Page 203 - \ARM_19-1946_03

6 ԱքԻ ԱՔ

ԵՐԻՏԱՍԱՐԳ ԼԵԻՈՆ ՇԱՆԹԸ ռուս դաստիարակութիւնը Է իրարու բախին, նաստեղծութիւններէն քանի մը Հատը.- ի ն չ ւ ւ ք ւ ,
օ– - Էին ու Հպարտութիւնը
երի թող մռայլեն ու ժ ա ն գ ը , Անուշ հ ո վ ի կ , Ես պատրանքը սիրեց՛ի, Գի–
րբեմն ալ պայծառացնեն
գ երիտասարդներու շեբապահը, Ուրուանկարներ, Լ ո ւ ս ն ի ն տակ, Զ գ ո յ շ ։

Ա. ՏԱՆԹԻ ԵՐԿԵՐՈՒ ԱՌԱՋԻՆ ՀԱՏՈՐԸ) Հոգ/լկան Հորիզոննեբը, գոէպիտի ունենաք այգ Բանաստեղծական այս փոքրիկ փուն չին մԷԼ
որ կլ օ ր ե ր կը կոչուի եւ շարք մը ոտանավորներ
Հոգեբանական վէպը, մնայուն արժէք ունին եւ

ԱրաասաՀմանի Հայ գրականութեան ել մշա– "ք ատեն մը կւՎկասաՀայ Ն աս արգո ւթեան ա– •Կւ\ ՚/.Կայեն թէ Շանթը վաւերական բանաստեղծ՝

կութային ձեռնարկնեըուն մէչ Ուշագրաւ եւ մեձ֊ մէնէն շատ սիրած գիրքն կ մը է միեւնոյն ժամանակ։

գործ մըն է Լեւոն Տա՛կ թի ամր^ղչական երկերու Գ Ո Ի Ը Ս Ե Ց Ի Ն Ե Ր Ը վէպ շն է առնուած Պոլիս Կէս գար առս,չ ԱրելելաՀայ ել ԱրեւմաաՀայ

Հրատարակուիք/,, նը , որուն ա-ւաէին մեծ ած ալս,լ աաասաանաձ֊ Հայաստանցքտաւորական երիտա­ գրասէր երիտասարդութիւնը խանդավառոլթեամբ

Տաաորո քբյսՀԽեսած է,էրկֆրկրորղՀատորը ար. սարդներու կեանքէն։ՀըանՀ իր պանգուխտի %ա– յ է ա յ " է ա Զ Տանթի երկերը։ Այսօր ո լան երիաասաբ–

յանձնՀՀաձ– աղագրութեան : Գեզարուեստա՛՛՛­ Հ^^Բ^Կ՚^Կ՚^Տր.. Հայարիպներու կեանքը։ դյււթիւնը աւելի քան պէլՈք ունի այս գրականու­

կան երկերը պիաի ամփոփուին չորս ,11. հագ իր Հա– Ս-ւո Շանթ նոյն տարրին գէն կրթութիւն «տա­ թեան , որ իր թարմութիւնը կը պաՀԷ եւ խորունկ
աոբներ ու մէչ եւ մաաուցոլին
ընթերցող Հասա– ծած՜, ազգային յեղափոխածն շարժումներէն ոգե­ ապրումներու ե մտածման պիտի առաջնորդէ իր

րակութեանկատարելով գասաւորուս ւղզ ում– ւորուած֊ ուսուցիչ երիտա֊րգերոլ գառնութիւն– ըհ թե րցողնե րը :

ն՚և ՚ րն ու նոր սրրագրոլթիլնները նեըըէ ապրումները , ս էրը գա ղափաըա կան նուի֊ Կ– ՍԱՍՈԻՆԻ

Նոր եւ մլիչ,դնքին սերունդները այս լիակատար Րոլ–մը գէպի երկիր վեըասււնալու եւ աւլատագ—

1III 1Ո III II111կութեւ <ւն շնորՀիլ միայն պիտի կրնան րական մեծ՜ գործեին լծուէ,ւ ոգեշունչ կեանքն Է («Հայրենիք»)

•ծանօթանալ ՎելՀ լ ո ն Շանթի բազմաթիւ եւ բազմա– աուած֊՝ ձգտումնաւոը վէր կերտելով։

կոզմանի սաեղձագորՆոլթիլններուն։ իսկ գ ր ա . Այս Հատորին Հինգ Հրքերոլ րովանգակհւ– ՎԱՏՆԵՐ ԳԱՒԱՌԷՆ
ԳԱՇՏԱՊԱՐԱՀ
զատութիւնը նոր վերագնաՀ ատումներ

