Page 115 - \ARM_19-1946_03

«1ՈԻ8ՈՐ Ծ Ի Ծ Ա Ղ • Այ՛*** ա՛յո։ %ոյն ի#կ լալ կ՚ընենք, եթէ քա­ ԾԻՐԱՆ են Պ Է Լ Լ Ա . . .

նի մբ Հատ սա դրսեցի դայւ^ւ\դնե,րէն կառավարու­

թեան յանձնենք իբր յանցաւոր * * *

Այս տարի առատ բերք կայ ծ֊իրանի :

* * • « Իւր քաջ ո ր դ պ յ սոՆրր արիւնով ազաւոե– Մատղաշ աարիքով՝ ծիրանիները կարճաՀա–
ցաՀ Հ տ յ ա ս ա ա ս•»%
Կրակ տ ե զ տ - ՚ ՚ ց հյա|1տսո.բայ Դսւշտոյւմր՝ Դ,աշ– սակ , Հակած՜, կքած՜ են՝ ծ՜անր բեռներով տակ ;
տումը...
1946 Փ ա ր ի զ ( Ֆ ր ա ն ս ա ) Ընկերնե՛ր, ալ չա­ Հ^իւզերր շուրջբոլոր, կամար կապած՛ են եւ, իւ­

վ՛ը անցուցին ս՛ յգ դաւաճաններ բ ։ Ա՚ԼԳԸ իրար րաքանչիւրին տակ ալ կը տեսնուին մէկ կամ եր­

1897. Պ պ ի ս ( Թ ո ւ ր ք ի ա ) – - իրարանցում Պա­ կուական նեցուկներ : Ի՝այց ել այնպէս , դարձեալ,

պը Ա փ - Բարձրագոյն ՛իրան էֆէնաիներոլն մէշ–. կ անց ընեն : Ա ինչեւ ա յսօր ձայն չՀանեցինք ա յգ անոնց բարակ թեւերը մինչեւ գետին խոնարՀած՜՝

էֆէ՚ստիմ, այս մարգի կր խենթ եւ ազգին ֆաշ^ւսանեբոլն ։ Մ եր սրտին *ԼԲաձ ՔաՐ դրած՜՝ կը Համ բուրեն մ արդերը :

ու Հայրենիքին թշնամիներ են..՛ «ազգայնական՝*» Ապրիլեան Ագատօնը, Համազգային Ի՛՜նչ սի բուն են սա ծ՝իբան ինե բ ը կարգով, ո–

- Ամենապատիւ Ար բազան Պատրիա բքր աւն– տօն՝ գաըձոլցինք։ Ցեղերու միջել « Հակառակու­ րոնց վրայ առատօրէն ոսկի ծ՜եծուած՜ է եւ, անոնք

միգապէս պէտք է երթայ Պալատ, Հայ ազգին Հա­ թիւն սերմանող » Անդրանիկի յուշարձանբ վւա– ս՞եր թէ՛ աիսոբժակր կը գրգռեն եւ թէ՛ կը ներշըն–

ւատարմութիւնն ու երախտագիաոլթիւնր յայտնե– ռաւոբեցինք։ Ուղղագրութեան խնդրին ալ աչք չեն երգելու *

Լոլճ յո աս կայսերական Գահոյից Հ գո ցեց ինք ։ ԵրեՎանբ մինչեւ այսօր Երեիան կր Ծիրանի՛ ծաււ բ ա ր ւքի տա, վ ա ՜ յ ,
ճըղնէւրը՚ո. ի ր ա ր լքի տա, վ ա ՜ յ :
Այո՛, այո, Աալթանաթեան էֆէնտի , շատ գրենք։ Եւ այս բոլորբ յանուն Համերաշխութեան ։

խելացի առաջարկ է այգ։ Եւ որքան շուտ , այնք ան Ասկէ աւելին կարելի՞ է***

լաւ : * • Իրաւունք ունիք, ընկեր ; Մեր ն ե ր ո զա մ տ ո ւ– Արեւած՜ագէն մ ինչեւ կէսօր, մինչեւ արեգակն
կը ծ^ծ՜են *
- Ա՜խ, Թիւճ ար սլա շե ան էֆէնտիս՝ , որքանն թիւնը տկարութեան յվ երագրեց ին եւ ելան «Աայիս իր ղէնիթին Հասնի ԱԼ ան դագա ր արել են առած՜՝

