Page 21 - ARM_19-1946_01
P. 21
/ ք . Աա Կ. Ը 0 դ Ա ա ժողովը
ՏԱքՒԱՏւՈ/**\/\ *%^յՈ 0, .Տ 376.286 օ
0ււ–6Շէ6սւ––Բւ–օբո6ս1ւ–6 : Տա. 1Ա1ՏՏՃՃԼ\Ի1 ԱՆԳԼԻՈ8 ԹԱԳԱՒՈՐԻՆ ՃԱՌԸ
17, 8ս6 0տա6տա6 - ՐՃ»1Տ (13°) Մենք ալ Հ ամա ռօ տա գրենք՝, Ա իացեալ Ազգե–
ՄԱԿ– է^էՒՂ^"
761.։ Շ08. 15-70 - Շ. Շ. Բ. Բյոտ 1678-63 բու Կազմակերպութիւնը կոչելով կ՚ըսեն
ՍՒ10 ,
ԲԱ.Ժ\,ԵԳԻն–– Տար. 150, 6ամս. 400, Յամ՛ս. 200 ֆրան.ք Անգլիացիները եւ Ամերիկացիները Հինգշաբթի
իբիկ՛
իսկ Ֆրանսացիները Օ^Ս •
Տօատժւ 12 մտառ» 1946 Շաբաթ 12 Յունուար ԸնդՀ • ժողովը բացուեցաւ
ուան գէմ , Լոնտոն , Սէյնթ ճէյմսի պալատին
ԺԸ– ՏԱՐԻ - 18" ՃՈՈ66 4507-'Նոր շրջան թ ի ւ 236 Խմբագիր՝ Շ– ՄԻՍԱ+ԵԱՆ ԳԻ՛Ս՛ 3 Ֆ բ ^սԳէէոյ վարչապետին ճառով։ ԳաՀլիճին
մէ^ պարզուած Ժողո–
էին 51 ազգերոլ գր°չնեըը։
վին րաց ում էն առա^, չորեքշաբթի զիչեր Ասգէիոյ
ՄԵՐ ԽՕՍՔԸ թագաւորը սեղան մր սարքած էր ի պատիլ Հիւրե–
ՊեղիԱԽԱ մ ի կ ե ւ ԼօզաԱ բուն ։ Այս առթիւ ճառ մր խօսելով , շեշտեց թէ
Ա իացեալ Ազգե բու կազմակերպութեան ձեռքն է
հԱԶԻհ Թ է * Ա 1 օ Պ Ա 1 Ի Կ » ՄԸ,,, (հ • եւ վերջին մաս) ապաՀ ո վե լ կամ խափանել միլիոններու երջանկու
թ ի ւ ն ը ։ ՀձԲրիտանական երկար պատմութեան մէ^
Մ եր դրամ ական միջոցներն ալ սաՀմ անավւակ ասկէ աւելի կարեւոր ժողով մը ղումաբուած չէ։
Պ ա տ ա ՝* աք""ոՐա անկաճ նե 1լարա դր ո ւթ ի ւն էին ։ Պ ատ ո ւի ր ա կո ւթ ե ան չորս անդամներբ ա– ՇնորՀիւն Աստուծ՛ոյ , մենք յաջողած ենք երկար
մը Ա ն ա ա "է՛" ի Հայկական բեկորներու մ՚ււ ին, ռանց ամսականի պաշտօն վարեցին : Ազդր մեր շրջանի մը Համար թէ ազատութիւն եւ թէ բարե
ԵԼ՛ օրուան «Յառաի/ի մէ^.—- ծախքերը միայն կը Հոգար ։ Ներսէս , իր մաՀէն կարգութիւն վայելել։ Մէկը առանց միւսին չի
« - ••• Աո. հասարակ թրքախօս են, սակայն ըն Ք1՚լ\ առա^ , յա յտնեց ինձ թէ , իր տասնամեա ք կրնար պաՀպանուիլ։ Ղ՚ուք աշխարՀի չորս ծայրե–
տանեկան շրջանակէն ներս կը պահեն իրենց աւան– պատըիարքութեանը միջոցին, Հայկական խնդրին րէն Հոս եկած էք այդ նպատակնեբբ ապաՀովելու
դոլթրւններն ոլ սովորութիւններր եւ կը մնան Համար ծախսուած էր 4000 ոսկի միայն, եւ թէ բոլոր երկիրներու եւ բոլոր ժոոովուրղեեբու Հա—
սերտիւ կապուած իրենց եկեղեցիի՛ն : այս դում արին 400 ոսկին վճարած էին բաբե յիշա մար։ Ք,եզի 1լ ի յնա յ Հիմ բ դնել նոր աշխար Հ ի մր
Ամէն անգամ որ առիթը ներկայացաւ շվաւմ տակ ՏովՀաննէս եւ Ա կրտիչ էսաեան եղբայբնե– ուր երբեք չկբկնավւն այնպիսի ընղՀարումներ
ունենալու այս հայ ընտանիքներոլն հետ, յուղու ր ը , եւ մնացած ը զանազան աղգա յ իններ : ինչպէս այն որ վերջերս բնա^ն^ումի ատիր Հաս–
մով տեսանք ր է անոնք իրենց տան ամէնէն յարգի Պերլինի Հրեայ օրագրողներէն մին, Տոքթօր ցուց մեր աշխարՀբ ; Մ իացեալ Ազգե բու դաշինքր
անկիւնը զետեղած են տժգոյն ել պատռտած ժա 1իունօ թօմ մ էլ , խմբագիր Հւհօսիշէ Յա յթունկ » ազնիւ զոբծիք մըն է որ կը Հաստատէ մեր Հաւատ
մագիրք մը , կամ մաշած ու դալկահար Աւետաբան լրագրի , 10.000 ֆրանք խնդրեց մենէ , գերման մա– քը այրերու ու. կիներու եւ մեծ թէ վ՚՚՚ՔՐ ազգե բու
մը ,զոր հազիւկրնան կարդալ , առանց հասկնալու» : մուէին մէջ Հայանպաստ յօդուածներ Հրատարա Հաւասարութեան վրայ ։ Մ իացեալ Ագգերու ան–*
ՊոլսաՀայ թերթին թղթակիցր, որ ւչրոց– կել ա ա լու. Համար (29 Յունիս 1878) : Չունէինք որ գամ ակցութիլն բ ծառայութիւնէ մ րն Է ազգերոլ
