Page 171 - ARM_19-1947_04
P. 171
աասէ
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ՕՐԸ ԱՌՆՈՒՎԻԼԻ ՄԷՋ կուզեն նսեմացնել այս փառաւոր անցեալ , մէն մր, երգերով, արտասանութիւներով եւ զա
րնկերր, մոռնալով ,որ I երկայ
Խ– Հայասաանր ււեեչշտով Հ
ււ"*.–ւ։ււ–> - — ւ լ "լ լ լ « Խանդավառ ծափերու մէկ բեմ Հր աւիր ո ւհ ցաւ
Դաշնակցութեան տար ին եր ու պայքարի
է* "է աբգիւնքն բնկերոլՀի էլէն Բիւզանդ , ՛որ խօսեցաւ իր լաւա֊
ԱՌՆՈՒՎԻԼ Տարիներէ ի վեր Առնուվիլի գոյն ճառերէն մէկը^ ի վեր Հանելով Հայ կ. Խաչի
Հայ Հասարակութիւնբղրկւած էրԳաչնտկցութեան Ամէնէն վերկ բնկեր կ. 0"մանճեանի ղեկա կատար ած օգտակար դերին՛ Հայ ի բա կան ո ւթե ան
Հայրենաշունչ խօսքէն կարգ մր անՀարաղատ եւ վարութեամբ ու մասնակցութեամբ «Աամոլէլ»էն սէկ յ Է^Հյդէ1՛ նաեւ Հա յ կնոկ առաքինութիւնն եր բ
սել Հ"գէ մարգոց խաչակրութեան , որոնք ապսւ– կեն գան՛ի պատկերներ ներկայացուեցան՛ : ե ւ կո չումը % Տ ուզի չ էր մ ան ա ւան գ կա պո յտ էք ա–
լինած տեղացի Համայնավարներ՛ու. աջակցու Գե զարուեստական յայտագրին մասնակցեցան չոլՀիներու ուղղած Համերաշխութեան իր "Ր~
թեան , նիզակ կր ճօճէին Դաշնակցութեան, գէմ , Ը֊կեր Հապէշեան ՛Աո բ Սերունդէն թնկեր Մթաս - տառոլչ կոչբ։ Պղաիկ զաւեշտ մ ր «՚է,ո,րՍ եր*ո լնդին #
ծԼ ի^ենց զաաղան ոլ զարմանազան քսութիւննե– եաւ (Շալիլէն), Օր» էլմաճեան , Տիկին Մելթէ կողմ էն կուշտ՛ ու կուռ խնդա ցուց Հ անդի սա<կանձ~
րով Հայութիւնը սարսափի տակ կը պաՀ էին : Օսմանճեան եւ Պ * Կ Գազան ճ ե ան ^ իրենց եբդե– ն ե րը : Գերակատարն ե րն է\ին Վարգգէ ս Տ էրա է ր -•՝
Այսօր սակայն, Հորիզոնը պայծառանաք ս կբ՜՛ րաէ ել ա բ տ ա ս անո ւթ ի լնն ել՛ով : եան, իսրայէլ Գարբինեան\, Ա* Տէրաէբեան , (Հով–
սած Հ : (յոյեմըեր 9ի կիրակի օրը Հ ՛ ՛հ՛ Հաւ մբ աճուրդի դրուելով զ ո յացաւ 9200 Հաննէս Ս՝ակարեան , բեմական* լալ յատկութիւն–
« Վ ա ր գ ա ն » ենթակոմիաէն կազմակերպած էր ֆրանք՛. ՀյաՀ եցալ Պ ՚ Գ * Թի՛ քմ իւնճե ան ոբ մ իա– ներով օմտուած երիտասարդներ որոնք կրնան՝
իսնկոյք պ արա Հան գ է ս մը Գաճ ակց ո ւթեան 5 8 / ' ք նուաղ 2000 ֆրանք ուիրեց : Պարերը մեծ խան– յառակգիմել * Կէս գիշեբէն քետոլ սկսան եւրոպա
ա ա ը ե գ ա չ ձին առիթիւ.* զ ավառ-ր. ւթ իւն ստեզհ^ ց ք՛ն ել տե ւե ո ի՛՝ մինչեւ մա– կան պարերը որոնք տեւեցին մինչեւ լոյս։ Բարո
Ը կե ո Կ . Ե ր ան եան Հանւգէսբ բացուած յայ - մը 1 1 ։ յական մեծ քա կա լե բ ո ւ թ ե ա՛ն Հ ետ ունեցանք նաեւ
էտաբարեց ել. ֆրանսեբէն\ քանի մբ բաուեբո վ Ա՛ եծ Հաճո յ ք սլա .՛ո ճ ւս ռե ց մ եր Գա զա տ ի ա յ ի նիւթական ալ շօշափելի շաՀ մ բ Հ Մ եր շոր Հ ա կա -
շն որ Հա կա լութ իւն "յա յտնեց ներկայ ֆրան սաց ի Հայրենակիցներուն ն եր կա յ ո ւթ իլնւը ղո ր կը պար լռւթ իւնն ե ր բ Պո մոնփ Հայ Հասարակս ւթ ե ա\Լ ւ ե ւ
բնկեբ երուն որոնց մէկ կը նշմա,թո լէ բ նաեւ ն՝ո ը– անինք ազատ ամիա մեր վա ր գապե տ ին կանքերու–ն : մեղ սատարող անՀատներոլ ել կազմ ա կեըպո լ –
ընտիր
ք ա ղ ա ք ա պ ե տ բնկեբ 3\1&2ԱՈՇՐ իր պաշտօ - 0• ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ թիւններքյլն : — Չա^–|ւկեա&
ն ա կի ցն եՀ՚՚ով ։ Ապա , խօսքբ ոլղղե լո վՀասարակու–
թեան թ՝ գրեց երգել «Աշակ Բանուոբ»բ, ել յ ո սէ
նաՀ ատակ
րն կայս յարգել յիշատակք մեր ա՚ւմաՀ ՁԱՅ՛ՆԵՐ ԳԱԻԱՌԷՆ ՏԽՐՈՒՆԻ Հ– 8– Դ– Նոր Սերունգին Մար.