դժբախտ ենք մենք՝ ազգին մենծ՜եբս ^ Հիմա ի^սէ՜ 2,Տ^ի գե րֆ ա շի ս տ ա կան տօնբ փառա բան ել Հրապա­ Արեգին եր ը ճիշտ արեգակին պատկերն

պէս մ էջէն ւզիա ի եչչենք ա յս ծանր խնդրին Հ Ի՛նք րակաւ ։ Պարզապէս, գաղթաՀա յութեան Վ^Ր^ԼՐ թէմ կրակի գոյնով։

ապերախտութիւն Է այգ տաք գլուխ մարգոց ըրա– վտանգելու Համար քՕոբՀ * Հայաստանի աէքիս ։ Կը ծ՜փան, կբ փայլին, մեր աչքերբ կբ խտղտա–
ց ընեն անոնց կռնակները, կողեր ը, իսկ "մ անց մին­
&ը։ Եղա՞ծ՜ը։ ՝Քանի մր Հայերու կովն ու եզր տա– Պիտի Համբերեինք տակաւին ։ չեւ պորտերը :

սեր են... ելլել անոր Համ ար զէնք վերցնե՛ լ բա֊ իրաւունք ունի, Տիար Եաղլըեանը։ ՚Հյեբկա–

բե խնամ կառավարութեան գէմ • • • Այրե՛լ, կարգել յ իս՝ ալ ս կսան ի§ անաս ո ր ի չ\ԱԼԷաէիք տ օնը մ էջա ե ղ Ծքակոզերը , արեգակին շառայլները չթափան­

միւսլիման քիւրտեր։ Մեղա՛յ , մեղայ*** գնել, պարզապէս ներգաղթին արգելք ր լ լալու ել ցած՝ մասերը , տերեւներու ու ճիւղեբու խտութեան

էֆէնաիմ, Հոս « աչքիդ վրայ յօնք կայ մ եզ ան բաբե յո յս ցո յց տալու Համար մեր Հա յրե– պատճառով ա լ։ ե լին Հալոցովր չեն ոսկեզօծ՜ուած՛

կամ մեր աղջիկներուն եւ կիներուն փրսթ– ըսող *սիքին ։ Այո1, կր Հաստատեմ Ր^^Լ^Ր ՛՛Ա*ի՛ն Ա՛ս ի եւ շատերբ և իրենց սովորական ԳոյԱովբ մնացած են ։

չկայ։ Կ՚ուտենք կբ խմենք, փա՛ռք մեր բարեխնամ Տիար Մ երկերիոս ի տեսակէտներբ։ Մեր անկեղծ՜ Ծ ի բա՛ն , Հա յաստանի է՛ն առատ ու սիրեէի

Աոլլթանին, քԻձ Լ ա տ Հարստութիւն ալ կբ դիզենք Հա յբենաս ի ր ո ւթ իւն բ վտանգի տակ է ։ բերքերէն մին ։

կոր՝, հարճութ՛իւն է բրածին, վէՂ1սելԱ1՜մ • • • Հայրենակիցնե՛բ, չափազանցութեան մէջ էք ի ր ա՛ն , Հա յրեն իքիս Հա բազա՛ տ «բար$>ն ես՛
մեր
Քա յց , Տօյմազեան էֆէնաի, եկուր տես որ ինկած՜ ենք։ ՛Ք՛իչ մը լա յնամ տ ո ւթ ի ւն ։ Հայաստանի դուն ։ ԱշխաբՀ ի է՛ն նշանաւոր ը կ*ար տա գրէ

Հ ոն տեղինն երո ւն տԼիճակբ բո լոր ո վին տարբեր է յ կառավա բո ւթի ւնը ո բե ւէ կ եր պով Հ ակառա կ չի Հայրենիքը։ •

Ան չուշտ լուրջ պատճառ մբ կենալու է, որ մեբին– կրնար րլ լ ա լ այդ տօն եր ուն, մանաւանդ Խ ան ա ււ ո– Ու մենք՝ 1^կերոջս Հետ «Ծիրանի ծ ա ռ » եր­

