Page 102 - ARM_19-1947_03
P. 102
«ՍԱՍՈԻՆ8Ի ԳԱԻԻԹ» ուած են ե՛– իր օգտակարութիւն ր բերէ եղած ա– ԽՈՐՀԲԴ-Ա8ԻՆ ԳՐԱԳԷՏՆԵՐ
ռաջագրան՚քին : Աս շարաՀ իւս ած եմ Սասու֊նցի
ԳԻԻ8ԱԶՆԱՎԷՊՐ ԱՌԹԻԻ Դ՝ալ|իթ–Հւ իբ լրիւ չորս ճիւղեբովւ Այս ամբողջու Նիկպայ Օստավսկի
թիւնը ինձ Համար գրական արմէք մբ կը ներկա
յացնէ , եւ շա ր ա Հ ի ւս ած եմ գրական մ տաՀոգու -
(ի. եւ վերջին մաս) թեամբ։ Այս սաՀմ անն երու մէջ գիրքբ մատուց - ԽՄԻ • - Ամվափուած «Սսվետակա(ն Հայաս .
ուած է բ՛ոլոր քննադատներուն , որոնց դրական տանգէս •—
իմ յառաջաբանէս մէջ յայտնելով այն միտքը կամ բացասական գտա ո զութ ի ւննե րր բնական կբ Տասնեւչորս տարի առաջ Նիկոլայ Ալեքսիե -
դրականու
թէ •էԱասոլնցի Գաւիթդ դի ւցաղնավէ պր յաջորդա գտնեմ , եւ գրքին կբ թողում ո ր ինքզինքը պաշտ ւիչ Օստրովսկին մտած է սովետական
իր գրքով,
կան կրկին տպագրութ իւննե րու. ընթացքին բռ՜ա - պանէ* որովՀետեւ, վերջին Հաշուով, գիրքն է °Ր թեան մէջ բարձր ներշնչումով գրուած ու յաղթա
յեղափոխութեան
խնդիր սրբագրումներ եւ լրացումներ պիաի ըլ պիտի դիմանայ քննադատութիւնֆերուն՛Հ Զիթու - որուն էջերուն մէջ աճած, պայքարած Անոր գրքին
է մեր Հայ
լան՛, կ՝աււաիսրկէի որ Հայ գրագէտները ել բա ն\ին իմ գբքէն՝ դուրս բաներու մասին խօսած է, ո– նակած է ընկերվարական մեծ պայքարի ու
նիմաց մ տաւո րականնե րր յատուկ խորՀրգակցու - բոնց կը պատասխանեմ յաջորդ յօդուածով, փա ծնունդը՝ սովետական նոր մարգը։
թեան նիւթ դարձնեն մեր ազգային գիւցաղեավէ– կագծի մէջ առնուած , իբրեւ քովնտի գիտոդու - Հերոսը՝ Պավէլ կորչագինը դարձած
պի կարգ մր դժուար լուծելի խնդիրքները եւ Հա թիւննեբ ։ րենիքի բազմամիլիոն ժողովուրդի
ւաքական որոշումի մր յանգին, որպէսզի Հայ իլ որովՀետեւ այս տեսութիւնները պարզեցի, յաղթանակի բարեկամը եւ մ՛ասնակիցը : Կարծես
գրակաՀև ըն՚տա նիքը կարենայ ըսել թէ՝ այս գիրքր խօսքս ուղղելով Հայ մտ աւո ր ական ու թեան , որ թէ ան նոր կեանք է ձեռք բերած, ԳՐքի է^րէ^
վերջնական բնագիրն է, ինչպէս յունական Ակա– մասնակի , բայց այս խնդրին Հետ կապ ունեցող մտած է մեր սովետական իրականոլթեան մէջ, իր
գեմին Ե՛ գարուն (՛Բ՛ Ա՛) որոշեց Հոմերոսի վե– Հարց մը կը յանձնեմ փաբիզաՀայ գբագէտֆերու ամբողջ յեղափոխական կրքով ել աննկուն կամ -
րագրուած պատումի վերջնակա՛ն բնագիրը եւ ուշադրութեան % քով պայքարելով անոր ն՛որ գծերուն Համար։
բազմաթիւ աւելորդ մասերը դուրս ձ գ ե ց ։ Որ ան– Անցած տաբի Ակօս եբկամ՛սադրի ԺԵ * Հատո Ապիտակ պահակներու կողմէ տանջամահ ե–
Հրաժեշտ է վերջնական բքԼագրի մր գոյութիւֆը , րին մ էջ րնդարձակ գրախօսական մ բ նուիրած էի ղած իր բարեկամներու եղբայրական) գերեզմանի
կարծեմ ամէն բանիմաց Հայ կ՛ընդունի ։Այգ րնա– Պ * Չիթունիի ՍասայնակաԹ գրքին, թնչ ոբ գրա մօտ կանգնած՝ Պավէլ կորչագինը կր մտածէր*
գիրն է որ ամէն Հայ պիտի ունենա՛յ , որովՀետեւ կան սովորական երեւոյթ մըն է։ Պ* Զիթուֆին իմ
լյասոլնցի Գաւիթդ ընտանիքի , դպրոցի , գրագէ լոյս ընծայած ՍաԱՈւնցի Դ՝աՆ|ւյՅ–^ առթիւ «Յառա «.Այստեղ արիաբար կը մեռնէին մեր եղ
տի եւ առՀասարակ ընթերցող մարդու գիրք& է* ջէի Յ՛ուլիս 1 թիլին մ էջ գրած է յօդուած մը , բայրները, որպէսզի կեանքը դառ\նայ գեղեցիկ
Հայ մտաւո րակա՚ւ ութիւն ը պէտք է արտայայտուի Լինչ որ նոյնպէս իբ§ բնական իրաւունքն է) , սա ա՛նոնց Համար , որ ծնած են՛ աղքատութեան
այգ մասին։ Պէտք է բնագիրներր լրջօրէն կար - կա յն , գրած է իմ քննադատութիւներուս վրէմը մէջ, անոնց Համար, որոնց բուն ծնոմնղը եղած է
գայ, իրարու Հետ բաղդատէ , ել ամէն մէկ գրա լուծելու միամտութեամր եւ կը խոստ՛ովանի այս ստրկութեան սկիզբր* » • Ամենաթանկ բանը մար -