աիտի ունենայ՝ վարպետին ամոոո9աես2 նՂաոա^ թ^երքլիքննութիւնը կարելի չէ ԱՆԳԷՍ
Ր ^^ «կ«–րա–
գիրը բնորոշելու Համար7 տալ ներկայ նշմարի նեղ աՀմաններուն մէիԱյս–

Առա9եՆ Հ... քանն իսկ բաւական է գաափար մբ եառմեյու Հա– ՎԱԼԱՆՍ Աալաթիոյ կրթասիրացի Վալան–

վ Ր ա յ 7 Լանձռշե "ք*7"°՛ մ կ " ձ 1 " ն ն ^ * ֊ - ՝ Հեղինակի \ազմա^ոմանի ^1,^ւթեան սի Մ ասնաճիլղի դա շտապա րաՀ անգէսը տեղի ու­

գ ր ա Ա լ Ը է է ք ձ ; ե՝*ք յատուկ տեղ մը կբ եւ անմիվական գրակաԼթեձ մասիք^ " նեցաւ անցեալ կիրակի , Հ՝Բլօտէֆիլզէն»ի գեղա­

գ ր ւ է Լ Շանթի ամբողչ գրականութեան մէի Եւ ո րովՀ եաել,թչւէս ըսինք, առա Ան Հ տեսիլ եւ ըն՛դարձակ ծ՜առաստան ին զովասուն շու–

Երի III111 ս1Բ1Գ1 Լեւոն Շանթն է որ մեղ կը ներկայս/– ա՝ոբը երիաասարգ &անԱւ գրական գիմագիծբ կբ քերուն տակ; Հակառակ աննպաստ օգին֊, նորէն

նայ իր ե ր ի տ ա ս ա ր դ գ ր ա կ ա ն ո ւ թ ե ա մ բ Ու երբ Լրացնէ , կ՛ուզեմ ընղգծ-ե քանի մը դատողութիւն֊ կոկիկ բազմութիւն մբ փութացած էբ քա^ալերե–

ԳԻՐՔԸ ամբողքոլթեամբ կը կարդաք, ֊ լու Համար Կրթասիրացի այս գեղեցիկ ձեռնաբկբՀ
՚ընգՀ ՞անուր ր ապաւորտոպլալթոերւոնլ–0,եւն ՛ԱՀ՛՛Է Աւ",՝., " ^ Ք շԻ՚Կ-վ իր երիաասարգ գբականու ր աշտ ին խո բբ գբո ւա,ծ էր Ս * Միասնէասեաքնի
*կաբապետեան
բոլրմունև Էոո Լ V , ռեԲԻ»՚ասարդական թենէն , պայծառ լոյս մ լ կը սփռեն արդէն յիսուն ճա ւնււ ւռբ : Տ՛ամբ Յին Պ * Մ * 5

"ով, մ տ ^ ն ւ ՚ յ ^ ^ ք ^ Հ ^ Բ֊իՔ^– -Գ^ՀաԼԼա^%ղի\ակինՐ%ձնուր

պաշարէ ել հ ո / Վ , « ՚՚ձ"՛^նեք"Վ Գձձ ԿԸ •ք^ո֊ն վրայ։ գա շա ա Հ ան գէ ս,րլ բացուած յայտարարեց եւ մ աս–

կացութիւնը է ա" Ք Ի """ձ^ ^ ՚ , եսապաշտ ել աժէքալոր գրականութեան նաճիւղին կողմէ չԳէոբՀակաչութիւ\ն յայտնեց : Տե­
կը բխի֊
I 3 ՀԻ ր որայս տպաւոբոլթիլններէն կազմաւորման շր^նին 1 8 8 5 - 1 8 9 5 ^ երբ Գ^ԶօՀ– ս՛ ո յ յոտնկա յս լսուեցաւ «Բամ փորոտաներ , սկա­
իր առա^ն
կը Հաստատէ վաւերական գրագէտը վ՛ ս1"1 , Ա • Արփիարեան Լ . Փ աշա ՚յIլռեանւ , Հր անգ ւառակի ւէբա յ% տա բա բա իւ տ Ա * ՀյաՀմ ուրատեանի