ներ՛ուն Հ սէ յլի մ ասնաճիլգը դմբախտո լթիլն բ ունեցաւ
Օրուան բանախօսբ ընկեր ժ* Գատաւոբեան ԿԵԱՆ-ԲԸ ՎԻԷՆԻ ՄԷՋ կորսն ցնե լո լ \ի\ր երիտասարդ եւ եռան գուն՝ ան
Գաշնակ– դմբախտ արկածով
նախ 1ա յերէնով յետոյ ֆրանսերէնով գամն եը էն Գէորգ Աւետիսեանը
ցոլթ/ ան անցեալի եւ ներկայի զործոլնէութեան մր -.
անգր՛իս գառն ալով բսաւ ՛որ Գաշնակցութիւնր ներ ՎԵԷՆ , 14 Ղէ՚ոյեմբեբ* Բ • կարաւանով մեկ ֊ Մեր պատանի րնկեբ բ , ա ռ ո գ կ , յաղթ ամ ար -
կայիւ կբ պատ
րաստ՛; ոչ թէ մ իա յէ կո ւս ա կց ա կանն ե ր ՚ ւ ո զ մեր Հայրենակիցն երբ , թէեւ մամանակին մին, մարզիկի ել լուղորդի իր յատկո ւթ ի ւհներո վ ,
վագո սերունգէ%
, աձԼ կոբոտեան ենթակայ նոր ստացած էին իրենց ար տօն ագրեր՚ր , բայց շատ ա– ա յնքան Համ ակ րելքւ։ ՛իր բնաւո րոլթեամ բ սիրելի
ան Հա յը կը կերտէ ։ նորո շ կաց ո լթ իւն մ բ ստեզծուած Է\Ր՝ ՚ էր բո լո բիս : Հո կտեմբեվւ՛ 25 ի Նոր Ա եըունգի
Ը . կ՛. ր քյ բ անե ան Հ անգիսակա՚ւներուն ներ կա Պաշտօնական ոեւէ . զեկոյց ել կամ Հ\րաՀան՚դ Հ անդէս ին ն ե բկա\՚. երր կը յ ի շեն մ արզական խազե
յացն ե յաԼ «Առն ո ւվ ի լի՝%> ն՛ո բինտիր քազաքապետ չէր ՛եկած ուղղութիւն մը տալու իրենց : րու ներկա յացմ ան՛ ատեն աշտարակին ղաղ ա թ բ
բնկեբ \\^Ա7.ա1Շւն խօսքբ տուաւ անոր ։ Ընկեր քա - ^ ե բ կին\ պա Հուն ֆրանսական կառավա բու ֊ բարձրւացոզ Գէոբգբ։ Ափսոս ոբ այս խոստմնալից
զաքասլետբ կուռ ա տենձա խօ ս ո ւթ ե ամ բ մբ պարզեց թ իւն բ ղ մուար ո ւթ\իւն՚1 եր յար ո լցած \սԼ1աԼոՎ.՛* երիտասարդ կեանքր ՛որ իր առկել ունէր տակալին\
տեղւոյն մէկ Հակառակս րղերոլ գործած բոլոր Լֆբանս . Հպատակութեան խնդիր եւն .) արձտն՚ա– բեզմնաւոր տարիներու երկար շարք մբ, Հասար.ակ
ղաւերբ։ Այգ մարղիկբ Հայ բնկեր վար ո ւթիւն՚բ գրուած 4 7 ընտանիք՚ւեբէն միայն եօթը եւ կամ ՚ ո ւ – արկածի մբ զոՀ գնաց , անմխիթար ձգելով իր
կբ կո չեւ «ֆաշիստ» իսկ մ եղի ֆրան սաց ի ին կեր– թբ բնտան՚իքներ կրցան մեկն իլ Աաբսէյլ , Զորեք– դմբախտ ծնւ՚ո զ քր ել սուգի մ ատն ելով իր բոլոր
վա ր ա կ ա՛ն ե րս «գրամ ատիր ո ւթեան ՚առակնորդ ֊ չաբթգ 12 ՛Նոյեմբերին : ընկերներբ : Ս՛եր խորթն՛, վշտակց ո ւթի ւնբ րնտա ֊
ներ» : Այս Բ Ո Է Ո Ր Բ բնականաբար անզօր կատաղու Պիտի մ ազթէ ինք որ մ եր Հ ա յ ո են ա կի ցնեըը նիքին :
թեան արզիւնք են : իիեղի Համար ցեզային Հարց Ս*աբսիլիոյ մէկ ալ" ո ւ 1 ՚ / ՚ ձ դմուար ոլթիւննեբու Նգր Սերունդի է ք ս ի •լքասնսւսիւյլ
գոյութիւն չունի , մենք բոլորս Հա ֊ <Հ ան դիպէին հ լ ձմեռք չտեսած Հ այբենիք Հաս ՃԱՄԲՈՒ ԱՐԿԱՆ
լասար ենք, պէտք է մենք ձեռք ձեռքի մեր ճա ՛ցէին Հանգիստ ել ապաՀով : Չորեքշաբթի 5 Նոյեմբեր 1947, կէսօրէ վերք
կատ աղի բո վարենք եւ մ ան աւան գ ն որ՛ սե րուն գի Վ^իէ՝՝՝փ Հայ գազութբ սարսուռով իմացաւ մամբ 1 .ՅՕին , արկածի գոՀ գնաց ւղատանի Գէորգ
զաստ իա բա կո ւթ ե ան\ գործը լաւ Հիմեբու վրա § " Ս V Ւ ^ ի կին Հա յկանուչ Տօլմ աճեան , 58 ա ար՛ե Աւետիսեան՛ , 16 տա բե կան.՛ , Առիւծ Գեւօն , էքս ան
գնենք • կան , Տփգրան ա կերտ ց ի , մա յր երեք ամ ո ւսնացած Փբովանսի ապագ֊այ էոլ֊ղոՐԳԲ *
Ամէնէն վերկ խօսք տրուեցաւ օրուան երկրորդ զ ա ւա կն ե՛ր ո լ անձնասպան եղած է կախուելով իր Գէ որդը իր Հ եծե լան իլով անցած պաՀ ուն ,
