Page 15 - \ARM_19-1946_03
P. 15
Տ Ա Հ ԱԶ
Արքւսիռրևաճ ճաձրաԱ տաց՚ներ գ ա ւ ա ռ է ն Մեր միլիոնաւոր օոՀերը իրենց արեան գինբ կը
մեք պայ
պաՀանջեն ։ //*- մենք պիտի չդադբեցնենք
Մ ՛ ա գ ի ս %8ը ԿաէտաԱի մկ քարը է մինչեւ որ իրականանա յ Աիացեալ եւ ամ–
Լայնարձակ սրաՀին մէկ անկիւնը գրեթէ ան ըոզ^ական Հա յ տ ււ տ ա ն բ » •
նշմար սպիտակ սաւաններու մ ԷՀ անշարժացած– , Ընկեր Հրանա ԱամուԷլ յետոյ խօսեցաւ նաեւ
ու բարձին վրայ ձգուած գլուխ ի պատկեր մ բն էր ԿԱՐՏԱՆ, (Ցաոաջ) Մենք ալ աօնեցինք ֆբանսեբնէն , ներկա յ բանսաց ինեբ ուն Համար ։
մնացեր իբմէն , որուն շըթունքները կբ շարժէին «Մայիս 28»ը 23 Յունիս Կիրակի կէսօբէ վերչ, մ՜ո– Մ աքսէյլէն , *Լալանսէն ու կարտանէն բազմա
երբեմն Հազիւ լսելի մրմունջով։ Երկար օրեր ան ղովրգային տան մէչ, նախաձեռնութեամբ Հ. 3՛ թիւ Հա յ օրիորդներ ել եր իտասա բդնեբ իրենց
կողնի ծառայեց ու Հալեցաւ պատառ մբ ձիւնի ՛Ւ . Նը՚կոԼ - ՚հուման ենթա կոմիտ էին եւ մասնակ֊ մասնակցութիւն բ բերին դեզարո ւեստա կան բաժ -
պէս ՚ Երեսին ոսկորնեբբ մ ամ ռապատ քա բ ի նմ ան ցոլթեամբ կքսի՛ ՛ք՛եռի խում րին , Հ . 3 • Ղ՝ • Նո՝ր նին : Տիշենք Վալան սի Հ . Տ * Գ • Նոր Աեքունդէն
ցցուեցան , ոլ ա չքե ր բ աննշմար փոսիկներու մէջ Սեր ունղին եւ Հ . կապոյտ Խ ա չին : Հանդէսին բնկեբ ԶաբեՀ Գա ււ եան բ , ոբ երգեց Հայերէն եւ
փակուեցան ցամքած տկերու նման։ պա տ ո ւո յ նա խագաՀն էր քաղաքաց ի 1Լիքթռր Ս ա– ֆրանսերէն կտորներ , Ա՝ աբսէյլէն Օր* Մ արի Գաս–
Փոխադրուած անծանօթ աշիսարՀ մբ իր ւ–ուլ վին , կարտանի քաղաքապետք : կբ Հովանաւորէր պարեանը (արտասանութիւն) ել ուրիշներ ։
՛ւ֊ս ՚ ն ց ա ն քի ն մէջ Հաշիւներու տագնապով կբ տա - Ա արսիլիո յ Երջ* կոմիտէն : Հանդէս բ շար ո ւնա կո ւեց ա լ մ ինչեւ գի շեր ո լան
ռապէր միայն։ Իրեն այցելոզնեբբ, օտար լեղուոփ Մ աքսէյլէն եւ ա րուա բձաննե րէն առն ո ւա զն ժամբ 10 եւ մողովոլբգբ չէր ուղեր սբաՀէն բաժ
չոր թիւեբէ զատ ուրիշ բան չլսեցին բնաւ անոր երկու Հարիւր Հայրենակիցներ եկած էին մասնա նուիլ։ Հեռուէն եկած ընկերները չէին կրնար աւե
մագաղաթէ պռկունքնեքէն ։՛ ւոր կառքերով։ ՍբաՀբ ծա յրէ ծայր լեցուն էբ ար լի երկար մնալ ։ Անկախութեան տօնը վ Լ բթացաւ
Ո՛ւք էր տարիներ առա^ուան խանդավառ ու դէն մամ բ Յին, երբ Հանդէսբ սկսաւ Հայկական եւ խանդավառ մթն ո լորտի մէջ , խոր տպաւորութիւն
լեզուանի , գիւղի տզան ։ ք* ո լո ր Հ իւանդտե սնե ր ը , ֆրանսական քայլերգներով, որոնք ունկնդրուեցան ձգելով ներկանեբուն , ինչպէս նաեւ մեր Հարեւան
յուսաՀատ կբ մեկնէին քովէն, ու մաՀիճէն կախ– յո ան կայս ։ ներուն վրայ, որոնք չէին սպասեք այսքան յա^ո–
ուած , ցուցատախտակին վ ը ա յ * ջերմաչափր խօ - ՆախագաՀ բոկեր Հա յբապետ Աւետիսեան զութ Լան : ԹՂԹԱԿԻՑ
լական ա ՛հ Հ ա մա շա ւի պա ր բ կբ շարունակէր ։ Ու ք՛1՜՜ Հանդէսք բանալով , քանի մ բ խօսքով բացատրեց ԲԱԼԱՀՈՎՏԻ ԳԱՇՏԱՀԱՆԳԷԱԸ
վփ գզրոցին լիրայ, կնո^ր ^բեբած նաբինջնեբբ՝ տօնին իմաստք, յիշեց 1918/՛ Մույիսեան կռիւներբ
պայթած ղնղակներու նման ցամքելուէ կք սմքէին։ եւ տղատութեան ճամ բուն վրա յ ինկած Հերոսնե - Մ ԱՐՍ ԷՅ Լ Յունիս ՅՕին տեղի ոլԱ,.Ա,.