ստեղձագորՆոլ^թիլններուն մէշ, ել արդար կր Կիւրճեան պատմուած՝^, , նորա՛սվէպի , պատկերի ձա յնոլէ Հ

գտնէ ասկէ յիսուն տարի առա չուան Հիացմունքը, գրականութեամբ իրակին կեանքը կը պատկերաց­ Առաչին խօ սքբ արուեցաւ Պ • Մ՚ Ժամագործ–

որ առանց սակարկոլթեան կԳրթար երիտասարդ նէին , գրաբարէն ս, գա սա գրուահ՝ աշխաբՀաբարով եանի , որ գեղեցիկ կեբպոՎ տուաւ Ըւն կերա ւթեան ս

գրագէաին, որուն երեւումը 1 891 - 1 8 9 4 / ՚ 5 ւ ՝ գրա­ մը Հրապարակ կոլգայյն քանի մը նոր եր ի տա - սլա ամ ական բ \ Եբկրսբգ թօսքբ արուեցաւ Հ* Տ՛*

կան արուեստ ի նոլ ըմբ, նումի թուական մը կր սարդ գրողներ , որոնք իրապաշտ ուղղութեան կը ք)սպիկեանի՜ պատուոյ նախագաՀ Կրթասիրացի

բանար մեր արգի դրականութեան մէչ՛.։ բերէին արուեստի մասՀոգութիւնն ալ։ Այդ շր– մասնաճիլղին , որ իր վարդապետական ոգեշունք

Երիաասարգ Լեւոն Շանթը ամ րոզչական է շանին գրաբարեան խաինուրգբ տակաւին ղղաէի խօսքերով գովեց Հւ յնցեւ յլն ն ե ր կան , եւ

այս առաչին Հատորին մէչ։ Հոն ամփոփուած՜ է ֊>էՐ * է՚սհ– Հբապաբակագոութիւնբ է շպարն ու փե– Հրաւիրեց ներկաներբ որ Հպարտ զգան իբենքզի

1) Ս՝նաք բ ա ր ո վ ի ի ր ի կ ո ւ ն ը , 2 ) Լերսսւ աղջիկը , 3 ) րեւետումբ կր սպառնային խեղգել իրական գրա յւենք եւ պատրաստուին մօտիկ ապագային եբթա–

Երագ օ ր ե ր , 4 ) Դ ո ւ բ ս ե ց ի ն ե բ ը , ֊5) Ե ր գ ե ր : Այս կանո ւթ իլն Բհ որու առթիւ Գ • քԷօՀբապ իր ձայեր լ Ո Լ գէպի՜ Երկիր

Հինգ դիրքերը դրուած են 1 8 9 1 — 1 8 9 4 ^ ։ կբ բարձրացնէր ժամանակին է Տետոյ աեղի ունեցա՛ն՛ մեներգներ , ա ր տ ա ս ա–

Մ Ն Ա Ք Ր Ա Ր Ո Վ Ի ԻՐԻԿՈԻՆԸ 1 8 9 1 ^ տպոլած Երիտաստբգ Լեւոն Հյանթբ նոբութիւն մբն նութիւններ եւ պարեր։ Երգի մրցանակներ շաՀե–

է Պոլսոյ Հ ա յ ր ե ն ի ք օրաթերթին մէչ եւ առաչին Է,Ր 1 նոր շունչ եւ նոր բմբոնում բերելովդ մամա֊՛ ցան Տիկ* Փըրզիկեան , Օր* Պարսամեան եւ Օր՝

անգամն է որ կը Հրատարակուի զիրքով։ Շանթի նակի գրականութեան մէ^ ; Հա յր ա պետ ե ա՝ն Հ

՛յշին գեղւ. քր ո ւ Լ ս ա ա /լան գր լ ծքն է այս յոլ– ուշա գբաւ եր եւ ՚յԲււ 7 ր լեզ։ ւն եւ Հիւրի Հանգամանքով քաղաքս կը գտնուէին

շեր գու թէ՚-^Ը. (ինչպէս Հեղինակն ին^բ բնոՀւոյա& աշխուժ֊ ոճն էր , ռրայւաղեն ^ամ սողքով ին աղա– Գ. Գաւիթեան Մարսէյլէն եւ Ա. Գինոսեան էիո

