Page 123 - ARM_19-1947_02
P. 123
ՏԱ8ՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆ-Բ ԲԱՐՋՐ ՀԱՅ-ԲԻ ԽՆՋՈՅ֊ԲԸ
ՕՇԱԿԱՆԻ ՅՈԲԵԼԵԱՆԸ
ՀԱԼԱՆՍ, (Յաււաջ) Հ. 8 • Գ– Շրէ֊ կոմի– ք^արձբ Հա յքի Հա յբ • Ա ի ո ւթ ե ան ցեբեկո յթէ*\
աէն Ապրիլ 27ի կիրա։կի օրը սարքահ՜ Էր Հրապա ՎԻԷՆ, 28 Ապրիլ (Յառաջ) Հ . Մ– Ը– Մ ֊ի տեղի ունեցաւ Ապրիլ 27ի Կիրակին , Տէ. Օշ1>
րակային դասախօսութիւն մը , Ա • Ահարոնեան ա^ մասնաճիւղի վարչութեան ֆութպոլի յանձնա - \Յլ\Տի ընդարձակ սրաՀ ին մ էթ գո ր քաղաքապետու
կում րին մէ^։ Օրուան նախադաՀ ընկեր Գ՛ Սարոյ֊ խում բը նամ ակներ կը ստանա յ զանազան մ ար զա– թիւնը միշտ սիրայօժար կբ տրամագրէ Հայերուն։
եան ժողովր բանալով, Հաղորդես թէ պիաի դա - կան միութիւններէ , շնորՀիլ իր տարած յաղթա Ժամ ը 3 էն սկսեալ Հա յրենակիցներ ը փութա -
սախօսէ րնկեր ՛էք * Նարդունի , նիւթ ունենալով նակներուն։ Ֆութպոլի նորընտիր յանձնախումբը ցահ՜ էին գրաւել իրենց սեղանները ։ $՝ամ՛ը ֊–\ին
Հայկ. Մշակռյթփն դերը Աբտասաեմա1(ֆ մէջ : եռանդուն աշխատանքի լծուած է ։ կիրակի , Ապրի/ Հանդէսը բացուած յայտաբաբեց օրուան նախա -
Մինչեւ կէս գիշեր ունկնդիր Հ ա յ րենակի ցնե ր ր չէին 27ին կազմակերպած էր զոյգ մրց՛ումներ . Պա - գաՀը ։ Վարչութեան անդամներէն Պ * Նիկոդոսեան
ուղեր Հեռանալ։ Բուռն (ծափերով րեւէ եկաւ Շ. տանիները եւ Ա . խում բը ; իր Հակառակորդներն բեմ Հրաւիրելով Պ * Դոյունեան որ գրաւոր ճառով
Նարդունին . մէկուկէս ժամուան դասախօս՛ութեան էին Օ. Տ. Ըհձ^ւտ^ պատանիները եւ Ա* խումբը ։ մբ վերյիշեց կաբնոյ անցեալի դէպքերըեւայն կա–
ընթացքին , բոլոր ժողովականները ականչ կրտ - Ա րցումբ տեղի ունեցաւ մամը Յին Հ* Մ * Ը * Մ ՛ի րեւոր գէմքեըը , որոնք անդարձ բաժնուահ՝ են
րած , մտիկ բրին : Երբ դասախօսութիւնը վերչգա– սեփական մարզազաշտին տվբայ։ Վ^արադոյբը բա— մեզմէ ել վերթացուց կարնո ք մասին գրուահ, երկու
ցաւ, ոչ մէկ Հարցում բացի մէկ երկու կէտերոլ ցին մեր պատանիներ ր (2, Տ. Շհա՜ետ^ պատանինե - երգերով յն մը Հնչեց էբղբումի Հայոց լեռն ե–
լուս արան ութ են էն : Այս առթիւ գասաիսօսը յայտ– բուն դէմ X Մ եր պա տ ան ին ե բ ը պա բտ ո ւե ցան , 4 0 ք բէն^ , Հ Ե ՚ ՞ Բ Բ պիտի տեսնեմ կարին նստածք Հայ /՛Հ՜՜
նեց նաել թէ պիտի տօնենք եւ պէտք է տօնուի 3 • որովՀետել առաթին խում րի խաղացողներէն 3 Հո՛ խանք» ։ Յետո յ Հրաւիրուեցաւ Պ* Մ * Պ արս ամե ան
Օշականի յոբելեանը, Ձ)րանսայի մէչ ելո : Գրա գի գործի բեր մ ամբ կը բա ց ա կա յ է ին , ոտ է պո ւած որ իբրեւ ուսուցիչ վարժարանի յուղումով ձֆչեց
գէտ քննադատ մը կր նմանի օդին մ1ք ււաւառնող մեր պ ա տ անին ե րէն եր եք լաւագո յն խաղա ց ո զն եր ա յ դ Հաստատս ւթեան , Արծ՜ն եան եւ Հռիփսիմ եան
թռչունի մր , որուն է^"I՛լվ֊1՛ "է "Ր Գ^Յն \ո*– իրա աեզաւորեցինք Ա* խում րին մէթ, այս պատճառաւ դպրոցներ ո լ Հ անգէսները եւ ուրիշ ոգեւորի չ երե–
ւունք չունի է Ներկաներէն տասնեակ մր Հայրենա է^Լ1՚ցա^ո /՛րենց սովորական խաղարկութիւնը ցոյց ւոյթներ։ Ապա սրտանց յաթողութիւն մաղթեց
կիցներ արձանագրուեցան իբրեւ առժամեաք աալ ։ Մեր պատանիներուն պարտուելէն Վք՚՝Րլ\ > Հայր* Միութեան։
յանձնախումբ, որոնց մէ^ն է նաեւ մեր բարեկա - մեր Ա * խումբը որոշած էր Գանք չի խնա յել մ եր Դե դա ր ո ւե ս ա ա կան բաժ ին ը նո յն պէս խնամ -
մուՀին, Տիկին Օաէթ Միքայէլեանր։ Անոնք պատանիներուն վրէժը լուծ՜ելու Համար Հ ՛ք՛ամը 5– ուած՝ էր–. Երգեցին Տիկին ԳեղուՀի Լ ուս պա բո՛ն -