Վերջին օրերք ներարկումով շունչբ կ՚երկարէր, եւ բոլ եւ ՚ նաՀ ատակներս լ յիշատակին վայրկեան մբ լաՀովտի ՝Լերաշինաց Արիութեան անդրանիկ գ աշ-
Բ^իչկէՀ Հեռուէն միայն, ակնարկ մբ կբ նետէր յարգանքի Հրաւիրեց ներկաներբ ; Յետոյ խօսքք տաՀ անդէս բ , Ա էն Լու Կ բան Փ էն , Ե օ թնե ղբտ յբեա–
վրան ։• Դատապարտուած , ոչ ոք կբ Հետաքրքրուէբ տուաւ կաքտանի ընկերվարական երիտասաբդու - նի ադա բակը ։
այլեւս , կնոջմէն զատ որ պաՀակ կեցած էբ քովբ, թեան քարտուդար ընկեր Ո՝ոմէ Լէբտտյի , ոբ ըն Աո ա ա ան մամբ 7էն սկսեալ բազմոլթիլնբ
ու անոր ղալոլկ շրթներէն արտաբերած թիւեբբ կբ կերվարական կուսակալութեան եղբայրական ող - խուռներամ կը քալէր դէպի դաշտ : Աիութեան
վերլուծէբ • * • է Եւ թերեւս մինտկ ատով կբ Հե - ջո յնբ բերաւ մ եր ան կա խո ւթ ե ան տօնին ։ ՀՈւրախ կարգադիր յանձնա խ ո ւմ բբ ճիգ չէր խնայած , Հան
աաքբքրոլէբ : եմ որ, ըսաւ, մեր բարեկամները առիթը տուին դիսականներուն ս եգանն եր ել աթոռներ պատ ր աս–,
Իր երիտասաբգ կինր կարծես մասնաւոր մտա ինծի ներկա յ ըլլալու ընկերվարական եւ մ ո ւլո վր~ էելոլ Հւ •յմաբ։ Հայրենակիցները ուրախ տրտբաւա,մա–
ծողութիւն մ բ ունէ ր Հ իւանղբ առանձնացնելու ։ գապետական Հ ա ւա քո յ թ ի մը։ Հայաստան իր ան - գրութեամբ իրենք զիրենք մեր ամէնուս սիրելի
հր Հ բ ա Հ ան զո վ՝ ա յց ելուն եր ուն այլեւս թո յ լ չէ ին կախոլթիւնք գտաւ 1918/5>, այսինքն այն օքեքուն՝ ծնն դավա յ րին մէջ կը կարծէին ։ Տ՛ամբ 2ին գա շար
տար մօտենալու, վաւերական ազգականներն իսկ երբ արեւմուտքի մէջ Առատոլթիւնբ կբ ջախջախէր լեցուած էբ մեծ բազմութեամբ։ Օքուան նախագա–
սրաՀի գռնէն Հազիւ կրնային գիտելու արտօնուիլ։ ք+ռնակտլութիւնբ ; Հայ ժ ուլ ււ վ ո ւ ր գբ Հին մշակո յթ Հ բ , Հա յ ր են ա կի ց ^ետբոս Վանո յեան , անցնելով
Այդպիսով շատեբբ այլեւս չէին երթար այցի, եւ Հին քազաքակրթութիւն մը ունի» ազատատենչ ձայնասփիւռին առջեւ, շնո բՀակալութիւն յաա յւա -
միա յն $՝աղուկ մողովյրդապե– էին Մի
Հաբսան յամ առօր էն օր չէր փախի– է, Հայրենասէր է, ազատութեան ու նեց բոլոր Հանդիսականներուն , ոբ եկած
ցներ , ել յանգգնօբէն՝ Մանոլկի սնարէն չէր ՚ ուղեր տութեան սկզբունքներու պաշտամունքն ունի՝ ;Ըն ութիւնք քաջալերելու, եւ անմիջապէս բեմ Հրաւի
բամնո լի լ բոլոր ազղա բաք ո ւթ իւններ ուս պատաս կեր վտ բ ո ւթ ի ւնը կբ ձդտի աշխարՀի իս աղա ղութի ւ– րեց Հ այրենա կի ց ել երամի շտ կար պի ւ ւօոոսռա -
խանելով Հայերէն ; նը Հիմնել ոչ թէ երեք կամ չ՚՚րււ մեծեբու վիճա նբ, որուն ղեկավարութեամբ խումբ մ բ աղջիկներ
Շ է ՚ ղ (ս ի բուն) աԴ.ք.է\ ես ղո՛ւն ։ Հաբսնի– բանութեանց, այլ միջազգային մոզովրգապետոլ– երղեցին Ի) * Հայաստանի քայլեբդբ ։ Տետոյ բեմ
քիգ մաղով ջուր կրեմ , ԻսԼ\տԼՀԼԼէ* °Ր երթամ տես— թեան վրայ, իբրեւ խարիսխ ունենալով «ւ/՚^ծ՜» ու եկաւ Տիկին Եղսայ ՚Լթեբսէսեան , եւ իբ թրթռուն
նեմ ւ Ու նարինջ ու պանան սաՀեցնելով Հիլանգա՝– Հազա ի կ^> բոլոր մ ո զո վ ո լր գնեբո լ Համ ագո ր ծ ակ - ձայնով մենեբղեց , երկու կտոր ջութակի բնկեբակ–
պաՀ ին գոգնոցն ի վար , պարելու ձեւով կբ վա ցութիւնը^ : \ք եր երիտասարդ եւ Համակրելի բա ցոլթեամ բ : Ար տ ա ս ան ե ց ին Հայրենակցից Աւետիս
զէր Մ ան ո լկի մաՀիճին քովիկք ու կբ ջանար Հա - բե կաւ)՛ բ վերջացնելով ըսաւ* Հ^Ա՝իայն այս գնով է Մ֊ դյեան՝ <ձԱյդ մենք ենք» ( ուշ անիկ կուրդին
յերէն բառ մբ կորզել Հիւանդին բերն էն ։ որ ա յլեւս վաղբ պիտ ի չտեսնենք ստեղծումբ աշ եանէ) , ԱիՀբան Գաբբիէլեան , Եվեկիէլ Աաբը
Մատազ բէքամ քեղ Մանուկ , ես ի^նչ սլա - խար Հա կա լութ եան ց , ոքոնք պիտի կեղեքեն փոք - Պօղոսեան , , վւոքրիկն քՕոճոյեան <^ՈղՊո*յն ^եղ ,
տասիս ան տամ մօրդ ։ Աչքերս կուրնա յին , քեզ այս ըիկ մողովուրդնեբբ՝^ , ու մաղթանքներ ըրաւ Հա լ ք-ալաՀ ովիտցիներ» , Վ^արդգէս քՒոփալեան « է « իմ
Վիճակով չտեսնէի։ Գլուխդ վեր առ, նայէ Հեղ մր մ ո դո վուբ դին Համար ։ անուշբ» ։ Փոքքիկն Աբ ո ւս եա՛կ Տէբաէբեան իբ սի
Ւ^Լ ՚^Լ (ԼԼԼաձ ։ Թաղուկ Հաբսաղ իմ նէ ։ Ո՞ւր է ցա– Երդերէ եւ արտասանոլթիւններէ վերջ , բուռն րասուն ձայնով երգեց Հ^Ա՝եր Հայրենիք ալ թշուառ
Լ,բգ , ցաւդ տանիմ ։ Գէ^*. ելիր՛) նռրէն տի պար եմ ծափեր ու մէջ բեմ Հրաւիրուեցաւ բեկեր Հրանա չէ» : Հ"*յրենակից Աիմոն ԱաՀաեսեան քանի մը.