գէտ իր անկիւնէն յարմար տեսած թելադրանքն պարագան , ինչ որ ներելի չէ մ տ ա ւո ր ա կան ի մը X դու համար կեանքն է։ Ատիկա միայն մէկ անգամ
ընէ, որպէսզի շարաՀ իլսողները օգտուին այդ թե– Պ* Ջիթունին կը գրէ* «Ակօււ ամսագլխի ԺԵ * կր արուի : Եւ այնպէս պէտք է ապրիլ այգ կեան–
լագրախքներէն : թիլին մէջ, Կ • Սասա նի՝ տեղաւորած է բռնազբօ– քը , որ յետոյ տանջալի ցալ չզգաս անն պա ՛և
համար, որ
ՍաԱՈւնցի Դաւիթ– դիւցաղնավէպի ամբալքա - ՀԱի կ ե– անճիշտ ղրախօսական մը «Ա աս՚ո ւնակաֆ՚&ի անցուցած տարիներու քեղ չ։ յյբէ
կան եւ էրի՛– բնագրի մասին խօսած պաՀոլս , ան– մ ասին՝ . (կէտադրութիւն ր Ջիթունին է , ուր բու գծուծ ե լ մանրախնդիր անցեալի ամօթբ եւ որպէս
Հրաժեշտ կր նկատեմ վիճելի խնդրի մըն ալ ան թով ենթական եւ բա լր իրարմէ ամուսնալուծուած զի մեռած ատենդ կարողանաս ըսել* իմ ամբողջ
դրադառնալ : Աեր դիւցաղնավէպը Զորս ճիլղ են) : Եթէ այստեդ անՀրամեշտ կը տեսնեմ պա - կեանքր եւ իմ բոլոր ումերը նուի բած եմ աշխար
ունէք եւ կը կազմեն չ ո ր ս գիրք, ՚որ մէկ Հատորի տաս խանել առանձնապէս Ս աս ուֆ իի ն , պատ ճառը Հի ամենագեղեցիկ բանին մարդկութեան ազա
մէջ կ՝ամփոփոււի : երկու է ; Նախ որ՝ անարդար եղած է իր գրախօ տագրութեան Համար մզուած պայքարթեդւ
Վ^աթսուն փոփոխակներու գրեթէ ւււմլ՛ ո ւյ 0՛/ լ ֊ սականին մէջ, երկրորդ որ՝ առիթ ունեցայ ծայրէ Պավէլ կոր չագին բ Նիկոլա յ () սա րով սկ ին ^
թիւնը այս չորս ճիւղերու պատումֆերը կր պա - ի ծայր կարդալու իր շարաՀիւսած Սասո.Նւ1ց|ւ Դա. յաղթելով անձֆական ողբերգութեան , իր գրքով,
բոԼնակէ : ա՚շ իր ստեղծագործական՝ սխբագործութեամբ կանգ -
ոլշտ ուրիշ ճիւղեր եղած են , որոնք Ուրեմն Պ՛ Չիթունիի «Յառաջէի մէջ ԱասՈւս. նեցալ մարդու եր ջան կութ եան Համար պայ քար ող
գա՛րերու, րն թառքին գունաթափ ՐԼԼալՈէլ^ մոռ - ց|ւ Ղ»ա1–|ւթ^ քննադատող յօդուածի առաջին շաբ– մարդոց առաջաւ՛որ շարքեր՛ուն մէջ յ « ^ ա ^ # ւ ւ -
ցուած, կամ ներկա յ ճիւղերուն մ Էջ ձուլուած են : մառիթր այն է որ ես «բռնազբօսիկդ եւ «անար - թիւնբ կը ծնի , կը պայքարի ել կբ ստուգուի փոլւ–
ք*եկո րներր կր նշմ ար ութն՛ քանի մր սլաաումն եր ո ւ դարդ գրախօսական մբ գրած եմ, Հետեւաբար Ջի ձոլթ իւններովդ , - կ՚ըսէր Օստրովսկին*
մ էջ , բայց ատոֆցմ է ճիւղ մ ր կազմ ելու դրուագ– թունին ինքնիրեն իրաւունք կուտա յ խծբծանյխեր Պավէլ կ ո ր չագին ի գո րծո ւֆ է ութիւն ր կ\ըն թա
ներր կր պակսին : Որով՝ ընգՀանուր կարծիք մր, ը^յելու իմ գրքքիս մասին : նա յ քաղաքացիական պա տե բաղմի տա րինե ր ուս՝
գիտակա՛ն ել բանասիրական ա ո ւե ալն եր ուի , կազ– \,ախ ինծի Համար անըմբռնելի է թէ գրախօ \աին Ուկրանիոյ մէջ * գերմանական միջամտու
սովետական
մ ո լած է թէ մեր գիւցազնավէպր էորս ճիւգեբէ կբ սական մը ւի^նւչպէս «բռնազբօսիկդ կ*Ըէէա՛յ ՝ Ջի - թեան դէմ մղուած պայքարին մէջ,
բաղկանա յ , իրարու միացած ամբողջական ւիէպ թունին եթէ այգ բանին ալ մասնագէտ է , թող պետութեան Հ աստատմ ան առա ջիղն տ ա րինե բ ո լն :
մ րն է եւ կբ վերկանա ք ո ղբե րգո ւթեամ բ եւ խո րՀր– նո ր ճիւգ մբ աւելցնէ Հայ գրական քննւագատ՚ու - «Ինչպէս էբ կոփւում պողպատրդ փէպին մէջ Օստ
գաւո րոլթեամբ թիստ յատկանշական՝՝ Պղւոիկ թեաֆ ուգղոլթեան
վրա յ % Զարմ անալի մամ անա - րովսկին՝ ստեղծած է ընգՀանուր կերպար մը (տի
Ա՚Հերհ մայռին մէջ փակումով % Այո բֆդՀան՚ոՀը
կա շրջան մբ 1լ ապրինք, ուր բարքերը գլխիվայր պար) : Պավէլ կորչագինը իր գարու զաւակն է ,
կարծիքը իւրացուցած է Մ * Աբեղեանի Գէխաւո - շրջուած են; Մեր ազգային դիւցաղնավէպի մէկ Հարազատ (/ողով ուրդի մի ս էն եւ արիւնէն Հ Օստ