բանախօսին բնկեբ Խ • Ա՚կրտիչեա՛ ին որ ազատա– ր1 ակաբանին մէկ ; վագողի մը անկեւնագարձէն կբ զաբնուփ իհյթա–
զրակաՀւ. պա յ քա բն ե բ էն առակ գարթնոզ Հ ա ք մար– (ի ամ ոտ՛՛, ս՛ կ է մը ի $ե ր կզ ա քիս ՝> ի ւ ան դո լթեն է շարմւի մը : Գ մր ա իւ ա պատանին կբ փռուի գետին
զ ոց զ ո ր ծ ե;Ո էն յիշսւտակութիւննեբ ր բալ ի չպէս կր տառապէ ո ; Թ ղ թ ա կ ի ց 1947 ի ր ին կեր եւ ընկերո ւՀ\ք.\ն ՛երո լ աՀքին ա՛ռկեւ զգա
Խ • Արովեանէ , Ալիշա1 է , Խրիմեան Հայրիկէ ել ՖՐ– Հ– Կ– ԽԱՉԻ ՊՈՄՈՆԻ յազիրկ : ք* րիկուն բ մամ ո Տ.30ին կք աւանդէ իբ Հ ո–
զ ին՝ Հակառակ
Բաֆֆիէ , ՛որոնք ի վերկո ք ծնունդ տուին Հ. Տ • ՄԱՍՆԱՃԻՒէԻՆ ՀԱՆԴԷՍԸ րուն բմիշկնե բ՛ու ել ս իրերի բնկերն ե -
խն՛ամքին՛
Գա շն՛ակց ո ւթեան , ՛որ՛ իր անՀաւասար պայքարնե
րով ի վ1 րկո ք ստեգծեզ Հա յաստանի Հ ՚անր ա պե Թազումին՝ ներ կա յ է ի՛" ^ Համազասպ »
տութիւնը * «//* եր ան պար կեշտ Հ,ա կառա կոր գնեբբ Այնքան սպասուած մեր՝ տարեկան երեկոյթ •
պարաՀանգէսբ տեղի ունեցաւ 1 Նոյեմբեր ՚&աբաթ Նոր Սերունդի մ՛ասն աճ\ք. լ զ ի ս ընկեր ընկերուհինե
երեկոյ Պ՝ոմոն\ի դպրոցի սրաՀին մէկ , • բնտրեաք րը ինչպէս նաեւ լուսաւորչականէ՝ Աւետարան՛ական
V(ԼԱա ք Ը"^1Ռ "^&ա$լ՚Աւ\ւ , ւնէսգւքարգելք : բազմ՛ութեան մբ ն՛երկա յո լթեամբ : Ա՝ եբ բն կեր՛ս լ – եւ ֆրանսական եկեզեցթւեբոլ ներկայացուցիչներ Հ
Հիները նկատի ունեն ալով բեկերտւՀ ի էլէն Բ ի՛- Բազմաթիւ Հայրենակիցներ ել տեզացինեբ եկած
Զինադադար ։ կարծես թէ կո նշանակէ , «պա– Էին իբ յուղարկաւորութեան ՚. Թ ւ լ ^ ա Կ 1 1 3
Հեցէք զէնքերը , խնայեցէք գնդակն յւլ վառօդը , զանգի ն՛ե րկա յո ւթի ւնը կրկն՛ակի խ ան դավ առո ւ–
վազը կր կին պէտք ուն ինք անոնց : կ բկին պիտի թեամբ լծուած էին Վրենց աշխատանքին հ Հանգէ–
բացուի ռազմախազի վաբագոյրբ . . .» : սբ սկսաւ ճիշդ մամը ին ն ախագաՀ ոլթեամբ Տի ԿԸ ԽՆԳՐՈՒԻ ԹՈՒ՚ԼԹԻՆ մէկ 4 ^Գ^1
ընկե–
Զինագագա^ր ։ Ոչ* միկնաբաը է միկնաբար ; կին Տէօքմէճեանի , որ Հրաւիբեց մեր երէց յ օ դ ո ւ ա ծ ե լ թ զ թ ա կ ց ւ ւ ւ թ փ ւ Տ : Մ ^ « ւ « % #թ֊էտ.–
ր–
Բեմա /աբգարան քի փոփոխութիւն ... բոլՀին Տ– ՝Բիպրվթճեանբ իր բացման խօսքբ բա– եելի գիրռվ՝ խմբ«/գր1ւԹ եւ գ ր ա շ ա ր է աշխալոաՏքր
Կ–
ՊԵՏՈՒՇ նելոււ Ուն՛էինք գե զարուեստական խնամուած դիւրայյէւելւււ հաւՐար:
«ՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾՆԵՐԸ Գարեգին սրտն՛եղած՝ Բ\Րլ*լ\Ը ^ԼԱ ^գէ ։ մ՛ կբ ղմկամակէին. ;
թերելս , առակին անգամ րլլա լ ով տարօրինակ Երբ անկիւնը դարձաւ, ուր այլեւս պիտի
տ՛եսաւ
կանչ մր 1լ արձակէ ; մտնէին վւրենց թաղը, բազմութիւն՛, մը չունէր,
^լԷ^* եր
ինչո^լ չես բսեր ցաւդ, Հայրիկ՚.Եթէ մէկբ ղրան առկեւ։ Արամ վարպետ թէեւ լո կր
քեզ անպատուած է յ կ ՝երզ\՛ ՛ում ամ էն գնով գար– բայց զգաց գա /ւն ո ւ թի ւձն ը ։ Գրա ց ի երկու
մ անել զայն ; Նազլուի Հետ կբ ծեծկուէին X
՛Բանի մը խրատներ, քիչ մըն ալ մպիա , վէճբ Արամ վարպետ ազուն բ ո ց ա վ ա ռ աչքեր էն գողա • Խենթ, քեզի կբ սորվեցնեմ , կեց՛իր։
բար , լռեց : Բայց Գարեգին , Հօր՛ը լռութենէն։ տան՛ Խենթն ալ դ՛ուն ես , շան ձագն ալ Նազօ 4
կը աիակուի X ճամբան ձեռք ա ռ ա ւ : կբ պո էէ.ար Ա* աքիկ ։ Արամ վարպե տ\ի անունը եթէ
Նազլու արդէն մէկ տարուան Հարս էր երբ Հազիւ քանփ մբ քա յլ , Արամ վարպետ ետեւէն չբչչաբ , քեզ Հոս պիտի սատկեցնէինք, վերնալիք՛*
կանչեց.