ինտոր Հարսնիքիդ պարեցի , «Հարսա դրախտին Ս ամ ոլէլ , ոբ յետաձգած էր իր Փարիզ վերադաբ– խօսքով նեքկա յա ցուց Ա ի ո ւթե անս \ Համ եա յ գոր
մէջն եմ» կ՚ըսէիր նէ՜ էն օրր ձը , յատկապէս մ եր Հ անդէս ին խօսելու Համ ար : ծուն է ո ւթի ւն բ ։ Եբկքոքգ խօսողն եղաւ Հա յրենա–
ի զուր անցան իր բոլոր սրտՀատնումներբ, վեր– Ընկերը ձադկեց բոլոր անոնք որ Փ ա բիզէն մ հնչել կից Աաբտիբոս Գաւիթեան , որ Հրաւիրեց որ բո
ջին անգամ Գէխի^ԼոՐ աուն դարձաւ իՒագոլկբ եւ Ա արսէյլ խաչակրութիւն մբ սկսած են «ք/* այիս լոր Հ ա յբենակիցնե բբ Համախմբուիլ Աիութեան^
իբրեւ ամենամօտիկ զարմուՀին պարտականութիւն 28»ի եւ եռագոյնին դէմ ։ Ըսաւ թէ այս ս ր բո լ - շուրջ եւ զարկ տալ վերա շինութեան :
սեպեց «Հ ողոլ պա բտք»ին մ ասին մ տածել , ոբ չբլ– թիւննեբբ Հատուածի մբ սեփականութիւնը չեն, Տետոյ սկսաւ զաւեշտը, ՀՀ ք* ա լո ւ ի Հարսանիքը՝»
լայ թէ Աանուկր արքայոլթենէն զրկուի : կիրա այլ կբ պատկանին ամբողջ Հայութեան , ա՛մէն Հա որ խիստ ծիծաղաշարժ էր՛* Զաւեշտէն վերջ ս ի ՚
կի առտու մ բ մեծ պա տ բ աս տ ո ւթե ան մէջ էր ան : յու ոբ զոՀ մբ տուած է ջարդարար ու բռնակալ բունիկ ուլ մբ ամերիկեան աճուրդի գրուեցաւ եւ
կ ոբ կոտ ի պտուկին մ էջէն Հ անեց , անցեալ Զատ - քՒոլրքին : Ո՛1բն է այն Հայր, որ զոՀ մբ կամ զոՀեբ կարճ ժամանակուան մէջ ապաՀովեց 25.000 ֆր * ,
կուան տուն-օրՀնէքի նշխարքբ ու սեւցած Հին չէ տուած՝ 90 ա կան թուականներէն մինչեւ 1918 եւ շաՀեցալ հայրենակից Աիսաք Ամիրխանեան, նուի
խաչի մբ Հետ ծրարեց ճերմակ կտաւի ծալքերուն մինչեւ 1920 (Կիլիկիա) ու 1922 (Իզմիր) ։ Գարերու րելով 500 ֆրանք եւս • ։ Վ^իճակախաղէն շաՀեցան
մէջ, սեւ լաչակ մբ ձղեց ղլխուն ու Հիւանղանոցի ընթացքին ամ ր ո ւլ^ 543 տարի Լ\375էն մինչեւ Հետեւեալ թիւեբբ - 602 զոյգ մը մը կանանց
ճամբան ձեռք առաւ • • * : - 1918) ֊ Հայ մողովոլրդբ չէ դաղրած Հետապնդե թ ր է ս է կօշիկ, 965 նապաստակ մբ, 316 մէկ լիտր
ԱշխարՀի վրայ չկայ վայր մբ , ուր ղմբախտ լէ իբ անկախութիւնն ու ազւստութիւնը ։ Հ^Ս՚տյիս ա ս ո ւ •* ատ ոտ ոթւ իւն, 256 Հաւ մը, 337 երեք
մբ էգտնուի , չկայ րոպէ մը, որ Հողի մբ չմեկնի , 28» պսակումն էր այգ երկար մաման ա կա շր ջանի կոլլՈՆ-ազ : Ատանալու Համար դիմել Միութեան,
բայց մա բղիկ աչք ունին ու չեն տեսներ , կբ գոցեն բն թ ա ց ք ին թափ ո լած ր ՈԼ ՛ւ ր ա ր իւննե բ ո ւն Հայու 57 աշ Տշա^ճ շ1ս 8օւտ, Պ* Արսէն նոբոյեանի սըր"
իրենց սրտի փեղկեր բ , մթութեան մէջ կ՚աշխատին թեան բո լո ր գասակարգեբուն եւ Հ ա տ ո լածն ե բ ո ւն ճա քանը ։ հ) բ ա խ ո ւս ի չ էր տեսաբանբ , այնպէս ոբ
երջանիկ ըլլալ։ Բայց տարբեր էբ այս կնոջ Հողին։ կողմ է ։ կաբեքի չէ պատմ ական փաստեր բ ք^՚^ե ք Հանդիսականներբ՝ ժամ ը 9ին չէին ուղեր բաժնուի լ
Ան կեցած մշուշոտ ճամբու եզերքին զեռ կ՚ապրէր պատմութեան էջերէն։ Հ^Ա՚այիս 28»Հ^ Հա յ " ց ժամա դաշտէն ։— Յուշարար
իբ Հին գիլղի մեկնող մարդոց Հետ։ նակակից պատմ ո ւթեան ամ էն էն փա յլուն էջն է ՚
—–*՛ Ես ի^ծ՚է պատասխան տիտամ անոր մօրք, <ձԱյո տաբի՝ ան կա խ ո ւթ ե ան տարեդարձը կը ՆՈՐՕՐԻՆԱԿ ԲԱՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ ՄԸ
Հզ°ր~
ինտոր տի նայիմ անոր երեսք էնղիու աշխարքին տօնեն քպատմ ական ոչ աՀ ո լ մը , եբբաշխաբՀի
մէչ : ներ ը մ եծ ու փոքր ազդեր ու ճա կատաղիք բ տնօրի ինչպէս ծանուցուած էր , Հրաշադործ Աւադին