ամբողջութե՛ան
րրոո մր 1լերեւայ, աւելի իսօսուն պաա/լեր մր եւս տայինք։ խնդիրը կարեւոր էր սակայն ։ Գիմեցի պաշտպանութիւն Համար , ել ոչ թէ եսասիրական
կր ներկայացնէ . Ա՝ելքում խանին , որ բաւական օգտակար եղաւ մեղ մ ր ազգային շաՀերու ։
— « Հանդիպեցանք նոյնպէս դեռատի ՚եբր– ՎեՀաժողովի միջոցին։ Բացատրեցի մեր կացոլ– Հքնո րՀ իւ Հաստատուած մեքենային , դուք պի
գորնհրու, պատանի Ահլքոննհրու կամ նորահաս
II1վսա,ննա.նհրու , ՛որոնք ի տես Իսթանպոլլցի կա թիլնբ եւ խնդրեցի որ Հաճէր պարսկական շքա՛ տի կրնաք , 1. Մարգկութեան ծառայութեան
րապետի մը կամ Լհւոնի մը , երանոլթհան հառա
չանքը իրենց շրթնհբոլն՝ հազիւ թ է «աիւպայփկ» նշան մը շԳւորՀել ա յգ պարոնին : Յա՛ջորդ օրը , ի– լ&՜հէ ուժի այն նոր ազբիլրներր զոր երեւան Հա
մր կր թոթովէին, կարծես ամօթահար»։
բեն նեկտյացուցի զայն՛, Ա՝ ելքում 10 ան Տոքթոր նած է մտրգկայֆն Հանճարը ; 2. *9*"րծնական մի
Հքթօմմէլին շնորՀա-կալ եղաւ իր Հայասէր զգա ջոցներ ձեռք առնել մեղմացնելու եւ ի վերջո է
ցումներուն Հ ամ ար , ել Հ արցուց թէ շքանշան բառնալու Համար անօթութիւնը եւ թշուառութիւ–
ՊաաաՀե՛՛ր կ որ ղինուո ր-քաՀ անանե ր Հանգի– ստացա^ծ էր երբեք : \<ձ(\չ , ՀԼսեմափայլ , պատաս՛ նր գո ր պաաերագմր յառաջ բերած է միլիոնաւոր
Աքի՛ս Կես ար ի ա , Տիգրանակերտ, Աերաստիա, քՕար– իւանեց խմբաղ իրբ : Չունիմ շքանշան ։ Ուրեմն , ընկերակիցներու Համար , 3. Աւելցնել եւ ապա–
րերգ , Ե" ալաթիա , քՒոքաա , Ամաս իա , Ե ոգկաա , յարեց Ա՝ելքում $0ան , Առիւծի եւ Աբեւի կայսերա– Հ՚էվել բոլոր ժողովուրգնեբու տնտեսական եւ րն՜
Գոնեա, Օրաոլ, Լ՚՚/էրէկ - Յէէնէսէ եւ մկրաու– կաե շքանշանին ասպետութեան աստիճանր կր նր– կսրային բարօրութիւնը, 4. ԱպաՀ ո վե լ ի բա–
թ իւննե ր ու թաղումներ կատարեն , իրրեւ գերա ւիրեմ ձեզ»։ Տոքթորր շատ ու րախաղաւ , եւ մեր լաւն քները անոնց որ գեռ չեն կրնար Հոգալ իրենք
գոյն մ իւ ի իք ա ր ո ւթ իւն Հ ղ ատ ին նպաստաւո ր յօդուածներ Հ րատարակե ք զիրենք *.Բա քց ա յս բոլոր գործեբր չեն կրնա բգլու էս
Տեղ . ՛էն ի մր մ ատ ուռներ կւ ՛մ եկեղե տուաւ , առանց այլեւս դրամի խօսք ընելու* Հանուիլ մէկ անդամ էն % Ոչ ալ կրնան իրագոր
ցիներ մնա ո ած են , իււկ գպրո^ց : Ի՛՛նչ աՀագին տարբերութիւն այգ թուա կանէն ծուիլ, եթէ մենք չունենանք վախագաբձ Հ աս կա՛
ք*տյց այն աաեն ինչո՛՛ւ Հա էլ Հասարակ թբքա— ի վեր ։ Հա յ կա կան խնդիրը , որ ափ մր Հայր հնա
խօս են» : Եւ ին չո°ւ «Հազիւ թէ «ախպար ի կ» մր կր սէրներու մէշ^ ււ ա Հմա ն ա ւի ւս կա ահ էր ել մեր աղ
թոթովէին»... ՛էին վրայ գագավւար ի"կ չունեցող Եւրոպայի մր ււ ին ան ա ր գա ր ո ւ թ ի ւն ը կամ մեր պատուիրակնե
Ա մ ր "ղ$ Հաաոր մր դժուար թէ կա ր են ա ր եր նե ր կա •ասա ր , Հե տգՀ եաէ լա յն ծաւալ զտաւ րուն ապիկա բութիւն ր չէ բնաւ, այլ սա պատաՀա՛
պատկերացնել այս Համր ողրերգութիւնր : (Լնոր Հայութեան բոլոր խաւերուն մէՓ եւ Արեւմուտքի կան իրոգութիւնբ թէ Հայ ու յոյն բանակներր
լա վանդակ խորութիւնէ ր քաղաքականս ւթ եան օրակարգն անցաւ : անկռիւ նաՀանջեց ին քէմ ալտ կան բանակներ ո ւե
Երեէ ՛էրի Է անոեր , եւ այս րեկորներր Հալ Հ ա քրենասէ բներ ու օտար Հայասէրներ, աո.ջեւէն : -
իրրեւ. սփոփանք ունեցեր են միայն րնաանեկան անթիւ ճառ եր խօսելով եւ ան Համ ար յօդուածներ , Լօղանի դա շնա զրին մ եղի աննպաստ ելքին Հա