է) , որ մնաք ր^^֊Հտ յէ/ ^մուածքներ րաղատուած Հրապարակագրական մտՀոգոլթիւն - ^ ... է 1էՐ՚– ^րաասանեցին ի .ւԼա–
մբ իրարու միացած \ 3 պ7մաետն պատմողին
ամ բո ղ^ո ւթ ի ւն մ բ կր կագ են , որոնք ներէն եւ ունակոլթիւններէն ։ Այս լեզուն ել ոճբ րուժանէնէ Տեգի ուն՛եցաւ աճուրդ մր կնքաՀայ -
անձնա֊
կ ա ղմ աւոբո ւա ծ Արե ւմ տաՀ այ ա շիարՀ > արա ր իի եւ րոլթեամբ Գէորգ Ա՝արգարեանի Հ Աճուրդի գըր~

ւո բ ո ւթ ե ամ բ եւ մեղի կբ ներկա յացնեն ԷԼրա բատ֊ ԱրեւելաՀայ յստակ ու պարզ լեզուի շաղախով* •ուած՜ էին խորոված՜ ճագար մը, ողչ աքլոր մը եւ

եան Հայու.թեան տիպերր , ընտանիյջներբ ^ Հակա - պարզ՝ բա յց Հարուստ , յստակ՝ բայց խորունկ շիշ մը ընտիր գինի; Աճուրդին մասնակցեցան Հ.

գիր բմ բռնումներն ու <նկա բագիրներ բ իրենց լուրէ ա յ. ա ւս յա յտոլթեան Գոէ&՜իք մվլ Շանթի լեզուն՝ Ն– Ոսպսիլկիեկաենան Տեսիհնէեն,. ՊՊէեկօեն^. Վէի»էնճՀէն՝,է* Իէ.), հԱ ա­

եւ ծիծաղելի կողքերով։ Այլազանսւթեամբ մբ Հոն ամբող1ովյին Հակագրոլթիւն մբն Էբ պճնաղարգ չա,,,,,, ր եա՚հ Աէնթ֊էթիէնէն, Հ.Մ Ը,Մ Վիէնէն և
ԱՏ.Ճ. ՎալանսԷն , Կրթասիրացբ
կբ Հանգիպինք ՏԼոկ բետան իքին ^ ինչպէս նաեւ կ– ու անբովյսնգակ այն գր ս կանո ւթեան , որ քանի մբ
ՎալանսԷն ,; քաջալերելով

րեւան տ եղա ւո ր ուած Պ" լսեց ի բուտան իքի մբ , ՛վաւերական գրագէտնելէն գուրս , կ՚ողողէր Հրա– ԼիճակաՀանոլթենէն պարգեւ շաՀած են Հ ե–
պա բա կբ :
•<ձկտոր Ամրբ Պոլիս՝ ՏԼանգուի ափին^ ։ իրապաշտ ւ/ր֊ եւեալ թիլերը.֊– Ա. 370, Բ • 130, Գ • 44, Գ • 324,
ձինով է աշիյուժ եւ արագ
գւն յՍՔոՎ. աիպաբներ , Ե ր կ ր ո ր դ , Լ * ԵանԳ ր ո վա ն ւլ ա կ ալի ց գրակա­ *չ3%Լ°7ւ"նալՐ ,ր է դի^մել կ Հայրենակից
նութիւն մը կբ մատուցանէր , ազգային եւ Համա–
Համաւ։

նկարագրով եւ Գ^ԷսմԷճեանի սրճ.
գործող եւ խօսող անձեր ը իրենց -
Մ– Մալաթիացի
Հ ո գե բան ո ւթե ա մր մ եղի կբ ներկա յան ան : քննական մարգկային մտածում երով ո լ թելագրանքնեբով
օ
եւ անմիգական ա յգ մթնոլորտին մ էէ րսթեբցողբ լայն Հորիզոններ բնգգբող բազմակողմանի կեանք
ՆՈՐ ԱԵՐՈԻՆԳԻ ՀԱՆԳԷԱԸ
արգէն գործող անձերուն Հետ միասին կբ քալէ։ մբ պատկերացնելով : Լէւ գծագրուած տիպեր ի–

Լ Ե Ր Ա Ն Ա Ղ Ջ Ի Կ Ը արդէն Նանօթ պոէմ մըն է, րական կեանքի մբ մէքգործողութիլենեբու մզե­ ԷԹ1՜>Է\| ՛ ֊ — Անցեալ շաբաթ երեկոյ տե­