սկսաւ Արա մ վարպետ ի ան\ո ւնը ա բատ աւո բե լ : 0 Ր Արամ վարպետ եր՛եսը կախեց ո լ անցաւ *.Բայց
թէր ԲէէաՐ ո Ր * տանբ վրայ խօսք բերել չտար : Գա ր ե գին կանգ ա ռ ա ւ , յօնքեր ը պռստած X
Օր մբն ալ, գիլղացի քանվւ մբ կնիկներ կու Գարեգին տզաս , ետ եկոլր , եկոլբ ոբ Ախ տզաս , ըսաւ պառաւներէն՝ ՚^էկր) Հա ս
գան գան գա տ ի • Հասկցնեմ X կնիկը ոԲլրկէ բերաւ պապդ X
Վարպետ , կնիկդ կառավա րէ , ապա թէ ոչ.. Գարեգին վերագարձաւ : Աչքեբր կարմիր ա—
պատ
Նազլու կը լսէ : Հազիւ թէ կը պատրաստուի վ՛՛ի ւն ի գոյն՝ ունէ\ին ւ Գէմքո սարսռազդ՛եցիկ Այս կնիկ չէ, երկրոր՛դեց ուրիշ մը, այլ
ամբող–
խօսելու , անդիէ\ն\ մէկր կբ պոռայ . կեր մբ կը ներկայացնէր հ Գարե գի՛ս՛.՛ ինք՝ ար վար ձանք իսեգճ վար սլետի գլիւ ուն ;
Ա ո ւս անամօթ , եթէ աղէկ մէկբ եղած ր է– կութեամբ գունդ մը կրակ՛. Արամ վարպետ Գարեգին, աչքերբ կարմիր, արմկեց ամբոխը
լայիբ , էրէ^Գ կաթուածէն չէ\իր մեռցներ : տայայտուեցաւ X եւ, Նազլուի թեւէն բռնելով ներս քաշեց : Խորթ
Արամ վարպետ այս ալ կբ լսէ է ԲայՅ Հայն չի Երբ ամէն անգամ արտ կա զամ ոգորմած ՚^այբր ՚իբփր^սալ :
նչուիլ։
ՀանԷր։ ԲաՀը կ՚առնէ ,հւ դաշտ կ՚երթայ : Գարե– Հոգի մ այրիկդ մ իտքս 1լ ի յն ա յ : Ասկէ երեք տարի ԴաբեգիՆ) ղուն ինն ի չես կր\՝..աբ խառ
:
գին մէկքյւ կը շտկէ ՛ու կբ նայի : առակ, այս ամս ուն , սա ծառ\ին– չուքբ միասին ին– ՝Բեղմէ առաշ^ էրիկ ուն\իմ , Հասկցառր
ինչո^լ եկար Հայրիկ , աըդէն՛ լմնցնելու չեո չէինք խօսեր X Անցած օր է, դուն չես յիշեբ : Դաբեգին չդիմացաւ Հ Առա լ գլխար՚կր ու մեկ–
վբայ ԷԻ ։ Կ՝Րսէր թէ , երբ տզաս մեծնայ , մաքուր կաթ ու նեցալ :
Արամ վարպետ չի պատասխանէ բ X ինքն աք տող աղկիկ մը կբ ճանչնամ, պէտք է ամուսնա էրիկ կ^՚իկէ միս մինակ, սլաՀ մր լռեց\ին : Ա–
Հայ–
աղուն պէ" կբ սկսի փորել արաբ : ցնեմ Հետբ։ ԷՀ , ալ ինչ գիտեմ , շատ մը բա՛՛ ներ տ բամ վարպետ ղգաց , ոբ թոնրատան ւգտտեբբ Հի
մբ
Գարեգին որ իր կեանքին չ ա փ կը սիրէր ի*֊ղովս Պագ Հով մբ անցաւ Գար եզին ի ոտքէն մ թնչել մա պիտի փլին : ԽոբՀ ո ւրգն՚երռլ արշաւ մբ ^ա.ք
ՐՐ) չկրցաւ անտարբեր մնալ ; գլուխ բ՛ Ս՝ տածեց , ցաւեցաւ եւ , Հաշտոլեցաւ ճա մտքեին մէչՀ։ Յիշեց իր անցեալբ։ Ո՛– սիրտբ,
—. իՊՆչ ունիս Հայրիկ : կատագրին Հետ : կտրուահ՜ նուռի մր պէս կ ա ի ^ ՚ / ՚ Լ ՀաԻ^Իլ՛ սկսաւ
Հայյրբ երկար , շատ երկար Հառաչանք ^՝յԳ ^իրիկուն , ճամ բուն բնթացքին, Արամ սրի, նե,
Քաչելով՝ վերկապէս կբ խօսի : վա րպ ետ զղաց ո ր առակո ւան յարգանքը չի աըր– ԾԱՏՈՒՐ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ
տզաս , ձգէ որ ես իմ
. Ա*ի Հարցներ ուիր իրենէ։ Շաաե,ր նոյնիսկ, չոր բաբեւ մը տալու (2)
տապկուիմ %
Fonds A.R.A.M
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ՕՐԸ ԱՌՆՈՒՎԻԼԻ ՄԷՋ կուզեն նսեմացնել այս փառաւոր անցեալ , մէն մր, երգերով, արտասանութիւներով եւ զա
րնկերր, մոռնալով ,որ I երկայ
Խ– Հայասաանր ււեեչշտով Հ
ււ"*.–ւ։ււ–> - — ւ լ "լ լ լ « Խանդավառ ծափերու մէկ բեմ Հր աւիր ո ւհ ցաւ