աւանգութ իւննե ր : Յետոյ աժ դոյն Ժամագիրք մր թերթեր ու զիր՚քեր Հրատարակելով , ծանօթացու կառակգ յուսաՀատ չեմ ապագայէն ; Չմոռնանք
կամ գալկաՀար Աւետաբան մր : Երկուքն աչ ՛Է" (Է ցին Հայաստանն ու Հա էութիւնը եւ "իբոլի ընծա թէ 1 Ա՛՛լտիւլ Համիտի օրով, Տաճկաստան 40 մի
Ղ1։ՍՔ^*Ս ՚ քանի որ չեղու չեն գիտեր ; ,կ մ ր յեցին զանոնք ։ Ա իւս կոզմէ , Հեռագիբր աշխարՀա– լիոն Հպատակ ունեցող կայսրութիւն մ րն էր, "*ին Հ
խորՀրգանշան սերունդի կասլր սլտՀերւ Ր։ քարոգ բրաւ Համիաեան, իթթիՀատեան ու մ*իլլի– տյսօր անուանական Հանրապետութիւն մբն է ,
նհաամս՝աաեկ,ր
թղթակից ր ղինուո ր Է եւյած , իր ակտն Փտրղերբ, որոնց 2 ։1՚իւի"ն Հայ զոՀերուն 6 մ ի էի ո ն րն ակի չն եր ով ։ Տգէա գեղջուկն եր են ա–
տպող թերթն աչ կր Հրատարակուի $՝ոլրքիոյ եր գիակնե րով էլա ր ե լի սլիաի ըէլա լ՛ ե րկնտրերձ բուրգ ս ո նք , ա ւի մ ր անխիղճ խո ւժանավարնե բու գործ իք
բեմնի մայրաքաղաքին մԷՓ : մբ կանգնել Լոգանի ժողովարանին աո^եէա : ժոզո– դարձած : (հ ո ւս ա ս ա ան ի նեցուկը , որո յ վրա յ կը
Եթէ այցելուն գոլրսէն ղացած ԱԼԷար եւ իրա– վուրդեերբ լսեցին նաեւ թէ 200.000 Հայ մարտիկ կռթնին , առժամեայ է , ել Արեւմուտքի գէմ իրենց
կանութիւնր գիտէր ագատ աչքերով, ո՛՜րքան ա– ներ ար իա պէս կռուեցան ռուսական , ֆրանսական յոխորւոանքը զիրենք ատելի բնելու միայն պիտի
ւելի ցայտուն եւ կսկծալի պիտի բէէար պատկերը % ու անգլիական գրօշեերուՂւ տակ, մասնակցելով ծ առա յէ : իրենց դիւրին յաղթանակներովը ւի քա
Ս՝ ան ա ւան գ եթէ Հ րատաբակուէր ԱրտասաՀմ անի տրգաբութեան ու ազատութեան յաղթանակին : ւ՛ ա ծ , եզին Հեա ՚^ՐԷէիէ ո ւ գոգ գորտին վախճանը
աղատ մ ամ ուլին մ էջ : Ա* եր Ղ՝ատ ին Համ ար ուրիշ առաւե լութ իւն մր պիտի ո ւնԼնան :
եղաւ Փարիզի Հայ Պատուի րակութ իւննե բուն կազ
Բայց ել ա/նսլէ ս , երեւակտյոլթեան Հզօր ճիգ կ ա ց ո ։վԺ ե ան պ ա ր տ ա գրած նոր քա ղա քակ ան ո ւ–
մութիւնը , իրենց գլուխն ունենալով Պօզոս Ն"ւ–
մ ր չեն պաՀանջեր արաատպուած նախագ ասու– թ իւնբ ո բդեղ րելով , Հ ան գի ոտ ձգենք Տ աճ էլա Հ ա–
սլարի պէս պա տ կա ո ե լի անձնաւորութիւն մբ ,
թ իւննե բ բ , լրացնելէ » ա ս ա ր պ ա տ ՚ԺՐԸ • յ աստ անն ու Հա քա կի լի կ ի ան , որոնց ՚ ք ր ա 7 մեր
ինչպէս 1լ ե րե հ այ , Հասարակ տէրտէրն Գաբրիէէ Նոբատունկեանի պկ ս առա^Կւակարգ գի՜
անգ ամ սլատմական իրտւունքներր անջնջելի են*. Հայաս
է անագէ տ մբ , ԱՀարոնեանի պէս խանզ ավ տռ Հա յ–
օ ր Հնութ իւն մ բ կր Համարուի խաւարակուռ Անտ– տանի ՀՀ ան բա պետութիւնը ապագա յ ունի ո չ-աղ–
րենասէր մր եւ հէատիսեանի պէս Հզօր նկարագիր
տոլուի այս ցիրուցան բեկորներուն Համար; գ այն ական //• ււ ւ ս ա ււ ա ա ն ի մ ր Հովանիին տակ ; Ա–
մբ , եւ իրենց աիսկից ունենալով ականաւոր գ"ր՜
իսկ տէրտէրներր չտա աւելի կենսակա՛ն զոր– նոբ վրայ կեգրոնացնենք մեր գորովն ու կորովբ,
ծիչներու ւիայլուն սպայակոյտ մը, տաճկաՀայ եւ
ծերով զբաղած են Պ ո ր։ ո յ մէջ, նշանտուք , Հարս մ եր Հացը կիսենք անոր Հետ , նիւթապէս օգնենք
ռուսաՀայ : Այս Պատուիրակները տասբ տարի աշ
նիք, մեռել կամ կնունք Հ մեր կարօտ գաղթականներուն , որ Հոն երթան
խատեցան ել դրամական միջոցներէ ալ Ղո՚ (՛Կ
Այ" ճամ բուն վրա յ մ բցանիշր կոտրած է նո յն ՛նյապ աստ են,