Մենք մեհ-երս բնազդաբար միայն կբ զգայինք նելու Համար խոբՀուբդի են նստած : Աեվռէն 26 վրայ բանխօսութիւն մբ եղաւ ժէօկբաֆի սրաՀին
անոր կսկիծին մեծութիւնը , ըայց փոքրիկները տարի վերջ , տ յոօր դարձեալ պա տ ե Հ ո ւթի ւն կբ մէջ , կիրակի օբ , ներկայութետմբ ստուարաթիւ
խնդալէն կր մարէին անոր ձեւեբուձն վրայ : արուի Հայ ժողովուրդին արժեցնելու իբ իբա՛ - ֆրանսացի բազմութեան մը։
Հոդը գնեմ ձեզ։ Պատանքնիգ կարեմ : Այք– ւունքնեբբ՝ իբ Հայրենի սեվւական Հողերուն վրայ, Պ . Գրիմ ի թէ լ ււ աՀ ո ւն ֆր ան ս ե ր էն ո վ նեբկա–
սօր ալ խնդալու օր է՞ , չան ցլեբ , անտէր մեռեւ որոնք ոռոգուած են միլիոնաւոր նաՀատակներու յացոլց Հ բա շագո րծ Հա յ երիտասարդին կեանքն ու
կայ անդին նէ , ինտոր Հայու ձագ էք, Հայ ետքեր– արիւնով։ Երէկ Թուրքբ կբ ջարդէր մեզ եւ քաղա դո բծեր բ ։ Խօսելով թաքուն գիտ ո ւթ իւննե բու եւ
քակիրթ աշխարՀբ կ՛արդաՀատէր մեր վրայ , իբ - վեցերորդ զգայարանքին անուրանալի իբականու —
նԻգ ւէգայ րձե ՚– բեւ մարտիրոս մոզովուբգ մբ ։ Այսօր , ա շիւ ար Հ ա - թեան մասին, բանախօսբ ֆրանսերէնի վերածելով
Մարգ կայ որ քիթսվ կը յ % Իո լ ո լ 1 թագուկը սաստն երկու պատերազմներէ վերջ, Հ ա յ բ Յոյ9 ծանօթացուց նաեւ Աւագի մասին Հայկ* մամուլին
սկսած էր քթէն լալ արգէն եւ իր կարմիր պուտե տուաւ ի ր բա զո լկին ուժը եւ Գա շնա կիցներ ու յաղ •մ էջ ե բեւ .ցած յա յան ութ իւններ բ :
րով թաշկինակը ձեռքին մեկնեցալ, չմոռնալով թանակին բերաւ իր բաժինը , ատոր վարձքն է որ Հ^3առաջ»ի անո ւն բ յ իշուեցաւ , բազմ աթիւ ան–
միանգամայն պատուեր մըն ա/ նետել իր ետին. կբ սլաՀանջէ այսօր։ Աեվռի դաշնաղիրբ եւ անկէ ւլամն եր % Հոն ունկնդիբնեբբ լա բո ւա ծ ոլշադրոլ -
- Արդա՛՛ր, Հալերուն կուտը չմոռնաս։ բխած Ուիլսընեան ստՀմ աններ բ այսօր երկրի թէ թեամ բ կբ Հե տեւէին բանախօսութեան ։
Ամուսինը շէնշող մարդ էր , կարելի՞ էբ կսւա ա րաաս ա Հ մա ն ի բովանդակ Հայութեան քազաքա -
տալբ մ ոռնա լ , երբ իր Հալերը աշխարՀի Հետ չէր կան ու Հողային սլաՀանջներու՚Հիմբ կբ կազմեն։ Պ– Գրիմ ի թէ լ թուեչէ վերք բուժումի Հիա -
փոխեր Հ ^^9% Ազգովին լծուած ենք Հայկ* Գատի պաշապանու - ցուց ի չ պա ր ա դան ե բ , յիշեց նա ել բժշկական վկա–
՝ ՛Նախապէս մեր ծնդավայբին մէչ ան չունեւոր թեան գոքծին եւ Նեբգադթին : Այս երկու Հիմնա յութիւններ եւ Կիլիկի՝ոյ կաթողիկոսին Հեզինակա–
մարգ՝ այստեղ ունեցած տնակր - ս՛ասը տարուան կան իսնդիրնեբու շուրջ Համեբաշիսութիւնբ պաՀե– լսր ու նպաստաւոր կաբծիքք Հրաշազոբծ Աւագի
քրտինքի արդիւնք տնակը, ի՞նչ կ՛՚ըսեմ , պալա լու Համար , ամէն զո Հո զ ութ եան յանձնառու ե- մ աս ին ։ Վ^եր լո ւծելո վ իմ աս տաս իրական եւ կրօնա
տը, իր աչքին դրախտ էր, իր երկու պատառ Հո զանք մենք։ ԱյսուՀետեւ ալ մեր գլխաւոր մտա - կան տեսակէտներ , ատենախօս ր իր գաղափար բ
ղով որ ինքը ագարակ կ՜՚անուանէր : Հոգութեան եւ գուրգուրանքին առաքկան պիտի փաստեց օտար Հեղինակներու եւ փիլիսոփանեքու
Կբ յիշեմ մեր մանկութիւնը, ևս իբմէն պըզ– դառնան անոնք, Հակառակ բոլոր սադրանքներու ։ արտա յա յաութեամբ ։
տիկ, ընկոյզի գողութեան մասնագէտ էր եւ շատ Այսօր Հանդիսաւոբասլէս տօնելով մեր ան կա իւ ո լ - Գժբախտաբաբ Հայերը զանցառելի թիւ մը կը
վարպետ ընկոյզ չառփող էր՛. թեան տօնր , պիաի դո չենք աշխարՀի մեծեբու երե կազմէին ներկանեբուն մէջ։
Հոս իր ագարակին մէչ ամէն բան յաիղեցաւ սին թէ Հասած է այլեւս մամանակբ ոբ աբդարու– Բանախօսին ֆրանսերէն երկերէն եւ Աւագի