քանիցս տ պա գր ո լա,ծ ՚. Հեղինակին առածին ե րկարա– լով, Հարազատ եւ անսիսկան տպաւորութիւն - ղի ունեցաւ ընկ • ԱբրաՀամեանի Հ.ՅԳ–Նոր
Սերունդի Հաւաքսյթը։
շունչ բանաստեղծական ստեղծագործութիւնն է՛. ներ ել ապրումներ կը ; եղծ՜է ր : մօտ

ձԲաբգէն Աիւնի» խումբի\ն՛

ԵՐԱԶ ՕՐԵՐ (Գիշերօթիկի մ ը յաւշատետբէն) Է բ ր ո ր գ , Հայեցի I. Հարազատ շունչ մը ու­ Կր նախագաՀէր կեդր • Վարչութենէն ընկ– Լորիս

օբր օրին գրուած եբիտասաբգի մբ սիրային վէպն նէր այդ գրականութիւն։ Հայ կեանքը, Հայաս­ ՚Բաբանեան՛. Աեը բոլոր երիտասարդներուն Հետ

է ) Բ"Լ"Ր երիտասարգներոլ երազ օրերբ յիշեցնող։ տանէն մինչեւ Կ ււ վկաս Պոլիս բազմագոյն ծալ­ ներկայ էին նաեւ Անտոք Ենթակոմիտէին ւընկեր–

Լեւոն Շանթ 1 որպէս վիպագիր այս վէպով ներ­ քեր կը բանային Շանթիչեր՚ռւն մէչ, ուր օտարս ներ՚ր։ Բացում ր կատարուեցաւ «Աշակ Բանուո­

կայացած է գր ա կան ո ւթ ե ան եւ գնաՀ ա տ ո ւած է , , ւ I , ւ հՏ 0 X. ։ • * ՜րով՝., Ընկ* Լոր1իլս Բաբ/անեան" ՚ " " էՓ՚աարրիրոզհի եԵւլ դ ա ֊

Ջերմապէս ։ Գիշերօթիկ ուսանողը Հայեցի գաս– ալ գերի կր կոչուէր։ Րրամանակի զօրաւոր ապ– " " " / ՚ բոլոր ընկերներուն ոոքոքնո սեոե,էն ետ

տիարակութեամբ , ազգային եւ մարգկային խո - ըոլմները, Հոգերանակաբարգութիւնները իըա– քգՀանոլր զեկոյց մը տուաւ ք Լ/ո/1կձթնեէո
մբն
բունկ զգացումներով տոգոբուած երիաասարգ ր,,ւ ձուլելով ելրոպակա,արգացած֊ գբականու - խոր ուշտդ րոլթեամբ բ մմտտիիկկ ըորոիենն, Հ.,Հ,ոարցու«մն1ե,

թեան ճ.ամ.բ,ամնոան եկըո բոռռննԷէԼ\ . 7Շ֊ա.ն.թ.,,%ռ մ.նՈա.լո.վ ..դ.ե-–.1 ֊ոգեւցին ո,ոոեռեւդւ. I.լուսաբանուեԴցան։ .Բ \ ռբէ՚ն՝ հարցումներ

է՝ "V բարձր ձգտումներ ու երազանքներ ունի։ րաղանցապէս Հայեցի : Մթնոլորտը այնքան խանգավառութիլն ստեո–

Ամարանոցին մէէ կբ Հանգիպի ռուսական կրթու­ Չորրորդ, 1891–1894^,«,^^ա^ռ^ 71 I՝ Է՛՝ ^Հէլեըին դժուարաւ բաժնուեցանք

թեամբ սնած գեղեցիկ Հայ աղջկան մբ եւ անոր ծ՜ելո՚վ չորս Կ՚՚ցցԷ Հ. Տ– Դաշնակցութիւն» գոչելով;

նկարիչ եղբօրբ) որ արգէն Հայութենէն ուծացած արձակ երկեր եւ բանա Աղծ՛ութեան փունչ մը,

մբն է ։ Այս երեք տիպարներուն քով շարեցէք շյր– Լ. Շանթ գրեթէ անմիչէո կ՚անցնէր վիպա - Գ– Ա–

Գապատի այլ տիպարներ , սէր մբ Հիւսեցէք այս գրութեան՝ տալով Հողեի,կա՚։, վէպը ( Ե ր ա զ 0 –
երկրւ թարմ Հոգիներուն մէ^ մարգկային Հոգի­ բ ե ր ) , սէրն ու ես ի ԱՄԵՐԻԿԵԱՆ կտո ավար ութիւ նր յ ա յ
ՀպՈանքը, երազանքն Ու Օգոստ - \ Օինտայրոար -
ին նուրբ Նալքերբ շարժման մէէ գրէք, Հայ եւ մ տած՜ո ւմները, միտքն ո ւ,,որ , կամքն՛ ու զգայ– բութիւն– մը Հրատարակեց ոՀոամաուրն