չ մ նաց ին բաբե բ ա իւ ա ա բա ր , ին չ որ կբ Հաստատէ Հաստատուին ու անոր բարգաւաճմանր
ինքն ոլա ա ր • տեղապաՀր , աքսրաՀռչակ Ար սլան– թէ ազգին մ ե ծ ամ ա սն ո ւթ ի ւն ր իրենց Հ ետ քաէե ց առանց անոր վբայ բեռ բէէաէու : Չվ Հատ ինք բնաւ,
ե ա ն ա րք . որ կոն ակր օրուան ի շխ ան ո ւթ ե ան տ լ,՝– միշտ։ Անժխտելի է նաեւ թէ ոգէ է Բռ1՛^՛ մ ա– աո կանք ու տեւենք , յիշելով Հայ քերթող ին խօս–
ւած , անխնա յ\ աւարի կուսոայ ել Պատրիարքա՛ քառն ցան Հա յութե ան իրտւունքներր ւզ աշտ պ անե քր թէ «գաբերու յաղթող տղզի զաւակ ենք»։ Մեր
րան եւ ուրիշ աղէէ * Հ ա ս տատո ւթ իւննե ր ։ (1)Բ ր օ ր– լու Համար : Փոր ձո վ գիտնալ ո վ գործ ի ն ա Հ ա զ ի ն մ անուկնե բուն պատ մ ենք Լէ նկթիմ "՛րի մբջիլնին
•ո լան Հ ա մար ե ն երկու կ տ թ ո ղ ի կո ս ո ւթ ի ւննե բ ր ) : գ ժ ո ւա ր ո ւթ ի ւն ը , ւէստաՀ եմ թէ անոնք շատ ան մ անրտվէւզը , եւ անոնց աւանդենք պաամ ութ եան
* • • ՀայրեԿ/ի լեղու , մայրենի բարբառ , ի՛՛նչ քուն գիշերներ անցուցած եւ ամ էն ճիղ. թավ* ած ա յն ղասերը , որոնք ջիդերր պողպատելու կը ծա–
Հրաշքներ կրնաս ղործել մկկ <լախպաբիկ՝%ով , որ են՝ անկարելին կարելի բնելու Համար։ Այղ ԴՈՐ՜ ռայեն ։ -
կր թռչի ս իրաե բու խոր էն , ի տես աւելի րախա աք ծիլն երբ արժանի են ազգ ա լ ին ե բախտ ագի տու Մի քանի տաբի առաջ, Փարիզի <&1շնթռանսի–
լորներ ո լ ։ իք եան : Ժ ան» լ բա գբին մ է կ թ դթ ա կի ց ր տեսակցութիւն մը
Հաղար տէրաէրի աղօթք ւս լնքան սարսուռ Աաո յգ է թէ Պերլինի Հայ պատուի րակութ ի ւ ֊ ունեցաւ նաւաբեկեալ Հ|ւլսւայի ա յն միակ նաւա
բաւ՛ր , զին Հետ, որ կրցած էր ՈէԼ*է մնալ, եւ Հրատարա
պիտի չազդէին , որքան այգ. մէկ Հատիկ **՚Ը.) 1՚Ր Դ՚է՚ք 33ու՜ա^ աննպաստ պայմաններուն Հա կեց անոր Հետագայ պատասխան ը ՚
ռր փոխանցուեր է բերն է բերան, իբրեւ սերուն կառակ, կրցաւ Համոզել լիազօրները որ պաՀսլա–
դի կապ։
նեն իբենց քանդած Ա ան Ատեֆանոյի դաշնագրին « 7)ատ վախցայ , երբ շոգենաւը խորտակուե
(^ոչ–է ^էհ. *^էւէո՚"է ^արգուփշուր ոս–
\երգ յօգուածր եւ աւելի զօրացնեն զայն, Բ* ՛հրան ցաւ, ըսաւ կռէնդէ Հնոցպանը Լայս էր նաւազին
կո բներն են որ ձա յն կ ուա ան ա յգ մէկ բառով , •
«Մենք մեռանք, որպէսղի դուք ապրիք» ։ Համարատուի եւ պետութիւններուն Հակակշռողի սւնունբ) ։ Ջուրն ինկաղ., եւ ալիք մբ նետեց վիս
Այգ Հախպաբիկ^ր միեւնոյն ատեն շառաչուն գեր տալով, եւ այսպէս յօրինուեցաւ նոր գա շնա* այն կա քմին վբայ, որուն պլլուած մնացի ամբողջ
ապտակ մ բ չէ^ անոնց որ, Հ եռո՚ւ թրքական մ րղ– ՂՐ1՚" ^ ՐԳ յոդուածբ, որ ինքեավա բութ իւն չէր*, տասներկու ժամ ։ Աակայն , ամէն բանի Հակառակ ,
ձաւանֆէն , կբ յամ առին օտար լեզու , նո յնիսկ այէ անոր նախադուռն էր՛* Սակայն արզ ար է խ ոս յոյսս չկ՛որեցի երբեք։ Մէկ մտածում միայն ունէ–*
թուրքերէն խօսիլ աղատ ափերու վրայ • • • տով ան ի լ թէ Փարիզի Հայ Պատուիրակութիւններր 3՚»յք—- Տեւել։ Այն մարզը որ կր տեւէ, ո°իշա կը
Ապտակ մբ նաեւ անոնց որ ամէն Հաւատք եւ կրցան աւելին ընել, քանի որ անկախ Հայաստանի աա նի յաղթանակը : Խնգիբբ կարենալ տեւ ելն է ,
խան դավա ռութ իւն Հովին տուած , օրն իրիկուն մբ խոստում ր խլեցին Սէվբի դաշնադրով : Եթէ մնացած֊րԱս-ը ոոչինչ Է : Ե" աեւեցի . ասով միայն կրցայ
&. այս գաշնաղիրբ մեռելածին մնաց , ^էձԴ Vան իլ »:
1լբնեն ամուլ մարզանքներով։ մեր գա– առատ
Ատեֆանոյի դաշնագրին պէս, պատճառը ԾԻՆԱՍ ԶԵՐԱԶ
