Page 103 - ARM_19-1947_03

9Ա*Ա*

ծ– ՀԱՑԱԱՏԱՆԻ ԳՐԱաՆՈԻ*ԻԻ* ՊՈԻՏ՚Մ ԾԻԾԱՂ ՄԻՏ* Եհ ԱՐՈՒԵՍՏ

ԻՄ ՀԱՅՐԵՆԻ ԱՂՋԻԿՆԵՐ խաղաղութեան ճամթադ

«ԱԵԽԵՐՈՒ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆԸ

Գեղեցիկ է Երել,աֆ\ը, մքտբ ոստանը Հնադարեան , Բառ ինչ ալստբալեան % Վե՜րքերս Հատոր մբ Հրատարակուեցաւ ֆրան­

Նրան օրօր է մրմնջում դուսանաՀայրը՝ Հրազդան . Թէեւ Հայկազնեան բառգրքի մէք* ութսուն­ սական գաղթավայրերու մտաւորական շարժման

Գիմացն Հզօր բարձրանում է նա Հա սլնա սարը երկու տարիներ առաք բազմած է այս (ՀաուԼՀ 1 մասին։ Այգ առթիւ, էնչպէս դէաել կուտա յ «Նշ

Արարատ , «ճսւմբար» : Րօթս1ա1։Շ>>, ներկայ մէքաղդայէն բմ՛բռնումբ եւ քա­
ղաքակրթութիւնը
Կ"ղք1>ն կանգնել Է յա բ-յալէտ Արագածը քառա– Այն ատեն, սկաուտութեան Հեղինակը, Պէյաըն թ ո յ լ չեն տար ոբ իբրեւ «ք՚աՈ–

գագաիԳ . Փ աո լլ , տակաւին մ ան կա պարտէզ կ՚երթար : Թե - աՕ^ՇՈ» բնդուֆուին միայն Պ՛ Տէւփօն մբ կամ

Գեղեցիկ են մեր բոլրաւէտ , մեր բե բքառատ ա յ֊ րեւս թաշկինակն ալ տոլն բ կբ մոռնար յաճախ Հ Տ է ւռան մը , այլ ընգՀանոլր կե ր պո վ , առանց ազ­

զիները, գայնամոլութեան , Հէւսէսայէն Ափբիկէի մանու -

Ա կա ո ւտ ո ւթ ի ւն ը Ափ րի կէ ցինե բ ո լ կենցաղք՛ն հ–1Լ ՚/յո յնքան պատկերը ըլլա յ Ֆ րանսա յի , ո բքան\

Րայց ս՚մենիցգեզեցիկ են մեր Հայրենի աղջիկները սովորական յատկանիշն էր : Անոնք լուր չունէին , մ եթ բո յին ամենօբեա յ ճամբոբղբ ։

որ օբ մբ, անգլիացի զօրավար մբ, իբրեւ տիպար Ֆրանսա յի ղերն է արդէֆ ամենաշատը ստեղ­

Գեղեցիկ է մեր Աելանը, նրա նման կապոյտ ու. պիտի աովնէր , ափբիկեան այդ սովոբութիւններբ% ծել մտքի լո յս ր կամ պաՀ պան ե լ զայն յետ –պատե­

Նրա նման լուսէ Հրաչք արեւի տակ չկայ ոչինչ. քազաքակիթ ազգերու մանկտին կրթելու Համար.,, րազմ եան դիւրին եւ անխուսափելի ան կո ւմնե րէն X

Աոյիչելի, անՀուն Հնում նրա սիրուցը խելագար, Թերեւս (հուսո յ ի մանկավարժական «էմիլ»ը Թանկագին է մեր Հետաքրքբութիւնբ Հանդէպ

Հայ Հսկաները լեռնացել, ծովի Հուրքը բռնել եֆ՛ Ափրիկէսիներէ ներչնչուած է : իխչպէս Գանիէլ մ արգոց որոնց մ որթին գո յն\ը կամ լեզուն բաւա­

պար , Տէֆօն իր «քիոպէնսօն» վէպը; կան չեն բա բբա բոս ել տգէտ մնալու Համար ։ ,Ա–

Ո՞ւմ չեն գիլթում, չեն կախարդում նրա պարող Ակ՛ ւթիւնբ, քառասուն տարեկաֆբ ոտք Հա ապացոյց մբ, գրքոյկ մբ նոր Հրատարակուած
ւ. ՚ է ՜
լ «- ՍաՕՈ ք^Ո^աՏՕ^ (Ֆբս՚նսայի գաղթավայրերը)