Դաշնակցութեան տար ին եր ու պայքարի
է* "է աբգիւնքն բնկերոլՀի էլէն Բիւզանդ , ՛որ խօսեցաւ իր լաւա֊
ԱՌՆՈՒՎԻԼ Տարիներէ ի վեր Առնուվիլի գոյն ճառերէն մէկը^ ի վեր Հանելով Հայ կ. Խաչի
Հայ Հասարակութիւնբղրկւած էրԳաչնտկցութեան Ամէնէն վերկ բնկեր կ. 0"մանճեանի ղեկա կատար ած օգտակար դերին՛ Հայ ի բա կան ո ւթե ան
Հայրենաշունչ խօսքէն կարգ մր անՀարաղատ եւ վարութեամբ ու մասնակցութեամբ «Աամոլէլ»էն սէկ յ Է^Հյդէ1՛ նաեւ Հա յ կնոկ առաքինութիւնն եր բ
սել Հ"գէ մարգոց խաչակրութեան , որոնք ապսւ– կեն գան՛ի պատկերներ ներկայացուեցան՛ : ե ւ կո չումը % Տ ուզի չ էր մ ան ա ւան գ կա պո յտ էք ա–
լինած տեղացի Համայնավարներ՛ու. աջակցու Գե զարուեստական յայտագրին մասնակցեցան չոլՀիներու ուղղած Համերաշխութեան իր "Ր~
թեան , նիզակ կր ճօճէին Դաշնակցութեան, գէմ , Ը֊կեր Հապէշեան ՛Աո բ Սերունդէն թնկեր Մթաս - տառոլչ կոչբ։ Պղաիկ զաւեշտ մ ր «՚է,ո,րՍ եր*ո լնդին #
ծԼ ի^ենց զաաղան ոլ զարմանազան քսութիւննե– եաւ (Շալիլէն), Օր» էլմաճեան , Տիկին Մելթէ կողմ էն կուշտ՛ ու կուռ խնդա ցուց Հ անդի սա<կանձ~
րով Հայութիւնը սարսափի տակ կը պաՀ էին : Օսմանճեան եւ Պ * Կ Գազան ճ ե ան ^ իրենց եբդե– ն ե րը : Գերակատարն ե րն է\ին Վարգգէ ս Տ էրա է ր -•՝
Այսօր սակայն, Հորիզոնը պայծառանաք ս կբ՜՛ րաէ ել ա բ տ ա ս անո ւթ ի լնն ել՛ով : եան, իսրայէլ Գարբինեան\, Ա* Տէրաէբեան , (Հով–
սած Հ : (յոյեմըեր 9ի կիրակի օրը Հ ՛ ՛հ՛ Հաւ մբ աճուրդի դրուելով զ ո յացաւ 9200 Հաննէս Ս՝ակարեան , բեմական* լալ յատկութիւն–
« Վ ա ր գ ա ն » ենթակոմիաէն կազմակերպած էր ֆրանք՛. ՀյաՀ եցալ Պ ՚ Գ * Թի՛ քմ իւնճե ան ոբ մ իա– ներով օմտուած երիտասարդներ որոնք կրնան՝
իսնկոյք պ արա Հան գ է ս մը Գաճ ակց ո ւթեան 5 8 / ' ք նուաղ 2000 ֆրանք ուիրեց : Պարերը մեծ խան– յառակգիմել * Կէս գիշեբէն քետոլ սկսան եւրոպա
ա ա ը ե գ ա չ ձին առիթիւ.* զ ավառ-ր. ւթ իւն ստեզհ^ ց ք՛ն ել տե ւե ո ի՛՝ մինչեւ մա– կան պարերը որոնք տեւեցին մինչեւ լոյս։ Բարո
Ը կե ո Կ . Ե ր ան եան Հանւգէսբ բացուած յայ - մը 1 1 ։ յական մեծ քա կա լե բ ո ւ թ ե ա՛ն Հ ետ ունեցանք նաեւ
էտաբարեց ել. ֆրանսեբէն\ քանի մբ բաուեբո վ Ա՛ եծ Հաճո յ ք սլա .՛ո ճ ւս ռե ց մ եր Գա զա տ ի ա յ ի նիւթական ալ շօշափելի շաՀ մ բ Հ Մ եր շոր Հ ա կա -
շն որ Հա կա լութ իւն "յա յտնեց ներկայ ֆրան սաց ի Հայրենակիցներուն ն եր կա յ ո ւթ իլնւը ղո ր կը պար լռւթ իւնն ե ր բ Պո մոնփ Հայ Հասարակս ւթ ե ա\Լ ւ ե ւ
բնկեբ երուն որոնց մէկ կը նշմա,թո լէ բ նաեւ ն՝ո ը– անինք ազատ ամիա մեր վա ր գապե տ ին կանքերու–ն : մեղ սատարող անՀատներոլ ել կազմ ա կեըպո լ –
ընտիր
ք ա ղ ա ք ա պ ե տ բնկեբ 3\1&2ԱՈՇՐ իր պաշտօ - 0• ԿԱՐԱՊԵՏԵԱՆ թիւններքյլն : — Չա^–|ւկեա&
ն ա կի ցն եՀ՚՚ով ։ Ապա , խօսքբ ոլղղե լո վՀասարակու–
թեան թ՝ գրեց երգել «Աշակ Բանուոբ»բ, ել յ ո սէ
նաՀ ատակ
րն կայս յարգել յիշատակք մեր ա՚ւմաՀ ՁԱՅ՛ՆԵՐ ԳԱԻԱՌԷՆ ՏԽՐՈՒՆԻ Հ– 8– Դ– Նոր Սերունգին Մար.