Fonds A.R.A.M
ՏԱքՒԱՏւՈ/**\/\ *%^յՈ 0, .Տ 376.286 օ
0ււ–6Շէ6սւ––Բւ–օբո6ս1ւ–6 : Տա. 1Ա1ՏՏՃՃԼ\Ի1 ԱՆԳԼԻՈ8 ԹԱԳԱՒՈՐԻՆ ՃԱՌԸ
17, 8ս6 0տա6տա6 - ՐՃ»1Տ (13°) Մենք ալ Հ ամա ռօ տա գրենք՝, Ա իացեալ Ազգե–
ՄԱԿ– է^էՒՂ^"
761.։ Շ08. 15-70 - Շ. Շ. Բ. Բյոտ 1678-63 բու Կազմակերպութիւնը կոչելով կ՚ըսեն
ՍՒ10 ,
ԲԱ.Ժ\,ԵԳԻն–– Տար. 150, 6ամս. 400, Յամ՛ս. 200 ֆրան.ք Անգլիացիները եւ Ամերիկացիները Հինգշաբթի
իբիկ՛
իսկ Ֆրանսացիները Օ^Ս •
Տօատժւ 12 մտառ» 1946 Շաբաթ 12 Յունուար ԸնդՀ • ժողովը բացուեցաւ
ուան գէմ , Լոնտոն , Սէյնթ ճէյմսի պալատին
ԺԸ– ՏԱՐԻ - 18" ՃՈՈ66 4507-'Նոր շրջան թ ի ւ 236 Խմբագիր՝ Շ– ՄԻՍԱ+ԵԱՆ ԳԻ՛Ս՛ 3 Ֆ բ ^սԳէէոյ վարչապետին ճառով։ ԳաՀլիճին
մէ^ պարզուած Ժողո–
էին 51 ազգերոլ գր°չնեըը։
վին րաց ում էն առա^, չորեքշաբթի զիչեր Ասգէիոյ
ՄԵՐ ԽՕՍՔԸ թագաւորը սեղան մր սարքած էր ի պատիլ Հիւրե–
ՊեղիԱԽԱ մ ի կ ե ւ ԼօզաԱ բուն ։ Այս առթիւ ճառ մր խօսելով , շեշտեց թէ
Ա իացեալ Ազգե բու կազմակերպութեան ձեռքն է
հԱԶԻհ Թ է * Ա 1 օ Պ Ա 1 Ի Կ » ՄԸ,,, (հ • եւ վերջին մաս) ապաՀ ո վե լ կամ խափանել միլիոններու երջանկու
թ ի ւ ն ը ։ ՀձԲրիտանական երկար պատմութեան մէ^
Մ եր դրամ ական միջոցներն ալ սաՀմ անավւակ ասկէ աւելի կարեւոր ժողով մը ղումաբուած չէ։
Պ ա տ ա ՝* աք""ոՐա անկաճ նե 1լարա դր ո ւթ ի ւն էին ։ Պ ատ ո ւի ր ա կո ւթ ե ան չորս անդամներբ ա– ՇնորՀիւն Աստուծ՛ոյ , մենք յաջողած ենք երկար
մը Ա ն ա ա "է՛" ի Հայկական բեկորներու մ՚ււ ին, ռանց ամսականի պաշտօն վարեցին : Ազդր մեր շրջանի մը Համար թէ ազատութիւն եւ թէ բարե
ԵԼ՛ օրուան «Յառաի/ի մէ^.—- ծախքերը միայն կը Հոգար ։ Ներսէս , իր մաՀէն կարգութիւն վայելել։ Մէկը առանց միւսին չի
« - ••• Աո. հասարակ թրքախօս են, սակայն ըն Ք1՚լ\ առա^ , յա յտնեց ինձ թէ , իր տասնամեա ք կրնար պաՀպանուիլ։ Ղ՚ուք աշխարՀի չորս ծայրե–
տանեկան շրջանակէն ներս կը պահեն իրենց աւան– պատըիարքութեանը միջոցին, Հայկական խնդրին րէն Հոս եկած էք այդ նպատակնեբբ ապաՀովելու
դոլթրւններն ոլ սովորութիւններր եւ կը մնան Համար ծախսուած էր 4000 ոսկի միայն, եւ թէ բոլոր երկիրներու եւ բոլոր ժոոովուրղեեբու Հա—
սերտիւ կապուած իրենց եկեղեցիի՛ն : այս դում արին 400 ոսկին վճարած էին բաբե յիշա մար։ Ք,եզի 1լ ի յնա յ Հիմ բ դնել նոր աշխար Հ ի մր
Ամէն անգամ որ առիթը ներկայացաւ շվաւմ տակ ՏովՀաննէս եւ Ա կրտիչ էսաեան եղբայբնե– ուր երբեք չկբկնավւն այնպիսի ընղՀարումներ
ունենալու այս հայ ընտանիքներոլն հետ, յուղու ր ը , եւ մնացած ը զանազան աղգա յ իններ : ինչպէս այն որ վերջերս բնա^ն^ումի ատիր Հաս–
մով տեսանք ր է անոնք իրենց տան ամէնէն յարգի Պերլինի Հրեայ օրագրողներէն մին, Տոքթօր ցուց մեր աշխարՀբ ; Մ իացեալ Ազգե բու դաշինքր
անկիւնը զետեղած են տժգոյն ել պատռտած ժա 1իունօ թօմ մ էլ , խմբագիր Հւհօսիշէ Յա յթունկ » ազնիւ զոբծիք մըն է որ կը Հաստատէ մեր Հաւատ
մագիրք մը , կամ մաշած ու դալկահար Աւետաբան լրագրի , 10.000 ֆրանք խնդրեց մենէ , գերման մա– քը այրերու ու. կիներու եւ մեծ թէ վ՚՚՚ՔՐ ազգե բու
մը ,զոր հազիւկրնան կարդալ , առանց հասկնալու» : մուէին մէջ Հայանպաստ յօդուածներ Հրատարա Հաւասարութեան վրայ ։ Մ իացեալ Ագգերու ան–*
ՊոլսաՀայ թերթին թղթակիցր, որ ւչրոց– կել ա ա լու. Համար (29 Յունիս 1878) : Չունէինք որ գամ ակցութիլն բ ծառայութիւնէ մ րն Է ազգերոլ