ն ութիւն ը Հ ակադրելով և ՚ագրելով մէջ կր շեշտէ թէ պատերազմը արգիլելու
բանաստեղ­ սլէտք է կատարելագործել
ծական ու առինքնող շուէ մը։ Կուտար նաեւ անոր գործածոլթիւնը Հ իւլէական ո1ումբբ եւ

Հ ութիւն ներշնչող Հեղինակներէն մէկը։ Հ վէպ մը մեր ագգային՛ յե։,ոխակս/ն նոր խան - :

Վ ան Հայ ցեղէ ծ՜ագման մա - դա վա ռո ւո զ կեանքէն, որ յէր ազգային մեծ՛ ԹԷԼ ԱՎԻՎԷՆ կը Հաղորդեն թէ 800 Հրեաներ ,

կառակ այս բոլորին , սք ե *» ա յ Հե– շարժման անձնազո Հ ութիւ ընորոշոզ , նոյնքան որ Րաֆայի ճամբարին մէչ (Հարաւային Պաղես–

սին չի Հ աստատեր Հե բո գոտ ո սի ըսած ր , Հոգեբանական ու մարդկ, . կ տին) ձերբակալուած կր մնան , որոշեցին սնունդ

աեւելով •Աղեքսանգրի արշաւանքներուն մասնակ - ար՚ճ վէպի այս ՛չառնել 3 6 ժամ , իբրեւ բողոքի ցոյց :

ցութիւն բերող Փ ա ր ս ա լաց ի կիւտիլոս եւ Լաբի– ստեզՆագործ՚ութիւնները նթիյէ, է յ է ր գրա­ ԵՐԱԽԱՆԵՐՈՒ անդամալուծութեան եօթը
զ է աքեր պատահած
սացի Մ ի գի ո ււ պատմիչներուն , կ^աւանգէ թէ Ար— կանութեան Համար։ կան իշխանութիւները են •Ն,,1ի1 էվռի I մ<է"չ։ ~ թլ
Լուառ գետին մէչ ;
մ է ն կամ Ա բ մ ե ն ո ս անուն Հ ի ն գ ե ր ո ր դ , տիպերու^ արգիլած են րգանքնե րր

մէկբ) որ 0՝եսալիայի թատերագրի կարողութիւն ծ-ողոլթիւննեըոլ հ–
ԱդրէմպիենիոսԱրեւելքքաղաքէՀնաղքրսէ,ր, մ– լաս- լ ֊կ-ազ֊ -մլ եց ^ լ Աբե֊քմաոնւնտքեէն
րուն, եկաւ Հա(ս§տոԳաքտիոսւ) եցաւ արշաւոԵղրՒզայի Ար"գոն^տւէորգ^նե– 1խօսակց/ուԱթիզւ^ննա եսրոԼւ \ ղ Ն ա կ րանթնս* վ այդ գբականու -
ի մասի% զնւլ յ
թեա՛ն մէչ արդէն կը մատնէեղէնաղի ՍՏԱՑԱՆ*
բուն մէչ, եւ Ը»ել թ\ Ն Շանթը տուածէ ապ*ագա
տուեցաւ Ե ր ի էլա ւի սաՀմաննե–
ցսաաււ ՀՀաայյ (ձոոտաշո) ու աշխարհ լ X, յ ոանաստեեորՆադորւԳիթղԷՕ՜ւոնւթէւնկարողոմւըթ,իւնո,ձ ոը ,կը բաբախէ
ԽՈՐՏԱԿՄԱՆ ԳԻՇԵՐՆԵՐ (Քերթուածներ),
(ձաւօաշ) միս,կ էքը բաննեարսկտաեյղծակէան։ ԿԱ վիտնշեմմասինայգ կբրանան-ք
ԿԻՒ Ր ԵՂ ԽՐԱՅԵԱՆ գրեց յ Եղիվարրղղ։ : Տա՚ռ""ա–կ°ա•-ն- ՝ Հ՚.՝ ՕՀշական• ։ - ~Տ՛պ

Երուսաղէմ, 1943։

Fonds A.R.A.M