բած խմբագբութիւնբ , եւ իմ կարծիքով՝ շատ ի– բնագի րը ամբո զէական, ել դրական ձեւով տալու րովսկին այգ վէպին մէջ մաբմֆաւորած է Հերոսի
մ ո գո վբդա կան ո ւթեան սյն լիակւ
րաւացէ : յ ա ւակնէՈւթիւնը 1լ՝ո ւնենա յ Հեղինակ մը , եւ կը է-
Պ * Ջիթունին այս իսնգբի մէջ ալ կր մնայ «կո կարծէ թէ մարդիկ այլեւս ուրիշ գործ չունին, բագործումը, երբ անոր Հոգեկան՝ ամբողջ նպա -
թողականդ , Հ իմն ո լելով իր «թադուՀ իդ փոփո խա մամանակ պիտի վատֆեն «բռնազբօս\ի կդ դրախօ - տակտս լաց ո ւթիւն՛ը եւ Հերոսական պայքար բ կը
կին վրայ գ որ տեղին է յայան ել թէ տակաւին սա կան մը գրելու , այն՝ ալ այդպիսի կարեւոր Հ ամապատասխանեֆ Հարազատ Ժողովուրդի Հիմ–
ձեռաղիբ կը մնայ , ել Հետեւաբար բանասիրական) գրական Հարցի մ ը չուրջ : նակսՀ՚յ ձդտումնեբուն ել պայքարին : Պավէլ կոր–
եւ գիտակաֆ քննութեան ենթարկուած չէ : Ջի թ ո ւ– ֆմ գրախօսականիս մէջ խիսա. եմ եղած ,բայց չագինի մ էջ մ արմնաւո րուած է անոր նպատակնե
ն ին կբ պնգէ թէ ինքբ եօթբ ճիւղբ գիտէ եւ եօթբ երբե՛ք անարդար։ ՛ր բ յստակօրէն գիտակցած մ ո ղո վո ւբ զձի ամենա -
ճ իւղով կազմա ծ է իր Սասոլ-Թակա^ : Վերջին եր յաղթ, III11111111գIրIոI ւած կամքը :
Պավէլ կորչագինը սովետական գրականու -
կու ճիւղեր կոչուածները շատ Համառօտ Հեքեաթ– Եւ ո րովՀ ետեւ Ջիթուֆին ա յս աէնթո յլատբելի
ձեւով կը մօտենայ դրական խնդի ինե բուն , ես վեր թեան մէջ հերոսական երիտասարդութեան մարմ
ներ են՝ թ ե ր ե ւ ս Ա ասուն ի Հեռերու (Հերոսներու) ,
ջակէտ մբ կբ դնեմ այստեղ ել կ՚ընեմ առաջարկս % նաւորումն է : Ստեղծելով Հեծեալ Առաջին Բա -
բա յց ղի լց ա զն ա վէ պ ի յաջորդական սերունդն երբ
խնդիր նակի մարտիկի՝ ժողովուրդի յիշոգութեան մէջ
չեֆ , դիւցազներգական կառուցում չունին ել ա - ^Իրա՛կան՛ եւ բանա Հի լսական կարեւոր
մնացած կերպարր , Օստրովսկին Հասուն ի ր ա ՜
գօտ կե րպով կրկնութիւնն՝ են իսկական չորս ճիւ- մբ ընդարձակօրէն դրախօսած
ղեբոլ կարդ՛ մր երեւոյթնեբուն՝ • Ոչ ոք կրնայ ար եմ–. Պ– Ջիթունին պաշտ վարդապետութեան չտեսնուած Համոզա—
գիլել որ Չի թուն ին ա յդ Հ էքեաթնեբբ Հ րատա բա կը Հրաւիրեմ Հրապարակաւ, որ Փարիվի մէջ Հինգ մով պարղեց քաղաքացիական պատերազմի
կէ աո անձին կամ քանի մր տասնեակ էջերով՝ կցէ գր ա գէ տֆ եբո լ ներկա յո ւթե ան պա շտ պան է ի ր Աալ ժամանակ ժողովրդական զանգուածային Հերո -
Ս աս ո ւն ցի Գաւիթ գիւցաղֆավէպ ին : Ատոնք բան ԱռւնակաւԹյռ իմ «բռնազբօսիկդ ել «անարդարդ գրա սութեան իսկական Հիմքը, մ՛արտիկ(եերոլն ոգեշն՛
մր չեն աւելցն եր մեր դիւց աղն ա վէպ ին՛ վրա՝յ եւ խօսականին դէմ : Հինգ դրաղէ տնե ր ո լ անուանու չող բարձր գաղափարականութիւնը :
վէպին օբգանակաֆ մ աս բ չեն կրնար կազմ ել % մը շուրջ որեւէ առա ր կո ւթ իւն պիտի չը\նեմ : Անոնք Նիկոլայ Օստրովսկին սովետական գրականու
էականբ Չորս Լիւղերով կազմուած էրի1– բնագիրն պիւոճի ծան օթ ան ա՛հ ԱկօԱ^ մէջ զետեղուած ուսում թեան մէջ մտաւ իբրեւ Ալեքսիյ Մաքսիմովիչ Կ՚որ–
է ել գրակաւն տեսակէտէն այս ամբոզ ջութի ւնն է նասիրութեանս եւ պիտի լսեն Պ* Ջիթունին ։ֆառք քիի անմիջական ժառանգորդ . մեծ գրող աքն կոր–
կարեւո րը եւ ոչ թէ բան ա Հ աւայձն երէ\ն ո®վ Աստուծոյ , այոօբ ՚ մեր դիւցաղնավէպի ամբող - քիի , որուն գործերուն մէջ առաջիֆ անդամ սկսաւ
աւելի գիւտեր ըրած է : Զի թունի ի ճիւղ կո- ջակա\ն՝ բնադրեին ալ Հատտորով Հրապարակն են ե ապրիլ, ստեղծադործել ել պայքարիլ իրեն Համար
չածներբ , որոնք բնադիրնեբուն մէջ չեֆ մտած եւ մատչելի բոլորին : Սիրական այդպիսի ատեանի մը մարդկային նոր պատմութիւն կերտող գիտակից