ամբողջութե՛ան
րրոո մր 1լերեւայ, աւելի իսօսուն պաա/լեր մր եւս տայինք։ խնդիրը կարեւոր էր սակայն ։ Գիմեցի պաշտպանութիւն Համար , ել ոչ թէ եսասիրական
կր ներկայացնէ . Ա՝ելքում խանին , որ բաւական օգտակար եղաւ մեղ մ ր ազգային շաՀերու ։
— « Հանդիպեցանք նոյնպէս դեռատի ՚եբր– ՎեՀաժողովի միջոցին։ Բացատրեցի մեր կացոլ– Հքնո րՀ իւ Հաստատուած մեքենային , դուք պի
գորնհրու, պատանի Ահլքոննհրու կամ նորահաս
II1վսա,ննա.նհրու , ՛որոնք ի տես Իսթանպոլլցի կա թիլնբ եւ խնդրեցի որ Հաճէր պարսկական շքա՛ տի կրնաք , 1. Մարգկութեան ծառայութեան
րապետի մը կամ Լհւոնի մը , երանոլթհան հառա
չանքը իրենց շրթնհբոլն՝ հազիւ թ է «աիւպայփկ» նշան մը շԳւորՀել ա յգ պարոնին : Յա՛ջորդ օրը , ի– լ&՜հէ ուժի այն նոր ազբիլրներր զոր երեւան Հա
մր կր թոթովէին, կարծես ամօթահար»։
բեն նեկտյացուցի զայն՛, Ա՝ ելքում 10 ան Տոքթոր նած է մտրգկայֆն Հանճարը ; 2. *9*"րծնական մի
Հքթօմմէլին շնորՀա-կալ եղաւ իր Հայասէր զգա ջոցներ ձեռք առնել մեղմացնելու եւ ի վերջո է
ցումներուն Հ ամ ար , ել Հ արցուց թէ շքանշան բառնալու Համար անօթութիւնը եւ թշուառութիւ–
ՊաաաՀե՛՛ր կ որ ղինուո ր-քաՀ անանե ր Հանգի– ստացա^ծ էր երբեք : \<ձ(\չ , ՀԼսեմափայլ , պատաս՛ նր գո ր պաաերագմր յառաջ բերած է միլիոնաւոր
Աքի՛ս Կես ար ի ա , Տիգրանակերտ, Աերաստիա, քՕար– իւանեց խմբաղ իրբ : Չունիմ շքանշան ։ Ուրեմն , ընկերակիցներու Համար , 3. Աւելցնել եւ ապա–
րերգ , Ե" ալաթիա , քՒոքաա , Ամաս իա , Ե ոգկաա , յարեց Ա՝ելքում $0ան , Առիւծի եւ Աբեւի կայսերա– Հ՚էվել բոլոր ժողովուրգնեբու տնտեսական եւ րն՜
Գոնեա, Օրաոլ, Լ՚՚/էրէկ - Յէէնէսէ եւ մկրաու– կաե շքանշանին ասպետութեան աստիճանր կր նր– կսրային բարօրութիւնը, 4. ԱպաՀ ո վե լ ի բա–
թ իւննե ր ու թաղումներ կատարեն , իրրեւ գերա ւիրեմ ձեզ»։ Տոքթորր շատ ու րախաղաւ , եւ մեր լաւն քները անոնց որ գեռ չեն կրնար Հոգալ իրենք
գոյն մ իւ ի իք ա ր ո ւթ իւն Հ ղ ատ ին նպաստաւո ր յօդուածներ Հ րատարակե ք զիրենք *.Բա քց ա յս բոլոր գործեբր չեն կրնա բգլու էս
Տեղ . ՛էն ի մր մ ատ ուռներ կւ ՛մ եկեղե տուաւ , առանց այլեւս դրամի խօսք ընելու* Հանուիլ մէկ անդամ էն % Ոչ ալ կրնան իրագոր
ցիներ մնա ո ած են , իււկ գպրո^ց : Ի՛՛նչ աՀագին տարբերութիւն այգ թուա կանէն ծուիլ, եթէ մենք չունենանք վախագաբձ Հ աս կա՛
ք*տյց այն աաեն ինչո՛՛ւ Հա էլ Հասարակ թբքա— ի վեր ։ Հա յ կա կան խնդիրը , որ ափ մր Հայր հնա
խօս են» : Եւ ին չո°ւ «Հազիւ թէ «ախպար ի կ» մր կր սէրներու մէշ^ ււ ա Հմա ն ա ւի ւս կա ահ էր ել մեր աղ
թոթովէին»... ՛էին վրայ գագավւար ի"կ չունեցող Եւրոպայի մր ււ ին ան ա ր գա ր ո ւ թ ի ւն ը կամ մեր պատուիրակնե
Ա մ ր "ղ$ Հաաոր մր դժուար թէ կա ր են ա ր եր նե ր կա •ասա ր , Հե տգՀ եաէ լա յն ծաւալ զտաւ րուն ապիկա բութիւն ր չէ բնաւ, այլ սա պատաՀա՛
պատկերացնել այս Համր ողրերգութիւնր : (Լնոր Հայութեան բոլոր խաւերուն մէՓ եւ Արեւմուտքի կան իրոգութիւնբ թէ Հայ ու յոյն բանակներր
լա վանդակ խորութիւնէ ր քաղաքականս ւթ եան օրակարգն անցաւ : անկռիւ նաՀանջեց ին քէմ ալտ կան բանակներ ո ւե
Երեէ ՛էրի Է անոեր , եւ այս րեկորներր Հալ Հ ա քրենասէ բներ ու օտար Հայասէրներ, աո.ջեւէն : -
իրրեւ. սփոփանք ունեցեր են միայն րնաանեկան անթիւ ճառ եր խօսելով եւ ան Համ ար յօդուածներ , Լօղանի դա շնա զրին մ եղի աննպաստ ելքին Հա