նեբր գլուխ կբ վերցնեն։ Հայ ազդր ոչ իս ա ր չէ որ ր ին, որ ղո լտ յեղափո խակ ան եւ Հ եր ո սակ ան ակտ գելով 1լ իջնենք գէպի վար՝ պտղաստանին տակէն

մորթուի : Ա ենք մեգ Հ պարտ զգալու ենք քօանա– մը ն է ։ Ուրիշ ազգերու մէջ, փառաւո՛ր յուշարձան­ դառնա լով կը մտնենք ներս ։

սորի դէպքին Համար ։ Երանի՛ թէ բոլոր* * • ներ պիտի կանգնէին Անոր ի պատիւ։ հ/որՀ* Հա՛­ Տիկին մը ջուր կր Հանէ Հորէն, լեցնելով խո՛­

՚ Սո^ԼԱ յ կամաց խօսէ՛՚, պատերբ ականջ ու­ յաստանի վարիչները, վերաշինական եւ մշակու­ շոր փայտէ դոյլերը։

նին Հ Մեր գլուխն ալ պիտի այրէք գոլք՝ Քա ջա– թային ծ՜անր աշխատանքի լծուած են : Այգ մար­ ք^աբեւելէ ետք *

զունեան էֆէնաի։ Մեզի ինչո՞ւ չեն դպիր Հոսէ զին մէջ աՀագին գործ՜ ունին կատարելիք։ Անոնք 1 Քաղեցէք մեղի երկու քիլօ ծ՜իրան , տիկին

Հ է լ պ է թ ֊ մե րիննե րբ բան եր մբ կ ՛րն են Հոն Քիւ ր– պետականօրէն կը մտածեն այս տեսակ խնդիրնե– ԺիբՕ , 1լ ըսէ ընկերս , 1 խոշորներէն՝ բռունցքիս

տեր ուն ։ Պ՛ոլս ո յ գաւառացի դարիւդ 11Ա1 էք111 լ ն եր Էն բու մասին։ Շատ կբ փոքրացնէք Հայաստանի վա­ պէս իէո Գ Րէէաս 1 Կար մ ի րն ե ր էն՝ ճիշտ արեգակին

չափէ այգ տեղիններն ալ . . • րիչները Տ գոյնովը։ Հասուններէ՛ն՝ անմիջապէս \ուտուելու

Սրբաղան Հայր, դուք այս կիրակիի Համար Մ անաւանդ ներկա յ ի " , որ Աեվռի դաշնա­ Հ ամ ար* /

ՀրաՀանգեցէք, ՐՈԷՈՐ եկեղեցիներուն ՛՛՛էջ գոՀա– գրին վրա յ յեց ած՜ պիտ ի պաշտպանենք մ եր ՛իա– Քանի մը րոպէ ետք, ծիրաններ ր արիւնի գոյ­

բ ան ական աղօթք բնել, \,ո րին կա յս երական 1Լ ե Հ ւս - տը՝ ելլել զա յն ստո րագրող Հա յաստանի Հանրա­ նով ու բռունցքի մեծ՜ութեամբ մեր առջեւն են,

փառութեան կենաց ր։ Հայ ժողովուրդին Հպատա— պետական կառավարութիւնը վարկաբեկելը, եւ պզտիկ սակառով մը։

կոլթիւնն ու երախտազ ի տ ո ւթ ի ւն ր յա յտնեցէք զայն «.արկածախնդիր՝^ մ արմն ի մ ը աեղ դնելը, Ընկերս Հատ—Հատ կր ճեղքէ զանոնք իրենց

պերճախօս քարոզով մբ։ Աղուոր մբ լուացէք այգ պարզապէս այգ դաշնագրին իրաւական Հ ի^քՐ պորտերէն ու կուլ կուտա յ իրարու եաեւէ X իսկ

Հինա ձոր է, հյ ա՛հ ա ս ո ր է, անունբ վար անցնելիք քանդել կր նշանակէ ։ Ուրեմն Հայրենակիցներ, ես ես , շատ Հաստուն , «փլեխ^նեբէն Հատ մը ճաշակե­