ալիքները , կբ դնէ այսօր X Ան՝ թափանցած է դբեթէ բոլոր

Բայց Աեւանից էլ դիւթիչ ե՛ն իմ Հայրենի աղ– ազգերու ել ժողովուրդներու մէք։ գրողներուն կողմէ եւ որմէ կբ քաղենք քանի մը

Ըկնեբը : մֆալ Հ,այդերրսան, աոռքրեւոչ մկեցէակծ նորոյկթբէ սպեաստենչենք ուզեր տեղեկութ իւննե ր ։

սնցնող նորոյթիֆ Տ զո սյն ներս Հր ՚ " ք առա քէն՝ Որոշ անուններ ծանօթ են արդէն , շատեր

Տեսեռլ ես գա֊ ծաղկած ծառեր ^ աեսե^լ ես Ա կա ո ւսւ ո ւթ ի լեն՝ ալ ա ր մ անտ ցածմցնելէու մ երՀոաւ—- թարգմանուած պատերազմէն առաք : Մասնաւո­

գո*– բացուած վարգեր , շադրութեան X Իր ծնունդէն գրեթէ Հինգ^վեց տա­ րաբար \$այրագոյն Արեւելքի եւ արաբական՝ եր­

կարծես մէկէ ո սա ծ են թափւե լ Հագար ու. բէ Լբ բի ետքբ , արդէն Հիւրընկալուած է ան մեր մէք^ կիրներու մշակոյթն է ոբ տակաւին անծանօթ է

նաշխուն թէթեռ , Պոլիս 1912—1913։^։ Այդ թուականէն Հինդ աարի մեզի ։

Ո ւզո^ւմ ես ո բ կե ան քբ դառֆայ ան Հ ատն ո ւմ ո ւ անցած է Հ *՝Մ *(է ՛Մ *է սկաուտական գունդեբբ կբ ինչ որ կը կոչեն «Աեւ Ափրիկէ» , ունի էբ բա­

յաւերժագէն ^ թնդացնէին լսո յ մայթեբբ «աւ՚ջ-ձԱէի , ձա՚ի. նաստեղծները , ո բոնց Հ ո դե բան ութ ի լֆբ կա ր ելի է

Նստես , անվեր թ մտիկ անես այգ ծաղկակերտ Հասկնալ կարդալով Տ6Ո§1ւ01՛^՛ սաՀ մ ա նո ւմ ր Աեւէ

ծիածանին , ա՛ջ»–.*՛ մասէն։Ան էր ավէրէկեան՝ Հոգեբանութեան ուսում­

Գեղեցիկ են Հայաստանի Հազարերանգ ծաղիկները, Ա*ենք անոր փառքի օրերբ տեսանք Հոն , ինչ­ նասիրութեան մէք 1լ բսէ . «Աեւր կաբելի է սաՀ–
պէս այսօր Ա ուր իտ-Լիբանանի եւ միւս գա գթա -
Բայց ամենից գեղեցիկ ե\ն՝ իմ Հայրենի աղքիկները ։ մանել գլխաւորապէս Համաձայն իբ այֆ կարողու­

Հա բուստ է մեր աշխարՀ բ Հին՝ տաճարներով վայրերու մէք։ Ան արմատ եւ ճիւղեր ձգած է ա– թեան որով կը յո ւղուի ոչ թէ նիւթին էր ա կանո Լ–

քաֆգակազաբդ , մէն տեղ, իբ Հովանիին՛ տակ առնելով Հայ պատա­ թենէն , այլ գերէրապաշտոլթենէն» , էնչպէս կը

Հ^ամ տնակի շանթ՜ի գիմ աց՝ ա յնքան ամ ուր բեբգ նեկութիւնը , ո րպէս մայր Հարազատ X փաստէ Հետեւեալ պատմ ո ւթ ի ւն ը —

ու սլա յ ա տ , Հայ տղուն ողնայար ը պողպատած եւ ճա կտա ը Օր մը նապաստակ մը էգ առիւծ է մբ քարայր ին՝
իմ պապեր ի ճարտար
վեր է առած այս Ա էութիւնը ; 1 մ էք , անո ր բացակա յութեաֆ , կը մ օտենա ք կո -

ձեռքերն շունչ են աւել Հո– Մեր տունն ու դոյքը, թէեւ թողուցինք Տա­ ր իւններուն եւ կ*ըսէ թէ էրենց մօր կոգմէ կու–