ներ՛ուն Հ սէ յլի մ ասնաճիլգը դմբախտո լթիլն բ ունեցաւ
Օրուան բանախօսբ ընկեր ժ* Գատաւոբեան ԿԵԱՆ-ԲԸ ՎԻԷՆԻ ՄԷՋ կորսն ցնե լո լ \ի\ր երիտասարդ եւ եռան գուն՝ ան
Գաշնակ– դմբախտ արկածով
նախ 1ա յերէնով յետոյ ֆրանսերէնով գամն եը էն Գէորգ Աւետիսեանը
ցոլթ/ ան անցեալի եւ ներկայի զործոլնէութեան մր -.
անգր՛իս գառն ալով բսաւ ՛որ Գաշնակցութիւնր ներ ՎԵԷՆ , 14 Ղէ՚ոյեմբեբ* Բ • կարաւանով մեկ ֊ Մեր պատանի րնկեբ բ , ա ռ ո գ կ , յաղթ ամ ար -
կայիւ կբ պատ
րաստ՛; ոչ թէ մ իա յէ կո ւս ա կց ա կանն ե ր ՚ ւ ո զ մեր Հայրենակիցն երբ , թէեւ մամանակին մին, մարզիկի ել լուղորդի իր յատկո ւթ ի ւհներո վ ,
վագո սերունգէ%
, աձԼ կոբոտեան ենթակայ նոր ստացած էին իրենց ար տօն ագրեր՚ր , բայց շատ ա– ա յնքան Համ ակ րելքւ։ ՛իր բնաւո րոլթեամ բ սիրելի
ան Հա յը կը կերտէ ։ նորո շ կաց ո լթ իւն մ բ ստեզծուած Է\Ր՝ ՚ էր բո լո բիս : Հո կտեմբեվւ՛ 25 ի Նոր Ա եըունգի
Ը . կ՛. ր քյ բ անե ան Հ անգիսակա՚ւներուն ներ կա Պաշտօնական ոեւէ . զեկոյց ել կամ Հ\րաՀան՚դ Հ անդէս ին ն ե բկա\՚. երր կը յ ի շեն մ արզական խազե
յացն ե յաԼ «Առն ո ւվ ի լի՝%> ն՛ո բինտիր քազաքապետ չէր ՛եկած ուղղութիւն մը տալու իրենց : րու ներկա յացմ ան՛ ատեն աշտարակին ղաղ ա թ բ
բնկեբ \\^Ա7.ա1Շւն խօսքբ տուաւ անոր ։ Ընկեր քա - ^ ե բ կին\ պա Հուն ֆրանսական կառավա բու ֊ բարձրւացոզ Գէոբգբ։ Ափսոս ոբ այս խոստմնալից
զաքասլետբ կուռ ա տենձա խօ ս ո ւթ ե ամ բ մբ պարզեց թ իւն բ ղ մուար ո ւթ\իւն՚1 եր յար ո լցած \սԼ1աԼոՎ.՛* երիտասարդ կեանքր ՛որ իր առկել ունէր տակալին\
տեղւոյն մէկ Հակառակս րղերոլ գործած բոլոր Լֆբանս . Հպատակութեան խնդիր եւն .) արձտն՚ա– բեզմնաւոր տարիներու երկար շարք մբ, Հասար.ակ
ղաւերբ։ Այգ մարղիկբ Հայ բնկեր վար ո ւթիւն՚բ գրուած 4 7 ընտանիք՚ւեբէն միայն եօթը եւ կամ ՚ ո ւ – արկածի մբ զոՀ գնաց , անմխիթար ձգելով իր
կբ կո չեւ «ֆաշիստ» իսկ մ եղի ֆրան սաց ի ին կեր– թբ բնտան՚իքներ կրցան մեկն իլ Աաբսէյլ , Զորեք– դմբախտ ծնւ՚ո զ քր ել սուգի մ ատն ելով իր բոլոր
վա ր ա կ ա՛ն ե րս «գրամ ատիր ո ւթեան ՚առակնորդ ֊ չաբթգ 12 ՛Նոյեմբերին : ընկերներբ : Ս՛եր խորթն՛, վշտակց ո ւթի ւնբ րնտա ֊
ներ» : Այս Բ Ո Է Ո Ր Բ բնականաբար անզօր կատաղու Պիտի մ ազթէ ինք որ մ եր Հ ա յ ո են ա կի ցնեըը նիքին :
թեան արզիւնք են : իիեղի Համար ցեզային Հարց Ս*աբսիլիոյ մէկ ալ" ո ւ 1 ՚ / ՚ ձ դմուար ոլթիւննեբու Նգր Սերունդի է ք ս ի •լքասնսւսիւյլ
գոյութիւն չունի , մենք բոլորս Հա ֊ <Հ ան դիպէին հ լ ձմեռք չտեսած Հ այբենիք Հաս ՃԱՄԲՈՒ ԱՐԿԱՆ
լասար ենք, պէտք է մենք ձեռք ձեռքի մեր ճա ՛ցէին Հանգիստ ել ապաՀով : Չորեքշաբթի 5 Նոյեմբեր 1947, կէսօրէ վերք
կատ աղի բո վարենք եւ մ ան աւան գ ն որ՛ սե րուն գի Վ^իէ՝՝՝փ Հայ գազութբ սարսուռով իմացաւ մամբ 1 .ՅՕին , արկածի գոՀ գնաց ւղատանի Գէորգ
զաստ իա բա կո ւթ ե ան\ գործը լաւ Հիմեբու վրա § " Ս V Ւ ^ ի կին Հա յկանուչ Տօլմ աճեան , 58 ա ար՛ե Աւետիսեան՛ , 16 տա բե կան.՛ , Առիւծ Գեւօն , էքս ան
գնենք • կան , Տփգրան ա կերտ ց ի , մա յր երեք ամ ո ւսնացած Փբովանսի ապագ֊այ էոլ֊ղոՐԳԲ *
Ամէնէն վերկ խօսք տրուեցաւ օրուան երկրորդ զ ա ւա կն ե՛ր ո լ անձնասպան եղած է կախուելով իր Գէ որդը իր Հ եծե լան իլով անցած պաՀ ուն ,