չեն կրնար մտ\նել , կբ թողուն ր Պ * Ջ իթո ւն ի\ին , վճիռը , առաֆց վե րապաՀ ո ւթեան , այմմ էն կ*ըն– ժողովուրդը։ կորքին ժողովուրդի ծոցէն դուրս ե–
ղան՛ոնք գտնելու պ ա տ՛ի ւն ալ Ջ /՛թուն ի ի աֆ կապ - գունիմ ւ Յոյս ունիմ թէ Պ* Ջիթունին ալ աւելորդ կած մարդու մէջ տեսաւ Հոգեկան գեղեցկութեան,
տելի սեփականութիւն ր կը նկատենք ^ բայց ի սէր շատա խօսութենէ պիտի Հ բաժ արի եւ բռնէ այս խելքի, տաղանդի ուժը, սխրագործո ւթիւն կա -
Աստուծոյ , վերք գտնէ այն հաւարք որ Ջիթունի կտրուկ ճան ապա րՀ բ , ենթարկուելով գրական բա տարելու Հզօր կամքը։
սովոր է փրցնել թէ միայն իր եօթբ ճիլղերով պա բո յականի մը % Պավէլ Կորչագինը դարձած է սովետական
տումն է լրիւ բնագիրբ, թէ այս իֆ չ կամ այն ինչ Գրականութիւն բ ամէն բանէ առա ջ անկեղ ծա., գրակա\նոլթեան Համար բնորոշ կերպար , որու ա–
աշխատասիրութիւնը պակաս է , Ապաբկերտի պա թփւյն է եւ դո բծ չուն ի «բոֆէազբօսի կդ տրաւս լա յ - ռաջադրութ իւնն է «ցոյց տալ սովետական մար
տումէն օգտուած չէ , թէ իր փոփոխակը նկատի տութ իւննե բուն Հետ : Գեղարուեստը ազատ ՛ոլ ան գոց այդ նոր բարձր յատ կո ւթ իւնն երը , ցոյց տալ
առնուած չէ,այլապէս դիւցազներգական ոճով գր կախ դետին մըն Է , \ուր աբմանապատուո ւթես/ե մեր ժողովուրդին ոչ միայն ՛այսօրը, այլ եւ թա
՛ուած պիտէի բլլաբ Սաա1Ն|ն*յի Դաւփթ.^։ <կ. Ջիթու տէր մ տ ա ւո ր ա կան բ բա րե կամ ու թե ան կամ զան՛ա փանցել վաղուան օրը, օգնել լուսարձակի միջո–
նին պէտք է անդրադառնալ որայդ չէնչինաբան ու զան նկատումներու Հ ամար ճշմարիտ , գե ղե ցի կ եւ ցով լ,ո ուս աւո րելու գէ՛զի առաջ տան՛ող ուղին֊
թեամբ՝ մտքերբ կը մոլոբեցֆէգ խառնակ ըմբռ - իսկական աբմէքբ չի կրֆար ուրանալ* ի՛սկ եթէ (Ա֊ ժդանով) : «... Գրողր պէտք է ժողովուրդը
նում մբ կբ ստեղծէ մեր դիւցազնավէպին՝ շուրջ, կան անարժէք երկեր , որոնք կրնան որեւէ կեպով դաստիարակէ եւ զա/ն զինէ գաղափարապէս–» ,
եւ ա ն ո ր տա բած մ ան ել կատարեալ ձեւաւո բման վնասել Հալ դրականութեան զարգացման , պէտք է ըսած է ընկ. ժդանով, «Ջվեզգա» եւ «Լենինգրադ»
արգեքք Կ՝ըլլայ։ քննադատ ույին եւ տապալին՝ : Այստեղ շուկայիկ թ ե ր թ ե ր ո ւ մասին տուած իր զեկուցումին մէջ՛.
Հայ գրական իբակա\ ութի •" ը մօտ 75 ՛տարի Հաշ\ի լներ կամ խնամութիւննե ր չեն կրֆար դեր
բաւսՀկանացած է քովնտի Հ ետ •յ՚քրքրութ ի ւն մր ունենալ Հ • • ՚ Հայրենական մեծ պատերազմի ճակատ -
ուՀ,ենայ,ով Սասունցի Գաւիթ– դիւցաղնավէպի Հան Այսքանբ ընդՀանուր խնգիր՝1երու չուրջ, որոնք ներուն մէջ, մերթ սլա շալ, ո ւած Աեվաստոփոլի
դէպ։ Հ ի մ ա որ բաւական– աշխատանքներ կատար կրնան– օդա ա կար Հ անգի ս ա$ւ ալ մեր ազգ . դիւցաղ մէջ, մերթ Աթալինկրաաի կատաղի գրոՀնեբուն
՛ուած եւ քանի մր բնագիրներոլ փորձերը Հատոր նավէպի գնաՀատութեան ել պա բղա բանմ ան Հ ՝(Հ ա– մէջ, մերթ կերչի մէջ, մերթ Բելոռուս իա յ ի ար -
ներով Հրապարակ գրուած են, մտաւորական եւ ն ի մր խօսք ալ մ ասնակի գիտողութիւնն երոլ մւս– ձակազէնխերու անտառներուն մէջ մարտիկներու
գիտուն մարդուն դերը այն պիտ\ի ըլլայ որ խն– սին , որոնց այնքան սիրաՀար է Պ* Ջիթուֆին; կողքին իբրեւ մարտական բարեկամ ել զինակից
դիրներունյ մօտենայ այնպէս , ինչպէս առաջադր Կ– ՍԱՍՈԻՆԻ կը կանգնէր Պավէլ Կորչագինը; Ռազմաճակատին
Fonds A.R.A.M
ռաջագրան՚քին : Աս շարաՀ իւս ած եմ Սասու֊նցի
ԳԻԻ8ԱԶՆԱՎԷՊՐ ԱՌԹԻԻ Դ՝ալ|իթ–Հւ իբ լրիւ չորս ճիւղեբովւ Այս ամբողջու Նիկպայ Օստավսկի
թիւնը ինձ Համար գրական արմէք մբ կը ներկա
յացնէ , եւ շա ր ա Հ ի ւս ած եմ գրական մ տաՀոգու -
(ի. եւ վերջին մաս) թեամբ։ Այս սաՀմ անն երու մէջ գիրքբ մատուց - ԽՄԻ • - Ամվափուած «Սսվետակա(ն Հայաս .