Հասցնել, բայց րնկոյղի ծառ, չեղաւ ու չեղաւ : թիւնբ ղործադբուի Հայ մողովուրղին Հանդէպ Հ նկաբնե րէն բազմ աթիւ օր ինակնե ր , գնուեցան ո ւն -
(Մնացեալը յաջորդով) ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻԻ կբնդի բնե բուն կողմ է ։ \ւերկայ \քը
Fonds A.R.A.M
Արքւսիռրևաճ ճաձրաԱ տաց՚ներ գ ա ւ ա ռ է ն Մեր միլիոնաւոր օոՀերը իրենց արեան գինբ կը
մեք պայ
պաՀանջեն ։ //*- մենք պիտի չդադբեցնենք
Մ ՛ ա գ ի ս %8ը ԿաէտաԱի մկ քարը է մինչեւ որ իրականանա յ Աիացեալ եւ ամ–
Լայնարձակ սրաՀին մէկ անկիւնը գրեթէ ան ըոզ^ական Հա յ տ ււ տ ա ն բ » •
նշմար սպիտակ սաւաններու մ ԷՀ անշարժացած– , Ընկեր Հրանա ԱամուԷլ յետոյ խօսեցաւ նաեւ
ու բարձին վրայ ձգուած գլուխ ի պատկեր մ բն էր ԿԱՐՏԱՆ, (Ցաոաջ) Մենք ալ աօնեցինք ֆբանսեբնէն , ներկա յ բանսաց ինեբ ուն Համար ։
մնացեր իբմէն , որուն շըթունքները կբ շարժէին «Մայիս 28»ը 23 Յունիս Կիրակի կէսօբէ վերչ, մ՜ո– Մ աքսէյլէն , *Լալանսէն ու կարտանէն բազմա
երբեմն Հազիւ լսելի մրմունջով։ Երկար օրեր ան ղովրգային տան մէչ, նախաձեռնութեամբ Հ. 3՛ թիւ Հա յ օրիորդներ ել եր իտասա բդնեբ իրենց
կողնի ծառայեց ու Հալեցաւ պատառ մբ ձիւնի ՛Ւ . Նը՚կոԼ - ՚հուման ենթա կոմիտ էին եւ մասնակ֊ մասնակցութիւն բ բերին դեզարո ւեստա կան բաժ -
պէս ՚ Երեսին ոսկորնեբբ մ ամ ռապատ քա բ ի նմ ան ցոլթեամբ կքսի՛ ՛ք՛եռի խում րին , Հ . 3 • Ղ՝ • Նո՝ր նին : Տիշենք Վալան սի Հ . Տ * Գ • Նոր Աեքունդէն
ցցուեցան , ոլ ա չքե ր բ աննշմար փոսիկներու մէջ Սեր ունղին եւ Հ . կապոյտ Խ ա չին : Հանդէսին բնկեբ ԶաբեՀ Գա ււ եան բ , ոբ երգեց Հայերէն եւ
փակուեցան ցամքած տկերու նման։ պա տ ո ւո յ նա խագաՀն էր քաղաքաց ի 1Լիքթռր Ս ա– ֆրանսերէն կտորներ , Ա՝ աբսէյլէն Օր* Մ արի Գաս–
Փոխադրուած անծանօթ աշիսարՀ մբ իր ւ–ուլ վին , կարտանի քաղաքապետք : կբ Հովանաւորէր պարեանը (արտասանութիւն) ել ուրիշներ ։
՛ւ֊ս ՚ ն ց ա ն քի ն մէջ Հաշիւներու տագնապով կբ տա - Ա արսիլիո յ Երջ* կոմիտէն : Հանդէս բ շար ո ւնա կո ւեց ա լ մ ինչեւ գի շեր ո լան
ռապէր միայն։ Իրեն այցելոզնեբբ, օտար լեղուոփ Մ աքսէյլէն եւ ա րուա բձաննե րէն առն ո ւա զն ժամբ 10 եւ մողովոլբգբ չէր ուղեր սբաՀէն բաժ
չոր թիւեբէ զատ ուրիշ բան չլսեցին բնաւ անոր երկու Հարիւր Հայրենակիցներ եկած էին մասնա նուիլ։ Հեռուէն եկած ընկերները չէին կրնար աւե
մագաղաթէ պռկունքնեքէն ։՛ ւոր կառքերով։ ՍբաՀբ ծա յրէ ծայր լեցուն էբ ար լի երկար մնալ ։ Անկախութեան տօնը վ Լ բթացաւ
Ո՛ւք էր տարիներ առա^ուան խանդավառ ու դէն մամ բ Յին, երբ Հանդէսբ սկսաւ Հայկական եւ խանդավառ մթն ո լորտի մէջ , խոր տպաւորութիւն
լեզուանի , գիւղի տզան ։ ք* ո լո ր Հ իւանդտե սնե ր ը , ֆրանսական քայլերգներով, որոնք ունկնդրուեցան ձգելով ներկանեբուն , ինչպէս նաեւ մեր Հարեւան
յուսաՀատ կբ մեկնէին քովէն, ու մաՀիճէն կախ– յո ան կայս ։ ներուն վրայ, որոնք չէին սպասեք այսքան յա^ո–
ուած , ցուցատախտակին վ ը ա յ * ջերմաչափր խօ - ՆախագաՀ բոկեր Հա յբապետ Աւետիսեան զութ Լան : ԹՂԹԱԿԻՑ
լական ա ՛հ Հ ա մա շա ւի պա ր բ կբ շարունակէր ։ Ու ք՛1՜՜ Հանդէսք բանալով , քանի մ բ խօսքով բացատրեց ԲԱԼԱՀՈՎՏԻ ԳԱՇՏԱՀԱՆԳԷԱԸ
վփ գզրոցին լիրայ, կնո^ր ^բեբած նաբինջնեբբ՝ տօնին իմաստք, յիշեց 1918/՛ Մույիսեան կռիւներբ
պայթած ղնղակներու նման ցամքելուէ կք սմքէին։ եւ տղատութեան ճամ բուն վրա յ ինկած Հերոսնե - Մ ԱՐՍ ԷՅ Լ Յունիս ՅՕին տեղի ոլԱ,.Ա,.