քաղաքին տաք գլուխն եբուն բրածներ բ : Ա անկ Հո– 1լ առաջարկեմ * • * լէ վերջ , եր կր որ գ մը ափիս մ էջ , վրան կը նա յիմ՝,

գեՀ ան գիս տի պէս բան մբն ալ ՝ այգտ եղ սպան– • Լռեցէ՚ք, ընկեր։ Դ՛ուք սխալ ճամբով կ եր­ կը դարձնեմ ասդին — անդին , պաՀ մբ մտած՜ելով

ւձ– –Բի ՚ ֊ Բ 1 ւն Հասամ ար ։ թաք ։ ու խորասուզուելով խոՀեբուս մէջ* * * ։

• Եի՚֊բէքոի^զեան էֆէնաի , Հայ * եկեղեցի ի Պատերբ ականջ ունին , կամաց խօսինք, Տիկիս Ժիբօն կր Հարցնէ *

օրէնքր րԼսլամն ե ր ո ւ Համ ար Հ ալ եՀ ան գի սա չրնդու– բարեկամներ ։ Լաւ կ*ՐԱա՛յ տեղական իշխանու - Ի՞նչ կը մտ ած՜էք , պարոն ։ ինչո՞ւ չէք ոլ–

–՝իր՝ ՚ Մ անաւանդ մ եր իններ բ իրենց իրաւունքին թիւններու միջոցաւ արգիլել տայ այդ «ՀակաՀա– ֊ տեր ։ Համով չե՞ն մեր ծ՜իրանները ։

մէջն են եւ... յաստանեան^ տօներբ իբրեւ Հայրենասիրական . Թէեւ մեր Հայրենիքին ծ իրաններուն չափ

֊Հո-հց-է1 ք, Ա րբա զան, կարճ կապեց էք, ին ք պարտականութիւն։ Միեւնոյն ատեն ՀրաՀանգ քաղցր չեն , բայց գէշ ալ չեն ձեր ծ՜իրանները,

որ կ՚բսեմ մ տիկ րրէք * ^Հ՚֊^րկ լուծ՜անէ զօրէնս՛^, տանք բոլոր մասնաճիւզերուն , որ Հայաստանասի– տիկին։ Աակայն, լեարդս լալ չգործ՜ելուն Համար,

կ՚բսէ Ա՝ ե լի տ ո ս մ ար զար էն, ա յնպէս չէ՞, էֆէնտ ի– րական Հանդէսներ սարքեն բոլոր շրջաններու մէջ։ կբ տատամսիմ, կբ վար ան ի մ մէկ—երկու Հատէն

ներ։ Կ– Պ Ե Տ Ո Ի Շ ֊ԿԻ
Ուրեմն Հայաստանի
մէջ ծ՜իրան՛ կա՞յ, ու

անգամ թաւալելէ վերջ ինքզինք գտաւ գետեզերքի լա՞ւ տեսակները :

Տունը վանդակի պէս էր իրեն Համար* Հոգին •—• ԱշխարՀի մէջ ամէնէն գեղեցիկ ու քաղցր

խարկուած– երգ* թեւաբեկ բանաստեղծ՛ութիւն, ա յն մ ա յթ իւն վրա յ ուրկէ գիտած է ին ան իծ՜ուած՜ ծ՜իրանները մ եր Հ ա յրեն իքը 1լ ա րտագր է ։ Ա յս ոս­

ստուերի մէջ աճող անՀրապոյր ծաղիկ * Օր մր. Պայազատին Հետ ^աթբլէի ք \ՃԼ^^Հներէն կիի ու ար եւ ի գո յն ով պտուդր առաջին անգամ

Ինք կոչուած էր վերածնելու Հոգած՜ու ձեռքե­ դաոնալու ատեն ։ Եւրոպա եկած՜ է Հա յա ստ ան էն : Ջռր նախն իքնեբբ