իաստացան անմիիսպէս յարաբերութեան մէչ մտ ես հ.Ր " հ" I՛ Ա* խում բե բուն խաղը Հակառակորդի եան, Պ* Շաբամ Խուտավէ բտեան , Պ՛ Աէբժ Լուս–
նել Փարիզի կեդր. Յանձնաժողովին Հետ։ Ներկա– յա բ ձա կո զա կան ո վ ։ Գնգտկբ մէկ բերդէն մ իւսր պարոնեան որոնք արժանացան թերմ ծափեր ու Հ
ներուն փափաքով խօսեցաւ նաեւ Պ • 3 • Տէր Յա - երթալ գալէն վեըթ 3՝անոն կբ նշանակէ առա թին Արտասանեցին Պ* Նոբայբ Լո ւս սլա ր սն ե ան շատ
կորեանր , իր խորին դոՀ ո ւնա կո ւթ իւն ր յայտնե . նշանակէտը , \ 0 վտյրկետն վեբթ կը նշանակեն գեզեցիկ կտ՛որ մը Հ՛այաստանէն <&Ալ կբ բաւէ ՝%> ,
լով տիրող ֊ոգեւորութեան Համար։ երկրորդ նշանակէտը : կիսախագը կը վե բթանա ւ եւ Պ՝ Ատրունի իր մէկ դրութիւնը Հարեւանին» :
Թղթակից Հ * Մ • Ը • Մ –ի յադթութեամբ 2—0 : Պ * Դալուստ Մէքայէէեան թառով նուազեց Հայ
ԱՊՐԻԼ ՏԱԱՆԸՄԷԿԻ ԱՌԹԻՒ կական կտորներ, եւ փոՔրի^Լս Եղեկիէլեան (11
ԿՐԸՆՈՊԼԸ.— Աիրելի Յաոաջ –երկու տարի առաք փառորդ ժամ դադարէն վեըթ կը սկսի երկ - տարեկան) : Դեղեց իկ էին կովկասեան պար ե ր ը Պ *
երբ Դաշնակցականներ ալ կբ մասնակցէին «Ազգ* րոբդ գեղեցիկ կիսախագը։ Մեր պատանի յ ա ուս–֊ Յաբէթի եւ Պ* Դէորգի կոզմէ՛. իսկ կամիլը պա
^ակատ^ին , առնու աղն 5 600 Հոգի կր խպնուէին թապաՀները գեղեցիկ փասերով կը սկսին յառա - րեց Օր * Տ ո ւրպախ արժանանալով թեբմ ծափերու ։
սրաՀբ , Հասարակ մէկ ներկայացման ատեն % Այս թանալ ու կը նշանակեն յաթորդաբաը երկու նշա - Դ-եզարուե ս տա կան բաժ ինը փակեց Տիկին Ա*
զոր -
ճշմարտութիւնը կր Հասաաաէ իրենցմէ մէկը, նտկէտ եւս : Հակառակոբդբ շատ կը թանաք նշա Խաչիկեան պարզելով Մ իութեան երկամեայ աշ -
դառ
տողբալով դառնօ րէն ժողովուրդին նօս բացում բ ի ֊ նակէտ շաՀիլ, բայց մեր աննման վերթապաՀնեբը ծ ո ւն է ո ւթ ի ւն ը եւ գնաՀ ատելով վարչութեան ել թէ
րենց Հանդէսներէն, այն օրէն որ Դաշնակցական - յարձակումն ե ր ր ետ կը մղէին ։ Խաղը վե բթացաւ խտտանքը* կարելի եզաձ՛ին չափ օգտակար պիտի
ները քաշուեցան , Համաձայն կեդր* կոմիաէի յա յ– Հ* Մ* Ը* Մ՛ի յաղթութեամբ 4 0 : Այս մրցումին նալ ա յն Հ ա յ ր ենա կի ցն եր ո ւն որոնք թէ Հոս
տսւբաբութեան : ^է*^. փ՝այէեցան Ա* \,աճարեանբ , կ* ^արդաբեանը ներդագթի պաՀուն իրենց օժանդակութեան
կիրակի , Ասր։ ի լ 20ին , որոշուած էր աօնեյ (խմբապետ) Մ՚ովսէսր, Ս՝արգաբեանը եւ մեր պա կարօտին ։
Ապրիք \\/2.4բ նախաձեռնութեամբ Աղդ* Միու - տանի Աբտաւտզգը ։ Յետոյ սկսան եւրոպական պարեր ր որոնք
թե ան ել Աղդ* ^ակատին։ Այս առթիւ կո է մբ ուղ– Հ– ՅԳ– ՆՈՐ ԽՈՒԲՄ ՄԸ 1լ ընգմիթուէին Հայկական շուրթ պարերով , ընկե
դա ծ– էր իրենց գոյութիւնը
արդարացնող բոլոր րակցութեամբ Պ* Ղ^ուկաս Տէլւ՛ Ազարեանի թութա
մ իոլթէւննե բուն : Արգ , «Ազգային ^ակատր յան - կին եւ Պ* Դալուսաի թառին։ Կ^արժէր տեսնեք
կարծ անտ՛ես կ*րս՝է այս որոշումը, ել գաղութիս ԼԱ Ս Ւ Ո Թ Ա - ֊ Ութ տարի լուռ, բայց միշտ Կ արնե ց ին ե ր ո լ մ ասն ա գի տ ո ւթ ի ւն բ մ անաւ անգ Տի
անծանօթ կարգ մբ միութ իւննե ր ու անունովթռոլ— ա ր թո ւն մն ացա^– մեր ըն կ ե րնե ր բ ո ւշ ադր ո ւթե ամբ կին Դազազեանը որ կաբինէն իսկ յ ա յ ա ^ ՝ ՚ 1 ^ Լ Րս ա ո ո
ցիկ կր Հանէ ^ նշանակելով բանախօս մը , որ եր կը Հ ետեւին օ բո լան դէպքերուն ( սլաՀ ելով իրենց է եղած ։ Վերթտպէս ա մէնքն ալ ոգեւորուած էին