աւանգութ իւննե ր : Յետոյ աժ դոյն Ժամագիրք մր թերթեր ու զիր՚քեր Հրատարակելով , ծանօթացու կառակգ յուսաՀատ չեմ ապագայէն ; Չմոռնանք
կամ գալկաՀար Աւետաբան մր : Երկուքն աչ ՛Է" (Է ցին Հայաստանն ու Հա էութիւնը եւ "իբոլի ընծա թէ 1 Ա՛՛լտիւլ Համիտի օրով, Տաճկաստան 40 մի
Ղ1։ՍՔ^*Ս ՚ քանի որ չեղու չեն գիտեր ; ,կ մ ր յեցին զանոնք ։ Ա իւս կոզմէ , Հեռագիբր աշխարՀա– լիոն Հպատակ ունեցող կայսրութիւն մ րն էր, "*ին Հ
խորՀրգանշան սերունդի կասլր սլտՀերւ Ր։ քարոգ բրաւ Համիաեան, իթթիՀատեան ու մ*իլլի– տյսօր անուանական Հանրապետութիւն մբն է ,
նհաամս՝աաեկ,ր
թղթակից ր ղինուո ր Է եւյած , իր ակտն Փտրղերբ, որոնց 2 ։1՚իւի"ն Հայ զոՀերուն 6 մ ի էի ո ն րն ակի չն եր ով ։ Տգէա գեղջուկն եր են ա–
տպող թերթն աչ կր Հրատարակուի $՝ոլրքիոյ եր գիակնե րով էլա ր ե լի սլիաի ըէլա լ՛ ե րկնտրերձ բուրգ ս ո նք , ա ւի մ ր անխիղճ խո ւժանավարնե բու գործ իք
բեմնի մայրաքաղաքին մԷՓ : մբ կանգնել Լոգանի ժողովարանին աո^եէա : ժոզո– դարձած : (հ ո ւս ա ս ա ան ի նեցուկը , որո յ վրա յ կը
Եթէ այցելուն գոլրսէն ղացած ԱԼԷար եւ իրա– վուրդեերբ լսեցին նաեւ թէ 200.000 Հայ մարտիկ կռթնին , առժամեայ է , ել Արեւմուտքի գէմ իրենց
կանութիւնր գիտէր ագատ աչքերով, ո՛՜րքան ա– ներ ար իա պէս կռուեցան ռուսական , ֆրանսական յոխորւոանքը զիրենք ատելի բնելու միայն պիտի
ւելի ցայտուն եւ կսկծալի պիտի բէէար պատկերը % ու անգլիական գրօշեերուՂւ տակ, մասնակցելով ծ առա յէ : իրենց դիւրին յաղթանակներովը ւի քա
Ս՝ ան ա ւան գ եթէ Հ րատաբակուէր ԱրտասաՀմ անի տրգաբութեան ու ազատութեան յաղթանակին : ւ՛ ա ծ , եզին Հեա ՚^ՐԷէիէ ո ւ գոգ գորտին վախճանը
աղատ մ ամ ուլին մ էջ : Ա* եր Ղ՝ատ ին Համ ար ուրիշ առաւե լութ իւն մր պիտի ո ւնԼնան :
եղաւ Փարիզի Հայ Պատուի րակութ իւննե բուն կազ
Բայց ել ա/նսլէ ս , երեւակտյոլթեան Հզօր ճիգ կ ա ց ո ։վԺ ե ան պ ա ր տ ա գրած նոր քա ղա քակ ան ո ւ–
մութիւնը , իրենց գլուխն ունենալով Պօզոս Ն"ւ–
մ ր չեն պաՀանջեր արաատպուած նախագ ասու– թ իւնբ ո բդեղ րելով , Հ ան գի ոտ ձգենք Տ աճ էլա Հ ա–
սլարի պէս պա տ կա ո ե լի անձնաւորութիւն մբ ,
թ իւննե բ բ , լրացնելէ » ա ս ա ր պ ա տ ՚ԺՐԸ • յ աստ անն ու Հա քա կի լի կ ի ան , որոնց ՚ ք ր ա 7 մեր
ինչպէս 1լ ե րե հ այ , Հասարակ տէրտէրն Գաբրիէէ Նոբատունկեանի պկ ս առա^Կւակարգ գի՜
անգ ամ սլատմական իրտւունքներր անջնջելի են*. Հայաս
է անագէ տ մբ , ԱՀարոնեանի պէս խանզ ավ տռ Հա յ–
օ ր Հնութ իւն մ բ կր Համարուի խաւարակուռ Անտ– տանի ՀՀ ան բա պետութիւնը ապագա յ ունի ո չ-աղ–
րենասէր մր եւ հէատիսեանի պէս Հզօր նկարագիր
տոլուի այս ցիրուցան բեկորներուն Համար; գ այն ական //• ււ ւ ս ա ււ ա ա ն ի մ ր Հովանիին տակ ; Ա–
մբ , եւ իրենց աիսկից ունենալով ականաւոր գ"ր՜
իսկ տէրտէրներր չտա աւելի կենսակա՛ն զոր– նոբ վրայ կեգրոնացնենք մեր գորովն ու կորովբ,
ծիչներու ւիայլուն սպայակոյտ մը, տաճկաՀայ եւ
ծերով զբաղած են Պ ո ր։ ո յ մէջ, նշանտուք , Հարս մ եր Հացը կիսենք անոր Հետ , նիւթապէս օգնենք
ռուսաՀայ : Այս Պատուիրակները տասբ տարի աշ
նիք, մեռել կամ կնունք Հ մեր կարօտ գաղթականներուն , որ Հոն երթան
խատեցան ել դրամական միջոցներէ ալ Ղո՚ (՛Կ
Այ" ճամ բուն վրա յ մ բցանիշր կոտրած է նո յն ՛նյապ աստ են,
չ մ նաց ին բաբե բ ա իւ ա ա բա ր , ին չ որ կբ Հաստատէ Հաստատուին ու անոր բարգաւաճմանր