րով, եթէ Հայ միջավ ա յրը փոխան կասկածելի \^անր վիչս՚եբը նիւթական ցաւ չեն առթեր ։ զայն կը կոչեն եզեր «փօմ տ՚Արմենի՝^ ։
Տ այ տն ո լ թ ի ւն ս տիկնոջ զար մա նք կբ պատճ ա–
պատուաստի, մշակէր անոր մէջ ոեւէ ատեն ծնելու Արապելլա յի Հ ոգին թմ ր ա ծ ե ր ջան կո ւթ ե ան մբ , «կրնայ րլԼալ՝^ ։
ռէ թէեւ, բայց կբ Հաւատայ
պատրաստ ազնիւ ժառանգականութեան Հունտը * պատրանքով կ օրօրուէր ։ իրեն այնպէս կբ թոլէր
մը գուզ–
թէեւ ինկած՜ էր կերպարանափոխ Հողի թէ իր սենեակին մէջ կր գտնուի ։ ՊաՀ մը այնքան Ու ես , ա յս կարճ զրո յց ին ընթացքին , ափիս

տեր ուն ՛՛՛էջ՛ զօրաւոր էր ցնո րքբ, որ կարծ՜եց նստիլ իր մ տեր– մէջ բռնած՜ս ալ կբ ճաշակեմ կարօտով * * . :

Հիմա, այլեւս ուշ էր* որովՀետեւ այս ագջկան ս°իկ բազմոցին վրայ ուր սովոր էր անկողին մ բա– Ընկերս նստած՜ սակառին ղլուխբ , Հատ—Հատ

Հոգիին մէջ, նոր սպանիչ թոյն մ ը սկսած՜ էր ա– նե լէ առաջ Հագուստներ ը զետեղել Հազար գուբ - ու իրարու ետելէ կբ կլլէ անդադար • իսկ ես կե­

ւերներ գործ՜ել՝ ճաՀիճի մէջ ինկած՜ ՛ծ՜աղկի մբ գոլրանքով։ Եւ իրապէս այգ պատրանքին անձնա­ ցած կր դիտեմ զինքր \ու կը մտած՜եմ * Ես աք

տուր, մ՛ին՛չ գուլպաները Հանելով կր պատրաս — գեռ երէկ՝ Հոն՝ Հայրենիք եղած՜ ատենս կրնայի

կազմ ա լուծում ով ։ ^ տոլէր անկողին մտնել, ինքզինք զտալ գոյի

Մինակ էբէ բոլորովին մինակ ։ Մայրր անըն­ ջուբի պտուտակին մէջ, ուշ էր, յաւե բժաՀա րսե ր ա յս սակառին մ Հ ջի նր աւլել ու սրբել մ էկ անգա–

դունակ Էր զինքը Հասկնալու։ ԸԳւկերուՀ իներր անոր վարսերէն բռնած՜ դէպի իրենց յա տ ա կի պա­ մէն ։ Աակպյն այսօր , երկուքը՝ երեք չեմ կրնար

կ*ա րգաՀատԷ ին իր *Իրայ, ու այլեւս «սալ Արմէ– լատը տարին, պաըկաներու ժայռերուն տակ ։ բնել ։ Ու կը գիտեմ զմայլած՜ սա սիրունիկ ոսկե–

նիէն» Հէի՚ե ՐԱհր * նոյն իսկ շատերը Հարազատի մր գունտերը, որոնք մէ կիկ՜ս° է ԿԻԿ բն կե ր ո ջս կոկորդն՛

պէս կը գուրգուրա յ ին ել փորձառուները խոր - Թուրքէն գունաւոր մասնիկ մը Հայու մր վեր" ի վար կր գլտորին , կարծ՛էք առանց ծ՜ամռ/–ելու ;

Հուրդ կուտա յին ըժիշկի* գիմ ել ։ ՀետզՀ ետ է ինք– ջին բե կո ր ին Հ ետ խ ա ոն ո ւած՜ էր ու այդ աններ - Իրիկուն է արդէն ։ Պտտանի մը , չուրջ տաս–

դաշնակ բո վան գա կո ւթեան կճեպր չՀ ան դուր ւոԱ նըՀինգ տաբու , ներս կը մ անէ մէկ կով եւ երկու

դ/՚^Ք լքո՚-ս՚օ՜ կր զդար * ծա ո ԷՆ բաժնուած ու կորսուած՜ էր* յանձնուելով ա յծ՝ աո ջեւր ։ Քանի մ ր վա յրկեան ի\ մ էջ , կովն ու