կար ատեն կբ սպասէ սրտՀին մէթ , վերթասլէս ՛Հաւատքը Հ * 3 * Դաշնակցութեան վրա յ : եւ պաՀ մը իրենք զիրենք կարն\ոյ մէթ 1լ երեւտ -
Հ անդէս ին բաց ո ւմբ կատար ելո ւ Համար ի ն եր կ ա– Անցեալ Ա՝արտին Հաւաքսյթ մը ոլնեցյէսնք ե -
յո ւթեան 48 ո ւնկն գի րն ե բ ո լ : որոշեց ինք վերակա ղմ ել մեր «$/ տժակ՝^ խումբը : Աճուրդի փոխարէն վիճակախաղ սարքած էին
աք
Թող Հաւատա^ ազնիւ ընթերցող ր թէ ՛֊" .բո - Ա յս առթիւ Մ արս Էյլի Շբթ * կոմիտէին կողմ է ՛ե որմէ շւսՀեցան Հինգ թիւեր * Ապասարկութիւնն
ու
ճթւաֆ՚ք չէ որ կր զգանք, ա յ ս տխուր իրռզո/թե — կած էին երկու ընկերներ որոնք տուին անՀրա — գնաՀ ատելի էր ; Րարձր
նէն Հ Անկեղծօրէն կը ցաւինք մեր բացա կա յ ո ւթեան ժեշտ ՀրաՀանգնեըը : Խօսեցաւ նաեւ բնկեր Աճէմ– Ապրիք ւ աղաք , մ ի շա այդպէս եռանդուն
Համ ար , սակա յն ուրիշ կե րպ կարելի չէր Րսռ^լ 1 եան ԼԱ էն Հյամօնէն) որ նոր Հաստատուած֊ է Հոս։ աշխո յժ մնացէք ^ բարձր պաՀ ելու Հ ամ ար
նկատի առնելով իրենց նենդամտ ութ իլն բ Հ Նորակազմ խումբը պիտի աշխատի ազգային ոգին Հայքի անունը ։ Նէրկայ ւքը.
Յուսա՞նք թէ պիտի խրատուին այս անգամ : վառ պաՀել այս փոքրաթիւ գաղութին մէթ։ Խ՛ո՛ւմ
Դալով մեզի , այս տօնին սր բութիւն բ չտզար– բը ո ր ո շահ՜ է Ա ա յիս 2,Տի տաբեգաբձբ տօնե լ Յու ԿԸ ԽՆԳՐՈՒՒ ԹԴ.ԹԱԿՑՈՒԹՒՒՆՆԵՐԸ ԿԱՐՃ
տելոլ Համ ար , որոշեցինք ա յս տարի գոՀ անա ( նիս )ին։ - Վարչու^-իՆն
Մ արտիկներու Ա՝ իո ւթետյցն նախաձեռնութեամբ ԳՐԵԼ, ԺԱՄԱՆԱԿԻՆ ԳՐԵԼ, ՄԱ-ԲՈՒՐ ԳՐԵԼ ,
սարքուած՜ Հ ո գեՀ անգիս ա ով ՚. •
ՀՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾՆԵՐԸ կանը սորՎիլ * Թուաբանութեան մարզանքն ւայ Հ ամ ար , \ո րպէ սղի անոր ղ ՛՛լրոց եկող քո յբերն ու
նոյնն էր *անգլիերէն բսուածնալ ճընճղկեըէնի պէս եզբայբնեբը աւելի նզովք դառնան մեր գլխուն *
բան՛ մ ըն էր ՚.Ա՛ենք թութակաբար շատ մը «ութիւն– այնքան արտակարգ բան էր վարժապետ փեսա §
ներ» կ^ուսանէինք։ Բայց կը Հասկնայինք այնքան ունենալբ մեր գիլզին մէթ : Ափսո՜ս որ քաղ -
ո ըքան այդ խեղճ թռչո ւննե բ բ կը Հասկնան իրենց Քցինեբր յ ա րգր չեն գիտեր ՛վարժապետ փեսա յին
կրկնածներէն , շղթայակապ դառնալով օղակէ թա եւ կը մեբժեն իրենց աղթիկները։ Զեղ վստաՀեցնեմ
Տարածներէս շատեր մոռցաք– եմ , բայց Հսկայ ծա— ռին վրայ։ "Ր ^թէ մ ^ ը գիւղը չվ՚լէբ արագիլի ր ո յ ն ի Հր պէս–
ռի մը իւ ո ո ո չէն զտած գիբքեբս մագաղաթէ ս բ– ՀՀ,Միացե\ալ Ընկերութիւնը՝^ եկած Հ ասած էր եւ մեն,բ չցբ ո ւէինք \աշխարՀ ի չորս ՜լ>ոգմր է
բութ իւննե ր չեմ կրնար մոռնալ ։ Անոնք գացին մեր քաղաքը, բայց կարհ-ես կը Վախնար անգամ մեր
գար դար ել մեր վարժապետին սենեակը դիղուտհ՜ մը միայն ա յցելելու մեր գիւղի տանթտըանը ։ Մ եր վարժապետը Օրմբ անկախութիւն Հռչակելով ինք–
անՀաշիլ գբքեբու սի ւնա շար քերբ ո րոնցմո վ ա յ ն – վարժապետը մեր միսերր արդէն Հալեցուցած֊ էր, գինք թագաւոր պիտի կարգէր մեր ՚վբայ , եւ ար
քան կը Հպարտանար ան* թէեւ նմոյշնեբու Հաււս– սկսած էինք մեր ոսկորներն ալ վրայ տալ ։ Այնպի ժանի էք , սնա\ ու. մեծցած֊ կա թո վ , կաքաւով ,
քիչ մըն> էր միայն, նման այն մարդոց որոնք Հո սի նտՀ ատա կութ եան օր մ բ երբ կը կարծէինք թէ նուշով շարոցովքէքբեսին վբ՚այ արեւու շուք
վանոցներու տեսակներ կամ գլխարկներ կը ժող - 1Լ՝երթին– Դատաստանն է, վրայ Հասան Տէրսիմցի–– չկաՐ * ձեռքերը Հողին դպա^֊ չէթե • իսկական թա–
