» ) կբ նշանակէր Հերոսանալ գիւղին մէՀ։ 0.օ\օՀ\Տով ) բայց աեպայմա-1՝ իր՛ \Շ10էով՝ կբ մատնէ ցոլցած է իրեն ստոյիկեան փմաստոլթիլնբ, ծա­
իբրեւ
Հօրեղբայրս ե ր աժ շտ ապետն\ էր գսլրեվանքին) Նագմա՚Լ ական* (օՈ§1Ոշ1) տարբեր ել ցեղային ինք­ ղիկ մբ կը խնդրէ Հոտոտելու Համւ

ք^ագմ աթիլ սո լա գար անն ե ր մեր տանբ մ ԷՀ , ա մ էճ ՛ն տտպութեան Հէնքին գաղտնի քբ : պեդանի իր ցաւերուն, ամէն տունէ սկիզբը կր

օ,ր երգի գասգպ ր ո ցին մ ԷՀ ո լ շար ա կ ան ե կեգեց ի ին ՚ ԱլէմշաՀ) այս երկու երակն երոմն– ՚ աո Հեւ , կրկնուի այդ խեդրանքբ, իւրաքանչիւր՛ տուն վե­

մ ԷՀ) բա յց ես թէեւ բաղաձա յն՝ չէի՝ կբ նախ֊–, ո լզեճ շգո ւթ ե ան տա-գնապ մբ լուծվելու Հ ոգե֊բնա– րածելով Հին յոլչերոլ պրիսմակի մբ, վեր1էն

բնարէ ի ճարտար՛ապետ բլլալ , ՀՀօգիԽ մ ԷՀ քալող» խօսակաԱ՛ շրՀա՚ն՝ մ բ կ՚ապրէր , եւ ին&ի կբ թուի տոմևի՚ւ՛ մէչ ծաղիկը փոխելով համբոյր/»՝ պայ­

մարգբ տա\՝ իքներ ո լ վբայէն ։ ^ թէ) կենսա - Հոգեբանական (եյՕ թՏ^հօ1օ§1զԱ6) թեցնելու Համար յո՛ւղում բ :

Աեվ.գոյեան աւարտած՜ է իր երգբ։ ու պատմա - աշխար Հագբական միՀավարբին մբ– Մարդու խլեակբ, զգայարանքներբ սառած
եան
ղումովդ կր Հակէբ ար՛գէն գէ ոթ Մ իՀեր կրական գիչերուան ցուրտէն, խռպոտ ել ամէնէն՛ թաւ

ԱլէմշաՀ սա ո լզում կբ կատարէ ել աՀա . * • ձայնով (Հոս զատ տառէն գերը) , էր ան կտրելէ

ն՛ոյն «հՀ ան ա պար Հ »բ : Ա եր գո յեան մ տիկ 1լ բՀԼ է երանգբ )• ապա ցոյց ի՛ր ՛երգեր ուն ժամանակա­ I" ՛ք րա՛ւ վ>ը եւս արտասա՛նելու ժամանակ ձայն՛ը

ի*1քղի1 ք : I1՛՜ Աչք ան Հ աւա տար մութիւն՝ ձայն երան­ գրականն– կա՚բգբ : իսաՀակեանի քե֊ր թո լած՜ներ ո ւն բարձրացնելէ վախնալով, ո կրեմն առանց դոյզն՝
Հագցուցած^ իր երաժշտական
գի ) Հ ի անալի է : կբ խոր Հիմ ճա բաաբար՚ո ւե ստ ին շապիկէն մինչեւ ձայնախաղի (Հոս ա յ բ տառին չատութէւնբ) )

նուաճումներովն՛ մասի՛ն ) փարատած՜ է Ագամ— ՚Նազերլւ , գուն ա թավա ւթ իւնբ շատ է ի վնաս կով­ կ՝բսէ .

եանի ցաւբ ) այժմ ձայնն ալ ա՝՝–մաՀ է) ի^՜Հ^գէ** կասեան երանգին ։ (Ցիշեցի ՆազՅյ՜ւրը , ու կհուզեմ Ծաղկավա&սա., ծաղիկ մը սաւ֊ր. . •

քերթողին ՛ւ ւ ՀԼ՚կաբի չին ստեղծագործ՜ութ իւնբ ։ արձանագրել փ բոզութիւն մր , գեբտսան՛ մբ չ ի ԱլէմշաՀ խնդրեց աւելէ ոստոստուն եւ դաշ­

Երբ կր մ եկւի Ա երգո յեան , Ալէ մ շտՀ ին\ծ ի կր կրնար խազալ ամէն գեր , ինչպէս երգիչ մբ չ ի նաձայն (շսթհօացսշ) ոտա\նւ յր՛ մբ։ Իբ այս Հե–

թելագրէ ճառ մբ խօսիլ) մինչ ես կբ խօսիմ ծ լաւ– կրնար երգել ամէն երգ , ամէն երգ կամ գեր՛ ու­ տտքրքրոլթիլնբ, քերթուածին մէչ ՛եւս նկգաչ–

գրի մր մ աս ի • ) դա լ ամ առ Ա ոլրիա եւ Լիբանան նի իր արուեստագէտ ր) Հարցուցէք արգի Ո16էէ€1Մ ՚՚ակոլթիլն որ՛ոնելու այս գիտութիւնը աւելէ եւձ»