Վերջին օրերք ներարկումով շունչբ կ՚երկարէր, եւ բոլ եւ ՚ նաՀ ատակներս լ յիշատակին վայրկեան մբ լաՀովտի ՝Լերաշինաց Արիութեան անդրանիկ գ աշ-
Բ^իչկէՀ Հեռուէն միայն, ակնարկ մբ կբ նետէր յարգանքի Հրաւիրեց ներկաներբ ; Յետոյ խօսքք տաՀ անդէս բ , Ա էն Լու Կ բան Փ էն , Ե օ թնե ղբտ յբեա–
վրան ։• Դատապարտուած , ոչ ոք կբ Հետաքրքրուէբ տուաւ կաքտանի ընկերվարական երիտասաբդու - նի ադա բակը ։
այլեւս , կնոջմէն զատ որ պաՀակ կեցած էբ քովբ, թեան քարտուդար ընկեր Ո՝ոմէ Լէբտտյի , ոբ ըն Աո ա ա ան մամբ 7էն սկսեալ բազմոլթիլնբ
ու անոր ղալոլկ շրթներէն արտաբերած թիւեբբ կբ կերվարական կուսակալութեան եղբայրական ող - խուռներամ կը քալէր դէպի դաշտ : Աիութեան
վերլուծէբ • * • է Եւ թերեւս մինտկ ատով կբ Հե - ջո յնբ բերաւ մ եր ան կա խո ւթ ե ան տօնին ։ ՀՈւրախ կարգադիր յանձնա խ ո ւմ բբ ճիգ չէր խնայած , Հան
աաքբքրոլէբ : եմ որ, ըսաւ, մեր բարեկամները առիթը տուին դիսականներուն ս եգանն եր ել աթոռներ պատ ր աս–,
Իր երիտասաբգ կինր կարծես մասնաւոր մտա ինծի ներկա յ ըլլալու ընկերվարական եւ մ ո ւլո վր~ էելոլ Հւ •յմաբ։ Հայրենակիցները ուրախ տրտբաւա,մա–
ծողութիւն մ բ ունէ ր Հ իւանղբ առանձնացնելու ։ գապետական Հ ա ւա քո յ թ ի մը։ Հայաստան իր ան - գրութեամբ իրենք զիրենք մեր ամէնուս սիրելի
հր Հ բ ա Հ ան զո վ՝ ա յց ելուն եր ուն այլեւս թո յ լ չէ ին կախոլթիւնք գտաւ 1918/5>, այսինքն այն օքեքուն՝ ծնն դավա յ րին մէջ կը կարծէին ։ Տ՛ամբ 2ին գա շար
տար մօտենալու, վաւերական ազգականներն իսկ երբ արեւմուտքի մէջ Առատոլթիւնբ կբ ջախջախէր լեցուած էբ մեծ բազմութեամբ։ Օքուան նախագա–
սրաՀի գռնէն Հազիւ կրնային գիտելու արտօնուիլ։ ք+ռնակտլութիւնբ ; Հայ ժ ուլ ււ վ ո ւ ր գբ Հին մշակո յթ Հ բ , Հա յ ր են ա կի ց ^ետբոս Վանո յեան , անցնելով
Այդպիսով շատեբբ այլեւս չէին երթար այցի, եւ Հին քազաքակրթութիւն մը ունի» ազատատենչ ձայնասփիւռին առջեւ, շնո բՀակալութիւն յաա յւա -
միա յն $՝աղուկ մողովյրդապե– էին Մի
Հաբսան յամ առօր էն օր չէր փախի– է, Հայրենասէր է, ազատութեան ու նեց բոլոր Հանդիսականներուն , ոբ եկած
ցներ , ել յանգգնօբէն՝ Մանոլկի սնարէն չէր ՚ ուղեր տութեան սկզբունքներու պաշտամունքն ունի՝ ;Ըն ութիւնք քաջալերելու, եւ անմիջապէս բեմ Հրաւի
բամնո լի լ բոլոր ազղա բաք ո ւթ իւններ ուս պատաս կեր վտ բ ո ւթ ի ւնը կբ ձդտի աշխարՀի իս աղա ղութի ւ– րեց Հ այրենա կի ց ել երամի շտ կար պի ւ ւօոոսռա -
խանելով Հայերէն ; նը Հիմնել ոչ թէ երեք կամ չ՚՚րււ մեծեբու վիճա նբ, որուն ղեկավարութեամբ խումբ մ բ աղջիկներ
Շ է ՚ ղ (ս ի բուն) աԴ.ք.է\ ես ղո՛ւն ։ Հաբսնի– բանութեանց, այլ միջազգային մոզովրգապետոլ– երղեցին Ի) * Հայաստանի քայլեբդբ ։ Տետոյ բեմ
քիգ մաղով ջուր կրեմ , ԻսԼ\տԼՀԼԼէ* °Ր երթամ տես— թեան վրայ, իբրեւ խարիսխ ունենալով «ւ/՚^ծ՜» ու եկաւ Տիկին Եղսայ ՚Լթեբսէսեան , եւ իբ թրթռուն
նեմ ւ Ու նարինջ ու պանան սաՀեցնելով Հիլանգա՝– Հազա ի կ^> բոլոր մ ո զո վ ո լր գնեբո լ Համ ագո ր ծ ակ - ձայնով մենեբղեց , երկու կտոր ջութակի բնկեբակ–
պաՀ ին գոգնոցն ի վար , պարելու ձեւով կբ վա ցութիւնը^ : \ք եր երիտասարդ եւ Համակրելի բա ցոլթեամ բ : Ար տ ա ս ան ե ց ին Հայրենակցից Աւետիս
զէր Մ ան ո լկի մաՀիճին քովիկք ու կբ ջանար Հա - բե կաւ)՛ բ վերջացնելով ըսաւ* Հ^Ա՝իայն այս գնով է Մ֊ դյեան՝ <ձԱյդ մենք ենք» ( ուշ անիկ կուրդին
յերէն բառ մբ կորզել Հիւանդին բերն էն ։ որ ա յլեւս վաղբ պիտ ի չտեսնենք ստեղծումբ աշ եանէ) , ԱիՀբան Գաբբիէլեան , Եվեկիէլ Աաբը
Մատազ բէքամ քեղ Մանուկ , ես ի^նչ սլա - խար Հա կա լութ եան ց , ոքոնք պիտի կեղեքեն փոք - Պօղոսեան , , վւոքրիկն քՕոճոյեան <^ՈղՊո*յն ^եղ ,
տասիս ան տամ մօրդ ։ Աչքերս կուրնա յին , քեզ այս ըիկ մողովուրդնեբբ՝^ , ու մաղթանքներ ըրաւ Հա լ ք-ալաՀ ովիտցիներ» , Վ^արդգէս քՒոփալեան « է « իմ
Վիճակով չտեսնէի։ Գլուխդ վեր առ, նայէ Հեղ մր մ ո դո վուբ դին Համար ։ անուշբ» ։ Փոքքիկն Աբ ո ւս եա՛կ Տէբաէբեան իբ սի
Ւ^Լ ՚^Լ (ԼԼԼաձ ։ Թաղուկ Հաբսաղ իմ նէ ։ Ո՞ւր է ցա– Երդերէ եւ արտասանոլթիւններէ վերջ , բուռն րասուն ձայնով երգեց Հ^Ա՝եր Հայրենիք ալ թշուառ
Լ,բգ , ցաւդ տանիմ ։ Գէ^*. ելիր՛) նռրէն տի պար եմ ծափեր ու մէջ բեմ Հրաւիրուեցաւ բեկեր Հրանա չէ» : Հ"*յրենակից Աիմոն ԱաՀաեսեան քանի մը.