վեն քրթաՀաւաք Հրեաներու պէս , եւ դեռ. ուրիշ– ները \ոլ մեր դուարը առին տարին առօք—^փառօք։ գտւոբցոլ ։ Նորէն խնդացիք վրաս , առարկելով որ
ներ որոնք Հողի կուտան կախաղանի չուաններ ու Ի^նչ մեղքս պաՀ եմ , ես շատ ուրախացայ • Աստ - փերթր Համայնավար մեռաւ։ էս ալ ձեր դատողու
նենալու Համար։ Ան կարդալու պէտք չունէր , ո– ուած այս անգամ ՝Բ իւրտեբուն աչքը խաղցուցե բ թեան վրա ք կը սկսիմ կասկածի լ։Մ արդու մբ վեր–
րսվՀետեւ իր ուսման տուփբ շատոնց լեցուցած էր որ գան այգ օրուան փորձանքէն ազատեն մեզ, թը ղիս չի Հետաքրքբեբ , ես Հոս՝ «Առաւօտ լուսոյ^
ու ւլոցահ՛ էր% պակսած ատենն ալ երբեմն քաղաք տպա թէ ոչ մեր գդրծբ րուըդ էր՛ Այգ °Ր1Հ ամե– 1լ երզեմ , դուք թազման կասկածի Աւետարանէն
կ՚երթար լեցնելու ։ Այսպէս վեբթին տարին երբ քա նադժաւար դտսերու Հաշիւը պիտի տայինք եւ * * * կը ճառէք «Թէ չիք յարութիւն , , ընդունայն են եւ
ղտքէն դարձաւ գ իր Հետ բերած էր շատ մը թուր Հաւատք ձեը՝^ ըսելով ։ Արդէն յաճախ կը մտածեմ
քերէն, անգլիերէն գիրքռր* եւ թուաբանութիւն ո՜ Զատ կո ւան Համ ար ալ երեք լեզուռվ Աւետա թէ ես բո լ ո ր իգ ձեռքէն ազատելու Հ ամ ար աւելի
րոնց անունն իսկ լսած չէ ինք ։Ա տ իսլուեցանք դնել։ բան պիտի կարդայինք։ Այգ էք01Ո1Ա5/ Այչ ինք բերած լաւ պիտի չընէի մեր *Բիւրտերուն մէթ ապրելով։
Խեղճ Հօրս շատ սուղի նստտւ&մէ կքի լէ ցո րեն վճա էր չեմ գիտեր ուրկէ ։ (իամուն երեք սեզտններուն ՍՀնոնք կարդ ո ւ կանոնի մասին բնաւ գա դափ ա բ
րեց ՆԷվտԷսթԷ ել Կիւլսւէսյ>է գեղեցկատտռ գիր– առթեւ երեք տեսակ Աւետարան պէտք էր * ղ ր ւս– չունենալով , մեր երեք լեղուով Աւետ՛արան սորվե
քերուն Համար , ու մենք սկսան ր օգէն թ ո ֊ չ ի լ ։ Բ՛ա բար, աշխարՀաբաբ եւ տաճկերէն* -— «Վ իսա է– լու պաՀուն կուգանմեբ Հօտերը յափշտակել ։
ւական էր որ աաանկ գիրքեր ունէինք, մե&– մարգ ֆէնէտիմիզ տէտի քի՝$> ։ Այգ տարին իրենց տան Բայց Հագ չէ ,աՀա մեր վարժապետը նժոյգին
էինք։ Հիւր փաշա մբ ժամ պիտի գար, ինչսլէ^ս իրեն վրայ 1լար շաւէ , ոՊ վ կրնայ ազատ իլ անոր ձեռ -
Հրաշագորհ– Էր մեր վարժապետը գիտ՛ութիւն չԱոբՀքը ցուցնէր պատուելին։ Բայց ըսի ձեզի, որ քէն , եւ վստաՀ ենք որ մ եր խեղճ ո չխարնե րն եւ
սորվելու եւ աւանդելու մէչ1։ Բոլորիս ալ զարմանք այս տառապանքէն վւըկեց մեղ առժամաբար մեր տ յծեըը պիտ ի չյողնին ՛մինչեւ Տ էրս իմ , դառները
կր պատճառէր , աս մինչեւ Հիմա չգիտցա&բ ոԲւր– նշանասոր տւաղակբ Աէյիտ Ալին ,մեր տաւար ր քչեք եւ ուլերը որբացնելով մեր գոմերուն մէթ *
կէ եւ ե՞րբ խելքին պտուկը լեցուց , կր Հարցնէինք տանելով ։ ՈրովՀետել մեր վա բժապե տ ր ի ծնէ Վա՜՛խ 1 վա՛խ , փա՛խ , ո^վ իրենց ծ՜իծ պիտի
իրարու մեհ-ով պզտիկով։ Սուտ ճրագը իրիկուն քաթ, երբ տեսաւ թէ տդսւմարգիկ զէնքերն առած տայ* * * ։ Աակայն ի՛՛նչ լալ պիտի բլլաբ եթէ մենք
չեղաք), կը մարի : Շատ վերչ^ը Հասկցանք իր գաղտ ճամ բաները բռնել կբ վազեն, ինքն ալ իր ոսկե - ալ արտօնուէինք վազել դէպի լեռնեբը։ կը կար -
նիքը , երբ իր դարակին մէչ գտանք զանազան «բա բաշ նժոյգբ Հեծած, Հրացանը կողքէն կախ, փո– ծէք թէ աւարառուները բոլորն ալ չափաՀաս մար
նալիներ՛»։ Թուրքերէնի բանալին Հայատառ գիրք թ"րի֊ւի պէս սուրաց ոլոր մոլոր ճամբաներէ , գի կ են , երբեք ։
մ րն էր զոր ինք չատ դիւրութեամբ կը կարդար չմոռնալով սակայն սանկ Ակռբ Ամուենց գոն էն ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ
մեզմէ պաՀ ելով , ում եղի կբ սլա բ տագր է բ ի րա - անցնիլ իր նշանածին Հիացմունքին արժանանալու (4) ^
Fonds A.R.A.M
ՕՇԱԿԱՆԻ ՅՈԲԵԼԵԱՆԸ
ՀԱԼԱՆՍ, (Յաււաջ) Հ. 8 • Գ– Շրէ֊ կոմի– ք^արձբ Հա յքի Հա յբ • Ա ի ո ւթ ե ան ցեբեկո յթէ*\
աէն Ապրիլ 27ի կիրա։կի օրը սարքահ՜ Էր Հրապա ՎԻԷՆ, 28 Ապրիլ (Յառաջ) Հ . Մ– Ը– Մ ֊ի տեղի ունեցաւ Ապրիլ 27ի Կիրակին , Տէ. Օշ1>
րակային դասախօսութիւն մը , Ա • Ահարոնեան ա^ մասնաճիւղի վարչութեան ֆութպոլի յանձնա - \Յլ\Տի ընդարձակ սրաՀ ին մ էթ գո ր քաղաքապետու
կում րին մէ^։ Օրուան նախադաՀ ընկեր Գ՛ Սարոյ֊ խում բը նամ ակներ կը ստանա յ զանազան մ ար զա– թիւնը միշտ սիրայօժար կբ տրամագրէ Հայերուն։
եան ժողովր բանալով, Հաղորդես թէ պիաի դա - կան միութիւններէ , շնորՀիլ իր տարած յաղթա Ժամ ը 3 էն սկսեալ Հա յրենակիցներ ը փութա -
սախօսէ րնկեր ՛էք * Նարդունի , նիւթ ունենալով նակներուն։ Ֆութպոլի նորընտիր յանձնախումբը ցահ՜ էին գրաւել իրենց սեղանները ։ $՝ամ՛ը ֊–\ին
Հայկ. Մշակռյթփն դերը Աբտասաեմա1(ֆ մէջ : եռանդուն աշխատանքի լծուած է ։ կիրակի , Ապրի/ Հանդէսը բացուած յայտաբաբեց օրուան նախա -
Մինչեւ կէս գիշեր ունկնդիր Հ ա յ րենակի ցնե ր ր չէին 27ին կազմակերպած էր զոյգ մրց՛ումներ . Պա - գաՀը ։ Վարչութեան անդամներէն Պ * Նիկոդոսեան
ուղեր Հեռանալ։ Բուռն (ծափերով րեւէ եկաւ Շ. տանիները եւ Ա . խում բը ; իր Հակառակորդներն բեմ Հրաւիրելով Պ * Դոյունեան որ գրաւոր ճառով
Նարդունին . մէկուկէս ժամուան դասախօս՛ութեան էին Օ. Տ. Ըհձ^ւտ^ պատանիները եւ Ա* խումբը ։ մբ վերյիշեց կաբնոյ անցեալի դէպքերըեւայն կա–
ընթացքին , բոլոր ժողովականները ականչ կրտ - Ա րցումբ տեղի ունեցաւ մամը Յին Հ* Մ * Ը * Մ ՛ի րեւոր գէմքեըը , որոնք անդարձ բաժնուահ՝ են
րած , մտիկ բրին : Երբ դասախօսութիւնը վերչգա– սեփական մարզազաշտին տվբայ։ Վ^արադոյբը բա— մեզմէ ել վերթացուց կարնո ք մասին գրուահ, երկու
ցաւ, ոչ մէկ Հարցում բացի մէկ երկու կէտերոլ ցին մեր պատանիներ ր (2, Տ. Շհա՜ետ^ պատանինե - երգերով յն մը Հնչեց էբղբումի Հայոց լեռն ե–
լուս արան ութ են էն : Այս առթիւ գասաիսօսը յայտ– բուն դէմ X Մ եր պա տ ան ին ե բ ը պա բտ ո ւե ցան , 4 0 ք բէն^ , Հ Ե ՚ ՞ Բ Բ պիտի տեսնեմ կարին նստածք Հայ /՛Հ՜՜
նեց նաել թէ պիտի տօնենք եւ պէտք է տօնուի 3 • որովՀետել առաթին խում րի խաղացողներէն 3 Հո՛ խանք» ։ Յետո յ Հրաւիրուեցաւ Պ* Մ * Պ արս ամե ան
Օշականի յոբելեանը, Ձ)րանսայի մէչ ելո : Գրա գի գործի բեր մ ամբ կը բա ց ա կա յ է ին , ոտ է պո ւած որ իբրեւ ուսուցիչ վարժարանի յուղումով ձֆչեց
գէտ քննադատ մը կր նմանի օդին մ1ք ււաւառնող մեր պ ա տ անին ե րէն եր եք լաւագո յն խաղա ց ո զն եր ա յ դ Հաստատս ւթեան , Արծ՜ն եան եւ Հռիփսիմ եան
թռչունի մր , որուն է^"I՛լվ֊1՛ "է "Ր Գ^Յն \ո*– իրա աեզաւորեցինք Ա* խում րին մէթ, այս պատճառաւ դպրոցներ ո լ Հ անգէսները եւ ուրիշ ոգեւորի չ երե–
ւունք չունի է Ներկաներէն տասնեակ մր Հայրենա է^Լ1՚ցա^ո /՛րենց սովորական խաղարկութիւնը ցոյց ւոյթներ։ Ապա սրտանց յաթողութիւն մաղթեց
կիցներ արձանագրուեցան իբրեւ առժամեաք աալ ։ Մեր պատանիներուն պարտուելէն Վք՚՝Րլ\ > Հայր* Միութեան։
յանձնախումբ, որոնց մէ^ն է նաեւ մեր բարեկա - մեր Ա * խումբը որոշած էր Գանք չի խնա յել մ եր Դե դա ր ո ւե ս ա ա կան բաժ ին ը նո յն պէս խնամ -
մուՀին, Տիկին Օաէթ Միքայէլեանր։ Անոնք պատանիներուն վրէժը լուծ՜ելու Համար Հ ՛ք՛ամը 5– ուած՝ էր–. Երգեցին Տիկին ԳեղուՀի Լ ուս պա բո՛ն -