ղի*" 1 քաբին, ճիկին , բա յց մեր բարեմ ա սն ո ւթ իւննեբ ը շա լկած գայ զէբենք պաՀ ե լու –.Անունս է Հ^եղէ» , 1^ըսէ , եւ

Ե լ անն մ ան կ ո թա զն ե ր են կտակել մե բ նոր տ չ ֊ բե բ ին ք մ եղի Հ ետ մեր ՝ն<ոբ գազթավա յրերը , ի ամէն անգամ ոբ մայրբ որսէն կբ վերադառնա յ եւ

իւարՀին . շարս որոնց եւ Հ ՛Մ *Ը*Մ *եաֆ սկաուտոլթիլնը։ կ՛*բսէ «ԱՀա ձեզի» , նապաստակը ամէն ինչ

Հեռւից կաֆչում են, Հմայում մեր կամարուն տա– Հոս , Յյրտն սայի մէք, կազմակերպե՛ցինք, կազ­ կ՚առնէ եւ էլըսէ ձագեր ո ւն թէ իրենց մայրբ զի­

ճարն երբ ,–^– մալուծեցինք։ Աք դարձանք, ձախ դարձանք ճար րենք մոռցեր է ։ Բայց էգ առիւծը կբ Հասկնայ
Բայց նրանից էլ չ^նաղ են իմ Հայրենի գայն եւ աՀա մ եզէ խառը եւ նապաստակին
աղքիկներբ ։ մ բ գտնե լու ել ամրացնելու փախած ատենբ կբ գոցէ

Անուշիկ են իմ Հայրենի աղբիւրներբ քաղցրա­ օգնութեան Հասաւ մեր ան բաժան ղեկավար ր , Աե– ծակբ եւ դուրս եկուր» , էլ բսէ ։ Լաւ, կբ պա­

կարկաչ , միայւաւԹոՆթփւյնւը.: տասխանէ նապաստակը, բայց սանտալներս առ ,

կախարդիչ են մեր դաշտերը, անտառները ղսվ ՛՛՛­ « « Հ – Մ – Ը * Մ – ը թոփ կը խաղայ , էաք. սկաոսո որ ես ալ գամ ։ Բարկութեամբ էգ առիւծբ կ՚առնէ

կանաչ , չ|ւ կբԹար ը լ լ ա լ » ^ օրէնք Հը գուբս բերին։ Գացին , սանտալները եւ կբ նետէ այնքան Հեռու Հ որ այք

Թէ չես տեսել մի օր եկ տես այգաբաց ր մեր օտար էն դուռը ափ առին , սեւոտեց ին մ րոտեցին եւս երբեք ֆապաստակբ զանոնք չգտնէ , բայց իսք

լեռնեբում , ա յ դ Համ աՀ այ կա կան կազմ ակեր պո ւթի ւնը եւ Է՚նԼ էր ար ա՛լ նապաստակբ պէտէ չտեսնէր , քան\ի ոբ

՝Բեզ կբ թուայ , թէ գրաֆից գեղեցիկ բան չի՛ք* աէ՜քս^ , վտար ում ի ենթարկել տուին զայն ; Ա՛յդ կօշիկներբ նապաստակէն ական քներն էէն ։

աշխարՀում ։ Տանուլն : շՀէմպորիին՝ մասնակցելու ։ Հայ ա– ԱՀա, Ծայր • Արեւելքէն՛ աւրէշ բանաստեղծ

*է՝եղեցիկ են մեր արեւբ ,մեր սաբերբ ,մեբ ձորեր բ , նունը չփայլեցնելու^՝ միքազգային շուկային մէք։ մբ) Ի1§Ա^ՇՈ–^հ&€–1–1ւ6Ո, որուն՛ գրուածքներ բ ունթւ

Բայց ամենից գեղեցիկ են իմ Հայրենի աղքիկները Հ — «Ես, «Հոյյ Աբի» եմ, դուն Հ* Մ* Ը* Մ*^ Վ,էբ լէնէ Հ էտս թափութ էւնը , քմ ա յքը եւ այն Հեգ­

դուն՝ իրաւունք չուֆէս կարճ տաբատ անցբնելու նանքը որ կը ծածկէ յուղում ը ։ Այս ոտանաւորը