ինքն ոլա ա ր • տեղապաՀր , աքսրաՀռչակ Ար սլան– թէ ազգին մ ե ծ ամ ա սն ո ւթ ի ւն ր իրենց Հ ետ քաէե ց առանց անոր վբայ բեռ բէէաէու : Չվ Հատ ինք բնաւ,
ե ա ն ա րք . որ կոն ակր օրուան ի շխ ան ո ւթ ե ան տ լ,՝– միշտ։ Անժխտելի է նաեւ թէ ոգէ է Բռ1՛^՛ մ ա– աո կանք ու տեւենք , յիշելով Հայ քերթող ին խօս–
ւած , անխնա յ\ աւարի կուսոայ ել Պատրիարքա՛ քառն ցան Հա յութե ան իրտւունքներր ւզ աշտ պ անե քր թէ «գաբերու յաղթող տղզի զաւակ ենք»։ Մեր
րան եւ ուրիշ աղէէ * Հ ա ս տատո ւթ իւննե ր ։ (1)Բ ր օ ր– լու Համար : Փոր ձո վ գիտնալ ո վ գործ ի ն ա Հ ա զ ի ն մ անուկնե բուն պատ մ ենք Լէ նկթիմ "՛րի մբջիլնին
•ո լան Հ ա մար ե ն երկու կ տ թ ո ղ ի կո ս ո ւթ ի ւննե բ ր ) : գ ժ ո ւա ր ո ւթ ի ւն ը , ւէստաՀ եմ թէ անոնք շատ ան մ անրտվէւզը , եւ անոնց աւանդենք պաամ ութ եան
* • • ՀայրեԿ/ի լեղու , մայրենի բարբառ , ի՛՛նչ քուն գիշերներ անցուցած եւ ամ էն ճիղ. թավ* ած ա յն ղասերը , որոնք ջիդերր պողպատելու կը ծա–
Հրաշքներ կրնաս ղործել մկկ <լախպաբիկ՝%ով , որ են՝ անկարելին կարելի բնելու Համար։ Այղ ԴՈՐ՜ ռայեն ։ -
կր թռչի ս իրաե բու խոր էն , ի տես աւելի րախա աք ծիլն երբ արժանի են ազգ ա լ ին ե բախտ ագի տու Մի քանի տաբի առաջ, Փարիզի <&1շնթռանսի–
լորներ ո լ ։ իք եան : Ժ ան» լ բա գբին մ է կ թ դթ ա կի ց ր տեսակցութիւն մը
Հաղար տէրաէրի աղօթք ւս լնքան սարսուռ Աաո յգ է թէ Պերլինի Հայ պատուի րակութ ի ւ ֊ ունեցաւ նաւաբեկեալ Հ|ւլսւայի ա յն միակ նաւա
բաւ՛ր , զին Հետ, որ կրցած էր ՈէԼ*է մնալ, եւ Հրատարա
պիտի չազդէին , որքան այգ. մէկ Հատիկ **՚Ը.) 1՚Ր Դ՚է՚ք 33ու՜ա^ աննպաստ պայմաններուն Հա կեց անոր Հետագայ պատասխան ը ՚
ռր փոխանցուեր է բերն է բերան, իբրեւ սերուն կառակ, կրցաւ Համոզել լիազօրները որ պաՀսլա–
դի կապ։
նեն իբենց քանդած Ա ան Ատեֆանոյի դաշնագրին « 7)ատ վախցայ , երբ շոգենաւը խորտակուե
(^ոչ–է ^էհ. *^էւէո՚"է ^արգուփշուր ոս–
\երգ յօգուածր եւ աւելի զօրացնեն զայն, Բ* ՛հրան ցաւ, ըսաւ կռէնդէ Հնոցպանը Լայս էր նաւազին
կո բներն են որ ձա յն կ ուա ան ա յգ մէկ բառով , •
«Մենք մեռանք, որպէսղի դուք ապրիք» ։ Համարատուի եւ պետութիւններուն Հակակշռողի սւնունբ) ։ Ջուրն ինկաղ., եւ ալիք մբ նետեց վիս
Այգ Հախպաբիկ^ր միեւնոյն ատեն շառաչուն գեր տալով, եւ այսպէս յօրինուեցաւ նոր գա շնա* այն կա քմին վբայ, որուն պլլուած մնացի ամբողջ
ապտակ մ բ չէ^ անոնց որ, Հ եռո՚ւ թրքական մ րղ– ՂՐ1՚" ^ ՐԳ յոդուածբ, որ ինքեավա բութ իւն չէր*, տասներկու ժամ ։ Աակայն , ամէն բանի Հակառակ ,
ձաւանֆէն , կբ յամ առին օտար լեզու , նո յնիսկ այէ անոր նախադուռն էր՛* Սակայն արզ ար է խ ոս յոյսս չկ՛որեցի երբեք։ Մէկ մտածում միայն ունէ–*
թուրքերէն խօսիլ աղատ ափերու վրայ • • • տով ան ի լ թէ Փարիզի Հայ Պատուիրակութիւններր 3՚»յք—- Տեւել։ Այն մարզը որ կր տեւէ, ո°իշա կը
Ապտակ մբ նաեւ անոնց որ ամէն Հաւատք եւ կրցան աւելին ընել, քանի որ անկախ Հայաստանի աա նի յաղթանակը : Խնգիբբ կարենալ տեւ ելն է ,
խան դավա ռութ իւն Հովին տուած , օրն իրիկուն մբ խոստում ր խլեցին Սէվբի դաշնադրով : Եթէ մնացած֊րԱս-ը ոոչինչ Է : Ե" աեւեցի . ասով միայն կրցայ
&. այս գաշնաղիրբ մեռելածին մնաց , ^էձԴ Vան իլ »:
1լբնեն ամուլ մարզանքներով։ մեր գա– առատ
Ատեֆանոյի դաշնագրին պէս, պատճառը ԾԻՆԱՍ ԶԵՐԱԶ
Fonds A.R.A.M