երթալ միասին՛. Ե՛– աՀա ԱլէմշաՀ եբդապ՝ ակ մբ €Ո Տօհոշներոմն՝ ։ ՚էազերք կ բսիրեմ լսել Աստղիկ մեծց՚ոլց Հաւատքս զոր ունէի երաժիշտի իր տա­

կբ գնէ ձայնագրական մեքենային) ու կբ լսեմ ... Առաքելեաեի Հագագէն՝) ։ ղանդին մասին՛ ։ Տեղն է ըսել թէ մեր ամէնէն մեծ

խօսիլս ) գէպի Ա ուր իա ել Լի բառն՛ան՝ ճամբոր գո ւ– ԱլէմշաՀ Հասկնալի բծ^ախն գրութիւն մբ ցոյց կարծուած բանաստեղծներն անգամ կը մեղա՛նչեն

թեան ծրագրին մասին : կուտա բ նաեւ տ աղա չափական նեբգաՀնակու- աաղաչափոլթեան մէչ ՇԱբհօՈա կոչուած գիտու­

ԱռաՀի՚է ւ֊֊յԼգամ է ոբ կբ լսեմ ձտ^ւս օգին մէՀ7 թեան ; Վեր Հերս , ինձմէ կբ խնգրէր գրել ոտա­ թեան կա՚նոն՚ւ երուն դէմ : Ամէնէն շատ կը տտռա–

մ/ Հոցի. մ I Հ : Տարօ,լւին ակ տպաւորութիւն մ բ նաւոր մբ) որ՛ուն՛ եղանակբ պիտի յօրինէր ինքբ ։ սԺ Թէքէեա՚ն , բայց Վարուժանն ալ աղատ չէ այգ

կ բսէ վրաս , ^րաշքի մ բ տպաւոր ո լ թ իլն բ • \,ախ Տա֊֊ի ո^ղա՚ձ՚բ) որ կբ սկսէր սա տ՛ողով* "" եզքէն :

կը քԼ-ն-եմ ձայնս , աւելի Հաւատարի՛մ չէ որքան ՚Ս՚աղկավանաո. ծապ|լ,կ մը տուր... Երաժշտութեան ել երաժիշտներուն Հետ ծա­

Սեբգոյեա-՚-ի ձայ՚սբ^ բայց եւ այնպէս կբ ճանչ­ ԳժԴ ոՀ՚ութեան՝ ադադակ մբ արձակեց , եր­ նօթութիւն մը կին այ դարմանել մեր գրականու֊.
տա­
ցուի ւ Ամէն՛էն աւելի ա պա ւ)Ո\բո ւթիւն գործ՜եց վր֊ կու ւլասւ եւ երկու ծա մէկ տողի մէ^, երկ՛ու թեան այդ թե բութ իլնբ .

բաս ձայնիս ե ր իտաս արգութ իւն բ , իմ տարփքէս ժ. րԱ՛ սնութեան՝ անյարմար : Ալէմշս Հ մեծ դ՛եր կրն՛ար խաղա լ նաեւ այգ

աւելի եքիտասարգ է ձայնս՝ երգապն՛ակին՝ վբայ ՚. Տառերու &\շհ\ա1էն շատ կբ Հետաքրքրէ զիս։ ւղզոլթեամբ (կոմիտասին ւղղեց. լթիւձնք 1910

Մ իշա ոլղահ եմ մտիկ բնել ձա յնս Հեռախօսին Ոչ միայն չափածո լ բանաստեղծութեան , այլեւ 1914 շւՐչանի մեր բանաստեղծներուն *Լբայ

Ա՝ ԷՀ բայց շեմ կբցաՆ , աՀա կբ լԱեմ երգապնա– նոյն իսկ արձակին մէչ^ երկար կ՚աշխատիմ , կր ՚-իւթ մըն է Հետաքրքրական եւ շատ կարեսոբ) :

կով։ Այո քան կ՛՚ուրախանամ այս անակնկալէն, որ բանւիմ , կր յոգն իմ , կր դատ իմ , մինչեւ որ գըտ– Երի ուրտեամոն՛ազանծգաաղւոիրկը՛ երաժիշտբ ,
չէր միաթ
Ալէ֊ք*աՀ կը թելադրէ երկար ճառ մը խօսիլ : նեմ տառերու &աոհ&1 : Յաճախ ^չելու Համար Գոլրդէն ԱլէմշաՀ,

Ո*շ–, կ՚ըսեմ , վաբսչեա սոլլոդ մբ(Ն եմ , ո* մեր այբին, տ ի բա կալո լթ եան միօբին ակոլթիւնր ՚/աբտիղակի , այլեւ ծաղկառատ ած՜ուն Հա ք երա–
ժ շտ ո լթե ա\ն ) իր վաղաժամ
Հովռական ձեւով, այլ ակռա՝՛։ ե\րուս մէ9էն , (Հայերէն՛ լեզուի մ է Հ՝ ամէնէ՛ն շատ գործ՜ած՜ո ւած՝ ցու֊ցիչ կսկիծ՜ մբ պիտի մնայ կողա ւսա բ բ^դփգ^"

շրթնպրս կիսախուփ։ Երր սուլեմ, ոչ ոք կր\ ա ւ տառն է այբբ^ որ կբ բունաբարէ մեր բա ուեր ո ւձյ մէի մեր, Հոգիներուն

Հասկ ւալ թէ ո՛վ է սուլողբ : գրեթէ մեծ^ագոյն մթեբքբ) փորձեր եմ ձայնա. Ե– ՆԱՐԳՌՒՆԻ

Fonds A.R.A.M