բանախօսին բնկեբ Խ • Ա՚կրտիչեա՛ ին որ ազատա– ր1 ակաբանին մէկ ; վագողի մը անկեւնագարձէն կբ զաբնուփ իհյթա–
զրակաՀւ. պա յ քա բն ե բ էն առակ գարթնոզ Հ ա ք մար– (ի ամ ոտ՛՛, ս՛ կ է մը ի $ե ր կզ ա քիս ՝> ի ւ ան դո լթեն է շարմւի մը : Գ մր ա իւ ա պատանին կբ փռուի գետին
զ ոց զ ո ր ծ ե;Ո էն յիշսւտակութիւննեբ ր բալ ի չպէս կր տառապէ ո ; Թ ղ թ ա կ ի ց 1947 ի ր ին կեր եւ ընկերո ւՀ\ք.\ն ՛երո լ աՀքին ա՛ռկեւ զգա
Խ • Արովեանէ , Ալիշա1 է , Խրիմեան Հայրիկէ ել ՖՐ– Հ– Կ– ԽԱՉԻ ՊՈՄՈՆԻ յազիրկ : ք* րիկուն բ մամ ո Տ.30ին կք աւանդէ իբ Հ ո–
զ ին՝ Հակառակ
Բաֆֆիէ , ՛որոնք ի վերկո ք ծնունդ տուին Հ. Տ • ՄԱՍՆԱՃԻՒէԻՆ ՀԱՆԴԷՍԸ րուն բմիշկնե բ՛ու ել ս իրերի բնկերն ե -
խն՛ամքին՛
Գա շն՛ակց ո ւթեան , ՛որ՛ իր անՀաւասար պայքարնե
րով ի վ1 րկո ք ստեգծեզ Հա յաստանի Հ ՚անր ա պե Թազումին՝ ներ կա յ է ի՛" ^ Համազասպ »
տութիւնը * «//* եր ան պար կեշտ Հ,ա կառա կոր գնեբբ Այնքան սպասուած մեր՝ տարեկան երեկոյթ •
պարաՀանգէսբ տեղի ունեցաւ 1 Նոյեմբեր ՚&աբաթ Նոր Սերունդի մ՛ասն աճ\ք. լ զ ի ս ընկեր ընկերուհինե
երեկոյ Պ՝ոմոն\ի դպրոցի սրաՀին մէկ , • բնտրեաք րը ինչպէս նաեւ լուսաւորչականէ՝ Աւետարան՛ական
V(ԼԱա ք Ը"^1Ռ "^&ա$լ՚Աւ\ւ , ւնէսգւքարգելք : բազմ՛ութեան մբ ն՛երկա յո լթեամբ : Ա՝ եբ բն կեր՛ս լ – եւ ֆրանսական եկեզեցթւեբոլ ներկայացուցիչներ Հ
Հիները նկատի ունեն ալով բեկերտւՀ ի էլէն Բ ի՛- Բազմաթիւ Հայրենակիցներ ել տեզացինեբ եկած
Զինադադար ։ կարծես թէ կո նշանակէ , «պա– Էին իբ յուղարկաւորութեան ՚. Թ ւ լ ^ ա Կ 1 1 3
Հեցէք զէնքերը , խնայեցէք գնդակն յւլ վառօդը , զանգի ն՛ե րկա յո ւթի ւնը կրկն՛ակի խ ան դավ առո ւ–
վազը կր կին պէտք ուն ինք անոնց : կ բկին պիտի թեամբ լծուած էին Վրենց աշխատանքին հ Հանգէ–
բացուի ռազմախազի վաբագոյրբ . . .» : սբ սկսաւ ճիշդ մամը ին ն ախագաՀ ոլթեամբ Տի ԿԸ ԽՆԳՐՈՒԻ ԹՈՒ՚ԼԹԻՆ մէկ 4 ^Գ^1
ընկե–
Զինագագա^ր ։ Ոչ* միկնաբաը է միկնաբար ; կին Տէօքմէճեանի , որ Հրաւիբեց մեր երէց յ օ դ ո ւ ա ծ ե լ թ զ թ ա կ ց ւ ւ ւ թ փ ւ Տ : Մ ^ « ւ « % #թ֊էտ.–
ր–
Բեմա /աբգարան քի փոփոխութիւն ... բոլՀին Տ– ՝Բիպրվթճեանբ իր բացման խօսքբ բա– եելի գիրռվ՝ խմբ«/գր1ւԹ եւ գ ր ա շ ա ր է աշխալոաՏքր
Կ–
ՊԵՏՈՒՇ նելոււ Ուն՛էինք գե զարուեստական խնամուած դիւրայյէւելւււ հաւՐար:
«ՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾՆԵՐԸ Գարեգին սրտն՛եղած՝ Բ\Րլ*լ\Ը ^ԼԱ ^գէ ։ մ՛ կբ ղմկամակէին. ;
թերելս , առակին անգամ րլլա լ ով տարօրինակ Երբ անկիւնը դարձաւ, ուր այլեւս պիտի
տ՛եսաւ
կանչ մր 1լ արձակէ ; մտնէին վւրենց թաղը, բազմութիւն՛, մը չունէր,
^լԷ^* եր
ինչո^լ չես բսեր ցաւդ, Հայրիկ՚.Եթէ մէկբ ղրան առկեւ։ Արամ վարպետ թէեւ լո կր
քեզ անպատուած է յ կ ՝երզ\՛ ՛ում ամ էն գնով գար– բայց զգաց գա /ւն ո ւ թի ւձն ը ։ Գրա ց ի երկու
մ անել զայն ; Նազլուի Հետ կբ ծեծկուէին X
՛Բանի մը խրատներ, քիչ մըն ալ մպիա , վէճբ Արամ վարպետ ազուն բ ո ց ա վ ա ռ աչքեր էն գողա • Խենթ, քեզի կբ սորվեցնեմ , կեց՛իր։
բար , լռեց : Բայց Գարեգին , Հօր՛ը լռութենէն։ տան՛ Խենթն ալ դ՛ուն ես , շան ձագն ալ Նազօ 4
կը աիակուի X ճամբան ձեռք ա ռ ա ւ : կբ պո էէ.ար Ա* աքիկ ։ Արամ վարպե տ\ի անունը եթէ
Նազլու արդէն մէկ տարուան Հարս էր երբ Հազիւ քանփ մբ քա յլ , Արամ վարպետ ետեւէն չբչչաբ , քեզ Հոս պիտի սատկեցնէինք, վերնալիք՛*
կանչեց.