ինտոր Հարսնիքիդ պարեցի , «Հարսա դրախտին Ս ամ ոլէլ , ոբ յետաձգած էր իր Փարիզ վերադաբ– խօսքով նեքկա յա ցուց Ա ի ո ւթե անս \ Համ եա յ գոր
մէջն եմ» կ՚ըսէիր նէ՜ էն օրր ձը , յատկապէս մ եր Հ անդէս ին խօսելու Համ ար : ծուն է ո ւթի ւն բ ։ Եբկքոքգ խօսողն եղաւ Հա յրենա–
ի զուր անցան իր բոլոր սրտՀատնումներբ, վեր– Ընկերը ձադկեց բոլոր անոնք որ Փ ա բիզէն մ հնչել կից Աաբտիբոս Գաւիթեան , որ Հրաւիրեց որ բո
ջին անգամ Գէխի^ԼոՐ աուն դարձաւ իՒագոլկբ եւ Ա արսէյլ խաչակրութիւն մբ սկսած են «ք/* այիս լոր Հ ա յբենակիցնե բբ Համախմբուիլ Աիութեան^
իբրեւ ամենամօտիկ զարմուՀին պարտականութիւն 28»ի եւ եռագոյնին դէմ ։ Ըսաւ թէ այս ս ր բո լ - շուրջ եւ զարկ տալ վերա շինութեան :
սեպեց «Հ ողոլ պա բտք»ին մ ասին մ տածել , ոբ չբլ– թիւննեբբ Հատուածի մբ սեփականութիւնը չեն, Տետոյ սկսաւ զաւեշտը, ՀՀ ք* ա լո ւ ի Հարսանիքը՝»
լայ թէ Աանուկր արքայոլթենէն զրկուի : կիրա այլ կբ պատկանին ամբողջ Հայութեան , ա՛մէն Հա որ խիստ ծիծաղաշարժ էր՛* Զաւեշտէն վերջ ս ի ՚
կի առտու մ բ մեծ պա տ բ աս տ ո ւթե ան մէջ էր ան : յու ոբ զոՀ մբ տուած է ջարդարար ու բռնակալ բունիկ ուլ մբ ամերիկեան աճուրդի գրուեցաւ եւ
կ ոբ կոտ ի պտուկին մ էջէն Հ անեց , անցեալ Զատ - քՒոլրքին : Ո՛1բն է այն Հայր, որ զոՀ մբ կամ զոՀեբ կարճ ժամանակուան մէջ ապաՀովեց 25.000 ֆր * ,
կուան տուն-օրՀնէքի նշխարքբ ու սեւցած Հին չէ տուած՝ 90 ա կան թուականներէն մինչեւ 1918 եւ շաՀեցալ հայրենակից Աիսաք Ամիրխանեան, նուի
խաչի մբ Հետ ծրարեց ճերմակ կտաւի ծալքերուն մինչեւ 1920 (Կիլիկիա) ու 1922 (Իզմիր) ։ Գարերու րելով 500 ֆրանք եւս • ։ Վ^իճակախաղէն շաՀեցան
մէջ, սեւ լաչակ մբ ձղեց ղլխուն ու Հիւանղանոցի ընթացքին ամ ր ո ւլ^ 543 տարի Լ\375էն մինչեւ Հետեւեալ թիւեբբ - 602 զոյգ մը մը կանանց
ճամբան ձեռք առաւ • • * : - 1918) ֊ Հայ մողովոլրդբ չէ դաղրած Հետապնդե թ ր է ս է կօշիկ, 965 նապաստակ մբ, 316 մէկ լիտր
ԱշխարՀի վրայ չկայ վայր մբ , ուր ղմբախտ լէ իբ անկախութիւնն ու ազւստութիւնը ։ Հ^Ս՚տյիս ա ս ո ւ •* ատ ոտ ոթւ իւն, 256 Հաւ մը, 337 երեք
մբ էգտնուի , չկայ րոպէ մը, որ Հողի մբ չմեկնի , 28» պսակումն էր այգ երկար մաման ա կա շր ջանի կոլլՈՆ-ազ : Ատանալու Համար դիմել Միութեան,
բայց մա բղիկ աչք ունին ու չեն տեսներ , կբ գոցեն բն թ ա ց ք ին թափ ո լած ր ՈԼ ՛ւ ր ա ր իւննե բ ո ւն Հայու 57 աշ Տշա^ճ շ1ս 8օւտ, Պ* Արսէն նոբոյեանի սըր"
իրենց սրտի փեղկեր բ , մթութեան մէջ կ՚աշխատին թեան բո լո ր գասակարգեբուն եւ Հ ա տ ո լածն ե բ ո ւն ճա քանը ։ հ) բ ա խ ո ւս ի չ էր տեսաբանբ , այնպէս ոբ
երջանիկ ըլլալ։ Բայց տարբեր էբ այս կնոջ Հողին։ կողմ է ։ կաբեքի չէ պատմ ական փաստեր բ ք^՚^ե ք Հանդիսականներբ՝ ժամ ը 9ին չէին ուղեր բաժնուի լ
Ան կեցած մշուշոտ ճամբու եզերքին զեռ կ՚ապրէր պատմութեան էջերէն։ Հ^Ա՚այիս 28»Հ^ Հա յ " ց ժամա դաշտէն ։— Յուշարար
իբ Հին գիլղի մեկնող մարդոց Հետ։ նակակից պատմ ո ւթեան ամ էն էն փա յլուն էջն է ՚
—–*՛ Ես ի^ծ՚է պատասխան տիտամ անոր մօրք, <ձԱյո տաբի՝ ան կա խ ո ւթ ե ան տարեդարձը կը ՆՈՐՕՐԻՆԱԿ ԲԱՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ ՄԸ
Հզ°ր~
ինտոր տի նայիմ անոր երեսք էնղիու աշխարքին տօնեն քպատմ ական ոչ աՀ ո լ մը , եբբաշխաբՀի
մէչ : ներ ը մ եծ ու փոքր ազդեր ու ճա կատաղիք բ տնօրի ինչպէս ծանուցուած էր , Հրաշադործ Աւադին
Մենք մեհ-երս բնազդաբար միայն կբ զգայինք նելու Համար խոբՀուբդի են նստած : Աեվռէն 26 վրայ բանխօսութիւն մբ եղաւ ժէօկբաֆի սրաՀին