իաստացան անմիիսպէս յարաբերութեան մէչ մտ ես հ.Ր " հ" I՛ Ա* խում բե բուն խաղը Հակառակորդի եան, Պ* Շաբամ Խուտավէ բտեան , Պ՛ Աէբժ Լուս–
նել Փարիզի կեդր. Յանձնաժողովին Հետ։ Ներկա– յա բ ձա կո զա կան ո վ ։ Գնգտկբ մէկ բերդէն մ իւսր պարոնեան որոնք արժանացան թերմ ծափեր ու Հ
ներուն փափաքով խօսեցաւ նաեւ Պ • 3 • Տէր Յա - երթալ գալէն վեըթ 3՝անոն կբ նշանակէ առա թին Արտասանեցին Պ* Նոբայբ Լո ւս սլա ր սն ե ան շատ
կորեանր , իր խորին դոՀ ո ւնա կո ւթ իւն ր յայտնե . նշանակէտը , \ 0 վտյրկետն վեբթ կը նշանակեն գեզեցիկ կտ՛որ մը Հ՛այաստանէն <&Ալ կբ բաւէ ՝%> ,
լով տիրող ֊ոգեւորութեան Համար։ երկրորդ նշանակէտը : կիսախագը կը վե բթանա ւ եւ Պ՝ Ատրունի իր մէկ դրութիւնը Հարեւանին» :
Թղթակից Հ * Մ • Ը • Մ –ի յադթութեամբ 2—0 : Պ * Դալուստ Մէքայէէեան թառով նուազեց Հայ
ԱՊՐԻԼ ՏԱԱՆԸՄԷԿԻ ԱՌԹԻՒ կական կտորներ, եւ փոՔրի^Լս Եղեկիէլեան (11
ԿՐԸՆՈՊԼԸ.— Աիրելի Յաոաջ –երկու տարի առաք փառորդ ժամ դադարէն վեըթ կը սկսի երկ - տարեկան) : Դեղեց իկ էին կովկասեան պար ե ր ը Պ *
երբ Դաշնակցականներ ալ կբ մասնակցէին «Ազգ* րոբդ գեղեցիկ կիսախագը։ Մեր պատանի յ ա ուս–֊ Յաբէթի եւ Պ* Դէորգի կոզմէ՛. իսկ կամիլը պա
^ակատ^ին , առնու աղն 5 600 Հոգի կր խպնուէին թապաՀները գեղեցիկ փասերով կը սկսին յառա - րեց Օր * Տ ո ւրպախ արժանանալով թեբմ ծափերու ։
սրաՀբ , Հասարակ մէկ ներկայացման ատեն % Այս թանալ ու կը նշանակեն յաթորդաբաը երկու նշա - Դ-եզարուե ս տա կան բաժ ինը փակեց Տիկին Ա*
զոր -
ճշմարտութիւնը կր Հասաաաէ իրենցմէ մէկը, նտկէտ եւս : Հակառակոբդբ շատ կը թանաք նշա Խաչիկեան պարզելով Մ իութեան երկամեայ աշ -
դառ
տողբալով դառնօ րէն ժողովուրդին նօս բացում բ ի ֊ նակէտ շաՀիլ, բայց մեր աննման վերթապաՀնեբը ծ ո ւն է ո ւթ ի ւն ը եւ գնաՀ ատելով վարչութեան ել թէ
րենց Հանդէսներէն, այն օրէն որ Դաշնակցական - յարձակումն ե ր ր ետ կը մղէին ։ Խաղը վե բթացաւ խտտանքը* կարելի եզաձ՛ին չափ օգտակար պիտի
ները քաշուեցան , Համաձայն կեդր* կոմիաէի յա յ– Հ* Մ* Ը* Մ՛ի յաղթութեամբ 4 0 : Այս մրցումին նալ ա յն Հ ա յ ր ենա կի ցն եր ո ւն որոնք թէ Հոս
տսւբաբութեան : ^է*^. փ՝այէեցան Ա* \,աճարեանբ , կ* ^արդաբեանը ներդագթի պաՀուն իրենց օժանդակութեան
կիրակի , Ասր։ ի լ 20ին , որոշուած էր աօնեյ (խմբապետ) Մ՚ովսէսր, Ս՝արգաբեանը եւ մեր պա կարօտին ։
Ապրիք \\/2.4բ նախաձեռնութեամբ Աղդ* Միու - տանի Աբտաւտզգը ։ Յետոյ սկսան եւրոպական պարեր ր որոնք
թե ան ել Աղդ* ^ակատին։ Այս առթիւ կո է մբ ուղ– Հ– ՅԳ– ՆՈՐ ԽՈՒԲՄ ՄԸ 1լ ընգմիթուէին Հայկական շուրթ պարերով , ընկե
դա ծ– էր իրենց գոյութիւնը
արդարացնող բոլոր րակցութեամբ Պ* Ղ^ուկաս Տէլւ՛ Ազարեանի թութա
մ իոլթէւննե բուն : Արգ , «Ազգային ^ակատր յան - կին եւ Պ* Դալուսաի թառին։ Կ^արժէր տեսնեք
կարծ անտ՛ես կ*րս՝է այս որոշումը, ել գաղութիս ԼԱ Ս Ւ Ո Թ Ա - ֊ Ութ տարի լուռ, բայց միշտ Կ արնե ց ին ե ր ո լ մ ասն ա գի տ ո ւթ ի ւն բ մ անաւ անգ Տի
անծանօթ կարգ մբ միութ իւննե ր ու անունովթռոլ— ա ր թո ւն մն ացա^– մեր ըն կ ե րնե ր բ ո ւշ ադր ո ւթե ամբ կին Դազազեանը որ կաբինէն իսկ յ ա յ ա ^ ՝ ՚ 1 ^ Լ Րս ա ո ո
ցիկ կր Հանէ ^ նշանակելով բանախօս մը , որ եր կը Հ ետեւին օ բո լան դէպքերուն ( սլաՀ ելով իրենց է եղած ։ Վերթտպէս ա մէնքն ալ ոգեւորուած էին