ուած է բ՛ոլոր քննադատներուն , որոնց դրական տանգէս •—
իմ յառաջաբանէս մէջ յայտնելով այն միտքը կամ բացասական գտա ո զութ ի ւննե րր բնական կբ Տասնեւչորս տարի առաջ Նիկոլայ Ալեքսիե -
դրականու
թէ •էԱասոլնցի Գաւիթդ դի ւցաղնավէ պր յաջորդա գտնեմ , եւ գրքին կբ թողում ո ր ինքզինքը պաշտ ւիչ Օստրովսկին մտած է սովետական
իր գրքով,
կան կրկին տպագրութ իւննե րու. ընթացքին բռ՜ա - պանէ* որովՀետեւ, վերջին Հաշուով, գիրքն է °Ր թեան մէջ բարձր ներշնչումով գրուած ու յաղթա
յեղափոխութեան
խնդիր սրբագրումներ եւ լրացումներ պիաի ըլ պիտի դիմանայ քննադատութիւնֆերուն՛Հ Զիթու - որուն էջերուն մէջ աճած, պայքարած Անոր գրքին
է մեր Հայ
լան՛, կ՝աււաիսրկէի որ Հայ գրագէտները ել բա ն\ին իմ գբքէն՝ դուրս բաներու մասին խօսած է, ո– նակած է ընկերվարական մեծ պայքարի ու
նիմաց մ տաւո րականնե րր յատուկ խորՀրգակցու - բոնց կը պատասխանեմ յաջորդ յօդուածով, փա ծնունդը՝ սովետական նոր մարգը։
թեան նիւթ դարձնեն մեր ազգային գիւցաղեավէ– կագծի մէջ առնուած , իբրեւ քովնտի գիտոդու - Հերոսը՝ Պավէլ կորչագինը դարձած
պի կարգ մր դժուար լուծելի խնդիրքները եւ Հա թիւննեբ ։ րենիքի բազմամիլիոն ժողովուրդի
ւաքական որոշումի մր յանգին, որպէսզի Հայ իլ որովՀետեւ այս տեսութիւնները պարզեցի, յաղթանակի բարեկամը եւ մ՛ասնակիցը : Կարծես
գրակաՀև ըն՚տա նիքը կարենայ ըսել թէ՝ այս գիրքր խօսքս ուղղելով Հայ մտ աւո ր ական ու թեան , որ թէ ան նոր կեանք է ձեռք բերած, ԳՐքի է^րէ^
վերջնական բնագիրն է, ինչպէս յունական Ակա– մասնակի , բայց այս խնդրին Հետ կապ ունեցող մտած է մեր սովետական իրականոլթեան մէջ, իր
գեմին Ե՛ գարուն (՛Բ՛ Ա՛) որոշեց Հոմերոսի վե– Հարց մը կը յանձնեմ փաբիզաՀայ գբագէտֆերու ամբողջ յեղափոխական կրքով ել աննկուն կամ -
րագրուած պատումի վերջնակա՛ն բնագիրը եւ ուշադրութեան % քով պայքարելով անոր ն՛որ գծերուն Համար։
բազմաթիւ աւելորդ մասերը դուրս ձ գ ե ց ։ Որ ան– Անցած տաբի Ակօս եբկամ՛սադրի ԺԵ * Հատո Ապիտակ պահակներու կողմէ տանջամահ ե–
Հրաժեշտ է վերջնական բքԼագրի մր գոյութիւֆը , րին մ էջ րնդարձակ գրախօսական մ բ նուիրած էի ղած իր բարեկամներու եղբայրական) գերեզմանի
կարծեմ ամէն բանիմաց Հայ կ՛ընդունի ։Այգ րնա– Պ * Չիթունիի ՍասայնակաԹ գրքին, թնչ ոբ գրա մօտ կանգնած՝ Պավէլ կորչագինը կր մտածէր*
գիրն է որ ամէն Հայ պիտի ունենա՛յ , որովՀետեւ կան սովորական երեւոյթ մըն է։ Պ* Զիթուֆին իմ
լյասոլնցի Գաւիթդ ընտանիքի , դպրոցի , գրագէ լոյս ընծայած ՍաԱՈւնցի Դ՝աՆ|ւյՅ–^ առթիւ «Յառա «.Այստեղ արիաբար կը մեռնէին մեր եղ
տի եւ առՀասարակ ընթերցող մարդու գիրք& է* ջէի Յ՛ուլիս 1 թիլին մ էջ գրած է յօդուած մը , բայրները, որպէսզի կեանքը դառ\նայ գեղեցիկ
Հայ մտաւո րակա՚ւ ութիւն ը պէտք է արտայայտուի Լինչ որ նոյնպէս իբ§ բնական իրաւունքն է) , սա ա՛նոնց Համար , որ ծնած են՛ աղքատութեան
այգ մասին։ Պէտք է բնագիրներր լրջօրէն կար - կա յն , գրած է իմ քննադատութիւներուս վրէմը մէջ, անոնց Համար, որոնց բուն ծնոմնղը եղած է
գայ, իրարու Հետ բաղդատէ , ել ամէն մէկ գրա լուծելու միամտութեամր եւ կը խոստ՛ովանի այս ստրկութեան սկիզբր* » • Ամենաթանկ բանը մար -
գէտ իր անկիւնէն յարմար տեսած թելադրանքն պարագան , ինչ որ ներելի չէ մ տ ա ւո ր ա կան ի մը X դու համար կեանքն է։ Ատիկա միայն մէկ անգամ
ընէ, որպէսզի շարաՀ իլսողները օգտուին այդ թե– Պ* Ջիթունին կը գրէ* «Ակօււ ամսագլխի ԺԵ * կր արուի : Եւ այնպէս պէտք է ապրիլ այգ կեան–