սկսաւ Արա մ վարպետ ի ան\ո ւնը ա բատ աւո բե լ : 0 Ր Արամ վարպետ եր՛եսը կախեց ո լ անցաւ *.Բայց
թէր ԲէէաՐ ո Ր * տանբ վրայ խօսք բերել չտար : Գա ր ե գին կանգ ա ռ ա ւ , յօնքեր ը պռստած X
Օր մբն ալ, գիլղացի քանվւ մբ կնիկներ կու Գարեգին տզաս , ետ եկոլր , եկոլբ ոբ Ախ տզաս , ըսաւ պառաւներէն՝ ՚^էկր) Հա ս
գան գան գա տ ի • Հասկցնեմ X կնիկը ոԲլրկէ բերաւ պապդ X
Վարպետ , կնիկդ կառավա րէ , ապա թէ ոչ.. Գարեգին վերագարձաւ : Աչքեբր կարմիր ա—
պատ
Նազլու կը լսէ : Հազիւ թէ կը պատրաստուի վ՛՛ի ւն ի գոյն՝ ունէ\ին ւ Գէմքո սարսռազդ՛եցիկ Այս կնիկ չէ, երկրոր՛դեց ուրիշ մը, այլ
ամբող–
խօսելու , անդիէ\ն\ մէկր կբ պոռայ . կեր մբ կը ներկայացնէր հ Գարե գի՛ս՛.՛ ինք՝ ար վար ձանք իսեգճ վար սլետի գլիւ ուն ;
Ա ո ւս անամօթ , եթէ աղէկ մէկբ եղած ր է– կութեամբ գունդ մը կրակ՛. Արամ վարպետ Գարեգին, աչքերբ կարմիր, արմկեց ամբոխը
լայիբ , էրէ^Գ կաթուածէն չէ\իր մեռցներ : տայայտուեցաւ X եւ, Նազլուի թեւէն բռնելով ներս քաշեց : Խորթ
Արամ վարպետ այս ալ կբ լսէ է ԲայՅ Հայն չի Երբ ամէն անգամ արտ կա զամ ոգորմած ՚^այբր ՚իբփր^սալ :
նչուիլ։
ՀանԷր։ ԲաՀը կ՚առնէ ,հւ դաշտ կ՚երթայ : Գարե– Հոգի մ այրիկդ մ իտքս 1լ ի յն ա յ : Ասկէ երեք տարի ԴաբեգիՆ) ղուն ինն ի չես կր\՝..աբ խառ
:
գին մէկքյւ կը շտկէ ՛ու կբ նայի : առակ, այս ամս ուն , սա ծառ\ին– չուքբ միասին ին– ՝Բեղմէ առաշ^ էրիկ ուն\իմ , Հասկցառր
ինչո^լ եկար Հայրիկ , աըդէն՛ լմնցնելու չեո չէինք խօսեր X Անցած օր է, դուն չես յիշեբ : Դաբեգին չդիմացաւ Հ Առա լ գլխար՚կր ու մեկ–
վբայ ԷԻ ։ Կ՝Րսէր թէ , երբ տզաս մեծնայ , մաքուր կաթ ու նեցալ :
Արամ վարպետ չի պատասխանէ բ X ինքն աք տող աղկիկ մը կբ ճանչնամ, պէտք է ամուսնա էրիկ կ^՚իկէ միս մինակ, սլաՀ մր լռեց\ին : Ա–
Հայ–
աղուն պէ" կբ սկսի փորել արաբ : ցնեմ Հետբ։ ԷՀ , ալ ինչ գիտեմ , շատ մը բա՛՛ ներ տ բամ վարպետ ղգաց , ոբ թոնրատան ւգտտեբբ Հի
մբ
Գարեգին որ իր կեանքին չ ա փ կը սիրէր ի*֊ղովս Պագ Հով մբ անցաւ Գար եզին ի ոտքէն մ թնչել մա պիտի փլին : ԽոբՀ ո ւրգն՚երռլ արշաւ մբ ^ա.ք
ՐՐ) չկրցաւ անտարբեր մնալ ; գլուխ բ՛ Ս՝ տածեց , ցաւեցաւ եւ , Հաշտոլեցաւ ճա մտքեին մէչՀ։ Յիշեց իր անցեալբ։ Ո՛– սիրտբ,
—. իՊՆչ ունիս Հայրիկ : կատագրին Հետ : կտրուահ՜ նուռի մր պէս կ ա ի ^ ՚ / ՚ Լ ՀաԻ^Իլ՛ սկսաւ
Հայյրբ երկար , շատ երկար Հառաչանք ^՝յԳ ^իրիկուն , ճամ բուն բնթացքին, Արամ սրի, նե,
Քաչելով՝ վերկապէս կբ խօսի : վա րպ ետ զղաց ո ր առակո ւան յարգանքը չի աըր– ԾԱՏՈՒՐ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ
տզաս , ձգէ որ ես իմ
. Ա*ի Հարցներ ուիր իրենէ։ Շաաե,ր նոյնիսկ, չոր բաբեւ մը տալու (2)
տապկուիմ %
Fonds A.R.A.M