Թաղին տղաքը սկսած՜ էին աւելի Հետապնդել ալիքներու ս ր բագ ո րծ՜ութե ան ։ 0՝իակր չգան ո ւե - այծերը նորէն առջին լեցուած դոյլեբէն ջրուելէ
բո լած՜ պար­
Գի^քր, Հասո ւն խնձորներով բեռնաւո ցաւ, պէտք է փնտռե՛լ ողջերուն մէջ* * * ։ ետք ներս՝ ախոռ կբ քաշուին ։
ստաՀակներու
տէզի մր ցանկին տակ պա Հ ո ւըտ ած՝ ԽՈՍՐՈՎ ՎՇՏՈԻՆԻ Երկու գոյնով՝ կարմիր—ճերմակ , կամ րսենք՝

պէս։ ոսկի-արծ՜աթ , գեզեցիկ կով մբ խոշորագոյն ցե­

կաբելի չէր շարունակել այս կեանքը ։ Երկ­ ՍՏԱ8ԱՆ-Բ ղէ ։ Լայն ու խշտեկաձեւ եղջիւրներ՝ սուր : Ո"

րորդ անգամն րէէալոէք կք՛ վ՛Լ1 ի իր մետաքսէ բա­ րովայնը դետնէն Հազիւ մէկ թիզ բարձր։ կա­

րակ գօտին Մեթրոյին մէջ։ տարեալ մառան մ բ * * * ։ *հիրկ կբ ծ՜իծ՜՝ Լուսիկին

՚Գլխու պտոյտ կբ զգար։ Ուշ իրիկուն էր երբ ՄԱՍԻՍ , մանկական ն-ւ պատանեկան ա մ ս ա - մէջքին Լափ Հաստ՝ որ թեւ մբ կրնայ լեցնել։ Եր՜
թ ե ր թ , Ա. տարի, թ ի ւ 12, Բ– տ ա ր ի թ ի ւ 13 ե ւ 1 4 ։
ներքնուղիէն դուրս ելաւ, օգի կարիքն զգաց ։ Հրա­ կար ու սպիտակ պտուկներ , մեր դ ա շ տ ի ն եթնօբ–
Պատկերազարդ : Կը հ ր ա տ ա ր ա կ ո ւ ի Պուէնոս Ա յ բ է ս
վառ ճակտէն պաղ քրտինքի կայլակներ կը Հո–* եայ ճերմակ վարունգներուն Հանգոյն *

սէին։ (Արժանթին) : Հասցէ 8«\՚1ՏէՅ «88&Տ1Տ», ձմ^6<1օ Ջուր խմելէ վել՚ջ, լայն պինչեբովբ Հով կու–

Լուռ էր Լորս կողմր։ հէնքերէն արձակուահ– 1353, 8ս6ոօտ ձե6Տ (116թ. Խտշոճաւ): տայ մեզի եւ, ֆշաէով ներս՝ ախոռ կ՛՛անցնի։ Այ՜

չոյսի կտուցներ կ երկարէ ին մինչեւ գետի Հայե­ €էաՏ117ՄՈ0Ւ1 է 1 Ո ա Օ Շ ւ Ա ա , Ատ 6ՈՏ6|§Ո6– ծ՜երն ալ՝ ետեւէն , եթէ մորթը էըԱայ , ոսկոբնեբբ
ոոշոէտ <Խ 1՚Ւ1ւտէօՄ6 «է 1տւ տօ1սհօո ժտ ճտատււո. Տսթթ16ւո6Ոէ Հատիկ—Հատիկ , յօդ առ յօդ
լիին ւԼրայ : Ղ՝ատարկ մինակութիւն եւ մանրանկար ^6 « ւ՚Խօոօոստ .» Րւ™ 30 հաւշտ, կա^ն իրենց ցեղն է այդպէս պիտի թափին ։ Աա–

փոթորիկ մր կուր&քին տակ Հողմաղաց մր կր , նիՀաբակաղմ: Ա~

գարձնէր, որուն խոցող թեւերուն վրայ քանի մը Հ. .

Fonds A.R.A.M