լագրախքներէն : թիլին մէջ, Կ • Սասա նի՝ տեղաւորած է բռնազբօ– քը , որ յետոյ տանջալի ցալ չզգաս անն պա ՛և
համար, որ
ՍաԱՈւնցի Դաւիթ– դիւցաղնավէպի ամբալքա - ՀԱի կ ե– անճիշտ ղրախօսական մը «Ա աս՚ո ւնակաֆ՚&ի անցուցած տարիներու քեղ չ։ յյբէ
կան եւ էրի՛– բնագրի մասին խօսած պաՀոլս , ան– մ ասին՝ . (կէտադրութիւն ր Ջիթունին է , ուր բու գծուծ ե լ մանրախնդիր անցեալի ամօթբ եւ որպէս
Հրաժեշտ կր նկատեմ վիճելի խնդրի մըն ալ ան թով ենթական եւ բա լր իրարմէ ամուսնալուծուած զի մեռած ատենդ կարողանաս ըսել* իմ ամբողջ
դրադառնալ : Աեր դիւցաղնավէպը Զորս ճիլղ են) : Եթէ այստեդ անՀրամեշտ կը տեսնեմ պա - կեանքր եւ իմ բոլոր ումերը նուի բած եմ աշխար
ունէք եւ կը կազմեն չ ո ր ս գիրք, ՚որ մէկ Հատորի տաս խանել առանձնապէս Ս աս ուֆ իի ն , պատ ճառը Հի ամենագեղեցիկ բանին մարդկութեան ազա
մէջ կ՝ամփոփոււի : երկու է ; Նախ որ՝ անարդար եղած է իր գրախօ տագրութեան Համար մզուած պայքարթեդւ
Վ^աթսուն փոփոխակներու գրեթէ ւււմլ՛ ո ւյ 0՛/ լ ֊ սականին մէջ, երկրորդ որ՝ առիթ ունեցայ ծայրէ Պավէլ կոր չագին բ Նիկոլա յ () սա րով սկ ին ^
թիւնը այս չորս ճիւղերու պատումֆերը կր պա - ի ծայր կարդալու իր շարաՀիւսած Սասո.Նւ1ց|ւ Դա. յաղթելով անձֆական ողբերգութեան , իր գրքով,
բոԼնակէ : ա՚շ իր ստեղծագործական՝ սխբագործութեամբ կանգ -
ոլշտ ուրիշ ճիւղեր եղած են , որոնք Ուրեմն Պ՛ Չիթունիի «Յառաջէի մէջ ԱասՈւս. նեցալ մարդու եր ջան կութ եան Համար պայ քար ող
գա՛րերու, րն թառքին գունաթափ ՐԼԼալՈէլ^ մոռ - ց|ւ Ղ»ա1–|ւթ^ քննադատող յօդուածի առաջին շաբ– մարդոց առաջաւ՛որ շարքեր՛ուն մէջ յ « ^ ա ^ # ւ ւ -
ցուած, կամ ներկա յ ճիւղերուն մ Էջ ձուլուած են : մառիթր այն է որ ես «բռնազբօսիկդ եւ «անար - թիւնբ կը ծնի , կը պայքարի ել կբ ստուգուի փոլւ–
ք*եկո րներր կր նշմ ար ութն՛ քանի մր սլաաումն եր ո ւ դարդ գրախօսական մբ գրած եմ, Հետեւաբար Ջի ձոլթ իւններովդ , - կ՚ըսէր Օստրովսկին*
մ էջ , բայց ատոֆցմ է ճիւղ մ ր կազմ ելու դրուագ– թունին ինքնիրեն իրաւունք կուտա յ խծբծանյխեր Պավէլ կ ո ր չագին ի գո րծո ւֆ է ութիւն ր կ\ըն թա
ներր կր պակսին : Որով՝ ընգՀանուր կարծիք մր, ը^յելու իմ գրքքիս մասին : նա յ քաղաքացիական պա տե բաղմի տա րինե ր ուս՝
գիտակա՛ն ել բանասիրական ա ո ւե ալն եր ուի , կազ– \,ախ ինծի Համար անըմբռնելի է թէ գրախօ \աին Ուկրանիոյ մէջ * գերմանական միջամտու
սովետական
մ ո լած է թէ մեր գիւցազնավէպր էորս ճիւգեբէ կբ սական մը ւի^նւչպէս «բռնազբօսիկդ կ*Ըէէա՛յ ՝ Ջի - թեան դէմ մղուած պայքարին մէջ,
բաղկանա յ , իրարու միացած ամբողջական ւիէպ թունին եթէ այգ բանին ալ մասնագէտ է , թող պետութեան Հ աստատմ ան առա ջիղն տ ա րինե բ ո լն :
մ րն է եւ կբ վերկանա ք ո ղբե րգո ւթեամ բ եւ խո րՀր– նո ր ճիւգ մբ աւելցնէ Հայ գրական քննւագատ՚ու - «Ինչպէս էբ կոփւում պողպատրդ փէպին մէջ Օստ
գաւո րոլթեամբ թիստ յատկանշական՝՝ Պղւոիկ թեաֆ ուգղոլթեան
վրա յ % Զարմ անալի մամ անա - րովսկին՝ ստեղծած է ընգՀանուր կերպար մը (տի
Ա՚Հերհ մայռին մէջ փակումով % Այո բֆդՀան՚ոՀը
կա շրջան մբ 1լ ապրինք, ուր բարքերը գլխիվայր պար) : Պավէլ կորչագինը իր գարու զաւակն է ,
կարծիքը իւրացուցած է Մ * Աբեղեանի Գէխաւո - շրջուած են; Մեր ազգային դիւցաղնավէպի մէկ Հարազատ (/ողով ուրդի մի ս էն եւ արիւնէն Հ Օստ