*Լ,ոճե Հասակ , մէքքը բարակ, աչքերբ սեւ, աստ­ սրունքիդ։ լ\\Հ\Հ\դ111ըՀւի դուռը փակուած է քո՛– առ֊ մ ասնաւո րապէս գրուած է Հան ո յէ կա յարան էն

ղոտ գիշեր, լեւդ... վբայ, ունի \*ւե\Շ1՝\.ի պարզ փէլէսոփայոլթէլնը, եւ

Անառիկ բեբգ են բաբձրագաՀ , ամէն մարդու չեն —7 է*ԳՒայՐ ենք մենք։ Ս կտուտ բ եղբայր է ա– յուզէ՛չ արտայայտումը ։

տալիս սէբ * մէ\ե ուրիշ սկաուտի : Ան բարեկամ է անա՛սուննե­ Առա ր կաֆեբ բ զանազան մ արգոց կր նմ ան էն •

Բայց թէ յանկարծ տիրանաս դու այդ գանձերից րուն իսկ X կան որ ձեռքով կը տաէնէնք, ուսով կամ
քաշքշելով,
մէկն ու մէկին, •—- Գնա՛ բանդ X Գուն ոչ իսկ արժանի ես մեր

\ա քեղ կբ աայ ե՛ւ էր սէբբ% ե՛ւ իր ՀուբլՀՏ \ի՚ւձ սկաուտական բաբեւթե^։ Ուրացիր քու Հարազատ կան պայուսակներ, կողովներ , սակառներ ,

իբ Հոգին» ծնողքդ՝ Հ ՛Մ *Ը*Մ*բէ Հրամաբէ անկէ եւ անոր Ոսկէ թէթեռնէկներ , մետաքսէ տաբատներ ,

Ի՜նչ թովիչ եֆ Հովէւներէ՝ մթնում ծաղկող կրակ. ղեկավարներէն , ապա եկուր մ տիր մեր մ էք՝ վա­ ապարանքանֆեբ , օղեր -,

ներւը ,—• յելելու Համար 7–է^այէ1ր1|ււ^՛ դրախտը, կը պա տզա­ կան տոմսակներ մարդոց Համար, եւ

Բայց նրանից էլ թովիչ են իմ Հայրենի ադքէկնեըը X ւք էին պատանիներու Համ ամ աբդկա յին եղ բա յ րո լ - տոմսակներ առարկաներուն Համար ,

թե աֆ Հա յ աշխատակիցները՝ էրենց ա րենակէց Չորրորդ կարգ, առաքէֆ կարգ, երկրորդ

եղբօրբ եւ էրենց Հարազատ ծնողքէն՝ Հ ՛Մ՛՛Ը ՛Մ *է կարգ, երբորդ,

Դէմ։ Զորս մ ուտքէ դուռնեբ, Հորս մեկնում է
քարափ • • •
մ էք , գունդի Հ բաման ատ ար Հազարապետ Ալեքսէ– Անցածն այդ օրերբ X

եւը կուսակցական տոմ սին մ էք ծալլուած թուզթ Պէտի տեսնենք*. Հէմա , ոբ ֆրանսա յի մէք տե­

մր կբ պաՀէը՝ կորչագինի այն խօսքերով, ոբոֆք գի կ՚ունենայ ճամբարը եւ ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ՃԱՄ– Որչափ դրամբ շատ \ԲԱայ, այնքան շուտ
կՀեբթայ
մարտական երգի պէս կբ Հաչեն. «Մարդու մօտ ա– ԲԱՈը<, մերիննեբբ պիտի մասնակցին անոր եւ վ"- ։

մենաթանկագինբ կեանքէն Է՝^ • «Այդ խօսքեբուն տաՀ եմ , անոնք, «Հայ Աբի»նե րը պիտի փայլեց՛ նե\ն

վրայ, րսաւ Հազարապետ Ալեքսէեւը, կաբելի է Հայ անունը օտար աղղեբու մէք, բայց ւ(աիս մը Եւ դեռ ուբէշներ., Ա՝ատակասքարէն , ուր

յենուլ, ինչպէս վտՀաֆէ վրայ , անոնք կ*արթնցնեն կը սողոսկի մէքս ; Անոնք պիտի վերադառնան մեր Հէն Հէքեաթներբ, աւանդութիւն բ ներշնչած են

մեր սեփական ուժերբ» ; մէք, իբրեւ վերի արտի ցորեն գլուխ ցցելու իրենց բանաստեղծը որ կը էւօսէ ջուրե բու տ ոտ ու ա ծ ո ւ -