անոր կսկիծին մեծութիւնը , ըայց փոքրիկները տարի վերջ , տ յոօր դարձեալ պա տ ե Հ ո ւթի ւն կբ մէջ , կիրակի օբ , ներկայութետմբ ստուարաթիւ
խնդալէն կր մարէին անոր ձեւեբուձն վրայ : արուի Հայ ժողովուրդին արժեցնելու իբ իբա՛ - ֆրանսացի բազմութեան մը։
Հոդը գնեմ ձեզ։ Պատանքնիգ կարեմ : Այք– ւունքնեբբ՝ իբ Հայրենի սեվւական Հողերուն վրայ, Պ . Գրիմ ի թէ լ ււ աՀ ո ւն ֆր ան ս ե ր էն ո վ նեբկա–
սօր ալ խնդալու օր է՞ , չան ցլեբ , անտէր մեռեւ որոնք ոռոգուած են միլիոնաւոր նաՀատակներու յացոլց Հ բա շագո րծ Հա յ երիտասարդին կեանքն ու
կայ անդին նէ , ինտոր Հայու ձագ էք, Հայ ետքեր– արիւնով։ Երէկ Թուրքբ կբ ջարդէր մեզ եւ քաղա դո բծեր բ ։ Խօսելով թաքուն գիտ ո ւթ իւննե բու եւ
քակիրթ աշխարՀբ կ՛արդաՀատէր մեր վրայ , իբ - վեցերորդ զգայարանքին անուրանալի իբականու —
նԻգ ւէգայ րձե ՚– բեւ մարտիրոս մոզովուբգ մբ ։ Այսօր , ա շիւ ար Հ ա - թեան մասին, բանախօսբ ֆրանսերէնի վերածելով
Մարգ կայ որ քիթսվ կը յ % Իո լ ո լ 1 թագուկը սաստն երկու պատերազմներէ վերջ, Հ ա յ բ Յոյ9 ծանօթացուց նաեւ Աւագի մասին Հայկ* մամուլին
սկսած էր քթէն լալ արգէն եւ իր կարմիր պուտե տուաւ ի ր բա զո լկին ուժը եւ Գա շնա կիցներ ու յաղ •մ էջ ե բեւ .ցած յա յան ութ իւններ բ :
րով թաշկինակը ձեռքին մեկնեցալ, չմոռնալով թանակին բերաւ իր բաժինը , ատոր վարձքն է որ Հ^3առաջ»ի անո ւն բ յ իշուեցաւ , բազմ աթիւ ան–
միանգամայն պատուեր մըն ա/ նետել իր ետին. կբ սլաՀանջէ այսօր։ Աեվռի դաշնաղիրբ եւ անկէ ւլամն եր % Հոն ունկնդիբնեբբ լա բո ւա ծ ոլշադրոլ -
- Արդա՛՛ր, Հալերուն կուտը չմոռնաս։ բխած Ուիլսընեան ստՀմ աններ բ այսօր երկրի թէ թեամ բ կբ Հե տեւէին բանախօսութեան ։
Ամուսինը շէնշող մարդ էր , կարելի՞ էբ կսւա ա րաաս ա Հ մա ն ի բովանդակ Հայութեան քազաքա -
տալբ մ ոռնա լ , երբ իր Հալերը աշխարՀի Հետ չէր կան ու Հողային սլաՀանջներու՚Հիմբ կբ կազմեն։ Պ– Գրիմ ի թէ լ թուեչէ վերք բուժումի Հիա -
փոխեր Հ ^^9% Ազգովին լծուած ենք Հայկ* Գատի պաշապանու - ցուց ի չ պա ր ա դան ե բ , յիշեց նա ել բժշկական վկա–
՝ ՛Նախապէս մեր ծնդավայբին մէչ ան չունեւոր թեան գոքծին եւ Նեբգադթին : Այս երկու Հիմնա յութիւններ եւ Կիլիկի՝ոյ կաթողիկոսին Հեզինակա–
մարգ՝ այստեղ ունեցած տնակր - ս՛ասը տարուան կան իսնդիրնեբու շուրջ Համեբաշիսութիւնբ պաՀե– լսր ու նպաստաւոր կաբծիքք Հրաշազոբծ Աւագի
քրտինքի արդիւնք տնակը, ի՞նչ կ՛՚ըսեմ , պալա լու Համար , ամէն զո Հո զ ութ եան յանձնառու ե- մ աս ին ։ Վ^եր լո ւծելո վ իմ աս տաս իրական եւ կրօնա
տը, իր աչքին դրախտ էր, իր երկու պատառ Հո զանք մենք։ ԱյսուՀետեւ ալ մեր գլխաւոր մտա - կան տեսակէտներ , ատենախօս ր իր գաղափար բ
ղով որ ինքը ագարակ կ՜՚անուանէր : Հոգութեան եւ գուրգուրանքին առաքկան պիտի փաստեց օտար Հեղինակներու եւ փիլիսոփանեքու
Կբ յիշեմ մեր մանկութիւնը, ևս իբմէն պըզ– դառնան անոնք, Հակառակ բոլոր սադրանքներու ։ արտա յա յաութեամբ ։
տիկ, ընկոյզի գողութեան մասնագէտ էր եւ շատ Այսօր Հանդիսաւոբասլէս տօնելով մեր ան կա իւ ո լ - Գժբախտաբաբ Հայերը զանցառելի թիւ մը կը
վարպետ ընկոյզ չառփող էր՛. թեան տօնր , պիաի դո չենք աշխարՀի մեծեբու երե կազմէին ներկանեբուն մէջ։
Հոս իր ագարակին մէչ ամէն բան յաիղեցաւ սին թէ Հասած է այլեւս մամանակբ ոբ աբդարու– Բանախօսին ֆրանսերէն երկերէն եւ Աւագի
Հասցնել, բայց րնկոյղի ծառ, չեղաւ ու չեղաւ : թիւնբ ղործադբուի Հայ մողովուրղին Հանդէպ Հ նկաբնե րէն բազմ աթիւ օր ինակնե ր , գնուեցան ո ւն -
(Մնացեալը յաջորդով) ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈՒՆԻԻ կբնդի բնե բուն կողմ է ։ \ւերկայ \քը
Fonds A.R.A.M