բած խմբագբութիւնբ , եւ իմ կարծիքով՝ շատ ի– բնագի րը ամբո զէական, ել դրական ձեւով տալու րովսկին այգ վէպին մէջ մաբմֆաւորած է Հերոսի
մ ո գո վբդա կան ո ւթեան սյն լիակւ
րաւացէ : յ ա ւակնէՈւթիւնը 1լ՝ո ւնենա յ Հեղինակ մը , եւ կը է-
Պ * Ջիթունին այս իսնգբի մէջ ալ կր մնայ «կո կարծէ թէ մարդիկ այլեւս ուրիշ գործ չունին, բագործումը, երբ անոր Հոգեկան՝ ամբողջ նպա -
թողականդ , Հ իմն ո լելով իր «թադուՀ իդ փոփո խա մամանակ պիտի վատֆեն «բռնազբօս\ի կդ դրախօ - տակտս լաց ո ւթիւն՛ը եւ Հերոսական պայքար բ կը
կին վրայ գ որ տեղին է յայան ել թէ տակաւին սա կան մը գրելու , այն՝ ալ այդպիսի կարեւոր Հ ամապատասխանեֆ Հարազատ Ժողովուրդի Հիմ–
ձեռաղիբ կը մնայ , ել Հետեւաբար բանասիրական) գրական Հարցի մ ը չուրջ : նակսՀ՚յ ձդտումնեբուն ել պայքարին : Պավէլ կոր–
եւ գիտակաֆ քննութեան ենթարկուած չէ : Ջի թ ո ւ– ֆմ գրախօսականիս մէջ խիսա. եմ եղած ,բայց չագինի մ էջ մ արմնաւո րուած է անոր նպատակնե
ն ին կբ պնգէ թէ ինքբ եօթբ ճիւղբ գիտէ եւ եօթբ երբե՛ք անարդար։ ՛ր բ յստակօրէն գիտակցած մ ո ղո վո ւբ զձի ամենա -
ճ իւղով կազմա ծ է իր Սասոլ-Թակա^ : Վերջին եր յաղթ, III11111111գIրIոI ւած կամքը :
Պավէլ կորչագինը սովետական գրականու -
կու ճիւղեր կոչուածները շատ Համառօտ Հեքեաթ– Եւ ո րովՀ ետեւ Ջիթուֆին ա յս աէնթո յլատբելի
ձեւով կը մօտենայ դրական խնդի ինե բուն , ես վեր թեան մէջ հերոսական երիտասարդութեան մարմ
ներ են՝ թ ե ր ե ւ ս Ա ասուն ի Հեռերու (Հերոսներու) ,
ջակէտ մբ կբ դնեմ այստեղ ել կ՚ընեմ առաջարկս % նաւորումն է : Ստեղծելով Հեծեալ Առաջին Բա -
բա յց ղի լց ա զն ա վէ պ ի յաջորդական սերունդն երբ
խնդիր նակի մարտիկի՝ ժողովուրդի յիշոգութեան մէջ
չեֆ , դիւցազներգական կառուցում չունին ել ա - ^Իրա՛կան՛ եւ բանա Հի լսական կարեւոր
մնացած կերպարր , Օստրովսկին Հասուն ի ր ա ՜
գօտ կե րպով կրկնութիւնն՝ են իսկական չորս ճիւ- մբ ընդարձակօրէն դրախօսած
ղեբոլ կարդ՛ մր երեւոյթնեբուն՝ • Ոչ ոք կրնայ ար եմ–. Պ– Ջիթունին պաշտ վարդապետութեան չտեսնուած Համոզա—
գիլել որ Չի թուն ին ա յդ Հ էքեաթնեբբ Հ րատա բա կը Հրաւիրեմ Հրապարակաւ, որ Փարիվի մէջ Հինգ մով պարղեց քաղաքացիական պատերազմի
կէ աո անձին կամ քանի մր տասնեակ էջերով՝ կցէ գր ա գէ տֆ եբո լ ներկա յո ւթե ան պա շտ պան է ի ր Աալ ժամանակ ժողովրդական զանգուածային Հերո -
Ս աս ո ւն ցի Գաւիթ գիւցաղֆավէպ ին : Ատոնք բան ԱռւնակաւԹյռ իմ «բռնազբօսիկդ ել «անարդարդ գրա սութեան իսկական Հիմքը, մ՛արտիկ(եերոլն ոգեշն՛
մր չեն աւելցն եր մեր դիւց աղն ա վէպ ին՛ վրա՝յ եւ խօսականին դէմ : Հինգ դրաղէ տնե ր ո լ անուանու չող բարձր գաղափարականութիւնը :
վէպին օբգանակաֆ մ աս բ չեն կրնար կազմ ել % մը շուրջ որեւէ առա ր կո ւթ իւն պիտի չը\նեմ : Անոնք Նիկոլայ Օստրովսկին սովետական գրականու
էականբ Չորս Լիւղերով կազմուած էրի1– բնագիրն պիւոճի ծան օթ ան ա՛հ ԱկօԱ^ մէջ զետեղուած ուսում թեան մէջ մտաւ իբրեւ Ալեքսիյ Մաքսիմովիչ Կ՚որ–
է ել գրակաւն տեսակէտէն այս ամբոզ ջութի ւնն է նասիրութեանս եւ պիտի լսեն Պ* Ջիթունին ։ֆառք քիի անմիջական ժառանգորդ . մեծ գրող աքն կոր–
կարեւո րը եւ ոչ թէ բան ա Հ աւայձն երէ\ն ո®վ Աստուծոյ , այոօբ ՚ մեր դիւցաղնավէպի ամբող - քիի , որուն գործերուն մէջ առաջիֆ անդամ սկսաւ
աւելի գիւտեր ըրած է : Զի թունի ի ճիւղ կո- ջակա\ն՝ բնադրեին ալ Հատտորով Հրապարակն են ե ապրիլ, ստեղծադործել ել պայքարիլ իրեն Համար