կար ատեն կբ սպասէ սրտՀին մէթ , վերթասլէս ՛Հաւատքը Հ * 3 * Դաշնակցութեան վրա յ : եւ պաՀ մը իրենք զիրենք կարն\ոյ մէթ 1լ երեւտ -
Հ անդէս ին բաց ո ւմբ կատար ելո ւ Համար ի ն եր կ ա– Անցեալ Ա՝արտին Հաւաքսյթ մը ոլնեցյէսնք ե -
յո ւթեան 48 ո ւնկն գի րն ե բ ո լ : որոշեց ինք վերակա ղմ ել մեր «$/ տժակ՝^ խումբը : Աճուրդի փոխարէն վիճակախաղ սարքած էին
աք
Թող Հաւատա^ ազնիւ ընթերցող ր թէ ՛֊" .բո - Ա յս առթիւ Մ արս Էյլի Շբթ * կոմիտէին կողմ է ՛ե որմէ շւսՀեցան Հինգ թիւեր * Ապասարկութիւնն
ու
ճթւաֆ՚ք չէ որ կր զգանք, ա յ ս տխուր իրռզո/թե — կած էին երկու ընկերներ որոնք տուին անՀրա — գնաՀ ատելի էր ; Րարձր
նէն Հ Անկեղծօրէն կը ցաւինք մեր բացա կա յ ո ւթեան ժեշտ ՀրաՀանգնեըը : Խօսեցաւ նաեւ բնկեր Աճէմ– Ապրիք ւ աղաք , մ ի շա այդպէս եռանդուն
Համ ար , սակա յն ուրիշ կե րպ կարելի չէր Րսռ^լ 1 եան ԼԱ էն Հյամօնէն) որ նոր Հաստատուած֊ է Հոս։ աշխո յժ մնացէք ^ բարձր պաՀ ելու Հ ամ ար
նկատի առնելով իրենց նենդամտ ութ իլն բ Հ Նորակազմ խումբը պիտի աշխատի ազգային ոգին Հայքի անունը ։ Նէրկայ ւքը.
Յուսա՞նք թէ պիտի խրատուին այս անգամ : վառ պաՀել այս փոքրաթիւ գաղութին մէթ։ Խ՛ո՛ւմ
Դալով մեզի , այս տօնին սր բութիւն բ չտզար– բը ո ր ո շահ՜ է Ա ա յիս 2,Տի տաբեգաբձբ տօնե լ Յու ԿԸ ԽՆԳՐՈՒՒ ԹԴ.ԹԱԿՑՈՒԹՒՒՆՆԵՐԸ ԿԱՐՃ
տելոլ Համ ար , որոշեցինք ա յս տարի գոՀ անա ( նիս )ին։ - Վարչու^-իՆն
Մ արտիկներու Ա՝ իո ւթետյցն նախաձեռնութեամբ ԳՐԵԼ, ԺԱՄԱՆԱԿԻՆ ԳՐԵԼ, ՄԱ-ԲՈՒՐ ԳՐԵԼ ,
սարքուած՜ Հ ո գեՀ անգիս ա ով ՚. •
ՀՅԱՌԱՋ»Ի ՊԱՏՄՈՒԱԾՆԵՐԸ կանը սորՎիլ * Թուաբանութեան մարզանքն ւայ Հ ամ ար , \ո րպէ սղի անոր ղ ՛՛լրոց եկող քո յբերն ու
նոյնն էր *անգլիերէն բսուածնալ ճընճղկեըէնի պէս եզբայբնեբը աւելի նզովք դառնան մեր գլխուն *
բան՛ մ ըն էր ՚.Ա՛ենք թութակաբար շատ մը «ութիւն– այնքան արտակարգ բան էր վարժապետ փեսա §
ներ» կ^ուսանէինք։ Բայց կը Հասկնայինք այնքան ունենալբ մեր գիլզին մէթ : Ափսո՜ս որ քաղ -
ո ըքան այդ խեղճ թռչո ւննե բ բ կը Հասկնան իրենց Քցինեբր յ ա րգր չեն գիտեր ՛վարժապետ փեսա յին
կրկնածներէն , շղթայակապ դառնալով օղակէ թա եւ կը մեբժեն իրենց աղթիկները։ Զեղ վստաՀեցնեմ
Տարածներէս շատեր մոռցաք– եմ , բայց Հսկայ ծա— ռին վրայ։ "Ր ^թէ մ ^ ը գիւղը չվ՚լէբ արագիլի ր ո յ ն ի Հր պէս–
ռի մը իւ ո ո ո չէն զտած գիբքեբս մագաղաթէ ս բ– ՀՀ,Միացե\ալ Ընկերութիւնը՝^ եկած Հ ասած էր եւ մեն,բ չցբ ո ւէինք \աշխարՀ ի չորս ՜լ>ոգմր է
բութ իւննե ր չեմ կրնար մոռնալ ։ Անոնք գացին մեր քաղաքը, բայց կարհ-ես կը Վախնար անգամ մեր
գար դար ել մեր վարժապետին սենեակը դիղուտհ՜ մը միայն ա յցելելու մեր գիւղի տանթտըանը ։ Մ եր վարժապետը Օրմբ անկախութիւն Հռչակելով ինք–
անՀաշիլ գբքեբու սի ւնա շար քերբ ո րոնցմո վ ա յ ն – վարժապետը մեր միսերր արդէն Հալեցուցած֊ էր, գինք թագաւոր պիտի կարգէր մեր ՚վբայ , եւ ար
քան կը Հպարտանար ան* թէեւ նմոյշնեբու Հաււս– սկսած էինք մեր ոսկորներն ալ վրայ տալ ։ Այնպի ժանի էք , սնա\ ու. մեծցած֊ կա թո վ , կաքաւով ,
քիչ մըն> էր միայն, նման այն մարդոց որոնք Հո սի նտՀ ատա կութ եան օր մ բ երբ կը կարծէինք թէ նուշով շարոցովքէքբեսին վբ՚այ արեւու շուք
վանոցներու տեսակներ կամ գլխարկներ կը ժող - 1Լ՝երթին– Դատաստանն է, վրայ Հասան Տէրսիմցի–– չկաՐ * ձեռքերը Հողին դպա^֊ չէթե • իսկական թա–
վեն քրթաՀաւաք Հրեաներու պէս , եւ դեռ. ուրիշ– ները \ոլ մեր դուարը առին տարին առօք—^փառօք։ գտւոբցոլ ։ Նորէն խնդացիք վրաս , առարկելով որ