()ստրովսկիի «ինչպէս կբ կոփուէր պողպատ բ» Հարազատ եզբօրը, Հ ՛Մ ՚ Ը ՚ Մ ՛ի* եւ ժողովուրդի Հէներու մասէն , որքան նրբութեամբ ել եւրոպա -

դիբքԲ նշանակալից ճակատագիր է ունեցած : Այդ զաւակ սկաուտներու դէմ • • • կան ամենավեբջէն կատարէլութեամբ ։

գիրքբ տեւական , կենսական ներգործութիւն ու - Եթէ մարգարէութիւնս սխալ պիտի ելլէ , կտն­ Ահաւասիկ աքս որուԹ թարթիչԹւյրքըք ծա)(կւ են

նեցող գի րք է , աքն դարձած է Հերոսս ւթեան գ՛՛է– իւ ա ււ լ է ււ ն ե ր ո ղո ւթեան՝ խֆ գրագիրս կբ ստորագրեմ երազով,— որոլն աոք երր սռւդւո֊ած եւն ծււվա11

բոց •. Հոս ՚ մէջ••.

ՄԱՐԳԱՐԻՏ ԱԹԱՐ-ԷԿԵԱՆ Կ՛ Պ Ե Տ Ո Ւ Շ ԱՀա յատկանշական պատկեր մբ ոբ ոոյց կու

տայ թէ որեւէ արուեստ կտրել ի չէ սաՀմանափա–

ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂՈՒԹ ՚եան, մէակ ՀայուՀէն է այս տարէ, որ ստացած կել թունդ ազգայէն գաղափարնեբով ; Ա•

է մագէստբոս գիտութեանց տիտղոս բ ։ Երաժշտա–

ՊԷ8ՐՈՒԹԻ ղոյգ Համալսարաններէն , Ամե - ՝ս՝ո$է գո՚սընթացքը աւարտած է Օր * էթբլ Ո՚ուպ– ՍՏԱՑԱՆԲ

րի կետն եւ Ֆրանսական , այս տաբի շբքաֆաւարտ եան ։ ԵՓՐԱՏԵԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆ, ՔՂԻ ԵԻ ՇՐՋԱԿԱՅ

եղած են 32 Հայերդ Ամերէկեան Համալսարանէն Ֆրանսական պաք ա լ օ ր է ա ^ յ&նաւթէւֆներու ԳԱԻԱՌՆԵՐԸ , պատմութիւն եւ աշխարՀագրոլ -

վեց բմիշկ, եօթբ ՀիւանդապաՀուՀի եւ երկու երկ­ յաջողածներն են Հրաչ Տասնապետես/ն., նաեւ Արա թիւն, գրեց՝ Գ. Թո ւրի կետն : Ա. Հատոր։ Գ\ին՝

րաչափ։ Ֆրանսական Համալսարանէն Հինգ բմիշկ, Սրապեան, Հրաչ Թուբիկեան՝ եւ Ա՛ ՝Բէօֆթէճեան 200 ֆրանք : կբ ծախուի բոլոր գրավաճառներուն

՚^էհ. դեղագործ եւ երկու ատամնաբոյժ ։ ( առա քէն ) : քով :

Օբ՛ Ետքէ Տէր Մելքոնեան ք \որ ծաֆօթ է իբ– Ա * Նշան վարժարանէ այս տաբուաֆ շբքան - ԵՐԻՏԱՍԱՐԴ Հ Ա Յ Ր Ի Հ Ի , կիսամսեայ Հանդէս,

բե օտար լիզոլներէ յաֆող պատմուածքներ թարգ­ աւարաուՀթներէն Օր՛ Այդա Փօլատեան արաբերէն թիւ 4 ։ Յուլիս 15։ Տարեկան բամնեդին 2 սթեր–

մանող , ստացած է պսակաւոր արուեստից տ իտ– նի մէջ ձեռք բերած յաջողութեա՛ն. Համար կրթա­ լին : Հասցէ.֊ ԱաՇ Տհ-ՅՈ Տ623, 8Ա6 Օհ«հԱ

դրսը պատուոյ կարգ (•/•) յ Օր* ԱնաՀէտ ճէտէճ– կան ն ա իսա ր ա բո լթ են էն ստացած է ինքնաՀոս 113, Ցշյ՚ոաէհ (ԼւեՁո).

գրիչ մը։

Fonds A.R.A.M