չածներբ , որոնք բնադիրնեբուն մէջ չեֆ մտած եւ մատչելի բոլորին : Սիրական այդպիսի ատեանի մը մարդկային նոր պատմութիւն կերտող գիտակից
չեն կրնար մտ\նել , կբ թողուն ր Պ * Ջ իթո ւն ի\ին , վճիռը , առաֆց վե րապաՀ ո ւթեան , այմմ էն կ*ըն– ժողովուրդը։ կորքին ժողովուրդի ծոցէն դուրս ե–
ղան՛ոնք գտնելու պ ա տ՛ի ւն ալ Ջ /՛թուն ի ի աֆ կապ - գունիմ ւ Յոյս ունիմ թէ Պ* Ջիթունին ալ աւելորդ կած մարդու մէջ տեսաւ Հոգեկան գեղեցկութեան,
տելի սեփականութիւն ր կը նկատենք ^ բայց ի սէր շատա խօսութենէ պիտի Հ բաժ արի եւ բռնէ այս խելքի, տաղանդի ուժը, սխրագործո ւթիւն կա -
Աստուծոյ , վերք գտնէ այն հաւարք որ Ջիթունի կտրուկ ճան ապա րՀ բ , ենթարկուելով գրական բա տարելու Հզօր կամքը։
սովոր է փրցնել թէ միայն իր եօթբ ճիլղերով պա բո յականի մը % Պավէլ Կորչագինը դարձած է սովետական
տումն է լրիւ բնագիրբ, թէ այս իֆ չ կամ այն ինչ Գրականութիւն բ ամէն բանէ առա ջ անկեղ ծա., գրակա\նոլթեան Համար բնորոշ կերպար , որու ա–
աշխատասիրութիւնը պակաս է , Ապաբկերտի պա թփւյն է եւ դո բծ չուն ի «բոֆէազբօսի կդ տրաւս լա յ - ռաջադրութ իւնն է «ցոյց տալ սովետական մար
տումէն օգտուած չէ , թէ իր փոփոխակը նկատի տութ իւննե բուն Հետ : Գեղարուեստը ազատ ՛ոլ ան գոց այդ նոր բարձր յատ կո ւթ իւնն երը , ցոյց տալ
առնուած չէ,այլապէս դիւցազներգական ոճով գր կախ դետին մըն Է , \ուր աբմանապատուո ւթես/ե մեր ժողովուրդին ոչ միայն ՛այսօրը, այլ եւ թա
՛ուած պիտէի բլլաբ Սաա1Ն|ն*յի Դաւփթ.^։ <կ. Ջիթու տէր մ տ ա ւո ր ա կան բ բա րե կամ ու թե ան կամ զան՛ա փանցել վաղուան օրը, օգնել լուսարձակի միջո–
նին պէտք է անդրադառնալ որայդ չէնչինաբան ու զան նկատումներու Հ ամար ճշմարիտ , գե ղե ցի կ եւ ցով լ,ո ուս աւո րելու գէ՛զի առաջ տան՛ող ուղին֊
թեամբ՝ մտքերբ կը մոլոբեցֆէգ խառնակ ըմբռ - իսկական աբմէքբ չի կրֆար ուրանալ* ի՛սկ եթէ (Ա֊ ժդանով) : «... Գրողր պէտք է ժողովուրդը
նում մբ կբ ստեղծէ մեր դիւցազնավէպին՝ շուրջ, կան անարժէք երկեր , որոնք կրնան որեւէ կեպով դաստիարակէ եւ զա/ն զինէ գաղափարապէս–» ,
եւ ա ն ո ր տա բած մ ան ել կատարեալ ձեւաւո բման վնասել Հալ դրականութեան զարգացման , պէտք է ըսած է ընկ. ժդանով, «Ջվեզգա» եւ «Լենինգրադ»
արգեքք Կ՝ըլլայ։ քննադատ ույին եւ տապալին՝ : Այստեղ շուկայիկ թ ե ր թ ե ր ո ւ մասին տուած իր զեկուցումին մէջ՛.
Հայ գրական իբակա\ ութի •" ը մօտ 75 ՛տարի Հաշ\ի լներ կամ խնամութիւննե ր չեն կրֆար դեր
բաւսՀկանացած է քովնտի Հ ետ •յ՚քրքրութ ի ւն մր ունենալ Հ • • ՚ Հայրենական մեծ պատերազմի ճակատ -
ուՀ,ենայ,ով Սասունցի Գաւիթ– դիւցաղնավէպի Հան Այսքանբ ընդՀանուր խնգիր՝1երու չուրջ, որոնք ներուն մէջ, մերթ սլա շալ, ո ւած Աեվաստոփոլի
դէպ։ Հ ի մ ա որ բաւական– աշխատանքներ կատար կրնան– օդա ա կար Հ անգի ս ա$ւ ալ մեր ազգ . դիւցաղ մէջ, մերթ Աթալինկրաաի կատաղի գրոՀնեբուն
՛ուած եւ քանի մր բնագիրներոլ փորձերը Հատոր նավէպի գնաՀատութեան ել պա բղա բանմ ան Հ ՝(Հ ա– մէջ, մերթ կերչի մէջ, մերթ Բելոռուս իա յ ի ար -
ներով Հրապարակ գրուած են, մտաւորական եւ ն ի մր խօսք ալ մ ասնակի գիտողութիւնն երոլ մւս– ձակազէնխերու անտառներուն մէջ մարտիկներու
գիտուն մարդուն դերը այն պիտ\ի ըլլայ որ խն– սին , որոնց այնքան սիրաՀար է Պ* Ջիթուֆին; կողքին իբրեւ մարտական բարեկամ ել զինակից
դիրներունյ մօտենայ այնպէս , ինչպէս առաջադր Կ– ՍԱՍՈԻՆԻ կը կանգնէր Պավէլ Կորչագինը; Ռազմաճակատին
Fonds A.R.A.M