ներ որոնք Հողի կուտան կախաղանի չուաններ ու Ի^նչ մեղքս պաՀ եմ , ես շատ ուրախացայ • Աստ - փերթր Համայնավար մեռաւ։ էս ալ ձեր դատողու
նենալու Համար։ Ան կարդալու պէտք չունէր , ո– ուած այս անգամ ՝Բ իւրտեբուն աչքը խաղցուցե բ թեան վրա ք կը սկսիմ կասկածի լ։Մ արդու մբ վեր–
րսվՀետեւ իր ուսման տուփբ շատոնց լեցուցած էր որ գան այգ օրուան փորձանքէն ազատեն մեզ, թը ղիս չի Հետաքրքբեբ , ես Հոս՝ «Առաւօտ լուսոյ^
ու ւլոցահ՛ էր% պակսած ատենն ալ երբեմն քաղաք տպա թէ ոչ մեր գդրծբ րուըդ էր՛ Այգ °Ր1Հ ամե– 1լ երզեմ , դուք թազման կասկածի Աւետարանէն
կ՚երթար լեցնելու ։ Այսպէս վեբթին տարին երբ քա նադժաւար դտսերու Հաշիւը պիտի տայինք եւ * * * կը ճառէք «Թէ չիք յարութիւն , , ընդունայն են եւ
ղտքէն դարձաւ գ իր Հետ բերած էր շատ մը թուր Հաւատք ձեը՝^ ըսելով ։ Արդէն յաճախ կը մտածեմ
քերէն, անգլիերէն գիրքռր* եւ թուաբանութիւն ո՜ Զատ կո ւան Համ ար ալ երեք լեզուռվ Աւետա թէ ես բո լ ո ր իգ ձեռքէն ազատելու Հ ամ ար աւելի
րոնց անունն իսկ լսած չէ ինք ։Ա տ իսլուեցանք դնել։ բան պիտի կարդայինք։ Այգ էք01Ո1Ա5/ Այչ ինք բերած լաւ պիտի չընէի մեր *Բիւրտերուն մէթ ապրելով։
Խեղճ Հօրս շատ սուղի նստտւ&մէ կքի լէ ցո րեն վճա էր չեմ գիտեր ուրկէ ։ (իամուն երեք սեզտններուն ՍՀնոնք կարդ ո ւ կանոնի մասին բնաւ գա դափ ա բ
րեց ՆԷվտԷսթԷ ել Կիւլսւէսյ>է գեղեցկատտռ գիր– առթեւ երեք տեսակ Աւետարան պէտք էր * ղ ր ւս– չունենալով , մեր երեք լեղուով Աւետ՛արան սորվե
քերուն Համար , ու մենք սկսան ր օգէն թ ո ֊ չ ի լ ։ Բ՛ա բար, աշխարՀաբաբ եւ տաճկերէն* -— «Վ իսա է– լու պաՀուն կուգանմեբ Հօտերը յափշտակել ։
ւական էր որ աաանկ գիրքեր ունէինք, մե&– մարգ ֆէնէտիմիզ տէտի քի՝$> ։ Այգ տարին իրենց տան Բայց Հագ չէ ,աՀա մեր վարժապետը նժոյգին
էինք։ Հիւր փաշա մբ ժամ պիտի գար, ինչսլէ^ս իրեն վրայ 1լար շաւէ , ոՊ վ կրնայ ազատ իլ անոր ձեռ -
Հրաշագորհ– Էր մեր վարժապետը գիտ՛ութիւն չԱոբՀքը ցուցնէր պատուելին։ Բայց ըսի ձեզի, որ քէն , եւ վստաՀ ենք որ մ եր խեղճ ո չխարնե րն եւ
սորվելու եւ աւանդելու մէչ1։ Բոլորիս ալ զարմանք այս տառապանքէն վւըկեց մեղ առժամաբար մեր տ յծեըը պիտ ի չյողնին ՛մինչեւ Տ էրս իմ , դառները
կր պատճառէր , աս մինչեւ Հիմա չգիտցա&բ ոԲւր– նշանասոր տւաղակբ Աէյիտ Ալին ,մեր տաւար ր քչեք եւ ուլերը որբացնելով մեր գոմերուն մէթ *
կէ եւ ե՞րբ խելքին պտուկը լեցուց , կր Հարցնէինք տանելով ։ ՈրովՀետել մեր վա բժապե տ ր ի ծնէ Վա՜՛խ 1 վա՛խ , փա՛խ , ո^վ իրենց ծ՜իծ պիտի
իրարու մեհ-ով պզտիկով։ Սուտ ճրագը իրիկուն քաթ, երբ տեսաւ թէ տդսւմարգիկ զէնքերն առած տայ* * * ։ Աակայն ի՛՛նչ լալ պիտի բլլաբ եթէ մենք
չեղաք), կը մարի : Շատ վերչ^ը Հասկցանք իր գաղտ ճամ բաները բռնել կբ վազեն, ինքն ալ իր ոսկե - ալ արտօնուէինք վազել դէպի լեռնեբը։ կը կար -
նիքը , երբ իր դարակին մէչ գտանք զանազան «բա բաշ նժոյգբ Հեծած, Հրացանը կողքէն կախ, փո– ծէք թէ աւարառուները բոլորն ալ չափաՀաս մար
նալիներ՛»։ Թուրքերէնի բանալին Հայատառ գիրք թ"րի֊ւի պէս սուրաց ոլոր մոլոր ճամբաներէ , գի կ են , երբեք ։
մ րն էր զոր ինք չատ դիւրութեամբ կը կարդար չմոռնալով սակայն սանկ Ակռբ Ամուենց գոն էն ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻ
մեզմէ պաՀ ելով , ում եղի կբ սլա բ տագր է բ ի րա - անցնիլ իր նշանածին Հիացմունքին արժանանալու (4) ^
Fonds A.R.A.M
